Artykuł analizuje najnowszą polską poezję Litwy, która powstała bądź była wydana w dwóch pierwszych dziesięcioleciach XX wieku, pod kątem obecności w niej motywów Mickiewiczowskich. W toku badań autorka dochodzi do wniosku, że motywy dotyczące biografii bądź twórczości Wieszcza, chociaż nadal są obecne w dorobku autorów wileńskich, jednak nieco się wyciszają. Jest to związane, między innymi, ze zmianą pokoleniową. Niektórzy przedstawiciele starszej generacji poetów odeszli na wieczną wartę. Ich następcy, z kolei, mają obecnie nieco bardziej utrudniony dostęp do położonych na Białorusi miejsc Mickiewiczowskich, które jeszcze niedawno były istotnym źródłem inspiracji. Młodsze pokolenie poetyckie preferuje natomiast bardziej uniwersalną, egzystencjalną problematykę, mniej poważnie traktuje tradycję, w tym Mickiewiczowską, wpisując się w najnowsze trendy literackie.
{"title":"Inspiracje Mickiewiczowskie w najnowszej polskojęzycznej poezji Litwy","authors":"Halina Turkiewicz","doi":"10.36770/bp.14","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.14","url":null,"abstract":"Artykuł analizuje najnowszą polską poezję Litwy, która powstała bądź była wydana w dwóch pierwszych dziesięcioleciach XX wieku, pod kątem obecności w niej motywów Mickiewiczowskich. W toku badań autorka dochodzi do wniosku, że motywy dotyczące biografii bądź twórczości Wieszcza, chociaż nadal są obecne w dorobku autorów wileńskich, jednak nieco się wyciszają. Jest to związane, między innymi, ze zmianą pokoleniową. Niektórzy przedstawiciele starszej generacji poetów odeszli na wieczną wartę. Ich następcy, z kolei, mają obecnie nieco bardziej utrudniony dostęp do położonych na Białorusi miejsc Mickiewiczowskich, które jeszcze niedawno były istotnym źródłem inspiracji. Młodsze pokolenie poetyckie preferuje natomiast bardziej uniwersalną, egzystencjalną problematykę, mniej poważnie traktuje tradycję, w tym Mickiewiczowską, wpisując się w najnowsze trendy literackie.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"35 2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121873915","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Zygmunt Gloger (1845–1910) is in Poland sometimes called “a preserver (ocalacz) of collective memory”, a collector of national heritage, a propagator of folk culture, a scholar-excursionist, and a writer-archaeologist. While reading his numerous works (over 800 publications in his bibliography), it is hard to ignore his patriotism and love for his homeland – Podlasie. His goal in life was to understand the problems of the people (understood as a Slavic community), their mentality and worldview, and to record their legacy in a way comprehensible to future generations. Gloger was aware that preserving the cultural heritage of a passing world, its textualization, was an effective method of maintaining Polish national unity in the period of Partitions. In this text I will attempt to present one of Gloger’s works – Baśnie i Powieści, published in 1889 in Warsaw and containing 13 stories which, as suggested by the very title page, were drawn from folk tales and some earlier books (“Baśnie i powieści z ust ludu i książek zebrał Zygmunt Gloger”). I will analyse the genesis of these stories, their literary genetics, composition, and character. I will pay attention to their axiology (e.g. the virtue of thrift, which is particularly stressed by Gloger) and the unique features of the collection (e.g. numerous proverbs, elements of traditional rituals of the Polish region of Podlasie,).
齐格蒙特·格洛格(1845-1910)在波兰有时被称为“集体记忆的保卫者(ocalacz)”，国家遗产的收藏者，民间文化的传播者，学者兼短途旅行家，作家兼考古学家。在阅读他的众多作品(参考书目中超过800种出版物)时，很难忽视他对祖国波兰的爱国主义和热爱。他的人生目标是了解人民(被理解为一个斯拉夫社区)的问题，他们的心态和世界观，并以后代可以理解的方式记录他们的遗产。格洛格意识到，保存一个逝去世界的文化遗产，将其文本化，是在瓜分时期保持波兰民族统一的有效方法。在本文中，我将尝试介绍Gloger的作品之一Baśnie I Powieści，于1889年在华沙出版，包含13个故事，正如标题页所暗示的那样，这些故事取材于民间故事和一些早期的书(“Baśnie I powieści z ust ludu I książek zebraowzygmunt Gloger”)。我将分析这些故事的起源，它们的文学渊源，组成和特征。我将关注它们的价值论(例如Gloger特别强调的节俭美德)和收藏的独特性(例如众多谚语，波兰Podlasie地区传统仪式的元素)。
{"title":"Zygmunta Glogera \"Baśnie i powieści\" – kompozycja, bohaterowie, aksjologia","authors":"Anna Józefowicz","doi":"10.36770/bp.27","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.27","url":null,"abstract":"Zygmunt Gloger (1845–1910) is in Poland sometimes called “a preserver (ocalacz) of collective memory”, a collector of national heritage, a propagator of folk culture, a scholar-excursionist, and a writer-archaeologist. While reading his numerous works (over 800 publications in his bibliography), it is hard to ignore his patriotism and love for his homeland – Podlasie. His goal in life was to understand the problems of the people (understood as a Slavic community), their mentality and worldview, and to record their legacy in a way comprehensible to future generations. Gloger was aware that preserving the cultural heritage of a passing world, its textualization, was an effective method of maintaining Polish national unity in the period of Partitions. In this text I will attempt to present one of Gloger’s works – Baśnie i Powieści, published in 1889 in Warsaw and containing 13 stories which, as suggested by the very title page, were drawn from folk tales and some earlier books (“Baśnie i powieści z ust ludu i książek zebrał Zygmunt Gloger”). I will analyse the genesis of these stories, their literary genetics, composition, and character. I will pay attention to their axiology (e.g. the virtue of thrift, which is particularly stressed by Gloger) and the unique features of the collection (e.g. numerous proverbs, elements of traditional rituals of the Polish region of Podlasie,). ","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"140 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122604098","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł omawia Dzienniki Zofii Nałkowskiej z okresu wileńskiego. Region wileński, w którym sąsiadują narody litewski, polski, rosyjski i białoruski, jest miejscem współpracy między kulturami narodowymi. Nałkowska na początku nie czuła wartości płynącej z tego etnicznego zróżnicowania, bowiem po przybyciu do Wilna była przede wszystkim oczarowana pięknem natury tego kraju. Jednocześnie zaczęła uważniej przyglądać się życiu „małych ludzi”, obserwować wydarzenia polityczne i dostrzegać osobliwości polskiej polityki narodowej. Jej dziennik ujawnia zdolność do łączenia najbardziej intymnych uczuć i doświadczeń z refleksjami na temat wydarzeń politycznych, opisami miejskich pejzaży Wilna i uroczystości poświęconych Piłsudskiemu. Opisuje ona prostych ludzi, mieszkańców Wilna i okolic, ich przyjaciół. Omawia przebieg Kongresu Pisarzy Polskich w Wilnie.
{"title":"Temat Wilna i Wileńszczyzny w \"Dziennikach\" Zofii Nałkowskiej","authors":"Helena Nielepko","doi":"10.36770/bp.15","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.15","url":null,"abstract":"Artykuł omawia Dzienniki Zofii Nałkowskiej z okresu wileńskiego. Region wileński, w którym sąsiadują narody litewski, polski, rosyjski i białoruski, jest miejscem współpracy między kulturami narodowymi. Nałkowska na początku nie czuła wartości płynącej z tego etnicznego zróżnicowania, bowiem po przybyciu do Wilna była przede wszystkim oczarowana pięknem natury tego kraju. Jednocześnie zaczęła uważniej przyglądać się życiu „małych ludzi”, obserwować wydarzenia polityczne i dostrzegać osobliwości polskiej polityki narodowej. Jej dziennik ujawnia zdolność do łączenia najbardziej intymnych uczuć i doświadczeń z refleksjami na temat wydarzeń politycznych, opisami miejskich pejzaży Wilna i uroczystości poświęconych Piłsudskiemu. Opisuje ona prostych ludzi, mieszkańców Wilna i okolic, ich przyjaciół. Omawia przebieg Kongresu Pisarzy Polskich w Wilnie.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"6 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125178435","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Figura miejsc schronienia – fundamentalna dla Mickiewiczowskiej wyobraźni – przewija się przez całą twórczość poety i przybiera różne kształty – od tradycyjnych domów-budowli, realnych siedzib, aż po niekonwencjonalne domy, jak metaforyczny „domek mego ducha” z Rozmowy wieczornej, czy domek-gniazdeczko usytuowany na liściu (liściach), o jakim mówi urywek lozański Uciec z duszą. Są jednak w życiu Mickiewicza wyjątkowe „momenty” rozpoznania eidosu Litwy, które generują jej oniryczne fantazmaty liryczne. Należą do nich: sytuacja zesłania oraz emigracji, perspektywa oddalenia oraz poczucia tęsknoty i straty konstytuuje w wyobraźni poety wzór, ideał wielopoziomowego uniwersum, tworząc przesycone obrazami pamięci utraconego Edenu – Konrada Wallenroda i Pana Tadeusza. W obydwu tych utworach wysnute z afirmującego wspomnienia miejsca schronienia noszą eksplicite imię Litwy i obejmują swym zakresem wszystkie kręgi domostwa – od domu rodzinnego i okolic, przez ojczyznę, aż po dom Boga-Ojca w niebie – Raj. W obydwu utworach składa się on na ten sam obraz pełni – centrum – utraconego w Konradzie Wallenrodzie i odzyskanego w Panu Tadeuszu. Litwa – miejsce święte, byt idealny, bosko-naturalny, objawiający się z przeszłości, Litwy, której natura jest symboliczną figurą Raju osadzona jest tu jednak w dwóch zupełnie innych wymiarach świata – w młodzieńczym Wallenrodzie – tragicznym, w Panu Tadeuszu – eidetycznym. Prezentowany szkic podejmuje próbę eksplikacji Mickiewiczowskich miejsc schronienia – wyobrażeń Litwy-raju w Konradzie Wallenrodzie, który ostatecznie prowadzi do Soplicowa.
{"title":"Mickiewiczowskie „miejsce” schronienia","authors":"Małgorzata Burzka-Janik","doi":"10.36770/bp.25","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.25","url":null,"abstract":"Figura miejsc schronienia – fundamentalna dla Mickiewiczowskiej wyobraźni – przewija się przez całą twórczość poety i przybiera różne kształty – od tradycyjnych domów-budowli, realnych siedzib, aż po niekonwencjonalne domy, jak metaforyczny „domek mego ducha” z Rozmowy wieczornej, czy domek-gniazdeczko usytuowany na liściu (liściach), o jakim mówi urywek lozański Uciec z duszą. Są jednak w życiu Mickiewicza wyjątkowe „momenty” rozpoznania eidosu Litwy, które generują jej oniryczne fantazmaty liryczne. Należą do nich: sytuacja zesłania oraz emigracji, perspektywa oddalenia oraz poczucia tęsknoty i straty konstytuuje w wyobraźni poety wzór, ideał wielopoziomowego uniwersum, tworząc przesycone obrazami pamięci utraconego Edenu – Konrada Wallenroda i Pana Tadeusza. W obydwu tych utworach wysnute z afirmującego wspomnienia miejsca schronienia noszą eksplicite imię Litwy i obejmują swym zakresem wszystkie kręgi domostwa – od domu rodzinnego i okolic, przez ojczyznę, aż po dom Boga-Ojca w niebie – Raj. W obydwu utworach składa się on na ten sam obraz pełni – centrum – utraconego w Konradzie Wallenrodzie i odzyskanego w Panu Tadeuszu. Litwa – miejsce święte, byt idealny, bosko-naturalny, objawiający się z przeszłości, Litwy, której natura jest symboliczną figurą Raju osadzona jest tu jednak w dwóch zupełnie innych wymiarach świata – w młodzieńczym Wallenrodzie – tragicznym, w Panu Tadeuszu – eidetycznym. Prezentowany szkic podejmuje próbę eksplikacji Mickiewiczowskich miejsc schronienia – wyobrażeń Litwy-raju w Konradzie Wallenrodzie, który ostatecznie prowadzi do Soplicowa.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"170 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116208778","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W okresie międzywojennym stosunki polsko-litewskie były napięte z powodów politycznych. Miało to negatywny wpływ na wzajemne kontakty kulturalne. Pomimo ograniczeń, do czytelnika polskiej prasy docierały informacje dotyczące rozwoju kultury w granicach Litwy niepodległej. Przykładem jest obszerny szkic Władysława Burkatha (1892–1967) pt. Charakterystyka kultury litewskiej (próba syntezy), który nieprzypadkowo ukazał się w 1936 roku w „Marchołcie”, czasopiśmie poświęconym sprawom literatury i kultury. Przedstawiony przez Burkatha – pianistę, kompozytora, etnografa muzycznego, publicystę i sympatyka krajów nadbałtyckich – obraz różnorodnych osobowości i wydarzeń kulturalnych w Republice Litewskiej powstałej po 1918 roku jest przedmiotem zainteresowania artykułu. Przyjazne spojrzenie Burkatha na dynamiczne przemiany kulturowe w kraju ościennym i imponującą pracę Litwinów w budowaniu kulturowych fundamentów tożsamości narodowej, wpisywało się w profil ideowo-programowy „Marchołta”. Artykuł jest przypomnieniem zapomnianego głosu publicysty z międzywojennego „Marchołta” w sprawie poprawienia relacji polsko-litewskich w istotnej dla obu stron dziedzinie kultury.
{"title":"O kulturze litewskiej na łamach międzywojennego „Marchołta”","authors":"Anna Kieżuń","doi":"10.36770/bp.13","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.13","url":null,"abstract":"W okresie międzywojennym stosunki polsko-litewskie były napięte z powodów politycznych. Miało to negatywny wpływ na wzajemne kontakty kulturalne. Pomimo ograniczeń, do czytelnika polskiej prasy docierały informacje dotyczące rozwoju kultury w granicach Litwy niepodległej. Przykładem jest obszerny szkic Władysława Burkatha (1892–1967) pt. Charakterystyka kultury litewskiej (próba syntezy), który nieprzypadkowo ukazał się w 1936 roku w „Marchołcie”, czasopiśmie poświęconym sprawom literatury i kultury. Przedstawiony przez Burkatha – pianistę, kompozytora, etnografa muzycznego, publicystę i sympatyka krajów nadbałtyckich – obraz różnorodnych osobowości i wydarzeń kulturalnych w Republice Litewskiej powstałej po 1918 roku jest przedmiotem zainteresowania artykułu. Przyjazne spojrzenie Burkatha na dynamiczne przemiany kulturowe w kraju ościennym i imponującą pracę Litwinów w budowaniu kulturowych fundamentów tożsamości narodowej, wpisywało się w profil ideowo-programowy „Marchołta”. Artykuł jest przypomnieniem zapomnianego głosu publicysty z międzywojennego „Marchołta” w sprawie poprawienia relacji polsko-litewskich w istotnej dla obu stron dziedzinie kultury. ","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"50 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132020544","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł koncentruje się na napięciach, jakie występowały po I wojnie światowej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Litwą, szczególnie Wilnem. Ówczesne grupy artystyczne, przede wszystkim „Żagary”, musiały rozwijać swą działalność w przestrzeni pełnej antagonizmów. Badacz podkreśla, że Wilno i Wileńszczyzna mogły być – i były – kolebką ruchów odradzających się kultur narodowych (litewskiej, białoruskiej) oraz istotnym ośrodkiem literatury i kultury żydowskiej (Jeruzalem Północy). Wilno było także ważnym – jak w romantyzmie czy dwudziestoleciu międzywojennym – centrum literatury polskiej.
{"title":"Litwa żagarystów. Między historią, mitem a współczesnością","authors":"Tadeusz Bujnicki","doi":"10.36770/bp.6","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.6","url":null,"abstract":"Artykuł koncentruje się na napięciach, jakie występowały po I wojnie światowej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Litwą, szczególnie Wilnem. Ówczesne grupy artystyczne, przede wszystkim „Żagary”, musiały rozwijać swą działalność w przestrzeni pełnej antagonizmów. Badacz podkreśla, że Wilno i Wileńszczyzna mogły być – i były – kolebką ruchów odradzających się kultur narodowych (litewskiej, białoruskiej) oraz istotnym ośrodkiem literatury i kultury żydowskiej (Jeruzalem Północy). Wilno było także ważnym – jak w romantyzmie czy dwudziestoleciu międzywojennym – centrum literatury polskiej.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"127 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116262002","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
У статті досліджується один із напрямків різнопланової і мало вивченої діяльності видатного українського вченого та громадського діяча, професора Володимира Антоновича. Етнічний поляк, присвятивши своє життя служінню народу України, став на захист української мови і літератури та відстоював їх права в науковій полеміці. Наукова дискусія у тогочасних умовах була для київського професора єдиним офіційним інструментарієм, який дозволяв публічно обговорювати важливі для українства питання та висловлювати свій підхід до їх вирішення.
{"title":"Polemika naukowa chłopomana Wołodymyra Antonowycza – narzędzia do obrony praw języka i literatury ukraińskiej","authors":"Wiktor Korotkij","doi":"10.36770/bp.35","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.35","url":null,"abstract":"У статті досліджується один із напрямків різнопланової і мало вивченої діяльності видатного українського вченого та громадського діяча, професора Володимира Антоновича. Етнічний поляк, присвятивши своє життя служінню народу України, став на захист української мови і літератури та відстоював їх права в науковій полеміці. Наукова дискусія у тогочасних умовах була для київського професора єдиним офіційним інструментарієм, який дозволяв публічно обговорювати важливі для українства питання та висловлювати свій підхід до їх вирішення.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"96 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132918975","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Pamięć traumatyczna w obiektywie literatury posttotalitarnej","authors":"Oksana Puchońska","doi":"10.36770/bp.41","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.41","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"57 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131848516","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Anna Wydrycka w swoim artykule zatytułowanym Miłość w cieniu śmierci. O rodzicach Henryka Elzenberga i ich korespondencji śledzi szczególne losy dwóch znamienitych dla polskiej XIX-wiecznej kultury postaci: Henryka Elzenberga (adwokata przysięgłego, współwłaściciela „Opiekuna Domowego”, publicysty – m.in. „Przeglądu Tygodniowego”, „Gazety Handlowej” – redaktora, współzałożyciela warszawskiej „Niwy”, twórcy „Dziennika Łódzkiego” i tłumacza) oraz Marii Olędzkiej Elzenbergowej (właścicielki Fabryki Kwiatów, utalentowanej wykonawczyni sztucznych bukietów, które cieszyły się wielkim popytem jako materiały dekoracyjne, założycielki pierwszej w Warszawie Czytelni dla kobiet, pisarki, korektorki i redaktorki „Dziennika Łódzkiego”), rodziców Henryka Elzenberga, wybitnego filozofa. Badaczka analizuje pisane przez nich listy. Przygląda się ponadto dramatycznym losom ich relacji, których apogeum przypadło na okres choroby nowotworowej Marii Elzenberg i jej przedwczesną śmierć.
{"title":"Miłość w cieniu śmierci. O rodzicach Henryka Elzenberga i ich korespondencji","authors":"Anna Wydrycka","doi":"10.36770/bp.48","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.48","url":null,"abstract":"Anna Wydrycka w swoim artykule zatytułowanym Miłość w cieniu śmierci. O rodzicach Henryka Elzenberga i ich korespondencji śledzi szczególne losy dwóch znamienitych dla polskiej XIX-wiecznej kultury postaci: Henryka Elzenberga (adwokata przysięgłego, współwłaściciela „Opiekuna Domowego”, publicysty – m.in. „Przeglądu Tygodniowego”, „Gazety Handlowej” – redaktora, współzałożyciela warszawskiej „Niwy”, twórcy „Dziennika Łódzkiego” i tłumacza) oraz Marii Olędzkiej Elzenbergowej (właścicielki Fabryki Kwiatów, utalentowanej wykonawczyni sztucznych bukietów, które cieszyły się wielkim popytem jako materiały dekoracyjne, założycielki pierwszej w Warszawie Czytelni dla kobiet, pisarki, korektorki i redaktorki „Dziennika Łódzkiego”), rodziców Henryka Elzenberga, wybitnego filozofa. Badaczka analizuje pisane przez nich listy. Przygląda się ponadto dramatycznym losom ich relacji, których apogeum przypadło na okres choroby nowotworowej Marii Elzenberg i jej przedwczesną śmierć. ","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"37 15 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123659611","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł jest krytyczną recenzją tomu Księga Puszczy Piskiej (red. W. Mierzwa, Dąbrówno 2018). Tom ów, zdaniem recenzenta, pozostaje zapisem kryzysu literatury regionalistycznej, którą rządzą przede wszystkim prawa rynku. Troska o poziom edytorski, graficzny nie idzie w parze z troską o jakąkolwiek spójną koncepcję tego typu wydawnictwa. Pokazuje ono atrakcyjny wizualnie, lecz uprzedmiotowiony obraz Puszczy Piskiej, jej przyrody, historii i kultury. Nie zawiera też żadnego programu jej ratowania.
{"title":"Regionalizm na puszczańskich manowcach","authors":"J. Ławski","doi":"10.36770/bp.53","DOIUrl":"https://doi.org/10.36770/bp.53","url":null,"abstract":"Artykuł jest krytyczną recenzją tomu Księga Puszczy Piskiej (red. W. Mierzwa, Dąbrówno 2018). Tom ów, zdaniem recenzenta, pozostaje zapisem kryzysu literatury regionalistycznej, którą rządzą przede wszystkim prawa rynku. Troska o poziom edytorski, graficzny nie idzie w parze z troską o jakąkolwiek spójną koncepcję tego typu wydawnictwa. Pokazuje ono atrakcyjny wizualnie, lecz uprzedmiotowiony obraz Puszczy Piskiej, jej przyrody, historii i kultury. Nie zawiera też żadnego programu jej ratowania.","PeriodicalId":289909,"journal":{"name":"Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129491765","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：