Течение детского церебрального паралича (ДЦП) часто осложняется эпилепсией. Проблема взаимосвязи этих заболе ваний является довольно актуальной в детской неврологии. По данным литературы, частота эпилепсии у пациентов с церебральным параличом составляет 1545%. Целью этого исследования был анализ распространенности и характери стика эпилепсии у детей с детским церебральным параличом по материалам Детской Неврологической больницы горо да Баку за 20132017 гг. В целом, при эпилепсии у детей с церебральным параличом преобладает более ранний дебют, низкая частота генерализованных приступов, политерапия, а также фармакорезистентность. Приступы развиваются в основном до 2 лет и наиболее часто встречаются при тетраплегической форме ДЦП.
儿童脑瘫(cmp)的流动经常被癫痫并发症。这些栅栏之间的关系问题在儿童神经学中很重要。根据文献,脑瘫患者的癫痫率为15 - 45%。这项研究的目的是分析goro - da - 2017年儿童脑瘫患者的普遍性和特征。癫痫通常持续到两岁,最常见的是四部曲形式的脑瘫。
{"title":"Характеристика пациентов с эпилепсией и различными формами детского церебрального паралича","authors":"Ю Б Боднарук","doi":"10.28942/nnj.v1i16.281","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/nnj.v1i16.281","url":null,"abstract":"Течение детского церебрального паралича (ДЦП) часто осложняется эпилепсией. Проблема взаимосвязи этих заболе ваний является довольно актуальной в детской неврологии. По данным литературы, частота эпилепсии у пациентов с церебральным параличом составляет 1545%. Целью этого исследования был анализ распространенности и характери стика эпилепсии у детей с детским церебральным параличом по материалам Детской Неврологической больницы горо да Баку за 20132017 гг. В целом, при эпилепсии у детей с церебральным параличом преобладает более ранний дебют, низкая частота генерализованных приступов, политерапия, а также фармакорезистентность. Приступы развиваются в основном до 2 лет и наиболее часто встречаются при тетраплегической форме ДЦП.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"49 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-04-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88508850","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
М. И. Мордвинцева, Ф. Дж. Насирова, М. М. Мурсалов, Ф. Н. Касумова
Статья посвящена защитной роли холестерина в условиях стресса. В статье обсуждено, что атеросклероз имеет социальноэкономическиепричины, а не холестериновые. Дана информация о значительных шагах вперед в пониманиемеханизмов воздействия стресса и его последствия на организм. Показана значимость культуры правильного питанияи контроля образа жизни, особенно, в стрессовой ситуации.
{"title":"Новый взгляд на атеросклероз и холестерин","authors":"М. И. Мордвинцева, Ф. Дж. Насирова, М. М. Мурсалов, Ф. Н. Касумова","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.262","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.262","url":null,"abstract":"Статья посвящена защитной роли холестерина в условиях стресса. В статье обсуждено, что атеросклероз имеет социальноэкономическиепричины, а не холестериновые. Дана информация о значительных шагах вперед в пониманиемеханизмов воздействия стресса и его последствия на организм. Показана значимость культуры правильного питанияи контроля образа жизни, особенно, в стрессовой ситуации.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"70 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75064121","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Təqdim edilmiş məqalədə anemiya və preeklampsiya ilə müştərəkləşmiş hamilələrdə ciftin strukturfunksional fəallığındafərqlərin aşkarlanmıçdır. Müayinələrdə 180 hamilə qadın iştirak etmişdir. Onlardan 120 qadında hamiləlik anemiya vəpreeklampsiya ilə fəsadlaşmış (əsas qrup) və 60 qadında hamiləlik fəsadsız idi (nəzarət qrup). Ciftin vəziyyətininqiymətləndirilməsi üçün ultrasəs müayinə metodundan istifadə olunmuşdur. Müayinə hamiləliyin 24 həftəsindən başlayaraqhəyata keçirilmişdir. Ciftin strukturfunksional dəyişiklikləri 3032, 3536 və 3839 həftələrində öyrənilmişdir. Сiftin lokalizasiyası,yetginlik dərəcəsi, qalınlığı, diametri, həcmi, sahəsi, kütləsi təyin edilmişdir. Preeklampsiya və anemiya inkişaf edənhamilələrdə hestasiyanın 2728 həftələrində ciftin daha çox uşaqlığın dibində (35,6%) və aşağı seqmentində (24%) lokalizasiyasımüşahidə edilir. Hamiləliyin 3435 və 3738 həftələrində ciftin fəal miqrasiyası müşahidə edilmişdir. Ciftin orta diametralölçüləri kiçik olmuşdur. Müayinə olan hamilələrin ciftləri nəzarət qrupundakılara nisbətən dürüstlüklə (p<0,005) 14,69%nazik olmuşdur. Əsas qrupda ciftin yetişkənlik dərəcəsinin hamiləliyin müddətinə uyğunluğu (I dərəcə) nəzarət qrupu ilə(83,33%) müqayisədə dürüstlüklə çox aşağı (55,00%; p<0,001) olmuşdur. Ciftin yetişkənliyinin II dərəcəsi, preeklampsiyalıhamilələrdə çox aşağı (60,53%; p<0,001) və “qocalmış” ciftlərin rastlaşma tezliyi 2,15 (p<0,001) dəfə yüksək olmuşdur.Anemiya ilə müştərəkləşmiş preeklampsiyalı hamilələrdə patoloji dinamika müşahidə edilir. Bu istiqamətdə proseslərindinamikasında müəyyən qədər ləngimələrlə yanaşı, ciftin hamiləliyin müddətinə müvafiq olmayan daha tez yetişməsi və qocalmasıbaş verir.
{"title":"Anemiya ilə müştərəkləşən preeklampsiyali hamilələrdə ciftin struktur dəyişiklikləri","authors":"L. M. Rzaquliyeva, A. X. Babayeva","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.260","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.260","url":null,"abstract":"Təqdim edilmiş məqalədə anemiya və preeklampsiya ilə müştərəkləşmiş hamilələrdə ciftin strukturfunksional fəallığındafərqlərin aşkarlanmıçdır. Müayinələrdə 180 hamilə qadın iştirak etmişdir. Onlardan 120 qadında hamiləlik anemiya vəpreeklampsiya ilə fəsadlaşmış (əsas qrup) və 60 qadında hamiləlik fəsadsız idi (nəzarət qrup). Ciftin vəziyyətininqiymətləndirilməsi üçün ultrasəs müayinə metodundan istifadə olunmuşdur. Müayinə hamiləliyin 24 həftəsindən başlayaraqhəyata keçirilmişdir. Ciftin strukturfunksional dəyişiklikləri 3032, 3536 və 3839 həftələrində öyrənilmişdir. Сiftin lokalizasiyası,yetginlik dərəcəsi, qalınlığı, diametri, həcmi, sahəsi, kütləsi təyin edilmişdir. Preeklampsiya və anemiya inkişaf edənhamilələrdə hestasiyanın 2728 həftələrində ciftin daha çox uşaqlığın dibində (35,6%) və aşağı seqmentində (24%) lokalizasiyasımüşahidə edilir. Hamiləliyin 3435 və 3738 həftələrində ciftin fəal miqrasiyası müşahidə edilmişdir. Ciftin orta diametralölçüləri kiçik olmuşdur. Müayinə olan hamilələrin ciftləri nəzarət qrupundakılara nisbətən dürüstlüklə (p<0,005) 14,69%nazik olmuşdur. Əsas qrupda ciftin yetişkənlik dərəcəsinin hamiləliyin müddətinə uyğunluğu (I dərəcə) nəzarət qrupu ilə(83,33%) müqayisədə dürüstlüklə çox aşağı (55,00%; p<0,001) olmuşdur. Ciftin yetişkənliyinin II dərəcəsi, preeklampsiyalıhamilələrdə çox aşağı (60,53%; p<0,001) və “qocalmış” ciftlərin rastlaşma tezliyi 2,15 (p<0,001) dəfə yüksək olmuşdur.Anemiya ilə müştərəkləşmiş preeklampsiyalı hamilələrdə patoloji dinamika müşahidə edilir. Bu istiqamətdə proseslərindinamikasında müəyyən qədər ləngimələrlə yanaşı, ciftin hamiləliyin müddətinə müvafiq olmayan daha tez yetişməsi və qocalmasıbaş verir.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"116 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76091628","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Цель исследования заключалась в оценке уровня адипонектина в сыворотке крови у больных с диабетической полинейропатией.В исследовании приняли участие 86 больных диабетической полинейропатией (ДПН), из которых мужчинысоставили 64,0%, женщины 36,0%. У обследованных пациентов с ДПН показатель НОМА (Homeostasis modelassessment) в среднем превышал нормативные показатели в 2,2 раза (р<0,01). Существенных различий в показателяхмежду мужчинами и женщинами выявлено не было. Лишь содержание инсулина в крови и величина НОМАIRу мужчин были выше на 52,2% (р<0,05) и на 36,6% (р<0,05) соответственно. Уровень адипонектина как у мужчин, так иженщин были достоверно ниже референсных величин, соответственно в 2,4 раза (р<0,01) и в 1,3 раза (р<0,05).Выявлено что адипонектин выше у женщин в 1,5 раза (р<0,05). Содержание адипонектина в крови у женщин коррелировалосредней прямой связью с гликогемоглобином (r=+0.377), а у мужчин выявлена наиболее тесная связь адипонектинас показателем инсулинорезистентности (r=+0.421). Установлена целесообразность использования результатовуровня адипонектина в патогенезе ДПН. Уровень адипонектина является важным критерием для определениястепени тяжести, контроля за лечением, а также прогноза заболевания.
{"title":"Адипонектин как фактор риска развития метаболических нарушений у больных с диабетической полинейропатией","authors":"Р. К. Ширалиева, Н. Г. Гейдарова, З. Г. Axмедова","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.261","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.261","url":null,"abstract":"Цель исследования заключалась в оценке уровня адипонектина в сыворотке крови у больных с диабетической полинейропатией.В исследовании приняли участие 86 больных диабетической полинейропатией (ДПН), из которых мужчинысоставили 64,0%, женщины 36,0%. У обследованных пациентов с ДПН показатель НОМА (Homeostasis modelassessment) в среднем превышал нормативные показатели в 2,2 раза (р<0,01). Существенных различий в показателяхмежду мужчинами и женщинами выявлено не было. Лишь содержание инсулина в крови и величина НОМАIRу мужчин были выше на 52,2% (р<0,05) и на 36,6% (р<0,05) соответственно. Уровень адипонектина как у мужчин, так иженщин были достоверно ниже референсных величин, соответственно в 2,4 раза (р<0,01) и в 1,3 раза (р<0,05).Выявлено что адипонектин выше у женщин в 1,5 раза (р<0,05). Содержание адипонектина в крови у женщин коррелировалосредней прямой связью с гликогемоглобином (r=+0.377), а у мужчин выявлена наиболее тесная связь адипонектинас показателем инсулинорезистентности (r=+0.421). Установлена целесообразность использования результатовуровня адипонектина в патогенезе ДПН. Уровень адипонектина является важным критерием для определениястепени тяжести, контроля за лечением, а также прогноза заболевания.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"120 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91286301","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Məqsəd ağ siçovulun baş beyin qişalarının hüceyrəvi və fibrilyar strukturlarının elektron mikroskopik quruluş xüsusiyyətlərininöyrənilməsidir. Əsas diqqət baş beyin qişaları səviyyəsində bioloji baryer rolunu oynayan hörümçəktorunabənzər qişanınhüceyrəvi sədd qatının (HQHSQ) və sərt qişanın hüdudi hüceyrəvi qatı (SQHHQ) adı ilə təsvir olunan hissələrinin təşkilində iştirakedən hüceyrələrin mənşəyini müəyyənləşdirməkdir. Ağ siçovulun baş beyin qişaları ilə birlikdə götürülmüş beyin qabığınıntikələridən elektron mikroskopiyada qəbul olunmuş protokollar üzrə AralditEpon blokları, onlardan isə Leica EM UC7 ultratomunda(Almaniya) ultranazik kəsiklər alıb rəngləndikdən sonra elektron mikroskopunda (JEM1400 – Yaponiya) baxılaraq şəkilləriçəkilmişdir. Sərt qişanın tərkibində ultrastruktur olaraq ancaq adi birləşdirici toxumaya aid hüceyrəvi və fibrilyar strukturlaraşkar edilmişdir. Əldə olunan məlumatlar göstərir ki, leptomeninksin (hörümçəktorunabənzər və yumşaq qişalar birlikdə)hüceyrəvi elementlərinin mərkəzi hissələrində nüvə və nüvəciklərdə heteroxromatinin kondensasiya dərəcəsinin və periferikhissələrində isə sitoskelet elementlərinin üstünlük təşkil etmələri nəticəsində hüceyrələrin tündləşmə əlamətlərinin SQHHQ kimitəsvir olunan hissəyə doğru getdikcə artdığı elektronoqrammalarda aydın görünür. Bununla birlikdə öz ultrastruktur quruluşxüsusiyyətlərinə görə SQHHQ kimi təsvir olunan hüceyrələrin HQHSQ birinci sırasında yerləşən leptomeningeal hüceyrələrlə 20nmdən az məsafədə təmasda olmaları, kommunikasion, desmosomal, ələlxüsus, araxnoidal səddin morfoloji göstəricisi olan sıxəlaqələrlə (tight junctions) birləşməsi onların da sədd qatının tərkib hissəsi olduğunu göstərir. İlk qatından başlayaraq sitoskeletelementlərinin kəskin sıxlaşması, nüvənin təşkilində iştirak edən xromatin strukturlarının kondensasiyası, səthi qat hüceyrələrindənüvənin ümumiyyətlə aşkar olunmaması, orqanellərdən cəmi təktək ribosomların və daraqları destruksiya vəziyyətində olanmitoxondrilərin olması epitelial quruluşa malik HQHSQda gedən buynuzlaşma prosesinin əlaməti kimi qəbul edilməlidir.
{"title":"Electronmicroscopic features of structural elements in the brain menings of white rats","authors":"E. Qasimov, S. Hüseynova","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.259","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.259","url":null,"abstract":"Məqsəd ağ siçovulun baş beyin qişalarının hüceyrəvi və fibrilyar strukturlarının elektron mikroskopik quruluş xüsusiyyətlərininöyrənilməsidir. Əsas diqqət baş beyin qişaları səviyyəsində bioloji baryer rolunu oynayan hörümçəktorunabənzər qişanınhüceyrəvi sədd qatının (HQHSQ) və sərt qişanın hüdudi hüceyrəvi qatı (SQHHQ) adı ilə təsvir olunan hissələrinin təşkilində iştirakedən hüceyrələrin mənşəyini müəyyənləşdirməkdir. Ağ siçovulun baş beyin qişaları ilə birlikdə götürülmüş beyin qabığınıntikələridən elektron mikroskopiyada qəbul olunmuş protokollar üzrə AralditEpon blokları, onlardan isə Leica EM UC7 ultratomunda(Almaniya) ultranazik kəsiklər alıb rəngləndikdən sonra elektron mikroskopunda (JEM1400 – Yaponiya) baxılaraq şəkilləriçəkilmişdir. Sərt qişanın tərkibində ultrastruktur olaraq ancaq adi birləşdirici toxumaya aid hüceyrəvi və fibrilyar strukturlaraşkar edilmişdir. Əldə olunan məlumatlar göstərir ki, leptomeninksin (hörümçəktorunabənzər və yumşaq qişalar birlikdə)hüceyrəvi elementlərinin mərkəzi hissələrində nüvə və nüvəciklərdə heteroxromatinin kondensasiya dərəcəsinin və periferikhissələrində isə sitoskelet elementlərinin üstünlük təşkil etmələri nəticəsində hüceyrələrin tündləşmə əlamətlərinin SQHHQ kimitəsvir olunan hissəyə doğru getdikcə artdığı elektronoqrammalarda aydın görünür. Bununla birlikdə öz ultrastruktur quruluşxüsusiyyətlərinə görə SQHHQ kimi təsvir olunan hüceyrələrin HQHSQ birinci sırasında yerləşən leptomeningeal hüceyrələrlə 20nmdən az məsafədə təmasda olmaları, kommunikasion, desmosomal, ələlxüsus, araxnoidal səddin morfoloji göstəricisi olan sıxəlaqələrlə (tight junctions) birləşməsi onların da sədd qatının tərkib hissəsi olduğunu göstərir. İlk qatından başlayaraq sitoskeletelementlərinin kəskin sıxlaşması, nüvənin təşkilində iştirak edən xromatin strukturlarının kondensasiyası, səthi qat hüceyrələrindənüvənin ümumiyyətlə aşkar olunmaması, orqanellərdən cəmi təktək ribosomların və daraqları destruksiya vəziyyətində olanmitoxondrilərin olması epitelial quruluşa malik HQHSQda gedən buynuzlaşma prosesinin əlaməti kimi qəbul edilməlidir.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"33 4 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83080394","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
А. Н. Заваденко, М И Медведев, М. Г. Дегтярева, С. О. Рогаткин, Николай Николаевич Заваденко
Ведущие этиологические факторы неонатальных судорог (НС) изучались у новорожденных, которые были распределенына группы в зависимости от гестационного возраста (ГВ): I – 84 глубоко недоношенные с ГВ 28 нед. и менее, II– 52 с ГВ 2932 нед., III – 12 с ГВ 3336 нед., IV – 17 доношенные с ГВ 3741 нед. Клиникоинструментальноеобследование всех 165 пациентов определило следующие причины НС: 72,1% – церебральная гипоксияишемия;6,1% – периинтравентрикулярные кровоизлияния (ПИВК) III/IV степени; 9,7% – внутриутробные инфекции с поражениемЦНС; 9,7% – нейроинфекции; 1,2% – церебральные дисгенезии; 1,2% – генетические заболевания. При этом ПИВК IIIIVст. как причина НС отмечались только у недоношенных с ГВ до 32 нед. Среди доношенных увеличивалась роль нейроинфекций(23,5%). При обследовании детей с НС следует учитывать вероятность генетических заболеваний, преждевсего, при отсутствии очевидных причин раннего поражения ЦНС. Это важно, поскольку что в настоящее время возрастаютвозможности таргетной терапии при эпилептических синдромах генетической природы. Рассматриваются перспективыприменения леветирацетама у детей с НС и ранними формами эпилепсии.
{"title":"Неонатальные судороги у детей различного гестационного возраста","authors":"А. Н. Заваденко, М И Медведев, М. Г. Дегтярева, С. О. Рогаткин, Николай Николаевич Заваденко","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.258","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.258","url":null,"abstract":"Ведущие этиологические факторы неонатальных судорог (НС) изучались у новорожденных, которые были распределенына группы в зависимости от гестационного возраста (ГВ): I – 84 глубоко недоношенные с ГВ 28 нед. и менее, II– 52 с ГВ 2932 нед., III – 12 с ГВ 3336 нед., IV – 17 доношенные с ГВ 3741 нед. Клиникоинструментальноеобследование всех 165 пациентов определило следующие причины НС: 72,1% – церебральная гипоксияишемия;6,1% – периинтравентрикулярные кровоизлияния (ПИВК) III/IV степени; 9,7% – внутриутробные инфекции с поражениемЦНС; 9,7% – нейроинфекции; 1,2% – церебральные дисгенезии; 1,2% – генетические заболевания. При этом ПИВК IIIIVст. как причина НС отмечались только у недоношенных с ГВ до 32 нед. Среди доношенных увеличивалась роль нейроинфекций(23,5%). При обследовании детей с НС следует учитывать вероятность генетических заболеваний, преждевсего, при отсутствии очевидных причин раннего поражения ЦНС. Это важно, поскольку что в настоящее время возрастаютвозможности таргетной терапии при эпилептических синдромах генетической природы. Рассматриваются перспективыприменения леветирацетама у детей с НС и ранними формами эпилепсии.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"8 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76277810","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
С. М. Кузнецова, С. Г. Мазур, Мария Сергеевна Егорова
В статье представлены данные о влиянии препарата Мексикор у пациентов, перенесших кардиоэмболический инсульт(КЭИ). Так, Мексикор улучшает церебральную гемодинамику в вертебробазилярном бассейне и вызывает реорганизациюструктуры биоэлектрической активности головного мозга, причём тип частотноамплитудной реорганизации определяется полушарной локализацией инсульта, что, возможно, обусловлено различной связью полушарий с регулирующимимезэнцефальными и синхронизирующими диэнцефальными структурами мозга. У пациентов с локализациейишемического очага (ИО) в правом полушарии Мексикор статистически значимо увеличивает мощность в диапазонеα1, α2ритмов в пораженном и интактном полушариях, что свидетельствует об активном влиянии препарата насинхронизирующие диэнцефальноталамические структуры мозга. У пациентов с локализацией ИО в левом полушарииМексикор преимущественно снижает мощность в диапазоне медленных ритмов и в диапазоне β2ритмовв двух полушариях, что обусловлено повышением метаболической и функциональной активности мезенцефальностволовыхобразований мозга. У пациентов, перенесших КЭИ, Мексикор оказывает гармонизирующее влияние на биоэлектрическуюактивность головного мозга и улучшает церебральную гемодинамику, что дает основание рекомендовать применениеМексикора для реабилитации таких пациентов.
{"title":"Патогенетические особенности функционального состояния мозга и кардиоцеребральных взаимоотношений у пациентов с атеротромботическим и кардиоэмболическим инсультом","authors":"С. М. Кузнецова, С. Г. Мазур, Мария Сергеевна Егорова","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.257","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.257","url":null,"abstract":"В статье представлены данные о влиянии препарата Мексикор у пациентов, перенесших кардиоэмболический инсульт(КЭИ). Так, Мексикор улучшает церебральную гемодинамику в вертебробазилярном бассейне и вызывает реорганизациюструктуры биоэлектрической активности головного мозга, причём тип частотноамплитудной реорганизации \u0000определяется полушарной локализацией инсульта, что, возможно, обусловлено различной связью полушарий с регулирующимимезэнцефальными и синхронизирующими диэнцефальными структурами мозга. У пациентов с локализациейишемического очага (ИО) в правом полушарии Мексикор статистически значимо увеличивает мощность в диапазонеα1, α2ритмов в пораженном и интактном полушариях, что свидетельствует об активном влиянии препарата насинхронизирующие диэнцефальноталамические структуры мозга. У пациентов с локализацией ИО в левом полушарииМексикор преимущественно снижает мощность в диапазоне медленных ритмов и в диапазоне β2ритмовв двух полушариях, что обусловлено повышением метаболической и функциональной активности мезенцефальностволовыхобразований мозга. У пациентов, перенесших КЭИ, Мексикор оказывает гармонизирующее влияние на биоэлектрическуюактивность головного мозга и улучшает церебральную гемодинамику, что дает основание рекомендовать применениеМексикора для реабилитации таких пациентов.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"121 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"77080934","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Son zamanlar dağınıq skleroz xəstəliyinə maraq bütün dünyada olduğu kimi, Azərbaycanda da artmışdır. Problemin AzərbaycanSəhiyyəsi üçün nə dərəcədə aktual olduğunu Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 13 noyabr 2012ci il tarixli, 2542 saylıSərəncamı ilə təsdiq edilmiş “Dağınıq skleroz xəstəliyinin müalicəsi, profilaktikası və onunla mübarizə tədbirlərinə dair Dövlətproqramı” bir daha sübut edir. Təqdim edilmiş məqalədə dağınıq skleroz xəstəliyi olan 48 nəfər Bakı şəhəri sakinlərindəxəstəliyin diaqnozunun rəsmi təsdiqindən əvvəl təzahür edən klinik sindromlar və simptomlar retrospektiv olaraq analizedilmişdir. Aşkar edilmişdir ki, əksər hallarda, xəstəliyin diaqnozunun təsdiqindən bir neçə il əvvəl dağınıq sklerozun ilkinəlamətləri müşahidə olunur. Qeyd olunanlar həkimlərdə nevroloji pasiyentlərin şikayətlərinə diqqəti və dağınıq skleroz ehtiyat lılığının artırılmasını tələb edir.
{"title":"Dağınıq sklerozun erkən təzahürlərinin klinik xüsusiyyətləri","authors":"A. I. Quliyeva, R. К. Şirəliyeva","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.256","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.256","url":null,"abstract":"Son zamanlar dağınıq skleroz xəstəliyinə maraq bütün dünyada olduğu kimi, Azərbaycanda da artmışdır. Problemin AzərbaycanSəhiyyəsi üçün nə dərəcədə aktual olduğunu Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 13 noyabr 2012ci il tarixli, 2542 saylıSərəncamı ilə təsdiq edilmiş “Dağınıq skleroz xəstəliyinin müalicəsi, profilaktikası və onunla mübarizə tədbirlərinə dair Dövlətproqramı” bir daha sübut edir. Təqdim edilmiş məqalədə dağınıq skleroz xəstəliyi olan 48 nəfər Bakı şəhəri sakinlərindəxəstəliyin diaqnozunun rəsmi təsdiqindən əvvəl təzahür edən klinik sindromlar və simptomlar retrospektiv olaraq analizedilmişdir. Aşkar edilmişdir ki, əksər hallarda, xəstəliyin diaqnozunun təsdiqindən bir neçə il əvvəl dağınıq sklerozun ilkinəlamətləri müşahidə olunur. Qeyd olunanlar həkimlərdə nevroloji pasiyentlərin şikayətlərinə diqqəti və dağınıq skleroz ehtiyat lılığının artırılmasını tələb edir.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"20 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"81635194","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Embriogenezin rüşeym, dölönü və döl dövrlərində hipoksiya keçirmiş 30 günlük dovşan balalarının eşitmə qabığının elektrokortikoqramması tədqiq edilib. Beyin qabığının elektrik aktivliyinə bətndaxili həyatın döl dövründə oksigen çatmamazlığı daha güclü, rüşeym dövründə isə daha zəif təsir edir.
{"title":"Embriogenezin müxtəlif dövrlərində aparılan hipoksiyanın beynin elektrik aktivliyinə təsiri","authors":"Ə. Hüseynov","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.255","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.255","url":null,"abstract":"Embriogenezin rüşeym, dölönü və döl dövrlərində hipoksiya keçirmiş 30 günlük dovşan balalarının eşitmə qabığının elektrokortikoqramması tədqiq edilib. Beyin qabığının elektrik aktivliyinə bətndaxili həyatın döl dövründə oksigen çatmamazlığı daha güclü, rüşeym dövründə isə daha zəif təsir edir.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"134 12 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79628032","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Məqalə prenatal ontogenezin mayalanma dövrünün E3E7 günlərində 5% və 10%li hipoksiyaya məruz qalmış ağ siçovulların baş beyninin strukturlarında laktatdehidrogenaza (LDH) fermentinin aktivliyinin dinamikasının postnatal ontogenezin erkən (17 və 30cu günlərində) və yetkinlik (90günlük) dövrlərində müqayisəli təhlilinə həsr olunmuşdur. Müəyyən olunmuşdur ki, LDHnın aktivliyinə 5%li hipoksiya daha kəskin təsir edir. Postnatal dövrünün müddəti uzandıqca hipoksiyanın təsirinə cavab olaraq fermentin fəallığının kontrol göstəricilərinə uyğun bərpası müşahidə olunmur, hətta əksər hallarda hipoksiya LDHnın hiperaktivliyinə səbəb olur.
{"title":"Mayalanma dövründə 5% və 10%li hipoksiyaya məruz qalmış ağ siçovulların baş beynində postnatal ontogenezdə laktatdehidrogenazanin fəallığı","authors":"A. Rəşidova","doi":"10.28942/NNJ.V2I14.254","DOIUrl":"https://doi.org/10.28942/NNJ.V2I14.254","url":null,"abstract":"Məqalə prenatal ontogenezin mayalanma dövrünün E3E7 günlərində 5% və 10%li hipoksiyaya məruz qalmış ağ siçovulların baş beyninin strukturlarında laktatdehidrogenaza (LDH) fermentinin aktivliyinin dinamikasının postnatal ontogenezin erkən (17 və 30cu günlərində) və yetkinlik (90günlük) dövrlərində müqayisəli təhlilinə həsr olunmuşdur. Müəyyən olunmuşdur ki, LDHnın aktivliyinə 5%li hipoksiya daha kəskin təsir edir. Postnatal dövrünün müddəti uzandıqca hipoksiyanın təsirinə cavab olaraq fermentin fəallığının kontrol göstəricilərinə uyğun bərpası müşahidə olunmur, hətta əksər hallarda hipoksiya LDHnın hiperaktivliyinə səbəb olur.","PeriodicalId":18831,"journal":{"name":"NATIONAL JOURNAL OF NEUROLOGY","volume":"41 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76010511","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}