The Slime mould algorithm (SMA) is a relatively new metaheuristic technique that was just presented. While the performance of the newly proposed algorithms gives satisfactory results in optimization problems, combining a recently proposed algorithm with the components of different algorithms improves the performance of SMAs. In recent years, leader SMA (LSMA) and equilibrium optimizer SMA (ESMA) methods, in which SMA is combined with different algorithms, have been proposed. The advantages of the two proposed methods over SMA in different problems are shown. In this study, in order to eliminate the disadvantages of SMA, such as slow convergence rate and local optimum, the performances of the CEC2020 test functions were investigated together with the LSMA and ESMA methods proposed in recent years. The results obtained are statistically analyzed and given in detail in the study.
{"title":"Investigation of Slime Mould Algorithm and Hybrid Slime Mould Algorithms' Performance in Global Optimization Problems","authors":"Osman Altay, Elif Varol Altay","doi":"10.24012/dumf.1177288","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1177288","url":null,"abstract":"The Slime mould algorithm (SMA) is a relatively new metaheuristic technique that was just presented. While the performance of the newly proposed algorithms gives satisfactory results in optimization problems, combining a recently proposed algorithm with the components of different algorithms improves the performance of SMAs. In recent years, leader SMA (LSMA) and equilibrium optimizer SMA (ESMA) methods, in which SMA is combined with different algorithms, have been proposed. The advantages of the two proposed methods over SMA in different problems are shown. In this study, in order to eliminate the disadvantages of SMA, such as slow convergence rate and local optimum, the performances of the CEC2020 test functions were investigated together with the LSMA and ESMA methods proposed in recent years. The results obtained are statistically analyzed and given in detail in the study.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130765209","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bantlı konveyörlerde birim zamana bağlı olarak taşınan malzeme miktarını ifade eden konveyör kapasitesi; konveyörün eğimine bağlı olarak değişmektedir. Eğimli olarak çalışan konveyörlerin kapasitesi, genel bir eğim faktörü (k) tablosu üzerinden seçilen değerler kullanılarak bulunmaktadır. Buradaki eğim faktörü konveyör tasarımı ve taşınan malzeme özelliklerine bağlı olmadan, tüm konveyörler için aynı olarak kullanılmaktadır. Böylelikle konveyör kapasitesi yaklaşık olarak hesaplanmaktadır. Bu çalışmada hedeflenen, konveyör kapasitesinin genel olarak kullanılan eğim faktörüne ihtiyaç duyulmadan, Ayrık Elemanlar Metodu (Discrete Element Method) (DEM) kullanılarak her açı için numerik olarak bulunmasıdır. Çalışmada farklı eğimlerdeki konveyörler için kapasite değerleri teorik ve numerik olarak bulunmuştur. Numerik olarak bulunan kapasite değerleri yardımıyla konveyörün tasarımına ait eğim faktörü elde edilmiştir. Elde edilen eğim faktörü değeri, endüstride yaygın olarak kullanılan genel eğim (teorik) faktörü değerleriyle kıyaslanmıştır. Numerik olarak elde edilen konveyör kapasitelerinin ve eğim faktörünün, teorik yöntemdeki değerlerden daha düşük olduğu bulunmuştur.
{"title":"Farklı Eğimlerdeki Bantlı Konveyörlerde Kapasitenin Ayrık Elemanlar Metoduyla (DEM) İncelenmesi","authors":"Berna Bolat, Birgül AŞÇIOĞLU TEMİZTAŞ, Enes Sezer","doi":"10.24012/dumf.1184931","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1184931","url":null,"abstract":"Bantlı konveyörlerde birim zamana bağlı olarak taşınan malzeme miktarını ifade eden konveyör kapasitesi; konveyörün eğimine bağlı olarak değişmektedir. Eğimli olarak çalışan konveyörlerin kapasitesi, genel bir eğim faktörü (k) tablosu üzerinden seçilen değerler kullanılarak bulunmaktadır. Buradaki eğim faktörü konveyör tasarımı ve taşınan malzeme özelliklerine bağlı olmadan, tüm konveyörler için aynı olarak kullanılmaktadır. Böylelikle konveyör kapasitesi yaklaşık olarak hesaplanmaktadır. Bu çalışmada hedeflenen, konveyör kapasitesinin genel olarak kullanılan eğim faktörüne ihtiyaç duyulmadan, Ayrık Elemanlar Metodu (Discrete Element Method) (DEM) kullanılarak her açı için numerik olarak bulunmasıdır. Çalışmada farklı eğimlerdeki konveyörler için kapasite değerleri teorik ve numerik olarak bulunmuştur. Numerik olarak bulunan kapasite değerleri yardımıyla konveyörün tasarımına ait eğim faktörü elde edilmiştir. Elde edilen eğim faktörü değeri, endüstride yaygın olarak kullanılan genel eğim (teorik) faktörü değerleriyle kıyaslanmıştır. Numerik olarak elde edilen konveyör kapasitelerinin ve eğim faktörünün, teorik yöntemdeki değerlerden daha düşük olduğu bulunmuştur.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"21 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133546710","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
This study contributes to our understanding of the Metaverse by presenting a case study of the implementation of brain-computer interface supported game-based engagement in a Virtual Environment (VE). In VE, individuals can communicate with anyone, anywhere, anytime, without any limits. This situation will increase the barrier-free living standards of disabled people in a more accessible environment. A virtual world of well-being awaits these individuals, primarily through gamified applications thanks to Brain-Computer Interfaces. Virtual environments in the Metaverse can be infinitely large, but the user's movement in a virtual reality (VR) environment is constrained by the natural environment. Locomotion has become a popular motion interface as it allows for full exploration of VE. In this study, the teleport method from locomotion methods was used. To teleport, the user selects the intended location using brain signals before being instantly transported to that location. Brain signals are decomposed into alpha, beta, and gamma bands. The features of each band signal in Time, frequency, and time-frequency domains are extracted. In this proposed method, the highest performance of binary classification was obtained in the frequency domain and the Alpha band. Signals in the alpha band were tested in the domains Time, Frequency, and Time-Frequency. Teleport operations are faster with Time and more stable with the frequency domain. However, the Hilbert-Huang Transform (HHT) method used in the Time-Frequency domain could not respond adequately to real-time applications. All these analyses were experienced in the Erzurum Virtual Tour case study, which was prepared to promote cultural heritage with the gamification method.
{"title":"A brain-computer interface with gamification in the Metaverse","authors":"Yaşar Daşdemir","doi":"10.24012/dumf.1134296","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1134296","url":null,"abstract":"This study contributes to our understanding of the Metaverse by presenting a case study of the implementation of brain-computer interface supported game-based engagement in a Virtual Environment (VE). In VE, individuals can communicate with anyone, anywhere, anytime, without any limits. This situation will increase the barrier-free living standards of disabled people in a more accessible environment. A virtual world of well-being awaits these individuals, primarily through gamified applications thanks to Brain-Computer Interfaces. Virtual environments in the Metaverse can be infinitely large, but the user's movement in a virtual reality (VR) environment is constrained by the natural environment. Locomotion has become a popular motion interface as it allows for full exploration of VE. In this study, the teleport method from locomotion methods was used. To teleport, the user selects the intended location using brain signals before being instantly transported to that location. Brain signals are decomposed into alpha, beta, and gamma bands. The features of each band signal in Time, frequency, and time-frequency domains are extracted. In this proposed method, the highest performance of binary classification was obtained in the frequency domain and the Alpha band. Signals in the alpha band were tested in the domains Time, Frequency, and Time-Frequency. Teleport operations are faster with Time and more stable with the frequency domain. However, the Hilbert-Huang Transform (HHT) method used in the Time-Frequency domain could not respond adequately to real-time applications. All these analyses were experienced in the Erzurum Virtual Tour case study, which was prepared to promote cultural heritage with the gamification method.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"64 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133138666","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Perpira is a registered ancient bridge, probably constructed during the Late Roman/Early Byzantine, to span the banks of the Batman Stream. The foundations and the piers are the surviving remains of this bridge. Considering the current state, it is known that the bridge has not been repaired since it was discovered. Therefore, the remaining parts of the structure, especially the cut stone blocks, are original and contain precious information about the construction techniques and material selection of the period in which it was constructed. During the site investigations, it has been found that the stones used in the downstream and upstream sections may be different. In order to examine this unique application, samples were collected from the piers' downstream and upstream sections. The samples were then used to evaluate their petrographic, geochemical and engineering properties. At the macro scale, the questioned samples' petrophysical characteristics seem similar. However, the variances in their physicomechanical, petrographic, and mineralogical features indicate that they have distinctly different characteristics. The laboratory results demonstrate that the stone used in the upstream section is dolomite and has a strength of 25.21 MPa and a porosity of 25.38 percent, while the one used in the upstream section has a strength of 59.93 MPa and a porosity of 5.80 percent. According to the experiment results, it can be stated that Romans constructed this structure using highly competent engineering knowledge and material optimization. The findings also highlight how even a single piece of artefacts may provide new insights for understanding ancient material application practices.
{"title":"One pier with two stones: A case study on different stones used in the foundation of a Roman bridge","authors":"F. Dursun, F. M. Hali̇feoğlu","doi":"10.24012/dumf.1194052","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1194052","url":null,"abstract":"Perpira is a registered ancient bridge, probably constructed during the Late Roman/Early Byzantine, to span the banks of the Batman Stream. The foundations and the piers are the surviving remains of this bridge. Considering the current state, it is known that the bridge has not been repaired since it was discovered. Therefore, the remaining parts of the structure, especially the cut stone blocks, are original and contain precious information about the construction techniques and material selection of the period in which it was constructed. During the site investigations, it has been found that the stones used in the downstream and upstream sections may be different. In order to examine this unique application, samples were collected from the piers' downstream and upstream sections. The samples were then used to evaluate their petrographic, geochemical and engineering properties. At the macro scale, the questioned samples' petrophysical characteristics seem similar. However, the variances in their physicomechanical, petrographic, and mineralogical features indicate that they have distinctly different characteristics. The laboratory results demonstrate that the stone used in the upstream section is dolomite and has a strength of 25.21 MPa and a porosity of 25.38 percent, while the one used in the upstream section has a strength of 59.93 MPa and a porosity of 5.80 percent. According to the experiment results, it can be stated that Romans constructed this structure using highly competent engineering knowledge and material optimization. The findings also highlight how even a single piece of artefacts may provide new insights for understanding ancient material application practices.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"98 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126730342","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
İzmit Körfez Geçiş Köprüsü Projesi’nde köprü kesonlarına ait inşaat işlerinin % 70’lik kısmı 22.820 m2 alana sahip kuru havuzda yapılmıştır. - 7.50 metre derinliğe sahip kuru havuzun, çalışma platformu imkânı sağlayan çevre deniz dolgusu, susuzlaştırma ve kazı şev stabilite amaçlı palplanşların çakılması, havuz dışı kaya koruması, havuz içi kazısı aşamalarıyla inşa edilmiştir. Mühendislik jeolojisi çalışmaları ile belirlenen zemin parametreleri kullanılarak hazırlanan kuru havuz tasarımında karaya paralel taraf (doğu yönü) palplanşları 12.00 m ve diğer üç kuzey, batı ve güney tarafları 18.00 m olarak hesaplanmıştır. Ancak İngiltere merkezli kontrol firması, tasarımda kullanılan yerel zemin parametre değerlerini çok yüksek olarak yorumlamıştır. Yorumlara paralel hazırlanan ve korelasyonlarla belirlenen jeoteknik parametrelere göre tasarım revizyonu ile palplanş boyları 16.00 ile 24.00 metre olarak belirlenmiştir. Bu yeni tasarıma göre yapılan palplanş çakım uygulaması planlanan ve karşılaşılan sorunların çözümü için bilinen tüm ilave uygulama yöntemlerinin devreye sokulmasına karşın, proje sonunda 24.00 metre olarak çakılması planlanan palplanşların çakım derinliği en fazla 20.37 metre olarak gerçekleşmiştir. Zaman ve ilave yöntemlerden kaynaklı inşaat maliyeti artarken yaklaşık 1800 metre palplanş zayiatı olmuştur. Mühendislik jeolojisi modeli ve özellikle kil tabakasının mekanik dayanımının tekrar teyitti amacıyla, 5 adet ilave zemin araştırma sondajı yapılmıştır. Sondaj verilerinin değerlendirilmesi sonucunda, ilk tasarımın ve bu tasarımda belirlenen palplanş boylarının yeterli olduğu, 18.00 metreden daha derindeki kil tabakasının jeoteknik parametrelerinin palplanş çakımına uygun olmadığı tespit edilmiştir. Mühendislik yapılarının tasarımında standartlaştırılmış veya korelasyona dayalı zemin parametrelerinden ziyade yerinde zemin araştırmalarına dayalı zemin ve jeoteknik tasarım parametrelerinin belirlenmesi ve kullanılması yapı güvenliği, zaman ve mali kayıpların yaşanma olasılığını ve riskini bu örnekte de olduğu gibi azaltmaktadır.
{"title":"İzmit Körfez Geçiş Köprüsü (Osman Gazi Köprüsü) Hersek Burnu ayağı kuru havuz inşaatında zemin ve jeoteknik tasarım parametrelerinin korelasyon yöntemleriyle belirlenmesi sonucu karşılaşılan sorunlar","authors":"M. Ince, A. Karakaş, Özkan Coruk","doi":"10.24012/dumf.1128735","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1128735","url":null,"abstract":"İzmit Körfez Geçiş Köprüsü Projesi’nde köprü kesonlarına ait inşaat işlerinin % 70’lik kısmı 22.820 m2 alana sahip kuru havuzda yapılmıştır. - 7.50 metre derinliğe sahip kuru havuzun, çalışma platformu imkânı sağlayan çevre deniz dolgusu, susuzlaştırma ve kazı şev stabilite amaçlı palplanşların çakılması, havuz dışı kaya koruması, havuz içi kazısı aşamalarıyla inşa edilmiştir. Mühendislik jeolojisi çalışmaları ile belirlenen zemin parametreleri kullanılarak hazırlanan kuru havuz tasarımında karaya paralel taraf (doğu yönü) palplanşları 12.00 m ve diğer üç kuzey, batı ve güney tarafları 18.00 m olarak hesaplanmıştır. Ancak İngiltere merkezli kontrol firması, tasarımda kullanılan yerel zemin parametre değerlerini çok yüksek olarak yorumlamıştır. Yorumlara paralel hazırlanan ve korelasyonlarla belirlenen jeoteknik parametrelere göre tasarım revizyonu ile palplanş boyları 16.00 ile 24.00 metre olarak belirlenmiştir. Bu yeni tasarıma göre yapılan palplanş çakım uygulaması planlanan ve karşılaşılan sorunların çözümü için bilinen tüm ilave uygulama yöntemlerinin devreye sokulmasına karşın, proje sonunda 24.00 metre olarak çakılması planlanan palplanşların çakım derinliği en fazla 20.37 metre olarak gerçekleşmiştir. Zaman ve ilave yöntemlerden kaynaklı inşaat maliyeti artarken yaklaşık 1800 metre palplanş zayiatı olmuştur. Mühendislik jeolojisi modeli ve özellikle kil tabakasının mekanik dayanımının tekrar teyitti amacıyla, 5 adet ilave zemin araştırma sondajı yapılmıştır. Sondaj verilerinin değerlendirilmesi sonucunda, ilk tasarımın ve bu tasarımda belirlenen palplanş boylarının yeterli olduğu, 18.00 metreden daha derindeki kil tabakasının jeoteknik parametrelerinin palplanş çakımına uygun olmadığı tespit edilmiştir. Mühendislik yapılarının tasarımında standartlaştırılmış veya korelasyona dayalı zemin parametrelerinden ziyade yerinde zemin araştırmalarına dayalı zemin ve jeoteknik tasarım parametrelerinin belirlenmesi ve kullanılması yapı güvenliği, zaman ve mali kayıpların yaşanma olasılığını ve riskini bu örnekte de olduğu gibi azaltmaktadır.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123596440","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışma İstanbul ili Bağcılar ve Zeytinburnu ilçelerinde yapılmış zemin etütleri sonrası geoteknik raporlar sonucunda elde edilen verilerle, yüksek plastisiteli kil zeminlerdeki düşey yer değiştirmenin azaltması için kum kazıkların performans değerlendirilmesini içerir. İncelemeler sonlu elemanlar yöntemi olan PLAXIS-2D ile yapılmıştır. Bu çalışma kapsamda suya doygun ve (yeraltı suyunun olmadığı) kuru olan yüksek plastisiteli killi zeminin (CH) içerisine çeşitli uzunluk/çap oranlarında (L/D), tekil ve grup(üçlü) kazıklar yerleştirilmiştir. Kum kazıklar çeşitli L/D oranlarında (10-5,71-8,57) ve farklı kazıklar arası mesafelerde (S) modellenmiştir. Kazıklar arasındaki ara mesafe ile grup etkisine bakılmıştır (S:2, S:4). Tüm zemin üzerine 578kN/m2 düzgün yayılı yük uygulanmıştır. Bu çalışmada yüksek plastisiteli kil içerikli zemin, Yumuşayan Zemin(Soft Soil) modeli, dolgu kısım için Pekleşen Zemin modeli (Pekleşen Zemin model) ve kum kazıklar ise Mohr-Coulomb zemin modeli ile modellenmiştir. Daha sonra oturmanın en az olduğu durumda kum kazıklar geotekstil donatı ile kaplanarak PLAXIS-2D ile tekrar analiz edilmiştir. Çıkan sonuçlara göre yeraltı su seviyesinin 1m olduğu durumda (doygun) halde en iyi zemin düşey yer değiştirme L/D oranının 8,57olduğu ve kazıklar arası mesafenin 4m olduğu durumdur. Zemin kuru iken (yeraltı suyunun olmadığı) en iyi düşey yer değiştirme L/D oranı 8,57 olan ve zemin içerisine yerleştirilen tek kazıklı olduğu durumdur.
{"title":"Geosentetik Takviyeli Kum Kazıkları İle Güçlendirilen Yumuşak Kil Zeminlerin Düşey Yer Değiştirme Davranışının Değerlendirilmesi","authors":"Kaveh Dehghani̇an, Serpil Erden","doi":"10.24012/dumf.1084638","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1084638","url":null,"abstract":"Bu çalışma İstanbul ili Bağcılar ve Zeytinburnu ilçelerinde yapılmış zemin etütleri sonrası geoteknik raporlar sonucunda elde edilen verilerle, yüksek plastisiteli kil zeminlerdeki düşey yer değiştirmenin azaltması için kum kazıkların performans değerlendirilmesini içerir. İncelemeler sonlu elemanlar yöntemi olan PLAXIS-2D ile yapılmıştır. Bu çalışma kapsamda suya doygun ve (yeraltı suyunun olmadığı) kuru olan yüksek plastisiteli killi zeminin (CH) içerisine çeşitli uzunluk/çap oranlarında (L/D), tekil ve grup(üçlü) kazıklar yerleştirilmiştir. Kum kazıklar çeşitli L/D oranlarında (10-5,71-8,57) ve farklı kazıklar arası mesafelerde (S) modellenmiştir. Kazıklar arasındaki ara mesafe ile grup etkisine bakılmıştır (S:2, S:4). Tüm zemin üzerine 578kN/m2 düzgün yayılı yük uygulanmıştır. Bu çalışmada yüksek plastisiteli kil içerikli zemin, Yumuşayan Zemin(Soft Soil) modeli, dolgu kısım için Pekleşen Zemin modeli (Pekleşen Zemin model) ve kum kazıklar ise Mohr-Coulomb zemin modeli ile modellenmiştir. Daha sonra oturmanın en az olduğu durumda kum kazıklar geotekstil donatı ile kaplanarak PLAXIS-2D ile tekrar analiz edilmiştir. Çıkan sonuçlara göre yeraltı su seviyesinin 1m olduğu durumda (doygun) halde en iyi zemin düşey yer değiştirme L/D oranının 8,57olduğu ve kazıklar arası mesafenin 4m olduğu durumdur. Zemin kuru iken (yeraltı suyunun olmadığı) en iyi düşey yer değiştirme L/D oranı 8,57 olan ve zemin içerisine yerleştirilen tek kazıklı olduğu durumdur.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131110157","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Yaşam dinamiklerinin farklılaşmasından doğan göçler nedeniyle kent nüfusları beklenenin üzerinde gerçekleşmektedir. Kentsel alanların bu göçleri karşılayabilecek altyapıya sahip olması sürdürülebilirlik açısından elzem olmakla birlikte son yıllarda küresel ısınmaya bağlı olarak yaşanılan iklim değişikliği ve bunun çevresel tahribatları, özellikle kentsel alanlarda daha yoğun bir şekilde hissedilmektedir. Bu nedenle kentlerde aşırı nüfus yoğunluğunun ihtiyaçlarını karşılayabilecek sürdürülebilir yönetim anlayışlarına ihtiyaç vardır. Bu noktada hem çevreci hem de sürdürülebilir özelliklere sahip olan, ekonomik değerler ile çevresel değerler arasında bir denge kurarak kent yönetimini hedefleyen yeşil altyapı anlayışı son dönemlerde kent tasarımlarında ve halihazır kentlerin doğayla olan tezatlığının engellenmesinde yerini almıştır. Bu olgu çerçevesinde liman kenti olan İskenderun ilçesi özelinde nitel gözlemlere dayalı gerçekleştirilen çalışmada yeşil altyapı bileşenlerinden kurakçıl peyzaj, sürdürülebilir tarım, yağmursuyu yönetimi, atıksu yönetimi ve yeşil liman kavramları incelenmiş, kentin mevcut ve olası genişleme durumlarının sürdürülebilir kent yönetimi anlayışı ile gerçekleştirilmesine ışık tutulmaya çalışılmıştır.
{"title":"Sürdürülebilir kent yönetimi ve yeşil altyapı kavramı kapsamında çevreci yaklaşımlar: İskenderun örneği","authors":"Talip Turna, Alper Solmaz","doi":"10.24012/dumf.1182834","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1182834","url":null,"abstract":"Yaşam dinamiklerinin farklılaşmasından doğan göçler nedeniyle kent nüfusları beklenenin üzerinde gerçekleşmektedir. Kentsel alanların bu göçleri karşılayabilecek altyapıya sahip olması sürdürülebilirlik açısından elzem olmakla birlikte son yıllarda küresel ısınmaya bağlı olarak yaşanılan iklim değişikliği ve bunun çevresel tahribatları, özellikle kentsel alanlarda daha yoğun bir şekilde hissedilmektedir. Bu nedenle kentlerde aşırı nüfus yoğunluğunun ihtiyaçlarını karşılayabilecek sürdürülebilir yönetim anlayışlarına ihtiyaç vardır. Bu noktada hem çevreci hem de sürdürülebilir özelliklere sahip olan, ekonomik değerler ile çevresel değerler arasında bir denge kurarak kent yönetimini hedefleyen yeşil altyapı anlayışı son dönemlerde kent tasarımlarında ve halihazır kentlerin doğayla olan tezatlığının engellenmesinde yerini almıştır. Bu olgu çerçevesinde liman kenti olan İskenderun ilçesi özelinde nitel gözlemlere dayalı gerçekleştirilen çalışmada yeşil altyapı bileşenlerinden kurakçıl peyzaj, sürdürülebilir tarım, yağmursuyu yönetimi, atıksu yönetimi ve yeşil liman kavramları incelenmiş, kentin mevcut ve olası genişleme durumlarının sürdürülebilir kent yönetimi anlayışı ile gerçekleştirilmesine ışık tutulmaya çalışılmıştır.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"32 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-10-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127033063","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
With the growing interest in renewable energy systems, studies on the sustainability of small-scale wind turbines have been published in recent years. A literature review was conducted in this study to compile scientific studies conducted to evaluate the environmental effects of medium and small-sized wind energy systems using the life cycle assessment. Life cycle assessment is a method of evaluating the environmental sustainability of a product, process, or system that is becoming more important in the context of decisions and policies in the energy sector. The environmental effects of medium and small-sized wind turbines on the life cycle size have been investigated in this study, which looked at studies conducted since 2004. The vast majority of these studies conducted environmental sustainability assessments based solely on a few environmental impact indicators such as global warming potential. There are only a few studies that consider a wider range of environmental effects. The collection and analysis of studies examining the life cycle environmental sustainability of medium and small-scale wind turbines are important for determining the future vision of small-scale energy production systems.
{"title":"The Analysis of Climate Change Awareness at Local Level in Bilecik","authors":"Burçin Atılgan Türkmen","doi":"10.24012/dumf.1054061","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1054061","url":null,"abstract":"With the growing interest in renewable energy systems, studies on the sustainability of small-scale wind turbines have been published in recent years. A literature review was conducted in this study to compile scientific studies conducted to evaluate the environmental effects of medium and small-sized wind energy systems using the life cycle assessment. Life cycle assessment is a method of evaluating the environmental sustainability of a product, process, or system that is becoming more important in the context of decisions and policies in the energy sector. The environmental effects of medium and small-sized wind turbines on the life cycle size have been investigated in this study, which looked at studies conducted since 2004. The vast majority of these studies conducted environmental sustainability assessments based solely on a few environmental impact indicators such as global warming potential. There are only a few studies that consider a wider range of environmental effects. The collection and analysis of studies examining the life cycle environmental sustainability of medium and small-scale wind turbines are important for determining the future vision of small-scale energy production systems.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"23 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125237150","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Durukan Erdoğan, Kenan Yiğit, Faruk Aydın, Bora Acarkan
Gemilerin çoğunda elektrik enerjisi ihtiyacı dizel jeneratör grupları ile karşılanmaktadır. Gemilerin türüne ve kapasitesine bağlı olarak gemilerde farklı sayılarda ve farklı kapasitelerde jeneratör grupları bulunabilir. Gemilerde elektrik enerjisi ihtiyacının birden fazla jeneratör ile karşılanması durumunda diğer jeneratörün senkronize bir şekilde devreye alınması gerekmektedir. Bu süreç hem otomatik hem de manuel olarak yürütülebilmektedir. Bu çalışmada, bir gemide iki jeneratörün senkronizasyon süreci Matlab/Simulink programında bir benzetim çalışması yapılarak incelenmiştir. Sonrasında, senkronizasyon sürecinde jeneratör baralarındaki elektriksel parametrelerin değişimleri yorumlanmıştır. Bu çalışma ile özellikle gemi personelinin senkronizasyon süreci hakkında teorik bilgi edinmesi ve literatüre gemi elektriği alanında katkı sunulması amaçlanmıştır.
{"title":"Gemi jeneratörlerinin senkronizasyonu üzerine bir benzetim çalışması","authors":"Durukan Erdoğan, Kenan Yiğit, Faruk Aydın, Bora Acarkan","doi":"10.24012/dumf.1134163","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1134163","url":null,"abstract":"Gemilerin çoğunda elektrik enerjisi ihtiyacı dizel jeneratör grupları ile karşılanmaktadır. Gemilerin türüne ve kapasitesine bağlı olarak gemilerde farklı sayılarda ve farklı kapasitelerde jeneratör grupları bulunabilir. Gemilerde elektrik enerjisi ihtiyacının birden fazla jeneratör ile karşılanması durumunda diğer jeneratörün senkronize bir şekilde devreye alınması gerekmektedir. Bu süreç hem otomatik hem de manuel olarak yürütülebilmektedir. Bu çalışmada, bir gemide iki jeneratörün senkronizasyon süreci Matlab/Simulink programında bir benzetim çalışması yapılarak incelenmiştir. Sonrasında, senkronizasyon sürecinde jeneratör baralarındaki elektriksel parametrelerin değişimleri yorumlanmıştır. Bu çalışma ile özellikle gemi personelinin senkronizasyon süreci hakkında teorik bilgi edinmesi ve literatüre gemi elektriği alanında katkı sunulması amaçlanmıştır.","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"37 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115929330","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Karınca Koloni ve Genetik Algoritma Yöntemleri Kullanarak En iyi Sayaç Okuma Güzergahının Tespit Edilmesi","authors":"Mehmet Erat, Murat Taşyürek","doi":"10.24012/dumf.1072010","DOIUrl":"https://doi.org/10.24012/dumf.1072010","url":null,"abstract":"<jats:p xml:lang=\"en\" />","PeriodicalId":158576,"journal":{"name":"DÜMF Mühendislik Dergisi","volume":"78 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132509748","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：