Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp168-177
Muaffak Sarıoğlu, Ebru Irmak
Analyzing a part of the whole in detail can make the subject more understandable in the field of village sociology. In this study, as a part of the whole, Küçünlü Village (KV) was examined in detail between the years 2010-2021. “In KV; The social, political and cultural structure of the villager drives the villager away from his village”. Purpose of the study; Based on the inductive method, it is to examine the political, social and cultural structure of the KV in an in-depth manner by dealing with all the variables of the KV with the monograph technique. It has been determined that the number of producers in the village has decreased over the years. The fact that especially the young and child age groups do not live in the village has drawn attention to the concern that agricultural memory may be erased over the years. The finding that the producers are moving away from the effective working age range in agriculture and that sustainable agriculture cannot be achieved in the future has been obtained by observation, structured personal face-to-face interviews and survey methods. Keywords: Village sociology, Küçünlü Village, social structure, cultural structure, political structure
{"title":"The Place Of Agricultural Memory In Social Life: Küçünlü","authors":"Muaffak Sarıoğlu, Ebru Irmak","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp168-177","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp168-177","url":null,"abstract":"Analyzing a part of the whole in detail can make the subject more understandable in the field of village sociology. In this study, as a part of the whole, Küçünlü Village (KV) was examined in detail between the years 2010-2021. “In KV; The social, political and cultural structure of the villager drives the villager away from his village”. Purpose of the study; Based on the inductive method, it is to examine the political, social and cultural structure of the KV in an in-depth manner by dealing with all the variables of the KV with the monograph technique. It has been determined that the number of producers in the village has decreased over the years. The fact that especially the young and child age groups do not live in the village has drawn attention to the concern that agricultural memory may be erased over the years. The finding that the producers are moving away from the effective working age range in agriculture and that sustainable agriculture cannot be achieved in the future has been obtained by observation, structured personal face-to-face interviews and survey methods. \u0000Keywords: Village sociology, Küçünlü Village, social structure, cultural structure, political structure","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"157 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76617869","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp189-194
Şemiştan Kiziltepe, Cemalettin Ayvazoğlu
Bu çalışma ile Iğdır yöresinde neonatal dönemdeki ishalli kuzularda Rotavirus, Coronavirus, E. coli K99, Giardia, Cryptosporidium parvum ve mix enfeksiyon oranlarını hızlı kitleri aracılığıyla belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma materyali olarak, 15 Şubat- 15 Temmuz 2021 tarihleri arasında Iğdır yöresinde farklı bölgelerde bulunan ve Iğdır bölgesindeki serbest veteriner hekimlere getirilen 1-28 günlük 300 ishalli kuzu kullanılmıştır. İshalli kuzulardan alınan gaita örneği ile Rotavirus, Coronavirus, E. coli K99, Giardia ve Cryptosporidium parvum taraması yapıldı ve yaygınlık oranı sırasıyla %21.7 (61/300), %23.7 (71/300), %31.7 (95/300), %8.3 (25/300) ve %14.7 (44/300) olarak belirlendi. Ayrıca birden fazla etken gösteren %31.3 (94/300) kuzu tespit edildi. Sonuç olarak, neonatal dönemdeki kuzular için yaygın görülen Rotavirus, Coronavirus, E. coli K99, Giardia, Cryptosporidium parvum vb. hastalıklara karşı aşılamalar yapılmasının neonatal kuzu ölümlerini azaltacağını düşünmekteyiz.
{"title":"Hatay ili Kırıkhan-Kumlu Bölgesi Topraklarının pH, Kireç ve Organik madde içeriklerinin belirlenmesi","authors":"Şemiştan Kiziltepe, Cemalettin Ayvazoğlu","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp189-194","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp189-194","url":null,"abstract":"Bu çalışma ile Iğdır yöresinde neonatal dönemdeki ishalli kuzularda Rotavirus, Coronavirus, E. coli K99, Giardia, Cryptosporidium parvum ve mix enfeksiyon oranlarını hızlı kitleri aracılığıyla belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma materyali olarak, 15 Şubat- 15 Temmuz 2021 tarihleri arasında Iğdır yöresinde farklı bölgelerde bulunan ve Iğdır bölgesindeki serbest veteriner hekimlere getirilen 1-28 günlük 300 ishalli kuzu kullanılmıştır. İshalli kuzulardan alınan gaita örneği ile Rotavirus, Coronavirus, E. coli K99, Giardia ve Cryptosporidium parvum taraması yapıldı ve yaygınlık oranı sırasıyla %21.7 (61/300), %23.7 (71/300), %31.7 (95/300), %8.3 (25/300) ve %14.7 (44/300) olarak belirlendi. Ayrıca birden fazla etken gösteren %31.3 (94/300) kuzu tespit edildi. Sonuç olarak, neonatal dönemdeki kuzular için yaygın görülen Rotavirus, Coronavirus, E. coli K99, Giardia, Cryptosporidium parvum vb. hastalıklara karşı aşılamalar yapılmasının neonatal kuzu ölümlerini azaltacağını düşünmekteyiz.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"12 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87000418","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp131-135
Nusret Arisoy, L. Gençer
Chromatomyia horticola (Goureau, 1851) (Diptera:Agromyzidae) is a polyphagous species and very common worldwide. In this study, parasitoids of Chromatomyia horticola were investigated on sunflower (Hellianthus annuus) during 2017-2018 in the Kayseri province. Infested leaves were sampled weekly and kept in the laboratory to observe and count emerging leafminers and parasitoids. Ten species were identified from Chalcidoidea superfamily. Among these parasitoids: 1 species belonging to Eupelmidae family, 6 species belonging to Eulophidae family, 1 species belonging to Mymaridae family and 2 species belonging to Pteromalidae family were identified. These species; Eupelmus urozonus (Dalman, 1820), Neochrysocharis chlorogaster (Erdös, 1966), Neochrysocharis clara (Szelenyi, 1977), Neochrysocharis formosa (Westwood, 1833), Pediobius metallicus (Nees, 1834), Diglyphus iseae (Walkerotal, 1838), Pronotalia sp. (Gradwell, 1957), Cyrtogaster vulgaris (Walker, 1833), Sphegigaster brevicornis (Walker, 1833), Mymaridae sp.(Haliday,1833) . Among these species, Diglyphus iseae, Pediobius metallicus and Neochrysocharis formosa were identified as having the highest densities. When evaluated in both years, Diglyphus iseae was identified as the important parasitoid of agromyzides in Kayseri. In addition, Eupelmus urozonus and Pronotalia sp. have been identified as a new parasitoid species for Chromatomyia horticola. Keywords: Chalcidoidea, parasitoid, Hellianthus annuus, Chromatomyia horticola, Agromyzidae, Kayseri
{"title":"Chalcidoid Parasitoids of Chromatomyia horticola (Gouraiu) (Diptera: Agromyzidae) on Field Sunflower in Turkey","authors":"Nusret Arisoy, L. Gençer","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp131-135","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp131-135","url":null,"abstract":"Chromatomyia horticola (Goureau, 1851) (Diptera:Agromyzidae) is a polyphagous species and very common worldwide. In this study, parasitoids of Chromatomyia horticola were investigated on sunflower (Hellianthus annuus) during 2017-2018 in the Kayseri province. Infested leaves were sampled weekly and kept in the laboratory to observe and count emerging leafminers and parasitoids. Ten species were identified from Chalcidoidea superfamily. Among these parasitoids: 1 species belonging to Eupelmidae family, 6 species belonging to Eulophidae family, 1 species belonging to Mymaridae family and 2 species belonging to Pteromalidae family were identified. These species; Eupelmus urozonus (Dalman, 1820), Neochrysocharis chlorogaster (Erdös, 1966), Neochrysocharis clara (Szelenyi, 1977), Neochrysocharis formosa (Westwood, 1833), Pediobius metallicus (Nees, 1834), Diglyphus iseae (Walkerotal, 1838), Pronotalia sp. (Gradwell, 1957), Cyrtogaster vulgaris (Walker, 1833), Sphegigaster brevicornis (Walker, 1833), Mymaridae sp.(Haliday,1833) . Among these species, Diglyphus iseae, Pediobius metallicus and Neochrysocharis formosa were identified as having the highest densities. When evaluated in both years, Diglyphus iseae was identified as the important parasitoid of agromyzides in Kayseri. In addition, Eupelmus urozonus and Pronotalia sp. have been identified as a new parasitoid species for Chromatomyia horticola. \u0000Keywords: Chalcidoidea, parasitoid, Hellianthus annuus, Chromatomyia horticola, Agromyzidae, Kayseri","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"112 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79408530","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp20-31
Muhammed Said Yolci, R. Tunçtürk, M. Tunçtürk
Bu çalışmada; mayıs papatyası (Matricaria recutita)’ nın büyüme ve biyokimyasal parametreleri üzerine bor dozlarının (0=kontrol, 5, 10, 20 mM) ve bazı organik sıvı yaprak gübre (OG0=kontrol, OG1, OG2 ve OG3) uygulamalarının etkileri araştırılmıştır. Deneme, Tesadüf Parselleri Deneme Deseni’ne göre faktöriyel düzende 4 tekerrürlü olarak kontrollü iklim kabininde yürütülmüştür. Çalışmada; fide ve kök uzunlukları, fide ve kök yaş ve kuru ağırlıkları, klorofil a, klorofil b, toplam klorofil, toplam karotenoid, MDA (lipid peroksidasyon), yaprak alanı ve sıcaklığı parametreleri incelenmiştir. Bor dozlarının artışına bağlı olarak; tüm fide gelişim parametreleri ile yaprak alanı, klorofil b ve toplam karotenoid gibi fizyolojik parametrelerin negatif yönde etkilendiği, yaprak sıcaklığı ve MDA değerlerinin ise arttığı tespit edilmiştir. Ayrıca, organik gübre uygulamaları kontrol ile kıyaslandığında çoğu parametrede artışların olduğu belirlenmiştir.
{"title":"Organik Gübre ve Bor Uygulamalarının Mayıs Papatyası (Matricaria recutita L.)’ nın Fide Gelişimi ve Biyokimyasal Parametreleri Üzerine Etkileri","authors":"Muhammed Said Yolci, R. Tunçtürk, M. Tunçtürk","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp20-31","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp20-31","url":null,"abstract":"Bu çalışmada; mayıs papatyası (Matricaria recutita)’ nın büyüme ve biyokimyasal parametreleri üzerine bor dozlarının (0=kontrol, 5, 10, 20 mM) ve bazı organik sıvı yaprak gübre (OG0=kontrol, OG1, OG2 ve OG3) uygulamalarının etkileri araştırılmıştır. Deneme, Tesadüf Parselleri Deneme Deseni’ne göre faktöriyel düzende 4 tekerrürlü olarak kontrollü iklim kabininde yürütülmüştür. Çalışmada; fide ve kök uzunlukları, fide ve kök yaş ve kuru ağırlıkları, klorofil a, klorofil b, toplam klorofil, toplam karotenoid, MDA (lipid peroksidasyon), yaprak alanı ve sıcaklığı parametreleri incelenmiştir. Bor dozlarının artışına bağlı olarak; tüm fide gelişim parametreleri ile yaprak alanı, klorofil b ve toplam karotenoid gibi fizyolojik parametrelerin negatif yönde etkilendiği, yaprak sıcaklığı ve MDA değerlerinin ise arttığı tespit edilmiştir. Ayrıca, organik gübre uygulamaları kontrol ile kıyaslandığında çoğu parametrede artışların olduğu belirlenmiştir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"60 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85993737","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp90-98
Özgür Umut Ayaz, F. Yaşar, Özlem Üzal
Bu çalışmasında, farklı besin solüsyonlarının domates fidesi yetiştiriciliğinde uygulayarak, domates fidelerinin büyüme parametrelerine bakılmıştır. Çalışma torf + perlit karışımında yetiştirilen Bandita F1 hibrit domates çeşidi bitkilerine uygulanan farklı besin eriyiği reçetelerinin uygulamaları sonucunda oluşan fidelerde en iyi, kaliteli ve en pişkin fidenin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma üç aşamalı olarak yürütülmüştür. Birinci aşamada domates tohumları torf perlit karışımı bulunan viyollere ekilmiş, çimlenene kadar saf su ile sulanmıştır. İkinci aşamada yedi farklı besin solüsyonu uygulaması ile sulanmıştır. Yedi farklı besin reçetesinden kontrol grubu ticari gübre, diğerleri hoagland çözeltisine göre N, B ve Mg’un sabit tutulup P, K, Ca, Fe, Mn, Cu ve Zn’nun farklı konsantrasyonlarda kademeli olarak arttırılarak hazırlanmıştır. Üçüncü aşamada dikim olgunluğuna gelen fidelerin bitki ağırlığı, yaprak ağırlığı, gövde ağırlığı, yaprak sayısı, gövde çapı, gövde boyu, boğum arası mesafe, kök ağırlıkları ölçülmüştür. Yapılan ölçümler sonucunda, en kaliteli, iyi ve pişkin fidenin; N (186 ppm), P (35 ppm), K (237.4 ppm), Mg (49.28 ppm), Ca (180 ppm), Fe (3 ppm), Mn (0.037 ppm), B (0.205 ppm), Cu (0.020 ppm) ve Zn (0.030 ppm) olduğu besin reçetesi olan üçüncü uygulamada yetiştiği sonucuna varılmıştır. Çalışma üç aşamalı olarak yürütülmüştür. Birinci aşamada domates tohumları torf perlit karışımı bulunan viyollere ekilmiş, çimlenene kadar saf su ile sulanmıştır. İkinci aşamada yedi farklı besin solüsyonu uygulaması ile sulanmıştır. Yedi farklı besin reçetesinden kontrol grubu ticari gübre, diğerleri hoagland çözeltisine göre N, B ve Mg’un sabit tutulup P, K, Ca, Fe, Mn, Cu ve Zn’nun farklı konsantrasyonlarda kademeli olarak arttırılarak hazırlanmıştır. Üçüncü aşamada dikim olgunluğuna gelen fidelerin bitki ağırlığı, yaprak ağırlığı, gövde ağırlığı, yaprak sayısı, gövde çapı, gövde boyu, boğum arası mesafe, kök ağırlıkları ölçülmüştür. Yapılan ölçümler sonucunda, en kaliteli, iyi ve pişkin fidenin; N (186 ppm), P (35 ppm), K (237.4 ppm), Mg (49.28 ppm), Ca (180 ppm), Fe (3 ppm), Mn (0.037 ppm), B (0.205 ppm), Cu (0.020 ppm) ve Zn (0.030 ppm) olduğu besin reçetesi olan üçüncü uygulamada yetiştiği sonucuna varılmıştır.
{"title":"Domates Fidesi Yetiştiriciliğinde En Uygun Besin Solüsyonunun Belirlenmesi","authors":"Özgür Umut Ayaz, F. Yaşar, Özlem Üzal","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp90-98","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp90-98","url":null,"abstract":"Bu çalışmasında, farklı besin solüsyonlarının domates fidesi yetiştiriciliğinde uygulayarak, domates fidelerinin büyüme parametrelerine bakılmıştır. Çalışma torf + perlit karışımında yetiştirilen Bandita F1 hibrit domates çeşidi bitkilerine uygulanan farklı besin eriyiği reçetelerinin uygulamaları sonucunda oluşan fidelerde en iyi, kaliteli ve en pişkin fidenin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma üç aşamalı olarak yürütülmüştür. Birinci aşamada domates tohumları torf perlit karışımı bulunan viyollere ekilmiş, çimlenene kadar saf su ile sulanmıştır. İkinci aşamada yedi farklı besin solüsyonu uygulaması ile sulanmıştır. Yedi farklı besin reçetesinden kontrol grubu ticari gübre, diğerleri hoagland çözeltisine göre N, B ve Mg’un sabit tutulup P, K, Ca, Fe, Mn, Cu ve Zn’nun farklı konsantrasyonlarda kademeli olarak arttırılarak hazırlanmıştır. Üçüncü aşamada dikim olgunluğuna gelen fidelerin bitki ağırlığı, yaprak ağırlığı, gövde ağırlığı, yaprak sayısı, gövde çapı, gövde boyu, boğum arası mesafe, kök ağırlıkları ölçülmüştür. Yapılan ölçümler sonucunda, en kaliteli, iyi ve pişkin fidenin; N (186 ppm), P (35 ppm), K (237.4 ppm), Mg (49.28 ppm), Ca (180 ppm), Fe (3 ppm), Mn (0.037 ppm), B (0.205 ppm), Cu (0.020 ppm) ve Zn (0.030 ppm) olduğu besin reçetesi olan üçüncü uygulamada yetiştiği sonucuna varılmıştır.\u0000Çalışma üç aşamalı olarak yürütülmüştür. Birinci aşamada domates tohumları torf perlit karışımı bulunan viyollere ekilmiş, çimlenene kadar saf su ile sulanmıştır. İkinci aşamada yedi farklı besin solüsyonu uygulaması ile sulanmıştır. Yedi farklı besin reçetesinden kontrol grubu ticari gübre, diğerleri hoagland çözeltisine göre N, B ve Mg’un sabit tutulup P, K, Ca, Fe, Mn, Cu ve Zn’nun farklı konsantrasyonlarda kademeli olarak arttırılarak hazırlanmıştır. Üçüncü aşamada dikim olgunluğuna gelen fidelerin bitki ağırlığı, yaprak ağırlığı, gövde ağırlığı, yaprak sayısı, gövde çapı, gövde boyu, boğum arası mesafe, kök ağırlıkları ölçülmüştür. Yapılan ölçümler sonucunda, en kaliteli, iyi ve pişkin fidenin; N (186 ppm), P (35 ppm), K (237.4 ppm), Mg (49.28 ppm), Ca (180 ppm), Fe (3 ppm), Mn (0.037 ppm), B (0.205 ppm), Cu (0.020 ppm) ve Zn (0.030 ppm) olduğu besin reçetesi olan üçüncü uygulamada yetiştiği sonucuna varılmıştır.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"86517547","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp110-117
M. Yaşar
This study was carried out to determine the responses of some new cotton (Gossypium hirsutum L.) lines to Verticillium wilt disease (disease agent is Verticillum dahliae Kleb.) and to enable the use of disease resistant or tolerant lines in future studies. The field trials were conducted at the trial field, Dicle University, Diyarbakir, Turkey in 2019. The trial field was a naturally contaminated with disease agent V. dahliae. Nine new advanced lines of cotton were used as material. Verticillium wilt resistant/tolerant cotton cultivars DP-396, BA-119 and STV-468 were used as control cultivars. Disease index and disease incidence (%) were examined in the study. The experiment was set up in a randomized block design with four replications. According to the variance analysis, significant results were obtained in terms of disease index and the rate of infection (%). Based on disease index values, the STV-468 standard genotype and Hat-1, Hat-2, Hat-3, Hat-4, Hat-5 and Hat-9 candidate lines were the most disease tolerant genotypes. In terms of disease incidence (%), the STV-468 and DP-396 standard genotypes and Hat-1, Hat-2, Hat-5, Hat-7 and Hat-9 advanced lines were determined as the most tolerant genotypes. It was concluded that the cotton genotypes STV-468, Hat-1, Hat-2, Hat-5 and Hat-9 can be used in V. dahliae infected cotton cultivation areas.
{"title":"Evaluation of Some New Cotton Genotypes Against Verticillum Disease (Verticillum dahliae Kleb.)","authors":"M. Yaşar","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp110-117","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp110-117","url":null,"abstract":"This study was carried out to determine the responses of some new cotton (Gossypium hirsutum L.) lines to Verticillium wilt disease (disease agent is Verticillum dahliae Kleb.) and to enable the use of disease resistant or tolerant lines in future studies. The field trials were conducted at the trial field, Dicle University, Diyarbakir, Turkey in 2019. The trial field was a naturally contaminated with disease agent V. dahliae. Nine new advanced lines of cotton were used as material. Verticillium wilt resistant/tolerant cotton cultivars DP-396, BA-119 and STV-468 were used as control cultivars. Disease index and disease incidence (%) were examined in the study. The experiment was set up in a randomized block design with four replications. According to the variance analysis, significant results were obtained in terms of disease index and the rate of infection (%). Based on disease index values, the STV-468 standard genotype and Hat-1, Hat-2, Hat-3, Hat-4, Hat-5 and Hat-9 candidate lines were the most disease tolerant genotypes. In terms of disease incidence (%), the STV-468 and DP-396 standard genotypes and Hat-1, Hat-2, Hat-5, Hat-7 and Hat-9 advanced lines were determined as the most tolerant genotypes. It was concluded that the cotton genotypes STV-468, Hat-1, Hat-2, Hat-5 and Hat-9 can be used in V. dahliae infected cotton cultivation areas.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"144 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"77530014","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp72-81
Ahmet Böbrek
Dünyada artan nüfusla beraber gıda talebi de artmaktadır. İklim değişikliği ve su kaynaklarının azalması gibi nedenlerle yoğun üretim yapılmasına rağmen gıda arzı yetersiz kalmaktadır. Hayvansal gıda ihtiyacının karşılanması için sektörün temel girdilerinden biri olan yem üretim tekniklerinde daha verimli yöntemler araştırılmaktadır. Üretim arayışları sonucunda tercih edilen yöntemlerden birisi hidroponik yöntem ile kaba yem üretimidir. Dikey tarımı ile daha dar üretim alanlarında daha çok üretim yapılabilmekte ve kaynak kullanımında %90’ları aşan tasarruf sağlanmaktadır. Hidroponik yöntem ile kaba yem üretiminde yem bitkilerinin tohumları çimlendirilerek 6-8 gün aralığında yeşil olarak hayvan beslemede kullanılmaktadır. Tohumların çimlendirilmesinde çok az miktarda normal su veya besinli su kullanılmaktadır. Hidroponik yöntemle üretilen hasılın hayvan beslenmesine uygun olduğu araştırmalardan anlaşılmaktadır. Hidroponik sistemlerde sıcaklık ve nem arasında sürekli bir dengenin sağlanması gereklidir. Yem üretimi için kurulan sistemlerde sıcaklık nem dengesinin iyi ayarlanamaması nedeniyle küflenmeler yaşanabilmektedir. Araştırmalarda küflenmenin yem kalitesini azalttığı hatta hayvanların ölümüne bile neden olabildiği belirtilmektedir. Yem üretiminde çok büyük bir ihtiyaca cevap veren kapalı üretim sistemlerinde uygulanan tüm işlemlerin hassas bir şekilde kontrol edilmesi gereklidir. Bu çalışma kapsamında hidroponik yöntemle kaba yem üretiminde nem ölçüm hatalarının azaltılmasına çalışılmıştır. Gerçekleştirilen ölçüm donanımı ile alınan ölçüm verileri sayısal filtreler kullanılarak işlenmiştir. Yeterli veri elde edildiğinde yapay zekâ çalışmalarında kullanılarak farklı yem bitkilerinin tohum çimlendirilmesi üzerine araştırmalar yapılabilecektir. Bu çalışma kapsamında hidroponik yöntemle kaba yem üretiminde nem ölçüm hatalarının azaltılmasına çalışılmıştır. Gerçekleştirilen ölçüm donanımı ile alınan ölçüm verileri sayısal filtreler kullanılarak işlenmiştir. Yeterli veri elde edildiğinde yapay zekâ çalışmalarında kullanılarak farklı yem bitkilerinin tohum çimlendirilmesi üzerine araştırmalar yapılabilecektir.
{"title":"Hidroponik Yöntem Kullanılarak Kaba Yem Üretiminde Sıcaklık ve Nem Takibi için Nesnelerin İnterneti Kullanımı","authors":"Ahmet Böbrek","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp72-81","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp72-81","url":null,"abstract":"Dünyada artan nüfusla beraber gıda talebi de artmaktadır. İklim değişikliği ve su kaynaklarının azalması gibi nedenlerle yoğun üretim yapılmasına rağmen gıda arzı yetersiz kalmaktadır. Hayvansal gıda ihtiyacının karşılanması için sektörün temel girdilerinden biri olan yem üretim tekniklerinde daha verimli yöntemler araştırılmaktadır. Üretim arayışları sonucunda tercih edilen yöntemlerden birisi hidroponik yöntem ile kaba yem üretimidir. Dikey tarımı ile daha dar üretim alanlarında daha çok üretim yapılabilmekte ve kaynak kullanımında %90’ları aşan tasarruf sağlanmaktadır. Hidroponik yöntem ile kaba yem üretiminde yem bitkilerinin tohumları çimlendirilerek 6-8 gün aralığında yeşil olarak hayvan beslemede kullanılmaktadır. Tohumların çimlendirilmesinde çok az miktarda normal su veya besinli su kullanılmaktadır. Hidroponik yöntemle üretilen hasılın hayvan beslenmesine uygun olduğu araştırmalardan anlaşılmaktadır. Hidroponik sistemlerde sıcaklık ve nem arasında sürekli bir dengenin sağlanması gereklidir. Yem üretimi için kurulan sistemlerde sıcaklık nem dengesinin iyi ayarlanamaması nedeniyle küflenmeler yaşanabilmektedir. Araştırmalarda küflenmenin yem kalitesini azalttığı hatta hayvanların ölümüne bile neden olabildiği belirtilmektedir. Yem üretiminde çok büyük bir ihtiyaca cevap veren kapalı üretim sistemlerinde uygulanan tüm işlemlerin hassas bir şekilde kontrol edilmesi gereklidir. Bu çalışma kapsamında hidroponik yöntemle kaba yem üretiminde nem ölçüm hatalarının azaltılmasına çalışılmıştır. Gerçekleştirilen ölçüm donanımı ile alınan ölçüm verileri sayısal filtreler kullanılarak işlenmiştir. Yeterli veri elde edildiğinde yapay zekâ çalışmalarında kullanılarak farklı yem bitkilerinin tohum çimlendirilmesi üzerine araştırmalar yapılabilecektir.\u0000Bu çalışma kapsamında hidroponik yöntemle kaba yem üretiminde nem ölçüm hatalarının azaltılmasına çalışılmıştır. Gerçekleştirilen ölçüm donanımı ile alınan ölçüm verileri sayısal filtreler kullanılarak işlenmiştir. Yeterli veri elde edildiğinde yapay zekâ çalışmalarında kullanılarak farklı yem bitkilerinin tohum çimlendirilmesi üzerine araştırmalar yapılabilecektir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"341 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83310675","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp64-71
Zeynep Dumanoğlu, Selim Özdemi̇r, Kağan Kökten
İnsan ve hayvan beslenmesinde tahıllar en önemli besin kaynaklarından birisidir. Tahılların üretim miktar ve kalitesini arttırmak için pek çok araştırma yapılmaktadır. Son zamanlarda yaşanılan iklimsel değişiklikler sebebiyle tahıl üretiminde yaşanabilecek problemleri ön görerek gerekli önlemlerin ele alınması üreticiler için girdi maliyetlerini düşürmeye olumlu yönde etki edecektir. Bu sebeple tahıl üretimde tarımsal mekanizasyon uygulamalarının önemi de artmaktadır. Bu çalışma, Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği ve Tarla bölümlerine ait laboratuvarlarda 2019-2020 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada, beş farklı inci darısı (Pennisetum glaucum (L.) R. Br.) genotiplerine (Ashara, Heveahri, Salix, Bitkileri White ve Yellow) ait tohumlar incelenmiş; bu tohumların morfolojik (şekil-boyut, yüzey alan, ortalama aritmetik ve geometrik çap, küresellik ve bin tane ağırlığı) ve fizyolojik (çimlenme oranı ve çimlenme zamanı) özellikleri belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar SPSS v.22 istatistik programında p<0.05 önemlilik düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışmada elde edilen verilere göre; beş farklı inci darısı genotipine sahip tohumların tamamının orta ve oval bir forma sahip olduğu, ortalama 0.325 mm uzunluk, 0.230 mm genişlik, 0.062 mm2 yüzey alan ve 7.005 g bin tane ağırlığında oldukları saptanmıştır. Araştırma sonunda, farklı genotiplere sahip inci darısı tohumlarına ait bazı morfolojik ve fizyolojik özellikler belirlenmiştir. Elde edilen verilerin, tarımsal mekanizasyon, tohum ıslah ve tohum teknolojisi gibi alanlarda değerlendirilmesi, üreticilerin girdi maliyetlerinin azaltılması ve erozyon kontrolüne katkı sağlayacağı sonucuna ulaşılmıştır.
{"title":"Farklı İnci Darısı (Pennisetum glaucum (L.) R. Br.) Genotiplerine Ait Tohumların Bazı Morfolojik ve Fizyolojik Özelliklerinin Belirlenmesi","authors":"Zeynep Dumanoğlu, Selim Özdemi̇r, Kağan Kökten","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp64-71","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp64-71","url":null,"abstract":"İnsan ve hayvan beslenmesinde tahıllar en önemli besin kaynaklarından birisidir. Tahılların üretim miktar ve kalitesini arttırmak için pek çok araştırma yapılmaktadır. Son zamanlarda yaşanılan iklimsel değişiklikler sebebiyle tahıl üretiminde yaşanabilecek problemleri ön görerek gerekli önlemlerin ele alınması üreticiler için girdi maliyetlerini düşürmeye olumlu yönde etki edecektir. Bu sebeple tahıl üretimde tarımsal mekanizasyon uygulamalarının önemi de artmaktadır. Bu çalışma, Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği ve Tarla bölümlerine ait laboratuvarlarda 2019-2020 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada, beş farklı inci darısı (Pennisetum glaucum (L.) R. Br.) genotiplerine (Ashara, Heveahri, Salix, Bitkileri White ve Yellow) ait tohumlar incelenmiş; bu tohumların morfolojik (şekil-boyut, yüzey alan, ortalama aritmetik ve geometrik çap, küresellik ve bin tane ağırlığı) ve fizyolojik (çimlenme oranı ve çimlenme zamanı) özellikleri belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar SPSS v.22 istatistik programında p<0.05 önemlilik düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışmada elde edilen verilere göre; beş farklı inci darısı genotipine sahip tohumların tamamının orta ve oval bir forma sahip olduğu, ortalama 0.325 mm uzunluk, 0.230 mm genişlik, 0.062 mm2 yüzey alan ve 7.005 g bin tane ağırlığında oldukları saptanmıştır. Araştırma sonunda, farklı genotiplere sahip inci darısı tohumlarına ait bazı morfolojik ve fizyolojik özellikler belirlenmiştir. Elde edilen verilerin, tarımsal mekanizasyon, tohum ıslah ve tohum teknolojisi gibi alanlarda değerlendirilmesi, üreticilerin girdi maliyetlerinin azaltılması ve erozyon kontrolüne katkı sağlayacağı sonucuna ulaşılmıştır.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"125 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76389118","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp154-167
T. Dimitrovski
The aim of this study was to evaluate some biological, morphological, productive and quality properties of the tropical cucurbit chayote Sechium edule (Jacq.) Sw. var. albus spinosum grown under temperate climate conditions in the Kochani region, North Macedonia during 2019 and 2020. The short day photoperiod resulted in long vegetative stage (143.25 8.13 days). Flowering started in September, and the generative phase lasted 56.25 4.60 days in average based on the harvest date. Average ripe fruit yield of 28.05 18.67 kg/plant was obtained, with higher yield, number of fruits and fruit weight in 2020. The higher summer temperatures that resulted in a stressed growth, the later development of flowers and higher pest infestation with white fly and aphids may have contributed the lower yield in 2019. According to the ANOVA and LSD test results, 27 to 31 days were enough for fruit maturation. The fruit was 12.14 0.01 cm long, 8,06 0.06 cm wide and 7.30 0.05 cm thick and had an average water content of 94.72 0.13%, total soluble solids of 2.35 0.21 %Brix and pH value of 6.39 0.11.
{"title":"Evaluation of the tropical cucurbit chayote Sechium edule (Jacq.) Sw. var. albus spinosum under the temperate climate conditions of North Macedonia","authors":"T. Dimitrovski","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp154-167","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp154-167","url":null,"abstract":"The aim of this study was to evaluate some biological, morphological, productive and quality properties of the tropical cucurbit chayote Sechium edule (Jacq.) Sw. var. albus spinosum grown under temperate climate conditions in the Kochani region, North Macedonia during 2019 and 2020. The short day photoperiod resulted in long vegetative stage (143.25 8.13 days). Flowering started in September, and the generative phase lasted 56.25 4.60 days in average based on the harvest date. Average ripe fruit yield of 28.05 18.67 kg/plant was obtained, with higher yield, number of fruits and fruit weight in 2020. The higher summer temperatures that resulted in a stressed growth, the later development of flowers and higher pest infestation with white fly and aphids may have contributed the lower yield in 2019. According to the ANOVA and LSD test results, 27 to 31 days were enough for fruit maturation. The fruit was 12.14 0.01 cm long, 8,06 0.06 cm wide and 7.30 0.05 cm thick and had an average water content of 94.72 0.13%, total soluble solids of 2.35 0.21 %Brix and pH value of 6.39 0.11.\u0000 ","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"12 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"77729084","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-25DOI: 10.46291/ispecjasvol6iss1pp118-130
Mahmut Gümüştaş, N. Turan
Bu araştırma, bazı tahılların farklı oranlarda yem bezelyesi (Pisum sativum L.) ile karıştırılarak silaj kalitesine etkisinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Denemede bitki materyali olarak, Aslım-95 (çavdar), Yeniçeri (yulaf) ve Özkaynak (yem bezelyesi) çeşitleri kullanılmıştır. Araştırma, Siirt Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanında kışlık olarak 2019-2020 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışmada, yalın olarak %100 yulaf, %100 çavdar ve %100 yem bezelyesi ile %75 yulaf + %25 yem bezelyesi, %50 yulaf + %50 yem bezelyesi, %25 yulaf + %75 yem bezelyesi, %75 çavdar + %25 yem bezelyesi, %50 çavdar + %50 yem bezelyesi ve %25 çavdar + %75 yem bezelyesi karışım oranlarından silaj elde edilmiştir. Araştırmada; silajların ortalama pH değeri 4.82, kuru madde oranı %29.48, ham protein oranı %10.59, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF) oranı %39.05, nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF) oranı %57.24, sindirilebilir kuru madde (SKM) oranı %58.47, kuru madde tüketimi (KMT) oranı %2.13 ve nispi yem değeri (NYD) 97.69 olarak tespit edilmiştir. Sonuç olarak fiziksel ve kimyasal açıdan %75 yem bezelyesi + %25 tahıl karışımının en iyi sonucu veren karışım olduğu sonucuna varılmıştır.
{"title":"Bazı Tahılların Farklı Oranlarda Yem Bezelyesi (Pisum sativum L.) ile Karıştırılarak Silaj Kalitesine Etkisinin Araştırılması","authors":"Mahmut Gümüştaş, N. Turan","doi":"10.46291/ispecjasvol6iss1pp118-130","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol6iss1pp118-130","url":null,"abstract":"Bu araştırma, bazı tahılların farklı oranlarda yem bezelyesi (Pisum sativum L.) ile karıştırılarak silaj kalitesine etkisinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Denemede bitki materyali olarak, Aslım-95 (çavdar), Yeniçeri (yulaf) ve Özkaynak (yem bezelyesi) çeşitleri kullanılmıştır. Araştırma, Siirt Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanında kışlık olarak 2019-2020 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışmada, yalın olarak %100 yulaf, %100 çavdar ve %100 yem bezelyesi ile %75 yulaf + %25 yem bezelyesi, %50 yulaf + %50 yem bezelyesi, %25 yulaf + %75 yem bezelyesi, %75 çavdar + %25 yem bezelyesi, %50 çavdar + %50 yem bezelyesi ve %25 çavdar + %75 yem bezelyesi karışım oranlarından silaj elde edilmiştir. Araştırmada; silajların ortalama pH değeri 4.82, kuru madde oranı %29.48, ham protein oranı %10.59, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF) oranı %39.05, nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF) oranı %57.24, sindirilebilir kuru madde (SKM) oranı %58.47, kuru madde tüketimi (KMT) oranı %2.13 ve nispi yem değeri (NYD) 97.69 olarak tespit edilmiştir. Sonuç olarak fiziksel ve kimyasal açıdan %75 yem bezelyesi + %25 tahıl karışımının en iyi sonucu veren karışım olduğu sonucuna varılmıştır. ","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89610468","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：