Традиционална дипломатија, већ одавно, губи своју првобитну форму а све више и улогу. У почетку осмишљена са задатком да служи сврси дискусије званично изабраних представника. Глобализацијом и глобалистичким утицајем добија форму „одмакнуту“ од званичног. Савремени модели дипломатије карактеришу се као резултат фрагментације традиционалног приступа: настају економска дипломатија, муниципална дипломатија, конференцијска, спортска, културна и тако даље. Једна од њих је диплматија орагнизација цивилног друштва која промовише програме и рад са омладином. Програм младих у Европској унији окарактерисан је као један од најуспјешнијих програма јер су повећали мобилност младих на територији цијеле Уније што је за циљ био да се повећа степен интеркултуралног учења и ојача европски идентитет будућих становника и активних грађана Европске уније. Рад са младима и регионални приступ у раду са овом популацијом јача њихове везе и односе који имају значај међународног карактера. Сврха таквих програма је готово идентична са сврхом настајања и постојања дипломатије: изнаћи модел и начин успостављања сарадње да сила не би владала свијетом.
{"title":"ПРОГРАМИ ЗА МЛАДЕ НОВИХ ГЕНЕРАЦИЈА У ФУНКЦИЈИ ВАНИНСТИТУЦИОНАЛНЕ ДИПЛОМАТИЈЕ","authors":"Илија Tрнинић","doi":"10.7251/zcmz0121287t","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121287t","url":null,"abstract":"Традиционална дипломатија, већ одавно, губи своју првобитну форму а све више и улогу. У почетку осмишљена са задатком да служи сврси дискусије званично изабраних представника. Глобализацијом и глобалистичким утицајем добија форму „одмакнуту“ од званичног. Савремени модели дипломатије карактеришу се као резултат фрагментације традиционалног приступа: настају економска дипломатија, муниципална дипломатија, конференцијска, спортска, културна и тако даље. Једна од њих је диплматија орагнизација цивилног друштва која промовише програме и рад са омладином. Програм младих у Европској унији окарактерисан је као један од најуспјешнијих програма јер су повећали мобилност младих на територији цијеле Уније што је за циљ био да се повећа степен интеркултуралног учења и ојача европски идентитет будућих становника и активних грађана Европске уније. Рад са младима и регионални приступ у раду са овом популацијом јача њихове везе и односе који имају значај међународног карактера. Сврха таквих програма је готово идентична са сврхом настајања и постојања дипломатије: изнаћи модел и начин успостављања сарадње да сила не би владала свијетом.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"24 4","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132742909","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Family for a preschool child is the first and main factor of socialization. As experience and research shows, the family is not always a positive factor in the socialization of children. Mistakes of parents contribute to the disruption of the process of socialization and the appearance of self-doubt in the child. In this article, we will talk about an insecure child. Based on the study of the literature, we have compiled a generalized portrait of an insecure child. The author considers the reasons of uncertain behavior of the child. They include lack of love; adults do not provide their child support in unusual circumstances.They name calling, ridicule the child. Parents use such methods of education as warning, cautions, threats, punishment. The uncertainty of the child covers in emotional, behavioral spheres, in consciousness. The inability to understand the child, the motives of his actions, to see the situation through his eyes, to look at himself from the outside – the most typical disadvantage of parents. The child begins to think that he is really bad, weak-willed, that he is a failure. The article presents the types of self-doubt. The author describes the results of a survey of parents about the methods used to raise children in the family. The author considers the way to solve the problem: interaction with parents of children in kindergarten. Recommendations on the topic have been developed for parents: How can we help your ‘’uncertain “child? The main thing is to form the parents positive attitude-the basis of psychological survival of the child. Every parent should know about the psychological development of the Children. Special attention is paid to the issue of the child's adaptation to kindergarten. The forms of providing psychological and pedagogical assistance to parents are described.
{"title":"THE ROLE OF FAMILY EDUCATION IN THE SOCIALIZATION OF PRESCHOOL CHILDREN","authors":"Olga L. Zvereva","doi":"10.7251/zcmz0121052z","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121052z","url":null,"abstract":"Family for a preschool child is the first and main factor of socialization. As experience and research shows, the family is not always a positive factor in the socialization of children. Mistakes of parents contribute to the disruption of the process of socialization and the appearance of self-doubt in the child. In this article, we will talk about an insecure child. Based on the study of the literature, we have compiled a generalized portrait of an insecure child. The author considers the reasons of uncertain behavior of the child. They include lack of love; adults do not provide their child support in unusual circumstances.They name calling, ridicule the child. Parents use such methods of education as warning, cautions, threats, punishment. The uncertainty of the child covers in emotional, behavioral spheres, in consciousness. The inability to understand the child, the motives of his actions, to see the situation through his eyes, to look at himself from the outside – the most typical disadvantage of parents. The child begins to think that he is really bad, weak-willed, that he is a failure. The article presents the types of self-doubt. The author describes the results of a survey of parents about the methods used to raise children in the family. The author considers the way to solve the problem: interaction with parents of children in kindergarten. Recommendations on the topic have been developed for parents: How can we help your ‘’uncertain “child? The main thing is to form the parents positive attitude-the basis of psychological survival of the child. Every parent should know about the psychological development of the Children. Special attention is paid to the issue of the child's adaptation to kindergarten. The forms of providing psychological and pedagogical assistance to parents are described.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"38 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134620350","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Od antičkih filosofa pa do danas jasno je postavljena teza da ne može biti ispravnog vaspitanja djece i mladih bez primjene estetike i umjetnosti u obrazovnom sistemu. Platon je smatrao da ispravno državno uređenje je moguće tek kada vaspitanje i obrazovanje bude valjano izvođeno, pri tome strogo pazivši koja i kakava umjetnost mora biti prisutna u odgoju djece i mladih. Po njemu funkcija obrazovanja jeste i u tome da se svakome građaninu odredi mjesto u državi prema njegovim sposobnostima. Aristotel smatra da je cilj vaspitanja upotpunjavanje prirodnih nedostataka, a za to je pogodna i umjetnost, koja je bitna kako za moralno vaspitanje, tako i za obrazovanje čula za prepoznavanje i doživljavanje ljepote čime umjetnost dolazi u doticaj sa kulturom. Čak i umjetnici poput Šilera smatraju da djecu i mlade treba vaspitavati putem umjetnosti jer ljepota je put ka istini, a istina je temelj ljepote. On smatra da je bitno uskladiti misli i osjećanja, a to je moguće postići tek sa korišćenjem umjetnosti u obrazovanju i vaspitanju. Od Kanta pa sve do danas opravdano je i utemeljeno govoriti da bez umjetnosti i estetike ne može biti ispravnog obrazovanja i vaspitanja. Savremene estetičke teorije su pokazale da dijete od prvih dana mora biti u dodiru sa umjetnošću, te da mladi ljudi obrazovani na ovaj način imaju razvijen normalniji odnos prema sebi, drugima, društvu i posebno kulturi i poštovanju kulturnih i civilizacijskih vrijednosti i tekovina.
{"title":"ULOGA UMJETNOSTI U OBRAZOVANJU I VASPITANJU DJECE I MLADIH","authors":"Nataša Vilić","doi":"10.7251/zcmz0121067v","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121067v","url":null,"abstract":"Od antičkih filosofa pa do danas jasno je postavljena teza da ne može biti ispravnog vaspitanja djece i mladih bez primjene estetike i umjetnosti u obrazovnom sistemu. Platon je smatrao da ispravno državno uređenje je moguće tek kada vaspitanje i obrazovanje bude valjano izvođeno, pri tome strogo pazivši koja i kakava umjetnost mora biti prisutna u odgoju djece i mladih. Po njemu funkcija obrazovanja jeste i u tome da se svakome građaninu odredi mjesto u državi prema njegovim sposobnostima. Aristotel smatra da je cilj vaspitanja upotpunjavanje prirodnih nedostataka, a za to je pogodna i umjetnost, koja je bitna kako za moralno vaspitanje, tako i za obrazovanje čula za prepoznavanje i doživljavanje ljepote čime umjetnost dolazi u doticaj sa kulturom. Čak i umjetnici poput Šilera smatraju da djecu i mlade treba vaspitavati putem umjetnosti jer ljepota je put ka istini, a istina je temelj ljepote. On smatra da je bitno uskladiti misli i osjećanja, a to je moguće postići tek sa korišćenjem umjetnosti u obrazovanju i vaspitanju. Od Kanta pa sve do danas opravdano je i utemeljeno govoriti da bez umjetnosti i estetike ne može biti ispravnog obrazovanja i vaspitanja. Savremene estetičke teorije su pokazale da dijete od prvih dana mora biti u dodiru sa umjetnošću, te da mladi ljudi obrazovani na ovaj način imaju razvijen normalniji odnos prema sebi, drugima, društvu i posebno kulturi i poštovanju kulturnih i civilizacijskih vrijednosti i tekovina.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"48 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124202900","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Studija kvalitativnog, eksplorativnog tipa imala je za cilj sagledati iskustvo vaspitača o razvoju rezilijentonsti pri uključivanju djece u vrtić tokom COVID 19. Podaci o uvidima 54 ispitanika - vaspitača iz vrtića u Republici Sloveniji i Bosni i Hercegovini, prikupljeni su u martu i aprilu 2021. godine putem samostalno kreiranog istraživačkog instrumenta. Rezultati istraživanja rasvjetljavaju specifičnost adaptacije djece na vrtić tokom pandemije COVID 19 iz ugla vaspitača, roditelja i djece. Izdvojene su tri kategorije koje ukazuju na faktore koji podržavaju razvoj rezilijentosti djece, a odnose se na autonomiju i pedagošku intervenciju vaspitača, saradnju (timski rad i organizacija s kolegama i saradnja s roditeljima) i emocionalnu regulacija vaspitača.
{"title":"PEDAGOŠKE IMPLIKACIJE RAZVOJA REZILIJENTNOSTI DJECE PRI UKLJUČIVANJU U VRTIĆ TOKOM PANDEMIJE U SLOVENIJI I BIH","authors":"Aleksandra Šindić, Jurka Lepičnik Vodopivec","doi":"10.7251/zcmz0121033s","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121033s","url":null,"abstract":"Studija kvalitativnog, eksplorativnog tipa imala je za cilj sagledati iskustvo vaspitača o razvoju rezilijentonsti pri uključivanju djece u vrtić tokom COVID 19. Podaci o uvidima 54 ispitanika - vaspitača iz vrtića u Republici Sloveniji i Bosni i Hercegovini, prikupljeni su u martu i aprilu 2021. godine putem samostalno kreiranog istraživačkog instrumenta. Rezultati istraživanja rasvjetljavaju specifičnost adaptacije djece na vrtić tokom pandemije COVID 19 iz ugla vaspitača, roditelja i djece. Izdvojene su tri kategorije koje ukazuju na faktore koji podržavaju razvoj rezilijentosti djece, a odnose se na autonomiju i pedagošku intervenciju vaspitača, saradnju (timski rad i organizacija s kolegama i saradnja s roditeljima) i emocionalnu regulacija vaspitača.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"118 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129569330","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Adolescent development is determined by many factors that intertwine, sometimes complementing each other and sometimes negating or cancelling each other out. One of them is the self-esteem which is conditioned by various factors. At the same time, self-esteem significantly determines the ways an individual develops and the extent to which he develops his abilities. Previous research has confirmed the importance of the relation between self-esteem and parental acceptance. This study aims to investigate the relationship between parental acceptance and adolescent self-esteem. The study was conducted on a sample of 401 students from the University of Mostar. In the study, the following instruments were used: a socio-demographic questionnaire, the Quality of Family Interaction Scale - KOBI and the Self-Esteem Questionnaire – SEI. In order to achieve the set research goal, the following methods were applied: descriptive statistics methods and Chi-square test. The obtained results confirmed the hypothesis that the higher the degree of parental acceptance is, the higher the level of adolescents' self-esteem is.
{"title":"THE INTERRELATIONSHIP BETWEEN ADOLESCENTS' SELF-ESTEEM AND PARENTAL ACCEPTANCE","authors":"Marko Romić, Maja Ljubetić","doi":"10.7251/ZCMZ0121244R","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/ZCMZ0121244R","url":null,"abstract":"Adolescent development is determined by many factors that intertwine, sometimes complementing each other and sometimes negating or cancelling each other out. One of them is the self-esteem which is conditioned by various factors. At the same time, self-esteem significantly determines the ways an individual develops and the extent to which he develops his abilities. Previous research has confirmed the importance of the relation between self-esteem and parental acceptance. This study aims to investigate the relationship between parental acceptance and adolescent self-esteem. The study was conducted on a sample of 401 students from the University of Mostar. In the study, the following instruments were used: a socio-demographic questionnaire, the Quality of Family Interaction Scale - KOBI and the Self-Esteem Questionnaire – SEI. In order to achieve the set research goal, the following methods were applied: descriptive statistics methods and Chi-square test. The obtained results confirmed the hypothesis that the higher the degree of parental acceptance is, the higher the level of adolescents' self-esteem is.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"16 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133564829","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Гледајући по старосној структури људи, деца представљају најрањивију групу, физички слабију и психички незрелију од одраслих лица. Због тога су често објекат злоупотреба, физичких, психичких и правних. Деца су често предмет трговине људима, сексуалног искориштавања и злостављања, радног израбљивања, злоупотребљавања у ратне сврхе. Поред тога налазе се и у мигрантским групама. Све такве ситуације код деце која се у њима нађу изазивају трауме, нарушавање психичког и физичког здравља, интегритета и развоја, и на крају крајева често и смрт. Разумљиво је да то захтева изналажење решења којима би се спречавала и отклањала таква стања а то се само може постићи стварањем правног оквира кроз који се остварује заштита детета. Тај проблем је одавно препознат и на нивоу међународне заједнице. Међународно право људских права је до данас исходовало велики број уговора и других међународних правних аката, у којима и дете, потпуно оправдано, има посебно место. Из тих међународних правних аката проистичу правно обавезујуће норме којима се штите права, личност и интегритет детета као јединке друштва. У овом раду ће бити представљена достигнућа међународног права у стварању правног оквира за заштиту права детета.
在学校的旧结构中，孩子们是一个庞大的群体，他们身体孱弱，心智不成熟。Zbogh toga 经常受到身体、精神和法律方面的虐待。儿童往往是贩卖、性虐待和恶意行为、强迫劳动和工作场所虐待的对象。移民群体也是如此。在њim，移民群体的行为准则以这种方式造成创伤、身心健康障碍、融合和离婚，在该地区的边缘，甚至经常造成死亡。合理的做法是寻求一种解决方案来防止和推迟这种情况的发生，或者可以建立一个法律框架来保护被拘留者的权利。国际社会早已认识到这一问题。迄今为止，犹太法国际法已成为大量条约和其他国际法律文书的渊源，在这些条约和国际法律文书中，如果有正当理由，儿童也有自己的一席之地。从这些国际法律条约中可以清楚地看出，保护儿童权利、人格和融入团结友谊的准则在法律中占有一席之地。新报告将介绍国际法在建立保护被拘留者权利的法律框架方面所取得的成就。
{"title":"МЕЂУНАРОДНОПРАВНА ЗАШТИТА ПРАВА ДЕТЕТА","authors":"Предраг Јанковић","doi":"10.7251/zcmz0121362j","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121362j","url":null,"abstract":"Гледајући по старосној структури људи, деца представљају најрањивију групу, физички слабију и психички незрелију од одраслих лица. Због тога су често објекат злоупотреба, физичких, психичких и правних. Деца су често предмет трговине људима, сексуалног искориштавања и злостављања, радног израбљивања, злоупотребљавања у ратне сврхе. Поред тога налазе се и у мигрантским групама. Све такве ситуације код деце која се у њима нађу изазивају трауме, нарушавање психичког и физичког здравља, интегритета и развоја, и на крају крајева често и смрт. Разумљиво је да то захтева изналажење решења којима би се спречавала и отклањала таква стања а то се само може постићи стварањем правног оквира кроз који се остварује заштита детета. Тај проблем је одавно препознат и на нивоу међународне заједнице. Међународно право људских права је до данас исходовало велики број уговора и других међународних правних аката, у којима и дете, потпуно оправдано, има посебно место. Из тих међународних правних аката проистичу правно обавезујуће норме којима се штите права, личност и интегритет детета као јединке друштва. У овом раду ће бити представљена достигнућа међународног права у стварању правног оквира за заштиту права детета.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"58 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133485210","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
U ovom radu biće zastupan pristup paralelne anlize dve osnovne kategorije dece kao žrtava masovnih ubica. Prvi i najbrojniji tip dece žrtava su školskog uzrasta, nesrodnih sa ubicom, koja stradaju u oružanim/bombaškim napadima na škole. Dešavaju se najčešće u Americi, sporadično i u Evropi, a od zemalja trećeg sveta, najviše u Nigeriji. U Srbiji deca stradaju u masovnim ubistvima članova porodice, uglavnom primarno motivisana femicidom. U većini slučajeva su u srodstvu sa ubicom i/ili ubijenom a stradaju najviše zato što su se našla na mestu masakra. Inovativnost našeg pristupa se sastoji u činjenici da se ove dve kategorije dece žrtava masovnih ubistva retko ili gotovo nigde ne stavljaju u istu komparativnu ravan, jer se smatraju dijametralno različitim. Upravo to je cilj ovog rada, da polazeći od razlika, prilikom analiziranja domaćih i inostranih slučajeva masovnih ubistava dece, ukaže i na postojanje sličnosti ova dva tipa, koja može da se vidi u hegemonističkom tipu maskuliniteta kao karakternom profilu masovnog ubice oba tipa. U zaključku se navode reakcije na slučajeve masovnih ubistava dece, a u cilju doprinosa promišljanju mogućih strategija predviđanja i odbrane. Ta borba je svuda trajna i zahteva realizam i postojanost, odlučnost i meru.
{"title":"DECA ŽRTVE MASOVNIH UBISTAVA","authors":"Zorica Mrsevic","doi":"10.7251/zcmz0121483m","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121483m","url":null,"abstract":"U ovom radu biće zastupan pristup paralelne anlize dve osnovne kategorije dece kao žrtava masovnih ubica. Prvi i najbrojniji tip dece žrtava su školskog uzrasta, nesrodnih sa ubicom, koja stradaju u oružanim/bombaškim napadima na škole. Dešavaju se najčešće u Americi, sporadično i u Evropi, a od zemalja trećeg sveta, najviše u Nigeriji. U Srbiji deca stradaju u masovnim ubistvima članova porodice, uglavnom primarno motivisana femicidom. U većini slučajeva su u srodstvu sa ubicom i/ili ubijenom a stradaju najviše zato što su se našla na mestu masakra. Inovativnost našeg pristupa se sastoji u činjenici da se ove dve kategorije dece žrtava masovnih ubistva retko ili gotovo nigde ne stavljaju u istu komparativnu ravan, jer se smatraju dijametralno različitim. Upravo to je cilj ovog rada, da polazeći od razlika, prilikom analiziranja domaćih i inostranih slučajeva masovnih ubistava dece, ukaže i na postojanje sličnosti ova dva tipa, koja može da se vidi u hegemonističkom tipu maskuliniteta kao karakternom profilu masovnog ubice oba tipa. U zaključku se navode reakcije na slučajeve masovnih ubistava dece, a u cilju doprinosa promišljanju mogućih strategija predviđanja i odbrane. Ta borba je svuda trajna i zahteva realizam i postojanost, odlučnost i meru.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"257 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124230557","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Ciljevi: Asocijacija socijalnih radnika Kantona Sarajevo je provela istraživanje kojim se nastojalo utvrditi na koji način je pandemija COVID-19 utjecala na funkcionisanje porodice. Metode: Za potrebe istraživanja kreiran je online anketni upitnik koji je ispitivao: ekonomsku stabilnost porodice, funkcionisanje porodice, korištenje interneta, gubitke članova porodice i bliskih osoba, te načine nošenja sa stresnim situacijama. Da bi se dobila potpunija slika obavljen je strukturirani intervju. Anketu je ispunilo 386 ispitanika/ca, a intervju je obavljen sa 24 ispitanika/ce Rezultati: Porodice su se prilično dobro prilagodile datim uslovima, iako je oko 40% ispitanika/ca imalo gubitke članova porodice i bliskih osoba usljed COVID-19, a njih 43,8% navodi da ima lošije prihode u odnosu na period prije pandemije. Gotovo 25% ispitanika/ca nije bilo zadovoljno načinom na koji su se nosili sa izazovima. U odnosu na period prije pandemije 22,5% ispitanika/ca je istaklo da su više koristili tablete za smirenje. Većina ispitanika/ca nije tražila pomoć kako bi se nosila sa novonastalom situacijom, a oni koji su potražili pomoć, to su učinili online i u privatnim savjetovalištima. Rad od kuće i online nastava su značajno utjecali na funkcionisanje porodice. Malo više od 50% ispitanika/ca su svoj posao obavljali online. Zaključci: Pandemija je utjecala na način funkcionisanja porodice. Iako je korištenje interneta u toku pandemije doprinijelo osjećaju povezanosti sa bliskim osobama i omogućilo da se poslovi i nastava realiziraju u određenom obimu, da bi se spriječile negativne posljedice potrebno je kontrolisati vrijeme i sadržaje koji se koriste. Ispitanici ne prepoznaju da im je potrebna pomoć u zaštiti mentalnog zdravlja, a i kada to prepoznaju pokazuju nepovjerenje prema sistemu psiho-socijalne zaštite i pomoć traže na društvenim mrežama i u privatnim savjetovalištima. Potrebno je normalizirati traženje podrške od stručnjaka, razvijati nove i graditi povjerenje građana u postojeće servise psiho-socijalne zaštite.
{"title":"UTJECAJ PANDEMIJE COVID-19 NA NAČIN FUNKCIONISANJA PORODICE","authors":"Sanela Pekić, Almina Šatrović","doi":"10.7251/zcmz0121295p","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121295p","url":null,"abstract":"Ciljevi: Asocijacija socijalnih radnika Kantona Sarajevo je provela istraživanje kojim se nastojalo utvrditi na koji način je pandemija COVID-19 utjecala na funkcionisanje porodice. Metode: Za potrebe istraživanja kreiran je online anketni upitnik koji je ispitivao: ekonomsku stabilnost porodice, funkcionisanje porodice, korištenje interneta, gubitke članova porodice i bliskih osoba, te načine nošenja sa stresnim situacijama. Da bi se dobila potpunija slika obavljen je strukturirani intervju. Anketu je ispunilo 386 ispitanika/ca, a intervju je obavljen sa 24 ispitanika/ce Rezultati: Porodice su se prilično dobro prilagodile datim uslovima, iako je oko 40% ispitanika/ca imalo gubitke članova porodice i bliskih osoba usljed COVID-19, a njih 43,8% navodi da ima lošije prihode u odnosu na period prije pandemije. Gotovo 25% ispitanika/ca nije bilo zadovoljno načinom na koji su se nosili sa izazovima. U odnosu na period prije pandemije 22,5% ispitanika/ca je istaklo da su više koristili tablete za smirenje. Većina ispitanika/ca nije tražila pomoć kako bi se nosila sa novonastalom situacijom, a oni koji su potražili pomoć, to su učinili online i u privatnim savjetovalištima. Rad od kuće i online nastava su značajno utjecali na funkcionisanje porodice. Malo više od 50% ispitanika/ca su svoj posao obavljali online. Zaključci: Pandemija je utjecala na način funkcionisanja porodice. Iako je korištenje interneta u toku pandemije doprinijelo osjećaju povezanosti sa bliskim osobama i omogućilo da se poslovi i nastava realiziraju u određenom obimu, da bi se spriječile negativne posljedice potrebno je kontrolisati vrijeme i sadržaje koji se koriste. Ispitanici ne prepoznaju da im je potrebna pomoć u zaštiti mentalnog zdravlja, a i kada to prepoznaju pokazuju nepovjerenje prema sistemu psiho-socijalne zaštite i pomoć traže na društvenim mrežama i u privatnim savjetovalištima. Potrebno je normalizirati traženje podrške od stručnjaka, razvijati nove i graditi povjerenje građana u postojeće servise psiho-socijalne zaštite.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"82 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121357803","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Nasilje preko interneta, u svijetu poznato kao cyber bullying, pojam je za svaku komunikacijsku aktivnost računarskom tehnologijom, koja se može smatrati štetnom, kako za pojedinca, tako i za opšte dobro. Ovaj oblik nasilja nad djecom obuhvata situacije kad je dijete izloženo napadu nekog drugog djeteta, tinejdžera ili grupe djece ili odrasle osobe, putem interneta ili mobilnog telefona. Zbog često nedovoljne medijske pismenosti roditelji i učenici ne poznaju dovoljno sve moguće opasnosti koje internet i društvene mreže mogu uzrokovati. Upravo i cilj ovoga rada jeste da ukažemo koliko nepoznavanje ovog problema može negativno uticati na socijalizaciju i odrastanje djece, ali i uticati da djeca postanu žrtve nasilja putem interneta. Fokus ovog rada je na roditeljima i njihovom poznavanju cyber bullyinga, kao i cyber kriminala, te njegovim posljedicama.
{"title":"CYBER BULLYING I CYBER CRIMINAL - NASILJE PUTEM INTERNETA","authors":"Anel Ramić","doi":"10.7251/zcmz0121279r","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121279r","url":null,"abstract":"Nasilje preko interneta, u svijetu poznato kao cyber bullying, pojam je za svaku komunikacijsku aktivnost računarskom tehnologijom, koja se može smatrati štetnom, kako za pojedinca, tako i za opšte dobro. Ovaj oblik nasilja nad djecom obuhvata situacije kad je dijete izloženo napadu nekog drugog djeteta, tinejdžera ili grupe djece ili odrasle osobe, putem interneta ili mobilnog telefona. Zbog često nedovoljne medijske pismenosti roditelji i učenici ne poznaju dovoljno sve moguće opasnosti koje internet i društvene mreže mogu uzrokovati. Upravo i cilj ovoga rada jeste da ukažemo koliko nepoznavanje ovog problema može negativno uticati na socijalizaciju i odrastanje djece, ali i uticati da djeca postanu žrtve nasilja putem interneta. Fokus ovog rada je na roditeljima i njihovom poznavanju cyber bullyinga, kao i cyber kriminala, te njegovim posljedicama.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"4 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128473910","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Vrijednosti upravljaju našim cjelokupnim djelovanjem, a prenose se s jedne generacije na drugu. Unatoč postojanju različitih gledišta o tome treba li škola prenositi vrijednosti i, ako da, koje, vrijednosno neutralna škola ne postoji. Obrazovni sustav prenosi ili blokira određene vrijednosti putem službenog kurikuluma i skrivenog kurikuluma. Važnu ulogu pri tome imaju nastavnici čije osobne vrijednosti upravljaju njihovim ponašanjem, odabirom nastavnih metoda, komunikacijom i cjelokupnim odgojno-obrazovnim radom, a dio su skrivenog kurikuluma. U ovom radu autori promišljaju o prijenosu vrijednosti kroz skriveni kurikulum te ulozi koju nastavnici imaju u tom procesu. Predstavit će se i rezultati istraživanja koje je imalo za cilj ispitati stavove budućih nastavnika o vrijednostima te prenošenju vrijednosti na učenike.
{"title":"VRIJEDNOSTI NASTAVNIKA KAO ČIMBENIK SKRIVENOG KURIKULUMA","authors":"Siniša Kušić, Mia Lakotić, Kornelija Mrnjaus","doi":"10.7251/zcmz0121089k","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121089k","url":null,"abstract":"Vrijednosti upravljaju našim cjelokupnim djelovanjem, a prenose se s jedne generacije na drugu. Unatoč postojanju različitih gledišta o tome treba li škola prenositi vrijednosti i, ako da, koje, vrijednosno neutralna škola ne postoji. Obrazovni sustav prenosi ili blokira određene vrijednosti putem službenog kurikuluma i skrivenog kurikuluma. Važnu ulogu pri tome imaju nastavnici čije osobne vrijednosti upravljaju njihovim ponašanjem, odabirom nastavnih metoda, komunikacijom i cjelokupnim odgojno-obrazovnim radom, a dio su skrivenog kurikuluma. U ovom radu autori promišljaju o prijenosu vrijednosti kroz skriveni kurikulum te ulozi koju nastavnici imaju u tom procesu. Predstavit će se i rezultati istraživanja koje je imalo za cilj ispitati stavove budućih nastavnika o vrijednostima te prenošenju vrijednosti na učenike.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"102 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115643749","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：