Rafał Roszkowski, Maksymilian Baryła, Andrzej Piotr Kwiatkowski
Introduction Gastric cancer is the fifth most common cancer worldwide. Surgery or endoscopic treatment is essential in all disease stages. The most common procedure is total gastrectomy with D2 lymphadenectomy. Removal of stomach and lymph nodes can be performed using minimally invasive techniques. These include laparoscopic gastrectomy, present in gastric cancer surgery since 1994 and robotic gastrectomy, which appeared for the first time in 2003. Last-mentioned method is the youngest and the most technically advanced form of surgical treatment of gastric cancer. First laparoscopic robot-assisted total gastrectomy in Poland was reported by Marek Zawadzki. In this paper we present technique of totally robotic total gastrectomy. Aim Presentation of our experience in robotic radical gastrectomy. Description of first in Poland totally robotic gastrectomy. Review of literature assessing novel minimally invasive technique in gastric cancer treatment - robotic gastrectomy. Material and methods Presentation of our own experience in robotic surgery. Review of literature. Results Robotic gastrectomy as an alternative to the laparoscopic technique is associated with earlier return of bowel motility after surgery and earlier introduction of a liquid diet. In terms of perioperative and postoperative complications, morbidity, and mortality, as well as a need to convert to open surgery, the laparoscopic and robotic techniques do not differ from each other. In our Department for the first time in Poland totally robotic radical gastrectomy using da Vinci Xi ® Surgical System (Intuitive Surgical) was performed. No postoperative complications were observed. Conclusions Totally robotic radical gastrectomy is a safe alternative to classic and laparoscopic surgery which can have additional benefits both for the surgeon (less exhaustion, ergonomy, lack of hand tremor on instruments) as for the patient (earlier tolerance of oral diet, earlier hospital discharge). Further study is needed to assess relevance of potential benefits and cost-effectiveness of this novel technique.
{"title":"Robotic radical gastrectomy - own experience and review of literature","authors":"Rafał Roszkowski, Maksymilian Baryła, Andrzej Piotr Kwiatkowski","doi":"10.53301/lw/159868","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/159868","url":null,"abstract":"Introduction Gastric cancer is the fifth most common cancer worldwide. Surgery or endoscopic treatment is essential in all disease stages. The most common procedure is total gastrectomy with D2 lymphadenectomy. Removal of stomach and lymph nodes can be performed using minimally invasive techniques. These include laparoscopic gastrectomy, present in gastric cancer surgery since 1994 and robotic gastrectomy, which appeared for the first time in 2003. Last-mentioned method is the youngest and the most technically advanced form of surgical treatment of gastric cancer. First laparoscopic robot-assisted total gastrectomy in Poland was reported by Marek Zawadzki. In this paper we present technique of totally robotic total gastrectomy. Aim Presentation of our experience in robotic radical gastrectomy. Description of first in Poland totally robotic gastrectomy. Review of literature assessing novel minimally invasive technique in gastric cancer treatment - robotic gastrectomy. Material and methods Presentation of our own experience in robotic surgery. Review of literature. Results Robotic gastrectomy as an alternative to the laparoscopic technique is associated with earlier return of bowel motility after surgery and earlier introduction of a liquid diet. In terms of perioperative and postoperative complications, morbidity, and mortality, as well as a need to convert to open surgery, the laparoscopic and robotic techniques do not differ from each other. In our Department for the first time in Poland totally robotic radical gastrectomy using da Vinci Xi ® Surgical System (Intuitive Surgical) was performed. No postoperative complications were observed. Conclusions Totally robotic radical gastrectomy is a safe alternative to classic and laparoscopic surgery which can have additional benefits both for the surgeon (less exhaustion, ergonomy, lack of hand tremor on instruments) as for the patient (earlier tolerance of oral diet, earlier hospital discharge). Further study is needed to assess relevance of potential benefits and cost-effectiveness of this novel technique.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"71 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136279573","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Letter from the Editor-in-Chief","authors":"Bolesław Kalicki","doi":"10.53301/lw/170179","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/170179","url":null,"abstract":"List Redaktora Naczelnego","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"11 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136279711","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Adam Piasecki, Jerzy Narloch, Marek Wierzbicki, Aleksander Dębiec
Trombektomia mechaniczna jest zabiegiem o wysokiej skuteczności w leczeniu udaru mózgu. Mimo to, zdarzają się przypadki, kiedy użycie standardowych metod, czyli aspiracji i/lub stent retrievera, nie pozwala na osiągnięcie rekanalizacji. Obecnie brakuje jednak wytycznych postępowania w przypadku nieskutecznej trombektomii. Prezentowany przypadek dotyczy nieskutecznej trombektomii u pacjenta z udarem niedokrwiennym na tle miażdżycowego zwężenia tętnicy środkowej mózgu lewej w jej segmencie M1. W trakcie zabiegu, mimo udanego udrożnienia naczynia, obserwowano przetrwałe zwężenie z postępującą stopniową reokluzją w kontrolnych badaniach angiograficznych. Zastosowano leczenie polegające na ratunkowej implantacji stentu połączonej z podażą inhibitora glikoproteiny IIb/IIIa. Osiągnięto całkowitą i trwałą rekanalizację lewej tętnicy środkowej mózgu. Pacjent do wypisu ze szpitala osiągnął znaczną poprawę stanu neurologicznego. W badaniu kontrolnym po 3 miesiącach obecne były jedynie nieznaczne deficyty neurologiczne niewpływające istotnie na jakość życia pacjenta (mRS 1), a po roku od udaru objawy wycofały się całkowicie (mRS 0). Przedstawiony przypadek wskazuje, że u pacjentów z miażdżycopochodnym tłem udaru i nieskutecznością trombektomii, ratunkowa implantacja stentu połączona z infuzją GPI może być skuteczną i bezpieczną metodą postępowania.
{"title":"Intracranial stenting as a rescue therapy after unsuccessful mechanical thrombectomy for an intracranial atherosclerosis-related acute ischemic stroke","authors":"Adam Piasecki, Jerzy Narloch, Marek Wierzbicki, Aleksander Dębiec","doi":"10.53301/lw/168127","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/168127","url":null,"abstract":"Trombektomia mechaniczna jest zabiegiem o wysokiej skuteczności w leczeniu udaru mózgu. Mimo to, zdarzają się przypadki, kiedy użycie standardowych metod, czyli aspiracji i/lub stent retrievera, nie pozwala na osiągnięcie rekanalizacji. Obecnie brakuje jednak wytycznych postępowania w przypadku nieskutecznej trombektomii. Prezentowany przypadek dotyczy nieskutecznej trombektomii u pacjenta z udarem niedokrwiennym na tle miażdżycowego zwężenia tętnicy środkowej mózgu lewej w jej segmencie M1. W trakcie zabiegu, mimo udanego udrożnienia naczynia, obserwowano przetrwałe zwężenie z postępującą stopniową reokluzją w kontrolnych badaniach angiograficznych. Zastosowano leczenie polegające na ratunkowej implantacji stentu połączonej z podażą inhibitora glikoproteiny IIb/IIIa. Osiągnięto całkowitą i trwałą rekanalizację lewej tętnicy środkowej mózgu. Pacjent do wypisu ze szpitala osiągnął znaczną poprawę stanu neurologicznego. W badaniu kontrolnym po 3 miesiącach obecne były jedynie nieznaczne deficyty neurologiczne niewpływające istotnie na jakość życia pacjenta (mRS 1), a po roku od udaru objawy wycofały się całkowicie (mRS 0). Przedstawiony przypadek wskazuje, że u pacjentów z miażdżycopochodnym tłem udaru i nieskutecznością trombektomii, ratunkowa implantacja stentu połączona z infuzją GPI może być skuteczną i bezpieczną metodą postępowania.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"17 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136279720","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Magda Paula Rakowska-Silska, Katarzyna Jobs, Agnieszka Lipińska- Opałka, Krystyna Zieniuk, Agnieszka Rustecka, Bolesław Kalicki
Niejednokrotnie w populacji pediatrycznej obserwowano związek ekspozycji na alergeny z nasileniem zaburzeń w oddawaniu moczu. Pierwsze takie obserwacje udokumentowano w latach 30. XX wieku. Stwierdzono, że wyeliminowanie alergenu ze środowiska pacjenta, ogranicza nie tylko objawy alergiczne ze strony górnych dróg oddechowych, ale także ze strony układu moczowego. Do badania włączono 40 dzieci z potwierdzoną reakcją nadwrażliwości w mechanizmie IgE zależnym. Następnie dokonano przydziału pacjentów do dwóch grup z zaburzeniami w oddawaniu moczu oraz bez zaburzeń w oddawaniu moczu. U wszystkich pacjentów oznaczano stężenie IgE całkowitych, IgE swoistych w panelu wziewnym i pokarmowym oraz wykonano punktowe testy skórne. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stężeniu IgE całkowitych pomiędzy grupami pacjentów z atopią i zaburzeniami mikcji oraz bez zaburzeń mikcji. Nie stwierdzono także różnicy w liczbie alergenów, w kierunku których uzyskano podwyższone stężenie IgE swoistych pomiędzy badanymi grupami pacjentów, zarówno w panelu wziewnym (p = 0,5), jak i w pokarmowym (p = 0,45), a także w punktowych testach skórnych. Nie zaobserwowano różnicy, porównując liczbę pacjentów, u których uzyskano wynik dodani IgE swoistych w kierunku poszczególnych alergenów w obu grupach. Nie zaobserwowano także istotnych różnic, porównując wyniki IgE w klasie ≥ 3 oraz w klasie ≥ 5 swoistych dla poszczególnych alergenów. Nie stwierdzono, aby nasilona reakcja nadwrażliwości na dowolny alergen w klasie ≥ 3 i w klasie ≥ 5 predysponowała do wystąpienia zaburzeń mikcji u dzieci. Podsumowując wyniki, nie wykazano związku zaburzeń mikcji z alergią na poszczególne alergeny. Na podstawie powyższych danych stwierdzono, iż stopień nasilenia polisensytyzacji nie wpływa na występowanie zaburzeń mikcji u dzieci.
{"title":"Assessment of the relationship between sensitization to specific allergens and the presence of micturition disorders in children","authors":"Magda Paula Rakowska-Silska, Katarzyna Jobs, Agnieszka Lipińska- Opałka, Krystyna Zieniuk, Agnieszka Rustecka, Bolesław Kalicki","doi":"10.53301/lw/168578","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/168578","url":null,"abstract":"Niejednokrotnie w populacji pediatrycznej obserwowano związek ekspozycji na alergeny z nasileniem zaburzeń w oddawaniu moczu. Pierwsze takie obserwacje udokumentowano w latach 30. XX wieku. Stwierdzono, że wyeliminowanie alergenu ze środowiska pacjenta, ogranicza nie tylko objawy alergiczne ze strony górnych dróg oddechowych, ale także ze strony układu moczowego. Do badania włączono 40 dzieci z potwierdzoną reakcją nadwrażliwości w mechanizmie IgE zależnym. Następnie dokonano przydziału pacjentów do dwóch grup z zaburzeniami w oddawaniu moczu oraz bez zaburzeń w oddawaniu moczu. U wszystkich pacjentów oznaczano stężenie IgE całkowitych, IgE swoistych w panelu wziewnym i pokarmowym oraz wykonano punktowe testy skórne. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stężeniu IgE całkowitych pomiędzy grupami pacjentów z atopią i zaburzeniami mikcji oraz bez zaburzeń mikcji. Nie stwierdzono także różnicy w liczbie alergenów, w kierunku których uzyskano podwyższone stężenie IgE swoistych pomiędzy badanymi grupami pacjentów, zarówno w panelu wziewnym (p = 0,5), jak i w pokarmowym (p = 0,45), a także w punktowych testach skórnych. Nie zaobserwowano różnicy, porównując liczbę pacjentów, u których uzyskano wynik dodani IgE swoistych w kierunku poszczególnych alergenów w obu grupach. Nie zaobserwowano także istotnych różnic, porównując wyniki IgE w klasie ≥ 3 oraz w klasie ≥ 5 swoistych dla poszczególnych alergenów. Nie stwierdzono, aby nasilona reakcja nadwrażliwości na dowolny alergen w klasie ≥ 3 i w klasie ≥ 5 predysponowała do wystąpienia zaburzeń mikcji u dzieci. Podsumowując wyniki, nie wykazano związku zaburzeń mikcji z alergią na poszczególne alergeny. Na podstawie powyższych danych stwierdzono, iż stopień nasilenia polisensytyzacji nie wpływa na występowanie zaburzeń mikcji u dzieci.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"10 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136279716","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Barbara Kruczyk, Anna Sowa, Monika Grymowicz, Roman Smolarczyk
Zespół niewrażliwości na androgeny (AIS) to wrodzone zaburzenie rozwoju płciowego spowodowane mutacjami w genie kodującym receptor wiążący androgeny. U pacjentki w 17 rż., podczas diagnostyki pierwotnego braku miesiączki, rozpoznano zespół całkowitej niewrażliwości na androgeny. Badania cytogenetyczne wykazały kariotyp 46 XY. W badaniu ginekologicznym narządu rodnego wykazano ślepo zakończoną pochwę, nie stwierdzono obecności macicy. W badaniu przedmiotowym stwierdzono prawidłowo rozwinięte gruczoły piersiowe oraz skąpe owłosienie pachowe i łonowe. W 18 rż. chora przeszła obustronną gonadektomię metodą laparoskopową. Przed operacją poziom testosteronu wynosił 5,6 ng/ml, a po 0,6 ng/ml. Badanie histopatologiczne wykazało obecność tkanki jąder w usuniętych gonadach, a w jednej z nich wykryto gruczolaka cewkowego. Po zabiegu pacjentka pozostawała pod kontrolą lekarską i przyjmowała 1 mg estradiolu dziennie, doustnie. W 24 rż. zdiagnozowano osteoporozę, T-SCORE wyniósł -2,6 SD, natomiast 3 lata później -2,76 SD. Pacjentka przyjmowała alendronian sodu oraz kwas ibandronowy. W 34 rż. rozpoznano u chorej cukrzycę typu 2, włączono leczenie metforminą i zalecono opiekę diabetologiczną. Stopień 6. i 7. w skali Quigleya odpowiada całkowitej niewrażliwości na androgeny. Narządy płciowe są całkowicie sfeminizowane, a noworodkom nadaje się płeć żeńską. Rozpoznanie zazwyczaj ustala się w trakcie diagnostyki pierwotnego braku miesiączki. CAIS wiąże się z koniecznością usunięcia nieprawidłowych gonad z powodu podwyższonego ryzyka wystąpienia zmian nowotworowych. Po gonadektomi niezbędne jest stosowanie substytucji estrogenowej m.in. w celu utrzymania drugorzędowych cech płciowych. Wysokie ryzyko rozwinięcia osteoporozy wymaga suplementacji wapnia i witaminy D oraz kontroli gęstości kości. Rokowanie jest dobre, a gonadektomia i estrogenowa terapia hormonalna dają zadowalające wyniki długoterminowe.
{"title":"46 XY, female. Complete androgen insensitivity syndrome","authors":"Barbara Kruczyk, Anna Sowa, Monika Grymowicz, Roman Smolarczyk","doi":"10.53301/lw/165964","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/165964","url":null,"abstract":"Zespół niewrażliwości na androgeny (AIS) to wrodzone zaburzenie rozwoju płciowego spowodowane mutacjami w genie kodującym receptor wiążący androgeny. U pacjentki w 17 rż., podczas diagnostyki pierwotnego braku miesiączki, rozpoznano zespół całkowitej niewrażliwości na androgeny. Badania cytogenetyczne wykazały kariotyp 46 XY. W badaniu ginekologicznym narządu rodnego wykazano ślepo zakończoną pochwę, nie stwierdzono obecności macicy. W badaniu przedmiotowym stwierdzono prawidłowo rozwinięte gruczoły piersiowe oraz skąpe owłosienie pachowe i łonowe. W 18 rż. chora przeszła obustronną gonadektomię metodą laparoskopową. Przed operacją poziom testosteronu wynosił 5,6 ng/ml, a po 0,6 ng/ml. Badanie histopatologiczne wykazało obecność tkanki jąder w usuniętych gonadach, a w jednej z nich wykryto gruczolaka cewkowego. Po zabiegu pacjentka pozostawała pod kontrolą lekarską i przyjmowała 1 mg estradiolu dziennie, doustnie. W 24 rż. zdiagnozowano osteoporozę, T-SCORE wyniósł -2,6 SD, natomiast 3 lata później -2,76 SD. Pacjentka przyjmowała alendronian sodu oraz kwas ibandronowy. W 34 rż. rozpoznano u chorej cukrzycę typu 2, włączono leczenie metforminą i zalecono opiekę diabetologiczną. Stopień 6. i 7. w skali Quigleya odpowiada całkowitej niewrażliwości na androgeny. Narządy płciowe są całkowicie sfeminizowane, a noworodkom nadaje się płeć żeńską. Rozpoznanie zazwyczaj ustala się w trakcie diagnostyki pierwotnego braku miesiączki. CAIS wiąże się z koniecznością usunięcia nieprawidłowych gonad z powodu podwyższonego ryzyka wystąpienia zmian nowotworowych. Po gonadektomi niezbędne jest stosowanie substytucji estrogenowej m.in. w celu utrzymania drugorzędowych cech płciowych. Wysokie ryzyko rozwinięcia osteoporozy wymaga suplementacji wapnia i witaminy D oraz kontroli gęstości kości. Rokowanie jest dobre, a gonadektomia i estrogenowa terapia hormonalna dają zadowalające wyniki długoterminowe.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"44 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136279717","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Wprowadzenie i cel Penicylina była pierwszym antybiotykiem, który znalazł się w asortymencie medycyny. Prace nad jej wyizolowaniem, otrzymaniem w trwałej postaci, wdrożeniem do produkcji oraz wprowadzeniem do lecznictwa, które prowadzone były w Oksfordzie przez zespół kierowany przez Howarda Floreya, zbiegły się w czasie z wybuchem II wojny światowej. W większej ilości lek ten trafił na front w pierwszej połowie 1944 r. Otrzymał go również walczący we Włoszech II Korpus Polski. W dotychczasowej literaturze istniały przesłanki wskazujące, że po wybuchu powstania warszawskiego penicylina została przerzucona do walczącego miasta. Podstawowym celem pracy była odpowiedź na pytanie, czy antybiotyki rzeczywiście poleciały do stolicy Polski na pokładach alianckich samolotów. Materiał i metody Autor przeprowadził kwerendy w londyńskich archiwach: Studium Polski Podziemnej oraz Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego. Wyniki Depesza szyfrowana nadana z Włoch do dowódcy Armii Krajowej gen. Tadeusza Komorowskiego zawierała informację, że w paczce znajdującej się na pokładzie jednego z samolotów należących do polskiej 1586. Eskadry Specjalnego Przeznaczenia, lecącego do Warszawy w nocy z 10 na 11 września 1944 r., znajduje się penicylina dla najciężej rannych. W kolejnym z dokumentów zawierającym listę materiału sanitarnego wysłanego do Warszawy pomiędzy 1 sierpnia a 15 września 1944 r. wymieniono 4,5 mln jednostek oksfordzkich soli sodowej i 191 tys. jednostek oksfordzkich soli wapniowej penicyliny. Dokument zawiera adnotację, że antybiotyk był darem II Korpusu Polskiego, a fakt jego przekazania powstańcom powinien pozostać w tajemnicy przed Brytyjczykami. Wnioski Przeprowadzona kwerenda pozwoliła potwierdzić, że w zasobnikach lecących do Warszawy znalazła się penicylina. Niestety wciąż brakuje przekonujących dowodów na użycie antybiotyku podczas powstania. W obliczu tragedii, która spotkała ludność miasta, ilość wysłanego leku była symboliczna i nawet gdyby cały deklarowany zapas doleciał, starczyłby on jedynie dla garstki rannych.
{"title":"Penicillin for the Warsaw Uprising","authors":"Aleksander Rutkiewicz","doi":"10.53301/lw/161539","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/161539","url":null,"abstract":"Wprowadzenie i cel Penicylina była pierwszym antybiotykiem, który znalazł się w asortymencie medycyny. Prace nad jej wyizolowaniem, otrzymaniem w trwałej postaci, wdrożeniem do produkcji oraz wprowadzeniem do lecznictwa, które prowadzone były w Oksfordzie przez zespół kierowany przez Howarda Floreya, zbiegły się w czasie z wybuchem II wojny światowej. W większej ilości lek ten trafił na front w pierwszej połowie 1944 r. Otrzymał go również walczący we Włoszech II Korpus Polski. W dotychczasowej literaturze istniały przesłanki wskazujące, że po wybuchu powstania warszawskiego penicylina została przerzucona do walczącego miasta. Podstawowym celem pracy była odpowiedź na pytanie, czy antybiotyki rzeczywiście poleciały do stolicy Polski na pokładach alianckich samolotów. Materiał i metody Autor przeprowadził kwerendy w londyńskich archiwach: Studium Polski Podziemnej oraz Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego. Wyniki Depesza szyfrowana nadana z Włoch do dowódcy Armii Krajowej gen. Tadeusza Komorowskiego zawierała informację, że w paczce znajdującej się na pokładzie jednego z samolotów należących do polskiej 1586. Eskadry Specjalnego Przeznaczenia, lecącego do Warszawy w nocy z 10 na 11 września 1944 r., znajduje się penicylina dla najciężej rannych. W kolejnym z dokumentów zawierającym listę materiału sanitarnego wysłanego do Warszawy pomiędzy 1 sierpnia a 15 września 1944 r. wymieniono 4,5 mln jednostek oksfordzkich soli sodowej i 191 tys. jednostek oksfordzkich soli wapniowej penicyliny. Dokument zawiera adnotację, że antybiotyk był darem II Korpusu Polskiego, a fakt jego przekazania powstańcom powinien pozostać w tajemnicy przed Brytyjczykami. Wnioski Przeprowadzona kwerenda pozwoliła potwierdzić, że w zasobnikach lecących do Warszawy znalazła się penicylina. Niestety wciąż brakuje przekonujących dowodów na użycie antybiotyku podczas powstania. W obliczu tragedii, która spotkała ludność miasta, ilość wysłanego leku była symboliczna i nawet gdyby cały deklarowany zapas doleciał, starczyłby on jedynie dla garstki rannych.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"202 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136279709","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pandemia COVID-19 (ang. Coronavirus Disease 2019) na wiele sposobów dotknęła populację pediatryczną. Poprzez utrudnienie lub uniemożliwienie nauki w placówkach edukacyjnych w trybie stacjonarnym uczniowie często byli pozbawieni wspierającego środowiska szkoły. Nauka zdalna w wielu przypadkach może skutkować spadkiem jakości edukacji, a ograniczenie kontaktów rówieśniczych niekorzystnie wpływa na rozwój psychologiczno-emocjonalny najmłodszych. Celem skutecznego ograniczenia transmisji wirusa SARS-CoV-2 w środowisku szkolnym należy wdrożyć odpowiednie strategie zabezpieczające. Zachowanie zasad dystansu fizycznego, noszenie maseczek, wietrzenie pomieszczeń oraz higiena rąk są prostymi, ale skutecznymi narzędziami w walce z pandemią, a także innymi infekcjami występującymi w okresie jesienno-zimowym. Zgodnie z ostatnimi decyzjami Europejskiej Agencji Medycznej (ang. European Medicines Agency, EMA) dzieci powyżej 6. miesiąca życia otrzymały możliwość uzyskania najskuteczniejszej dostępnej ochrony przed COVID-19 pod postacią szczepienia szczepionkami Comirnaty (Pfizer-BioNTech) i Spikevax (Moderna) opartymi na nowoczesnej technologii mRNA. Obecne wytyczne powstały w oparciu o zweryfikowane artykuły naukowe dotyczące COVID-19 w populacji pediatrycznej oraz zalecenia Amerykańskiego Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (ang. Centers for Disease Control and Prevention, CDC). Przedstawione zalecenia powinny być szeroko wdrożone w placówkach edukacyjnych celem minimalizacji ryzyka powstawania ognisk COVID-19 w szkołach i tym samym bezpiecznego utrzymania edukacji w formie stacjonarnej, która jest najbardziej wartościowa i korzystna dla dzieci w wieku szkolnym.
{"title":"Guidelines for preventing COVID-19 in the school environment","authors":"Marcin Rozwadowski, Teresa Jackowska","doi":"10.53301/lw/166201","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/166201","url":null,"abstract":"Pandemia COVID-19 (ang. <i>Coronavirus Disease 2019</i>) na wiele sposobów dotknęła populację pediatryczną. Poprzez utrudnienie lub uniemożliwienie nauki w placówkach edukacyjnych w trybie stacjonarnym uczniowie często byli pozbawieni wspierającego środowiska szkoły. Nauka zdalna w wielu przypadkach może skutkować spadkiem jakości edukacji, a ograniczenie kontaktów rówieśniczych niekorzystnie wpływa na rozwój psychologiczno-emocjonalny najmłodszych. Celem skutecznego ograniczenia transmisji wirusa SARS-CoV-2 w środowisku szkolnym należy wdrożyć odpowiednie strategie zabezpieczające. Zachowanie zasad dystansu fizycznego, noszenie maseczek, wietrzenie pomieszczeń oraz higiena rąk są prostymi, ale skutecznymi narzędziami w walce z pandemią, a także innymi infekcjami występującymi w okresie jesienno-zimowym. Zgodnie z ostatnimi decyzjami Europejskiej Agencji Medycznej (ang. <i>European Medicines Agency</i>, EMA) dzieci powyżej 6. miesiąca życia otrzymały możliwość uzyskania najskuteczniejszej dostępnej ochrony przed COVID-19 pod postacią szczepienia szczepionkami Comirnaty (Pfizer-BioNTech) i Spikevax (Moderna) opartymi na nowoczesnej technologii mRNA. Obecne wytyczne powstały w oparciu o zweryfikowane artykuły naukowe dotyczące COVID-19 w populacji pediatrycznej oraz zalecenia Amerykańskiego Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (ang. <i>Centers for Disease Control and Prevention</i>, CDC). Przedstawione zalecenia powinny być szeroko wdrożone w placówkach edukacyjnych celem minimalizacji ryzyka powstawania ognisk COVID-19 w szkołach i tym samym bezpiecznego utrzymania edukacji w formie stacjonarnej, która jest najbardziej wartościowa i korzystna dla dzieci w wieku szkolnym.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"53 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136279574","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
17 listopada 2022 r. odbyła się w Warszawie konferencja pn. „Ogólnopolskie Forum wymiany doświadczeń i dobrych praktyk między Wojskowym Instytutem Medycznym a współpracującymi z nim podmiotami w zwalczaniu skutków COVID-19” zorganizowana przez Zakład Zdrowia Publicznego, Epidemiologii i Wakcynologii z Poradnią Szczepień i Rejonową Bazą Zaopatrzenia Medycznego Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego.
{"title":"Report from the conference entitled \"National Forum for the exchange of experience and good practices between the Military Medical Institute and entities cooperating with it in combating the effects of COVID-19\"","authors":"Barbara Betiuk, Jarosław Kowal, Michał Marciniak","doi":"10.53301/lw/161125","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/161125","url":null,"abstract":"17 listopada 2022 r. odbyła się w Warszawie konferencja pn. „Ogólnopolskie Forum wymiany doświadczeń i dobrych praktyk między Wojskowym Instytutem Medycznym a współpracującymi z nim podmiotami w zwalczaniu skutków COVID-19” zorganizowana przez Zakład Zdrowia Publicznego, Epidemiologii i Wakcynologii z Poradnią Szczepień i Rejonową Bazą Zaopatrzenia Medycznego Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"33 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136279712","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Kidney abscess is one of the complications of the urinary tract infection. Gram (-) intestinal flora is considered the most common etiological factor in development of kidney abscess. The spreading of bacteria usually occurs via an ascending route. Currently, in the era of antibiotic therapies, the kidney abscess is a relatively rare complication.The study aimed to analyse the prevalence, risk factors, clinical course of the disease, results of treatment, and the long-term consequences in pediatric patients with kidney abscess diagnosis.The renal abscess was diagnosed in 8 out of 32,000 hospitalized children (0.00025%) (5 girls, 3 boys, average age 6 years). In 7 cases, the association with urinary tract infection was confirmed (87.5%). In all patients, the abscess was limited to the renal parenchyma and its diameter was below 50 mm; two patients had multiple abscesses. Three children (37.5%) had a history of urinary tract disease. All patients had increased levels of the inflammation markers but the renal function parameters were within the reference values. Five children (62.5%) presented clinical symptoms (fever, pain, dysuria); in 2 children (25%) the clinical course was chronic and oligosymptomatic. The sensitivity and specificity of ultrasound examinations (US) were 100% accurate in the diagnosis and monitoring of treatment. In all cases, antibiotic therapy was effective. Post-antibiotic treatment renoscintigraphy showed persistent post-inflammatory scars in 62.5% of cases.During 20 years of observations, kidney abscess was a rare complication of urinary tract infection. Most patients did not have any underlying risk factors. Ultrasound examination had high sensitivity and specificity in the diagnosis and monitoring of the treatment. Broad-spectrum, prolonged antibiotic therapy proved to be an effective treatment in all patients. However, after the abscess has been successfully healed, most patients required permanent nephrology care due to the presence of the post-inflammatory scars.
{"title":"Kidney abscess as a rare complication of the urinary tract infections in children - 20 years of single-center observations","authors":"A. Będzichowska, K. Jobs, Magda Rakowska-Silska","doi":"10.53301/lw/159958","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/159958","url":null,"abstract":"Kidney abscess is one of the complications of the urinary tract infection. Gram (-) intestinal flora is considered the most common etiological factor in development of kidney abscess. The spreading of bacteria usually occurs via an ascending route. Currently, in the era of antibiotic therapies, the kidney abscess is a relatively rare complication.The study aimed to analyse the prevalence, risk factors, clinical course of the disease, results of treatment, and the long-term consequences in pediatric patients with kidney abscess diagnosis.The renal abscess was diagnosed in 8 out of 32,000 hospitalized children (0.00025%) (5 girls, 3 boys, average age 6 years). In 7 cases, the association with urinary tract infection was confirmed (87.5%). In all patients, the abscess was limited to the renal parenchyma and its diameter was below 50 mm; two patients had multiple abscesses. Three children (37.5%) had a history of urinary tract disease. All patients had increased levels of the inflammation markers but the renal function parameters were within the reference values. Five children (62.5%) presented clinical symptoms (fever, pain, dysuria); in 2 children (25%) the clinical course was chronic and oligosymptomatic. The sensitivity and specificity of ultrasound examinations (US) were 100% accurate in the diagnosis and monitoring of treatment. In all cases, antibiotic therapy was effective. Post-antibiotic treatment renoscintigraphy showed persistent post-inflammatory scars in 62.5% of cases.During 20 years of observations, kidney abscess was a rare complication of urinary tract infection. Most patients did not have any underlying risk factors. Ultrasound examination had high sensitivity and specificity in the diagnosis and monitoring of the treatment. Broad-spectrum, prolonged antibiotic therapy proved to be an effective treatment in all patients. However, after the abscess has been successfully healed, most patients required permanent nephrology care due to the presence of the post-inflammatory scars.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46121996","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
14 października 2022 r. rektor Uniwersytetu Warszawskiego prof. dr hab. Alojzy Z. Nowak oraz dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego gen. broni prof. dr hab. n. med. Grzegorz Gielerak, podpisali porozumienie w sprawie współpracy organizacyjnej oraz dydaktyczno-badawczej przy tworzeniu i prowadzeniu kształcenia lekarzy na nowo formowanym Wydziale Medycznym Uniwersytetu Warszawskiego. WIM jest głównym partnerem UW w realizacji programu. W WIM będzie też prowadzona większość zajęć klinicznych. W wywiadzie prof. Alojzy Z. Nowak opowiada o innowacyjnych założeniach edukacji studentów na kierunku lekarskim nowego Wydziału Medycznego UW, o planowanych projektach naukowo-badawczych oraz tradycji szkolenia cywilnych i wojskowych lekarzy na UW.
{"title":"The Faculty of Medicine of the University of Warsaw and the Military Institute of Medicine is a dream come true about using our scientific potential for medical purposes","authors":"A. Nowak, Zuzanna Chodzeńska","doi":"10.53301/lw/168633","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/168633","url":null,"abstract":"14 października 2022 r. rektor Uniwersytetu Warszawskiego prof. dr hab. Alojzy Z. Nowak oraz dyrektor\u0000Wojskowego Instytutu Medycznego gen. broni prof. dr hab. n. med. Grzegorz Gielerak, podpisali porozumienie\u0000w sprawie współpracy organizacyjnej oraz dydaktyczno-badawczej przy tworzeniu i prowadzeniu kształcenia lekarzy\u0000na nowo formowanym Wydziale Medycznym Uniwersytetu Warszawskiego. WIM jest głównym partnerem UW w realizacji\u0000programu. W WIM będzie też prowadzona większość zajęć klinicznych. W wywiadzie prof. Alojzy Z. Nowak\u0000opowiada o innowacyjnych założeniach edukacji studentów na kierunku lekarskim nowego Wydziału Medycznego\u0000UW, o planowanych projektach naukowo-badawczych oraz tradycji szkolenia cywilnych i wojskowych lekarzy na UW.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43266403","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：