Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1313972
Nilgün Salur
Throughout history, illustration has been a visual language and communication tool in different countries and cultures of the world. The illustration technique has played an important role in the transmission of literary texts, heroic stories, and mythological transmissions. This article discusses the contribution of artist Raija Uosikkinen as a designer and illustrator for Arabia, one of the most well-known ceramic factories in Finland, for nearly 40 years. In addition, the article touches upon the 24 limited edition plate designs produced annually for Finland’s natioanl epic, Kalevala, from 1976 to 1999. In addition, the article examines the artist’s original illustration style and screen printing technique in creating designs based on poetic stories of both real and prehistoric gods, goddesses and heroes. The article highlights the quality of plate illustrations in this series, which combine folkloric elements with a contemporary interpretation of poetic text, as documenting cultural heritage through an epic. Based on this information, the article describes the designs from 1976 and 1999, featuring Uosikkinen illustrations on the front and a part of the Kalevala epic in Finnish, Swedish and English on the back.
{"title":"CULTURAL HERITAGE KALEVALA; RAIJA UOSIKKINEN AND HER ILLUSTRATIONS","authors":"Nilgün Salur","doi":"10.20488/sanattasarim.1313972","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313972","url":null,"abstract":"Throughout history, illustration has been a visual language and communication tool in different countries \u0000and cultures of the world. The illustration technique has played an important role in the transmission of \u0000literary texts, heroic stories, and mythological transmissions. \u0000This article discusses the contribution of artist Raija Uosikkinen as a designer and illustrator for Arabia, one \u0000of the most well-known ceramic factories in Finland, for nearly 40 years. In addition, the article touches \u0000upon the 24 limited edition plate designs produced annually for Finland’s natioanl epic, Kalevala, from 1976 \u0000to 1999. In addition, the article examines the artist’s original illustration style and screen printing technique \u0000in creating designs based on poetic stories of both real and prehistoric gods, goddesses and heroes. The \u0000article highlights the quality of plate illustrations in this series, which combine folkloric elements with a \u0000contemporary interpretation of poetic text, as documenting cultural heritage through an epic. Based on this \u0000information, the article describes the designs from 1976 and 1999, featuring Uosikkinen illustrations on the \u0000front and a part of the Kalevala epic in Finnish, Swedish and English on the back.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"2008 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131706381","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1313909
İrem Bekar
Çağımızın en büyük problemlerinden olan hızlı tüketim ve aşırı üretim sonucu ortaya çıkan atıklar, insan ve çevre sağlığını tehlikeye atmaktadır. Atıkların kayıp değil bir kaynak olarak görülmesi ve tükenmek üzere olan malzemelerin yeniden kullanılabilir hale gelmesi için duyarlı bir ortam yaratılması sürdürülebilir yaşamın bir gerekliliği olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalışma atık malzeme yönetiminde geri dönüşüm, yeniden kullanım ve azaltma prensiplerinin önemini mobilya tasarımı üzerinden vurgulamayı amaçlamaktadır. Bu amaçla kullanılan atık malzemelerin ve malzemelerin sahip olduğu özelliklerin bir tasarım girdisi olarak mobilyada kendine bulduğu karşılık ve malzemenin yarattığı sınırların tasarıma verdiği yön incelenmiştir. Bu kapsamda 24 farklı mobilya belirlenmiş ve mobilyalarda kullanılan atık malzemeler tespit edilerek malzemenin mobilya tasarımına etkisi irdelenmiştir. Çalışmanın sonucunda ise tüm bulgulara ilişkin değerlendirmeler yapılarak mobilya tasarımında atık malzeme kullanımına yönelik avantajlar ve dezavantajlar ortaya konmuştur. Çalışmanın atık kullanımı ve yönetimi konusunda araştırmacıları ve tasarımcıları bilinçlendirerek farkındalığı arttırması ve yapılacak diğer araştırmaların önünü açması, amaçlanan en önemli yararlar arasında yer almaktadır.
{"title":"MOBİLYA TASARIMINDA ATIK MALZEME KULLANIMININ ÖRNEKLER ÜZERİNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ","authors":"İrem Bekar","doi":"10.20488/sanattasarim.1313909","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313909","url":null,"abstract":"Çağımızın en büyük problemlerinden olan hızlı tüketim ve aşırı üretim sonucu ortaya çıkan atıklar, insan ve \u0000çevre sağlığını tehlikeye atmaktadır. Atıkların kayıp değil bir kaynak olarak görülmesi ve tükenmek üzere olan \u0000malzemelerin yeniden kullanılabilir hale gelmesi için duyarlı bir ortam yaratılması sürdürülebilir yaşamın bir \u0000gerekliliği olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalışma atık malzeme yönetiminde geri dönüşüm, yeniden kullanım \u0000ve azaltma prensiplerinin önemini mobilya tasarımı üzerinden vurgulamayı amaçlamaktadır. Bu amaçla \u0000kullanılan atık malzemelerin ve malzemelerin sahip olduğu özelliklerin bir tasarım girdisi olarak mobilyada \u0000kendine bulduğu karşılık ve malzemenin yarattığı sınırların tasarıma verdiği yön incelenmiştir. Bu kapsamda \u000024 farklı mobilya belirlenmiş ve mobilyalarda kullanılan atık malzemeler tespit edilerek malzemenin mobilya \u0000tasarımına etkisi irdelenmiştir. Çalışmanın sonucunda ise tüm bulgulara ilişkin değerlendirmeler yapılarak \u0000mobilya tasarımında atık malzeme kullanımına yönelik avantajlar ve dezavantajlar ortaya konmuştur. \u0000Çalışmanın atık kullanımı ve yönetimi konusunda araştırmacıları ve tasarımcıları bilinçlendirerek farkındalığı \u0000arttırması ve yapılacak diğer araştırmaların önünü açması, amaçlanan en önemli yararlar arasında yer \u0000almaktadır.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"183 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123473021","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1313950
Handan Dayi
Fotoğraf doğası gereği gerçeklik kavramıyla hep yakın ilişki içerisinde olmuş, özellikle belgesel fotoğraf gerçekliğin yansıması olarak görülmüştür. Ancak post-modern eleştirmenler belgesel fotoğrafın gerçeklikle kurduğu ilişkiye eleştiriler getirmişlerdir. Makale, bu eleştirilerin yanı sıra, gerçeklik kavramının çağdaş felsefedeki değişimlerine de odaklanmaktadır. Nesne Yönelimli Ontoloji ve Spekülatif Gerçekçilik olarak adlandırılan bu yeni felsefi düşünceler, insanı merkeze almayan “gerçekçi” bir tutumun mümkün olduğunu söylemektedir. Özellikle Graham Harman’ın Nesne Yönelimli Ontolojide sanat üzerinden yaptığı açıklamaların, belgesel fotoğraf alanındaki gerçeklik tartışmalarına da yeni açılımlar sağlayacağı düşünülmektedir. Max Pinckers’ın kurduğu, Spekülatif Belgesel Okulu, Harman’ın nesne yönelimli felsefesindeki gerçeklik tartışmalarına benzer bir vurgu yapar. Post belgesel içerisinde sınıflandırılan spekülatif belgesel fotoğrafın, belgesel ve kurgunun hibrit ilişkisini vurgulayan manifestolarıyla belgesel fotoğrafta yeni tartışmalar yaratacağı düşünülmektedir. Bu makalede Spekülatif Realizm ve Nesne Yönelimli Ontoloji felsefesine değinilecek, spekülatif belgesel fotoğrafın tanımı, önemi aktarılacak ve yeni felsefelere olan yakınlığı da araştırılacaktır.
{"title":"POST-BELGESEL FOTOĞRAFTA GERÇEKLİK TARTIŞMALARI VE SPEKÜLATİF BELGESEL FOTOĞRAF","authors":"Handan Dayi","doi":"10.20488/sanattasarim.1313950","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313950","url":null,"abstract":"Fotoğraf doğası gereği gerçeklik kavramıyla hep yakın ilişki içerisinde olmuş, özellikle belgesel fotoğraf \u0000gerçekliğin yansıması olarak görülmüştür. Ancak post-modern eleştirmenler belgesel fotoğrafın gerçeklikle \u0000kurduğu ilişkiye eleştiriler getirmişlerdir. Makale, bu eleştirilerin yanı sıra, gerçeklik kavramının çağdaş \u0000felsefedeki değişimlerine de odaklanmaktadır. Nesne Yönelimli Ontoloji ve Spekülatif Gerçekçilik olarak \u0000adlandırılan bu yeni felsefi düşünceler, insanı merkeze almayan “gerçekçi” bir tutumun mümkün olduğunu \u0000söylemektedir. Özellikle Graham Harman’ın Nesne Yönelimli Ontolojide sanat üzerinden yaptığı açıklamaların, \u0000belgesel fotoğraf alanındaki gerçeklik tartışmalarına da yeni açılımlar sağlayacağı düşünülmektedir. \u0000Max Pinckers’ın kurduğu, Spekülatif Belgesel Okulu, Harman’ın nesne yönelimli felsefesindeki gerçeklik \u0000tartışmalarına benzer bir vurgu yapar. Post belgesel içerisinde sınıflandırılan spekülatif belgesel fotoğrafın, \u0000belgesel ve kurgunun hibrit ilişkisini vurgulayan manifestolarıyla belgesel fotoğrafta yeni tartışmalar yaratacağı \u0000düşünülmektedir. Bu makalede Spekülatif Realizm ve Nesne Yönelimli Ontoloji felsefesine değinilecek, \u0000spekülatif belgesel fotoğrafın tanımı, önemi aktarılacak ve yeni felsefelere olan yakınlığı da araştırılacaktır.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"8 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124009969","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1313800
M. Ergüven
Bu makale; Antik Yunandan günümüze, beden kültürünün ve bedene yönelik yaklaşımların oyunculuk sanatı üzerindeki etkisini araştırmayı amaçlamıştır. Birinci bölümde; Antik Yunan ve Roma uygarlıklarındaki ideal beden ile tragedya-komedya oyun türlerinin gerektirdiği oyunculuk biçimlerine; ikinci bölümde, Ortaçağ Hıristiyan düşüncesinin otoritesi altında şekillenen ve devamında Rönesans ile farklılaşma gösteren beden algısıyla kilise oyunlarına; üçüncü bölümde, Aydınlanma’nın bir sonucu olarak sağlıklı yaşama bilinci ve spor kültürü çerçevesinde gelişim gösteren beden ile bu dönemdeki oyunculuk yaklaşımlarına; dördüncü bölümde, 20. Yüzyıl tüketim toplumunun yarattığı beden kültürü ve oyunculuk arayışlarına değinilmiştir. Sonuç bölümündeyse toplanan bulgular analiz edilmiş, beden kültürü ve oyunculuk sanatının hangi noktalarda paralellik gösterdiği, beden-oyunculuk ilişkisi bağlamında değerlendirilmiştir.
{"title":"TARİHSEL SÜREÇTE BEDEN KÜLTÜRÜNÜN OYUNCULUK SANATI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ","authors":"M. Ergüven","doi":"10.20488/sanattasarim.1313800","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313800","url":null,"abstract":"Bu makale; Antik Yunandan günümüze, beden kültürünün ve bedene yönelik yaklaşımların oyunculuk sanatı \u0000üzerindeki etkisini araştırmayı amaçlamıştır. Birinci bölümde; Antik Yunan ve Roma uygarlıklarındaki ideal \u0000beden ile tragedya-komedya oyun türlerinin gerektirdiği oyunculuk biçimlerine; ikinci bölümde, Ortaçağ \u0000Hıristiyan düşüncesinin otoritesi altında şekillenen ve devamında Rönesans ile farklılaşma gösteren beden \u0000algısıyla kilise oyunlarına; üçüncü bölümde, Aydınlanma’nın bir sonucu olarak sağlıklı yaşama bilinci ve \u0000spor kültürü çerçevesinde gelişim gösteren beden ile bu dönemdeki oyunculuk yaklaşımlarına; dördüncü \u0000bölümde, 20. Yüzyıl tüketim toplumunun yarattığı beden kültürü ve oyunculuk arayışlarına değinilmiştir. \u0000Sonuç bölümündeyse toplanan bulgular analiz edilmiş, beden kültürü ve oyunculuk sanatının hangi \u0000noktalarda paralellik gösterdiği, beden-oyunculuk ilişkisi bağlamında değerlendirilmiştir.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"24 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"117289771","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1313996
F. Meral, Ayşen ÇELEN ÖZTÜRK
Heykel ve anıtlar, kent içerisinde yaya akışından sosyal etkileşimlere, araç trafiğinden yer yön bulma eylemine kadar birçok kentli aktivitesinde yer edinmektedir. Dünya genelinde ve Türkiye tarihinde ortaya çıkışı ve kullanım etkinliğinin değişen grafikleri modern kent yaşamıyla birlikte de sürekli değişime ve gelişime uğramaktadır. Özellikle kentin kamusal mekanlarında kentli için yalnızca sembolik anlamlarıyla varlığını sürdürmekle kalmayıp bir kamusal nesne olarak da günlük yaşamın birçok dinamiğine katkı sağlamaktadır. Fiziksel yapıları gereği gerek mekan ölçeğini dengelemekte gerekse mekanın sınırlarını ve tanımını kolaylaştırmaktadır. Kentli için kenti tanımlayan işaret ögelerinin oluşumuna katkı sağlamasının yanı sıra mevcut odak ve düğüm noktalarının da tanımlanmasına katkı sağlamaktadır. Türkiye’de cumhuriyet sonrası gelişen ve yaygınlaşan anıt ve heykel kullanımının Eskişehir özelindeki aktifliği ise dikkate değerdir. Gerek ideolojik, milli ve epik değerleri yansıtmak gerekse sanat ürünlerinin kent ile aktif kullanım ilişkisine katkı sağlamak adına olsun her halükarda kentle bütünleşen ikonik nesnelere dönüşmektedirler. Bu anlamda bu çalışma ile Eskişehir kent merkezinde farklı nitelikteki heykellerin kentin kamusal mekanları için imge oluşumuna katkısının araştırılması, etkin kullanımda yeterli ya da yetersiz olmuş uygulamaların tespiti ve genel bir değerlendirilmesi hedeflenmektedir.
{"title":"KENTİN İMGELENEBİLİRLİĞİNDE KAMUSAL ALANDA YER ALAN HEYKELLERİN ETKİSİ: ESKİŞEHİR ÖRNEĞİ","authors":"F. Meral, Ayşen ÇELEN ÖZTÜRK","doi":"10.20488/sanattasarim.1313996","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313996","url":null,"abstract":"Heykel ve anıtlar, kent içerisinde yaya akışından sosyal etkileşimlere, araç trafiğinden yer yön bulma eylemine \u0000kadar birçok kentli aktivitesinde yer edinmektedir. Dünya genelinde ve Türkiye tarihinde ortaya çıkışı ve \u0000kullanım etkinliğinin değişen grafikleri modern kent yaşamıyla birlikte de sürekli değişime ve gelişime \u0000uğramaktadır. Özellikle kentin kamusal mekanlarında kentli için yalnızca sembolik anlamlarıyla varlığını \u0000sürdürmekle kalmayıp bir kamusal nesne olarak da günlük yaşamın birçok dinamiğine katkı sağlamaktadır. \u0000Fiziksel yapıları gereği gerek mekan ölçeğini dengelemekte gerekse mekanın sınırlarını ve tanımını \u0000kolaylaştırmaktadır. Kentli için kenti tanımlayan işaret ögelerinin oluşumuna katkı sağlamasının yanı sıra \u0000mevcut odak ve düğüm noktalarının da tanımlanmasına katkı sağlamaktadır. Türkiye’de cumhuriyet sonrası \u0000gelişen ve yaygınlaşan anıt ve heykel kullanımının Eskişehir özelindeki aktifliği ise dikkate değerdir. Gerek \u0000ideolojik, milli ve epik değerleri yansıtmak gerekse sanat ürünlerinin kent ile aktif kullanım ilişkisine katkı \u0000sağlamak adına olsun her halükarda kentle bütünleşen ikonik nesnelere dönüşmektedirler. Bu anlamda \u0000bu çalışma ile Eskişehir kent merkezinde farklı nitelikteki heykellerin kentin kamusal mekanları için imge \u0000oluşumuna katkısının araştırılması, etkin kullanımda yeterli ya da yetersiz olmuş uygulamaların tespiti ve \u0000genel bir değerlendirilmesi hedeflenmektedir.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131250345","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1314001
Orhun Türker, Atila Işik
Artırılmış Gerçeklik, gerçek dünyada bulunan nesneleri referans alıp, nesnenin dijital bir katman ile zenginleştirilmesi olarak tanımlanmaktadır. Başta eğlence sektörü olmak üzere, birçok alanda artırılmış gerçeklik teknolojisi kullanılmaktadır. Bu alanlardan biri olan müzeler artırılmış gerçekliğin kullanımı ile insanlara müze deneyimlerinde farklı bir bakış açısı katmayı başarmıştır. Özellikle kültürel bağlamda pek çok müzede artırılmış gerçekliğin kullanımına dair örnekler görmek mümkün olmakla birlikte, ülkemiz müzelerinde bu teknolojinin kullanımının yaygın olmadığı görülmektedir. Bu çalışmada, ziyaretçilerin kültür, teknoloji ve müze farkındalığını pekiştirmek adına tarihi eserler için artırılmış gerçeklik tasarımları geliştirilmiş, tasarımlar NFT ortamında listelenmiş ve NFT– Metaverse kavramlarının müzeciliğin geleceğinde nasıl değerlendirilebileceği konuları ele alınmıştır. Ayrıca ziyaretçiler için bilgilendirme tasarımları uygulanmış ve insanların müzeyi ziyaret etmeden artırılmış gerçekliği deneyimleyebilecekleri bir internet sitesi de tasarlanıp, yayına alınmıştır. Çalışmanın, ilk kez bir arkeoloji müzesi için artırılmış gerçeklik tasarımları üretilmiş olması ve NFT - Metaverse kavramları ile ilişkilendirilmiş olması bağlamında literatüre özgün katkılar sunacağı düşünülmektedir. Ayrıca çalışmada yeni bir gerçeklik türü olan paralel gerçeklik kavramı literatürde ilk kez ele alınmış, artırılmış gerçeklik, sanal gerçeklik ve karma gerçeklik teknolojileri ile karşılaştırmalı olarak incelenmiştir.
{"title":"NFT UYGULAMALARI BAĞLAMINDA ARTIRILMIŞ GERÇEKLİK DESTEKLİ MÜZE UYGULAMASI","authors":"Orhun Türker, Atila Işik","doi":"10.20488/sanattasarim.1314001","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1314001","url":null,"abstract":"Artırılmış Gerçeklik, gerçek dünyada bulunan nesneleri referans alıp, nesnenin dijital bir katman ile \u0000zenginleştirilmesi olarak tanımlanmaktadır. Başta eğlence sektörü olmak üzere, birçok alanda artırılmış \u0000gerçeklik teknolojisi kullanılmaktadır. Bu alanlardan biri olan müzeler artırılmış gerçekliğin kullanımı ile \u0000insanlara müze deneyimlerinde farklı bir bakış açısı katmayı başarmıştır. Özellikle kültürel bağlamda pek \u0000çok müzede artırılmış gerçekliğin kullanımına dair örnekler görmek mümkün olmakla birlikte, ülkemiz \u0000müzelerinde bu teknolojinin kullanımının yaygın olmadığı görülmektedir. \u0000Bu çalışmada, ziyaretçilerin kültür, teknoloji ve müze farkındalığını pekiştirmek adına tarihi eserler için \u0000artırılmış gerçeklik tasarımları geliştirilmiş, tasarımlar NFT ortamında listelenmiş ve NFT– Metaverse \u0000kavramlarının müzeciliğin geleceğinde nasıl değerlendirilebileceği konuları ele alınmıştır. Ayrıca ziyaretçiler \u0000için bilgilendirme tasarımları uygulanmış ve insanların müzeyi ziyaret etmeden artırılmış gerçekliği \u0000deneyimleyebilecekleri bir internet sitesi de tasarlanıp, yayına alınmıştır. Çalışmanın, ilk kez bir arkeoloji \u0000müzesi için artırılmış gerçeklik tasarımları üretilmiş olması ve NFT - Metaverse kavramları ile ilişkilendirilmiş \u0000olması bağlamında literatüre özgün katkılar sunacağı düşünülmektedir. Ayrıca çalışmada yeni bir gerçeklik \u0000türü olan paralel gerçeklik kavramı literatürde ilk kez ele alınmış, artırılmış gerçeklik, sanal gerçeklik ve \u0000karma gerçeklik teknolojileri ile karşılaştırmalı olarak incelenmiştir.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"184 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121922532","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1313968
Muteber Burunsuz
Orta Asya Türk Kültürü ve Türk Resim Sanatı açısından önemli bir yere sahip olan Mehmed Siyah Kalem’in eserlerini XIV. ve XV. yüzyıllarda Maveraünnehir Türkistan’da oluşturduğu bilinmektedir. Mehmed Siyah Kalem’in eserlerinden yaşadığı coğrafyanın kültürü, dönemi, bozkır ve göçebe yaşamı ile ilgili bilgi edinmek mümkündür. Mehmed Siyah Kalem’in minyatürlerinde insan ve hayvan figürleri, figürlerin sınıfsal farklılıkları, kıyafetler, objeler, aksesuarlar ve hikayeleştirilmiş sahnelerle karşılaşılmaktadır. Eserlerinin minyatürün dışına taşan resimsel uygulamalar olduğu da dikkat çekmektedir. Orta Asya ve Şamanizme bağlı halkların temsil edildiği resimlerde, şamanların mücadelesi, bozkır ve göçebe hayatına ilişkin gündelik sahnelerin, az renkli, natüralist bir biçimde aktarıldığı görülmektedir. Araştırmada Mehmed Siyah Kalem’in Türk Kültür ve Sanatı içerisindeki yerinin eserleri aracılığıyla çözümlenmesi, eserlerdeki kültürel ögelerin ise resmin plastik elemanları çerçevesinde incelenmesi amaçlanmaktadır. Plastik öğeler içerisinde Mehmed Siyah Kalem’in kullanmış olduğu renklere, anatomiye, hacimlendirme ve deformasyonlara değinilmektedir. Araştırmada Mehmed Siyah Kalem’in Orta Asya kültürünü sanatına yansıttığı minyatürler oluşturduğu, minyatürlerdeki figürlerde beden anatomisi ve kas yapılarının anatomik çözümlemesinde renklerin açık ve koyu değerlerine yer verdiği izlenmektedir. Gündelik yaşam içerisindeki sahnelerin tiyatro sahnesi gibi izleyiciye sunulduğu, figürlerin portrelerindeki duyguların ifadeci bir anlayışla aktarıldığı görülmektedir. Mehmed Siyah Kalem’in minyatürlerinde Orta Asya ve Türk Kültürü’ne ait olan izler aracılığıyla, bozkır ve göçebe yaşamına tanıklık edildiği sonucuna varılmaktadır.
{"title":"TÜRK KÜLTÜR VE SANATI’NDA MEHMED SİYAH KALEM MİNYATÜRLERİNİ OLUŞTURAN PLASTİK ÖĞELERİN İNCELENMESİ","authors":"Muteber Burunsuz","doi":"10.20488/sanattasarim.1313968","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313968","url":null,"abstract":"Orta Asya Türk Kültürü ve Türk Resim Sanatı açısından önemli bir yere sahip olan Mehmed Siyah Kalem’in \u0000eserlerini XIV. ve XV. yüzyıllarda Maveraünnehir Türkistan’da oluşturduğu bilinmektedir. Mehmed Siyah \u0000Kalem’in eserlerinden yaşadığı coğrafyanın kültürü, dönemi, bozkır ve göçebe yaşamı ile ilgili bilgi edinmek \u0000mümkündür. Mehmed Siyah Kalem’in minyatürlerinde insan ve hayvan figürleri, figürlerin sınıfsal farklılıkları, \u0000kıyafetler, objeler, aksesuarlar ve hikayeleştirilmiş sahnelerle karşılaşılmaktadır. Eserlerinin minyatürün \u0000dışına taşan resimsel uygulamalar olduğu da dikkat çekmektedir. Orta Asya ve Şamanizme bağlı halkların \u0000temsil edildiği resimlerde, şamanların mücadelesi, bozkır ve göçebe hayatına ilişkin gündelik sahnelerin, az \u0000renkli, natüralist bir biçimde aktarıldığı görülmektedir. Araştırmada Mehmed Siyah Kalem’in Türk Kültür ve \u0000Sanatı içerisindeki yerinin eserleri aracılığıyla çözümlenmesi, eserlerdeki kültürel ögelerin ise resmin plastik \u0000elemanları çerçevesinde incelenmesi amaçlanmaktadır. Plastik öğeler içerisinde Mehmed Siyah Kalem’in \u0000kullanmış olduğu renklere, anatomiye, hacimlendirme ve deformasyonlara değinilmektedir. Araştırmada \u0000Mehmed Siyah Kalem’in Orta Asya kültürünü sanatına yansıttığı minyatürler oluşturduğu, minyatürlerdeki \u0000figürlerde beden anatomisi ve kas yapılarının anatomik çözümlemesinde renklerin açık ve koyu değerlerine \u0000yer verdiği izlenmektedir. Gündelik yaşam içerisindeki sahnelerin tiyatro sahnesi gibi izleyiciye sunulduğu, \u0000figürlerin portrelerindeki duyguların ifadeci bir anlayışla aktarıldığı görülmektedir. Mehmed Siyah Kalem’in \u0000minyatürlerinde Orta Asya ve Türk Kültürü’ne ait olan izler aracılığıyla, bozkır ve göçebe yaşamına tanıklık \u0000edildiği sonucuna varılmaktadır.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"37 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116123396","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
This study aimed to demonstrate high potential in using mathematics to facilitate the transmission of design principles in basic design education. It provided an example of how students’ previous mathematical knowledge could be utilized to assist them in understanding the initial design principles. In this respect, “sequence” as a mathematical concept was used to explain the concepts of “order” and “chaos” to the first-year industrial design students who had basic mathematics knowledge. The case was studied as part of a workshop in which students from a Karabuk University's basic design studio participated. As part of the workshop’s theme, waste materials were utilized in the design process. The purpose of this study was to provide a teaching method for improving the dialog between teachers and students in basic design studio without providing existing examples which can interfere the learning process and limit or hinder the students’ creativity. A similar methodology can be developed based on other mathematical concepts in order to clarify and teach design principles in the future.
{"title":"EXPLANATION OF “ORDER” AND “CHAOS” THROUGH “SEQUENCES”: ABSTRACT THINKING IN BASIC DESIGN EDUCATION","authors":"Daniz Sheibaniaghdam, Gözde Zengi̇n, Milad Haji̇ami̇ri̇","doi":"10.20488/sanattasarim.1313793","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313793","url":null,"abstract":"This study aimed to demonstrate high potential in using mathematics to facilitate the transmission of \u0000design principles in basic design education. It provided an example of how students’ previous mathematical \u0000knowledge could be utilized to assist them in understanding the initial design principles. In this respect, \u0000“sequence” as a mathematical concept was used to explain the concepts of “order” and “chaos” to the first-year \u0000industrial design students who had basic mathematics knowledge. The case was studied as part of a workshop \u0000in which students from a Karabuk University's basic design studio participated. As part of the workshop’s \u0000theme, waste materials were utilized in the design process. The purpose of this study was to provide a teaching \u0000method for improving the dialog between teachers and students in basic design studio without providing \u0000existing examples which can interfere the learning process and limit or hinder the students’ creativity. A \u0000similar methodology can be developed based on other mathematical concepts in order to clarify and teach \u0000design principles in the future.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"155 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123527375","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1313813
Bahar KÜÇÜK KARAKAŞ, Neva GERÇEK ATALAY
Trabzon kent merkezinde tarihi spor meydanı olma özelliğiyle eşsiz bir konuma sahip olan Kavak Meydanı, batısında konumlanan Hüseyin Avni Aker Stadyumu’nun inşasıyla bu önemli görevini pekiştirmiştir. 66 yıl hizmet veren stadyumun eski ve yetersiz kaldığı gerekçesiyle 2018 yılında tamamen yıkılması, Kavak Meydanı’nın üstlendiği tarihi spor kimliğini sekteye uğratmıştır. Meydanda uygulanan dönüşüm projesi ile alanın tarihi ve belleği bağlamında toplumsal yeniden üretim süreci başlatılmıştır. Kavak Meydanı ve Stadyumun, tarihsel bağlamda mekânsal üretim sürecine odaklanan çalışmada, yöntem olarak Lefebvre’nin mekânsal üçlü teorisinde yer alan algılanan, tasarlanan ve yaşanan toplumsal mekân ögeleri aracılığıyla mekânsal çözümlemeci bir yaklaşım benimsenmiştir. Kavak Meydanı’nın tarihsel süreçteki gelişimi, kent için önemi ve Hüseyin Avni Aker Stadyumu’nun inşasından yıkımına kadar süreci çok katmanlı fotografik bir okuma ile desteklenmektedir. Stadyumun yıkım süreci ise yıkım söylentilerinin çıktığı 2012 yılından, dönüşüm projesinin ilk etabının tamamlandığı 2021’e kadar ulusal ve yerel basında yer almış elektronik gazete haberlerinde alana dair üretilen projeler ile söylemler üzerinden eleştirel bakış açısıyla tarihsel, toplumsal, politik ve mekânsal bağlamda tartışılmaktadır. Sonuç olarak, toplumsal bir mekân olan Kavak Meydanı’nın dönüşüm projesinde tasarlanan mekânın üretiminde kararsız planlama süreci, kentli katılımının oluşturulamadığı, ‘mekânsal pratik’ ve ‘temsilin mekanı’nın tarihsel değerinin göz ardı edilmesi ile; algılanan, tasarlanan ve yaşanan mekânın diyalektik bağıntısının koparıldığı gözlemlenmektedir.
{"title":"TOPLUMSAL MEKANIN YENİDEN ÜRETİMİ: TRABZON KAVAK MEYDANI VE HÜSEYİN AVNİ AKER STADYUMU","authors":"Bahar KÜÇÜK KARAKAŞ, Neva GERÇEK ATALAY","doi":"10.20488/sanattasarim.1313813","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313813","url":null,"abstract":"Trabzon kent merkezinde tarihi spor meydanı olma özelliğiyle eşsiz bir konuma sahip olan Kavak Meydanı, \u0000batısında konumlanan Hüseyin Avni Aker Stadyumu’nun inşasıyla bu önemli görevini pekiştirmiştir. 66 \u0000yıl hizmet veren stadyumun eski ve yetersiz kaldığı gerekçesiyle 2018 yılında tamamen yıkılması, Kavak \u0000Meydanı’nın üstlendiği tarihi spor kimliğini sekteye uğratmıştır. Meydanda uygulanan dönüşüm projesi \u0000ile alanın tarihi ve belleği bağlamında toplumsal yeniden üretim süreci başlatılmıştır. Kavak Meydanı ve \u0000Stadyumun, tarihsel bağlamda mekânsal üretim sürecine odaklanan çalışmada, yöntem olarak Lefebvre’nin \u0000mekânsal üçlü teorisinde yer alan algılanan, tasarlanan ve yaşanan toplumsal mekân ögeleri aracılığıyla \u0000mekânsal çözümlemeci bir yaklaşım benimsenmiştir. Kavak Meydanı’nın tarihsel süreçteki gelişimi, kent \u0000için önemi ve Hüseyin Avni Aker Stadyumu’nun inşasından yıkımına kadar süreci çok katmanlı fotografik \u0000bir okuma ile desteklenmektedir. Stadyumun yıkım süreci ise yıkım söylentilerinin çıktığı 2012 yılından, \u0000dönüşüm projesinin ilk etabının tamamlandığı 2021’e kadar ulusal ve yerel basında yer almış elektronik \u0000gazete haberlerinde alana dair üretilen projeler ile söylemler üzerinden eleştirel bakış açısıyla tarihsel, \u0000toplumsal, politik ve mekânsal bağlamda tartışılmaktadır. Sonuç olarak, toplumsal bir mekân olan Kavak \u0000Meydanı’nın dönüşüm projesinde tasarlanan mekânın üretiminde kararsız planlama süreci, kentli katılımının \u0000oluşturulamadığı, ‘mekânsal pratik’ ve ‘temsilin mekanı’nın tarihsel değerinin göz ardı edilmesi ile; algılanan, \u0000tasarlanan ve yaşanan mekânın diyalektik bağıntısının koparıldığı gözlemlenmektedir.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"68 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131529963","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-15DOI: 10.20488/sanattasarim.1313975
Ece AKAY ŞUMNU
Modern dönemde mistik düşünce geleneklerinin Batı Avrupa sanatına olan etkisi görünürlük kazanmış hatta ona yön verir hale gelmiştir. Araştırma makalesi niteliğindeki metin, mistik düşünme biçimiyle şekillenen modern Batı sanatını ve bu sanatın gelişiminde rol oynanayan kadın sanatçıları tanımayı ve anlamayı amaç edinir. Akademinin ve sanat tarihinin yerleşik doktorinine uzak olan mistisizm ve sanat ilişkisi Batı’da Modernizm’in az tartışılmış yüzünü ortaya koyar. Modernitenin temsili olan kadın sanatçılar üzerine açılan sergiler, yazılan makale ve derlemeler dönemin atmosferini yeni bir okumaya açmış ve makalenin inceleme yönteminin geliştirilmesinde temel unsur olmuştur. Moderniteye kendine özgü karakter kazandıran kadın sanatçıların çalışmaları, onların düşünsel alt yapılarını kurmalarına yardımcı olacak kadın teologların yazıları ve dönemin koşulları karşısındaki cesur biyografiler ilham verici materyaller olmuştur. İncelenen metinlerde içerik olarak aynı kavramların farklı terimlerle adlandırmalarından doğan karışıklığı önlemek amacıyla metot olarak öncelikle, mistisizmin Batı’da karşılığı olan okült ve ezoterim üzerine açıklamalar yapılmış, sanatsal anlamda bu kavramların etkisi tartışılmış, ardından kadın düşünürlerin fikirlerine değinilmiş, ağırlıklı olarak mistisizmle ilişkilenebilecek kadın sanatçıların çalışmalarından örnekler verilmiştir. Makale içerisinde dikkat çekebilecek bulgu, modernitede karşılaşılan ve sanatsal akımlara erkek sanatçılar kadar yön verdiği düşünülen mistik vizyona sahip kadın sanatçıların araştırılması olarak sunulabilir.
{"title":"MYSTICISM AND WOMEN ARTISTS IN WESTERN MODERN ART","authors":"Ece AKAY ŞUMNU","doi":"10.20488/sanattasarim.1313975","DOIUrl":"https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313975","url":null,"abstract":"Modern dönemde mistik düşünce geleneklerinin Batı Avrupa sanatına olan etkisi görünürlük kazanmış hatta \u0000ona yön verir hale gelmiştir. Araştırma makalesi niteliğindeki metin, mistik düşünme biçimiyle şekillenen \u0000modern Batı sanatını ve bu sanatın gelişiminde rol oynanayan kadın sanatçıları tanımayı ve anlamayı amaç \u0000edinir. Akademinin ve sanat tarihinin yerleşik doktorinine uzak olan mistisizm ve sanat ilişkisi Batı’da \u0000Modernizm’in az tartışılmış yüzünü ortaya koyar. Modernitenin temsili olan kadın sanatçılar üzerine açılan \u0000sergiler, yazılan makale ve derlemeler dönemin atmosferini yeni bir okumaya açmış ve makalenin inceleme \u0000yönteminin geliştirilmesinde temel unsur olmuştur. Moderniteye kendine özgü karakter kazandıran kadın \u0000sanatçıların çalışmaları, onların düşünsel alt yapılarını kurmalarına yardımcı olacak kadın teologların yazıları \u0000ve dönemin koşulları karşısındaki cesur biyografiler ilham verici materyaller olmuştur. İncelenen metinlerde \u0000içerik olarak aynı kavramların farklı terimlerle adlandırmalarından doğan karışıklığı önlemek amacıyla metot \u0000olarak öncelikle, mistisizmin Batı’da karşılığı olan okült ve ezoterim üzerine açıklamalar yapılmış, sanatsal \u0000anlamda bu kavramların etkisi tartışılmış, ardından kadın düşünürlerin fikirlerine değinilmiş, ağırlıklı olarak \u0000mistisizmle ilişkilenebilecek kadın sanatçıların çalışmalarından örnekler verilmiştir. Makale içerisinde dikkat \u0000çekebilecek bulgu, modernitede karşılaşılan ve sanatsal akımlara erkek sanatçılar kadar yön verdiği düşünülen \u0000mistik vizyona sahip kadın sanatçıların araştırılması olarak sunulabilir.","PeriodicalId":342724,"journal":{"name":"Sanat ve Tasarım Dergisi","volume":"61 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130981885","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}