首页 > 最新文献

Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences最新文献

英文 中文
Determination of L-dopa (L-3, 4-dihydroxyphenylalanine) content of some faba bean (Vicia faba L.) genotypes. 部分基因型蚕豆中左旋多巴(l - 3,4 -二羟基苯丙氨酸)含量的测定。
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.1501/TARIMBIL_0000001376
N. Topal, H. Bozoğlu
Faba bean, reflecting all properties of legume crops such as soil improvement and benefit of human health, also contains L-dopa which can be used to cure Parkinson’s disease, is a rare plant. The study was conducted in Samsun province to determine the L-dopa content of leaf, flower and pod of faba bean genotypes. Four cultivars and 18 lines were sown on November in randomized complete blocks design with 3 replications. Samples were taken from leaves at vegatative period, flowers and fresh pods at generative period of faba bean. The L-dopa content was determined by HPLC. According to the result of variance analysis, the differences among genotypes for L-dopa content of flowers and fresh pods were found significant (P<0.01). L-dopa content of leaves, flowers and fresh pods varied between 10.88- 33.41, 40.95-96.37; 4.16-52.28 mg kg-1, respectively. L-dopa content of flowers of 20 genotypes, except a cultivar and a line, were found in same group statistically. Avarage L-dopa content of leaf, flower and pod of faba bean were 19.36, 75.87 and 25.27 mg kg-1, respectively. The most common form of consumption of faba bean in Turkey and treatmet for Parkinson’s disease in some countries is fresh pod. However this study showed that L-dopa amount in flower is higher (P<0.01) than that of leaf and pod. Results of this study revealed that L-dopa content of 7 lines were richer than that of others. If agronomic characters of 7 lines are well, their potential to become a new variety should be investigated.
蚕豆是一种罕见的植物,体现了豆科作物改良土壤、有益人体健康等所有特性,还含有可用于治疗帕金森病的左旋多巴。本研究在三善省进行,测定了不同基因型蚕豆叶片、花和豆荚中的左旋多巴含量。11月播种4个品种18个系,采用随机完全区组设计,3个重复。分别从蚕豆生长阴期的叶片、繁殖期的花和鲜荚中提取样品。采用高效液相色谱法测定左旋多巴含量。方差分析结果显示,不同基因型间花和鲜豆荚的左旋多巴含量差异极显著(P<0.01)。叶片、花和鲜豆荚的左旋多巴含量分别为10.88 ~ 33.41、40.95 ~ 96.37;分别为4.16 ~ 52.28 mg kg-1。20个基因型花的左旋多巴含量除1个品种和1个品系外,在同一组中均有统计学差异。蚕豆叶片、花和豆荚中左旋多巴的平均含量分别为19.36、75.87和25.27 mg kg-1。在土耳其,最常见的蚕豆消费形式和一些国家治疗帕金森病的方法是新鲜豆荚。但本研究表明,花中左旋多巴含量高于叶和荚(P<0.01)。结果表明,7个品系的左旋多巴含量高于其他品系。如果7个品系的农艺性状良好,则应研究其成为新品种的潜力。
{"title":"Determination of L-dopa (L-3, 4-dihydroxyphenylalanine) content of some faba bean (Vicia faba L.) genotypes.","authors":"N. Topal, H. Bozoğlu","doi":"10.1501/TARIMBIL_0000001376","DOIUrl":"https://doi.org/10.1501/TARIMBIL_0000001376","url":null,"abstract":"Faba bean, reflecting all properties of legume crops such as soil improvement and benefit of human health, also contains L-dopa which can be used to cure Parkinson’s disease, is a rare plant. The study was conducted in Samsun province to determine the L-dopa content of leaf, flower and pod of faba bean genotypes. Four cultivars and 18 lines were sown on November in randomized complete blocks design with 3 replications. Samples were taken from leaves at vegatative period, flowers and fresh pods at generative period of faba bean. The L-dopa content was determined by HPLC. According to the result of variance analysis, the differences among genotypes for L-dopa content of flowers and fresh pods were found significant (P<0.01). L-dopa content of leaves, flowers and fresh pods varied between 10.88- 33.41, 40.95-96.37; 4.16-52.28 mg kg-1, respectively. L-dopa content of flowers of 20 genotypes, except a cultivar and a line, were found in same group statistically. Avarage L-dopa content of leaf, flower and pod of faba bean were 19.36, 75.87 and 25.27 mg kg-1, respectively. The most common form of consumption of faba bean in Turkey and treatmet for Parkinson’s disease in some countries is fresh pod. However this study showed that L-dopa amount in flower is higher (P<0.01) than that of leaf and pod. Results of this study revealed that L-dopa content of 7 lines were richer than that of others. If agronomic characters of 7 lines are well, their potential to become a new variety should be investigated.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"86636344","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 9
Türkiye’nin Farklı Coğrafik Bölgelerinden Toplanan Brachypodium distachyon (L.) P. Beauv. Doğal Popülasyonlarının Morfolojik Karakterizasyonu
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.1501/TARIMBIL_0000001378
Gülsemin Savaş Tuna, İ. Başer, Metin Tuna
Brachypodium distachyon (yalanci parlak brom), serin mevsim bugdaygilleri icin yeni bir model bitkidir. Bu calismada, Namik Kemal Universitesi Ziraat Fakultesi Tarla Bitkileri Bolumu koleksiyonunda bulunan ve ulkemizin farkli cografik bolgelerinden toplanmis 48 adet dogal B. distachyon populasyonu materyal olarak kullanilmistir. Deneme tesaduf bloklari deneme desenine gore 3 tekrarlamali olarak kurulmus ve kontrolsuz sera (plastik) kosullarinda yurutulmustur. Populasyonlar 17 morfolojik ozellik bakimindan karakterize edilmis ve morfolojik karakterlerin yukseklik ile olan iliskileri incelenmistir. Populasyonlarin ortalama olarak bitki boylarinin 24.7 cm, bayrak yaprak ayasi boyunun 5.6 cm, bayrak yaprak ayasi eninin 4.5 mm, biyokutlenin (kok haric) 4.5 g bitki-1, basakli sap sayisinin 34 adet, basaksiz sap sayisinin 4 adet, bitki basina basakcik sayisinin 111 adet, bitki basina tohum sayisinin 372 tohum, bitkilerin sahip oldugu tohum agirliginin 1.95 g, bin tane agirliginin 5.22 g oldugu belirlenmistir. Ayrica, tohumlarin cimlenme suresinin ortalama 15 gun, bitkilerin basak cikarma suresinin 125 gun ve ciceklenme suresinin 136 gun oldugu tespit edilmistir. Bitkilerin genel olarak yesil renkte, tuylu yapida ve dik formda oldugu, ancak bazi populasyonlarda yatik ve yari dik formlarin da bulundugu gozlenmistir. Morfolojik karakterlerdeki varyasyon Temel Bilesen Analizi (PCA) kullanilarak incelenmistir. Yapilan korelasyon analizinde yukseklik arttikca bitkilerde cimlenme suresinin azaldigi, bin tane agirligi ve bitki gorunumu degerlerinin arttigi tespit edilmistir. Calismadan elde edilen sonuclara gore B. distachyon koleksiyonunda morfolojik karakterler bakimindan buyuk bir varyasyon oldugu saptanmistir.
{"title":"Türkiye’nin Farklı Coğrafik Bölgelerinden Toplanan Brachypodium distachyon (L.) P. Beauv. Doğal Popülasyonlarının Morfolojik Karakterizasyonu","authors":"Gülsemin Savaş Tuna, İ. Başer, Metin Tuna","doi":"10.1501/TARIMBIL_0000001378","DOIUrl":"https://doi.org/10.1501/TARIMBIL_0000001378","url":null,"abstract":"Brachypodium distachyon (yalanci parlak brom), serin mevsim bugdaygilleri icin yeni bir model bitkidir. Bu calismada, Namik Kemal Universitesi Ziraat Fakultesi Tarla Bitkileri Bolumu koleksiyonunda bulunan ve ulkemizin farkli cografik bolgelerinden toplanmis 48 adet dogal B. distachyon populasyonu materyal olarak kullanilmistir. Deneme tesaduf bloklari deneme desenine gore 3 tekrarlamali olarak kurulmus ve kontrolsuz sera (plastik) kosullarinda yurutulmustur. Populasyonlar 17 morfolojik ozellik bakimindan karakterize edilmis ve morfolojik karakterlerin yukseklik ile olan iliskileri incelenmistir. Populasyonlarin ortalama olarak bitki boylarinin 24.7 cm, bayrak yaprak ayasi boyunun 5.6 cm, bayrak yaprak ayasi eninin 4.5 mm, biyokutlenin (kok haric) 4.5 g bitki-1, basakli sap sayisinin 34 adet, basaksiz sap sayisinin 4 adet, bitki basina basakcik sayisinin 111 adet, bitki basina tohum sayisinin 372 tohum, bitkilerin sahip oldugu tohum agirliginin 1.95 g, bin tane agirliginin 5.22 g oldugu belirlenmistir. Ayrica, tohumlarin cimlenme suresinin ortalama 15 gun, bitkilerin basak cikarma suresinin 125 gun ve ciceklenme suresinin 136 gun oldugu tespit edilmistir. Bitkilerin genel olarak yesil renkte, tuylu yapida ve dik formda oldugu, ancak bazi populasyonlarda yatik ve yari dik formlarin da bulundugu gozlenmistir. Morfolojik karakterlerdeki varyasyon Temel Bilesen Analizi (PCA) kullanilarak incelenmistir. Yapilan korelasyon analizinde yukseklik arttikca bitkilerde cimlenme suresinin azaldigi, bin tane agirligi ve bitki gorunumu degerlerinin arttigi tespit edilmistir. Calismadan elde edilen sonuclara gore B. distachyon koleksiyonunda morfolojik karakterler bakimindan buyuk bir varyasyon oldugu saptanmistir.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79458741","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
İstavrit Balığı (Trachurus mediterraneus Steindachner, 1868)’nın Doğu Karadeniz’de Kafeslerde Büyüme Performansının Belirlenmesi
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.1501/TARIMBIL_0000001379
Nadir Başçinar, Fatma Delihasan Sonay, Şahin Alsan, Ilhan Altinok
Bu calisma istavrit baliginin (Trachurus mediterraneus Steindachner, 1868) Dogu Karadeniz’de kafeslerde kultur potansiyeli uzerine yapilan ilk calismadir. Baliklar, ag tuzaklarla dogadan yakalanmis ve dogrudan kafeslere transfer edilmistir. Buyutme calismasi Ekim 2010 ile Ekim 2011 arasinda yurutulmustur. Ebatlari 5x5x3 m olan kare kafes, birbirinden tamamen bagimsiz esit hacimli uc esit kucuk kafese (5x1,6x1.5 m) bolunmus ve her bir kucuk kafese yaklasik 1000’er adet balik stoklanmistir. Baliklar ticari deniz levregi yemi ile doyuncaya kadar elle gunde iki kez yemlenmistir. Calismanin basinda 12.20±0.97 cm ve 24.09±3.25 g olan ortalama boy ve agirlik degerleri calisma sonunda 19.61±1.47 cm ve 76.80±16.24 g’a (n= 100) ulasmistir. Ortalama yem degerlendirme ve yasama oranlari sirasiyla 2.33±0.21 (2.12- 2.54) ve % 95.58-98.59 olarak hesaplanmistir. Bu sonuclara gore, deniz kafeslerinde istavrit baliginin su sicakliginin 12 °C’nin altina dustugu kis aylari haricinde buyuyebildigi sonucuna varilmistir.
{"title":"İstavrit Balığı (Trachurus mediterraneus Steindachner, 1868)’nın Doğu Karadeniz’de Kafeslerde Büyüme Performansının Belirlenmesi","authors":"Nadir Başçinar, Fatma Delihasan Sonay, Şahin Alsan, Ilhan Altinok","doi":"10.1501/TARIMBIL_0000001379","DOIUrl":"https://doi.org/10.1501/TARIMBIL_0000001379","url":null,"abstract":"Bu calisma istavrit baliginin (Trachurus mediterraneus Steindachner, 1868) Dogu Karadeniz’de kafeslerde kultur potansiyeli uzerine yapilan ilk calismadir. Baliklar, ag tuzaklarla dogadan yakalanmis ve dogrudan kafeslere transfer edilmistir. Buyutme calismasi Ekim 2010 ile Ekim 2011 arasinda yurutulmustur. Ebatlari 5x5x3 m olan kare kafes, birbirinden tamamen bagimsiz esit hacimli uc esit kucuk kafese (5x1,6x1.5 m) bolunmus ve her bir kucuk kafese yaklasik 1000’er adet balik stoklanmistir. Baliklar ticari deniz levregi yemi ile doyuncaya kadar elle gunde iki kez yemlenmistir. Calismanin basinda 12.20±0.97 cm ve 24.09±3.25 g olan ortalama boy ve agirlik degerleri calisma sonunda 19.61±1.47 cm ve 76.80±16.24 g’a (n= 100) ulasmistir. Ortalama yem degerlendirme ve yasama oranlari sirasiyla 2.33±0.21 (2.12- 2.54) ve % 95.58-98.59 olarak hesaplanmistir. Bu sonuclara gore, deniz kafeslerinde istavrit baliginin su sicakliginin 12 °C’nin altina dustugu kis aylari haricinde buyuyebildigi sonucuna varilmistir.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88134437","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Yield and Quality Response of Soybean to Full and Deficit Irrigation at Different Growth Stages under Sub-Humid Climatic Conditions 亚湿润气候条件下大豆不同生育期满亏灌产量和品质的响应
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.1501/TARIMBIL_0000001375
B. Candoğan, S. Yazgan
This study investigated the yield and quality response of soybean [Glycine max (L.) Merr.] to full and deficit irrigation applied at different growth stages under sub-humid climate conditions over a two-year period. A rain-fed (non-irrigated) treatment and 13 different irrigation treatments (1 full and 12 deficit irrigations) were applied to soybeans at four critical development stages: vegetative (V), flowering (F), pod formation (P) and seed enlargement (S). Deficit irrigation had a significant effect on seed yield, crude oil content, crude protein content and various agronomic parameters. The highest seed yield (4004 kg ha-1) was obtained with full irrigation (based on the replenishment of 100% of soil water depletion from a soil depth of 90 cm at 7-day intervals throughout the development period) and the lowest (1974 kg ha-1) with the rain-fed treatment, with a 50.6% difference in average yield between full irrigation (VFPS) and rain-fed treatments. The rain-fed treatment also resulted in the lowest crude oil content (19.1%) and the highest crude protein content (33.6%). As a result, it may be concluded that while VFPS treatment may be the best choice for maximum yield under local conditions, irrigation schedules should be reconsidered when water cost is high and/or water is scarce; in such cases, an irrigation schedule that includes water deficit at the vegetative development stage can be applied.
本研究研究了大豆[甘氨酸max (L.)]的产量和品质响应。稳定。在半湿润气候条件下,在两年的时间里,在不同的生长阶段进行充分灌溉和亏缺灌溉。在营养(V)、开花(F)、结荚(P)和种子膨大(S) 4个关键发育阶段,分别施用1个雨养(不灌溉)处理和13个不同的灌溉处理(1个满灌和12个亏灌)。亏灌对大豆种子产量、原油含量、粗蛋白质含量和各项农艺参数均有显著影响。全灌(在整个生育期每隔7天从90 cm的土壤深度补充100%土壤水分)的种子产量最高(4004 kg ha-1),雨养处理的种子产量最低(1974 kg ha-1),全灌和雨养处理的平均产量差异为50.6%。雨养处理的粗原油含量最低(19.1%),粗蛋白质含量最高(33.6%)。因此,可以得出结论,虽然在当地条件下,VFPS处理可能是获得最大产量的最佳选择,但在水成本高和/或缺水时,应重新考虑灌溉计划;在这种情况下,可以采用包括营养发育阶段水分亏缺的灌溉计划。
{"title":"Yield and Quality Response of Soybean to Full and Deficit Irrigation at Different Growth Stages under Sub-Humid Climatic Conditions","authors":"B. Candoğan, S. Yazgan","doi":"10.1501/TARIMBIL_0000001375","DOIUrl":"https://doi.org/10.1501/TARIMBIL_0000001375","url":null,"abstract":"This study investigated the yield and quality response of soybean [Glycine max (L.) Merr.] to full and deficit irrigation applied at different growth stages under sub-humid climate conditions over a two-year period. A rain-fed (non-irrigated) treatment and 13 different irrigation treatments (1 full and 12 deficit irrigations) were applied to soybeans at four critical development stages: vegetative (V), flowering (F), pod formation (P) and seed enlargement (S). Deficit irrigation had a significant effect on seed yield, crude oil content, crude protein content and various agronomic parameters. The highest seed yield (4004 kg ha-1) was obtained with full irrigation (based on the replenishment of 100% of soil water depletion from a soil depth of 90 cm at 7-day intervals throughout the development period) and the lowest (1974 kg ha-1) with the rain-fed treatment, with a 50.6% difference in average yield between full irrigation (VFPS) and rain-fed treatments. The rain-fed treatment also resulted in the lowest crude oil content (19.1%) and the highest crude protein content (33.6%). As a result, it may be concluded that while VFPS treatment may be the best choice for maximum yield under local conditions, irrigation schedules should be reconsidered when water cost is high and/or water is scarce; in such cases, an irrigation schedule that includes water deficit at the vegetative development stage can be applied.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"80187327","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 24
CBS Kullanılarak Çeltik Tarımı için Arazi Uygunluk Değerlendirmesi: Hayrabolu Deresi Havzası (Trakya Yarımadası) Örneği
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.1501/TARIMBIL_0000001388
Emre Özşahi̇n
Bu calismada, Turkiye’nin onemli celtik ekim alanlarinin bulundugu Trakya Yarimadasinda yer alan Hayrabolu Deresi Havzasi’nda celtik tarimi icin Cografi Bilgi Sistemleri (CBS) destekli arazi uygunluk degerlendirmesinin yapilmasi amaclanmistir. Havza alani Tekirdag ilinde celtik tariminin yapildigi en onemli sahadir. Bu bakimdan Tekirdag ilinin Turkiye celtik uretimine olan katkisini degerlendirmek ve gelecekte yapilacak tarimsal amacli planlamalara destek olmasi acisindan calismanin onemli oldugu dusunulmektedir. Calisma amaci kapsaminda Dengiz (2013) tarafindan kullanilan yontem iceriginden yararlanilmistir. Bu amacla Ekinci (1990) tarafindan bildirilen yore topraklarinin fiziksel ve kimyasal ozellikleri kullanilmistir. Calisma sonunda Hayrabolu Deresi Havzasi’nin % 74.1 oranla celtik tarimina uygun arazilerden olustugu tespit edilmistir. Turkiye’deki celtik ihtiyacindaki artisa bagli olarak yakin gelecekte havzada yeni sahalarinda bu tahilin yetistirilmesi icin kullanilacagi anlasilmaktadir. Bu bakimdan celtik tarimina acilacak yeni sahalarin bu veya buna benzer farkli calismalarla tespit edilip, arastirilmasi dogal kaynaklarin kullaniminin surdurulebilir olmasi bakimindan oldukca muhim bir husustur. Sonuc olarak CBS teknikleri kullanilarak gerceklestirilen bu calismanin sonuclari, benzer sahalar icin ayni yontemin rahatlikla kullanilabilecegini gostermistir.
{"title":"CBS Kullanılarak Çeltik Tarımı için Arazi Uygunluk Değerlendirmesi: Hayrabolu Deresi Havzası (Trakya Yarımadası) Örneği","authors":"Emre Özşahi̇n","doi":"10.1501/TARIMBIL_0000001388","DOIUrl":"https://doi.org/10.1501/TARIMBIL_0000001388","url":null,"abstract":"Bu calismada, Turkiye’nin onemli celtik ekim alanlarinin bulundugu Trakya Yarimadasinda yer alan Hayrabolu Deresi Havzasi’nda celtik tarimi icin Cografi Bilgi Sistemleri (CBS) destekli arazi uygunluk degerlendirmesinin yapilmasi amaclanmistir. Havza alani Tekirdag ilinde celtik tariminin yapildigi en onemli sahadir. Bu bakimdan Tekirdag ilinin Turkiye celtik uretimine olan katkisini degerlendirmek ve gelecekte yapilacak tarimsal amacli planlamalara destek olmasi acisindan calismanin onemli oldugu dusunulmektedir. Calisma amaci kapsaminda Dengiz (2013) tarafindan kullanilan yontem iceriginden yararlanilmistir. Bu amacla Ekinci (1990) tarafindan bildirilen yore topraklarinin fiziksel ve kimyasal ozellikleri kullanilmistir. Calisma sonunda Hayrabolu Deresi Havzasi’nin % 74.1 oranla celtik tarimina uygun arazilerden olustugu tespit edilmistir. Turkiye’deki celtik ihtiyacindaki artisa bagli olarak yakin gelecekte havzada yeni sahalarinda bu tahilin yetistirilmesi icin kullanilacagi anlasilmaktadir. Bu bakimdan celtik tarimina acilacak yeni sahalarin bu veya buna benzer farkli calismalarla tespit edilip, arastirilmasi dogal kaynaklarin kullaniminin surdurulebilir olmasi bakimindan oldukca muhim bir husustur. Sonuc olarak CBS teknikleri kullanilarak gerceklestirilen bu calismanin sonuclari, benzer sahalar icin ayni yontemin rahatlikla kullanilabilecegini gostermistir.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"72784012","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 4
Morphological, Agronomical, Phenological and Stand Persistence Traits of Some Wild Narrowleaf Birdsfoot Trefoil (Lotus tenuis Waldst. & Kit.) Populations 几种野生窄叶鸟足三叶莲的形态、农艺、物候和林分持久性特征。&工具)。人口
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.1501/TARIMBIL_0000001377
Ferat Uzun, Hasan Beytullah Dönmez, A. Dal, M. Sürmen, T. Yavuz, M. A. Özyazıcı, Necda Çankaya
Existing information on the ecology, distribution and plant traits of Lotus taxa is scant for the natural flora of Turkey, which is one of the most important countries in the Mediterranean zone for genetic resources and genetic diversity of these species. Therefore, the aim of this study was to determine (i) morphologic, agronomic, phenologic, stand persistence traits and growth habits of some wild narrowleaf birdsfoot trefoil (NBT; Lotus tenuis Waldst. & Kit.), and (ii) the relationships between these traits and altitude, latitude or longitude of the natural habitats, the samples of which were obtained from diverse natural areas of Black Sea Region, Turkey. The altitudes of sampling sites ranged from 1 to 1510 m. A total of 86 wild NBT were sampled in the study. NBT was present in all ranges of altitude, although its frequency was the highest in altitudes between 1-300 m. On the other hand, considerable variations were determined for the investigated traits, except for growth habit in which all populations had decumbent growth habit. The results of the present study indicate that NBT better adapted to lowlands and studied region offers important genetic resources for further researches and also may serve as a valuable breeding material for new grazing-type and disease resistant NBT varieties.
土耳其是地中海地区莲属植物遗传资源和遗传多样性最重要的国家之一,但其天然植物区系对莲属植物的生态、分布和植物性状的了解较少。因此,本研究的目的是确定(1)一些野生窄叶鸟足三叶草(NBT)的形态、农艺、物候、林分持久性性状和生长习性;荷花。& Kit.),以及(ii)这些特征与自然栖息地的海拔、纬度或经度之间的关系,这些样本来自土耳其黑海地区的不同自然区域。采样点的海拔高度为1 ~ 1510 m。本研究共采集了86种野生NBT。NBT在所有海拔高度均存在,但在1 ~ 300 m之间的海拔高度频率最高。另一方面,除生长习性外,所有种群的生长习性均为卧卧生长习性,其他性状差异较大。研究结果表明,NBT较好地适应低地和研究区域,为进一步研究提供了重要的遗传资源,也可作为放牧型和抗病型NBT新品种的宝贵选育材料。
{"title":"Morphological, Agronomical, Phenological and Stand Persistence Traits of Some Wild Narrowleaf Birdsfoot Trefoil (Lotus tenuis Waldst. & Kit.) Populations","authors":"Ferat Uzun, Hasan Beytullah Dönmez, A. Dal, M. Sürmen, T. Yavuz, M. A. Özyazıcı, Necda Çankaya","doi":"10.1501/TARIMBIL_0000001377","DOIUrl":"https://doi.org/10.1501/TARIMBIL_0000001377","url":null,"abstract":"Existing information on the ecology, distribution and plant traits of Lotus taxa is scant for the natural flora of Turkey, which is one of the most important countries in the Mediterranean zone for genetic resources and genetic diversity of these species. Therefore, the aim of this study was to determine (i) morphologic, agronomic, phenologic, stand persistence traits and growth habits of some wild narrowleaf birdsfoot trefoil (NBT; Lotus tenuis Waldst. & Kit.), and (ii) the relationships between these traits and altitude, latitude or longitude of the natural habitats, the samples of which were obtained from diverse natural areas of Black Sea Region, Turkey. The altitudes of sampling sites ranged from 1 to 1510 m. A total of 86 wild NBT were sampled in the study. NBT was present in all ranges of altitude, although its frequency was the highest in altitudes between 1-300 m. On the other hand, considerable variations were determined for the investigated traits, except for growth habit in which all populations had decumbent growth habit. The results of the present study indicate that NBT better adapted to lowlands and studied region offers important genetic resources for further researches and also may serve as a valuable breeding material for new grazing-type and disease resistant NBT varieties.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78403088","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 1
Isparta İli Elma Bahçelerinden Toplanan Panonychus ulmi Koch’nin Bazı Akarisitlere Karşı Duyarlılık ve Detoksifikasyon Enzim Düzeyleri
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.15832/tbd.63109
Recep Ay
Isparta ili elma bahcelerinden toplanan Panonychus ulmi Koch populasyonlarinin etoxazole, spirodiclofen, hexythiazox’a karsi duyarlilik ve detoksifikasyon (esteraz, glutation-S-transferaz (GST), sitokrom P450 monooxygenaz (P450) ve asetilkolinesteraz (AChE)) enzim duzeyleri belirlenmistir. Bu amacla Isparta ili ve ilcelerinden 2012 ve 2013 yili uretim sezonunda toplam 13 adet P. ulmi populasyonu toplanmistir. Akarisiter akarlara ilaclama kulesi-yaprak biyoassay yontemi ile uygulanmistir. Elde edilen veriler POLO PC programi ile analiz edilmis ve LC50 degerleri elde edilmistir. Tarla populasyonlarinin LC50 degerleri hassas populasyonun LC50 degerlerine oranlanarak direnc oranlari hesaplanmistir. P. ulmi populasyonlarinin spirodiclofen’e karsi direnc duzeyleri <1-1.95 kat, hexythiazox’a <1-2.36 kat ve etoxazole <1-7.30 kat arasinda degismistir. Butun populasyonlarda detoksifikasyon enzim duzeyleri farkli substratlarla biyokimyasal olarak incelemistir. Detoksifikasyon enzimlerinin duzeyleri populasyonlara gore degismistir.
{"title":"Isparta İli Elma Bahçelerinden Toplanan Panonychus ulmi Koch’nin Bazı Akarisitlere Karşı Duyarlılık ve Detoksifikasyon Enzim Düzeyleri","authors":"Recep Ay","doi":"10.15832/tbd.63109","DOIUrl":"https://doi.org/10.15832/tbd.63109","url":null,"abstract":"Isparta ili elma bahcelerinden toplanan Panonychus ulmi Koch populasyonlarinin etoxazole, spirodiclofen, hexythiazox’a karsi duyarlilik ve detoksifikasyon (esteraz, glutation-S-transferaz (GST), sitokrom P450 monooxygenaz (P450) ve asetilkolinesteraz (AChE)) enzim duzeyleri belirlenmistir. Bu amacla Isparta ili ve ilcelerinden 2012 ve 2013 yili uretim sezonunda toplam 13 adet P. ulmi populasyonu toplanmistir. Akarisiter akarlara ilaclama kulesi-yaprak biyoassay yontemi ile uygulanmistir. Elde edilen veriler POLO PC programi ile analiz edilmis ve LC50 degerleri elde edilmistir. Tarla populasyonlarinin LC50 degerleri hassas populasyonun LC50 degerlerine oranlanarak direnc oranlari hesaplanmistir. P. ulmi populasyonlarinin spirodiclofen’e karsi direnc duzeyleri <1-1.95 kat, hexythiazox’a <1-2.36 kat ve etoxazole <1-7.30 kat arasinda degismistir. Butun populasyonlarda detoksifikasyon enzim duzeyleri farkli substratlarla biyokimyasal olarak incelemistir. Detoksifikasyon enzimlerinin duzeyleri populasyonlara gore degismistir.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"80178421","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 2
Genç Elma Ağaçlarının Vejetatif Gelişim, Meyve Verimi ve Kalitesi Üzerine Farklı Sulama Programlarının Etkileri
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.15832/tbd.51320
Erdal Daşci, Sebahattin Kaya, Salih Evren, Hasbi Yilmaz, Mesut Cemal Adigüzel
Bu arastirma, genc elma agaclarinin; agac gelisimi, meyve verim ve kalitesi uzerine farkli sulama programlarinin etkilerini arastirmak icin 2000-2007 yillari arasinda Igdir Ovasi kosullarinda yapilmistir. Sulama programlari, 90 cm`lik toprak katmanindaki mevcut nemin, farkli zaman araliklarinda (S1: 7 gun, S2: 14 gun, S3: 21 gun ve S4: 28 gun) tarla kapasitesine getirilmesi seklinde uygulanmistir. Arastirmada, Golden Delicious (GD), Starking Delicious (SD) ve Granny Smith (GS) olmak uzere MM 106 anaci uzerine asilanmis 3 farkli elma cesidi ve agac alti mikro yagmurlama sulama yontemi kullanilmistir. Agac gelisimi ile meyve verim ve kalitesi uzerine sulama programlarinin etkisi istatistiksel olarak onemsiz olmustur. Istatistiksel olarak onemli farkliliklar, genellikle, yillar ve cesitler arasinda elde edilmistir. Yillarin ortalamasi olarak; GD cesidinde agac gelisim ve agac basina meyve verim degerleri (13.9 cm2 yil-1 ve 60.3 kg agac-1), GD ve SD cesitlerinde birim govde kesit alanina dusen meyve verimi (her iki cesit icin de 0.49 kg cm-2) ve SD cesidinde birim tac hacmine dusen meyve verimi (7.4 kg m-3) diger cesitlerinkinden daha yuksek olmustur. GS cesidinde asitlik ve sertlik degerleri (% 1.18 ve 6.3 kg cm-2) ve GD cesidinde suda cozunebilir kuru madde degeri (% 12.2) diger cesitlerinkinden daha yuksek olmustur. Cesitlerin tamaminda, en yuksek su kullanim etkinligi ve sulama suyu kullanim etkinligi degerleri S4 sulama programindan elde edilmistir. Sonuc olarak, Igdir Ovasi kosullarinda, su tasarrufu icin, su kullanim etkinligi en yuksek olan S4 sulama programinin uygulanmasinin uygun olacagi kanaatine varilmistir.
{"title":"Genç Elma Ağaçlarının Vejetatif Gelişim, Meyve Verimi ve Kalitesi Üzerine Farklı Sulama Programlarının Etkileri","authors":"Erdal Daşci, Sebahattin Kaya, Salih Evren, Hasbi Yilmaz, Mesut Cemal Adigüzel","doi":"10.15832/tbd.51320","DOIUrl":"https://doi.org/10.15832/tbd.51320","url":null,"abstract":"Bu arastirma, genc elma agaclarinin; agac gelisimi, meyve verim ve kalitesi uzerine farkli sulama programlarinin etkilerini arastirmak icin 2000-2007 yillari arasinda Igdir Ovasi kosullarinda yapilmistir. Sulama programlari, 90 cm`lik toprak katmanindaki mevcut nemin, farkli zaman araliklarinda (S1: 7 gun, S2: 14 gun, S3: 21 gun ve S4: 28 gun) tarla kapasitesine getirilmesi seklinde uygulanmistir. Arastirmada, Golden Delicious (GD), Starking Delicious (SD) ve Granny Smith (GS) olmak uzere MM 106 anaci uzerine asilanmis 3 farkli elma cesidi ve agac alti mikro yagmurlama sulama yontemi kullanilmistir. Agac gelisimi ile meyve verim ve kalitesi uzerine sulama programlarinin etkisi istatistiksel olarak onemsiz olmustur. Istatistiksel olarak onemli farkliliklar, genellikle, yillar ve cesitler arasinda elde edilmistir. Yillarin ortalamasi olarak; GD cesidinde agac gelisim ve agac basina meyve verim degerleri (13.9 cm2 yil-1 ve 60.3 kg agac-1), GD ve SD cesitlerinde birim govde kesit alanina dusen meyve verimi (her iki cesit icin de 0.49 kg cm-2) ve SD cesidinde birim tac hacmine dusen meyve verimi (7.4 kg m-3) diger cesitlerinkinden daha yuksek olmustur. GS cesidinde asitlik ve sertlik degerleri (% 1.18 ve 6.3 kg cm-2) ve GD cesidinde suda cozunebilir kuru madde degeri (% 12.2) diger cesitlerinkinden daha yuksek olmustur. Cesitlerin tamaminda, en yuksek su kullanim etkinligi ve sulama suyu kullanim etkinligi degerleri S4 sulama programindan elde edilmistir. Sonuc olarak, Igdir Ovasi kosullarinda, su tasarrufu icin, su kullanim etkinligi en yuksek olan S4 sulama programinin uygulanmasinin uygun olacagi kanaatine varilmistir.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78376581","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Land Use/Cover Change from 2001 to 2010 and its Socioeconomic Determinants in Guangdong Province, A Rapid Urbanization Area of China 2001 - 2010年中国快速城市化地区广东省土地利用/覆盖变化及其社会经济影响因素
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.1501/TARIMBIL_0000001387
Yunpeng Wang
Rapid economic and population growth exert profound effects on land use/cover change, especially in rapid economically developing areas, such as Guangdong Province-a pioneer of economic growth and urbanization in China. To elucidate the changes and mutual conversions of land-use types and their determinants in Guangdong Province, land-use maps of Guangdong Province from 2001 to 2010 were obtained from Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) L1B images with 500 m resolution by using the supervised classification combined support vector machine (SVM) algorithm with a decision tree. The results indicate that during the studied time period, the area of urban land and orchards increased by 4186 km2 and 3615.5 km2, respectively, while the percentage of cropland decreased from 11.46% to 10.14%. Massive urbanization and cropland loss have occurred in the region. The conversion from wasteland to urban land, and the mutual transformation between wasteland and cropland were the most prevalent in Guangdong Province. This was especially obvious from 2007 to 2010, with an annual changing rate of 5.13% and -19.33%, respectively. Several socio-economic factors were also obtained to investigate their impacts on land-use changes in Guangdong Province. It is shown that marked increases in gross domestic product (GDP), total investment in fixed assets, total retail sales of consumer goods, and the increasing development of modern service industries have led to large-scale migration, and industrial structure adjustment and improvement; consequently dramatically rapid expansion of cities and cropland loss have occurred.
经济和人口的快速增长对土地利用/覆被变化产生了深远的影响,特别是在经济快速发展的地区,如广东省——中国经济增长和城市化的先驱。为了阐明广东省土地利用类型及其影响因素的变化和相互转换,采用基于决策树的监督分类支持向量机(SVM)算法,利用500 m分辨率的MODIS L1B影像获取了2001 - 2010年广东省土地利用地图。结果表明:研究时段内,城市用地和果园面积分别增加了4186 km2和3615.5 km2,耕地占比从11.46%下降到10.14%;该地区发生了大规模的城市化和耕地流失。广东省土地利用以“荒地向城地转化”和“荒地与耕地相互转化”最为普遍。这在2007 - 2010年尤为明显,年变化率分别为5.13%和-19.33%。分析了社会经济因素对广东省土地利用变化的影响。研究表明,国内生产总值、固定资产投资总额、社会消费品零售总额的显著增长和现代服务业的日益发展,带动了大规模人口迁移和产业结构的调整和优化;因此,出现了城市急剧扩张和耕地流失的情况。
{"title":"Land Use/Cover Change from 2001 to 2010 and its Socioeconomic Determinants in Guangdong Province, A Rapid Urbanization Area of China","authors":"Yunpeng Wang","doi":"10.1501/TARIMBIL_0000001387","DOIUrl":"https://doi.org/10.1501/TARIMBIL_0000001387","url":null,"abstract":"Rapid economic and population growth exert profound effects on land use/cover change, especially in rapid economically developing areas, such as Guangdong Province-a pioneer of economic growth and urbanization in China. To elucidate the changes and mutual conversions of land-use types and their determinants in Guangdong Province, land-use maps of Guangdong Province from 2001 to 2010 were obtained from Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) L1B images with 500 m resolution by using the supervised classification combined support vector machine (SVM) algorithm with a decision tree. The results indicate that during the studied time period, the area of urban land and orchards increased by 4186 km2 and 3615.5 km2, respectively, while the percentage of cropland decreased from 11.46% to 10.14%. Massive urbanization and cropland loss have occurred in the region. The conversion from wasteland to urban land, and the mutual transformation between wasteland and cropland were the most prevalent in Guangdong Province. This was especially obvious from 2007 to 2010, with an annual changing rate of 5.13% and -19.33%, respectively. Several socio-economic factors were also obtained to investigate their impacts on land-use changes in Guangdong Province. It is shown that marked increases in gross domestic product (GDP), total investment in fixed assets, total retail sales of consumer goods, and the increasing development of modern service industries have led to large-scale migration, and industrial structure adjustment and improvement; consequently dramatically rapid expansion of cities and cropland loss have occurred.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84041719","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 3
Patlıcanda Akar (Acari) Biyolojik Çeşitliliği ve Baskın Türlerin Popülasyon Dalgalanması
4区 农林科学 Pub Date : 2016-06-08 DOI: 10.1501/TARIMBIL_0000001386
N. A. Kumral, S. Çobanoğlu
Bu calisma, Turkiye’nin farkli ekolojilerine sahip Bursa ve Ankara illerinde patlicanlarda 2009-2011 yillarinda akar tur cesitliligi ve baskin akar turlerinin populasyon dalgalanmasini saptamak amaciyla yurutulmustur. Bu calismada saptanan 32 tur icinden bitki zararlisi Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) ve avci Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae) baskin turler olarak belirlenmistir. Acari takimi icinde Phytoseiidae 11 turle en zengin familya olmasina ragmen, sadece bes ture sahip Tetranychidae familyasi tum orneklerin % 85’ini olusturmustur. Kozmopolit bitki zararlisi tur T. urticae ile avci tur Neopronematus rapidus (Kuznetsov) (Acari: Iolinidae) her iki ilde de saptanirken, diger turlerin varligi iller arasinda farklilik gostermistir. Typhlodromus (Anthoseius) pysllakisi (Swirski & Ragusa) (Phytoseiidae), N. rapidus ve Zygoribatula frisiae (Oudemans) (Acari: Oribatidae) turleri ise Turkiye faunasi icin ilk kayit olmustur. Her iki ilde de akar tur cesitliligini artiran grup avci akarlar olmustur. Bursa’da 2010 yilinda patlicanlar uzerinde bitki zararlisi akar T. urticae’nin populasyon yogunlugu Haziran basinda artmaya baslamis ve Temmuz, Agustos, Eylul ve Ekim baslarinda dort tepe noktasi olusturmustur. Calismanin ikinci yilinda Haziran basindaki yogun yagislar nedeniyle erginler Haziran ortasinda cikmaya baslamis ve Temmuz ve Agustos basi ve sonunda 3 tepe noktasi meydana getirmistir. Ankara’da ise T. urticae’nin 2010 yilinda Agustos, Eylul ve Ekim basinda belirgin olarak uc tepe noktasi olusturdugu belirlenmistir. Genellikle T. urticae ve avci akarlar ayni donemlerde gorulmus olup, ozellikle avci turlerden N. californicus bu zararlinin populasyonuna belirgin olarak sayisal tepki olusturmustur. Phytoseiid populasyonlari Agustos basindan Ekim basina kadar artis gostermistir.
{"title":"Patlıcanda Akar (Acari) Biyolojik Çeşitliliği ve Baskın Türlerin Popülasyon Dalgalanması","authors":"N. A. Kumral, S. Çobanoğlu","doi":"10.1501/TARIMBIL_0000001386","DOIUrl":"https://doi.org/10.1501/TARIMBIL_0000001386","url":null,"abstract":"Bu calisma, Turkiye’nin farkli ekolojilerine sahip Bursa ve Ankara illerinde patlicanlarda 2009-2011 yillarinda akar tur cesitliligi ve baskin akar turlerinin populasyon dalgalanmasini saptamak amaciyla yurutulmustur. Bu calismada saptanan 32 tur icinden bitki zararlisi Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) ve avci Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae) baskin turler olarak belirlenmistir. Acari takimi icinde Phytoseiidae 11 turle en zengin familya olmasina ragmen, sadece bes ture sahip Tetranychidae familyasi tum orneklerin % 85’ini olusturmustur. Kozmopolit bitki zararlisi tur T. urticae ile avci tur Neopronematus rapidus (Kuznetsov) (Acari: Iolinidae) her iki ilde de saptanirken, diger turlerin varligi iller arasinda farklilik gostermistir. Typhlodromus (Anthoseius) pysllakisi (Swirski & Ragusa) (Phytoseiidae), N. rapidus ve Zygoribatula frisiae (Oudemans) (Acari: Oribatidae) turleri ise Turkiye faunasi icin ilk kayit olmustur. Her iki ilde de akar tur cesitliligini artiran grup avci akarlar olmustur. Bursa’da 2010 yilinda patlicanlar uzerinde bitki zararlisi akar T. urticae’nin populasyon yogunlugu Haziran basinda artmaya baslamis ve Temmuz, Agustos, Eylul ve Ekim baslarinda dort tepe noktasi olusturmustur. Calismanin ikinci yilinda Haziran basindaki yogun yagislar nedeniyle erginler Haziran ortasinda cikmaya baslamis ve Temmuz ve Agustos basi ve sonunda 3 tepe noktasi meydana getirmistir. Ankara’da ise T. urticae’nin 2010 yilinda Agustos, Eylul ve Ekim basinda belirgin olarak uc tepe noktasi olusturdugu belirlenmistir. Genellikle T. urticae ve avci akarlar ayni donemlerde gorulmus olup, ozellikle avci turlerden N. californicus bu zararlinin populasyonuna belirgin olarak sayisal tepki olusturmustur. Phytoseiid populasyonlari Agustos basindan Ekim basina kadar artis gostermistir.","PeriodicalId":22215,"journal":{"name":"Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2016-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84242504","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
引用次数: 1
期刊
Tarim Bilimleri Dergisi-journal of Agricultural Sciences
全部 Acc. Chem. Res. ACS Applied Bio Materials ACS Appl. Electron. Mater. ACS Appl. Energy Mater. ACS Appl. Mater. Interfaces ACS Appl. Nano Mater. ACS Appl. Polym. Mater. ACS BIOMATER-SCI ENG ACS Catal. ACS Cent. Sci. ACS Chem. Biol. ACS Chemical Health & Safety ACS Chem. Neurosci. ACS Comb. Sci. ACS Earth Space Chem. ACS Energy Lett. ACS Infect. Dis. ACS Macro Lett. ACS Mater. Lett. ACS Med. Chem. Lett. ACS Nano ACS Omega ACS Photonics ACS Sens. ACS Sustainable Chem. Eng. ACS Synth. Biol. Anal. Chem. BIOCHEMISTRY-US Bioconjugate Chem. BIOMACROMOLECULES Chem. Res. Toxicol. Chem. Rev. Chem. Mater. CRYST GROWTH DES ENERG FUEL Environ. Sci. Technol. Environ. Sci. Technol. Lett. Eur. J. Inorg. Chem. IND ENG CHEM RES Inorg. Chem. J. Agric. Food. Chem. J. Chem. Eng. Data J. Chem. Educ. J. Chem. Inf. Model. J. Chem. Theory Comput. J. Med. Chem. J. Nat. Prod. J PROTEOME RES J. Am. Chem. Soc. LANGMUIR MACROMOLECULES Mol. Pharmaceutics Nano Lett. Org. Lett. ORG PROCESS RES DEV ORGANOMETALLICS J. Org. Chem. J. Phys. Chem. J. Phys. Chem. A J. Phys. Chem. B J. Phys. Chem. C J. Phys. Chem. Lett. Analyst Anal. Methods Biomater. Sci. Catal. Sci. Technol. Chem. Commun. Chem. Soc. Rev. CHEM EDUC RES PRACT CRYSTENGCOMM Dalton Trans. Energy Environ. Sci. ENVIRON SCI-NANO ENVIRON SCI-PROC IMP ENVIRON SCI-WAT RES Faraday Discuss. Food Funct. Green Chem. Inorg. Chem. Front. Integr. Biol. J. Anal. At. Spectrom. J. Mater. Chem. A J. Mater. Chem. B J. Mater. Chem. C Lab Chip Mater. Chem. Front. Mater. Horiz. MEDCHEMCOMM Metallomics Mol. Biosyst. Mol. Syst. Des. Eng. Nanoscale Nanoscale Horiz. Nat. Prod. Rep. New J. Chem. Org. Biomol. Chem. Org. Chem. Front. PHOTOCH PHOTOBIO SCI PCCP Polym. Chem.
×
引用
GB/T 7714-2015
复制
MLA
复制
APA
复制
导出至
BibTeX EndNote RefMan NoteFirst NoteExpress
×
0
微信
客服QQ
Book学术公众号 扫码关注我们
反馈
×
意见反馈
请填写您的意见或建议
请填写您的手机或邮箱
×
提示
您的信息不完整,为了账户安全,请先补充。
现在去补充
×
提示
您因"违规操作"
具体请查看互助需知
我知道了
×
提示
现在去查看 取消
×
提示
确定
Book学术官方微信
Book学术文献互助
Book学术文献互助群
群 号:481959085
Book学术
文献互助 智能选刊 最新文献 互助须知 联系我们:info@booksci.cn
Book学术提供免费学术资源搜索服务,方便国内外学者检索中英文文献。致力于提供最便捷和优质的服务体验。
Copyright © 2023 Book学术 All rights reserved.
ghs 京公网安备 11010802042870号 京ICP备2023020795号-1