Polazeći od definicije grupe eksperata Svetske zdravstvene organizacije, kojom se kvalitet života definiše kao percepcija pojedinaca o sopstvenom položaju u životu u kontekstu kulture i sistema vrednosti u kojima žive, kao i prema svojim ciljevima, očekivanjima, standardima i interesovanjima, možemo konstatovati da tako širok koncept čine fizičko zdravlje pojedinaca, psihološki status, materijalna nezavisnost, socijalni odnosi i njihovi odnosi prema značajnim karakteristikama spoljašnje sredine. Primena ovako definisanog koncepta kvaliteta života na populaciju mladih u sukobu sa zakonom u institucionalnom tretmanu, ukazuje da se razvoj ideja i prakse društvenog reagovanja na prestupništvo mladih, odrazio vremenom i na pomeranje fokusa te reakcije sa kaznenog reagovanja ka društvenoj zaštiti, obrazovanju, lečenju, profesionalnom usmeravanju i rehabilitaciji u cilju eliminacije rizičnih faktora delinkvencije i jačanju prosocijalnih obrazaca ponašanja. Korektivno-rehabilitacione institucije za tretman mladih u sukobu sa zakonom pružaju različite programe štićenicima tokom njihove inkarceracije. Ponuđeni programi obuhvataju širok spektar usluga i intervencija, uključujući lečenje zavisnosti od psihoaktivnih supstanci, očuvanje somatskog i mentalnog zdravlja, obrazovanje i profesionalno osposobljavanje, redukciju agresivnosti i drugih oblika asocijalnog i antisocijalnog ponašanja. Uključivanjem u navedene programe za mlade prestupnike, nastoji se poboljšati kvalitet života ove populacije, otklanjanjem kriminogenih dinamičkih faktora i stvaranjem preduslova za prosocijalan život u institucionalnom i postinstitucionalnom okruženju. Redukcijom recidivizma ostvaruje se i sekundarni cilj, odnosno povećanje javne bezbednosti zajednice u koju se integrišu po napuštanju korektivne institucije. Cilj rada je da se eksploracijom različitih pozitivnih iskustava i efekata primenjenih programa ukaže na aplikativne mogućnosti primene institucionalnih programa za mlade u sukobu sa zakonom u ovdašnjim uslovima.
{"title":"KVALITET ŽIVOTA KROZ PRIZMU KOREKTIVNO-REHABILITACIONIH PROGRAMA ZA MLADE U SUKOBU SA ZAKONOM","authors":"Vera Petrović, Goran Jovanić","doi":"10.7251/zcmz0121613j","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121613j","url":null,"abstract":"Polazeći od definicije grupe eksperata Svetske zdravstvene organizacije, kojom se kvalitet života definiše kao percepcija pojedinaca o sopstvenom položaju u životu u kontekstu kulture i sistema vrednosti u kojima žive, kao i prema svojim ciljevima, očekivanjima, standardima i interesovanjima, možemo konstatovati da tako širok koncept čine fizičko zdravlje pojedinaca, psihološki status, materijalna nezavisnost, socijalni odnosi i njihovi odnosi prema značajnim karakteristikama spoljašnje sredine. Primena ovako definisanog koncepta kvaliteta života na populaciju mladih u sukobu sa zakonom u institucionalnom tretmanu, ukazuje da se razvoj ideja i prakse društvenog reagovanja na prestupništvo mladih, odrazio vremenom i na pomeranje fokusa te reakcije sa kaznenog reagovanja ka društvenoj zaštiti, obrazovanju, lečenju, profesionalnom usmeravanju i rehabilitaciji u cilju eliminacije rizičnih faktora delinkvencije i jačanju prosocijalnih obrazaca ponašanja. Korektivno-rehabilitacione institucije za tretman mladih u sukobu sa zakonom pružaju različite programe štićenicima tokom njihove inkarceracije. Ponuđeni programi obuhvataju širok spektar usluga i intervencija, uključujući lečenje zavisnosti od psihoaktivnih supstanci, očuvanje somatskog i mentalnog zdravlja, obrazovanje i profesionalno osposobljavanje, redukciju agresivnosti i drugih oblika asocijalnog i antisocijalnog ponašanja. Uključivanjem u navedene programe za mlade prestupnike, nastoji se poboljšati kvalitet života ove populacije, otklanjanjem kriminogenih dinamičkih faktora i stvaranjem preduslova za prosocijalan život u institucionalnom i postinstitucionalnom okruženju. Redukcijom recidivizma ostvaruje se i sekundarni cilj, odnosno povećanje javne bezbednosti zajednice u koju se integrišu po napuštanju korektivne institucije. Cilj rada je da se eksploracijom različitih pozitivnih iskustava i efekata primenjenih programa ukaže na aplikativne mogućnosti primene institucionalnih programa za mlade u sukobu sa zakonom u ovdašnjim uslovima.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"138 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124056593","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Obrazovanje je kontinuirani proces koji traje cijeli život. Ono unapređuje kvalitetu života svakog pojedinca, a garantirano je Ustavom BiH, lokalnim zakonskim aktima, Univerzalnom deklaracijom o ljudskim pravima i drugim međunarodnim dokumentima. Osnovna svrha obrazovanja je samoobrazovanje i kvalitetno ispunjen život. Univerzitet u Sarajevu kontinuirano nastoji stvoriti uvjete za jednak pristup i sudjelovanje u kvalitetnom obrazovanju uvažavajući međunarodne pravne okvire, nacionalne dokumente i zakonske regulative, kojima se osiguravaju osnovna ljudska prava, a među njima i pravo na obrazovanje. Jedan od mehanizama putem kojeg realizira navedeno jeste revitalizacija Ureda za podršku studentima (UPS!). Osnovna djelatnost Ureda je usmjerena na pružanje pomoći i podrške studentima i razvijanje inkluzivne kulture, politike i prakse u prostoru visokoškolskog obrazovanja. Ured za podršku studentima je na raspolaganju svim studentima Univerziteta u Sarajevu, s fokusom na studente s invaliditetom, ali i organizacionim jedinicama i akademskom osoblju. Usluge Ureda definirane su njegovom temeljnom orijentacijom ka stvaranju inkluzivnog okruženja i promoviranju obrazovanja za sve, a ogledaju se u pružanju pomoći i podrške studentima u različitim oblastima. Osnovne usluge su: pomoć pri odabiru studija; podrška unapređenju pristupa obrazovanju; psihološka pomoć; informiranje i obrazovanje studenata; poboljšanje iskustva studiranja studenata s invaliditetom; iznajmljivanje asistivne tehnologije; istraživačke aktivnosti; organizacija i realizacija obuka za akademsko osoblje; organizacija radionica za studente; i mnoge druge usluge. Cilj rada je kompilirati realizirane aktivnosti UPS!-a i opisati njihove efekte na unapređenje života mladih u univerzitetskom okruženju. Rezultati doprinose jasnijem artikuliranju argumenata i zagovaranju navedenih i sličnih aktivnosti, te obavezuju na kontinuirano jačanje univerzitetskih kapaciteta za preventivno djelovanje i unapređenje kvalitete života i obrazovanja mladih.
{"title":"UNAPREĐENJE KVALITETE ŽIVOTA MLADIH U UNIVERZITETSKOM OKRUŽENJU","authors":"Lejla Kafedžić, Sandra Bjelan-Guska","doi":"10.7251/zcmz0121100k","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121100k","url":null,"abstract":"Obrazovanje je kontinuirani proces koji traje cijeli život. Ono unapređuje kvalitetu života svakog pojedinca, a garantirano je Ustavom BiH, lokalnim zakonskim aktima, Univerzalnom deklaracijom o ljudskim pravima i drugim međunarodnim dokumentima. Osnovna svrha obrazovanja je samoobrazovanje i kvalitetno ispunjen život. Univerzitet u Sarajevu kontinuirano nastoji stvoriti uvjete za jednak pristup i sudjelovanje u kvalitetnom obrazovanju uvažavajući međunarodne pravne okvire, nacionalne dokumente i zakonske regulative, kojima se osiguravaju osnovna ljudska prava, a među njima i pravo na obrazovanje. Jedan od mehanizama putem kojeg realizira navedeno jeste revitalizacija Ureda za podršku studentima (UPS!). Osnovna djelatnost Ureda je usmjerena na pružanje pomoći i podrške studentima i razvijanje inkluzivne kulture, politike i prakse u prostoru visokoškolskog obrazovanja. Ured za podršku studentima je na raspolaganju svim studentima Univerziteta u Sarajevu, s fokusom na studente s invaliditetom, ali i organizacionim jedinicama i akademskom osoblju. Usluge Ureda definirane su njegovom temeljnom orijentacijom ka stvaranju inkluzivnog okruženja i promoviranju obrazovanja za sve, a ogledaju se u pružanju pomoći i podrške studentima u različitim oblastima. Osnovne usluge su: pomoć pri odabiru studija; podrška unapređenju pristupa obrazovanju; psihološka pomoć; informiranje i obrazovanje studenata; poboljšanje iskustva studiranja studenata s invaliditetom; iznajmljivanje asistivne tehnologije; istraživačke aktivnosti; organizacija i realizacija obuka za akademsko osoblje; organizacija radionica za studente; i mnoge druge usluge. Cilj rada je kompilirati realizirane aktivnosti UPS!-a i opisati njihove efekte na unapređenje života mladih u univerzitetskom okruženju. Rezultati doprinose jasnijem artikuliranju argumenata i zagovaranju navedenih i sličnih aktivnosti, te obavezuju na kontinuirano jačanje univerzitetskih kapaciteta za preventivno djelovanje i unapređenje kvalitete života i obrazovanja mladih.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"40 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124106310","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Obrazovanje koje potiče talente počiva na kontinuiranoj ponudi obrazovnog sadržaja unutar i izvan institucionalnog obrazovanja. Glavnu ulogu u koncipiranju programa u svakom slučaju preuzima nastavnik. Nastavni plan i program uglavnom je primjeren radu sa prosječnim učenicima, osnovni problem je kako ga prilagoditi zahtjevima i potrebama darovitih. Daroviti učenici zahtijevaju isključivo individualni pristup i to u svim fazama nastavnog procesa, počevši od planiranja pa do evaluacije. Prema tome uloga nastavnika je da darovitom učeniku obezbijedi razvoj interesovanja i omogući pristup bogatijem, širem i takvim učenicima prilagođenom sadržaju u okviru svog predmeta. Svako dijete je posebno i sva djeca bi trebalo da se tako osjećaju u našim obrazovnim ustanovama. To uključuje i prepoznavanje i ohrabrivanje njihovih talenata. Prihvatanje kreativnosti od strane društva kao normalnog i poželjnog svojstva, čini da kreativne osobe ne razvijaju otpore zbog toga što su drugačije od drugih. Opšti povoljni uslovi djeluju da se daroviti pojedinac osjeća ne samo slobodnim u izražavanju svojih mogućnosti i svojih stvaralačkih potreba, već djeluju poticajno u sve širem i dubljem pronicanju u različite probleme. Poticanje kreativnog rada i djelovanja nije samo značajan problem u radu škola već je važno pitanje za društvo u cjelini. Promovisanje talentovanih učenika se u posljednje vrijeme potaknulo različitim naporima i uredbama u zakonu. Vaspitno-obrazovni rad sa nadarenim i talentovanim učenicima u Republici Srpskoj organizuje se na osnovu člana 85., 86. i 87. Zakona o osnovnom vaspitanju i obrazovanju Republike Srpske. 2U školi se formira Tim za podršku nadarenim i talentovanim učenicima. Tim za podršku čine: nastavnici škole,stručni saradnici i roditelj učenika. Koordinator tima za podršku po pravilu je pedagog ili psiholog. Tim za podršku sarađuje sa stručnim timom škole, promoviše značaj rada sa talentovanim i nadarenim učenicima, sarađuje sa predstavnicima obrazovnih institucija, nevladinih organizacija i drugih koji mogu pružiti podršku nadarenim i talentovanim učenicima. Za ukupni razvoj darovitog učenika veoma je značajan njegov uravnotežen emocionalni i socijalni razvoj. Zbog toga treba nastojati da on, što je moguće duže, razvija osjećaj pripadnosti svojoj generaciji, svom užem i širem socijalnom okruženju.
Obrazovanje koče potiče talente počiva na kontinuiranoj nabídudi obrazovnog sadržaja unutar i izvan institucionalnog obrazovanja.Glavnu ulogu u koncipiranju programu u svakom slučaju preuzima nastavnik.制定计划和方案是首要任务，其次才是调整和改进。资优学生需要完全个性化的教学方法，这体现在从规划到评估的所有阶段。每个孩子都是与众不同的，我们的孩子也是如此。每个孩子都是特别的，我们的视觉机构也应该如此重视我们的孩子。这包括认可和发展他们的才能。社会接受创造力是一种正常和可取的品质，这意味着有创造力的人不会因为与他人不同而产生抵触情绪。社会接受创造力是一种正常和可取的品质，这意味着创造性人才不会因为自己与他人不同而产生抵触情绪。创造力和创新能力将成为解决学校问题的关键。促进人才培养是一项长期而艰巨的任务。2U škole se formira Tim za podršku nadarenim i talentovanim učenicima u Republike Srpske.支助小组应由以下人员组成：学校管理人员、学校辅导员和学生家长。支援小组的协调员通常由教育学家或心理学家担任。支助小组应与学校管理团队合作，促进有才华和有天赋学生理事会的特性，与教育机构、非政府组织和其他能够支助有才华和有天赋学生的机构的代表合作。资优学生的成功发展，其主要特点是情感和社会方面的均衡发展，因此有必要尽 可能确保他对同代人、他自己和更广泛的社会圈子产生归属感。
{"title":"RAD SA DAROVITOM DJECOM","authors":"Sanda Milošević","doi":"10.7251/zcmz0121326m","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121326m","url":null,"abstract":"Obrazovanje koje potiče talente počiva na kontinuiranoj ponudi obrazovnog sadržaja unutar i izvan institucionalnog obrazovanja. Glavnu ulogu u koncipiranju programa u svakom slučaju preuzima nastavnik. Nastavni plan i program uglavnom je primjeren radu sa prosječnim učenicima, osnovni problem je kako ga prilagoditi zahtjevima i potrebama darovitih. Daroviti učenici zahtijevaju isključivo individualni pristup i to u svim fazama nastavnog procesa, počevši od planiranja pa do evaluacije. Prema tome uloga nastavnika je da darovitom učeniku obezbijedi razvoj interesovanja i omogući pristup bogatijem, širem i takvim učenicima prilagođenom sadržaju u okviru svog predmeta. Svako dijete je posebno i sva djeca bi trebalo da se tako osjećaju u našim obrazovnim ustanovama. To uključuje i prepoznavanje i ohrabrivanje njihovih talenata. Prihvatanje kreativnosti od strane društva kao normalnog i poželjnog svojstva, čini da kreativne osobe ne razvijaju otpore zbog toga što su drugačije od drugih. Opšti povoljni uslovi djeluju da se daroviti pojedinac osjeća ne samo slobodnim u izražavanju svojih mogućnosti i svojih stvaralačkih potreba, već djeluju poticajno u sve širem i dubljem pronicanju u različite probleme. Poticanje kreativnog rada i djelovanja nije samo značajan problem u radu škola već je važno pitanje za društvo u cjelini. Promovisanje talentovanih učenika se u posljednje vrijeme potaknulo različitim naporima i uredbama u zakonu. Vaspitno-obrazovni rad sa nadarenim i talentovanim učenicima u Republici Srpskoj organizuje se na osnovu člana 85., 86. i 87. Zakona o osnovnom vaspitanju i obrazovanju Republike Srpske. 2U školi se formira Tim za podršku nadarenim i talentovanim učenicima. Tim za podršku čine: nastavnici škole,stručni saradnici i roditelj učenika. Koordinator tima za podršku po pravilu je pedagog ili psiholog. Tim za podršku sarađuje sa stručnim timom škole, promoviše značaj rada sa talentovanim i nadarenim učenicima, sarađuje sa predstavnicima obrazovnih institucija, nevladinih organizacija i drugih koji mogu pružiti podršku nadarenim i talentovanim učenicima. Za ukupni razvoj darovitog učenika veoma je značajan njegov uravnotežen emocionalni i socijalni razvoj. Zbog toga treba nastojati da on, što je moguće duže, razvija osjećaj pripadnosti svojoj generaciji, svom užem i širem socijalnom okruženju.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"118 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128115351","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Rad govori o važnosti književnih pravaca, književnih vrsta i psihoterapije. Ovdje je prikazano kako jedna biblioterapijska tehnika može pomoći osobama koje imaju problem tj. prikazano je ciljano čitanje bajki kroz knjževnoteorijske pravce, a koje znatno doprinose rješenju problema kao i pomoć u samootkrivanju. Također, prikazan je način na koji se pomaže osobama da svoje nevolje prevaziđu koristeći likove ili situacije u bajkama. Namjera poređenja knjževnoteorijskih pravaca i psihoterapije jste staviti akcenat na važnost saradnje različitih disciplina u pristupu temi – analizi i korisnosti bajki na osnovu različitih književnoteorijskih pristupa, pri čemu su posebno naglašeni terapijski učinci postignuti ovakvim čitanjem. Art terapija je vid rada sa djecom i maloljetnicima koji su u sukobu sa zakonnom. Art terapija kao prevencija, kao intervencija u toku primjene ili izvršenja neke alternativne mjere, alternativne sankcije ili krivične sankcije institucionalnog karaktera. Nošena idejom primjene programa restorativne pravde veliki je broj terapijskih programa koji su na mala ili velika vrata ušli u rad sa djecom i maloljetnicima koji su na određeni način u sukobu sa zakonom. Jedna od njih je i biblioterapija čije „vrijeme tek dolazi“ jer se njena promocija i primjena očekuje. Savremene metode koje koriste bajku u terapijske svrhe otvaraju nove aspekte terapijskog učinka čitanja/slušanja. U tim aspektima bitno je razumjeti znanja iz teorije i prakse psihoterapije kao i književnih teorija i pogledati šta se dešava u psihoterapijskom procesu između klijenata i sadržaja koji nudi bajka, odnosno slušalaca i teksta u procesu čitanja/slušanja. Isto kao što su književne vrste u terapijskoj praksi zanemarene od domaće stručne populacije, susret između prakse čitanja/slušanja i prakse psihoterapije zanemaren je unutar nacionalnih aspekata društvenih i humanističkih znanosti. I upravo taj prostor nedovoljno prepoznatog i neistraženog spoja, ovome radu otvara recepcijske i interpretacijske mogućnosti za moguće i stvarne plodonosne učinke njihovog susreta.
{"title":"ART TERAPIJA KAO PSIHOTERAPIJA U RADU SA DJECOM I MALOLJETNICIMA U SUKOBU SA ZAKONOM","authors":"Vahida Djedović, Vildana Pleh","doi":"10.7251/zcmz0121443p","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121443p","url":null,"abstract":"Rad govori o važnosti književnih pravaca, književnih vrsta i psihoterapije. Ovdje je prikazano kako jedna biblioterapijska tehnika može pomoći osobama koje imaju problem tj. prikazano je ciljano čitanje bajki kroz knjževnoteorijske pravce, a koje znatno doprinose rješenju problema kao i pomoć u samootkrivanju. Također, prikazan je način na koji se pomaže osobama da svoje nevolje prevaziđu koristeći likove ili situacije u bajkama. Namjera poređenja knjževnoteorijskih pravaca i psihoterapije jste staviti akcenat na važnost saradnje različitih disciplina u pristupu temi – analizi i korisnosti bajki na osnovu različitih književnoteorijskih pristupa, pri čemu su posebno naglašeni terapijski učinci postignuti ovakvim čitanjem. Art terapija je vid rada sa djecom i maloljetnicima koji su u sukobu sa zakonnom. Art terapija kao prevencija, kao intervencija u toku primjene ili izvršenja neke alternativne mjere, alternativne sankcije ili krivične sankcije institucionalnog karaktera. Nošena idejom primjene programa restorativne pravde veliki je broj terapijskih programa koji su na mala ili velika vrata ušli u rad sa djecom i maloljetnicima koji su na određeni način u sukobu sa zakonom. Jedna od njih je i biblioterapija čije „vrijeme tek dolazi“ jer se njena promocija i primjena očekuje. Savremene metode koje koriste bajku u terapijske svrhe otvaraju nove aspekte terapijskog učinka čitanja/slušanja. U tim aspektima bitno je razumjeti znanja iz teorije i prakse psihoterapije kao i književnih teorija i pogledati šta se dešava u psihoterapijskom procesu između klijenata i sadržaja koji nudi bajka, odnosno slušalaca i teksta u procesu čitanja/slušanja. Isto kao što su književne vrste u terapijskoj praksi zanemarene od domaće stručne populacije, susret između prakse čitanja/slušanja i prakse psihoterapije zanemaren je unutar nacionalnih aspekata društvenih i humanističkih znanosti. I upravo taj prostor nedovoljno prepoznatog i neistraženog spoja, ovome radu otvara recepcijske i interpretacijske mogućnosti za moguće i stvarne plodonosne učinke njihovog susreta.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116298516","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Društveni mediji su danas nezamjenjiv faktor u razvoju djece i formiranju njihovih stavova, ali posmatrajući obrazovanje, još uvijek nedovoljno iskorišten alat, iako nudi ogromne mogućnosti u usvajanju novih znanja i vještina. Djeca u najvećoj mjeri medije koriste kao izvor zabave, a najmanje u obrazovne svrhe. S obzirom da nove generacije učenika odrastaju u sasvim novom informatičko komunikacionom okruženju njima su društveni mediji sastavni dio svakodnevnice i najviše vremena provode upravo uz njih. Ovim pitanjem se najviše bave medijska pedagogija i didaktika. Cilj ovog rada jeste da ukažemo na značaj i primjenu društvenih medija u obrazovanju mladih, kao i ulogu koju mogu imati u realizaciji nastavnog procesa. Upotrebom društvenih medija u obrazovanju mi zapravo stvaramo novu kulturu učenja kojem teži društvo znanja. Savremenim pristupom i upotrebom društvenih mreža stvaramo “socijalno ogledalo” koje je nepresušan izvor informacija i znanja, ali i pokazatelj razine i efikasnosti obrazovnog sistema svake zemlje.
{"title":"PRIMJENA DRUŠTVENIH MEDIJA U FUNKCIJI SAVREMENOG OBRAZOVANJA MLADIH","authors":"Nebojša Macanović, Kristina Bobrek Macanović","doi":"10.7251/zcmz0121254m","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121254m","url":null,"abstract":"Društveni mediji su danas nezamjenjiv faktor u razvoju djece i formiranju njihovih stavova, ali posmatrajući obrazovanje, još uvijek nedovoljno iskorišten alat, iako nudi ogromne mogućnosti u usvajanju novih znanja i vještina. Djeca u najvećoj mjeri medije koriste kao izvor zabave, a najmanje u obrazovne svrhe. S obzirom da nove generacije učenika odrastaju u sasvim novom informatičko komunikacionom okruženju njima su društveni mediji sastavni dio svakodnevnice i najviše vremena provode upravo uz njih. Ovim pitanjem se najviše bave medijska pedagogija i didaktika. Cilj ovog rada jeste da ukažemo na značaj i primjenu društvenih medija u obrazovanju mladih, kao i ulogu koju mogu imati u realizaciji nastavnog procesa. Upotrebom društvenih medija u obrazovanju mi zapravo stvaramo novu kulturu učenja kojem teži društvo znanja. Savremenim pristupom i upotrebom društvenih mreža stvaramo “socijalno ogledalo” koje je nepresušan izvor informacija i znanja, ali i pokazatelj razine i efikasnosti obrazovnog sistema svake zemlje.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124947583","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Učenju u grupi pridaje se sve veća važnost u savremenoj nastavi. Eliminacija nedostataka tradicionalne nastave akcentira pozitivan razvoj socijalnog ponašanja učenika. Prema Matijeviću (2002), taj socijalni oblik uklanja nedostatke frontalnog učenja učenika i tradicionalne nastave. Učenjem u grupi učenici socijalno sazrijevaju i adaptiraju se, integrišu se u strukturu grupe i postaju njen sastavni dio čime se poboljšava intelektualno-emocionalni razvoj učenika, razvija se samostalnost i kooperativnost što doprinosi razvoju učenika u pravcu potreba savremenog društva. Klippert (2001) ističe kako se individualne i raznolike sposobnosti učenika ne mogu unaprijediti bez grupnog rada. Posebnost učenja u grupi dolazi do izražaja prilikom nastojanja učenika da zajednički riješe određeni zadatak razvijanjem ideja, kada su kao pojedinci nesigurni u konačan ishod te rješenje traže u zajedničkom razgovoru i analiziranju ideja. Obrazovne reforme u smislu primjene novih, savremenih metoda i strategija poučavanja i učenja zahtijevaju i profesionalni razvoj nastavnika za iniciranjanje i aplikaciju saradničkog i grupnog učenja. Cilj istraživanja je ispitati efekte primjene učenja u grupi i njegov uticaj na postizanje znanja učenika osnovnih škola. U ovom istraživanju prikupljeni su i obrađeni podaci o 129 učenika, raspoređenih u dvije grupe, eksperimentalnu (64 učenika pod uticajem grupnog učenja) i kontrolnu (65 učenika pod uticajem metoda tradicionalne nastave). U obradi, sortiranju i analizi dobivenih podataka korištena je metoda teorijske i deskriptivne analize i program IBM SPSS 22.00 sa parametrima prosjek, t-test, standardna devijacija i korelacija. Istraživanjem se došlo do saznanja o efektima primjene grupnog učenja, neznatnom poboljšanju postignuća učenika i značaju kreativnosti i profesionalnog obrazovanja nastavnika za primjenu učenja u grupi kao aktivnog učenja. Ispitivanje učeničkih postignuća u obje grupe vršena su prije i poslije provedenog eksperimenta. Dobiveni rezultati ukazuju da učenje u grupi nema značajan uticaj na postignuća u učenju, ali da povećava saradnju učenika i razvija njihove sposobnosti.
{"title":"EFEKTI PRIMJENE UČENJA U GRUPI NA USPJEH UČENIKA","authors":"Suad Hasanović","doi":"10.7251/zcmz0121226h","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121226h","url":null,"abstract":"Učenju u grupi pridaje se sve veća važnost u savremenoj nastavi. Eliminacija nedostataka tradicionalne nastave akcentira pozitivan razvoj socijalnog ponašanja učenika. Prema Matijeviću (2002), taj socijalni oblik uklanja nedostatke frontalnog učenja učenika i tradicionalne nastave. Učenjem u grupi učenici socijalno sazrijevaju i adaptiraju se, integrišu se u strukturu grupe i postaju njen sastavni dio čime se poboljšava intelektualno-emocionalni razvoj učenika, razvija se samostalnost i kooperativnost što doprinosi razvoju učenika u pravcu potreba savremenog društva. Klippert (2001) ističe kako se individualne i raznolike sposobnosti učenika ne mogu unaprijediti bez grupnog rada. Posebnost učenja u grupi dolazi do izražaja prilikom nastojanja učenika da zajednički riješe određeni zadatak razvijanjem ideja, kada su kao pojedinci nesigurni u konačan ishod te rješenje traže u zajedničkom razgovoru i analiziranju ideja. Obrazovne reforme u smislu primjene novih, savremenih metoda i strategija poučavanja i učenja zahtijevaju i profesionalni razvoj nastavnika za iniciranjanje i aplikaciju saradničkog i grupnog učenja. Cilj istraživanja je ispitati efekte primjene učenja u grupi i njegov uticaj na postizanje znanja učenika osnovnih škola. U ovom istraživanju prikupljeni su i obrađeni podaci o 129 učenika, raspoređenih u dvije grupe, eksperimentalnu (64 učenika pod uticajem grupnog učenja) i kontrolnu (65 učenika pod uticajem metoda tradicionalne nastave). U obradi, sortiranju i analizi dobivenih podataka korištena je metoda teorijske i deskriptivne analize i program IBM SPSS 22.00 sa parametrima prosjek, t-test, standardna devijacija i korelacija. Istraživanjem se došlo do saznanja o efektima primjene grupnog učenja, neznatnom poboljšanju postignuća učenika i značaju kreativnosti i profesionalnog obrazovanja nastavnika za primjenu učenja u grupi kao aktivnog učenja. Ispitivanje učeničkih postignuća u obje grupe vršena su prije i poslije provedenog eksperimenta. Dobiveni rezultati ukazuju da učenje u grupi nema značajan uticaj na postignuća u učenju, ali da povećava saradnju učenika i razvija njihove sposobnosti.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"85 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114374958","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pri razmatranju raznovrsnih oblika i fenomenoloških karakteristika kriminaliteta maloletnika ne smemo izgubiti iz vida da je ovako delikventno ponašanje skup ličnih svojstava maloletnika i same sredine u kojoj maloletnik odrasta. S tim u vezi, u Crnog Gori je 2011. godine donesen poseban zakon koji sa krajnjim senzibilitetom tretira pitanje maloletnika i njihove krivične odgovornosti. U tom smislu u radu će se akcenat staviti na vaspitni nalog kao alternativnu meru koja se može izreći maloletnom učioniocu prema odredbama zaknodavstva Crne Gore uz analize prirode ovih mera sa aspekta generalne i specijalne prevencije kriminaliteta.
在理解青少年犯罪的各种形式和现象特征时，我们绝不能忽视这样一个事实，即青少年犯罪是以青少年的共同特征和青少年的成长环境为荣的。在这方面，黑山于 2011 年出台了一部特别法，该法以最敏感的方式处理未成年人问题及其应承担的罪责。在这一背景下，重点将放在 "对未成年人的保护"（vaspitni nalog kao alternativnu meru koja se može izreći maloletnom učioniocu prema odredbama zakonnodavstva Crne Gore uz analize prirode ovih mera sa aspekta generalne i specijalne prevencije kriminaliteta）上。
{"title":"VASPITNI NALOG KAO ALTERNATIVNA MERA PREMA MALOLETNICIMA","authors":"Nikola Terzić","doi":"10.7251/zcmz0121572t","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121572t","url":null,"abstract":"Pri razmatranju raznovrsnih oblika i fenomenoloških karakteristika kriminaliteta maloletnika ne smemo izgubiti iz vida da je ovako delikventno ponašanje skup ličnih svojstava maloletnika i same sredine u kojoj maloletnik odrasta. S tim u vezi, u Crnog Gori je 2011. godine donesen poseban zakon koji sa krajnjim senzibilitetom tretira pitanje maloletnika i njihove krivične odgovornosti. U tom smislu u radu će se akcenat staviti na vaspitni nalog kao alternativnu meru koja se može izreći maloletnom učioniocu prema odredbama zaknodavstva Crne Gore uz analize prirode ovih mera sa aspekta generalne i specijalne prevencije kriminaliteta.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"24 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127489688","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Važnost uspješne komunikacije među učenicima moguće je uvjet za bolja učenička postignuća. Stoga je sposobnost učenika za rješavanje sporova bitan čimbenik za poboljšanje komunikacije istih. Ovaj rad daje pregled nalaza istraživanja o sposobnosti učenika za rješavanje sporova,,kao i načine rješavanja istih. U istraživanju je sudjelovalo 399 učenika, od toga 148 (37,1%) učenika i 251 (62,9%) učenica. Nisu utvrđene značajne razlike u percepciji vlastite sposobnosti za rješavanje sukoba/sporova s obzirom na spol i školu koju učenici pohađaju. Prema rezultatima istraživanja, sudionici važnost pridaju iznošenju vlastitog mišljenja, uvažavanje tuđeg mišljenja, ali i iznošenje argumenata za obranu vlastitog mišljenja. Učenici se procjenjuju najsposobnijima za prihvaćanje zajedničkog rješenje sukoba ili spora, a najmanje sposobnim se procjenjuju za prilagodbu vlastitog mišljenje o sukobu ili sporu. Sposobnost učenika za rješavanje spora trebalo bi biti još jedna od njegovih bitnih kompetencija. Na školama je obveza u okviru izvannastavnih aktivnosti osmisliti i organizirati radionice za učenike u jačanju gore navedene kompetencije.
{"title":"SPOSOBNOST UČENIKA ZA RJEŠAVANJE SPOROVA","authors":"Marijana Škutor","doi":"10.7251/zcmz0121171s","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121171s","url":null,"abstract":"Važnost uspješne komunikacije među učenicima moguće je uvjet za bolja učenička postignuća. Stoga je sposobnost učenika za rješavanje sporova bitan čimbenik za poboljšanje komunikacije istih. Ovaj rad daje pregled nalaza istraživanja o sposobnosti učenika za rješavanje sporova,,kao i načine rješavanja istih. U istraživanju je sudjelovalo 399 učenika, od toga 148 (37,1%) učenika i 251 (62,9%) učenica. Nisu utvrđene značajne razlike u percepciji vlastite sposobnosti za rješavanje sukoba/sporova s obzirom na spol i školu koju učenici pohađaju. Prema rezultatima istraživanja, sudionici važnost pridaju iznošenju vlastitog mišljenja, uvažavanje tuđeg mišljenja, ali i iznošenje argumenata za obranu vlastitog mišljenja. Učenici se procjenjuju najsposobnijima za prihvaćanje zajedničkog rješenje sukoba ili spora, a najmanje sposobnim se procjenjuju za prilagodbu vlastitog mišljenje o sukobu ili sporu. Sposobnost učenika za rješavanje spora trebalo bi biti još jedna od njegovih bitnih kompetencija. Na školama je obveza u okviru izvannastavnih aktivnosti osmisliti i organizirati radionice za učenike u jačanju gore navedene kompetencije.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"8 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124189199","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Zanemarivanje i zlostavljanje djece u porodici izaziva sve veću pažnju istraživača i praktičara. To je nažalost veoma raširen problem koji prožima temelje savremenog društva. Različiti oblici zanemarivanja i zlostavljanja djece u porodici poznati su stoljećima, ali tek je u u novije vrijeme taj problem ozbiljno zainteresovao javnost i stručnjake. Uprkos brojnim naporima raznih humanitarnih organizacija širom svijeta koje rade na suzbijanju zlostavljanja i zanemarivanja djece, mediji sve česće izvještavaju o sve ekstremnijim slučajevima u kome djeca postaju žrtve roditelja, rodbine, prijatelja ili neznanaca. S druge strane, još uvijek u teoriji i praksi nije postignuta saglasnost u određenju ovog problema, kao ni u kriterijima njegovog utvrđivanja. Budući da ovo područje obilježavaju teškoće u određenju i prepoznavanju, vrlo je teško utvrditi učestalost i raširenost tog problema u opštoj populaciji, a izostaje i kvalitetna. Uz to, zanemarivanje i zlostavljanje djece u porodici povezano je sa obilježjima roditelja, djeteta i okoline, što je važno je za rano prepoznavanje rizičnih porodica i preventivno djelovanje. U tom kontekstu, nužan je daljnji rad na preciznijem određenju ove pojave i njene prisutnosti i uticaja. Dosadašnja istraživanja ukazuju na mogući negativni uticaj zanemarivanja i zlostavljanja u djetinjstvu na prilagođavanje u različitim područjima života tokom djetinjstva, kao i u odrasloj dobi. Međutim, i ovdje su potrebna daljnja istraživanja. Uopšteno govoreći, istraživanja u području zanemarivanja i zlostavljanja djece trebaju biti usmjerena na poboljšanje zaštite djece na svim nivoima. Osim faktora rizika i zaštite, kao i posljedica, potrebno je bolje razumjeti sisteme reagovanja na ovaj problem.
研究人员和从业人员越来越关注产房对婴儿的忽视和安置问题。不幸的是，这是一个非常严重的问题，正在威胁着现代社会的基础。几个世纪以来，各种形式的忽视和虐待分娩中婴儿的现象已广为人知，或者说，在新时代，这个问题已引起公众和研究人员的极大兴趣。在这个问题上，媒体和社会组织都做出了巨大的努力，以帮助解决在分娩过程中对儿童的忽视和虐待问题。在理论和实践方面，我们都没有找到解决这些问题的方法，但我们可以通过写作来解决这些问题。Budući da ovo područje obilježavaju teškoće u određenju i prepoznavanju, vrlo je teško utvrditi učestalost i raširenost tog problema u opštoj populaciji, a izostaje i kvalitetna.此外，产房中对儿童的忽视和疏忽与父母、儿童和环境的丰富程度有关，这对于早期识别风险分娩和预防性护理非常重要。U tom kontekstu, nužan je dalnji rad na preciznijem određenju ove pojave i jej prisutnosti i uticaja.我们将继续努力，以确保我们的工作不会被忽视，并为我们的工作提供更多的支持。换句话说，我们的努力是有价值的。换句话说，忽视和虐待儿童领域的工作应着眼于在各个层面加强对儿童的保护。除了风险和保护因素以及信息传递者之外，有必要更好地了解应对这一问题的系统。
{"title":"ZANEMARIVANJE I ZLOSTAVLJANJE DJECE U PORODICI","authors":"Miodrag N. Simović, Mira Spremo","doi":"10.7251/zcmz0121397s","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121397s","url":null,"abstract":"Zanemarivanje i zlostavljanje djece u porodici izaziva sve veću pažnju istraživača i praktičara. To je nažalost veoma raširen problem koji prožima temelje savremenog društva. Različiti oblici zanemarivanja i zlostavljanja djece u porodici poznati su stoljećima, ali tek je u u novije vrijeme taj problem ozbiljno zainteresovao javnost i stručnjake. Uprkos brojnim naporima raznih humanitarnih organizacija širom svijeta koje rade na suzbijanju zlostavljanja i zanemarivanja djece, mediji sve česće izvještavaju o sve ekstremnijim slučajevima u kome djeca postaju žrtve roditelja, rodbine, prijatelja ili neznanaca. S druge strane, još uvijek u teoriji i praksi nije postignuta saglasnost u određenju ovog problema, kao ni u kriterijima njegovog utvrđivanja. Budući da ovo područje obilježavaju teškoće u određenju i prepoznavanju, vrlo je teško utvrditi učestalost i raširenost tog problema u opštoj populaciji, a izostaje i kvalitetna. Uz to, zanemarivanje i zlostavljanje djece u porodici povezano je sa obilježjima roditelja, djeteta i okoline, što je važno je za rano prepoznavanje rizičnih porodica i preventivno djelovanje. U tom kontekstu, nužan je daljnji rad na preciznijem određenju ove pojave i njene prisutnosti i uticaja. Dosadašnja istraživanja ukazuju na mogući negativni uticaj zanemarivanja i zlostavljanja u djetinjstvu na prilagođavanje u različitim područjima života tokom djetinjstva, kao i u odrasloj dobi. Međutim, i ovdje su potrebna daljnja istraživanja. Uopšteno govoreći, istraživanja u području zanemarivanja i zlostavljanja djece trebaju biti usmjerena na poboljšanje zaštite djece na svim nivoima. Osim faktora rizika i zaštite, kao i posljedica, potrebno je bolje razumjeti sisteme reagovanja na ovaj problem.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"28 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127825471","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Rad se bavi nekim pitanjima reforme sistema zaštite žrtava krivičnih djela i posebno žrtava nasilja u porodici u Bosni i Hercegovini, i to u kontekstu dosljedne implementacije kako Istanbulske konvencije, tako i Preporuke Evropske unije u vezi sa minimumom zaštite, podrške i pomoći žrtvama krivičnih djela iz 2012. godine (PUP, 2012). Polazna osnova su istraživanja koja su utvrdila da je žrtvama nasilja u porodici u Bosni i Hercegovini uskraćen pristup pravosuđu. Naime, poslije podnošenja prijave o nasilju u porodici, policija može ali nije obavezna da o tome obavijesti tužioca - sve dok ne prikupi dovoljno dokaza i ne procijeni da je riječ o krivičnom djelu. Sekundarna viktimizacija žrtava nasilja u porodici u Bosni i Hercegovini vrši se i kroz pogrešno klasifikovanje nasilja u porodici kao prekršajnog, a ne krivičnog djela, ali i kroz neprovođenje krivične istrage u skladu sa zakonom. Marginalizacija žrtava nasilja u porodici vrši se i kroz blago kažnjavanje nasilnika, te i kroz uskraćivanje prava žrtve na restituciju. Žrtva nasilja u porodici ima pravo da bude zbrinuta u sigurnu kuću radi osiguranja fizičke zaštite i ostvarivanja svojih prava i interesa što može da predstavlja njihovu ponovnu sekundarnu viktimizacija. S tim u vezi, žrtva nije prekršila zakon, već nasilnik koji treba biti „udaljen iz porodične kuće“ jer je ugrozio sigurnost ili psihofizički integritet članova svoje porodice. Zato bi nasilniku trebalo izreći i mjeru zabrane približavanja žrtvi, i to sve do izricanja presude, ali i mjere psihosocijalnog tretmana, te, zavisno od okolnosti slučaja, liječenja od zavisnosti poput alkohola, droga i sl.
{"title":"SEKUNDARNA VIKTIMIZACIJA ŽRTAVA NASILJA U PORODICI U BOSNI I HERCEGOVINI","authors":"Azra Adžajlić-Dedović, Marina M. Simović","doi":"10.7251/zcmz0121470a","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/zcmz0121470a","url":null,"abstract":"Rad se bavi nekim pitanjima reforme sistema zaštite žrtava krivičnih djela i posebno žrtava nasilja u porodici u Bosni i Hercegovini, i to u kontekstu dosljedne implementacije kako Istanbulske konvencije, tako i Preporuke Evropske unije u vezi sa minimumom zaštite, podrške i pomoći žrtvama krivičnih djela iz 2012. godine (PUP, 2012). Polazna osnova su istraživanja koja su utvrdila da je žrtvama nasilja u porodici u Bosni i Hercegovini uskraćen pristup pravosuđu. Naime, poslije podnošenja prijave o nasilju u porodici, policija može ali nije obavezna da o tome obavijesti tužioca - sve dok ne prikupi dovoljno dokaza i ne procijeni da je riječ o krivičnom djelu. Sekundarna viktimizacija žrtava nasilja u porodici u Bosni i Hercegovini vrši se i kroz pogrešno klasifikovanje nasilja u porodici kao prekršajnog, a ne krivičnog djela, ali i kroz neprovođenje krivične istrage u skladu sa zakonom. Marginalizacija žrtava nasilja u porodici vrši se i kroz blago kažnjavanje nasilnika, te i kroz uskraćivanje prava žrtve na restituciju. Žrtva nasilja u porodici ima pravo da bude zbrinuta u sigurnu kuću radi osiguranja fizičke zaštite i ostvarivanja svojih prava i interesa što može da predstavlja njihovu ponovnu sekundarnu viktimizacija. S tim u vezi, žrtva nije prekršila zakon, već nasilnik koji treba biti „udaljen iz porodične kuće“ jer je ugrozio sigurnost ili psihofizički integritet članova svoje porodice. Zato bi nasilniku trebalo izreći i mjeru zabrane približavanja žrtvi, i to sve do izricanja presude, ali i mjere psihosocijalnog tretmana, te, zavisno od okolnosti slučaja, liječenja od zavisnosti poput alkohola, droga i sl.","PeriodicalId":211002,"journal":{"name":"DRUŠTVENE DEVIJACIJE","volume":"43 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130886966","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：