Artykuł przedstawia genezę Trójkąta Weimarskiego i jego rolę w integracji Europy po zakończeniu zimnej wojny. Na temat Trójkąta Weimarskiego, choć minęło już trzydzieści lat od jego utworzenia w literaturze przedmiotu w Polsce, Niemczech i Francji nadal krążą sprzeczne oceny i opinie. Z jednej strony podkreśla się jego duże znaczenie w procesie akcesji Polski do struktur euroatlantyckich, tj. do NATO i Unii Europejskiej (UE), a z drugiej strony deprecjonuje się jego rolę w reorientacji polityki zagranicznej Polski po 1989 roku podkreślając, że racja stanu Polski została podporządkowana interesom Niemiec i Francji. Zarówno w Polsce, jak i w Niemczech czy Francji Trójkąt Weimarski często był i jest nadal traktowany instrumentalnie, zwłaszcza przez polityków, którzy wykorzystują go do bieżącej polityki międzynarodowej i w relacjach dwustronnych. Tymczasem nie ulega wątpliwości, że odegrał on dużą rolę nie tylko w procesie utworzenia UE, ale również determinował jej poszerzanie i pogłębianie, choć jego potencjał i możliwości nie były w pełni wykorzystane. Można stwierdzić, że odegrał on dużą rolę w integrowaniu Europy po zakończeniu zimnej wojny. Analiza działalności Trójkąta Weimarskiego oraz jego sukcesów i porażek pokazuje, że jest on wciąż niezbędnym podmiotem w stosunkach międzynarodowych i powinien odgrywać istotną rolę w procesach integracji Europy. Nadal też powinien odgrywać zasadniczą rolę w umacnianiu trójstronnej polsko-niemiecko-francuskiej współpracy i umacnianiu pozycji Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych, której aktywność w ostatnich latach mocno zmalała. Renesans Trójkąta Weimarskiego jest nie tylko możliwy, ale wręcz niezbędny w obecnej sytuacji międzynarodowej w Europie i na świecie, którą determinuje agresja Rosji na Ukrainę oraz groźba wybuchu trzeciej wojny światowej.
{"title":"Geneza Trójkąta Weimarskiego i jego rola w integracji Europy po zakończeniu zimnej wojny","authors":"J. Fiszer","doi":"10.14746/rie.2022.16.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2022.16.5","url":null,"abstract":"Artykuł przedstawia genezę Trójkąta Weimarskiego i jego rolę w integracji Europy po zakończeniu zimnej wojny. Na temat Trójkąta Weimarskiego, choć minęło już trzydzieści lat od jego utworzenia w literaturze przedmiotu w Polsce, Niemczech i Francji nadal krążą sprzeczne oceny i opinie. Z jednej strony podkreśla się jego duże znaczenie w procesie akcesji Polski do struktur euroatlantyckich, tj. do NATO i Unii Europejskiej (UE), a z drugiej strony deprecjonuje się jego rolę w reorientacji polityki zagranicznej Polski po 1989 roku podkreślając, że racja stanu Polski została podporządkowana interesom Niemiec i Francji. \u0000Zarówno w Polsce, jak i w Niemczech czy Francji Trójkąt Weimarski często był i jest nadal traktowany instrumentalnie, zwłaszcza przez polityków, którzy wykorzystują go do bieżącej polityki międzynarodowej i w relacjach dwustronnych. Tymczasem nie ulega wątpliwości, że odegrał on dużą rolę nie tylko w procesie utworzenia UE, ale również determinował jej poszerzanie i pogłębianie, choć jego potencjał i możliwości nie były w pełni wykorzystane. Można stwierdzić, że odegrał on dużą rolę w integrowaniu Europy po zakończeniu zimnej wojny. \u0000Analiza działalności Trójkąta Weimarskiego oraz jego sukcesów i porażek pokazuje, że jest on wciąż niezbędnym podmiotem w stosunkach międzynarodowych i powinien odgrywać istotną rolę w procesach integracji Europy. Nadal też powinien odgrywać zasadniczą rolę w umacnianiu trójstronnej polsko-niemiecko-francuskiej współpracy i umacnianiu pozycji Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych, której aktywność w ostatnich latach mocno zmalała. Renesans Trójkąta Weimarskiego jest nie tylko możliwy, ale wręcz niezbędny w obecnej sytuacji międzynarodowej w Europie i na świecie, którą determinuje agresja Rosji na Ukrainę oraz groźba wybuchu trzeciej wojny światowej.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46482352","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The brutal reality of barbarian aggressive war in the middle of Europe demands the full mobilization and unification of powers not only of Ukraine, but also of such important actors as European Union member states. However, unfortunately it turned out that European Union again faces internal arguments and lack of unity, despite such unambiguous situation. The articles analyses the number of EU member states according to their position in the Russian-Ukrainian war and discusses what might be the reasons and consequences.
{"title":"The European Union in the face of Russia’s war with Ukraine","authors":"Polina Khmilevska","doi":"10.14746/rie.2022.16.11","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2022.16.11","url":null,"abstract":"The brutal reality of barbarian aggressive war in the middle of Europe demands the full mobilization and unification of powers not only of Ukraine, but also of such important actors as European Union member states. However, unfortunately it turned out that European Union again faces internal arguments and lack of unity, despite such unambiguous situation. The articles analyses the number of EU member states according to their position in the Russian-Ukrainian war and discusses what might be the reasons and consequences.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47181289","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Konferencja w sprawie przyszłości Europy (KwsPE) trwała od wiosny 2021 r. do wiosny 2022 r. Stanowiła wspólne przedsięwzięcie Parlamentu Europejskiego, Rady UE, Komisji Europejskiej i państw członkowskich, na które złożyło się wiele debat i dyskusji z udziałem obywateli UE na temat wyzwań, priorytetów i przyszłości Europy. Uczestnicy KwsPE sformułowali dwie propozycje zmian w zakresie polityki równościowej i antydyskryminacyjnej UE. Pierwsza z nich przewiduje wypłacanie dotacji lub udzielanie ulg podatkowych przedsiębiorcom, którzy zatrudnią ustalony przez UE odsetek (kwoty) kobiet, osób młodych, starszych i pochodzących z mniejszości przez określony minimalny okres. Zgodnie z drugą propozycją UE miałaby zobowiązać przedsiębiorstwa (w zależności od liczby pracowników) do tworzenia w nich przedszkoli i placów zabaw oraz udzielać przedsiębiorstwom dotacji na tworzenie przedszkoli przystępnych cenowo. Celem niniejszego artykułu było określenie, czy propozycje uczestników KwsPE potwierdzają, czy też wyznaczają nowy kierunek polityki równościowej i antydyskryminacyjnej UE. Badania, które przeprowadzono metodą jakościowej analizy zawartości ograniczyły się do wymiaru ideacyjnego wspomnianej polityki. Analizy miały charakter kontekstualny, gdzie kontekstem była dotychczasowa polityka równościowa i antydyskryminacyjna UE oraz modele polityki zatrudnienia, rynku pracy i społecznej. Przeprowadzone analizy pozwoliły stwierdzić, że ewentualne przyjęcie propozycji KwsPE nie przyczyniłoby się do zasadniczych zmian, a jedynie mogłyby wzmacniać istniejące już tendencje i rozwiązania w obecnej polityce równościowej i antydyskryminacyjnej UE.
{"title":"„Konferencja w sprawie przyszłości Europy” wobec zmian polityki równościowej i antydyskryminacyjnej","authors":"Piotr Burgoński","doi":"10.14746/rie.2022.16.19","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2022.16.19","url":null,"abstract":"Konferencja w sprawie przyszłości Europy (KwsPE) trwała od wiosny 2021 r. do wiosny 2022 r. Stanowiła wspólne przedsięwzięcie Parlamentu Europejskiego, Rady UE, Komisji Europejskiej i państw członkowskich, na które złożyło się wiele debat i dyskusji z udziałem obywateli UE na temat wyzwań, priorytetów i przyszłości Europy. Uczestnicy KwsPE sformułowali dwie propozycje zmian w zakresie polityki równościowej i antydyskryminacyjnej UE. Pierwsza z nich przewiduje wypłacanie dotacji lub udzielanie ulg podatkowych przedsiębiorcom, którzy zatrudnią ustalony przez UE odsetek (kwoty) kobiet, osób młodych, starszych i pochodzących z mniejszości przez określony minimalny okres. Zgodnie z drugą propozycją UE miałaby zobowiązać przedsiębiorstwa (w zależności od liczby pracowników) do tworzenia w nich przedszkoli i placów zabaw oraz udzielać przedsiębiorstwom dotacji na tworzenie przedszkoli przystępnych cenowo. Celem niniejszego artykułu było określenie, czy propozycje uczestników KwsPE potwierdzają, czy też wyznaczają nowy kierunek polityki równościowej i antydyskryminacyjnej UE. Badania, które przeprowadzono metodą jakościowej analizy zawartości ograniczyły się do wymiaru ideacyjnego wspomnianej polityki. Analizy miały charakter kontekstualny, gdzie kontekstem była dotychczasowa polityka równościowa i antydyskryminacyjna UE oraz modele polityki zatrudnienia, rynku pracy i społecznej. Przeprowadzone analizy pozwoliły stwierdzić, że ewentualne przyjęcie propozycji KwsPE nie przyczyniłoby się do zasadniczych zmian, a jedynie mogłyby wzmacniać istniejące już tendencje i rozwiązania w obecnej polityce równościowej i antydyskryminacyjnej UE.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44724477","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem podjętej analizy jest z jednej strony rekonstrukcja rozproszonych cech, założeń i myśli dotyczących zarówno obecnego stanu Unii Europejskiej, jak i jej przyszłego kształtu oraz miejsca Polski w tej organizacji, charakteryzujących dyskurs prowadzony przez PIS, a z drugiej strony próba wsparcia tych cech i założeń konkretnymi określeniami, desygnatami i znacznikami, które nie tylko są składową tego dyskursu, ale także tworzą pewien mniej lub bardziej logiczny zbiór twierdzeń definiujących i określających Unię Europejską oraz proces integracji europejskiej, które były używane przez prominentnych przedstawicieli tej partii politycznej. Wiodącym teoretycznym systemem wyjaśniania jest poststrukturalizm, który w tak postawionym problemie badawczym daje możliwość zastosowania metody analizy dyskursu (discourse analysis) będącej zoperacjonalizowanym systemem oznaczania praktyki politycznej i realnego otoczenia politycznego, gdyż artykulacja konstytuuje przedmiot badań, a nie tylko go oznacza i wyjaśnia.
{"title":"Regresywna koncepcja Unii Europejskiej na przykładzie dyskursu prowadzonego przez Prawo i Sprawiedliwość","authors":"J. Ruszkowski","doi":"10.14746/rie.2022.16.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2022.16.2","url":null,"abstract":"Celem podjętej analizy jest z jednej strony rekonstrukcja rozproszonych cech, założeń i myśli dotyczących zarówno obecnego stanu Unii Europejskiej, jak i jej przyszłego kształtu oraz miejsca Polski w tej organizacji, charakteryzujących dyskurs prowadzony przez PIS, a z drugiej strony próba wsparcia tych cech i założeń konkretnymi określeniami, desygnatami i znacznikami, które nie tylko są składową tego dyskursu, ale także tworzą pewien mniej lub bardziej logiczny zbiór twierdzeń definiujących i określających Unię Europejską oraz proces integracji europejskiej, które były używane przez prominentnych przedstawicieli tej partii politycznej. \u0000Wiodącym teoretycznym systemem wyjaśniania jest poststrukturalizm, który w tak postawionym problemie badawczym daje możliwość zastosowania metody analizy dyskursu (discourse analysis) będącej zoperacjonalizowanym systemem oznaczania praktyki politycznej i realnego otoczenia politycznego, gdyż artykulacja konstytuuje przedmiot badań, a nie tylko go oznacza i wyjaśnia.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41718523","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article presents the view of German politicians and journalists on the political processes taking place in Italy, mainly concerning electoral rivalry after 2016. Opinions are analyzed on the causes of instability in the Italian political system, which led to early election in 2022, instead of holding it in 2023. After the government crisis, Italy opts for reforms that will reduce the effects of the energy crisis and tensions caused by the migration crisis and the war in Ukraine. Political rivalry in Italy takes place between the political parties that form an extreme right-wing or left-wing coalition. The main opponent of Enrico Letta, Giorgia Meloni from the Brothers of Italy party, calls for the strengthening of the position of the Italian nation and the position of Italy in the European Union.
{"title":"German reactions to political changes in Italy after 2016","authors":"A. Kruk","doi":"10.14746/rie.2022.16.8","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2022.16.8","url":null,"abstract":"The article presents the view of German politicians and journalists on the political processes taking place in Italy, mainly concerning electoral rivalry after 2016. Opinions are analyzed on the causes of instability in the Italian political system, which led to early election in 2022, instead of holding it in 2023. After the government crisis, Italy opts for reforms that will reduce the effects of the energy crisis and tensions caused by the migration crisis and the war in Ukraine. Political rivalry in Italy takes place between the political parties that form an extreme right-wing or left-wing coalition. The main opponent of Enrico Letta, Giorgia Meloni from the Brothers of Italy party, calls for the strengthening of the position of the Italian nation and the position of Italy in the European Union.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41754575","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem artykułu jest przedstawienie stanu obecnego rolnictwa ekologicznego w Polsce na tle innych państw członkowskich UE oraz wskazanie perspektyw rozwoju produkcji ekologicznej w kontekście promowanych w ramach Europejskiego Zielonego Ładu zmian w rolnictwie. W 2020 roku udział rolnictwa ekologicznego w powierzchni użytków rolnych w Polsce wyniósł 3,5% (przy średniej wynoszącej w UE 8,5%) zaś udział gospodarstw ekologicznych w ogóle gospodarstw rolnych liczył jedynie 1,4%. Od 2014 roku można zaobserwować w Polsce spadek zarówno powierzchni przeznaczonej pod ekologiczną produkcję, jak i liczby ekologicznych gospodarstw rolnych. Jest to trend odwrotny od tego jaki był oczekiwany oraz wspierany w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. Przyjęta hipoteza badawcza zakłada, że trudności związane z ekologizacją produkcji rolnej są pochodną sytuacji gospodarczo-społecznej, w tym siły nabywczej konsumentów na rynku żywności ekologicznej w Polsce oraz kondycji rolnictwa. W artykule wyjaśniono w oparciu o unijne i krajowe akty prawne zasady produkcji ekologicznej. Następnie omówiono i porównano sytuację produkcyjno-ekonomiczną gospodarstw ekologicznych w Polsce i w UE, korzystając z danych statystycznych z lat 2004–2020. Przeanalizowano unijne strategie i krajowe plany nawołujące do intensyfikacji działań na rzecz rolnictwa ekologicznego. W podsumowaniu wskazano mocne i słabe strony oraz wyzwania i szanse stające przed ekologicznym rolnictwem w Polsce.
{"title":"Stan i perspektywy rolnictwa ekologicznego w Polsce – ocena wyzwań i szans wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu w rolnictwie","authors":"Justyna Miecznikowska-Jerzak","doi":"10.14746/rie.2022.16.16","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2022.16.16","url":null,"abstract":"Celem artykułu jest przedstawienie stanu obecnego rolnictwa ekologicznego w Polsce na tle innych państw członkowskich UE oraz wskazanie perspektyw rozwoju produkcji ekologicznej w kontekście promowanych w ramach Europejskiego Zielonego Ładu zmian w rolnictwie. W 2020 roku udział rolnictwa ekologicznego w powierzchni użytków rolnych w Polsce wyniósł 3,5% (przy średniej wynoszącej w UE 8,5%) zaś udział gospodarstw ekologicznych w ogóle gospodarstw rolnych liczył jedynie 1,4%. Od 2014 roku można zaobserwować w Polsce spadek zarówno powierzchni przeznaczonej pod ekologiczną produkcję, jak i liczby ekologicznych gospodarstw rolnych. Jest to trend odwrotny od tego jaki był oczekiwany oraz wspierany w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. Przyjęta hipoteza badawcza zakłada, że trudności związane z ekologizacją produkcji rolnej są pochodną sytuacji gospodarczo-społecznej, w tym siły nabywczej konsumentów na rynku żywności ekologicznej w Polsce oraz kondycji rolnictwa. W artykule wyjaśniono w oparciu o unijne i krajowe akty prawne zasady produkcji ekologicznej. Następnie omówiono i porównano sytuację produkcyjno-ekonomiczną gospodarstw ekologicznych w Polsce i w UE, korzystając z danych statystycznych z lat 2004–2020. Przeanalizowano unijne strategie i krajowe plany nawołujące do intensyfikacji działań na rzecz rolnictwa ekologicznego. W podsumowaniu wskazano mocne i słabe strony oraz wyzwania i szanse stające przed ekologicznym rolnictwem w Polsce.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43165023","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
This article deals with one of the dimensions of the European Union’s raw materials policy, including rare earth elements (REE). The core and overarching goal of the raw materials policy implemented by a given entity is to ensure security in terms of raw materials. Taking into account the current geopolitical situation and the ongoing war in Ukraine, the main part of discussion regarding raw materials security focuses on issues related to the supply of energy sources, including gas or coal. Rare earth elements, however, remain on the side-lines of these considerations. Rare earth elements are the foundation of modern technological development in many areas and fields. Due to their role, they have been the object of political rivalry between the People’s Republic of China and the United States of America for at least twenty years. The question of the place and role of the European Union in this system remains open. The research intention of the considerations in this article is to indicate the role of REEs in the raw materials policy implemented by the European Union. The research shows that, despite the relatively late involvement of the European Union in the identification of key REEs and the development of their supply chain, a clear professionalisation of EU practices has been observed for several years. It is also indicated that among the most important challenges for the European Union’s raw materials policy are factors such as excessive dependence of the supply chain on the People’s Republic of China and difficulties in obtaining REEs within the territory of European Union member states.
{"title":"The raw materials policy of the European Union for rare earth elements","authors":"Rafał Kamprowski","doi":"10.14746/rie.2022.16.14","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2022.16.14","url":null,"abstract":"This article deals with one of the dimensions of the European Union’s raw materials policy, including rare earth elements (REE). The core and overarching goal of the raw materials policy implemented by a given entity is to ensure security in terms of raw materials. Taking into account the current geopolitical situation and the ongoing war in Ukraine, the main part of discussion regarding raw materials security focuses on issues related to the supply of energy sources, including gas or coal. Rare earth elements, however, remain on the side-lines of these considerations. Rare earth elements are the foundation of modern technological development in many areas and fields. Due to their role, they have been the object of political rivalry between the People’s Republic of China and the United States of America for at least twenty years. The question of the place and role of the European Union in this system remains open. The research intention of the considerations in this article is to indicate the role of REEs in the raw materials policy implemented by the European Union. The research shows that, despite the relatively late involvement of the European Union in the identification of key REEs and the development of their supply chain, a clear professionalisation of EU practices has been observed for several years. It is also indicated that among the most important challenges for the European Union’s raw materials policy are factors such as excessive dependence of the supply chain on the People’s Republic of China and difficulties in obtaining REEs within the territory of European Union member states.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46742434","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Edukacja obywatelska w Anglii została wprowadzona do szkół, jako odrębny i obowiązkowy przedmiot w 2002 roku. Jej implementacji – poza celami merytorycznymi wyrażonymi w tzw. Raporcie Cricka (1998) – przyświecały również cele polityczne wyrażone w programie Partii Pracy. Szkolna edukacja obywatelska stała się przedmiotem zainteresowań rożnych aktorów społecznych: naukowców, komentatorów, polityków, nauczycieli. Od momentu jej wprowadzenia następowały zmiany w programach nauczania, będących konsekwencją zarówno transformacji politycznych, jak i zmian na szczeblach władzy. Celem niniejszego artykułu jest próba analizy i rekonstrukcji politycznych i społecznych uwarunkowań edukacji obywatelskiej w systemie szkolnictwa obowiązkowego w Anglii. Rozważania zawarte w niniejszym artykule zostały podzielone na cztery kluczowe okresy, obejmujące lata (1998–2020), w których rządy Laburzystów, a następnie konserwatystów dokonywały reform w programach kształcenia mających znaczenie dla szkolnej edukacji obywatelskiej.
{"title":"Edukacja obywatelska w Anglii. Od polityki Partii Pracy do Brexitu – wybrane konteksty polityczne, społeczne i edukacyjne","authors":"Daria Hejwosz-Gromkowska","doi":"10.14746/rie.2021.15.14","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2021.15.14","url":null,"abstract":"Edukacja obywatelska w Anglii została wprowadzona do szkół, jako odrębny i obowiązkowy przedmiot w 2002 roku. Jej implementacji – poza celami merytorycznymi wyrażonymi w tzw. Raporcie Cricka (1998) – przyświecały również cele polityczne wyrażone w programie Partii Pracy. Szkolna edukacja obywatelska stała się przedmiotem zainteresowań rożnych aktorów społecznych: naukowców, komentatorów, polityków, nauczycieli. Od momentu jej wprowadzenia następowały zmiany w programach nauczania, będących konsekwencją zarówno transformacji politycznych, jak i zmian na szczeblach władzy. Celem niniejszego artykułu jest próba analizy i rekonstrukcji politycznych i społecznych uwarunkowań edukacji obywatelskiej w systemie szkolnictwa obowiązkowego w Anglii. Rozważania zawarte w niniejszym artykule zostały podzielone na cztery kluczowe okresy, obejmujące lata (1998–2020), w których rządy Laburzystów, a następnie konserwatystów dokonywały reform w programach kształcenia mających znaczenie dla szkolnej edukacji obywatelskiej.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41653150","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Arabska wiosna, która nastąpiła w 2011 r., szczególnie boleśnie doświadczyła Libię, która popadła w otchłań wojny domowej po śmierci wieloletniego dyktatora Muammara Kaddafiego. Chaos, jaki zapanował w Libii spowodował, że upodobniła się ona do państw upadłych i stała się poważnym problemem dla bezpieczeństwa międzynarodowego. Ostatecznie ukształtowały się tam dwa główne ośrodki władzy, popierane przez różnych aktorów stosunków międzynarodowych. Obawa przed terroryzmem oraz niekontrolowanymi migracjami z tego państwa spowodowały, że normalizacja sytuacji w Libii stała się jednym z żywotnych interesów Unii Europejskiej. Celem artykułu jest omówienie kryzysu w Libii w latach 2011–2021 oraz działań Unii Europejskiej na rzecz łagodzenia jego skutków, w tym uruchomienia misji EUBAM Libya, Sophia, czy Irini. Do przygotowania tekstu posłużono się przede wszystkim analizą dokumentów ONZ, UE jak również opracowań na ten temat.
{"title":"Dekada kryzysu w Libii jako wyzwanie dla Unii Europejskiej (2011–2021)","authors":"Michał M. Kosman","doi":"10.14746/rie.2021.15.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.14746/rie.2021.15.5","url":null,"abstract":"Arabska wiosna, która nastąpiła w 2011 r., szczególnie boleśnie doświadczyła Libię, która popadła w otchłań wojny domowej po śmierci wieloletniego dyktatora Muammara Kaddafiego. Chaos, jaki zapanował w Libii spowodował, że upodobniła się ona do państw upadłych i stała się poważnym problemem dla bezpieczeństwa międzynarodowego. Ostatecznie ukształtowały się tam dwa główne ośrodki władzy, popierane przez różnych aktorów stosunków międzynarodowych. Obawa przed terroryzmem oraz niekontrolowanymi migracjami z tego państwa spowodowały, że normalizacja sytuacji w Libii stała się jednym z żywotnych interesów Unii Europejskiej. Celem artykułu jest omówienie kryzysu w Libii w latach 2011–2021 oraz działań Unii Europejskiej na rzecz łagodzenia jego skutków, w tym uruchomienia misji EUBAM Libya, Sophia, czy Irini. Do przygotowania tekstu posłużono się przede wszystkim analizą dokumentów ONZ, UE jak również opracowań na ten temat.","PeriodicalId":34804,"journal":{"name":"Rocznik Integracji Europejskiej","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45142775","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：