This study aims to develop the Self-Regulation Scale for Adolescents. EFA and CFA were conducted to test the scale's construct validity during the development process. In the EFA analysis, the scale has a total of 11 items and a one-dimensional structure; It was concluded that it explained 51% of the variance in self-regulation. As a result of the CFA analysis, it was concluded that the scale had a good fit (χ2 / Sd = 4.55; CFI = .93; TLI = .91; SRMR = .041; RMSEA = .089). To test the item discrimination of the scale, ICC was calculated for each item and it was concluded that the items had good discrimination. The gender measurement invariance of the scale was made and it was concluded that the scale measures the same construct in both men and women. Cronbach Alpha, McDonald Omega Reliability, and Combined Reliability (CR) values were calculated to test the measurement reliability. Cronbach Alpha coefficient was .90; McDonald Omega Confidence (ω) coefficient and CR value was .89 As a result, it was concluded that the Self-Regulation Scale for Adolescents had acceptable and satisfactory psychometric properties in measuring the self-regulation skills of high school students.
{"title":"Development of Self-Regulation Scale for Adolescents","authors":"Furkan Kasikci, Selahattin Öğülmüş","doi":"10.30964/auebfd.1190039","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1190039","url":null,"abstract":"This study aims to develop the Self-Regulation Scale for Adolescents. EFA and CFA were conducted to test the scale's construct validity during the development process. In the EFA analysis, the scale has a total of 11 items and a one-dimensional structure; It was concluded that it explained 51% of the variance in self-regulation. As a result of the CFA analysis, it was concluded that the scale had a good fit (χ2 / Sd = 4.55; CFI = .93; TLI = .91; SRMR = .041; RMSEA = .089). To test the item discrimination of the scale, ICC was calculated for each item and it was concluded that the items had good discrimination. The gender measurement invariance of the scale was made and it was concluded that the scale measures the same construct in both men and women. Cronbach Alpha, McDonald Omega Reliability, and Combined Reliability (CR) values were calculated to test the measurement reliability. Cronbach Alpha coefficient was .90; McDonald Omega Confidence (ω) coefficient and CR value was .89 As a result, it was concluded that the Self-Regulation Scale for Adolescents had acceptable and satisfactory psychometric properties in measuring the self-regulation skills of high school students.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"12 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76453501","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Teachers attend many courses, seminars, and workshops at the national and international levels to ensure their professional development. This study aims to investigate the opinions and achievements of the teachers who participated in the tenth Turkish Teacher Program (TTP) held at CERN. An explanatory case study was preferred as the research model. The study group consists of 12 teachers who participated in the CERN TTP-10 event. A semi-structured interview form was created to collect data. The form created by the researchers was finalized by taking expert opinions, and the final form consists of four questions. Interviews lasted approximately 30 minutes with each teacher. The descriptive analysis method was used in the analysis of the obtained data. In the results obtained, it is seen that the teachers aim to achieve the widespread impact of the program through students, teachers, and society. While doing this, they state that they can try many ways such as seminars, presentations, experience sharing, experimentation, and student clubs. Teachers' opinions about the program were generally positive, and they stated that their self-confidence and motivation about the effects of the lessons they conduct at school increased. It is seen that teachers want to extend the program period regarding the effectiveness of the program, reduce the theoretical lessons, and make more applications. As a result, the CERN TTP-10 activity positively affected the participating teachers. Increasing the number of such international events and ensuring that more teachers reach them is among the research suggestions.
{"title":"CERN Teacher’s Program Review in the Context of Interactive Learning Environments","authors":"H. Özcan, Metin Şardağ, Ayberk BOSTAN SARIOĞLAN","doi":"10.30964/auebfd.1095974","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1095974","url":null,"abstract":"Teachers attend many courses, seminars, and workshops at the national and international levels to ensure their professional development. This study aims to investigate the opinions and achievements of the teachers who participated in the tenth Turkish Teacher Program (TTP) held at CERN. An explanatory case study was preferred as the research model. The study group consists of 12 teachers who participated in the CERN TTP-10 event. A semi-structured interview form was created to collect data. The form created by the researchers was finalized by taking expert opinions, and the final form consists of four questions. Interviews lasted approximately 30 minutes with each teacher. The descriptive analysis method was used in the analysis of the obtained data. In the results obtained, it is seen that the teachers aim to achieve the widespread impact of the program through students, teachers, and society. While doing this, they state that they can try many ways such as seminars, presentations, experience sharing, experimentation, and student clubs. Teachers' opinions about the program were generally positive, and they stated that their self-confidence and motivation about the effects of the lessons they conduct at school increased. It is seen that teachers want to extend the program period regarding the effectiveness of the program, reduce the theoretical lessons, and make more applications. As a result, the CERN TTP-10 activity positively affected the participating teachers. Increasing the number of such international events and ensuring that more teachers reach them is among the research suggestions.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"28 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83604947","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu araştırmanın amacı, okulların örgütsel çevikliğini belirlemeye elverişli, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Bu amaçla ilk aşamada, örgütsel çeviklik ile ilgili ilgili alanyazın taranmış ve buna bağlı olarak otuz beş maddelik maddelik bir madde havuzu oluşturulmuştur. Daha sonra hazırlanan maddeler eğitim yönetimi ve ölçme-değerlendirme alanlarında 11 uzmana gönderilmiştir. Uzmanlardan gelen öneriler doğrultusunda yeniden düzenlenen 23 maddelik taslak ölçek Ankara ilindeki altı farklı ilçeden toplam 376 yönetici ve öğretmene uygulanmıştır. Çevik Okul Ölçeği’nin (ÇOÖ) yapı geçerliğini belirlemek amacıyla birinci çalışma grubu ile (175 katılımcı) Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA), ikinci çalışma grubu ile de (349 katılımcı) ikinci düzey Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. AFA sonucunda üç faktörden ve 21 maddeden oluşan bir model ortaya çıkmıştır. Her bir faktör sırasıyla ‘’esneklik’’, teknoloji’’ ve ‘’hız’’ olarak isimlendirilmiştir. Daha sonra üç faktörlü bu model DFA’da doğrulanmıştır. Ölçeğe ait Cronbach Alpha, Spearman Brown, Guttman ve test tekrar test hesaplamaları ise ölçeğin güvenilir bir veri toplama aracı olduğunu göstermiştir. Tüm bu bulgulara dayalı olarak ÇOÖ’nün okulların dijital yönetim özelliklerini belirlemeye elverişli, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
{"title":"Çevik Okul Ölçeğinin (ÇOÖ) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması","authors":"Emrah Kaya, M. Özdemir","doi":"10.30964/auebfd.1082454","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1082454","url":null,"abstract":"Bu araştırmanın amacı, okulların örgütsel çevikliğini belirlemeye elverişli, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Bu amaçla ilk aşamada, örgütsel çeviklik ile ilgili ilgili alanyazın taranmış ve buna bağlı olarak otuz beş maddelik maddelik bir madde havuzu oluşturulmuştur. Daha sonra hazırlanan maddeler eğitim yönetimi ve ölçme-değerlendirme alanlarında 11 uzmana gönderilmiştir. Uzmanlardan gelen öneriler doğrultusunda yeniden düzenlenen 23 maddelik taslak ölçek Ankara ilindeki altı farklı ilçeden toplam 376 yönetici ve öğretmene uygulanmıştır. Çevik Okul Ölçeği’nin (ÇOÖ) yapı geçerliğini belirlemek amacıyla birinci çalışma grubu ile (175 katılımcı) Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA), ikinci çalışma grubu ile de (349 katılımcı) ikinci düzey Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. AFA sonucunda üç faktörden ve 21 maddeden oluşan bir model ortaya çıkmıştır. Her bir faktör sırasıyla ‘’esneklik’’, teknoloji’’ ve ‘’hız’’ olarak isimlendirilmiştir. Daha sonra üç faktörlü bu model DFA’da doğrulanmıştır. Ölçeğe ait Cronbach Alpha, Spearman Brown, Guttman ve test tekrar test hesaplamaları ise ölçeğin güvenilir bir veri toplama aracı olduğunu göstermiştir. Tüm bu bulgulara dayalı olarak ÇOÖ’nün okulların dijital yönetim özelliklerini belirlemeye elverişli, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"6 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88609202","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışmanın amacı zekâ oyunları dersinde oynanan akıl yürütme ve işlem oyunları sırasında 7. sınıf öğrencilerinin kullandıkları sayı duyusu stratejilerinin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda çalışma Ankara’daki bir devlet okulunda seçmeli olarak zekâ oyunları dersi alan 7. sınıf öğrencileriyle gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmada belirli bir durumu derinlemesine ortaya koymak amaçlandığı için araştırmanın türü nitel araştırma desenlerinden durum çalışması olarak belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan oyunlar akıl yürütme ve işlem oyunlarından kendoku, kakuro, futoşiki ve işlem karesi oyunlarıdır. Belirlenen bu oyunlar 6 hafta boyunca zekâ oyunları dersinde uygulanmıştır. Çalışmanın veri toplama araçları akıl yürütme ve işlem oyunları, uygulamalar sırasında alınan gözlem notları, video kayıtları ve öğrenci çözüm kâğıtlarından oluşmaktadır. Analizler sonucunda öğrencilerin akıl yürütme ve işlem oyunlarında sayı duyusu temelli stratejilerden yararlandıkları tespit edilmiştir. Bu stratejiler; sayıları ayrıştırıp birleştirme, sayıların eş değer formlarını kullanma, işlemlerin sayılar üzerinde etkilerini fark edebilme ve yarıma yakınlık stratejileridir. Stratejiler oyun bazında değerlendirildiğinde kendoku, kakuro ve işlem karesi oyununda sayıları ayrıştırıp birleştirme stratejisi ve işlemlerin sayılar üzerindeki etkisini fark edebilme; futoşiki oyununda ise sayıların eş değer formlarını kullanma ve yarıma yakınlık stratejileri kullanıldığı görülmüştür. Araştırmanın sonuçları zeka oyunları dersinin planlanması ve uygulanması hakkında öğretmenlere ve araştırmacılara bilgi vermektedir.
{"title":"Akıl Yürütme ve İşlem Oyunlarında 7. Sınıf Öğrencilerinin Kullandıkları Sayı Duyusu Stratejileri","authors":"Kübra Aksakal, Mesture KAYHAN ALTAY","doi":"10.30964/auebfd.1064765","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1064765","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı zekâ oyunları dersinde oynanan akıl yürütme ve işlem oyunları sırasında 7. sınıf öğrencilerinin kullandıkları sayı duyusu stratejilerinin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda çalışma Ankara’daki bir devlet okulunda seçmeli olarak zekâ oyunları dersi alan 7. sınıf öğrencileriyle gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmada belirli bir durumu derinlemesine ortaya koymak amaçlandığı için araştırmanın türü nitel araştırma desenlerinden durum çalışması olarak belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan oyunlar akıl yürütme ve işlem oyunlarından kendoku, kakuro, futoşiki ve işlem karesi oyunlarıdır. Belirlenen bu oyunlar 6 hafta boyunca zekâ oyunları dersinde uygulanmıştır. Çalışmanın veri toplama araçları akıl yürütme ve işlem oyunları, uygulamalar sırasında alınan gözlem notları, video kayıtları ve öğrenci çözüm kâğıtlarından oluşmaktadır. Analizler sonucunda öğrencilerin akıl yürütme ve işlem oyunlarında sayı duyusu temelli stratejilerden yararlandıkları tespit edilmiştir. Bu stratejiler; sayıları ayrıştırıp birleştirme, sayıların eş değer formlarını kullanma, işlemlerin sayılar üzerinde etkilerini fark edebilme ve yarıma yakınlık stratejileridir. Stratejiler oyun bazında değerlendirildiğinde kendoku, kakuro ve işlem karesi oyununda sayıları ayrıştırıp birleştirme stratejisi ve işlemlerin sayılar üzerindeki etkisini fark edebilme; futoşiki oyununda ise sayıların eş değer formlarını kullanma ve yarıma yakınlık stratejileri kullanıldığı görülmüştür. Araştırmanın sonuçları zeka oyunları dersinin planlanması ve uygulanması hakkında öğretmenlere ve araştırmacılara bilgi vermektedir.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"50 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78421423","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışmanın amacı, erken çocukluk dönemindeki çocukların dijital oyun bağımlılık eğilimlerini ve ebeveynlerin kullandıkları rehberlik stratejilerinin ölçülmesi için geçerli ve güvenilir araçlar geliştirebilmektir. Araştırmanın örneklemini Denizli ilinde, resmi anasınıfları ve anaokullarına devam eden çocukları olan 1393 ebeveyn oluşturmaktadır. Çalışma Grubu-I 956 ebeveyn, Çalışma Grubu-II için 437 ebeveynden oluşmaktadır. Alan yazın tarandıktan sonra her iki ölçek için ölçek maddeleri oluşturulmuştur. Araştırmanın geçerlilik ve güvenirlik çalışmaları iki aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk olarak ölçme araçlarının geliştirilmesi için açımlayıcı faktör analizi (AFA), ikinci olarak doğrulayıcı faktör analizi (DFA) uygulanmıştır. Her iki ölçek için kapsam geçerliği ve yapı geçerliği uygulanmıştır. Kapsam geçerliğinde uzman görüşünden amacıyla ölçek formları 17 farklı uzmana gönderilerek uzman görüşüne sunulmuştur. Uzman dönütleri ve önerileri doğrultusunda ölçeklerde düzenlemeler yapılmıştır. Ölçme araçlarının yapı geçerliği kapsamında AFA ve DFA analizleri gerçekleştirilmiştir. Ölçeklerin güvenirlikleri Cronbach’s Alpha katsayısı ile incelenmiştir. Araştırmanın sonuçları her iki ölçeğinin geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.
{"title":"Dijital Oyun Bağımlılık Eğilimi ve Ebeveyn Rehberlik Stratejileri Ölçeklerinin Geliştirilmesi","authors":"Kadriye Selin Budak, Nesrin Işıkoğlu","doi":"10.30964/auebfd.939653","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.939653","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı, erken çocukluk dönemindeki çocukların dijital oyun bağımlılık eğilimlerini ve ebeveynlerin kullandıkları rehberlik stratejilerinin ölçülmesi için geçerli ve güvenilir araçlar geliştirebilmektir. Araştırmanın örneklemini Denizli ilinde, resmi anasınıfları ve anaokullarına devam eden çocukları olan 1393 ebeveyn oluşturmaktadır. Çalışma Grubu-I 956 ebeveyn, Çalışma Grubu-II için 437 ebeveynden oluşmaktadır. Alan yazın tarandıktan sonra her iki ölçek için ölçek maddeleri oluşturulmuştur. Araştırmanın geçerlilik ve güvenirlik çalışmaları iki aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk olarak ölçme araçlarının geliştirilmesi için açımlayıcı faktör analizi (AFA), ikinci olarak doğrulayıcı faktör analizi (DFA) uygulanmıştır. Her iki ölçek için kapsam geçerliği ve yapı geçerliği uygulanmıştır. Kapsam geçerliğinde uzman görüşünden amacıyla ölçek formları 17 farklı uzmana gönderilerek uzman görüşüne sunulmuştur. Uzman dönütleri ve önerileri doğrultusunda ölçeklerde düzenlemeler yapılmıştır. Ölçme araçlarının yapı geçerliği kapsamında AFA ve DFA analizleri gerçekleştirilmiştir. Ölçeklerin güvenirlikleri Cronbach’s Alpha katsayısı ile incelenmiştir. Araştırmanın sonuçları her iki ölçeğinin geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"60 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83008929","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu araştırmada tasarım odaklı düşünmeye dayalı robotik etkinliklerin ilkokul öğrencilerinin planlama becerilerine olan etkisi ve sürece ilişkin öğrenci deneyimleri incelenmiştir. Araştırma 28 ilkokul 4. Sınıf öğrencisinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Açıklayıcı ardışık karma desende modellenen araştırmanın nicel boyutu ön test son test tek gruplu yarı deneysel modelde, nitel boyutu ise fenomoneolojik desende yürütülmüştür. Öğrencilerin planlama becerileri Londra Kulesi Testi 4 diskli dijital versiyonu kullanılarak ölçülmüştür. Öğrencilerin tasarım odaklı düşünmeye dayalı robotik etkinliklere ilişkin deneyimleri ise araştırma kapsamında geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu ile tespit edilmiştir. Tasarım odaklı düşünmeye dayalı robotik etkinliklerin eğitsel süreçlere entegre edilmesine model olması amacıyla teknolojiden pedagojiye uzanan bir yaklaşım deneysel koşullarda test edilmiştir. Nicel verilerin analizinde tekrarlı ölçümler için tek yönlü ANOVA, nitel verilerin analizinde ise tümden gelimsel içerik analizi tercih edilmiştir. Araştırma sonuçları tasarım odaklı düşünmeye dayalı robotik etkinliklerin öğrencilerin planlamaya ayırdıkları zaman, planlama becerisi ve üç deneme içinde çözülen problem sayılarını anlamlı bir şekilde artırdığını göstermektedir. İlk denemede çözülen problem sayısında anlamlı bir etki tespit edilmemiştir. Planlama becerisine ilişkin tüm ölçümlerde cinsiyet değişkenine ilişkin anlamlı bir fark tespit edilmemiştir. Nitel bulgular öğrencilerin robotik etkinliklere ilişkin algılarının değişim gösterdiği, kodlamaya bağlı olarak robotik farkındalıklarının arttığı, mekanik boyutunu zorlayıcı, sürecin genelini ise sandıklarından daha eğlenceli buldukları tespit edilmiştir.
{"title":"Tasarım Odaklı Düşünmeye Dayalı Robotik Etkinliklerin Planlama Becerisine Etkisi","authors":"Elif GÜVEN DEMİR, İrfan Gümüş","doi":"10.30964/auebfd.1042755","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1042755","url":null,"abstract":"Bu araştırmada tasarım odaklı düşünmeye dayalı robotik etkinliklerin ilkokul öğrencilerinin planlama becerilerine olan etkisi ve sürece ilişkin öğrenci deneyimleri incelenmiştir. Araştırma 28 ilkokul 4. Sınıf öğrencisinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Açıklayıcı ardışık karma desende modellenen araştırmanın nicel boyutu ön test son test tek gruplu yarı deneysel modelde, nitel boyutu ise fenomoneolojik desende yürütülmüştür. Öğrencilerin planlama becerileri Londra Kulesi Testi 4 diskli dijital versiyonu kullanılarak ölçülmüştür. Öğrencilerin tasarım odaklı düşünmeye dayalı robotik etkinliklere ilişkin deneyimleri ise araştırma kapsamında geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu ile tespit edilmiştir. Tasarım odaklı düşünmeye dayalı robotik etkinliklerin eğitsel süreçlere entegre edilmesine model olması amacıyla teknolojiden pedagojiye uzanan bir yaklaşım deneysel koşullarda test edilmiştir. Nicel verilerin analizinde tekrarlı ölçümler için tek yönlü ANOVA, nitel verilerin analizinde ise tümden gelimsel içerik analizi tercih edilmiştir. Araştırma sonuçları tasarım odaklı düşünmeye dayalı robotik etkinliklerin öğrencilerin planlamaya ayırdıkları zaman, planlama becerisi ve üç deneme içinde çözülen problem sayılarını anlamlı bir şekilde artırdığını göstermektedir. İlk denemede çözülen problem sayısında anlamlı bir etki tespit edilmemiştir. Planlama becerisine ilişkin tüm ölçümlerde cinsiyet değişkenine ilişkin anlamlı bir fark tespit edilmemiştir. Nitel bulgular öğrencilerin robotik etkinliklere ilişkin algılarının değişim gösterdiği, kodlamaya bağlı olarak robotik farkındalıklarının arttığı, mekanik boyutunu zorlayıcı, sürecin genelini ise sandıklarından daha eğlenceli buldukları tespit edilmiştir.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"45 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87693751","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
2019 yılında başlayan Covid-19 pandemisi, insanların rutinlerini derinden etkilemiş ve yeni normalin oluşmasına neden olmuştur. Bu süreçte özellikle okul yaşamını devam ettirmek, alışveriş yapmak gibi temel gereksinimler internet yardımıyla karşılanmaya çalışılmıştır. Bu durum bireylerin dijital dünyayla bütünleşmesini hızlandırmış ve bu platformlar günlük yaşamda önemli yer kaplamaya başlamıştır. Dijital platformlarla kurulan ilişki dijital yurttaşlık kavramının önemini arttırmıştır. Bu araştırmada Covid-19 pandemi sürecinde öğretmen adaylarının internet kullanım durumlarının dijital yurttaşlık bağlamında incelenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması olarak desenlenmiştir. Gelecekte yurttaşlık eğitimi sorumluluğunu üstlenecek 20 sosyal bilgiler öğretmen adayı araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Araştırmaya ilişkin veriler nitel veri toplama araçlarından biri olan yarı yapılandırılmış görüşme formunun kullanıldığı odak grup görüşmeleriyle elde edilmiştir. Yapılan görüşmeler kayıt altına alınmış, katılımcılar tarafından okunarak onayları alınmış, görüşme dökümlerinin betimsel çözümlemesi (analizi) iki uzman tarafından yapılmıştır. Araştırma sonucunda; pandemi sürecinde öğretmen adaylarının interneti en sık eğitim ve öğretim etkinlikleri doğrultusunda kullandığı, kullandıkları dijital platformlarla aralarında zamanı verimsiz kullanma, bağımlılık oluşturma gibi olumsuz bir bağ kurdukları belirlenmiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının çoğunluğunun Covid-19 pandemi sürecindeki internet kullanımlarında sahte içeriklere ve güvenlik tehditlerine karşı önlemler aldıkları, bu sürecin kendi dijital yurttaşlıklarına olan etkisini olumlu olarak değerlendirdikleri ancak dijital yurttaşlık kavramının tanımı ve niteliklerine ilişkin bilgilerinin yeterli olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
{"title":"Covid-19 Pandemisinde İnternet Kullanımı ve Dijital Yurttaşlık","authors":"Cansu Keri̇moğlu, Serkan Keleşoğlu","doi":"10.30964/auebfd.1148787","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1148787","url":null,"abstract":"2019 yılında başlayan Covid-19 pandemisi, insanların rutinlerini derinden etkilemiş ve yeni normalin oluşmasına neden olmuştur. Bu süreçte özellikle okul yaşamını devam ettirmek, alışveriş yapmak gibi temel gereksinimler internet yardımıyla karşılanmaya çalışılmıştır. Bu durum bireylerin dijital dünyayla bütünleşmesini hızlandırmış ve bu platformlar günlük yaşamda önemli yer kaplamaya başlamıştır. Dijital platformlarla kurulan ilişki dijital yurttaşlık kavramının önemini arttırmıştır. Bu araştırmada Covid-19 pandemi sürecinde öğretmen adaylarının internet kullanım durumlarının dijital yurttaşlık bağlamında incelenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması olarak desenlenmiştir. Gelecekte yurttaşlık eğitimi sorumluluğunu üstlenecek 20 sosyal bilgiler öğretmen adayı araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Araştırmaya ilişkin veriler nitel veri toplama araçlarından biri olan yarı yapılandırılmış görüşme formunun kullanıldığı odak grup görüşmeleriyle elde edilmiştir. Yapılan görüşmeler kayıt altına alınmış, katılımcılar tarafından okunarak onayları alınmış, görüşme dökümlerinin betimsel çözümlemesi (analizi) iki uzman tarafından yapılmıştır. Araştırma sonucunda; pandemi sürecinde öğretmen adaylarının interneti en sık eğitim ve öğretim etkinlikleri doğrultusunda kullandığı, kullandıkları dijital platformlarla aralarında zamanı verimsiz kullanma, bağımlılık oluşturma gibi olumsuz bir bağ kurdukları belirlenmiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının çoğunluğunun Covid-19 pandemi sürecindeki internet kullanımlarında sahte içeriklere ve güvenlik tehditlerine karşı önlemler aldıkları, bu sürecin kendi dijital yurttaşlıklarına olan etkisini olumlu olarak değerlendirdikleri ancak dijital yurttaşlık kavramının tanımı ve niteliklerine ilişkin bilgilerinin yeterli olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"126 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75581756","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışmanın amacı FeTeMM eğitminin öğrencilerin FeTeMM alanlarına yönelik kariyer ilgisine etkisini sistematik derleme yöntemiyle incelemektir. Bu amaç doğrultusunda, araştırmacılar tarafından belirlenen Google Akademik, Web of Science, Springer Link, SCOPUS, SCIRP, Proquest, ERIC, EBSCO, DOAJ veri tabanları Türkçe ve İngilizce olmak üzere iki dilde taranmıştır. Türkçe tarama için (“FeTeMM|FeTeMM eğitimi*” VE “deneysel çalışma|desen*”), İngilizce tarama için (“STEM|STEM education*” AND “experimental study|design*”) kodu oluşturulmuştur. Tarama kodları aracılığıyla 2011-2021 yılları arasında yayınlanmış, örneklemi okul öncesi, ilkokul, ortaokul ve lise eğitim düzeylerinden biri olan, ön test son test kontrol gruplu yarı ya da gerçek deneysel desen türü ile yürütülmüş çalışmalara ulaşmak hedeflenmiştir. Tüm süreçte, sistematik derleme çalışmalarında yanlılık riskini azaltma amacıyla kullanılan PRISMA 2020 kontrol listesinden yararlanılmıştır. Tarama sonucunda kriterlere uygun dört çalışmaya ulaşılmıştır. Çalışmalar 2017-2021 yılları arasında 11-13 yaş grubu öğrenciler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Tüm çalışmalarda FeTeMM eğitiminin etkililiği kontrol gruplarında uygulanan yapılandırıcı yaklaşım ile kıyaslanmıştır. Derlemeye dahil edilen çalışmalarda genellikle FeTeMM eğitiminin fen bilimleri kapsamında fizik konuları üzerinde uygulandığı anlaşılmıştır. Ayrıca, FeTeMM eğitimi öğrencilerin FeTeMM alanlarına yönelik kariyer ilgisini oluşturmada anlamlı bir etkiye sahipken, sadece bir araştırmada bu anlamlı etkinin olmadığı tespit edilmiştir. FeTeMM eğitiminin öğrencilerin FeTeMM alanlarına yönelik kariyer ilgisine etkisi hakkında daha çok bilgi edinebilmek için daha fazla çalışmaya ihtiyacın olduğu düşünülmektedir.
{"title":"FeTeMM Eğitiminin Öğrencilerin Kariyer İlgisine Etkisi: Sistematik Derleme","authors":"Şeyma Irmak, Dr. Fitnat Kaptan","doi":"10.30964/auebfd.1101201","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1101201","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı FeTeMM eğitminin öğrencilerin FeTeMM alanlarına yönelik kariyer ilgisine etkisini sistematik derleme yöntemiyle incelemektir. Bu amaç doğrultusunda, araştırmacılar tarafından belirlenen Google Akademik, Web of Science, Springer Link, SCOPUS, SCIRP, Proquest, ERIC, EBSCO, DOAJ veri tabanları Türkçe ve İngilizce olmak üzere iki dilde taranmıştır. Türkçe tarama için (“FeTeMM|FeTeMM eğitimi*” VE “deneysel çalışma|desen*”), İngilizce tarama için (“STEM|STEM education*” AND “experimental study|design*”) kodu oluşturulmuştur. Tarama kodları aracılığıyla 2011-2021 yılları arasında yayınlanmış, örneklemi okul öncesi, ilkokul, ortaokul ve lise eğitim düzeylerinden biri olan, ön test son test kontrol gruplu yarı ya da gerçek deneysel desen türü ile yürütülmüş çalışmalara ulaşmak hedeflenmiştir. Tüm süreçte, sistematik derleme çalışmalarında yanlılık riskini azaltma amacıyla kullanılan PRISMA 2020 kontrol listesinden yararlanılmıştır. Tarama sonucunda kriterlere uygun dört çalışmaya ulaşılmıştır. Çalışmalar 2017-2021 yılları arasında 11-13 yaş grubu öğrenciler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Tüm çalışmalarda FeTeMM eğitiminin etkililiği kontrol gruplarında uygulanan yapılandırıcı yaklaşım ile kıyaslanmıştır. Derlemeye dahil edilen çalışmalarda genellikle FeTeMM eğitiminin fen bilimleri kapsamında fizik konuları üzerinde uygulandığı anlaşılmıştır. Ayrıca, FeTeMM eğitimi öğrencilerin FeTeMM alanlarına yönelik kariyer ilgisini oluşturmada anlamlı bir etkiye sahipken, sadece bir araştırmada bu anlamlı etkinin olmadığı tespit edilmiştir. FeTeMM eğitiminin öğrencilerin FeTeMM alanlarına yönelik kariyer ilgisine etkisi hakkında daha çok bilgi edinebilmek için daha fazla çalışmaya ihtiyacın olduğu düşünülmektedir.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"21 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83476404","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
There are few studies examining teachers’ attitudes towards collaboration and the situation in practice in a centralized education system. In this research, teachers’ attitudes towards professional collaboration and collaboration behaviours in Turkey were examined via mixed method research. The data were collected from 274 teachers for the quantitative part and the qualitative part consisted of 53 teachers as participants. According to the results, teachers have a positive attitude towards collaboration. However, these positive attitudes are reflected in behaviours at a lower level. When it comes to professional collaboration, teachers immediately think of the work which is carried out with teachers in the same branch. With the effect of the centralized system, teachers in the study defined official meetings or working groups as collaboration activities. They mostly collaborate on the issues such as ‘educational activities and personality development of students’. They also indicated informal conversations and daily conversations as collaboration. According to the teachers, professional collaboration studies make important contributions to the school climate in general, increase teachers’ job satisfaction, motivation, performance and their sense of belonging. Moreover, teachers also stated that these studies improve the problem-solving skills of the school and they are beneficial to the students as well.
{"title":"Teachers’ Professional Collaboration in Turkey: Current Status, Barriers and Suggestions","authors":"Kursad Yilmaz","doi":"10.30964/auebfd.1143251","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1143251","url":null,"abstract":"There are few studies examining teachers’ attitudes towards collaboration and the situation in practice in a centralized education system. In this research, teachers’ attitudes towards professional collaboration and collaboration behaviours in Turkey were examined via mixed method research. The data were collected from 274 teachers for the quantitative part and the qualitative part consisted of 53 teachers as participants. According to the results, teachers have a positive attitude towards collaboration. However, these positive attitudes are reflected in behaviours at a lower level. When it comes to professional collaboration, teachers immediately think of the work which is carried out with teachers in the same branch. With the effect of the centralized system, teachers in the study defined official meetings or working groups as collaboration activities. They mostly collaborate on the issues such as ‘educational activities and personality development of students’. They also indicated informal conversations and daily conversations as collaboration. According to the teachers, professional collaboration studies make important contributions to the school climate in general, increase teachers’ job satisfaction, motivation, performance and their sense of belonging. Moreover, teachers also stated that these studies improve the problem-solving skills of the school and they are beneficial to the students as well.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"19 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84934827","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Araştırma, ilkokullarda görev yapmakta olan sınıf öğretmenlerinin aşırı koruyucu-helikopter velilere ilişkin deneyimlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Nitel araştırma desenlerinden betimleyici fenomenoloji deseninin kullanıldığı bu araştırma 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Türkiye’nin başkenti Ankara’da devlet ilkokullarında görev yapan gönüllü 12 sınıf öğretmeni ile yürütülmüştür. Araştırmada veriler, araştırmacılar tarafından oluşturulmuş olan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmış, içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırmada sınıf öğretmenlerinin deneyimleri doğrultusunda, aşırı koruyucu veli kavramı betimlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın sonucunda sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre aşırı koruyucu-helikopter veliler; aşırı önyargılı, kontrolcü, çocuklarının hatalarını kabullenmeyen, savunmacı, çocuk odaklı yaşayan, çocuklarının sorumluluklarını kendi üzerlerine alan ve hatta çocuklarının ev ödevlerini yapan velilerdir. Araştırmaya katılan sınıf öğretmenlerinin çoğunluğuna göre aşırı koruyucu ailelerin çocuklarının akademik başarıları düşük olup kapasitelerinin altında başarı göstermektedirler. Çeşitli yerel, bölgesel ve ulusal projelerle bu tip özellik gösteren veliler desteklenebilir. Velilere aşırı koruyucu-helikopter anne-babalığın zararları ile ilgili tiyatro, film izletilerek, çocuklar üzerindeki negatif etkileri görmeleri sağlanabilir.
{"title":"İlkokul Öğretmenlerinin Aşırı Koruyucu (Helikopter) Velilerle İlgili Deneyimleri: Bir Fenomenoloji Çalışması","authors":"Pınar Arslan, Bilgen Kıral","doi":"10.30964/auebfd.1035605","DOIUrl":"https://doi.org/10.30964/auebfd.1035605","url":null,"abstract":"Araştırma, ilkokullarda görev yapmakta olan sınıf öğretmenlerinin aşırı koruyucu-helikopter velilere ilişkin deneyimlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Nitel araştırma desenlerinden betimleyici fenomenoloji deseninin kullanıldığı bu araştırma 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Türkiye’nin başkenti Ankara’da devlet ilkokullarında görev yapan gönüllü 12 sınıf öğretmeni ile yürütülmüştür. Araştırmada veriler, araştırmacılar tarafından oluşturulmuş olan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmış, içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırmada sınıf öğretmenlerinin deneyimleri doğrultusunda, aşırı koruyucu veli kavramı betimlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın sonucunda sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre aşırı koruyucu-helikopter veliler; aşırı önyargılı, kontrolcü, çocuklarının hatalarını kabullenmeyen, savunmacı, çocuk odaklı yaşayan, çocuklarının sorumluluklarını kendi üzerlerine alan ve hatta çocuklarının ev ödevlerini yapan velilerdir. Araştırmaya katılan sınıf öğretmenlerinin çoğunluğuna göre aşırı koruyucu ailelerin çocuklarının akademik başarıları düşük olup kapasitelerinin altında başarı göstermektedirler. Çeşitli yerel, bölgesel ve ulusal projelerle bu tip özellik gösteren veliler desteklenebilir. Velilere aşırı koruyucu-helikopter anne-babalığın zararları ile ilgili tiyatro, film izletilerek, çocuklar üzerindeki negatif etkileri görmeleri sağlanabilir.","PeriodicalId":32482,"journal":{"name":"Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-10-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"81915341","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}