Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id302
F. Şen, Deniz Eroğul, Ömer Altuntaş
Kiraz meyvelerinde irilik en önemli kalite parametrelerinden biri olup, ihraç edilecek kiraz meyvelerinin iri olması istenmektedir. Bu çalışmada kiraz ağaçlarına yapraktan yapılan farklı biyostimülant uygulama programlarının meyve iriliği, kalitesi ve hasat sonrası dayanımlarına etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. ‘0900 Ziraat’ kiraz ağaçlarına yapraktan yapılan uygulamalar meyve tutumundan hemen sonra, meyveler nohut büyüklüğünde ve renk dönüm aşamasında olmak üzere 3 farklı dönemde Nutri Activ (NA, 2 mL L-1), Multi-K (MK, 2 mL/L), Nutri Growth (NG, 2 mL/L), Glofert 30.10.10 (GL, 2 g/L) ve Flozin (FL, 1.5 g/L) farklı şekilde kombine edilerek oluşturulan programlar uygulanmıştır. Ticari programda nohut büyüklüğünde ve renk dönüm aşamasında sırasıyla GA3 (20 ppm) ve Sweet (3 ml/L) uygulanırken uygulama yapılmayanlar kontrol olarak kabul edilmiştir. Tam olum döneminde hasat edilen kiraz meyvelerinde hasat ve 21 günlük depolama sonrasında bazı ölçüm ve analizler yapılmıştır. NA, NG+GL, MK+FL (RZ 3) ve NA, NG+GL, MK+FL+NG+GL (RZ 4) programlarının uygulanması kiraz meyvelerinin çapını ve SÇKM miktarını, RZ 3 programının uygulanması sertliği arttırmıştır. Tüm veriler değerlendirildiğinde, RZ 3 programı uygulamasının meyve çapı, sertliği ve SÇKM miktarını arttırması ve bu olumlu etkilerini depolama sonrasında da sürdürmesinden dolayı başarılı bulunmuştur.
{"title":"Yapraktan Farklı Biyostimülant Uygulama Programlarının ‘0900 Ziraat’ Kiraz Meyvelerinin Kalitesi ve Hasat Sonrası Dayanımına Etkisi","authors":"F. Şen, Deniz Eroğul, Ömer Altuntaş","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id302","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id302","url":null,"abstract":"Kiraz meyvelerinde irilik en önemli kalite parametrelerinden biri olup, ihraç edilecek kiraz meyvelerinin iri olması istenmektedir. Bu çalışmada kiraz ağaçlarına yapraktan yapılan farklı biyostimülant uygulama programlarının meyve iriliği, kalitesi ve hasat sonrası dayanımlarına etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. ‘0900 Ziraat’ kiraz ağaçlarına yapraktan yapılan uygulamalar meyve tutumundan hemen sonra, meyveler nohut büyüklüğünde ve renk dönüm aşamasında olmak üzere 3 farklı dönemde Nutri Activ (NA, 2 mL L-1), Multi-K (MK, 2 mL/L), Nutri Growth (NG, 2 mL/L), Glofert 30.10.10 (GL, 2 g/L) ve Flozin (FL, 1.5 g/L) farklı şekilde kombine edilerek oluşturulan programlar uygulanmıştır. Ticari programda nohut büyüklüğünde ve renk dönüm aşamasında sırasıyla GA3 (20 ppm) ve Sweet (3 ml/L) uygulanırken uygulama yapılmayanlar kontrol olarak kabul edilmiştir. Tam olum döneminde hasat edilen kiraz meyvelerinde hasat ve 21 günlük depolama sonrasında bazı ölçüm ve analizler yapılmıştır. NA, NG+GL, MK+FL (RZ 3) ve NA, NG+GL, MK+FL+NG+GL (RZ 4) programlarının uygulanması kiraz meyvelerinin çapını ve SÇKM miktarını, RZ 3 programının uygulanması sertliği arttırmıştır. Tüm veriler değerlendirildiğinde, RZ 3 programı uygulamasının meyve çapı, sertliği ve SÇKM miktarını arttırması ve bu olumlu etkilerini depolama sonrasında da sürdürmesinden dolayı başarılı bulunmuştur.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"76 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"80139290","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id311
Abdulkadir Tanrikulu, Önder Albayrak
Tane verimini ve kaliteyi arttırmak için kullanılan kimyasal gübrelere alternatif olarak Azospirillum bakterisinin kullanılabileceği bildirilmiştir. Dünya nüfusunun giderek arttığı ve kaliteli gıdaya ulaşımın zorlaştığı günümüzde kimyasal gübreye alternatif olabilecek bakteri uygulamasının bazı tahıl türlerine etkileri incelenmiştir. Kahramanmaraş koşullarında arpa, yulaf ve ekmeklik buğday türlerine ait 3’er adet çeşit ile yürütülen çalışma, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre yürütülmüştür. Çalışmada başaklanma gün sayısı, bitki boyu, bayrak yaprak uzunluğu, başak boyu, başakta başakçık sayısı, başakta tane sayısı, başakta tane ağırlığı, m2’deki başak sayısı, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı ve tane verimi değerleri incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre bakteri uygulaması arpada tane verimini düşürmüş, ekmeklik buğday ve yulafta ise etkisi olmamıştır. Tane verimi arpada 371.11-531.11 kg/da, yulafta 205.55-353.33 kg/da ve buğdayda 497.78-678.89 kg/da arasında değişim göstermiştir. Çalışma sonucunda bakteri uygulamasının incelenen tahıl türlerine etkisinin önemsiz olduğu belirlenmiştir.
{"title":"Bazı Tahıl Türlerinde Azospirillum spp. Bakterileri ile Aşılamanın Agro-morfolojik Özellikler Üzerine Etkisi","authors":"Abdulkadir Tanrikulu, Önder Albayrak","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id311","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id311","url":null,"abstract":"Tane verimini ve kaliteyi arttırmak için kullanılan kimyasal gübrelere alternatif olarak Azospirillum bakterisinin kullanılabileceği bildirilmiştir. Dünya nüfusunun giderek arttığı ve kaliteli gıdaya ulaşımın zorlaştığı günümüzde kimyasal gübreye alternatif olabilecek bakteri uygulamasının bazı tahıl türlerine etkileri incelenmiştir. Kahramanmaraş koşullarında arpa, yulaf ve ekmeklik buğday türlerine ait 3’er adet çeşit ile yürütülen çalışma, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre yürütülmüştür. Çalışmada başaklanma gün sayısı, bitki boyu, bayrak yaprak uzunluğu, başak boyu, başakta başakçık sayısı, başakta tane sayısı, başakta tane ağırlığı, m2’deki başak sayısı, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı ve tane verimi değerleri incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre bakteri uygulaması arpada tane verimini düşürmüş, ekmeklik buğday ve yulafta ise etkisi olmamıştır. Tane verimi arpada 371.11-531.11 kg/da, yulafta 205.55-353.33 kg/da ve buğdayda 497.78-678.89 kg/da arasında değişim göstermiştir. Çalışma sonucunda bakteri uygulamasının incelenen tahıl türlerine etkisinin önemsiz olduğu belirlenmiştir.\u0000 ","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"22 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82063249","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id290
İ. Başer
In the study, 30 genotypes, including 24 varieties of bread wheat (registered or produced between 1968 and 2011 in the Thrace Region) and 6 local pure lines, were used. Grain yield and some yield attributes such as plant height, spike length, number of spikelets per spike, number of grain per spike, grain weight per spike and harvest index were evaluated in the study. Regarding the data obtained, significant progress has been made in wheat breeding between the years 1960-2011. While plant height, spike length and the number of spikelets per spike decreased, plant grain yield, grain number per spike, thousand grain weight, harvest index and grain yield increased continuously. When the obtained data were evaluated, grain yield was the most important selection criterion in all breeding periods, while the harvest index and the number of grains per spike were determined as important selection characteristics. In recent years, thousand grain weight and spike length are important characters in terms of selection.
{"title":"Progress in Yield and Yield Attributes of Bread Wheat from 1968 to 2011 in Thrace Region","authors":"İ. Başer","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id290","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id290","url":null,"abstract":"In the study, 30 genotypes, including 24 varieties of bread wheat (registered or produced between 1968 and 2011 in the Thrace Region) and 6 local pure lines, were used. Grain yield and some yield attributes such as plant height, spike length, number of spikelets per spike, number of grain per spike, grain weight per spike and harvest index were evaluated in the study. Regarding the data obtained, significant progress has been made in wheat breeding between the years 1960-2011. While plant height, spike length and the number of spikelets per spike decreased, plant grain yield, grain number per spike, thousand grain weight, harvest index and grain yield increased continuously. When the obtained data were evaluated, grain yield was the most important selection criterion in all breeding periods, while the harvest index and the number of grains per spike were determined as important selection characteristics. In recent years, thousand grain weight and spike length are important characters in terms of selection.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88510797","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id304
Yunus Aktas, Necat Togay
The research was conducted to determine effects of different levels of iron and phosphorus on the yield and some yield components in chickpea in 2017 in Van ecological conditions. The experiment was laid out in a factorial randomized block design with three replications. The doses were used phosphorus (0, 4 and 8 kg da-1) and iron (0, 1 and 2 kg da-1) in this study. In the study were investigated the plant height, first pod height, branch number per plant, pod, seed number and per plant, seed number per pod, biological yield, seed yield per unit, harvest index, 100-seed weight, protein ratio phosphorus content in seed, phosphorus content in seed and number of nodule. The results of the study indicated that iron and phosphorus applications increased significantly the seed yield and yield components. While the highest seed yield was obtained from 4 kg phosphorus /da + 1 kg iron /da application with 160.4 kg/da, the lowest seed yield was obtained from control parcels with 113.3 kg da-1.
本试验旨在研究2017年Van生态条件下不同铁磷水平对鹰嘴豆产量及部分产量成分的影响。试验采用因子随机区组设计，设3个重复。本研究使用磷(0、4和8 kg da-1)和铁(0、1和2 kg da-1)。研究了单株株高、首荚高、单株分枝数、荚果数、单株种子数、单株种子数、单荚种子数、生物产量、单株种子产量、收获指数、百粒重、籽粒蛋白质比、籽粒含磷量、籽粒含磷量和结瘤数。研究结果表明，施用铁和磷显著提高了种子产量和产量成分。4 kg磷/da + 1 kg铁/da用量为160.4 kg/da，籽粒产量最高，对照地块为113.3 kg da-1，籽粒产量最低。
{"title":"The Effects Of Iron And Phosphorus Applications On The Yield and Yield Components In Chickpea (Cicer arietinum L.)","authors":"Yunus Aktas, Necat Togay","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id304","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id304","url":null,"abstract":"The research was conducted to determine effects of different levels of iron and phosphorus on the yield and some yield components in chickpea in 2017 in Van ecological conditions. The experiment was laid out in a factorial randomized block design with three replications. The doses were used phosphorus (0, 4 and 8 kg da-1) and iron (0, 1 and 2 kg da-1) in this study. In the study were investigated the plant height, first pod height, branch number per plant, pod, seed number and per plant, seed number per pod, biological yield, seed yield per unit, harvest index, 100-seed weight, protein ratio phosphorus content in seed, phosphorus content in seed and number of nodule. The results of the study indicated that iron and phosphorus applications increased significantly the seed yield and yield components. While the highest seed yield was obtained from 4 kg phosphorus /da + 1 kg iron /da application with 160.4 kg/da, the lowest seed yield was obtained from control parcels with 113.3 kg da-1.\u0000 ","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"56 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87038666","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id307
Umer Khalid, I. Boz, M. Riaz
Innovation is the development of a new idea or a new production method to improve the performance of ongoing operations. The purpose of this study was to determine the adoption of innovation and its impact on the profitability of dairy farms in district Sahiwal, Punjab, Pakistan, using a structured questionnaire distributed to 160 dairy farmers using a random sampling technique. The obtained data were analyzed in order to compute the dairy farm income, total revenue, profit margins, and net present value and benefit cost ratios. Multiple regression analysis used to determine the effect of innovation adoption on the profitability of dairy farmers. The mean value of quarterly profit across dairy farms was 30772.71 TL with NPV and BCR values of 222.44 and 1.68 respectively. The profitability of the dairy farmers negatively affected by the age of the farmer, and a positive association found between the farming experience, total number of milking animals and innovation adoption index. Land, machinery, and credit costs must be minimized by the government to improve the adoption practices among dairy farmers.
{"title":"Innovation Adoption and Its Effect on the Profitability of Dairy Farms in Sahiwal District, Punjab, Pakistan","authors":"Umer Khalid, I. Boz, M. Riaz","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id307","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id307","url":null,"abstract":"Innovation is the development of a new idea or a new production method to improve the performance of ongoing operations. The purpose of this study was to determine the adoption of innovation and its impact on the profitability of dairy farms in district Sahiwal, Punjab, Pakistan, using a structured questionnaire distributed to 160 dairy farmers using a random sampling technique. The obtained data were analyzed in order to compute the dairy farm income, total revenue, profit margins, and net present value and benefit cost ratios. Multiple regression analysis used to determine the effect of innovation adoption on the profitability of dairy farmers. The mean value of quarterly profit across dairy farms was 30772.71 TL with NPV and BCR values of 222.44 and 1.68 respectively. The profitability of the dairy farmers negatively affected by the age of the farmer, and a positive association found between the farming experience, total number of milking animals and innovation adoption index. Land, machinery, and credit costs must be minimized by the government to improve the adoption practices among dairy farmers.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"14 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84907561","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id310
Muammer Ekmekçi̇, Erdal Çaçan, Selim Özdemi̇r, Kağan Kökten, Mehmet Ali Kutlu, Sam Mokhtarzadeh, Rıdvan Uçar
Farklı zamanlarda ekimi yapılan karabuğday bitkisinin tohumu alındıktan sonra geriye kalan kesinin (samanının) hayvan besleme açısından verim ve kalitesini belirlemek amacıyla bu çalışma yürütülmüştür. Çalışma Bingöl ili ekolojik koşullarında 20 Nisan (birinci ekim), 30 Nisan (ikinci ekim), 10 Mayıs (üçüncü ekim) ve 20 Mayıs 2021 (dördüncü ekim) tarihlerinde olmak üzere dört farklı ekim zamanı şeklinde ve tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada bitki boyu, biyolojik verim, kes verimi ve kese ait ham protein, ADF, NDF, sindirilebilir kuru madde, nispi yem değeri, fosfor, potasyum, kalsiyum ve magnezyum gibi özellikler incelenmiştir. En yüksek bitki boyu, biyolojik verim ve kes verimi ikinci ekim zamanından (30 Nisan) elde edilmiştir. Ekim zamanlarının ham protein, ADF, NDF, sindirilebilir kuru madde ve nispi yem değeri üzerindeki etkisi istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur. Kes verimi ve kalitesi açısından Bingöl ili ekolojik koşullarında ikinci ekim zamanının (30 Nisan 2021) ideal ekim zamanı olduğu sonucuna varılmıştır.
{"title":"Farklı Ekim Zamanlarının Karabuğdayın Kes Verimi ve Kes Kalitesi Üzerine Etkileri","authors":"Muammer Ekmekçi̇, Erdal Çaçan, Selim Özdemi̇r, Kağan Kökten, Mehmet Ali Kutlu, Sam Mokhtarzadeh, Rıdvan Uçar","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id310","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id310","url":null,"abstract":"Farklı zamanlarda ekimi yapılan karabuğday bitkisinin tohumu alındıktan sonra geriye kalan kesinin (samanının) hayvan besleme açısından verim ve kalitesini belirlemek amacıyla bu çalışma yürütülmüştür. Çalışma Bingöl ili ekolojik koşullarında 20 Nisan (birinci ekim), 30 Nisan (ikinci ekim), 10 Mayıs (üçüncü ekim) ve 20 Mayıs 2021 (dördüncü ekim) tarihlerinde olmak üzere dört farklı ekim zamanı şeklinde ve tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada bitki boyu, biyolojik verim, kes verimi ve kese ait ham protein, ADF, NDF, sindirilebilir kuru madde, nispi yem değeri, fosfor, potasyum, kalsiyum ve magnezyum gibi özellikler incelenmiştir. En yüksek bitki boyu, biyolojik verim ve kes verimi ikinci ekim zamanından (30 Nisan) elde edilmiştir. Ekim zamanlarının ham protein, ADF, NDF, sindirilebilir kuru madde ve nispi yem değeri üzerindeki etkisi istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur. Kes verimi ve kalitesi açısından Bingöl ili ekolojik koşullarında ikinci ekim zamanının (30 Nisan 2021) ideal ekim zamanı olduğu sonucuna varılmıştır.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83100522","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id297
Nesrin Karataş, Şenay Karabiyik, Sinan Eti̇
Türkiye limon üretiminde dünyada söz sahibi ülkeler arasında yer almaktadır. Ülkemizde üretilen limon çeşitleri arasında Kütdiken, üretim ve dış satım bakımından en önemli çeşit durumundadır. Ancak limonlarda meyve tutumunu doğrudan etkileyen meyve dökümlerinin oldukça fazla olduğu bilinmektedir. Bu meyve dökümlerinin budama ve gübreleme gibi bakım işlemleri yanında, bir önceki yetiştirme periyodunda meyvelerin geç hasat edilmesi gibi faktörlerden de etkilendiği düşünülmektedir. Bu çalışmada Kütdiken limonunda yapılan değişik uygulamaların, meyve dökümleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla, hafif budama ve topraktan rutin gübrelemeye ek olarak yapraktan P, Zn ve B gübrelemesi ile Geç Hasat uygulamaları yapılmıştır. Uygulamalardan sonra, belirlenen dallardaki aylık zaman aralıklarıyla yapılan meyve sayımları ile meyve döküm oranlarının farklı uygulamalarda hangi dönemlerde ve hangi düzeylerde gerçekleştiği belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, yapılan tüm uygulamalarda özellikle mayıs ve haziran aylarındaki meyve dökümlerinin çok şiddetli olduğu, bundan sonraki aylarda ise dökümlerin giderek azaldığı belirlenmiştir. Yapraktan gübreleme uygulamalarının özellikle Zn ve B içeren yaprak gübrelerinin erken dönemde meyve dökümlerini azaltarak meyve tutumunu arttırdıkları saptanmıştır. Geç hasat uygulamalarında ise meyve döküm oranı artarak kontrolden daha düşük meyve tutumuna neden olmuştur. Ayrıca, 2015 yılında aylık meyve dökümlerinin 2014 yılına oranla azaldığı ve zaman itibarı ile daha kısa sürdüğü belirlenmiştir. Bu durum, her yıl iyi bakım sağlanmasının meyve tutumuna etkisini açıkça göstermiştir.
{"title":"Kütdiken Limon Çeşidinde Değişik Uygulamaların Meyve Dökümünün Azaltılması Üzerine Etkileri","authors":"Nesrin Karataş, Şenay Karabiyik, Sinan Eti̇","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id297","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id297","url":null,"abstract":"Türkiye limon üretiminde dünyada söz sahibi ülkeler arasında yer almaktadır. Ülkemizde üretilen limon çeşitleri arasında Kütdiken, üretim ve dış satım bakımından en önemli çeşit durumundadır. Ancak limonlarda meyve tutumunu doğrudan etkileyen meyve dökümlerinin oldukça fazla olduğu bilinmektedir. Bu meyve dökümlerinin budama ve gübreleme gibi bakım işlemleri yanında, bir önceki yetiştirme periyodunda meyvelerin geç hasat edilmesi gibi faktörlerden de etkilendiği düşünülmektedir. Bu çalışmada Kütdiken limonunda yapılan değişik uygulamaların, meyve dökümleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla, hafif budama ve topraktan rutin gübrelemeye ek olarak yapraktan P, Zn ve B gübrelemesi ile Geç Hasat uygulamaları yapılmıştır. Uygulamalardan sonra, belirlenen dallardaki aylık zaman aralıklarıyla yapılan meyve sayımları ile meyve döküm oranlarının farklı uygulamalarda hangi dönemlerde ve hangi düzeylerde gerçekleştiği belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, yapılan tüm uygulamalarda özellikle mayıs ve haziran aylarındaki meyve dökümlerinin çok şiddetli olduğu, bundan sonraki aylarda ise dökümlerin giderek azaldığı belirlenmiştir. Yapraktan gübreleme uygulamalarının özellikle Zn ve B içeren yaprak gübrelerinin erken dönemde meyve dökümlerini azaltarak meyve tutumunu arttırdıkları saptanmıştır. Geç hasat uygulamalarında ise meyve döküm oranı artarak kontrolden daha düşük meyve tutumuna neden olmuştur. Ayrıca, 2015 yılında aylık meyve dökümlerinin 2014 yılına oranla azaldığı ve zaman itibarı ile daha kısa sürdüğü belirlenmiştir. Bu durum, her yıl iyi bakım sağlanmasının meyve tutumuna etkisini açıkça göstermiştir.\u0000 \u0000 \u0000 ","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"86832798","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id299
Tülin Pekcan, B. Çokuysal
Son yıllarda küresel ısınmanın sebep olduğu iklimsel değişiklikler ülkelerin yağış rejimini de önemli ölçüde etkilemektedir. Bunun sonucu olarak kentlerde, sanayide ve tarımda kullanılan suyun en ekonomik bir şekilde kullanılması gerektirmektedir. Yağışlardan elde edilen suyun en büyük bölümü tarımsal faaliyetler içerisinde yer alan bitkisel üretimde sulama amaçlı olarak kullanılmaktadır. Yapılan çalışmalarda damla sulama ile sulamanın (fertigasyon) en iyi yöntemlerden biri olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın ana amacı, fertigasyon sisteminden kullanılan bazı sıvı organomineral ve organik gübrelerin Tarım ve Orman Bakanlığının 29.03.2014 tarih ve 28956 sayılı “Gübrelerin Piyasaya Gözetimi ve Denetimi Yönetmeliği” göre (EC fertilizers) değerlendirilerek uygunluk durumları belirleyerek; bunun sonucunda toprak kirliliği üzerine olan etkisini incelemektir. Piyasadan ve gübre fabrikalarından orijinal ambalajında temin edilen gübreler materyal olarak kullanılmıştır. Sıvı gübrelerin ağır metal içerikleri belirlenmiştir. Gübre numunelerinin analizleri, AOAC Official metot 2006.03’e göre yapılmıştır. Arsenik, Cd, Co, Cr, Hg, Ni ve Pb miktarları belirlenen 38 adet gübre örneğinin 15 adedinin yönetmelik açısından uygun olduğu bu da örneklerin %39.47’sini oluşturduğu görülmüştür. Çalışmanın sonucunda, toprak yaprak ve su analizlerine bağlı olarak hazırlanacak olan fertigasyon ile gübreleme programlarının yapılmasında, o gübrelerin kullanılıp kullanılmaması konusunda yarar sağlayacaktır.
{"title":"Fertigasyon Sisteminde Kullanılan Bazı Sıvı Organik ve Organomineral Gübrelerin Ağır Metal İçeriklerinin Belirlenmesi","authors":"Tülin Pekcan, B. Çokuysal","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id299","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id299","url":null,"abstract":"Son yıllarda küresel ısınmanın sebep olduğu iklimsel değişiklikler ülkelerin yağış rejimini de önemli ölçüde etkilemektedir. Bunun sonucu olarak kentlerde, sanayide ve tarımda kullanılan suyun en ekonomik bir şekilde kullanılması gerektirmektedir. Yağışlardan elde edilen suyun en büyük bölümü tarımsal faaliyetler içerisinde yer alan bitkisel üretimde sulama amaçlı olarak kullanılmaktadır. Yapılan çalışmalarda damla sulama ile sulamanın (fertigasyon) en iyi yöntemlerden biri olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın ana amacı, fertigasyon sisteminden kullanılan bazı sıvı organomineral ve organik gübrelerin Tarım ve Orman Bakanlığının 29.03.2014 tarih ve 28956 sayılı “Gübrelerin Piyasaya Gözetimi ve Denetimi Yönetmeliği” göre (EC fertilizers) değerlendirilerek uygunluk durumları belirleyerek; bunun sonucunda toprak kirliliği üzerine olan etkisini incelemektir. Piyasadan ve gübre fabrikalarından orijinal ambalajında temin edilen gübreler materyal olarak kullanılmıştır. Sıvı gübrelerin ağır metal içerikleri belirlenmiştir. Gübre numunelerinin analizleri, AOAC Official metot 2006.03’e göre yapılmıştır. Arsenik, Cd, Co, Cr, Hg, Ni ve Pb miktarları belirlenen 38 adet gübre örneğinin 15 adedinin yönetmelik açısından uygun olduğu bu da örneklerin %39.47’sini oluşturduğu görülmüştür. Çalışmanın sonucunda, toprak yaprak ve su analizlerine bağlı olarak hazırlanacak olan fertigasyon ile gübreleme programlarının yapılmasında, o gübrelerin kullanılıp kullanılmaması konusunda yarar sağlayacaktır.\u0000 \u0000 \u0000 ","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"38 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88727054","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id292
Osman Si̇pahi̇oğlu, Hanife Mut, Erdem Gülümser, Medine Çopur Doğrusöz, Uğur Başaran
Bu çalışma 2013-2014 ve 2014-2015 vejetasyon döneminde Yozgat ekolojik koşullarında yem bezelyesinin “YB” arkadaş bitki olarak arpa “A” ile ekilmesinin ot verimi ve kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bitkiler yalın ve 6 farklı karışım halinde (sırasıyla yem bezelyesi: arpa %100YB + %10A, %100YB + %20A, %100YB + %30A, %100YB + %40A , %100YB + %50A ve %100YB + %60A) ekilmiştir. Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulan çalışmada; kuru ot ve ham protein verimi ile birlikte asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF), nispi yem değeri (NYD), potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca) ve magnezyum (Mg) içerikleri belirlenmiştir. Ayrıca işlemlerin alan eşdeğerlik oranı (AEO) ve karlılık analizleri hesaplanmıştır. Çalışmada kuru ot verimi 570.1-1114.4 kg/da arasında değişmiştir. En yüksek NYD yalın yem bezelyesi (129.08) ile %100YB + %30A (118.60) karışımından elde edilmiştir. Karışımların AEO 1.05 ile 1.56 arasında değişmiş ve tüm karışımların yalın ekimlere göre avantajlı (AEO>1.0) olduğu görülmüştür. Kuru ot ve kemikli et üzerinden en yüksek kar %100YB + %30A (533.3 ve 2216.3 TL/da) işleminden elde edilmiştir. Yem bezelyesine arpa ilave edilmesinin kuru ot verimini ve kalitesini iyileştirdiği tespit edilmiştir. Buna göre, Yozgat ekolojik koşullarında % 100 yem bezelyesine % 30 arpa ilave edilerek birlikte ekiminin uygun olduğu tespit edilmiştir.
{"title":"Yem Bezelyesi Tarımında Arpanın Arkadaş Bitki Olarak Kullanılması","authors":"Osman Si̇pahi̇oğlu, Hanife Mut, Erdem Gülümser, Medine Çopur Doğrusöz, Uğur Başaran","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id292","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id292","url":null,"abstract":"Bu çalışma 2013-2014 ve 2014-2015 vejetasyon döneminde Yozgat ekolojik koşullarında yem bezelyesinin “YB” arkadaş bitki olarak arpa “A” ile ekilmesinin ot verimi ve kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bitkiler yalın ve 6 farklı karışım halinde (sırasıyla yem bezelyesi: arpa %100YB + %10A, %100YB + %20A, %100YB + %30A, %100YB + %40A , %100YB + %50A ve %100YB + %60A) ekilmiştir. Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulan çalışmada; kuru ot ve ham protein verimi ile birlikte asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF), nispi yem değeri (NYD), potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca) ve magnezyum (Mg) içerikleri belirlenmiştir. Ayrıca işlemlerin alan eşdeğerlik oranı (AEO) ve karlılık analizleri hesaplanmıştır. Çalışmada kuru ot verimi 570.1-1114.4 kg/da arasında değişmiştir. En yüksek NYD yalın yem bezelyesi (129.08) ile %100YB + %30A (118.60) karışımından elde edilmiştir. Karışımların AEO 1.05 ile 1.56 arasında değişmiş ve tüm karışımların yalın ekimlere göre avantajlı (AEO>1.0) olduğu görülmüştür. Kuru ot ve kemikli et üzerinden en yüksek kar %100YB + %30A (533.3 ve 2216.3 TL/da) işleminden elde edilmiştir. Yem bezelyesine arpa ilave edilmesinin kuru ot verimini ve kalitesini iyileştirdiği tespit edilmiştir. Buna göre, Yozgat ekolojik koşullarında % 100 yem bezelyesine % 30 arpa ilave edilerek birlikte ekiminin uygun olduğu tespit edilmiştir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"77 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"86609043","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-15DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss2id309
Hüseyin Arslan, Derya Güler
Farklı sıra arası mesafenin bazı aspir (Carthamus tinctorius L.) çeşitlerinde verim ve verim ögeleri üzerine olan etkisini tespit etmek amacıyla 2016-2017 yılı kışlık aspir vejetasyon döneminde Mardin ili Kızıltepe ovası koşullarında kışlık ekim yapılarak yürütülen bu çalışmada, materyal olarak kullanılan dört farklı aspir çeşidine (Asol, Olas, Linas ve Balcı) dört farklı sıra arası mesafe (10, 20, 30 ve 40 cm) uygulanmıştır. Bütün bu uygulamalarda sıra üzeri mesafe 10 cm olacak şekilde sabit tutuluştur. Araştırma üç tekerrürlü olarak “Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Desenine” göre kurulmuştur. Ana parsel çeşitler (Asol, Linas, Balcı, Olas), alt parseller ise sıra arası mesafe (10, 20, 30 ve 40 cm) olarak belirlenmiş ve tesadüfî olarak yerleştirilmiştir. Araştırma sonucuna göre; en yüksek verim 206,33 kg/da ile Linas çeşidinden, en düşük verimin de 184,42 kg/da ile Olas çeşidinden elde edildiği, Linas çeşidinin Kızıltepe ekolojik koşullarına daha iyi adaptasyon sağladığı tespit edilmiştir. En yüksek verime 40 cm sıra arası mesafede 262,33 kg/da ile Linas çeşidinden, en düşük dekara verim ise 20 cm sıra arası mesafede 163,69 kg/da ile Olas çeşidinden elde edilmiştir. En düşük bitki boyu 164,67 cm ile 10 cm sıra arası mesafeden Balcı çeşidinden alınırken, en yüksek bitki boyu 183,00 cm ile yine 10 cm sıra arası mesafeden Linas çeşidinden elde edildiği tespit edilmiştir. Çeşitlerin ortalamalarına bakıldığında bitki başına dal sayı 12,30-16,14 adet (10-40 cm), bitki başına tabla sayısı 12,58-16,49 adet (10-40 cm), tabla çapı 2,29-2,40 mm (40-30 cm), bitki başına tohum verimi 9,20-15,86 gr/bitki (10-40 cm), 1000 tohum ağırlığı 32,57-35,04 gr (30-40 cm), protein oranı %18,69-20,25 (10-40 cm), yağ oranı ise %41,16-41,54 (30-10) arasında değiştiği tespit edilmiştir.
{"title":"Farklı Sıra Arası Mesafelerinin Aspir (Carthamus tinctorius L.) Bitkisinin Verim ve Verim Ögeleri Üzerine Olan Etkisi","authors":"Hüseyin Arslan, Derya Güler","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss2id309","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss2id309","url":null,"abstract":"Farklı sıra arası mesafenin bazı aspir (Carthamus tinctorius L.) çeşitlerinde verim ve verim ögeleri üzerine olan etkisini tespit etmek amacıyla 2016-2017 yılı kışlık aspir vejetasyon döneminde Mardin ili Kızıltepe ovası koşullarında kışlık ekim yapılarak yürütülen bu çalışmada, materyal olarak kullanılan dört farklı aspir çeşidine (Asol, Olas, Linas ve Balcı) dört farklı sıra arası mesafe (10, 20, 30 ve 40 cm) uygulanmıştır. Bütün bu uygulamalarda sıra üzeri mesafe 10 cm olacak şekilde sabit tutuluştur. Araştırma üç tekerrürlü olarak “Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Desenine” göre kurulmuştur. Ana parsel çeşitler (Asol, Linas, Balcı, Olas), alt parseller ise sıra arası mesafe (10, 20, 30 ve 40 cm) olarak belirlenmiş ve tesadüfî olarak yerleştirilmiştir. Araştırma sonucuna göre; en yüksek verim 206,33 kg/da ile Linas çeşidinden, en düşük verimin de 184,42 kg/da ile Olas çeşidinden elde edildiği, Linas çeşidinin Kızıltepe ekolojik koşullarına daha iyi adaptasyon sağladığı tespit edilmiştir. En yüksek verime 40 cm sıra arası mesafede 262,33 kg/da ile Linas çeşidinden, en düşük dekara verim ise 20 cm sıra arası mesafede 163,69 kg/da ile Olas çeşidinden elde edilmiştir. En düşük bitki boyu 164,67 cm ile 10 cm sıra arası mesafeden Balcı çeşidinden alınırken, en yüksek bitki boyu 183,00 cm ile yine 10 cm sıra arası mesafeden Linas çeşidinden elde edildiği tespit edilmiştir. Çeşitlerin ortalamalarına bakıldığında bitki başına dal sayı 12,30-16,14 adet (10-40 cm), bitki başına tabla sayısı 12,58-16,49 adet (10-40 cm), tabla çapı 2,29-2,40 mm (40-30 cm), bitki başına tohum verimi 9,20-15,86 gr/bitki (10-40 cm), 1000 tohum ağırlığı 32,57-35,04 gr (30-40 cm), protein oranı %18,69-20,25 (10-40 cm), yağ oranı ise %41,16-41,54 (30-10) arasında değiştiği tespit edilmiştir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"26 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89353343","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：