Objective: The aim of this study was to determine the prevalence of anaemia in pregnant women enrolled in a family health centre in Kütahya and to determine the proportion of pregnant women with low haemotocrit, low ferritin and vitamin B12 deficiency and some factors affecting them. Method: The population and sample of this retrospective study consisted of 91 pregnant women who were registered to Yıldırım Bayazıt FHC between 01 October and December 2021 and whose medical records were complete. Haemoglobin, haematocrit, ferritin, vitamin B12 values of pregnant women were examined. Results: The mean age of the pregnant women included in the study was 28.83±8.61 years. Anaemia was found in 7 (7.7%), low haemotochrit in 3 (3.3%), low ferritin in 67 (73.6%), and B12 deficiency in 19 (20.9%) of the pregnant women. It was found that haemoglobin, haematocrit and ferritin values of pregnant women did not differ significantly according to age, educational status, number of pregnancies, nutrition and planning status of pregnancy (p>0.05). Conclusion: Low ferritin levels were found to be high in pregnant women in our study group. Ferritin levels of pregnant women should be monitored in Family Health Centres.
{"title":"Prevalence of Anaemia in Pregnant Women Registered in a Family Health Centre in Kütahya","authors":"Adem Durmaz, Muammer Yılmaz","doi":"10.54803/sauhsd.1177163","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1177163","url":null,"abstract":"Objective: The aim of this study was to determine the prevalence of anaemia in pregnant women enrolled in a family health centre in Kütahya and to determine the proportion of pregnant women with low haemotocrit, low ferritin and vitamin B12 deficiency and some factors affecting them.\u0000Method: The population and sample of this retrospective study consisted of 91 pregnant women who were registered to Yıldırım Bayazıt FHC between 01 October and December 2021 and whose medical records were complete. Haemoglobin, haematocrit, ferritin, vitamin B12 values of pregnant women were examined. \u0000Results: The mean age of the pregnant women included in the study was 28.83±8.61 years. Anaemia was found in 7 (7.7%), low haemotochrit in 3 (3.3%), low ferritin in 67 (73.6%), and B12 deficiency in 19 (20.9%) of the pregnant women. It was found that haemoglobin, haematocrit and ferritin values of pregnant women did not differ significantly according to age, educational status, number of pregnancies, nutrition and planning status of pregnancy (p>0.05). \u0000Conclusion: Low ferritin levels were found to be high in pregnant women in our study group. Ferritin levels of pregnant women should be monitored in Family Health Centres.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"24 12","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140671378","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Burcu Bayrak Kahraman, A. Acun, Erhan Arıkan, Nilgün Çevik, Arzu Dahil
Aim: During the pandemic process, healthcare workers are in a very high-risk group and constitute the group most affected by the process. This study was conducted to determine coronavirus phobia and burnout in healthcare workers during the pandemic process. Method: This descriptive study was conducted with 337 healthcare workers between June and December 2021. Research data were collected using the Descriptive Characteristics Form, the Coronavirus 19 Phobia Scale, and the Coronavirus Burnout Scale. Results: The mean age of participants in the study was 31.7±8.5; 69.97% of them were female, and 45.7% of them were nurses. The mean score of the Coronavirus Phobia Scale of the healthcare professionals was 49.46±15.83, and the mean score of the Coronavirus Burnout Scale was determined as 25.65±10.50. It was concluded that there was a statistically significant positive correlation between the Coronavirus Phobia Scale of healthcare workers and the Coronavirus Burnout Scale (p<0.05). It was determined that coronavirus phobia and burnout were higher in women and in those who worked in the intensive care unit. Coronavirus phobia was higher in healthcare workers who had chronic diseases and whose family members were not diagnosed with COVID-19 (p<0.05). In addition, it was determined that coronavirus phobia and burnout were higher in nurses in doctors (p<0.05). Conclusion: It was concluded that the coronavirus phobia and burnout levels of healthcare workers were low, and the burnout increased as the phobia level increased.
{"title":"Coronavirus phobia and burnout in healthcare workers during the pandemic process","authors":"Burcu Bayrak Kahraman, A. Acun, Erhan Arıkan, Nilgün Çevik, Arzu Dahil","doi":"10.54803/sauhsd.1264207","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1264207","url":null,"abstract":"Aim: During the pandemic process, healthcare workers are in a very high-risk group and constitute the group most affected by the process. This study was conducted to determine coronavirus phobia and burnout in healthcare workers during the pandemic process.\u0000Method: This descriptive study was conducted with 337 healthcare workers between June and December 2021. Research data were collected using the Descriptive Characteristics Form, the Coronavirus 19 Phobia Scale, and the Coronavirus Burnout Scale.\u0000Results: The mean age of participants in the study was 31.7±8.5; 69.97% of them were female, and 45.7% of them were nurses. The mean score of the Coronavirus Phobia Scale of the healthcare professionals was 49.46±15.83, and the mean score of the Coronavirus Burnout Scale was determined as 25.65±10.50. It was concluded that there was a statistically significant positive correlation between the Coronavirus Phobia Scale of healthcare workers and the Coronavirus Burnout Scale (p<0.05). It was determined that coronavirus phobia and burnout were higher in women and in those who worked in the intensive care unit. Coronavirus phobia was higher in healthcare workers who had chronic diseases and whose family members were not diagnosed with COVID-19 (p<0.05). In addition, it was determined that coronavirus phobia and burnout were higher in nurses in doctors (p<0.05).\u0000Conclusion: It was concluded that the coronavirus phobia and burnout levels of healthcare workers were low, and the burnout increased as the phobia level increased.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"121 33","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140680270","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Spinal kord yaralanmalı hastalarda Fiziksel Engelliler için Fiziksel Aktivite Ölçeğinin (FEFA) geçerlik ve güvenilirliğini test etmektir. Yöntem: Çalışmaya spinal kord yaralanması olan 52 hasta dahil edildi. Hasta değerlendirme formu ile hastaların demografik ve klinik bilgileri sorgulandı. Fiziksel aktivite düzeyleri FEFA ile değerlendirildi. FEFA’nın geçerliğini ve güvenilirliğini test etmek için Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ) ve EuroQoL Yaşam Kalitesi Ölçeği (EQ5D3L) kullanıldı. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalamaları 43.49±18.31 yıl idi. FEFA ölçek puanının iç tutarlılığı yüksek (Cronbach's alpha=0.95) ve test-tekrar test güvenilirliği mükemmeldi (ICC=0.91). FEFA toplam puanı ile FBÖ puanı (r=0.74; p=0.001) ve EQ5D3L puanı (r=0.58; p=0.002) arasında orta seviyede istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. Sonuç: Fiziksel Engelliler İçin Fiziksel Aktivite Ölçeğinin spinal kord yaralanması olan bireylerde geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu görüldü. Bu ölçeğin fiziksel engeli olan bireylerin fiziksel aktivite düzeylerini belirlemede kullanılabilir bir araç olduğunu düşünmekteyiz.
{"title":"Validity and Reliability of the Physical Activity Scale for the Physical Disabilities in patients with Spinal Cord Injury","authors":"Abdurrahim Yildiz, R. Mustafaoglu, Nur Kesi̇ktaş","doi":"10.54803/sauhsd.1322366","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1322366","url":null,"abstract":"Amaç: Spinal kord yaralanmalı hastalarda Fiziksel Engelliler için Fiziksel Aktivite Ölçeğinin (FEFA) geçerlik ve güvenilirliğini test etmektir. Yöntem: Çalışmaya spinal kord yaralanması olan 52 hasta dahil edildi. Hasta değerlendirme formu ile hastaların demografik ve klinik bilgileri sorgulandı. Fiziksel aktivite düzeyleri FEFA ile değerlendirildi. FEFA’nın geçerliğini ve güvenilirliğini test etmek için Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ) ve EuroQoL Yaşam Kalitesi Ölçeği (EQ5D3L) kullanıldı. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalamaları 43.49±18.31 yıl idi. FEFA ölçek puanının iç tutarlılığı yüksek (Cronbach's alpha=0.95) ve test-tekrar test güvenilirliği mükemmeldi (ICC=0.91). FEFA toplam puanı ile FBÖ puanı (r=0.74; p=0.001) ve EQ5D3L puanı (r=0.58; p=0.002) arasında orta seviyede istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. Sonuç: Fiziksel Engelliler İçin Fiziksel Aktivite Ölçeğinin spinal kord yaralanması olan bireylerde geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu görüldü. Bu ölçeğin fiziksel engeli olan bireylerin fiziksel aktivite düzeylerini belirlemede kullanılabilir bir araç olduğunu düşünmekteyiz.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"56 11","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139154331","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Scide Yıldızeli Topçu, Duygu Soydaş, Doğan Albayrak
Objective: Considering the role of nurses in the postoperative care of patients, simple nursing interventions can prevent gastrointestinal motility problems. This study aimed to assess the impact of viewing food images on the recovery of intestinal motility after surgery in patients who were operated for rectal cancer. Methods: This quasi-experimental study was carried out with 48 patients who underwent rectal surgery in the general surgery clinic of a university hospital in Türkiye from May 2016 to December 2018. The control group had 25 participants and the experimental group had 23. From the first morning after surgery until defecation, patients in the experimental group were asked to monitor food pictures thrice a day, parallel to their meals. Results: In the experimental group, patients’ first flatus (3.30 ± 1.52, day) and defecation time (4.91 ± 1.27, day) were significantly shorter compared with the first flatus (4.28 ± 1.64, day) and defecation time (5.84 ± 1.40, day) of the control group (respectively; p = 0.037, p = 0.027). Conclusion: Monitoring food images supports the cephalic phase and could be a nursing intervention to speed up intestinal functions by increasing the release of gastrointestinal hormones and activating the parasympathetic nervous system. To accelerate bowel motility after rectal surgery, displaying the food images to the patients is a very simple intervention with low risk and cost and nurses should use it in the care of the patients who underwent surgery because of rectal cancer. It is recommended that further studies examining the effectiveness of monitoring food images on gastrointestinal surgeries should be performed.
{"title":"Monitoring Food Images After Rectal Surgery To Accelerate Recovery Of Postoperative Bowel Motility: A Quasi-Experimental Study","authors":"Scide Yıldızeli Topçu, Duygu Soydaş, Doğan Albayrak","doi":"10.54803/sauhsd.1233040","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1233040","url":null,"abstract":"Objective: Considering the role of nurses in the postoperative care of patients, simple nursing interventions can prevent gastrointestinal motility problems. This study aimed to assess the impact of viewing food images on the recovery of intestinal motility after surgery in patients who were operated for rectal cancer. Methods: This quasi-experimental study was carried out with 48 patients who underwent rectal surgery in the general surgery clinic of a university hospital in Türkiye from May 2016 to December 2018. The control group had 25 participants and the experimental group had 23. From the first morning after surgery until defecation, patients in the experimental group were asked to monitor food pictures thrice a day, parallel to their meals. Results: In the experimental group, patients’ first flatus (3.30 ± 1.52, day) and defecation time (4.91 ± 1.27, day) were significantly shorter compared with the first flatus (4.28 ± 1.64, day) and defecation time (5.84 ± 1.40, day) of the control group (respectively; p = 0.037, p = 0.027). Conclusion: Monitoring food images supports the cephalic phase and could be a nursing intervention to speed up intestinal functions by increasing the release of gastrointestinal hormones and activating the parasympathetic nervous system. To accelerate bowel motility after rectal surgery, displaying the food images to the patients is a very simple intervention with low risk and cost and nurses should use it in the care of the patients who underwent surgery because of rectal cancer. It is recommended that further studies examining the effectiveness of monitoring food images on gastrointestinal surgeries should be performed.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"285 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139163491","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Erken mobilizasyon, yoğun bakım ünitesine kabul edilen hastaların rehabilitasyonunu iyileştirmek için güvenli ve etkili bir tedavi stratejisi olarak kabul edilir ve kritik hastalar için kanıtlanmış faydalar sağlamaktadır. Erken dönemde hastaların mobilizasyonu gelişebilecek fiziksel ve psikososyal sorunların önlenmesinde önemli rol oynamaktadır. Hemşireler hastalar için olağan faaliyetlerini yürütürken erken mobilizasyon uygulamasını yoğun bakım ünitesine kolaylıkla entegre edebilirler. Hemşireler erken mobilizasyon uygulamasını sağlayabildiklerinde hastaların iyileşmesinde önemli gelişmeler sağlanmış olacak ve sonuç olarak hastaların önceki fiziksel yeteneklerini kazanmalarına yardımcı olunacaktır. Çeşitli klinik araştırmalar, erken mobilizasyonun kas ve el kavrama gücünü artırabildiğini ve yoğun bakım ünitesiyle ilişkili güçsüzlük ve deliryum insidansını azaltabildiğini, böylece bağımsız yaşam yeteneğini geliştirebildiğini ve yoğun bakım ünitesinde kalış ve hastanede kalış sürelerini kısaltabildiğini göstermiştir. Ayrıca, mobilizasyon protokollerinin eksikliği ve buna bağlı güvenlik kaygıları, kritik hastalarda erken mobilizasyonun uygulanmasının önünde bir engeldir. Bu nedenle, erken mobilizasyonun uygulanmasına yönelik uygun yöntemlerin belirlenmesi, bu hastalardaki potansiyelinin artırılması açısından önemli bir zorunluluktur. Tüm yoğun bakım çalışanına erken mobilizasyon protokolünün kullanımına ilişkin eğitim verilmesi önerilmektedir. Bu derlemede, erken mobilizasyonun tanımı, önemi ve erken mobilizasyonda hemşirenin rolüne yer verilmiştir.
{"title":"The Importance of Early Mobilisation for The Intensive Care Patient","authors":"Ebubekir Kaplan, Aylin AKTAŞ ÖZAKGÜL, Özkan Si̇r","doi":"10.54803/sauhsd.1381519","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1381519","url":null,"abstract":"Erken mobilizasyon, yoğun bakım ünitesine kabul edilen hastaların rehabilitasyonunu iyileştirmek için güvenli ve etkili bir tedavi stratejisi olarak kabul edilir ve kritik hastalar için kanıtlanmış faydalar sağlamaktadır. Erken dönemde hastaların mobilizasyonu gelişebilecek fiziksel ve psikososyal sorunların önlenmesinde önemli rol oynamaktadır. Hemşireler hastalar için olağan faaliyetlerini yürütürken erken mobilizasyon uygulamasını yoğun bakım ünitesine kolaylıkla entegre edebilirler. Hemşireler erken mobilizasyon uygulamasını sağlayabildiklerinde hastaların iyileşmesinde önemli gelişmeler sağlanmış olacak ve sonuç olarak hastaların önceki fiziksel yeteneklerini kazanmalarına yardımcı olunacaktır. Çeşitli klinik araştırmalar, erken mobilizasyonun kas ve el kavrama gücünü artırabildiğini ve yoğun bakım ünitesiyle ilişkili güçsüzlük ve deliryum insidansını azaltabildiğini, böylece bağımsız yaşam yeteneğini geliştirebildiğini ve yoğun bakım ünitesinde kalış ve hastanede kalış sürelerini kısaltabildiğini göstermiştir. Ayrıca, mobilizasyon protokollerinin eksikliği ve buna bağlı güvenlik kaygıları, kritik hastalarda erken mobilizasyonun uygulanmasının önünde bir engeldir. Bu nedenle, erken mobilizasyonun uygulanmasına yönelik uygun yöntemlerin belirlenmesi, bu hastalardaki potansiyelinin artırılması açısından önemli bir zorunluluktur. Tüm yoğun bakım çalışanına erken mobilizasyon protokolünün kullanımına ilişkin eğitim verilmesi önerilmektedir. Bu derlemede, erken mobilizasyonun tanımı, önemi ve erken mobilizasyonda hemşirenin rolüne yer verilmiştir.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"24 6","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139186663","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Özet Amaç: Bu çalışma ile gebelikte şiddet sıklığının belirlenmesi ve şiddetin gebe kadının sağlıklı yaşam biçimi davranışlarına etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada tanımlayıcı araştırma dizaynı kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 341 gebe kadın oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında ‘Katılımcı Tanılama Formu’, ‘Gebelikte Sağlık Uygulamaları Ölçeği’ (GSUÖ) ve ‘Aile İçi Kadına Yönelik Şiddet Ölçeği (AKŞÖ)’ kullanılmıştır. Bulgular: Gebelerin gebelikte sağlık uygulamaları ölçeği puan ortalaması 123.27±13 (orta düzeyde) ve aile içi kadına yönelik şiddet ölçeği puan ortalaması 67.01±7.32 (orta düzeyde ) olarak hesaplanmıştır. Gebelikte sağlık uygulamaları ölçeği ile aile içi kadına yönelik şiddet ölçeği ve alt boyutlarından duygusal şiddet, sözel şiddet, ekonomik şiddet, cinsel şiddet arasında istatistiksel olarak negatif yönde önemli ilişki olduğu belirlenmiştir. Yaş, gebelik sayısı ve canlı doğum sayısı ile aile içi kadına yönelik şiddet ölçeği arasında, gebelikte sağlık uygulamaları ölçeği ile de evlenme yaşı arasında pozitif yönde anlamlı (p
{"title":"GEBELİKTE ŞİDDETİN SAĞLIKLI YAŞAM BİÇİMİ DAVRANIŞLARINA ETKİSİNİN BELİRLENMESİ","authors":"Seda Yalçin, Zekiye Turan","doi":"10.54803/sauhsd.1197427","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1197427","url":null,"abstract":"Özet Amaç: Bu çalışma ile gebelikte şiddet sıklığının belirlenmesi ve şiddetin gebe kadının sağlıklı yaşam biçimi davranışlarına etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada tanımlayıcı araştırma dizaynı kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 341 gebe kadın oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında ‘Katılımcı Tanılama Formu’, ‘Gebelikte Sağlık Uygulamaları Ölçeği’ (GSUÖ) ve ‘Aile İçi Kadına Yönelik Şiddet Ölçeği (AKŞÖ)’ kullanılmıştır. Bulgular: Gebelerin gebelikte sağlık uygulamaları ölçeği puan ortalaması 123.27±13 (orta düzeyde) ve aile içi kadına yönelik şiddet ölçeği puan ortalaması 67.01±7.32 (orta düzeyde ) olarak hesaplanmıştır. Gebelikte sağlık uygulamaları ölçeği ile aile içi kadına yönelik şiddet ölçeği ve alt boyutlarından duygusal şiddet, sözel şiddet, ekonomik şiddet, cinsel şiddet arasında istatistiksel olarak negatif yönde önemli ilişki olduğu belirlenmiştir. Yaş, gebelik sayısı ve canlı doğum sayısı ile aile içi kadına yönelik şiddet ölçeği arasında, gebelikte sağlık uygulamaları ölçeği ile de evlenme yaşı arasında pozitif yönde anlamlı (p","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"80 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-06","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139288002","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Postpartum dönem, ebeveynler ile bebekleri arasında gelişen etkileşimlerin kalitesini etkileyebilecek müdahaleleri kapsarken, bebek gelişimini yavaşlatabilecek, ebeveyn ruh sağlığıyla birlikte ebeveyn bebek bağlanmasını olumsuz etkileyebilecek çeşitli psikolojik ve duygusal güçlükleri de içermektedir. Farkındalık ve şefkat temelli ebeveynlik müdahaleler, birbiriyle uyum içinde etkileşime destek olan ebeveynlik becerileri geliştirmelerine ve bu hassas dönemde bebeğin doğumuyla başlayan ebeveynlik rolüne daha iyi uyum sağlamalarına yardımcı olmakta ve ebeveynlerin sosyal, fiziksel ve ruhsal durumları üzerinde pozitif etkileri bulunmaktadır. Bu müdahaleler kapsamında postpartum dönemde dahil olmak üzere erken ebeveynlik sürecinde anne-baba-bebek ilişkilerini ebeveynlik becerilerini ve kalitesini olumlu yönde geliştirmek için faydalı görünen farklı terapötik teknikleri kullanılmaktadır. Yöntem: Derleme türündeki bu makalede Türkçe ve İngilizce “postpartum”, “farkındalık temelli ebeveynlik” ve “merhamet temelli ebeveynlik” anahtar kelimeleri kullanılarak Google Scholar, Pubmed, Science Direct ve Ulakbim veri tabanları taranmıştır. Mart 2013 - Mart 2023 tarihleri arasında ulusal ve uluslararası dergilerde yayınlanmış çalışmalar değerlendirilmiştir. Bulgular: Literatür incelemesi sonucunda, farkındalık ve merhamet temelli ebeveynlik müdahaleleri; ebeveynlerin, ebeveynlik sürecinde düşüncelerini ve duygularını daha iyi aktarmalarına, aktarımların düzenlemelerine, yeni edindikleri ebeveynlik rol ve sorumluluklarını yerine getirmelerine imkân veren, bu rol sorumlulukları geliştirilebilen ve bebekle güvenli bağlanma kurulmasına katkı sağlayan koruyucu beceriler olarak tanımlanmaktadır. Sonuç: Farkındalık ve şefkat temelli ebeveynlik müdahaleleri, sağlıklı ve güvenli ebeveynlik becerilerini pozitif yönde etkilemekte postpartum dönemde ebeveyn-bebek bağlanmasının yanı sıra ebeveyn bebek ilişkilerinin kalitesini artırabilmektedir.
{"title":"Mindfulness and Compassion-Based Parenting Interventions in the Postpartum Period: Review","authors":"Burcu Küçükkaya, Hafsa Kübra Işık","doi":"10.54803/sauhsd.1304939","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1304939","url":null,"abstract":"Amaç: Postpartum dönem, ebeveynler ile bebekleri arasında gelişen etkileşimlerin kalitesini etkileyebilecek müdahaleleri kapsarken, bebek gelişimini yavaşlatabilecek, ebeveyn ruh sağlığıyla birlikte ebeveyn bebek bağlanmasını olumsuz etkileyebilecek çeşitli psikolojik ve duygusal güçlükleri de içermektedir. Farkındalık ve şefkat temelli ebeveynlik müdahaleler, birbiriyle uyum içinde etkileşime destek olan ebeveynlik becerileri geliştirmelerine ve bu hassas dönemde bebeğin doğumuyla başlayan ebeveynlik rolüne daha iyi uyum sağlamalarına yardımcı olmakta ve ebeveynlerin sosyal, fiziksel ve ruhsal durumları üzerinde pozitif etkileri bulunmaktadır. Bu müdahaleler kapsamında postpartum dönemde dahil olmak üzere erken ebeveynlik sürecinde anne-baba-bebek ilişkilerini ebeveynlik becerilerini ve kalitesini olumlu yönde geliştirmek için faydalı görünen farklı terapötik teknikleri kullanılmaktadır. Yöntem: Derleme türündeki bu makalede Türkçe ve İngilizce “postpartum”, “farkındalık temelli ebeveynlik” ve “merhamet temelli ebeveynlik” anahtar kelimeleri kullanılarak Google Scholar, Pubmed, Science Direct ve Ulakbim veri tabanları taranmıştır. Mart 2013 - Mart 2023 tarihleri arasında ulusal ve uluslararası dergilerde yayınlanmış çalışmalar değerlendirilmiştir. Bulgular: Literatür incelemesi sonucunda, farkındalık ve merhamet temelli ebeveynlik müdahaleleri; ebeveynlerin, ebeveynlik sürecinde düşüncelerini ve duygularını daha iyi aktarmalarına, aktarımların düzenlemelerine, yeni edindikleri ebeveynlik rol ve sorumluluklarını yerine getirmelerine imkân veren, bu rol sorumlulukları geliştirilebilen ve bebekle güvenli bağlanma kurulmasına katkı sağlayan koruyucu beceriler olarak tanımlanmaktadır. Sonuç: Farkındalık ve şefkat temelli ebeveynlik müdahaleleri, sağlıklı ve güvenli ebeveynlik becerilerini pozitif yönde etkilemekte postpartum dönemde ebeveyn-bebek bağlanmasının yanı sıra ebeveyn bebek ilişkilerinin kalitesini artırabilmektedir.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"31 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139317294","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
A. Güllü, Hasan Yücel, Leyla İşbi̇li̇r, Süheyla Aslan
Amaç: Üniversite öğrencilerinin çoğunun sağlıklarını olumsuz yönde etkileyebilecek olan yaygın durumlar mevcuttur. Aynı zamanda, ilerde sağlık hizmeti verecek olan bireylerin toplumun beklentilerini yerine getirebilmesi, toplumun sağlıkla ilgili sonuçlarını iyileştirmesi ve topluma örnek oluşturması açısından sağlık okuryazarlığı düzeylerinin yüksek olması beklenmektedir. Bu çalışmada, sağlık bilimleri fakültesinde öğrenim gören lisans öğrencilerinin sağlık okuryazarlığı düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma Eylül- Kasım 2022 tarihleri arasında 296 öğrenci ile kesitsel olarak tamamlandı. Veriler bir sosyal medya uygulaması üzerinden çevrimiçi anket aracılığıyla toplandı. Verilerin analizinde t testi, tek yönlü ANOVA, post-hoc bonferroni, kruskal wallis, Tamhane’s T2, spearman korelasyon analizi uygulandı. Bulgular: Öğrencilerin sağlık okuryazarlığı düzeyinin, toplam ölçek puanına göre 106,54±15,75 puanla “yeterli” olduğu bulundu. Kadın öğrencilerin puanları erkek öğrencilere oranla daha yüksek olduğu görüldü (t= 3,846, p= 0,000). Dördüncü sınıftaki öğrencilerin puanları diğer bütün alt sınıflara göre anlamlı olarak daha yüksekti (F=7,028, p=0,000). Kendine ait bilgisayarı olduğunu belirten öğrencilerin olmayanlara göre (t=2,277, p=0,023), internet erişimi olan öğrencilerin olmayanlara göre ölçek puanları anlamlı olarak daha yüksek bulundu (t=2,145, p=0,033). Teknolojik yeterli olma durumu ile ölçek puanı arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki görüldü (r=.214, p=0,000). Hemşirelik bölümündeki öğrencilerin ölçek puanları diğer bölümlerdekilere göre anlamlı olarak daha düşük bulundu (F=15,315, p=0,000). Sonuç: Bu çalışmada, Sağlık Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin sağlık okuryazarlığı düzeylerinin yeterli olduğu saptanmıştır. Sağlık okuryazarlığı düzeyini daha üst seviyelere taşımak adına eğitimciler öğrencilere liderlik edebilir.
{"title":"Health Literacy Levels of Faculty of Health Sciences Students: A Cross-sectional Study","authors":"A. Güllü, Hasan Yücel, Leyla İşbi̇li̇r, Süheyla Aslan","doi":"10.54803/sauhsd.1203321","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1203321","url":null,"abstract":"Amaç: Üniversite öğrencilerinin çoğunun sağlıklarını olumsuz yönde etkileyebilecek olan yaygın durumlar mevcuttur. Aynı zamanda, ilerde sağlık hizmeti verecek olan bireylerin toplumun beklentilerini yerine getirebilmesi, toplumun sağlıkla ilgili sonuçlarını iyileştirmesi ve topluma örnek oluşturması açısından sağlık okuryazarlığı düzeylerinin yüksek olması beklenmektedir. Bu çalışmada, sağlık bilimleri fakültesinde öğrenim gören lisans öğrencilerinin sağlık okuryazarlığı düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma Eylül- Kasım 2022 tarihleri arasında 296 öğrenci ile kesitsel olarak tamamlandı. Veriler bir sosyal medya uygulaması üzerinden çevrimiçi anket aracılığıyla toplandı. Verilerin analizinde t testi, tek yönlü ANOVA, post-hoc bonferroni, kruskal wallis, Tamhane’s T2, spearman korelasyon analizi uygulandı. Bulgular: Öğrencilerin sağlık okuryazarlığı düzeyinin, toplam ölçek puanına göre 106,54±15,75 puanla “yeterli” olduğu bulundu. Kadın öğrencilerin puanları erkek öğrencilere oranla daha yüksek olduğu görüldü (t= 3,846, p= 0,000). Dördüncü sınıftaki öğrencilerin puanları diğer bütün alt sınıflara göre anlamlı olarak daha yüksekti (F=7,028, p=0,000). Kendine ait bilgisayarı olduğunu belirten öğrencilerin olmayanlara göre (t=2,277, p=0,023), internet erişimi olan öğrencilerin olmayanlara göre ölçek puanları anlamlı olarak daha yüksek bulundu (t=2,145, p=0,033). Teknolojik yeterli olma durumu ile ölçek puanı arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki görüldü (r=.214, p=0,000). Hemşirelik bölümündeki öğrencilerin ölçek puanları diğer bölümlerdekilere göre anlamlı olarak daha düşük bulundu (F=15,315, p=0,000). Sonuç: Bu çalışmada, Sağlık Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin sağlık okuryazarlığı düzeylerinin yeterli olduğu saptanmıştır. Sağlık okuryazarlığı düzeyini daha üst seviyelere taşımak adına eğitimciler öğrencilere liderlik edebilir.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"25 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139323973","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Nevin ÇITAK BİLGİN, Gülseren ÇITAK-TUNÇ, Mervenur Böyük
Amaç: Araştırma kadın doğum ve jinekoloji kliniklerinde çalışan hemşire ve ebelerin pandemi dönemindeki algılarını, deneyimlerini ve bu deneyimi etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Bu araştırma nitel yöntemle yapılmıştır. Çalışmanın, katılımcı grubunu bir ilde iki hastanenin kadın doğum ve jinekoloji kliniklerinde görev yapan 20 hemşire ve ebe oluşturmuştur. Veriler Eylül- Kasım 2020 tarihleri arasında kişisel bilgi formu ve yarı yapılandırılmış görüşme formu ile yüz-yüze ve derinlemesine bireysel görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesi için içerik analizi kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 35,30 ±6,62 yıl, %80 (n=16)’i ebe ve %20 (n=4)’si ise hemşiredir. Araştırmada “pandemiyi algılama”, “pandemide bakım hizmetlerinde yaşanan değişimler”, “güçlükler” ve “kazanımlar” temaları ortaya çıkmıştır. Katılımcıların Covid 19’un kendilerine ve yakın aile üyelerine bulaşması ile ilgili endişe ve stres yaşadıkları, çalışma koşulları ve yönetimsel nedenlere bağlı yorgunluk, değersizlik ve öfke hissettikleri belirlenmiştir. Bu süreçte hemşire ve ebelerin izlem ve takiplerinin, hasta eğitimlerinin farklılaştığı görülmüştür. Pandemide hemşire ve ebelerin günlük yaşam aktiviteleri, yönetimsel, kişisel koruyucu ekipman kullanımına bağlı güçlükler yaşadıkları bununla beraber krizi yönetebilme becerisinden dolayı mesleki benlik saygılarının güçlendiği belirlenmiştir. Sonuç: Pandeminin aşılama öncesi döneminde gebe, yenidoğan ve jinekoloji hastasına yönelik bakım hizmetlerinde değişimler gerçekleşmiştir. Bu süreçte kadın doğum ve jinekoloji kliniklerinde çalışan hemşire ve ebeler fiziksel, psikolojik ve sosyal yönden etkilenmiştir.
{"title":"Pandeminin Aşı Öncesi Döneminde Doğum ve Jinekoloji Kliniğinde Hemşire ve Ebe Olmak: Nitel Çalışma Örneği","authors":"Nevin ÇITAK BİLGİN, Gülseren ÇITAK-TUNÇ, Mervenur Böyük","doi":"10.54803/sauhsd.1257456","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1257456","url":null,"abstract":"Amaç: Araştırma kadın doğum ve jinekoloji kliniklerinde çalışan hemşire ve ebelerin pandemi dönemindeki algılarını, deneyimlerini ve bu deneyimi etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. \u0000Yöntem: Bu araştırma nitel yöntemle yapılmıştır. Çalışmanın, katılımcı grubunu bir ilde iki hastanenin kadın doğum ve jinekoloji kliniklerinde görev yapan 20 hemşire ve ebe oluşturmuştur. Veriler Eylül- Kasım 2020 tarihleri arasında kişisel bilgi formu ve yarı yapılandırılmış görüşme formu ile yüz-yüze ve derinlemesine bireysel görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesi için içerik analizi kullanılmıştır. \u0000Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 35,30 ±6,62 yıl, %80 (n=16)’i ebe ve %20 (n=4)’si ise hemşiredir. Araştırmada “pandemiyi algılama”, “pandemide bakım hizmetlerinde yaşanan değişimler”, “güçlükler” ve “kazanımlar” temaları ortaya çıkmıştır. Katılımcıların Covid 19’un kendilerine ve yakın aile üyelerine bulaşması ile ilgili endişe ve stres yaşadıkları, çalışma koşulları ve yönetimsel nedenlere bağlı yorgunluk, değersizlik ve öfke hissettikleri belirlenmiştir. Bu süreçte hemşire ve ebelerin izlem ve takiplerinin, hasta eğitimlerinin farklılaştığı görülmüştür. Pandemide hemşire ve ebelerin günlük yaşam aktiviteleri, yönetimsel, kişisel koruyucu ekipman kullanımına bağlı güçlükler yaşadıkları bununla beraber krizi yönetebilme becerisinden dolayı mesleki benlik saygılarının güçlendiği belirlenmiştir. \u0000Sonuç: Pandeminin aşılama öncesi döneminde gebe, yenidoğan ve jinekoloji hastasına yönelik bakım hizmetlerinde değişimler gerçekleşmiştir. Bu süreçte kadın doğum ve jinekoloji kliniklerinde çalışan hemşire ve ebeler fiziksel, psikolojik ve sosyal yönden etkilenmiştir.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"29 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128884820","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Objective: The aim of this study is to determine the relationship between compassion fatigue and quality of life of nurses working in surgical clinics. Materials and Methods: The study is of a descriptive cross-sectional type. Surgical nurses working in university hospitals in the western part of Turkey were reached via WhatsApp groups, in which the research team is also registered. The study was completed with 216 surgical nurses who agreed to participate in the research. An online questionnaire was sent to the participants to collect data. The data collection tools used were the personal information form, SF-12 Quality of Life Scale, and Compassion Fatigue Scale. Descriptive statistics, Student t test, one- way ANOVA, and Pearson's correlation coefficient were used for data evaluation. Results: The nurses' Compassion Fatigue Scale total score was 65.37±25.00. The sub-dimension mean scores were as follows: Secondary Trauma was 23.66±10.56, and Professional Burnout was 41.71±15.98. The SF-12 Physical Component Summary score was 41.74±5.29, and the Mental Component Summary score was 38.01±5.01. There was a high level of positive relationship between the Compassion Fatigue Scale total score and its sub-dimensions, while a negative low-level correlation was observed between the SF-12 sub-dimensions and the Compassion Fatigue Scale total score and sub-dimensions (p
{"title":"Cerrahi Kliniklerde Çalışan Hemşirelerde Merhamet Yorgunluğu ile Yaşam Kalitesi İlişkisi","authors":"Senan Mutlu, Emel Yilmaz","doi":"10.54803/sauhsd.1216202","DOIUrl":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1216202","url":null,"abstract":"Objective: The aim of this study is to determine the relationship between compassion fatigue and quality of life of nurses working in surgical clinics. \u0000Materials and Methods: The study is of a descriptive cross-sectional type. Surgical nurses working in university hospitals in the western part of Turkey were reached via WhatsApp groups, in which the research team is also registered. The study was completed with 216 surgical nurses who agreed to participate in the research. An online questionnaire was sent to the participants to collect data. The data collection tools used were the personal information form, SF-12 Quality of Life Scale, and Compassion Fatigue Scale. Descriptive statistics, Student t test, one- way ANOVA, and Pearson's correlation coefficient were used for data evaluation. \u0000Results: The nurses' Compassion Fatigue Scale total score was 65.37±25.00. The sub-dimension mean scores were as follows: Secondary Trauma was 23.66±10.56, and Professional Burnout was 41.71±15.98. The SF-12 Physical Component Summary score was 41.74±5.29, and the Mental Component Summary score was 38.01±5.01. There was a high level of positive relationship between the Compassion Fatigue Scale total score and its sub-dimensions, while a negative low-level correlation was observed between the SF-12 sub-dimensions and the Compassion Fatigue Scale total score and sub-dimensions (p","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"328 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122523483","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：