Tematem niniejszego artykułu jest problem odbioru twórczości Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego na przykładzie uwag krytycznych Michała Głowińskiego oraz innych badaczy i twórców literatury, w tym Kazimierza Wyki, Czesława Miłosza i Mieczysława Jastruna. Zastanawiam się, czym można wytłumaczyć różnice w recepcji poezji autora "Zaczarowanej dorożki".
{"title":"Recepcja twórczości Gałczyńskiego jako wyzwanie. Kazus Michała Głowińskiego","authors":"Kamil K. Pilichiewicz","doi":"10.36770/bp.195","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.195","url":null,"abstract":"Tematem niniejszego artykułu jest problem odbioru twórczości Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego na przykładzie uwag krytycznych Michała Głowińskiego oraz innych badaczy i twórców literatury, w tym Kazimierza Wyki, Czesława Miłosza i Mieczysława Jastruna. Zastanawiam się, czym można wytłumaczyć różnice w recepcji poezji autora \"Zaczarowanej dorożki\".","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"18 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133602614","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Choć artykuł ten poświęcony został tłumaczeniu wiersza "Strasna zaba" autorstwa Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, to omawia on ogólnie szerokie spektrum możliwych i ponownych jego translacji. Zaczyna się od refleksji na temat trudności związanych z tłumaczeniem niniejszego liryka i możliwych rozwiązań pojawiających się problemów. Następnie przedstawia genialne tłumaczenie Roberta Stillera, który sięgnął po formułę wadliwej mowy, aby przedstawić główny problem tłumaczenia owego tekstu. Wydaje się, że takie rozwiązanie otwiera nowe możliwości dla tych, którzy chcieliby ponownie przetłumaczyć ten wiersz na język polski, a jednocześnie jest ono bardzo po myśli samego Gałczyńskiego. Dzięki temu widzimy, że tłumaczenie może wzbogacić nie tylko język docelowy, ale także język źródłowy.
{"title":"Gałczyński w tłumaczeniu: \"Strasna zaba\" czyli \"Potwołna łopucha\"","authors":"Krzysztof Puławski","doi":"10.36770/bp.194","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.194","url":null,"abstract":"Choć artykuł ten poświęcony został tłumaczeniu wiersza \"Strasna zaba\" autorstwa Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, to omawia on ogólnie szerokie spektrum możliwych i ponownych jego translacji. Zaczyna się od refleksji na temat trudności związanych z tłumaczeniem niniejszego liryka i możliwych rozwiązań pojawiających się problemów. Następnie przedstawia genialne tłumaczenie Roberta Stillera, który sięgnął po formułę wadliwej mowy, aby przedstawić główny problem tłumaczenia owego tekstu. Wydaje się, że takie rozwiązanie otwiera nowe możliwości dla tych, którzy chcieliby ponownie przetłumaczyć ten wiersz na język polski, a jednocześnie jest ono bardzo po myśli samego Gałczyńskiego. Dzięki temu widzimy, że tłumaczenie może wzbogacić nie tylko język docelowy, ale także język źródłowy.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"63 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114661241","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Autor artykułu przedstawia sylwetkę Wiesława Myśliwskiego, jako filozofa, który nie używając profesjonalnych pojęć filozoficznych oraz nie stosując fachowego języka filozoficznego, przybliża w swoich powieściach i dramatach podstawowe kategorie filozoficzne, takie jak życie, śmierć, sens, tajemnica bytu, zagadka tożsamości. Artykuł skupia się na najważniejszych, zdaniem autora, artykułach oraz monografiach, które w sposób twórczy oraz wnikliwy eksplorują ten problem. Celem artykułu jest bowiem zbadanie filozoficznych kontekstów, w jakie wpisuje się pisarstwo Wiesława Myśliwskiego. Głównym wnioskiem artykułu jest stwierdzenie, że choć prawie nie sposób orzec, że Myśliwski jest filozofem, można się do tej prawdy zbliżyć, badając uważnie język powieści i dramatów autora "Nagiego sadu".
{"title":"Wiesław Myśliwski jako filozof. Rekonesanse literaturoznawcze","authors":"Michał Piętniewicz","doi":"10.36770/bp.202","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.202","url":null,"abstract":"Autor artykułu przedstawia sylwetkę Wiesława Myśliwskiego, jako filozofa, który nie używając profesjonalnych pojęć filozoficznych oraz nie stosując fachowego języka filozoficznego, przybliża w swoich powieściach i dramatach podstawowe kategorie filozoficzne, takie jak życie, śmierć, sens, tajemnica bytu, zagadka tożsamości. Artykuł skupia się na najważniejszych, zdaniem autora, artykułach oraz monografiach, które w sposób twórczy oraz wnikliwy eksplorują ten problem. Celem artykułu jest bowiem zbadanie filozoficznych kontekstów, w jakie wpisuje się pisarstwo Wiesława Myśliwskiego. Głównym wnioskiem artykułu jest stwierdzenie, że choć prawie nie sposób orzec, że Myśliwski jest filozofem, można się do tej prawdy zbliżyć, badając uważnie język powieści i dramatów autora \"Nagiego sadu\".","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"122 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116036557","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule niniejszym zbadano wypowiedzi przedstawicieli polskiego środowiska bibliografów okresu II Rzeczypospolitej, by ustalić ich stosunek do bibliografii dziedzin i zagadnień. Na podstawie źródeł zaprezentowano opinie wyrażane przez samych bibliografów, jak i przedstawicieli nauki na temat potrzeb przygotowania rejestrów bibliograficznych służących rozwijającej się dynamicznie nauce. Scharakteryzowano obserwacje poczynione przez niewielkie grono teoretyków na temat pojęcia bibliografii specjalnej – rozumianej tu jako nadrzędny rodzaj oraz jako jeden z typów wykazów, czyli bibliografie dziedzin i zagadnień. Przedstawiono ponadto funkcje, jakie przypisywano bibliografiom dziedzin i zagadnień, przede wszystkim na podstawie analizy ogłoszonych w dwudziestoleciu międzywojennym spisów bibliograficznych.
{"title":"Bibliografie dziedzin i zagadnień w opinii teoretyków i praktyków II Rzeczypospolitej","authors":"A. Gołda","doi":"10.36770/bp.204","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.204","url":null,"abstract":"W artykule niniejszym zbadano wypowiedzi przedstawicieli polskiego środowiska bibliografów okresu II Rzeczypospolitej, by ustalić ich stosunek do bibliografii dziedzin i zagadnień. Na podstawie źródeł zaprezentowano opinie wyrażane przez samych bibliografów, jak i przedstawicieli nauki na temat potrzeb przygotowania rejestrów bibliograficznych służących rozwijającej się dynamicznie nauce. Scharakteryzowano obserwacje poczynione przez niewielkie grono teoretyków na temat pojęcia bibliografii specjalnej – rozumianej tu jako nadrzędny rodzaj oraz jako jeden z typów wykazów, czyli bibliografie dziedzin i zagadnień. Przedstawiono ponadto funkcje, jakie przypisywano bibliografiom dziedzin i zagadnień, przede wszystkim na podstawie analizy ogłoszonych w dwudziestoleciu międzywojennym spisów bibliograficznych.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128996366","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie motywu osamotnienia w twórczości senegalskiej pisarki Ken Bugul. Główna część, którą stanowi analiza sytuacji bohaterek trzech powieści: "Le baobab fou", "Cendres et braises" oraz "Mes hommes à moi" zostaje poprzedzona krótkim wstępem wyjaśniającym pojęcia „samotność” oraz „osamotnienie”. Następnie, bazując również na badaniach psychologów, autorka pragnie pokazać, jak doświadczona trauma z dzieciństwa może wpływać na zachowanie oraz kształtowanie osobowości protagonistek wybranych utworów.
{"title":"Motyw osamotnienia w twórczości senegalskiej pisarki Ken Bugul na przykładzie trzech powieści: \"Le baobab fou\", \"Cendres et braises\", \"Mes hommes à moi\"","authors":"Edyta Sacharewicz","doi":"10.36770/bp.201","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.201","url":null,"abstract":"Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie motywu osamotnienia w twórczości senegalskiej pisarki Ken Bugul. Główna część, którą stanowi analiza sytuacji bohaterek trzech powieści: \"Le baobab fou\", \"Cendres et braises\" oraz \"Mes hommes à moi\" zostaje poprzedzona krótkim wstępem wyjaśniającym pojęcia „samotność” oraz „osamotnienie”. Następnie, bazując również na badaniach psychologów, autorka pragnie pokazać, jak doświadczona trauma z dzieciństwa może wpływać na zachowanie oraz kształtowanie osobowości protagonistek wybranych utworów.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116864152","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Konferencja Naukowa \"Pamięć Juliusza Słowackiego\". Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, 22-24 maja 2019 roku. Sprawozdanie","authors":"Natalia Szerszeń","doi":"10.36770/bp.210","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.210","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"411 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131802542","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Marek Dybizbański w swoim artykule zatytułowanym "Zawisza Czarny" Juliusza Słowackiego w rozsypce dowodzi między innymi, że tekst polskiego wieszcza zachował się w postaci różnorodnej zbieraniny, w której spotykają się rozwiązania wzajemnie sprzeczne oraz nakładają się na siebie alternatywne opracowania, tylko dlatego, że Słowacki ostatecznie nie napisał dramatu, to jest: nie doprowadził go do postaci skończonej, która uzyskałaby autorską pieczątkę, najlepiej w postaci autoryzowanego wydania. Po śmierci poety inicjatywę przejęli badacze rękopisu, edytorzy, jak też historycy literatury, pracujący według współczesnych sobie standardów, które tymczasem podlegały powolnej ewolucji, wskutek czego "Zawisza Czarny" przeszedł już w dziejach swej krytycznej recepcji przez kilka rozmaicie ukierunkowanych faz. Badacz konkluduje, że próba znalezienia sposobu na wydanie tekstu "Zawiszy Czarnego", które umożliwi wielokierunkową lekturę tekstu przecież „rozsypanego”, wiedzie nieuchronnie ku edycji genetycznej.
{"title":"\"Zawisza Czarny\" Juliusza Słowackiego - dramat w rozsypce","authors":"Marek Dybizbański","doi":"10.36770/bp.198","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.198","url":null,"abstract":"Marek Dybizbański w swoim artykule zatytułowanym \"Zawisza Czarny\" Juliusza Słowackiego w rozsypce dowodzi między innymi, że tekst polskiego wieszcza zachował się w postaci różnorodnej zbieraniny, w której spotykają się rozwiązania wzajemnie sprzeczne oraz nakładają się na siebie alternatywne opracowania, tylko dlatego, że Słowacki ostatecznie nie napisał dramatu, to jest: nie doprowadził go do postaci skończonej, która uzyskałaby autorską pieczątkę, najlepiej w postaci autoryzowanego wydania. Po śmierci poety inicjatywę przejęli badacze rękopisu, edytorzy, jak też historycy literatury, pracujący według współczesnych sobie standardów, które tymczasem podlegały powolnej ewolucji, wskutek czego \"Zawisza Czarny\" przeszedł już w dziejach swej krytycznej recepcji przez kilka rozmaicie ukierunkowanych faz. Badacz konkluduje, że próba znalezienia sposobu na wydanie tekstu \"Zawiszy Czarnego\", które umożliwi wielokierunkową lekturę tekstu przecież „rozsypanego”, wiedzie nieuchronnie ku edycji genetycznej. ","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"36 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128835023","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"\"Mickiewicz i romantycy wobec kultur wschodniosłowiańskich\" – Międzynarodowa Konferencja Naukowa, Grodno 31 maja – 1 czerwca 2019 roku. Sprawozdanie","authors":"Łukasz Zabielski","doi":"10.36770/bp.209","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.209","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"10 5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123643838","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dwudziestego dziewiątego czerwca 1980 roku w leśniczówce Pranie nad Jeziorem Nidzkim otwarto Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. W miejscu tym wybitny poeta spędził z przerwami ostatnie lata życia (1950–1953). Tu napisał swoje najpiękniejsze utwory: poematy "Niobe" i "Wit Stwosz", "Kronikę olsztyńską" i cykl "Pieśni". Przez wiele lat opiekę nad ta placówką muzealną sprawowała córka poety Kira Gałczyńska i jej mąż Janusz Kilański. Od września 1997 roku kustoszami tego miejsca są Jagienka Kass i Wojciech Kass – dyrektor muzeum. Dzięki opracowanemu i konsekwentnie realizowanemu programowi pod nazwą Ośrodek Promienny, Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu stało się instytucją tętniąca życiem artystycznym, literackim i kulturalnym. Jest znane w kraju z wielu inicjatyw kulturotwórczych. Odbywają się w nim między innymi liczne koncerty, spektakle, spotkania autorskie, wernisaże wystaw. Działalność placówki przyczynia się w znaczący sposób do upowszechniania literatury i muzyki, a także twórczości Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Nieustannie też muzeum wzbogaca swoje zbiory o przedmioty związane z autorem "Zaczarowanej dorożki", a także troszczy się w różnych formach o wzbogacanie wiedzy o życiu i twórczości poety, między innymi organizując w roku 2019 konferencję naukową.
{"title":"Tkliwa dynamika. Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu","authors":"Zbigniew Fałtynowicz","doi":"10.36770/bp.197","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.197","url":null,"abstract":"Dwudziestego dziewiątego czerwca 1980 roku w leśniczówce Pranie nad Jeziorem Nidzkim otwarto Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. W miejscu tym wybitny poeta spędził z przerwami ostatnie lata życia (1950–1953). Tu napisał swoje najpiękniejsze utwory: poematy \"Niobe\" i \"Wit Stwosz\", \"Kronikę olsztyńską\" i cykl \"Pieśni\". Przez wiele lat opiekę nad ta placówką muzealną sprawowała córka poety Kira Gałczyńska i jej mąż Janusz Kilański. Od września 1997 roku kustoszami tego miejsca są Jagienka Kass i Wojciech Kass – dyrektor muzeum. Dzięki opracowanemu i konsekwentnie realizowanemu programowi pod nazwą Ośrodek Promienny, Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu stało się instytucją tętniąca życiem artystycznym, literackim i kulturalnym. Jest znane w kraju z wielu inicjatyw kulturotwórczych. Odbywają się w nim między innymi liczne koncerty, spektakle, spotkania autorskie, wernisaże wystaw. Działalność placówki przyczynia się w znaczący sposób do upowszechniania literatury i muzyki, a także twórczości Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Nieustannie też muzeum wzbogaca swoje zbiory o przedmioty związane z autorem \"Zaczarowanej dorożki\", a także troszczy się w różnych formach o wzbogacanie wiedzy o życiu i twórczości poety, między innymi organizując w roku 2019 konferencję naukową. ","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126427808","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Mimo upływu czasu dziedzictwo romantyzmu nadal obecne jest w polskiej kulturze, a ostatnimi czasy dzieła romantyków coraz częściej są reinterpretowane przez twórców popkultury. Mistycyzm i tajemniczość epoki oraz przywiązanie do polskiej tradycji pozwala wprowadzać współczesnych czytelników, widzów i melomanów w grę z symbolami, motywami i historią. Jednym z chętnie wykorzystywanych utworów XIX wieku są Dziady Mickiewicza. Arcydramat dał początek m.in. opowieści z pogranicza fantasy i kryminału – Pies i klecha. Tancerz Łukasza Orbitowskiego i Jarosława Urbaniuka. Niniejszy artykuł stanowi omówienie i analizę tej powieści.
{"title":"Fenomen \"Dziadów\" Mickiewicza we współczesnej literaturze popularnej. Na przykładzie powieści \"Pies i klecha. Tancerz\" Łukasza Orbitowskiego i Jarosława Urbaniuka","authors":"Natalia Popłonikowska","doi":"10.36770/bp.26","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.26","url":null,"abstract":"Mimo upływu czasu dziedzictwo romantyzmu nadal obecne jest w polskiej kulturze, a ostatnimi czasy dzieła romantyków coraz częściej są reinterpretowane przez twórców popkultury. Mistycyzm i tajemniczość epoki oraz przywiązanie do polskiej tradycji pozwala wprowadzać współczesnych czytelników, widzów i melomanów w grę z symbolami, motywami i historią. Jednym z chętnie wykorzystywanych utworów XIX wieku są Dziady Mickiewicza. Arcydramat dał początek m.in. opowieści z pogranicza fantasy i kryminału – Pies i klecha. Tancerz Łukasza Orbitowskiego i Jarosława Urbaniuka. Niniejszy artykuł stanowi omówienie i analizę tej powieści.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121042946","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：