Zastosowanie lewetiracetamu w leczeniu napadów padaczkowych jest dobrze znane w literaturze. W tym artykule dokonano przeglądu zastosowań danego leku w leczeniu schorzeń neurologicznych oraz potencjalnych kierunków badań nad tym lekiem a także literatury dostępnej w bazie PubMed, używając następujących słów kluczy: „lewetiracetam”, „padaczka”, „stan padaczkowy”, „choroba Alzheimera”, „migrena”, „ból neuropatyczny”. Wyniki: Lewetiracetam jest lekiem przeciwpadaczkowym. Został zatwierdzony przez FDA (Food and Drug Administration) do leczenia adjuwantowego ogniskowych, mioklonicznych oraz toniczno-klonicznych napadów padaczkowych. Z literatury wynika, że jest także skuteczny w niezarejestrowanych wskazaniach: terapii migreny, epizodu manii w przebiegu choroby efektywnej dwubiegunowej. Pojedyncze badania wskazują na jego skuteczność w leczeniu choroby Alzheimera. Najczęstsze działania niepożądane występujące podczas leczenia lekiem są łagodne i szybko ustępują. Możemy zaliczyć do nich m.in.: senność, zawroty głowy, drażliwość, lęk czy zapalenia nosogardła. Lewetiracetam może być stosowany zarówno w populacji pediatrycznej, jak i u osób dorosłych. Zastosowanie lewetiracetamu stanowi interesujący kierunek w leczeniu wielu schorzeń z zakresu neurologii. Opisane w literaturze zastosowania leku wymagają przeprowadzenia dodatkowych badań na większej grupie pacjentów.
{"title":"Levetiracetam – known and possible applications","authors":"Klaudia Walczak, Patrycja Walczak, Sylwia Zdun, Zuzanna Wesołowska, Weronika Gaweł, Przemysław Jędruszczak","doi":"10.53301/lw/159682","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/159682","url":null,"abstract":"Zastosowanie lewetiracetamu w leczeniu napadów padaczkowych jest dobrze znane w literaturze. W tym artykule dokonano przeglądu zastosowań danego leku w leczeniu schorzeń neurologicznych oraz potencjalnych kierunków badań nad tym lekiem a także literatury dostępnej w bazie PubMed, używając następujących słów kluczy: „lewetiracetam”, „padaczka”, „stan padaczkowy”, „choroba Alzheimera”, „migrena”, „ból neuropatyczny”.\u0000Wyniki: \u0000Lewetiracetam jest lekiem przeciwpadaczkowym. Został zatwierdzony przez FDA (Food and Drug Administration) do leczenia adjuwantowego ogniskowych, mioklonicznych oraz toniczno-klonicznych napadów padaczkowych. Z literatury wynika, że jest także skuteczny w niezarejestrowanych wskazaniach: terapii migreny, epizodu manii w przebiegu choroby efektywnej dwubiegunowej. Pojedyncze badania wskazują na jego skuteczność w leczeniu choroby Alzheimera. Najczęstsze działania niepożądane występujące podczas leczenia lekiem są łagodne i szybko ustępują. Możemy zaliczyć do nich m.in.: senność, zawroty głowy, drażliwość, lęk czy zapalenia nosogardła. Lewetiracetam może być stosowany zarówno w populacji pediatrycznej, jak i u osób dorosłych. Zastosowanie lewetiracetamu stanowi interesujący kierunek w leczeniu wielu schorzeń z zakresu neurologii. Opisane w literaturze zastosowania leku wymagają przeprowadzenia dodatkowych badań na większej grupie pacjentów.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46850151","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Zakażenie układu moczowego (ZUM) jest jednym z najczęstszych zakażeń bakteryjnych u dzieci. Wczesne rozpoznanie, choć jest istotne, może stanowić problem dla lekarzy wszystkich specjalności. Prezentowana praca przedstawia najnowsze wytyczne w zakresie diagnostyki (metody pobierania moczu i interpretacja wyników badań), leczenia zakażeń dolnych i górnych dróg moczowych o typowym, jak i o nietypowym przebiegu, profilaktyki nawracających zakażeń układu moczowego oraz postępowania w stanach szczególnych, np. u nastolatek w ciąży. W artykule omówiono ponadto dawkowanie leków rekomendowanych w zakażeniach układu moczowego, metody profilaktyki nawrotów zakażeń (w tym metody niefarmakologiczne) oraz przedstawiono wskazania do badań obrazowych u dzieci z ZUM. Opracowanie jest oparte głównie na wytycznych Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej z 2021 r.
{"title":"Urinary tract infections in children - diagnostics, treatment and prophylaxis of recurrences","authors":"A. Ofiara, A. Kokoszka, P. Skrzypczyk","doi":"10.53301/lw/163205","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/163205","url":null,"abstract":"Zakażenie układu moczowego (ZUM) jest jednym z najczęstszych zakażeń bakteryjnych u dzieci. Wczesne rozpoznanie, choć jest istotne, może stanowić problem dla lekarzy wszystkich specjalności. Prezentowana praca przedstawia najnowsze wytyczne w zakresie diagnostyki (metody pobierania moczu i interpretacja wyników badań), leczenia zakażeń dolnych i górnych dróg moczowych o typowym, jak i o nietypowym przebiegu, profilaktyki nawracających zakażeń układu moczowego oraz postępowania w stanach szczególnych, np. u nastolatek w ciąży. W artykule omówiono ponadto dawkowanie leków rekomendowanych w zakażeniach układu moczowego, metody profilaktyki nawrotów zakażeń (w tym metody niefarmakologiczne) oraz przedstawiono wskazania do badań obrazowych u dzieci z ZUM. Opracowanie jest oparte głównie na wytycznych Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej z 2021 r.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48379791","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Z. Frankiewicz, G. Spłocharski, M. Różańska, S. Niemczyk
Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek (OCŚZN) może być przyczyną ostrej niewydolności nerek. Charakteryzuje się obecnością komórek zapalnych w śródmiąższu nerki z towarzyszącym obrzękiem oraz uszkodzeniem cewek nerkowych. Wśród wielu przyczyn OCŚZN najważniejszą wydaje się reakcja immunologiczna na przyjmowane leki, w szczególności na antybiotyki i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leczenie OCŚZN opiera się na usunięciu czynnika wywołującego chorobę i stosowaniu leczenia przeciwzapalnego w postaci sterydoterapii. W niniejszej pracy przedstawiono opis przypadku OCŚZN. Diagnostyczną biopsję nerki wykonano z powodu przedłużającego się bezmoczu. Chora wymagała przejściowego 11-dniowego leczenia nerkozastępczego i sterydoterapii. Uzyskano powrót prawidłowej funkcji nerek.
{"title":"Severe manifestation of acute tubulointerstitial nephritis","authors":"Z. Frankiewicz, G. Spłocharski, M. Różańska, S. Niemczyk","doi":"10.53301/lw/151860","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/151860","url":null,"abstract":"Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek (OCŚZN) może być przyczyną ostrej niewydolności nerek. Charakteryzuje się obecnością komórek zapalnych w śródmiąższu nerki z towarzyszącym obrzękiem oraz uszkodzeniem cewek nerkowych. Wśród wielu przyczyn OCŚZN najważniejszą wydaje się reakcja immunologiczna na przyjmowane leki, w szczególności na antybiotyki i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leczenie OCŚZN opiera się na usunięciu czynnika wywołującego chorobę i stosowaniu leczenia przeciwzapalnego w postaci sterydoterapii.\u0000W niniejszej pracy przedstawiono opis przypadku OCŚZN. Diagnostyczną biopsję nerki wykonano z powodu przedłużającego się bezmoczu. Chora wymagała przejściowego 11-dniowego leczenia nerkozastępczego i sterydoterapii. Uzyskano powrót prawidłowej funkcji nerek.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47626659","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Piotr K Janicki, Adrianna Niksińska, A. Rymarz, S. Niemczyk
Alport syndrome (AS) is an inherited disease caused by a mutation in type IV collagen genes, including the COL4A3 COL4A4 and COL4A5 genes. X-linked Alport syndrome associated with a mutation in COL4A5 gene is the most commonly observed type of AS. The clinical symptoms of AS include renal, hearing and vision impairments. The diagnosis is based on the manifestation of these symptoms and either specific kidney biopsy lesions or positive genetic tests. We present a case of a de novo biopsy negative Alport syndrome. The patient’s diagnosis was delayed because the biopsy did not show specific findings for AS. Genetic tests (Next-Gen Sequencing, NGS) made it possible to establish the final correct diagnosis. A c.2441G>A variant of COL4A5 gene detected in probant has not been described in the literature yet. In the past years a significance of NGS in AS diagnosis has increased. The new pathogenic variants are still being reported including de novo mutations having an incidence rate of around 12%. Early diagnosis is crucial for the effective treatment of patients with AS.
{"title":"De novo biopsy-negative Alport Syndrome: a novel mutation variant","authors":"Piotr K Janicki, Adrianna Niksińska, A. Rymarz, S. Niemczyk","doi":"10.53301/lw/151670","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/151670","url":null,"abstract":"Alport syndrome (AS) is an inherited disease caused by a mutation in type IV collagen genes, including the COL4A3 COL4A4 and COL4A5 genes. X-linked Alport syndrome associated with a mutation in COL4A5 gene is the most commonly observed type of AS. The clinical symptoms of AS include renal, hearing and vision impairments. The diagnosis is based on the manifestation of these symptoms and either specific kidney biopsy lesions or positive genetic tests. We present a case of a de novo biopsy negative Alport syndrome. The patient’s diagnosis was delayed because the biopsy did not show specific findings for AS. Genetic tests (Next-Gen Sequencing, NGS) made it possible to establish the final\u0000correct diagnosis. A c.2441G>A variant of COL4A5 gene detected in probant has not been described in the literature yet. In the past years a significance of NGS in AS diagnosis has increased. The new pathogenic variants are still being reported including de novo mutations having an incidence rate of around 12%. Early diagnosis is crucial for the effective treatment of patients with AS.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48168634","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Adam Rytel, Kacper Żelek, Magdalena Mosakowska, S. Niemczyk
Background: Vitamin D intoxication (VDI) is a rare cause of kidney injury, but it can have fatal consequences. We would like to present two cases of patients in whom high doses of vitamin D intake led to significant health problems. Case Presentation: The first case is a 68-year-old woman taking approximately 20,000 IU of vitamin D daily. On admission, laboratory tests showed elevated renal function parameters, hypercalcemia, and elevated serum vitamin D concentration. The second case was a 71-year-old man intoxicated with vitamin D two and a half years earlier, as a consequence the patient was included in the chronic hemodialysis program. Because of a potentially reversible cause of kidney disease – signs of tubulointerstitial nephritis and persistent high serum vitamin D concentration, attempt of hemodialysis withdrawal was made, steroid therapy was administered, without expected effect. Discussion: A persistent problem is supplementing with high doses of vitamin D without medical supervision. It is estimated that a significant number of people in the U.S. population takes more than 4,000 IU of vitamin D per day. These are the doses that have been linked to numerous health benefits by unverified sources, even though in recent years scientific studies have been able to refute some of these claims. Based on the two cases we have presented, we want to emphasize how serious the consequences of vitamin D intoxication can be. Conclusions: Vitamin D intoxication may cause acute kidney injury, and in some cases may lead to end-stage renal failure and require renal replacement therapy.
{"title":"Acute and delayed consequences of vitamin D intoxication: two case reports","authors":"Adam Rytel, Kacper Żelek, Magdalena Mosakowska, S. Niemczyk","doi":"10.53301/lw/154796","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/154796","url":null,"abstract":"Background: Vitamin D intoxication (VDI) is a rare cause of kidney injury, but it can have fatal consequences. We would like to present\u0000two cases of patients in whom high doses of vitamin D intake led to significant health problems.\u0000Case Presentation: The first case is a 68-year-old woman taking approximately 20,000 IU of vitamin D daily. On admission, laboratory tests showed elevated renal function parameters, hypercalcemia, and elevated serum vitamin D concentration. The second case was a 71-year-old man intoxicated with vitamin D two and a half years earlier, as a consequence the patient was included in the chronic hemodialysis program. Because of a potentially reversible cause of kidney disease – signs of tubulointerstitial nephritis and persistent high serum vitamin D concentration, attempt of hemodialysis withdrawal was made, steroid therapy was administered, without expected effect.\u0000Discussion: A persistent problem is supplementing with high doses of vitamin D without medical supervision. It is estimated that a significant number of people in the U.S. population takes more than 4,000 IU of vitamin D per day. These are the doses that have been linked to numerous health benefits by unverified sources, even though in recent years scientific studies have been able to refute some of these claims. Based on the two cases we have presented, we want to emphasize how serious the consequences of vitamin D intoxication can be.\u0000Conclusions: Vitamin D intoxication may cause acute kidney injury, and in some cases may lead to end-stage renal failure and require renal replacement therapy.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43739623","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W. Klimm, K. Szamotulska, W. Witkowski, A. Woźniak-Kosek, S. Niemczyk
Acute kidney injury (AKI) is a common, severe complication of burn disease, developing in the first days after a massive thermal injury and worsening the prognosis of patients. Early diagnosis of AKI plays a crucial role in improving health of patients and therapeutic results. Detection of AKI based on the standard parameters of renal function is insufficient due to too late changes in their values. The aim of the study is to evaluate the relationship between the selected non-renal biochemical parameters and the risk of AKI in this group of patients.The prospective study involved a group of 33 adult patients (22 men, 11 women) hospitalized after massive burns. The patients were intensively monitored for the first 7 days after the injury, daily assessing the parameters of renal function. The selected parameters were also measured: platelet count (PLT), sodium (Na), potassium (K), albumin (ALB), aspartate aminotransferase (AST), creatine kinase (CK), arterial blood pH, arterial blood bicarbonate (HCO3-), 24-hour urinary sodium excretion (24hUNa) and fractional excretion of sodium (FENa).AKI was diagnosed in 15 (45.5%) patients. Statistical differences in the obtained average values of selected parameters between the AKI and non-AKI groups were confirmed. A significant univariate relationship was found between CK, AST and ALB in the blood serum and an increased risk of developing AKI in the following days. However, after adjustment for The Abbreviated Burn Severity Index score, only CK remained significant.The potential clinical benefit of monitoring AST and ALB in blood serum and especially CK was confirmed. The other routine parameters did not seem to be related to the risk of AKI and require further analysis.
{"title":"Application of selected biochemical parameters in prediction of acute kidney injury risk at the early stage of burn disease","authors":"W. Klimm, K. Szamotulska, W. Witkowski, A. Woźniak-Kosek, S. Niemczyk","doi":"10.53301/lw/156199","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/156199","url":null,"abstract":"Acute kidney injury (AKI) is a common, severe complication of burn disease, developing in the first days after a massive thermal injury and worsening the prognosis of patients. Early diagnosis of AKI plays a crucial role in improving health of patients and therapeutic results. Detection of AKI based on the standard parameters of renal function is insufficient due to too late changes in their values. The aim of the study is to evaluate the relationship between the selected non-renal biochemical parameters and the risk of AKI in this group of patients.The prospective study involved a group of 33 adult patients (22 men, 11 women) hospitalized after massive burns. The patients were intensively monitored for the first 7 days after the injury, daily assessing the parameters of renal function. The selected parameters were also measured: platelet count (PLT), sodium (Na), potassium (K), albumin (ALB), aspartate aminotransferase (AST), creatine kinase (CK), arterial blood pH, arterial blood bicarbonate (HCO3-), 24-hour urinary sodium excretion (24hUNa) and fractional excretion of sodium (FENa).AKI was diagnosed in 15 (45.5%) patients. Statistical differences in the obtained average values of selected parameters between the AKI and non-AKI groups were confirmed. A significant univariate relationship was found between CK, AST and ALB in the blood serum and an increased risk of developing AKI in the following days. However, after adjustment for The Abbreviated Burn Severity Index score, only CK remained significant.The potential clinical benefit of monitoring AST and ALB in blood serum and especially CK was confirmed. The other routine parameters did not seem to be related to the risk of AKI and require further analysis.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46556627","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
A. Durma, M. Saracyn, A. Durma, Maciej Kołodziej, G. Kamiński
Hipogonadyzm męski jest jednostką chorobową związaną z zaburzeniami funkcji plemnikotwórczej lub hormonalnej jąder. Zaburzenia endokrynologiczne związane z niedoborem wydzielanego przez jądra testosteronu prowadzą do wielu powikłań ogólnoustrojowych, które mogą być ograniczane prawidłową suplementacją hormonalną. Podstawą dobrego leczenia jest prawidłowo postawione rozpoznanie po rzetelnie przeprowadzonej diagnostyce. Badania wykazały, że suplementacja testosteronem przynosi realne korzyści jedynie u pacjentów z rzeczywistym hipogonadyzmem. W toku diagnostyki konieczne jest wykluczenie wtórnych przyczyn hipogonadyzmu. W Polsce lekarze dysponują nie tylko różnymi preparatami testosteronu, ale również lekami działającymi na całą oś gonadotropową, które dawkowane indywidualnie, pozwalają osiągnąć sukces terapeutyczny. Powszechna dostępność badań laboratoryjnych i literatury (nie zawsze fachowej) skłaniają pacjentów do samodzielnej diagnostyki i samodzielnego leczenia subiektywnego hipogonadyzmu, co prowadzi do licznych powikłań. Lekarze powinni zwracać uwagę pacjentów na możliwy problem i kierować ich do specjalistów, aby taka terapia była prowadzona zgodnie ze wskazaniami medycznymi i zachowaniem bezpieczeństwa pacjenta.
{"title":"Male hypogonadism - practical guidlines","authors":"A. Durma, M. Saracyn, A. Durma, Maciej Kołodziej, G. Kamiński","doi":"10.53301/lw/157445","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/157445","url":null,"abstract":"Hipogonadyzm męski jest jednostką chorobową związaną z zaburzeniami funkcji plemnikotwórczej lub hormonalnej jąder. Zaburzenia endokrynologiczne związane z niedoborem wydzielanego przez jądra testosteronu prowadzą do wielu powikłań ogólnoustrojowych, które mogą być ograniczane prawidłową suplementacją hormonalną. Podstawą dobrego leczenia jest prawidłowo postawione rozpoznanie po rzetelnie przeprowadzonej diagnostyce. Badania wykazały, że suplementacja testosteronem przynosi realne korzyści jedynie u pacjentów z rzeczywistym hipogonadyzmem. W toku diagnostyki konieczne jest wykluczenie wtórnych przyczyn hipogonadyzmu. W Polsce lekarze dysponują nie tylko różnymi preparatami testosteronu, ale również lekami działającymi na całą oś gonadotropową, które dawkowane indywidualnie, pozwalają osiągnąć sukces terapeutyczny. Powszechna dostępność badań laboratoryjnych i literatury (nie zawsze fachowej) skłaniają pacjentów do samodzielnej diagnostyki i samodzielnego leczenia subiektywnego hipogonadyzmu, co prowadzi do licznych powikłań. Lekarze powinni zwracać uwagę pacjentów na możliwy problem i kierować ich do specjalistów, aby taka terapia była prowadzona zgodnie ze wskazaniami medycznymi i zachowaniem bezpieczeństwa pacjenta.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44303166","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Z. Frankiewicz, G. Spłocharski, Magdalena Mosakowska, A. Rymarz, S. Niemczyk
Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek (CŚZN) jest chorobą dotykającą osoby w szerokim przedziale wiekowym, od ludzi młodych bez chorób współistniejących po osoby starsze z licznymi obciążeniami chorobowymi. Ze względu na niespecyficzny przebieg i niejednokrotnie trudną do uchwycenia etiologię stanowi wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne. Celem pracy była analiza 3-letniej częstości CŚZN oraz ocena trudności diagnostycznych, sposobów i efektów leczenia na podstawie analizy hospitalizacji w Klinice Chorób Wewnętrznych, Nefrologii i Dializoterapii WIM. Zaprezentowano opisy 14 pacjentów ze zdiagnozowanym CŚZN. Przedstawiono objawy, sposoby leczenia i wyniki. Czterech chorych miało biopsję nerki. U trzech osób konieczne było czasowe prowadzenie leczenia nerkozastępczego. U ponad połowy chorych funkcja nerek nie powróciła do normy lub do stanu sprzed choroby.
{"title":"Tubulointerstitial nephritis - a case report series from one center","authors":"Z. Frankiewicz, G. Spłocharski, Magdalena Mosakowska, A. Rymarz, S. Niemczyk","doi":"10.53301/lw/151859","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/151859","url":null,"abstract":"Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek (CŚZN) jest chorobą dotykającą osoby w szerokim przedziale wiekowym, od ludzi młodych bez chorób współistniejących po osoby starsze z licznymi obciążeniami chorobowymi. Ze względu na niespecyficzny przebieg i niejednokrotnie trudną do uchwycenia etiologię stanowi wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne. Celem pracy była analiza 3-letniej częstości CŚZN oraz ocena trudności diagnostycznych, sposobów i efektów leczenia na podstawie analizy hospitalizacji w Klinice Chorób Wewnętrznych, Nefrologii i Dializoterapii WIM. Zaprezentowano opisy 14 pacjentów ze zdiagnozowanym CŚZN. Przedstawiono objawy, sposoby leczenia i wyniki. Czterech chorych miało biopsję nerki. U trzech osób konieczne było czasowe prowadzenie leczenia nerkozastępczego. U ponad połowy chorych funkcja nerek nie powróciła do normy lub do stanu sprzed choroby.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"71025387","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Uraz termiczny jest jednym z najcięższych i najczęściej występujących urazów powodujących znaczną śmiertelność w populacji pacjentów pediatrycznych. Jednym z elementów współczesnej terapii oparzeń jest prowadzenie odpowiedniej płynoterapii. Doskonale znana lekarzom, ratownikom medycznym i pielęgniarkom reguła Parkland, służąca oszacowaniu podaży płynów u pacjenta poszkodowanego w wyniku oparzenia, została zaprojektowana dla osób dorosłych i jej zastosowanie w populacji pediatrycznej może prowadzić do poważnych następstw w postaci nadmiernego przeciążenia płynami poszkodowanego (tzw. fluid creep). Niedoszacowanie objętości przetaczanych płynów prowadzi do rozwoju wstrząsu oraz niewydolności nerek. Dobrze zastosowana płynoterapia powinna być prowadzona w oparciu o powierzchnię oparzenia, wagę dziecka oraz czynniki warunkujące zwiększenie lub zmniejszenie podaży płynów według odpowiedniej formuły (współistniejące urazy, uraz inhalacyjny, etc.).
{"title":"Distinctivenesses in fluid therapy for burns in children in the prehospital settings and Hospital Emergency\u0000Department","authors":"Jakub Zachaj, Łukasz Jabłoński","doi":"10.53301/lw/152664","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/152664","url":null,"abstract":"Uraz termiczny jest jednym z najcięższych i najczęściej występujących urazów powodujących znaczną śmiertelność w populacji pacjentów pediatrycznych. Jednym z elementów współczesnej terapii oparzeń jest prowadzenie odpowiedniej płynoterapii. Doskonale znana lekarzom, ratownikom medycznym i pielęgniarkom reguła Parkland, służąca oszacowaniu podaży płynów u pacjenta poszkodowanego w wyniku oparzenia, została zaprojektowana dla osób dorosłych i jej zastosowanie w populacji pediatrycznej może prowadzić do poważnych następstw w postaci nadmiernego przeciążenia płynami poszkodowanego (tzw. fluid creep). Niedoszacowanie objętości przetaczanych płynów prowadzi do rozwoju wstrząsu oraz niewydolności nerek. Dobrze zastosowana płynoterapia powinna być prowadzona w oparciu o powierzchnię oparzenia, wagę dziecka oraz czynniki warunkujące zwiększenie lub zmniejszenie podaży płynów według odpowiedniej formuły (współistniejące urazy, uraz inhalacyjny, etc.).","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45057633","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
M. Markowska, A. Zając, Katarzyna Romejko, S. Niemczyk
Malignant hypertension (MH) is a state which can rapidly progress to multi-organ failure. It can develop in the course of both primary and secondary type of hypertension. In our study, we present a case of a 36-year-old man diagnosed with renal failure and MH complicated with retinopathy. As the secondary nature of the condition was suspected extensive diagnostics has been conducted. In spite of excluding plenty of pathologies, the underlying cause remained unknown. Eventually, the renal biopsy has been performed, leading to a diagnosis of IgA nephropathy. However, symptoms and course of the disease has not been typical. Nevertheless, IgA nephropathy should be considered as a possible cause of secondary hypertension as well as malignant hypertension. The diagnosis is not easy and a crucial role is played by renal biopsy.
{"title":"IgA nephropathy – one of the possible causes of malignant hypertension","authors":"M. Markowska, A. Zając, Katarzyna Romejko, S. Niemczyk","doi":"10.53301/lw/151581","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/151581","url":null,"abstract":"Malignant hypertension (MH) is a state which can rapidly progress to multi-organ failure. It can develop in the course of both primary and secondary type of hypertension. In our study, we present a case of a 36-year-old man diagnosed with renal failure and MH complicated with retinopathy. As the secondary nature of the condition was suspected extensive diagnostics has been conducted. In spite of excluding plenty of pathologies, the underlying cause remained unknown. Eventually, the renal biopsy has been performed, leading to a diagnosis of IgA nephropathy. However, symptoms and course of the disease has not been typical. Nevertheless, IgA nephropathy should be considered as a possible cause of secondary hypertension as well as malignant hypertension. The diagnosis is not easy and a crucial role is played by renal biopsy.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49029908","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：