Elpis

Pub Date : 2020-11-12 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.12

Artur Aleksiejuk

The foundations of the social concept are one of the most important normative acts issued by the Russian Orthodox Church. The unanimous adoption of this document by the Holy Council of Bishops of the Russian Church, which took place on August 13-16, 2000 in Moscow, was not only a local event, but a significant fact on the scale of the entire Orthodox Church worldwide. For the first time in history, one of the autocephalous Orthodox Churches decided to formulate an official position on current social, economic, economic and cultural issues, as well as define the Church-state relationship in the conditions of historical reality in which it found itself at the threshold of the third millennium. The promulgation of the Foundations of the Social Concept has become a powerful impulse for the renewal of spiritual life, greater involvement of the Orthodox clergy in social life, the development of institutional and non-institutional forms of mission and evangelization, and the multidimensional dialogue of Orthodoxy with the world of science, politics and economy. The aim of this publication is to familiarize the Polish reader with the content of chapters twelve and thirteen of the document, which relate to bioethical and ecological issues. It is worth noting that this is their first translation into Polish. The translator hopes that they will contribute to a better understanding of the Orthodox Church’s position on issues that are currently among the most discussed social topics.

社会概念的基础是俄罗斯东正教颁布的最重要的规范性法案之一。2000年8月13日至16日在莫斯科举行的俄罗斯教会主教会议一致通过了这份文件，这不仅是当地的一件大事，也是全世界东正教规模上的一个重要事实。历史上第一次，一个自主的东正教决定就当前的社会、经济、经济和文化问题制定官方立场，并在其处于第三个千年门槛的历史现实条件下定义教会与国家的关系。《社会概念基础》的颁布已成为更新精神生活、让东正教神职人员更多地参与社会生活、发展机构和非机构形式的使命和传福音以及东正教与科学、政治和经济世界进行多层面对话的强大推动力。本出版物的目的是让波兰读者熟悉该文件第十二章和第十三章的内容，这些内容涉及生物伦理和生态问题。值得注意的是，这是他们第一次被翻译成波兰语。译者希望他们能更好地理解东正教在当前讨论最多的社会话题中的立场。

{"title":"Podstawy społecznej koncepcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego: problemy bioetyki i ekologii","authors":"Artur Aleksiejuk","doi":"10.15290/ELPIS.2020.22.12","DOIUrl":"https://doi.org/10.15290/ELPIS.2020.22.12","url":null,"abstract":"The foundations of the social concept are one of the most important normative acts issued by the Russian Orthodox Church. The unanimous adoption of this document by the Holy Council of Bishops of the Russian Church, which took place on August 13-16, 2000 in Moscow, was not only a local event, but a significant fact on the scale of the entire Orthodox Church worldwide. For the first time in history, one of the autocephalous Orthodox Churches decided to formulate an official position on current social, economic, economic and cultural issues, as well as define the Church-state relationship in the conditions of historical reality in which it found itself at the threshold of the third millennium. The promulgation of the Foundations of the Social Concept has become a powerful impulse for the renewal of spiritual life, greater involvement of the Orthodox clergy in social life, the development of institutional and non-institutional forms of mission and evangelization, and the multidimensional dialogue of Orthodoxy with the world of science, politics and economy. The aim of this publication is to familiarize the Polish reader with the content of chapters twelve and thirteen of the document, which relate to bioethical and ecological issues. It is worth noting that this is their first translation into Polish. The translator hopes that they will contribute to a better understanding of the Orthodox Church’s position on issues that are currently among the most discussed social topics.","PeriodicalId":30709,"journal":{"name":"Elpis","volume":"22 1","pages":"95-105"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-11-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48556470","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Analiza językowa eponimów występujących w prawosławnej terminologii sakralnej na przykładzie wybranych ksiąg liturgicznych Kościoła prawosławnego 东正教神圣术语中存在的同名词的语言分析——以东正教礼仪书为例

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.15

Dariusz Kazimierowicz

Publikacja finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyzszego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2017-2022, nr projektu 0083/NPRH5/H11/84/2017.

2017-2022年，在科学和高等教育部长的计划下，以“国家人文发展计划”的名义资助出版，项目编号：0083/NPRH5/H11/84/2017。

引用次数: 0

Organizacja i funkcjonowanie duszpasterstwa wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim na Zachodzie w latach 1943-1945 1943-1945年波兰军队东正教牧业部的组织和运作

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.01

Joanna Gabriela Pyczel

In 1943 significant change occurred in the history of the Orthodox military pastoral ministry in the Polish Armed Forces in the West. It was related to the appointment of a military Orthodox bishop. This function was taken over by the former Bishop of Grodno-Nowogrodek Sawa (Sovetov). He was considered to be the only hierarch of the Polish Autocephalous Orthodox Church, which remained faithful to the principles of autocephaly. His efforts to defend the independence of Polish Orthodoxy were indispensable at the time. The period during which Bishop Sawa performed the function of military Orthodox bishop in Great Britain and on the continent contributed to the development of this religion’s ministry. He rose to the tasks entrusted to him, which was appreciated by the military and political authorities. Shortly after the war, Bishop Sawa was awarded, among others, with the Gold Cross of Merit with Swords. As a military Orthodox bishop he proved himself as a zealous patriot and tireless priest who tried to provide proper spiritual care to all Polish soldiers. The purpose of the following article is to present the selection process of a military Orthodox priest in the Polish Armed Forces in the West, the circumstances in which the decision was made to appoint Bishop Sawa, his actions and the difficulties he had to overcome during his ministry. Streszczenie: W 1943 r. doszło do istotnej zmiany w dziejach wojskowego duszpasterstwa prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Była ona związana z mianowaniem wojskowego biskupa prawosławnego. Funkcję tą objął dawny biskup grodzieńsko-nowogródzki Sawa (Sowietow). Uznawano go za jedynego hierarchę Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, który pozostawał wierny zasadom autokefalii. Jego działania podejmowane na rzecz obrony niezależności polskiego prawosławia były w tym momencie niezastąpione. Okres pełnienia przez biskupa Sawę funkcji wojskowego biskupa prawosławnego na terenie Wielkiej Brytanii i kontynencie przyczynił się do rozwoju duszpasterstwa tego wyznania. Sprostał powierzonym mu zadaniom, co zostało docenione przez władze wojskowe i polityczne. Już po wojnie, biskup Sawa został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Jako wojskowy biskup prawosławny dał się poznać jako gorliwy patriota i niestrudzony duszpasterz, który starał się otoczyć należytą opieką duchową wszystkich polskich żołnierzy. Celem poniższego artykułu było przedstawienie przebiegu wyboru wojskowego duszpasterza prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, okoliczności w jakich podjęto decyzję o mianowaniu biskupa Sawy, podejmowanych przez niego działań i trudności, które musiał pokonać podczas swojej posługi.

1943年，波兰西部武装部队的东正教军事牧灵部的历史发生了重大变化。这与任命一名军事东正教主教有关。这一职能由格罗德诺-诺沃格罗德克萨瓦(Sovetov)前主教接管。他被认为是波兰自治东正教会唯一的大主教，该教会仍然忠实于自治原则。他捍卫波兰东正教独立的努力在当时是不可或缺的。萨瓦主教在英国和欧洲大陆担任军事东正教主教的时期，促进了这一宗教事工的发展。他完成了交托给他的任务，这得到了军事和政治当局的赞赏。战争结束后不久，萨瓦主教被授予金功十字勋章。作为一名军事东正教主教，他证明了自己是一名热心的爱国者和不知疲倦的牧师，他试图为所有波兰士兵提供适当的精神关怀。以下文章的目的是介绍在西方的波兰武装部队中挑选一名军事东正教神父的过程，决定任命Sawa主教的情况，他的行动以及他在任职期间必须克服的困难。施特雷泽尼:W 1943 r. doszło do istotnej zmiany W dziejach wojskowego duszpasterstwa prawosławnego W Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie。Była ona związana z mianowaniem wojskowego biskupa prawosławnego。funkcjizetoz objął dawny biskup grodzieńsko-nowogródzki Sawa (Sowietow)。Uznawano go za jedynego hierarcho Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, który pozostawaowwierny zasadom autokefalii。Jego działania podejmowane na rzecz obrony niezależności polskiego prawosławia były w tym momentcie niezastąpione。Okres pełnienia przez biskupa sawwa funkcji wojskowego biskupa prawosławnego na terenie Wielkiej brytani kontynencie przyczyniovsiodo rozwoju duszpasterstwa tego wyznania。sprostav powererzonym mu zadaniom, co zostało docenione przez władze wojskowe i polityczne。朱杰波·沃吉尼，比什瓦·佐斯塔瓦·佐佐瓦·佐佐瓦·佐佐瓦·佐佐瓦·佐佐瓦·佐佐瓦·佐佐瓦尼。Złotym Krzyżem Zasługi z米扎米。Jako wojskoy biskup prawosławny达瓦兹西约波兹纳奇Jako gorliwy爱国者1 niestrudzony duszpasterz, który斯塔瓦兹西约otoczyki należytą奥皮耶科维奇杜乔维奇wszystkich波兰żołnierzy。Celem poniższego artykułuło przedstawienie przebiegu wyboru wojskowego duszpasterza prawosławnego w SiłPolskich ach Zbrojnych na Zachodzie okoliczności w jakich podję,decyzjęo mianowaniu biskupa Sawy, podejmowanych przez niego działń我trudności, ktore musiałpokonaćpodczas swojej posługi。

{"title":"Organizacja i funkcjonowanie duszpasterstwa wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim na Zachodzie w latach 1943-1945","authors":"Joanna Gabriela Pyczel","doi":"10.15290/ELPIS.2020.22.01","DOIUrl":"https://doi.org/10.15290/ELPIS.2020.22.01","url":null,"abstract":"In 1943 significant change occurred in the history of the Orthodox military pastoral ministry in the Polish Armed Forces in the West. It was related to the appointment of a military Orthodox bishop. This function was taken over by the former Bishop of Grodno-Nowogrodek Sawa (Sovetov). He was considered to be the only hierarch of the Polish Autocephalous Orthodox Church, which remained faithful to the principles of autocephaly. His efforts to defend the independence of Polish Orthodoxy were indispensable at the time. The period during which Bishop Sawa performed the function of military Orthodox bishop in Great Britain and on the continent contributed to the development of this religion’s ministry. He rose to the tasks entrusted to him, which was appreciated by the military and political authorities. Shortly after the war, Bishop Sawa was awarded, among others, with the Gold Cross of Merit with Swords. As a military Orthodox bishop he proved himself as a zealous patriot and tireless priest who tried to provide proper spiritual care to all Polish soldiers. The purpose of the following article is to present the selection process of a military Orthodox priest in the Polish Armed Forces in the West, the circumstances in which the decision was made to appoint Bishop Sawa, his actions and the difficulties he had to overcome during his ministry. Streszczenie: W 1943 r. doszło do istotnej zmiany w dziejach wojskowego duszpasterstwa prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Była ona związana z mianowaniem wojskowego biskupa prawosławnego. Funkcję tą objął dawny biskup grodzieńsko-nowogródzki Sawa (Sowietow). Uznawano go za jedynego hierarchę Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, który pozostawał wierny zasadom autokefalii. Jego działania podejmowane na rzecz obrony niezależności polskiego prawosławia były w tym momencie niezastąpione. Okres pełnienia przez biskupa Sawę funkcji wojskowego biskupa prawosławnego na terenie Wielkiej Brytanii i kontynencie przyczynił się do rozwoju duszpasterstwa tego wyznania. Sprostał powierzonym mu zadaniom, co zostało docenione przez władze wojskowe i polityczne. Już po wojnie, biskup Sawa został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Jako wojskowy biskup prawosławny dał się poznać jako gorliwy patriota i niestrudzony duszpasterz, który starał się otoczyć należytą opieką duchową wszystkich polskich żołnierzy. Celem poniższego artykułu było przedstawienie przebiegu wyboru wojskowego duszpasterza prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, okoliczności w jakich podjęto decyzję o mianowaniu biskupa Sawy, podejmowanych przez niego działań i trudności, które musiał pokonać podczas swojej posługi.","PeriodicalId":30709,"journal":{"name":"Elpis","volume":"22 1","pages":"9-15"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66913590","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Миссионер и просветитель Преподобный Трифон Вятский (1546-1612) 传教士和启蒙者圣特里丰维亚茨基（1546-1612）

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.04

Владимир Помелов, Людмила Сахарова, Василий Сахаров

The article tells the story of the Saint Triphon of Vyatka. His missionary and enlightenment activities are characterized. Streszczenie: Artykuł zawiera dane biograficzne świętego mnicha Tryfona z Vyatki, charakteryzujący jego działalność jako misjonarza i oświeciciela. Аннотация: В статье приводятся биографические данные Преподобного Трифона Вятского, характеризуется его деятельность как миссионера и просветителя.

这篇文章告诉了维亚特卡的圣特里蓬的故事。他的传教和启蒙活动是有特点的。摘要：本文收录了维亚特卡的圣特里丰的生平资料，描述了他作为传教士和启蒙者的活动。Анна

引用次数: 0

Postanowienia Soboru Stu Rozdziałów z zakresu teologii praktycznej 实践神学领域百章理事会的决定

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.05

Karol Wilkiel

The article concerns historical conditions of one of the key councils which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Ivan IV at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions – a final document which contained one hundred chapters. This article is the analysis of its decisions, concerning practical theology, as well as problems with conduction of liturgy, faced by the Russian Orthodox Church in 16th century. Streszczenie: Artykuł podejmuje analizę wybranych postanowień jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł przedstawia analizę postanowień Soboru Stu Rozdziałów, które dotyczą teologii praktycznej. Owe postanowienia ukazują również problemy praktyki liturgicznej, z jakimi borykała się ruska cerkiew w XVI w.

本文论述了俄罗斯东正教会一次重要会议的历史情况。1551年初，沙皇伊凡四世在莫斯科召开了会议，并在历史上以“斯多葛会议”的名义成立。安理会的名称是根据其决定而定的，这是一份包含一百章的最后文件。本文分析了16世纪俄罗斯东正教会的决策、有关实践神学的问题，以及在进行礼拜仪式方面所面临的问题。摘要：本文分析了俄罗斯教会最重要的会议之一的决议。它由沙皇伊凡四世于1551年初在莫斯科召开，并以百章会议的名义载入史册。理事会的名称来源于其条款——最终文件，其中包含一百条（章节）。本文分析了《百章会》中有关实践神学的条文。这些规定也表明了俄罗斯教会在16世纪面临的礼拜仪式实践问题。

引用次数: 0

Монашество как форма трансляции религии в эпоху гонений на Церковь в 1960-1970-х гг. (по материалам Центральной России) 僧侣是宗教在20世纪60年代和70年代迫害教会的一种广播形式。

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.06

Д И Сазонов

The article, based on the mentioned sources, discusses the role of monastics who were forced to switch to the parish ministry in the conditions of persecution. Despite the absence of legal monasteries, many churches and Bishop’s houses formed monastic communities. The monks became guides of faith and performed the functions that they previously performed in monasteries. In the case of these communities having a legal status was not required. Many of them, despite their illegal status, were centers of faith, catechism, and charity. The study found that thanks to monastic communities and their illegal status, it was possible to transmit the foundations of the faith and intact Church tradition until the 1990s.

这篇文章基于上述资料，讨论了在迫害的情况下被迫转到教区的修士的角色。尽管没有合法的修道院，许多教堂和主教的房子形成了修道院社区。僧侣们成为信仰的向导，并履行他们以前在修道院中履行的职能。就这些社区而言，不需要具有法律地位。他们中的许多人，尽管他们的非法地位，是信仰中心，教义问答和慈善事业。该研究发现，由于修道院社区及其非法地位，有可能将信仰的基础和完整的教会传统传播到20世纪90年代。

引用次数: 0

Podstawowe założenia chrystocentryczno-humanistycznego modelu wychowania w ujęciu prawosławnym 东正教视野下基督中心人道主义教育模式的基本设想

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.13

Artur Aleksiejuk

Pedagogical issues for ages have inspired teachers to create new theories, searching for ways and means which would allow them to attain the maximum results in the process of obtaining a complete personal maturity by the pupil. The great number of new pedagogical systems demonstrates beyond a doubt the fundamental importance of education. Education is integrally linked to the existence of human beings and co-creates the whole of human reality. A person sees himself and improves himself through interactions with his neighbours and acquaintances. The process of education is the road for the attainment of the fullness of individual life and cannot take place in a vacuum. In the classically accepted methodology of knowledge, the way to the goal, or the method, for the most part must be defined by the actual subject of research. Therefore, if we want to make the Christian model of education the subject of reflection, we must start with the human person who is in need of formulating his thought patterns, vocabulary and his frame of mind in all the aspects of his existence. Before we ask ourselves how and what it means to educate a human being, we must answer the question „What vision of man is connected to the basis of the Christian model of upbringing ?”. The purpose of this article is a short explication of the basic principles of the christocentric-humanistic model of upbringing that could be the point of reference in creating concrete educational strategies. Streszczenie: Problematyka wychowania od wieków inspiruje pedagogów do tworzenia nowych teorii, poszukujących sposobów i środków, które pozwalają uzyskać maksymalne efekty w procesie osiągania pełni osobowej dojrzałości przez wychowanka. Wielość pojawiających się nowych systemów pedagogicznych świadczy bez wątpienia o głębokiej trosce, jaką wzbudza wychowanie. Wychowanie jest integralnie sprzężone z egzystencją człowieka i współtworzy otaczającą go rzeczywistość. Człowiek stanowi o sobie przy jednoczesnym współistnieniu z drugim i wśród innych. Proces wychowania jest drogą dorastania do pełni życia osobowego i nie odbywa się w próżni. W klasycznie pojętej metodologii nauk, drogę do celu, czyli metodę, określał w głównej mierze sam przedmiot badany. Jeżeli zatem pragniemy uczynić przedmiotem rozważań chrześcijański model wychowania, należy rozpocząć od podmiotu wychowania, którym jest człowiek, potrzebujący ukształtowania swojej myśli, słowa i postawy we wszystkich aktach swojego istnienia. Dlatego, zanim zapytamy, co to znaczy wychowywać człowieka, należy odpowiedzieć na pytanie „Jaka wizja człowieka stoi u podstaw chrześcijańskiego modelu wychowania?” Celem niniejszego artykułu jest krótkie przedstawienie podstawowych założeń chrystocentryczno-humanistycznego modelu wychowania, który mógłby być punktem wyjścia w opracowaniu konkretnych strategii edukacyjnych.

多年来的教学问题激发了教师创造新的理论，寻找方法和手段，使他们能够在学生获得完全个人成熟的过程中取得最大的成果。大量新的教学体系毫无疑问地证明了教育的根本重要性。教育与人的存在紧密相连，共同创造了人的整体现实。一个人通过与邻居和熟人的互动来认识自己，提高自己。教育的过程是实现个人生命充实的道路，不可能在真空中进行。在公认的经典知识方法论中，达到目标的途径或方法在很大程度上必须由研究的实际主题来确定。因此，如果我们想让基督教的教育模式成为反思的主题，我们必须从人类开始，因为人类需要在生活的各个方面形成自己的思维模式、词汇和心境。在我们问自己如何以及教育一个人意味着什么之前，我们必须回答这个问题:“什么样的人与基督教教育模式的基础有关?”本文的目的是简要说明基督中心-人本主义教育模式的基本原则，为制定具体的教育策略提供参考。Streszczenie: Problematyka wychowania od wieków inspiruje pedagogów do twzenia nowych teorii, poszukujących sposobów i środków, które pozwalajouzyskaki maksymalne efekty w process osiągania pełni osobowej dojrzałości przez wychowanka。Wielość pojawiających sionowych systemów pedagogicznych świadczy bez wątpienia o głębokiej trosce, jakowzbudza wychowanie。Wychowanie jest integralnie sprzężone z egzystencjnie człowieka i współtworzy otaczającą go rzeczywistość。Człowiek stanowi o sobie przy jednoczesnym współistnieniu z drugs i wśród innych。进程wychowania jest drogodoastania do pełni życia osobowego i nie odbywa siow próżni。W klasycznie pojętej mettodologii nauk, drogdodo celu, czyli metodji, określał W głównej meerze sam przedmiot badany。Jeżeli zatem pragniemy uczyniki przedmiotem rozważań chrześcijański模型wychowania, należy rozpocząć od podmiotu wychowania, którym jest człowiek, potrzebujący ukształtowania swojej myśli, słowa i postawy we wszystkich aktach swojego istnienia。delatego, zanim zapytamy, co to znaczy wychowywazi człowieka, należy odpowiedziezna pytanie“Jaka wizja człowieka stoi u podstaw chrześcijańskiego modelu wychowania?”celm niniejszego artykułu jest krótkie przedstawienie podstawowych założeń chrystocentryczno-humanistycznego modelu wychowania, który mógłby byki punktem wyjścia w opracowaniu konkretnych strategii edukacyjnych。

{"title":"Podstawowe założenia chrystocentryczno-humanistycznego modelu wychowania w ujęciu prawosławnym","authors":"Artur Aleksiejuk","doi":"10.15290/ELPIS.2020.22.13","DOIUrl":"https://doi.org/10.15290/ELPIS.2020.22.13","url":null,"abstract":"Pedagogical issues for ages have inspired teachers to create new theories, searching for ways and means which would allow them to attain the maximum results in the process of obtaining a complete personal maturity by the pupil. The great number of new pedagogical systems demonstrates beyond a doubt the fundamental importance of education. Education is integrally linked to the existence of human beings and co-creates the whole of human reality. A person sees himself and improves himself through interactions with his neighbours and acquaintances. The process of education is the road for the attainment of the fullness of individual life and cannot take place in a vacuum. In the classically accepted methodology of knowledge, the way to the goal, or the method, for the most part must be defined by the actual subject of research. Therefore, if we want to make the Christian model of education the subject of reflection, we must start with the human person who is in need of formulating his thought patterns, vocabulary and his frame of mind in all the aspects of his existence. Before we ask ourselves how and what it means to educate a human being, we must answer the question „What vision of man is connected to the basis of the Christian model of upbringing ?”. The purpose of this article is a short explication of the basic principles of the christocentric-humanistic model of upbringing that could be the point of reference in creating concrete educational strategies. Streszczenie: Problematyka wychowania od wieków inspiruje pedagogów do tworzenia nowych teorii, poszukujących sposobów i środków, które pozwalają uzyskać maksymalne efekty w procesie osiągania pełni osobowej dojrzałości przez wychowanka. Wielość pojawiających się nowych systemów pedagogicznych świadczy bez wątpienia o głębokiej trosce, jaką wzbudza wychowanie. Wychowanie jest integralnie sprzężone z egzystencją człowieka i współtworzy otaczającą go rzeczywistość. Człowiek stanowi o sobie przy jednoczesnym współistnieniu z drugim i wśród innych. Proces wychowania jest drogą dorastania do pełni życia osobowego i nie odbywa się w próżni. W klasycznie pojętej metodologii nauk, drogę do celu, czyli metodę, określał w głównej mierze sam przedmiot badany. Jeżeli zatem pragniemy uczynić przedmiotem rozważań chrześcijański model wychowania, należy rozpocząć od podmiotu wychowania, którym jest człowiek, potrzebujący ukształtowania swojej myśli, słowa i postawy we wszystkich aktach swojego istnienia. Dlatego, zanim zapytamy, co to znaczy wychowywać człowieka, należy odpowiedzieć na pytanie „Jaka wizja człowieka stoi u podstaw chrześcijańskiego modelu wychowania?” Celem niniejszego artykułu jest krótkie przedstawienie podstawowych założeń chrystocentryczno-humanistycznego modelu wychowania, który mógłby być punktem wyjścia w opracowaniu konkretnych strategii edukacyjnych.","PeriodicalId":30709,"journal":{"name":"Elpis","volume":"22 1","pages":"107-112"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66913872","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Medialność Jezusa Chrystusa 耶稣基督的中间性

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.02

D. Kania

Media create the worldview, mentality and ethical attitudes. In the cultural perspectives it often intensifies as one of the many oppressive attitudes that culture applies to people. However, the theological perspective has a different approach. In the Holy Bible, we already find forms of broadly understood mediality, which in the article is understood not only as influences on people, but also as a form of communication, especially in the light of the relation Creator-Creation. At the same time, the concept of anthropology of the Eastern Church adopted in the thesis aims at the subject of reflection on anthropology and mysticism, leading man to the path of knowing God. This knowledge becomes possible only within the Church: a living organism with the head of the Savior, Jesus Christ. In an attempt to analyze mediality of the Second Person of the Holy Trinity, the article does not ignore any of the hypostases of the indissoluble Holy Trinity. The Old Testament God appears here from the beginning as a media. The New Testament Son of God, the Savior Jesus Christ, becomes a man, to give a man the opportunity to reunite with God, after centuries of lost communication, which is a consequence of the sin of the forefathers Adam and Eve. And the Comforter, the Holy Spirit, both in ecclesiological and individual dimensions, enables this unity. In the light of the issues addressed in the article, the mediality of Jesus Christ has been treated in many aspects. Streszczenie: Media zarówno tradycyjne, jak i tzw. nowe media, kształtują światopogląd, mentalność, postawy moralne i etyczne. W perspektywie kulturoznawczej mechanizmy medialne analizowane są często jako jedna z licznych postaw opresyjnych. Perspektywa teologiczna nakreśla zgoła odmienne podejście. W Piśmie Świętym odnajdujemy już formy szeroko pojętej medialności, którą – w artykule – rozumie się nie tylko jako czynniki oddziaływania i wywierania wpływu na ludzi, ale również jako formę komunikacji, szczególnie w świetle relacji Stwórca-Stworzenie. Jednocześnie przyjęta w pracy koncepcja antropologii Kościoła Wschodniego kieruje temat rozważań w kierunku antropologii i mistycyzmu, prowadzącego człowieka na drogę poznania Boga. Poznanie to staje się możliwe wyłącznie wewnątrz Kościoła: żywego organizmu, którego głową jest Zbawiciel, Jezus Chrystus. Artykuł podejmując próbę analizy medialności Drugiej Osoby Trójcy Świętej, nie pomija jednocześnie żadnej z hipostaz nierozerwalnej Trójcy Świętej. Starotestamentowy Bóg jawi się tu od początku jako medialny. Nowotestamentowy Syn Boży, Zbawiciel Jezus Chrystus, staje się człowiekiem, by dać człowiekowi możliwość ponownego zjednoczenia się z Bogiem, po wiekach utraconej łączności, będącej konsekwencją grzechu praojców Adama i Ewy. A Pocieszyciel, Duch Święty, zarówno w wymiarze eklezjologicznym, jak i indywidualnym, umożliwia tę jedność. W świetle podejmowanych w artykule zagadnień, medialność Jezusa Chrystusa została potraktowana wieloaspektowo.

媒体塑造了世界观、心态和伦理态度。从文化的角度来看，它经常作为文化施加于人的许多压迫态度之一而加剧。然而，神学的观点有不同的方法。在《圣经》中，我们已经找到了被广泛理解的媒介形式，在这篇文章中，它不仅被理解为对人的影响，而且还被理解为一种交流形式，特别是根据造物主与被造物的关系。同时，本文所采用的东方教会人类学的概念，针对的是对人类学和神秘主义的反思主体，引导人们走向认识上帝的道路。这种认识只有在教会内才有可能:教会是一个以救主耶稣基督为头的活的机体。在试图分析圣三位一体第二位格的中介性时，本文并没有忽略不可分割的圣三位一体的任何一个位格。旧约中的上帝从一开始就作为媒介出现在这里。新约中上帝的儿子，救主耶稣基督，成为一个人，给一个人与上帝团聚的机会，在几个世纪失去沟通之后，这是祖先亚当和夏娃的罪的后果。保惠师，圣灵，在教会和个人的层面上，使这种合一成为可能。根据文章中讨论的问题，耶稣基督的中间性已经从许多方面得到了处理。streszzenie:媒体zarówno tradycyjne, jack i tzw。现媒体，kształtują światopogląd, mentalność，邮电邮电。[中文]:1 .观察文化、机制、医学、分析与发展的关系często [jako] jedna [licznych] post - pressynych。Perspektywa teologizna nakreśla zgoła odmienne podejście。Wπś米氏Świętym odnajdujemy już守szeroko pojętej medialności, ktorą- W artykule rozumie się聂tylko jako czynniki oddziaływania我wywierania wpływu na ludzi,啤酒rownieżjako形式ękomunikacji, szczegolnie Wświetle relacji Stworca-Stworzenie。Jednocześnie przyjęta wpracy concepcja anthropologii Kościoła Wschodniego kieruje temat rozważań wkierunku anthropologii mistycyzmu, prowadzącego człowieka na drogzopoznania Boga。Poznanie to staje siomożliwe wyłącznie wewnątrz Kościoła: żywego organizmu, którego głową jest zbaawiciel, Jezus Chrystus。artykuz podejmując próbę分析medialności Drugiej Osoby Trójcy Świętej, nie pomija jednocześnie żadnej z hipostaz nierozerwalnej Trójcy Świętej。starotestentowy Bóg jawi siotud początku jako medialny。Nowotestamentowy Syn Boży, zbaawiciel Jezus Chrystus, staje sizeczłowiekiem, by daki człowiekowi możliwość ponownego zjednoczenia sizebogiem, po wiekach utraconej łączności, będącej konsekwencjei grzechu praojców Adama i Ewy。A Pocieszyciel，荷兰Święty, zarówno wwymiarze eklezjologicznym, jak i indywidualnym, umożliwia tzyjedność。W świetle podejmowanych W artykule zagadnieka, medialność Jezusa Chrystusa została potraktowana wieloaspektowo。

{"title":"Medialność Jezusa Chrystusa","authors":"D. Kania","doi":"10.15290/ELPIS.2020.22.02","DOIUrl":"https://doi.org/10.15290/ELPIS.2020.22.02","url":null,"abstract":"Media create the worldview, mentality and ethical attitudes. In the cultural perspectives it often intensifies as one of the many oppressive attitudes that culture applies to people. However, the theological perspective has a different approach. In the Holy Bible, we already find forms of broadly understood mediality, which in the article is understood not only as influences on people, but also as a form of communication, especially in the light of the relation Creator-Creation. At the same time, the concept of anthropology of the Eastern Church adopted in the thesis aims at the subject of reflection on anthropology and mysticism, leading man to the path of knowing God. This knowledge becomes possible only within the Church: a living organism with the head of the Savior, Jesus Christ. In an attempt to analyze mediality of the Second Person of the Holy Trinity, the article does not ignore any of the hypostases of the indissoluble Holy Trinity. The Old Testament God appears here from the beginning as a media. The New Testament Son of God, the Savior Jesus Christ, becomes a man, to give a man the opportunity to reunite with God, after centuries of lost communication, which is a consequence of the sin of the forefathers Adam and Eve. And the Comforter, the Holy Spirit, both in ecclesiological and individual dimensions, enables this unity. In the light of the issues addressed in the article, the mediality of Jesus Christ has been treated in many aspects. Streszczenie: Media zarówno tradycyjne, jak i tzw. nowe media, kształtują światopogląd, mentalność, postawy moralne i etyczne. W perspektywie kulturoznawczej mechanizmy medialne analizowane są często jako jedna z licznych postaw opresyjnych. Perspektywa teologiczna nakreśla zgoła odmienne podejście. W Piśmie Świętym odnajdujemy już formy szeroko pojętej medialności, którą – w artykule – rozumie się nie tylko jako czynniki oddziaływania i wywierania wpływu na ludzi, ale również jako formę komunikacji, szczególnie w świetle relacji Stwórca-Stworzenie. Jednocześnie przyjęta w pracy koncepcja antropologii Kościoła Wschodniego kieruje temat rozważań w kierunku antropologii i mistycyzmu, prowadzącego człowieka na drogę poznania Boga. Poznanie to staje się możliwe wyłącznie wewnątrz Kościoła: żywego organizmu, którego głową jest Zbawiciel, Jezus Chrystus. Artykuł podejmując próbę analizy medialności Drugiej Osoby Trójcy Świętej, nie pomija jednocześnie żadnej z hipostaz nierozerwalnej Trójcy Świętej. Starotestamentowy Bóg jawi się tu od początku jako medialny. Nowotestamentowy Syn Boży, Zbawiciel Jezus Chrystus, staje się człowiekiem, by dać człowiekowi możliwość ponownego zjednoczenia się z Bogiem, po wiekach utraconej łączności, będącej konsekwencją grzechu praojców Adama i Ewy. A Pocieszyciel, Duch Święty, zarówno w wymiarze eklezjologicznym, jak i indywidualnym, umożliwia tę jedność. W świetle podejmowanych w artykule zagadnień, medialność Jezusa Chrystusa została potraktowana wieloaspektowo.","PeriodicalId":30709,"journal":{"name":"Elpis","volume":"22 1","pages":"17-31"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66913948","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Троице-Сергиев монастырь: вклады русских государей 三一塞尔吉耶夫修道院：俄罗斯君主的贡献

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.09

Ростислав Ярема

This article reveals the contribution of the Kingdom to the Holy Trinity Sergius Lavra through the prism of personal relations between the Orthodox Church and the highest state authorities, and thus reveals the role of the Emperors and the Church in the history of Russian art, as well as in the preservation of Russian national culture and identity. Russian monarchs’ pilgrimage and contribution to the monastery of St. Sergius of Radonezh is considered an important factor in strengthening ties between the Russian Orthodox Church and the Monarchy, as well as the entire Russian society, supporting its national idea. Russian art was formed in the spiritual paradigm of Christianity, immediately after the adoption of the unified faith (unity of faith) up to the seventeenth century. The analysis of gifts and contributions, as well as their artistic value, allows to conclude that the contributions of the sovereigns constitute the summit of achievements of modern Russian art culture. From this point of view, the Church, in particular the Holy Trinity St. Sergius Lavra, against the background of known political upheavals in the country in the twentieth century, became the keeper of an invaluable cultural and artistic treasury and spiritual core of Great Russia, showing not only a model of serving the Orthodoxy, its people and country, but also a saving perspective for the Russian State of historical survival in the new epoch. Streszczenie: Artykuł pokazuje wkład carów w rozwój Ławry Troicko-Siergijewskiej poprzez osobiste relacje między Kościołem Prawosławnym, a najwyższą władzą państwową. Tym samym ujawnia wkład Imperatorów i Kościoła w historię sztuki i kultury oraz w zachowanie rosyjskiej kultury i tożsamości narodowej. Pielgrzymki i dary rosyjskich władców dla monasteru św. Sergiusza z Radoneża są oceniane jako ważny czynnik wzmacniający więzi między Rosyjską Cerkwią Prawosławną a Monarchią, a także całością rosyjskiego społeczeństwa, wspierającego jej ideę narodową. Biorąc pod uwagę fakt, że sztuka rosyjska kształtowała się w duchowym paradygmacie chrześcijaństwa, od momentu przyjęcia jedynej wiary (ros. edinoverie), aż do XVII wieku, analiza darów oraz ich wartości artystycznej pozwala wnioskować, że stanowią one szczyt dorobku współczesnej sztuki rosyjskiej. Z tej perspektywy Kościół, a w szczególności Ławra Troicko-Siergijewska, w czasach przewrotów politycznych XX wieku w Rosji stała się opiekunem bezcennego skarbca kultury i sztuki oraz duchowego jądra Wielkiej Rosji, będąc nie tylko wzorem służenia ideałom Prawosławia, swemu narodowi i państwu, ale także zbawczą dla Państwa Rosyjskiego perspektywą rosyjskiego historycznego przetrwania w nowej epoce. Аннотация: Эта статья раскрывает сквозь призму личных отношений между Православной Церковью и высшими государственными властями вклад Царства в Свято-Троицкую Сергиеву Лавру и тем самым раскрывает роль Императоров и Церкви в истории русского художественного искусства, культуры, а также в деле сохранен

本文通过东正教会与最高国家当局之间的个人关系，揭示了王国对圣三一谢尔盖·拉夫拉的贡献，从而揭示了皇帝和教会在俄罗斯艺术史上的作用，以及在保护俄罗斯民族文化和身份方面的作用。俄罗斯君主的朝圣和对拉多涅日圣谢尔盖修道院的贡献被认为是加强俄罗斯东正教会与君主制以及整个俄罗斯社会之间关系的重要因素，支持其国家理念。俄罗斯艺术是在基督教的精神范式中形成的，紧接着采用了统一的信仰(信仰的统一)，直到十七世纪。对礼物和贡献的分析，以及它们的艺术价值，可以得出结论，主权的贡献构成了现代俄罗斯艺术文化成就的顶峰。从这个角度来看，教会，特别是圣三一圣谢尔盖·拉夫，在二十世纪国家已知的政治动荡的背景下，成为宝贵的文化和艺术宝藏和大俄罗斯精神核心的守护者，不仅展示了为东正教、人民和国家服务的模式，而且还展示了在新时代俄罗斯国家历史生存的拯救视角。strenzzenie: artykuowpokazuje wkład carów w rozwój Ławry Troicko-Siergijewskiej poprzez osobiste relacje między Kościołem Prawosławnym, a najwyższą władzą państwową。Tym samym ujawnia wkład Imperatorów i Kościoła w historize sztuki i culture或w zachowanie rosyjskiej culture i tożsamości narodowej。Pielgrzymki i dary rosyjskich władców dla monasteru św。Sergiusza z Radoneża szoceniane jako ważny czynnik wzmacniający więzi między rosyjskocerkwioPrawosławną a monarchioza, a także całością rosyjskiego społeczeństwa, wspierającego jejideodowoze。Biorąc pod uwagofakt， że sztuka rosyjska kształtowała siowduchowym paradigm chrześcijaństwa, od momentum przyjęcia jedynejwiary (ros.)。(英)，azodo XVII wieku，分析darów oraz ich wartości artystycznej pozwala wnioskowaki， że stanowioze one szczyt dorobku współczesnej sztuki rosyjskiej。Z tej perspektywy Kościoł,w szczegolnościŁawra Troicko-Siergijewska, w czasach przewrotow politycznych XX wieku w Rosji stałsięopiekunem bezcennego文化skarbca站我sztuki oraz duchowego ją半径标注Wielkiej Rosji, będąc聂tylko wzorem służ他想法łom Prawosławia, swemu narodowi我爸爸ństwu,啤酒达克że zbawczą国防后勤局państwa Rosyjskiego perspektywąRosyjskiego historycznego przetrwania w nowej epoce。Аннотация:ЭтастатьяраскрываетсквозьпризмуличныхотношениймеждуПравославнойЦерковьюивысшимигосударственнымивластямивкладЦарствавСвято——ТроицкуюСергиевуЛавруитемсамымраскрываетрольИмператоровиЦерквивисториирусскогохудожественногоискусства,культуры,атакжевделесохранениярусскойнациональнойкультурыисамобытности。ПаломничествоивкладрусскихгосударейвмонастырьпреподобногоСергияРадонежскогооцениваютсякакважныйфакторукреплениясвязеймеждуРусскойПравославнойЦерковьюиМонархией,атакжевсегороссийскогообщества,поддерживаяегонациональнуюидею。Анализдаровивкладов,атакжеиххудожественнойценности,учитываятотфакт,чторусскоеискусствосформировалосьвдуховнойпарадигмехристианства,сразупослепринятияединойверы(единоверия)ивплотьдосемнадцатоговека,позволяетделатьвыводотом,чтовкладысувереновсоставляютсаммитдостиженийсовременнойрусскойхудожественнойкультуры。СэтойточкизренияЦерковь,вчастностиСвято——ТроицкаяСергиеваЛавра,нафонеизвестныхполитическихпотрясенийвстраневХХвекесталахранителембесценнойкультурно——художественнойсокровищницыидуховногоядраВеликойРуси,показываянетолькообразецслуженияидеаламправославия,своемународуистран,еноиспасительнуюдляГосударстваРоссийскогоперспективуисторическоговыживаниявновуюэпоху。

{"title":"Троице-Сергиев монастырь: вклады русских государей","authors":"Ростислав Ярема","doi":"10.15290/ELPIS.2020.22.09","DOIUrl":"https://doi.org/10.15290/ELPIS.2020.22.09","url":null,"abstract":"This article reveals the contribution of the Kingdom to the Holy Trinity Sergius Lavra through the prism of personal relations between the Orthodox Church and the highest state authorities, and thus reveals the role of the Emperors and the Church in the history of Russian art, as well as in the preservation of Russian national culture and identity. Russian monarchs’ pilgrimage and contribution to the monastery of St. Sergius of Radonezh is considered an important factor in strengthening ties between the Russian Orthodox Church and the Monarchy, as well as the entire Russian society, supporting its national idea. Russian art was formed in the spiritual paradigm of Christianity, immediately after the adoption of the unified faith (unity of faith) up to the seventeenth century. The analysis of gifts and contributions, as well as their artistic value, allows to conclude that the contributions of the sovereigns constitute the summit of achievements of modern Russian art culture. From this point of view, the Church, in particular the Holy Trinity St. Sergius Lavra, against the background of known political upheavals in the country in the twentieth century, became the keeper of an invaluable cultural and artistic treasury and spiritual core of Great Russia, showing not only a model of serving the Orthodoxy, its people and country, but also a saving perspective for the Russian State of historical survival in the new epoch. Streszczenie: Artykuł pokazuje wkład carów w rozwój Ławry Troicko-Siergijewskiej poprzez osobiste relacje między Kościołem Prawosławnym, a najwyższą władzą państwową. Tym samym ujawnia wkład Imperatorów i Kościoła w historię sztuki i kultury oraz w zachowanie rosyjskiej kultury i tożsamości narodowej. Pielgrzymki i dary rosyjskich władców dla monasteru św. Sergiusza z Radoneża są oceniane jako ważny czynnik wzmacniający więzi między Rosyjską Cerkwią Prawosławną a Monarchią, a także całością rosyjskiego społeczeństwa, wspierającego jej ideę narodową. Biorąc pod uwagę fakt, że sztuka rosyjska kształtowała się w duchowym paradygmacie chrześcijaństwa, od momentu przyjęcia jedynej wiary (ros. edinoverie), aż do XVII wieku, analiza darów oraz ich wartości artystycznej pozwala wnioskować, że stanowią one szczyt dorobku współczesnej sztuki rosyjskiej. Z tej perspektywy Kościół, a w szczególności Ławra Troicko-Siergijewska, w czasach przewrotów politycznych XX wieku w Rosji stała się opiekunem bezcennego skarbca kultury i sztuki oraz duchowego jądra Wielkiej Rosji, będąc nie tylko wzorem służenia ideałom Prawosławia, swemu narodowi i państwu, ale także zbawczą dla Państwa Rosyjskiego perspektywą rosyjskiego historycznego przetrwania w nowej epoce. Аннотация: Эта статья раскрывает сквозь призму личных отношений между Православной Церковью и высшими государственными властями вклад Царства в Свято-Троицкую Сергиеву Лавру и тем самым раскрывает роль Императоров и Церкви в истории русского художественного искусства, культуры, а также в деле сохранен","PeriodicalId":30709,"journal":{"name":"Elpis","volume":"22 1","pages":"79-86"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66914203","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Priest’s wife, matushka, presbytera czy popadija… a może khouria? Problematyka doboru angielskich odpowiedników haseł Słownika polskiej terminologii prawosławnej 牧师的妻子，matushka，长老会或popadija…或khouria？密码英文等价物的选择问题波兰东正教术语词典

Elpis

Pub Date : 2020-01-01 DOI: 10.15290/ELPIS.2020.22.07

Włodzimierz Misijuk

Publikacja finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyzszego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2017-2022, nr projektu 0083/NPRH5/H11/84/2017.

2017-2022年，在科学和高等教育部长的计划下，以“国家人文发展计划”的名义资助出版，项目编号：0083/NPRH5/H11/84/2017。

引用次数: 1

Elpis最新文献