Soldiers of the Polish Military Contingents currently stationed in foreign countries serve under difficult environmental conditions. Military service abroad is associated with the risk of importing infectious pathogens back to soldiers’ home country. The aim of the study was to assess the current prevalence of infections caused by intestinal parasites in soldiers from the Polish Military Contingent Kosovo serving as part of the Kosovo Force operation in the Balkans.Parasitological diagnostics was carried out in June 2023 in a group of 221 soldiers from the Polish Military Contingents Kosovo stationed in several military camps across the country. Each participant was asked to provide three stool samples collected at 2–3-day intervals. Faecal examinations were performed using three different light microscopy testing methods (direct smear, decantation, flotation) at the Department of Epidemiology and Tropical Medicine at the Military Institute of Medicine – National Research Institute.Intestinal parasites, all of protozoan aetiology, were found in 28 out of 221 Polish soldiers taking part in the Kosovo Force operation in Kosovo included in the study (0.9% participants were infected with Giardia intestinalis and 11.7% with potentially pathogenic parasites, Blastocystis spp. and Dientamoeba fragilis). There were no infections with nematodes, cestodes or trematodes among the study participants. No correlation was found between the detection of a parasitic infection and the presence of diarrhoea or other gastrointestinal symptoms within six months prior to the study. The analysis demonstrated that infections with protozoa were most often found in soldiers aged 35–45 years old. As for the military ranks, the rate of infections in each corps (privates, non-commissioned officers, and officers) was similar.Cases of intestinal parasitic infections in soldiers from the Polish Military Contingent Kosovo could be associated with the effects of environmental conditions (poor standards of sanitation in the areas of deployment) and failure to comply with disease prevention principles (food and feed hygiene).
{"title":"Intestinal parasitic infections in Polish soldiers deployed to Kosovo","authors":"K. Korzeniewski, Wanesa Richert","doi":"10.53301/lw/173570","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/173570","url":null,"abstract":"Soldiers of the Polish Military Contingents currently stationed in foreign countries serve under difficult environmental conditions. Military service abroad is associated with the risk of importing infectious pathogens back to soldiers’ home country. The aim of the study was to assess the current prevalence of infections caused by intestinal parasites in soldiers from the Polish Military Contingent Kosovo serving as part of the Kosovo Force operation in the Balkans.Parasitological diagnostics was carried out in June 2023 in a group of 221 soldiers from the Polish Military Contingents Kosovo stationed in several military camps across the country. Each participant was asked to provide three stool samples collected at 2–3-day intervals. Faecal examinations were performed using three different light microscopy testing methods (direct smear, decantation, flotation) at the Department of Epidemiology and Tropical Medicine at the Military Institute of Medicine – National Research Institute.Intestinal parasites, all of protozoan aetiology, were found in 28 out of 221 Polish soldiers taking part in the Kosovo Force operation in Kosovo included in the study (0.9% participants were infected with Giardia intestinalis and 11.7% with potentially pathogenic parasites, Blastocystis spp. and Dientamoeba fragilis). There were no infections with nematodes, cestodes or trematodes among the study participants. No correlation was found between the detection of a parasitic infection and the presence of diarrhoea or other gastrointestinal symptoms within six months prior to the study. The analysis demonstrated that infections with protozoa were most often found in soldiers aged 35–45 years old. As for the military ranks, the rate of infections in each corps (privates, non-commissioned officers, and officers) was similar.Cases of intestinal parasitic infections in soldiers from the Polish Military Contingent Kosovo could be associated with the effects of environmental conditions (poor standards of sanitation in the areas of deployment) and failure to comply with disease prevention principles (food and feed hygiene).","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"17 23","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140982001","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Wzrost zainteresowania wykorzystaniem hiperbarycznej terapii tlenowej w medycynie skłonił autorów do przeanalizowania dostępnych przeglądów badań i metaanaliz oraz uszeregowania danych na jej temat. W drugiej części artykułu przedstawiono zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w leczeniu oparzeń, przeszczepów skóry i trudno gojących się ran, zespołu stopy cukrzycowej, zatorów gazowych, choroby dekompresyjnej, niedokrwistości, chorób układu moczowo-płciowego, zatruć czadem, przewlekłych zapaleń kości i szpiku, zgorzeli gazowej, martwicy popromiennej oraz przetok odbytu.
{"title":"Hyperbaric oxygen therapy – part 2. Possibilities of use in medicine","authors":"Małgorzata Chochowska, Łukasz Martowski","doi":"10.53301/lw/171424","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/171424","url":null,"abstract":"Wzrost zainteresowania wykorzystaniem hiperbarycznej terapii tlenowej w medycynie skłonił autorów do przeanalizowania dostępnych przeglądów badań i metaanaliz oraz uszeregowania danych na jej temat. W drugiej części artykułu przedstawiono zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w leczeniu oparzeń, przeszczepów skóry i trudno gojących się ran, zespołu stopy cukrzycowej, zatorów gazowych, choroby dekompresyjnej, niedokrwistości, chorób układu moczowo-płciowego, zatruć czadem, przewlekłych zapaleń kości i szpiku, zgorzeli gazowej, martwicy popromiennej oraz przetok odbytu.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"87 24","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140984601","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule omówiono standardy organizacyjne teleporad medycznych, obejmujące identyfikację pacjenta, zachowanie zasad poufności i stosowanie środków technicznych zabezpieczających dane pacjenta, uregulowane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 12 sierpnia 2020 r. w sprawie standardu organizacyjnego teleporady w ramach podstawowej opieki zdrowotnej. Analizie poddano relacje między tymi standardami a prawem ochrony danych osobowych, uregulowanym w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, RODO).Wykorzystano metody z obszaru nauk prawnych – dogmatyczną i teoretycznoprawną. Analizą objęto akty normatywne, zalecenia i wytyczne z obszaru ochrony danych osobowych oraz opracowania naukowe i piśmiennictwo.W wyniku analizy zweryfikowano tezę, zgodnie z którą podstawowe wymagania organizacyjne dla teleporady uregulowane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 12 sierpnia 2020 r. w sprawie standardu organizacyjnego teleporady w ramach podstawowej opieki zdrowotnej nie są wystarczające, aby zachować wszystkie wymogi ochrony danych osobowych.Skoro określony rozporządzeniem obligatoryjny standard organizacyjny dla teleporad zbyt nisko ustanowił wymogi minimalne i nie są one wystarczające, aby uczynić zadość wszystkim obowiązkom administratora danych osobowych wynikającym z RODO, to teleporady powinny być organizowane z założenia wedle wymogów ponadstandardowych względem tych, które przewidział prawodawca. Warto przy tym sięgać do zatwierdzonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych kodeksów postępowania.
{"title":"Organizational standards for medical teleconsultations and personal data protection","authors":"Łukasz Nosarzewski","doi":"10.53301/lw/174749","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/174749","url":null,"abstract":"W artykule omówiono standardy organizacyjne teleporad medycznych, obejmujące identyfikację pacjenta, zachowanie zasad poufności i stosowanie środków technicznych zabezpieczających dane pacjenta, uregulowane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 12 sierpnia 2020 r. w sprawie standardu organizacyjnego teleporady w ramach podstawowej opieki zdrowotnej. Analizie poddano relacje między tymi standardami a prawem ochrony danych osobowych, uregulowanym w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, RODO).Wykorzystano metody z obszaru nauk prawnych – dogmatyczną i teoretycznoprawną. Analizą objęto akty normatywne, zalecenia i wytyczne z obszaru ochrony danych osobowych oraz opracowania naukowe i piśmiennictwo.W wyniku analizy zweryfikowano tezę, zgodnie z którą podstawowe wymagania organizacyjne dla teleporady uregulowane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 12 sierpnia 2020 r. w sprawie standardu organizacyjnego teleporady w ramach podstawowej opieki zdrowotnej nie są wystarczające, aby zachować wszystkie wymogi ochrony danych osobowych.Skoro określony rozporządzeniem obligatoryjny standard organizacyjny dla teleporad zbyt nisko ustanowił wymogi minimalne i nie są one wystarczające, aby uczynić zadość wszystkim obowiązkom administratora danych osobowych wynikającym z RODO, to teleporady powinny być organizowane z założenia wedle wymogów ponadstandardowych względem tych, które przewidział prawodawca. Warto przy tym sięgać do zatwierdzonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych kodeksów postępowania.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"21 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140982495","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Vasiliki Chwiałkowska, Karolina Parciak, Joanna Zalewska, Anna Płatkowska, E. Paluchowska, W. Owczarek
Mięsak Kaposiego jest nowotworem wywodzącym się z komórek śródbłonka naczyń, związanym z infekcją ludzkim wirusem opryszczki HHV-8. Wyróżnia się cztery postaci kliniczne choroby: klasyczną, endemiczną, epidemiczną związaną z HIV/AIDS i jatrogenną. W artykule przedstawiono historię 38-letniego pacjenta, który został przyjęty do Kliniki Dermatologii z powodu licznych, rozsianych sino-fiołkowych plam, blaszek, guzków oraz guzów. W trakcie diagnostyki ujawniono zakażenie HIV, a następnie na podstawie obrazu klinicznego i wyniku biopsji rozpoznano mięsaka Kaposiego. Pacjenta skierowano na oddział chorób zakaźnych w celu rozpoczęcia leczenia przeciwretrowirusowego i na oddział onkologii, gdzie otrzymał leczenie paklitakselem, po którym uzyskano remisję zmian. W obrazie klinicznym mięsaka Kaposiego we wszystkich odmianach występują plamy, blaszki oraz guzki, jednak sam obraz kliniczny nie jest wystarczający do ustalenia rozpoznania. W tym celu należy wykonać biopsję, a następnie badanie histopatologiczne. Aktualne wytyczne nie zalecają stosowania diagnostyki serologicznej w celu wykrywania przeciwciał lub genomu HHV-8. Leczenie mięsaka Kaposiego może być miejscowe lub ogólnoustrojowe, o czym decyduje rozległość zmian skórnych, towarzyszące objawy ogólne i zajęcie innych narządów.
{"title":"Kaposi's sarcoma in a HIV-positive patient","authors":"Vasiliki Chwiałkowska, Karolina Parciak, Joanna Zalewska, Anna Płatkowska, E. Paluchowska, W. Owczarek","doi":"10.53301/lw/176198","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/176198","url":null,"abstract":"Mięsak Kaposiego jest nowotworem wywodzącym się z komórek śródbłonka naczyń, związanym z infekcją ludzkim wirusem opryszczki HHV-8. Wyróżnia się cztery postaci kliniczne choroby: klasyczną, endemiczną, epidemiczną związaną z HIV/AIDS i jatrogenną. W artykule przedstawiono historię 38-letniego pacjenta, który został przyjęty do Kliniki Dermatologii z powodu licznych, rozsianych sino-fiołkowych plam, blaszek, guzków oraz guzów. W trakcie diagnostyki ujawniono zakażenie HIV, a następnie na podstawie obrazu klinicznego i wyniku biopsji rozpoznano mięsaka Kaposiego. Pacjenta skierowano na oddział chorób zakaźnych w celu rozpoczęcia leczenia przeciwretrowirusowego i na oddział onkologii, gdzie otrzymał leczenie paklitakselem, po którym uzyskano remisję zmian. W obrazie klinicznym mięsaka Kaposiego we wszystkich odmianach występują plamy, blaszki oraz guzki, jednak sam obraz kliniczny nie jest wystarczający do ustalenia rozpoznania. W tym celu należy wykonać biopsję, a następnie badanie histopatologiczne. Aktualne wytyczne nie zalecają stosowania diagnostyki serologicznej w celu wykrywania przeciwciał lub genomu HHV-8. Leczenie mięsaka Kaposiego może być miejscowe lub ogólnoustrojowe, o czym decyduje rozległość zmian skórnych, towarzyszące objawy ogólne i zajęcie innych narządów.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"9 17","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140982087","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Teleporady medyczne – konieczność w okresie pandemii z uwagi na istniejące uwarunkowania epidemiologiczne – powinny być po pandemii poddane krytycznej analizie i ocenie z punktu widzenia zgodności z zasadami etyki lekarskiej i prawami pacjenta oraz obowiązkiem lekarza dotyczącym zachowania należytej staranności. Celem artykułu jest ocena teleporad medycznych, ich podstaw normatywnych i zaleceń organów samorządu lekarskiego.Krytycznej analizie poddano aktualne regulacje, tj. art. 42 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza, w nawiązaniu do ram prawnych udzielania teleporad medycznych, które dookreślają: rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 12 sierpnia 2020 r. w sprawie standardu organizacyjnego teleporady w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, a także rekomendacje Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 24 lipca 2020 r. w sprawie przyjęcia wytycznych dla udzielania świadczeń telemedycznych, wskazując na potencjalny konflikt z art. 9 Kodeksu etyki lekarskiej. Jest to więc praca z zakresu prawa nawiązująca do etyki lekarskiej, stąd właściwą metodą badawczą są metody dogmatycznoprawna, aksjologiczna i socjologiczna.Ustawodawca mimo upływu 3 lat od wybuchu pandemii wciąż nie dookreślił standardów teleporad w drodze ustawy i zgodnie z art. 9 Kodeksu etyki lekarskiej rozporządzenie nie określa rzeczy fundamentalnej, jaką jest skonkretyzowanie systemu łączności do przeprowadzania porad. Teleporady są dziś nadużywane, a ponadto nie gwarantują bezpieczeństwa pacjenta, gdyż dopiero w trakcie teleporady lekarz może uznać, że nie jest to forma wystarczająca, a zgodę pacjenta trudno będzie uznać za świadomą z uwagi na brak dostępu do lekarza i limitowanie porad zwykłych.Rozporządzenie covidowe czyni z teleporady zasadę, a nie wyjątek w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, co w istocie rzeczy może w sposób nieodwracalny zmienić charakter porad medycznych i pogorszyć ich jakość. Komercjalizacja usług medycznych nie może być jedynym uzasadnieniem dla dokonywanych zmian w modelu świadczenia porad medycznych.
{"title":"Medical teleconsultations – new possibilities and legal and ethical dilemmas","authors":"Aneta Łazarska, Stanisław Niemczyk","doi":"10.53301/lw/172672","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/172672","url":null,"abstract":"Teleporady medyczne – konieczność w okresie pandemii z uwagi na istniejące uwarunkowania epidemiologiczne – powinny być po pandemii poddane krytycznej analizie i ocenie z punktu widzenia zgodności z zasadami etyki lekarskiej i prawami pacjenta oraz obowiązkiem lekarza dotyczącym zachowania należytej staranności. Celem artykułu jest ocena teleporad medycznych, ich podstaw normatywnych i zaleceń organów samorządu lekarskiego.Krytycznej analizie poddano aktualne regulacje, tj. art. 42 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza, w nawiązaniu do ram prawnych udzielania teleporad medycznych, które dookreślają: rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 12 sierpnia 2020 r. w sprawie standardu organizacyjnego teleporady w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, a także rekomendacje Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 24 lipca 2020 r. w sprawie przyjęcia wytycznych dla udzielania świadczeń telemedycznych, wskazując na potencjalny konflikt z art. 9 Kodeksu etyki lekarskiej. Jest to więc praca z zakresu prawa nawiązująca do etyki lekarskiej, stąd właściwą metodą badawczą są metody dogmatycznoprawna, aksjologiczna i socjologiczna.Ustawodawca mimo upływu 3 lat od wybuchu pandemii wciąż nie dookreślił standardów teleporad w drodze ustawy i zgodnie z art. 9 Kodeksu etyki lekarskiej rozporządzenie nie określa rzeczy fundamentalnej, jaką jest skonkretyzowanie systemu łączności do przeprowadzania porad. Teleporady są dziś nadużywane, a ponadto nie gwarantują bezpieczeństwa pacjenta, gdyż dopiero w trakcie teleporady lekarz może uznać, że nie jest to forma wystarczająca, a zgodę pacjenta trudno będzie uznać za świadomą z uwagi na brak dostępu do lekarza i limitowanie porad zwykłych.Rozporządzenie covidowe czyni z teleporady zasadę, a nie wyjątek w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, co w istocie rzeczy może w sposób nieodwracalny zmienić charakter porad medycznych i pogorszyć ich jakość. Komercjalizacja usług medycznych nie może być jedynym uzasadnieniem dla dokonywanych zmian w modelu świadczenia porad medycznych.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"8 14","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140982300","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Doświadczenia wojny w Ukrainie pokazują, że sukces w dziedzinie zabezpieczenia medycznego ludności może zapewnić jedynie służba kompletna, dopasowana do charakteru działań operacyjnych, korzystająca z rozwiązań pozwalających wykorzystać najnowsze osiągnięcia organizacyjne i technologiczne z obszaru zdrowia oraz opieki. Celem badania było opracowanie nowej metody dynamicznego planowania zabezpieczenia medycznego wojsk walczących poprzez modelowanie procesów opieki medycznej pola walki, służącej zwiększeniu skuteczności i efektywności zarządzania zasobami systemu ochrony zdrowia oraz poprawie zdolności operacyjnych wojsk walczących.Modelowanie procesów opieki medycznej pola walki oparto na powszechnie uznanych czynnikach operacyjnych – sile, czasie i obszarze, rozszerzając tę grupę o dodatkowy, istotny z punktu widzenia organizacji pracy medycznych jednostek polowych parametr – bezpieczeństwo, przypisując jednocześnie wszystkim zmiennym właściwą, odpowiadającą przedmiotowi zagadnienia charakterystykę i interpretację.Opracowano propozycję modelu kalkulacyjnego, na bazie którego skompilowano narzędzie analityczne pozwalające elastycznie dostosowywać oraz łączyć cele i potrzeby opieki medycznej – regulowane skalą i strukturą strat sanitarnych – z postępami w przebiegu operacji wojskowej w części zależnej od jej dynamiki oraz zdolności do prowadzenia manewru.Proponowany model szacowania potrzeb medycznych w części dotyczącej zabezpieczenia operacji wojskowych jest zaawansowanym metodycznie i równocześnie łatwym w użyciu narzędziem wspomagania decyzji w zakresie planowania oraz organizacji opieki. Integruje wiedzę na temat występowania oraz rozpowszechnienia najważniejszych czynników określających warunki i możliwości prowadzenia pomocy medycznej oraz potrzeby i oczekiwania wynikające z zamierzeń taktycznych i operacyjnych. Optymalizuje procesy zabezpieczenia medycznego pola walki. Ogranicza ryzyko błędów w najbardziej wrażliwych, kluczowych dla powodzenia operacji wojskowej obszarach. Wzmacnia odporność systemu ochrony zdrowia na działania hybrydowe i militarne, dostarczając kluczowych informacji dotyczących bieżących potrzeb w zakresie jego organizacji i funkcjonowania w powiązaniu z planami taktycznymi, operacyjnymi oraz strategią obrony państwa. Prowadzona za jego pomocą koncentracja i koordynacja zasobów medycznych, zarówno natywnych, przypisanych do ugrupowania bojowego, jak i znajdujących się w przestrzeni operacyjnej, tworzy środowisko zapewniające wysoką skuteczność i efektywność udzielanej pomocy.
{"title":"A model of dynamic planning of medical support for combat troops. A new look at the requirements and capabilities of the medical component","authors":"G. Gielerak, Piotr Murawski","doi":"10.53301/lw/177410","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/177410","url":null,"abstract":"Doświadczenia wojny w Ukrainie pokazują, że sukces w dziedzinie zabezpieczenia medycznego ludności może zapewnić jedynie służba kompletna, dopasowana do charakteru działań operacyjnych, korzystająca z rozwiązań pozwalających wykorzystać najnowsze osiągnięcia organizacyjne i technologiczne z obszaru zdrowia oraz opieki. Celem badania było opracowanie nowej metody dynamicznego planowania zabezpieczenia medycznego wojsk walczących poprzez modelowanie procesów opieki medycznej pola walki, służącej zwiększeniu skuteczności i efektywności zarządzania zasobami systemu ochrony zdrowia oraz poprawie zdolności operacyjnych wojsk walczących.Modelowanie procesów opieki medycznej pola walki oparto na powszechnie uznanych czynnikach operacyjnych – sile, czasie i obszarze, rozszerzając tę grupę o dodatkowy, istotny z punktu widzenia organizacji pracy medycznych jednostek polowych parametr – bezpieczeństwo, przypisując jednocześnie wszystkim zmiennym właściwą, odpowiadającą przedmiotowi zagadnienia charakterystykę i interpretację.Opracowano propozycję modelu kalkulacyjnego, na bazie którego skompilowano narzędzie analityczne pozwalające elastycznie dostosowywać oraz łączyć cele i potrzeby opieki medycznej – regulowane skalą i strukturą strat sanitarnych – z postępami w przebiegu operacji wojskowej w części zależnej od jej dynamiki oraz zdolności do prowadzenia manewru.Proponowany model szacowania potrzeb medycznych w części dotyczącej zabezpieczenia operacji wojskowych jest zaawansowanym metodycznie i równocześnie łatwym w użyciu narzędziem wspomagania decyzji w zakresie planowania oraz organizacji opieki. Integruje wiedzę na temat występowania oraz rozpowszechnienia najważniejszych czynników określających warunki i możliwości prowadzenia pomocy medycznej oraz potrzeby i oczekiwania wynikające z zamierzeń taktycznych i operacyjnych. Optymalizuje procesy zabezpieczenia medycznego pola walki. Ogranicza ryzyko błędów w najbardziej wrażliwych, kluczowych dla powodzenia operacji wojskowej obszarach. Wzmacnia odporność systemu ochrony zdrowia na działania hybrydowe i militarne, dostarczając kluczowych informacji dotyczących bieżących potrzeb w zakresie jego organizacji i funkcjonowania w powiązaniu z planami taktycznymi, operacyjnymi oraz strategią obrony państwa. Prowadzona za jego pomocą koncentracja i koordynacja zasobów medycznych, zarówno natywnych, przypisanych do ugrupowania bojowego, jak i znajdujących się w przestrzeni operacyjnej, tworzy środowisko zapewniające wysoką skuteczność i efektywność udzielanej pomocy.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"63 22","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140983373","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Wojciech Ciesielski, Alicja Majos, Konrad Kosztowny, Mirosław Stelągowski, Mateusz Tomaszewski, Janusz Strzelczyk, A. Durczyński, P. Hogendorf
Vascular complications are a rare but important risk factor for failure and loss of kidney graft, increasing the mortality of renal graft recipients.We present the case of massive haemorrhage due to the rupture of the arterial anastomosis caused by Candida albicans infection in a 64-year old female kidney graft recipient managed with suprapubic iliofemoral bypass during emergency life-saving graft nephrectomy performed in our unit. The postoperative period was complicated by femoral vein thrombosis and intraabdominal fluid collection. After 33 days, with a well-functioning iliofemoral bypass, the patient was discharged to the nephrology unit. At the 12-month follow-up, the patient is functioning well, receiving nephrological care and haemodialysis treatment.Routine fungal cultures of graft preservation fluid and radiological follow-up in high-risk patients after transplantation may be helpful in the prevention of fatal complications in the high-risk patient group – especially if digestive tract injury occurred during organ harvesting. Nevertheless, histological examination remains the gold standard for the detection of fungal arteritis. Negative culture samples from the preservation fluid, blood and urine before the transplantation do not exclude the risk of fungal infection. Urgent allograft nephrectomy with resection and reconstruction of changed vessels seems to be the safest approach in ruptured anastomotic pseudoaneurysm, as shown in our case.
{"title":"A case of anastomotic leak due to Candida albicans infection in a 64-year-old female renal transplant patient treated with an emergency suprapubic iliofemoral bypass graft","authors":"Wojciech Ciesielski, Alicja Majos, Konrad Kosztowny, Mirosław Stelągowski, Mateusz Tomaszewski, Janusz Strzelczyk, A. Durczyński, P. Hogendorf","doi":"10.53301/lw/175143","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/175143","url":null,"abstract":"Vascular complications are a rare but important risk factor for failure and loss of kidney graft, increasing the mortality of renal graft recipients.We present the case of massive haemorrhage due to the rupture of the arterial anastomosis caused by Candida albicans infection in a 64-year old female kidney graft recipient managed with suprapubic iliofemoral bypass during emergency life-saving graft nephrectomy performed in our unit. The postoperative period was complicated by femoral vein thrombosis and intraabdominal fluid collection. After 33 days, with a well-functioning iliofemoral bypass, the patient was discharged to the nephrology unit. At the 12-month follow-up, the patient is functioning well, receiving nephrological care and haemodialysis treatment.Routine fungal cultures of graft preservation fluid and radiological follow-up in high-risk patients after transplantation may be helpful in the prevention of fatal complications in the high-risk patient group – especially if digestive tract injury occurred during organ harvesting. Nevertheless, histological examination remains the gold standard for the detection of fungal arteritis. Negative culture samples from the preservation fluid, blood and urine before the transplantation do not exclude the risk of fungal infection. Urgent allograft nephrectomy with resection and reconstruction of changed vessels seems to be the safest approach in ruptured anastomotic pseudoaneurysm, as shown in our case.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"63 7","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140983393","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Martyna Dąbrowska, Beata Uziębło-Życzkowska, Agnieszka Jurek, Małgorzata Maciorowska, P. Krzesiński
Atrial fibrillation, which is one of the most commonly diagnosed arrhythmias in adults, is associated with high morbidity and mortality. Atrial fibrillation is also the most common arrhythmia in patients with heart failure, and it has been shown to increase the risk of death, heart failure-related hospitalization, and stroke or transient ischemic attack. Considering these clinical and therapeutic implications, it seems advisable to assess patients for risk factors of atrial fibrillation. The purpose of this study was to present the predictors of new-onset atrial fibrillation particularly in patients with heart failure.
{"title":"Selected predictive factors of new-onset atrial fibrillation in patients with heart failure","authors":"Martyna Dąbrowska, Beata Uziębło-Życzkowska, Agnieszka Jurek, Małgorzata Maciorowska, P. Krzesiński","doi":"10.53301/lw/171876","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/171876","url":null,"abstract":"Atrial fibrillation, which is one of the most commonly diagnosed arrhythmias in adults, is associated with high morbidity and mortality. Atrial fibrillation is also the most common arrhythmia in patients with heart failure, and it has been shown to increase the risk of death, heart failure-related hospitalization, and stroke or transient ischemic attack. Considering these clinical and therapeutic implications, it seems advisable to assess patients for risk factors of atrial fibrillation. The purpose of this study was to present the predictors of new-onset atrial fibrillation particularly in patients with heart failure.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"122 42","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140985335","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Zuzanna Janicka, M. Kurpaska, K. Piotrowicz, Marzena Kubiak, P. Krzesiński
Wielochorobowość (cukrzyca typu 2, hiperlipidemia, nadciśnienie tętnicze, otyłość, ograniczenie tolerancji wysiłku) stanowią powszechne wyzwanie podczas rehabilitacji kardiologicznej pacjentów z przewlekłym zespołem wieńcowym.U 54-letniego mężczyzny po angioplastyce wieńcowej wdrożono program rehabilitacji kardiologicznej. Pacjent prezentował uogólnione osłabienie siły mięśniowej i cechy fenotypowe akromegalii oraz podwyższone stężenie kinazy kreatynowej i insulinopodobnego czynnika wzrostu 1. W kwalifikacji do rehabilitacji wykorzystano wieloparametryczną ocenę wysiłku podczas ergospirometrii w połączeniu z całościowym badaniem fizjoterapeutycznym. Program kinezyterapii opracowano na podstawie tętna osiąganego na progu beztlenowym i podzielono go na 24 sesje treningu interwałowego na cykloergometrze z telemonitoringiem w ciągu 5 tygodni.Po drugim etapie rehabilitacji kardiologicznej obserwowano pogorszenie siły mięśniowej, w związku z czym zdecydowano o poszerzeniu diagnostyki. Na podstawie hamowania wydzielania hormonu wzrostu w teście doustnego obciążenia glukozą wykluczono akromegalię. W badaniu rezonansu magnetycznego głowy uwidoczniono wodogłowie normotensyjne, w związku z czym rozpoznano zespół Hakima.Pacjenci z przewlekłym zespołem wieńcowym wymagają wdrożenia rehabilitacji kardiologicznej możliwie jak najszybciej po interwencji. W trakcie postępowania należy zwracać uwagę na wszelkie niepokojące nieprawidłowości, a zwłaszcza niepowodzenie stosowanych procedur, aby możliwie szybko i właściwie skierować pacjenta na dalszą diagnostykę i leczenie. Badanie fizjoterapeutyczne wraz z testami wysiłkowymi jest nieodzownym elementem planowania i prowadzenia kinezyterapii w ramach rehabilitacji kardiologicznej, aby zindywidualizować podejście terapeutyczne.
{"title":"No improvement of physical capacity during cardiac rehabilitation in a patient with elevated IGF-1 and normal pressure hydrocephalus","authors":"Zuzanna Janicka, M. Kurpaska, K. Piotrowicz, Marzena Kubiak, P. Krzesiński","doi":"10.53301/lw/175141","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/175141","url":null,"abstract":"Wielochorobowość (cukrzyca typu 2, hiperlipidemia, nadciśnienie tętnicze, otyłość, ograniczenie tolerancji wysiłku) stanowią powszechne wyzwanie podczas rehabilitacji kardiologicznej pacjentów z przewlekłym zespołem wieńcowym.U 54-letniego mężczyzny po angioplastyce wieńcowej wdrożono program rehabilitacji kardiologicznej. Pacjent prezentował uogólnione osłabienie siły mięśniowej i cechy fenotypowe akromegalii oraz podwyższone stężenie kinazy kreatynowej i insulinopodobnego czynnika wzrostu 1. W kwalifikacji do rehabilitacji wykorzystano wieloparametryczną ocenę wysiłku podczas ergospirometrii w połączeniu z całościowym badaniem fizjoterapeutycznym. Program kinezyterapii opracowano na podstawie tętna osiąganego na progu beztlenowym i podzielono go na 24 sesje treningu interwałowego na cykloergometrze z telemonitoringiem w ciągu 5 tygodni.Po drugim etapie rehabilitacji kardiologicznej obserwowano pogorszenie siły mięśniowej, w związku z czym zdecydowano o poszerzeniu diagnostyki. Na podstawie hamowania wydzielania hormonu wzrostu w teście doustnego obciążenia glukozą wykluczono akromegalię. W badaniu rezonansu magnetycznego głowy uwidoczniono wodogłowie normotensyjne, w związku z czym rozpoznano zespół Hakima.Pacjenci z przewlekłym zespołem wieńcowym wymagają wdrożenia rehabilitacji kardiologicznej możliwie jak najszybciej po interwencji. W trakcie postępowania należy zwracać uwagę na wszelkie niepokojące nieprawidłowości, a zwłaszcza niepowodzenie stosowanych procedur, aby możliwie szybko i właściwie skierować pacjenta na dalszą\u0000diagnostykę i leczenie. Badanie fizjoterapeutyczne wraz z testami wysiłkowymi jest nieodzownym elementem planowania i prowadzenia kinezyterapii w ramach rehabilitacji kardiologicznej, aby zindywidualizować podejście terapeutyczne.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"82 5","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140984631","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Jednym z najczęstszych powodów zgłaszania się pacjentek do fizjoterapeuty uroginekologicznego jest blizna po operacji ginekologicznej (np. usunięcia macicy), uroginekologicznej (np. leczenia zaburzenia statyki narządów miednicy mniejszej lub nietrzymania moczu) lub położniczej (np. cięcia cesarskiego). Konsekwencją przebytej operacji mogą być: blizna przerostowa lub bliznowiec, przewlekły ból miednicy, dyspareunia, niepłodność, nieswoiste dolegliwości układów pokarmowego, moczowego lub rozrodczego, zespoły bólowe narządu ruchu lub zaburzenie wzorca postawy ciała i chodu. Aby przeciwdziałać konsekwencjom zrostów pooperacyjnych lub je ograniczyć, należy w sposób planowany wdrożyć terapię blizny, najlepiej z wykorzystaniem odpowiednich środków farmakologicznych jako podłoża. W przypadku wielu z przeznaczonych do tego celu preparatów nie udowodniono ich skuteczności lub jej nie badano. W artykule omówiono substancje aktywne wchodzące w skład preparatów do leczenia blizn, wyszczególniając ich charakterystykę, mechanizm działania, aspekty farmakologiczne i dostępne badania naukowe na ich temat. Przedstawiono również autorski plan terapii blizny, uwzględniający etapy gojenia się rany, i wskazano metody, w których zasadne jest zastosowanie środków farmakologicznych.
{"title":"Pharmacological treatment of scars after gynaecological and obstetric surgeries","authors":"Małgorzata Chochowska, Łukasz Martowski","doi":"10.53301/lw/172237","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/172237","url":null,"abstract":"Jednym z najczęstszych powodów zgłaszania się pacjentek do fizjoterapeuty uroginekologicznego jest blizna po operacji ginekologicznej (np. usunięcia macicy), uroginekologicznej (np. leczenia zaburzenia statyki narządów miednicy mniejszej lub nietrzymania moczu) lub położniczej (np. cięcia cesarskiego). Konsekwencją przebytej operacji mogą być: blizna przerostowa lub bliznowiec, przewlekły ból miednicy, dyspareunia, niepłodność, nieswoiste dolegliwości układów pokarmowego, moczowego lub rozrodczego, zespoły bólowe narządu ruchu lub zaburzenie wzorca postawy ciała i chodu. Aby przeciwdziałać konsekwencjom zrostów pooperacyjnych lub je ograniczyć, należy w sposób planowany wdrożyć terapię blizny, najlepiej z wykorzystaniem odpowiednich środków farmakologicznych jako podłoża. W przypadku wielu z przeznaczonych do tego celu preparatów nie udowodniono ich skuteczności lub jej nie badano. W artykule omówiono substancje aktywne\u0000wchodzące w skład preparatów do leczenia blizn, wyszczególniając ich charakterystykę, mechanizm działania, aspekty farmakologiczne i dostępne badania naukowe na ich temat. Przedstawiono również autorski plan terapii blizny, uwzględniający etapy gojenia się rany, i wskazano metody, w których zasadne jest zastosowanie środków farmakologicznych.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"61 7","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140984858","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：