The allegorical expression of seyr ü sulûk in Islamic literature first appeared in Arabic texts and was transmitted to Turkish literature via Persian. Ibn Sinâ wrote the first example of this genre, his Salaman u Absâl written in Arabic, and other writers in the genre followed him. In Persian literature, Suhreverdî's Munisü'l-uşşâk and Attâr's Mantıku't-tayr are the first examples. Although Fattâhî, an important figure of 15 th century Persian literature, was not one of the first representatives of this genre, he was the first to write an allegorical mathnawi (the name Husn u Dil ) by personifying ideas such as love, beauty, heart, etc. Although the subject of the work is superficially a love story between Dil ( Heart ), the son of the Maghreb ruler Akl ( Reason ), and Husn ( Beauty ), the daughter of the Mashrik ruler, Ishk ( Love ), its theme is actually an inner journey and a quest. Each place traversed in this inner journey is a part of the body and each is designed as a step on seyr ü sulûk. Husn u Dil has gained a great reputation in both Eastern and Western literature, and has been translated into various other languages, as well as inspiring the publication of many other works of literature. The 16th century Turkish poets were particularly influenced by the work, and those such as Lâmiî, Ahî, Wâlî, Muhyî, and Sıdkî translated the work into Turkish both as poetry and prose. Subsequently, W. Price and A. Browne translated the work into English, and R. Dvorak into German. It has been claimed that Fuzulî's work, Sıhhat ve Maraz , also contains traces of the allegorical fiction of H usn u Dil . In this article, we will examine that the influence of Husn u Dil on Sıhhat ve Maraz , particularly overlapping and contrasting points of both works in terms of place, person, and storyline. ABSTRACT It is well known that sufis, produced various works by equating the adventure of a human attaining truth with their ontological understanding. Underlying these works is an understanding of vahdet-i vücûd (unity of existence), according to which existence is one and what really exists is only the existence of God. A person wishing to understand the truth of this absolute existence must be abstracted from his human existence through the experience of seyr ü sulûk (special training of a religious order). Thus, it was deemed inappropriate for those with such experience to simply transcribe their inner experience directly in writing, and an allegorical style of expression was preferred.
伊斯兰文学中对seyer ü sul k的寓言表达首先出现在阿拉伯文本中，并通过波斯语传播到土耳其文学中。伊本sin是这一流派的第一个例子，他用阿拉伯语写了他的《Salaman u ababl》，其他这一流派的作家也紧随其后。在波斯文学中，Suhreverdî's Munisü'l- u k和attr 's Mantıku't-tayr是最早的例子。虽然Fattâhî， 15世纪波斯文学的重要人物，并不是这一流派的第一批代表人物之一，但他是第一个通过将爱，美，心等思想拟人化来写寓言数学的人(名为Husn u Dil)。虽然作品的主题表面上是马格里布统治者Akl(理性)的儿子Dil(心)和Mashrik统治者Ishk(爱)的女儿Husn(美)之间的爱情故事，但其主题实际上是内心的旅程和追求。在这个内心之旅中所经过的每一个地方都是身体的一部分，每一个地方都被设计成一个台阶ü sul k。《胡笙笛勒》在东西方文学中都享有盛誉，并被翻译成多种语言，也启发了许多其他文学作品的出版。16世纪的土耳其诗人特别受这部作品的影响，如Lâmiî， Ahî， Wâlî， Muhyî和Sıdkî等人将这部作品翻译成诗歌和散文。随后，W. Price和A. Browne将这部作品翻译成英语，R. Dvorak将其翻译成德语。有人声称Fuzulî的作品《Sıhhat ve Maraz》也包含了H . u . Dil的寓言小说的痕迹。在这篇文章中，我们将研究胡森·迪勒对Sıhhat·ve·马拉兹的影响，特别是两部作品在地点、人物和故事情节方面的重叠和对比点。众所周知，苏菲派通过将人类获得真理的冒险与他们的本体论理解等同起来，产生了各种作品。这些作品的基础是对vahdet-i v(存在的统一)的理解，根据这种理解，存在是唯一的，真正存在的只是上帝的存在。一个希望理解这种绝对存在的真理的人，必须通过seyr ü sul k(宗教秩序的特殊训练)的经验，从他的人类存在中抽象出来。因此，对于那些有这种经历的人来说，直接将他们的内心体验抄写下来被认为是不合适的，而一种讽喻的表达方式是首选。
{"title":"Fettâhî’nin Hosn u Dil (Hüsn ü Dil)’i İle Fuzûlî’nin Sıhhat ve Maraz’ının Mukayesesi","authors":"Güller Nuhoğlu","doi":"10.26650/JOS.823800","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/JOS.823800","url":null,"abstract":"The allegorical expression of seyr ü sulûk in Islamic literature first appeared in Arabic texts and was transmitted to Turkish literature via Persian. Ibn Sinâ wrote the first example of this genre, his Salaman u Absâl written in Arabic, and other writers in the genre followed him. In Persian literature, Suhreverdî's Munisü'l-uşşâk and Attâr's Mantıku't-tayr are the first examples. Although Fattâhî, an important figure of 15 th century Persian literature, was not one of the first representatives of this genre, he was the first to write an allegorical mathnawi (the name Husn u Dil ) by personifying ideas such as love, beauty, heart, etc. Although the subject of the work is superficially a love story between Dil ( Heart ), the son of the Maghreb ruler Akl ( Reason ), and Husn ( Beauty ), the daughter of the Mashrik ruler, Ishk ( Love ), its theme is actually an inner journey and a quest. Each place traversed in this inner journey is a part of the body and each is designed as a step on seyr ü sulûk. Husn u Dil has gained a great reputation in both Eastern and Western literature, and has been translated into various other languages, as well as inspiring the publication of many other works of literature. The 16th century Turkish poets were particularly influenced by the work, and those such as Lâmiî, Ahî, Wâlî, Muhyî, and Sıdkî translated the work into Turkish both as poetry and prose. Subsequently, W. Price and A. Browne translated the work into English, and R. Dvorak into German. It has been claimed that Fuzulî's work, Sıhhat ve Maraz , also contains traces of the allegorical fiction of H usn u Dil . In this article, we will examine that the influence of Husn u Dil on Sıhhat ve Maraz , particularly overlapping and contrasting points of both works in terms of place, person, and storyline. ABSTRACT It is well known that sufis, produced various works by equating the adventure of a human attaining truth with their ontological understanding. Underlying these works is an understanding of vahdet-i vücûd (unity of existence), according to which existence is one and what really exists is only the existence of God. A person wishing to understand the truth of this absolute existence must be abstracted from his human existence through the experience of seyr ü sulûk (special training of a religious order). Thus, it was deemed inappropriate for those with such experience to simply transcribe their inner experience directly in writing, and an allegorical style of expression was preferred.","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"37 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-04-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121709766","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Mehmed Zihni Efendi (d. 1913) was a distinguished Arabic language education scholar in the late Ottoman Empire. This article focuses on his use of Arabic dictionaries in his scholarly studies. A competent and meticulous scholar, he utilized dictionaries for varied reasons and approached them critically. He used 26 dictionaries, predominantly bilingual Arabic-Turkish and Arabic. This study attends to Mehmed Zihni Efendi’s al-Muntakhab, al-Muqtadab, and al-Qawl al-Jayyid, works related to Arabic language and literature. It also addresses his marginal notes on the dictionaries in his private library. The information he conveyed in his dictionaries always included critique, comparison, or analysis. He approached the errors in printed works with caution, expressed his evaluation of them, and occasionally preferred to use other editions and copies of texts in the related domain. Mehmed Zihni Efendi contemplated the vocalization of Arabic words to prevent misunderstanding and to correct misuse, comparing his vocalization with the usage of the words in other grammatical and literary works. In addition to instantiating, he inserted new definitions, elucidated the origins, noted changes in meanings, indicated misuse, and explained the morphological features of the words. He also offered historical and cultural information on Arab society and clarified the grammatical rules of the Arabic language in his insertions.
{"title":"Mehmed Zihni Efendi’nin Eserlerinde Arapça Sözlükleri Kullanma Usulü","authors":"Elif Gül Gökhan, A. Benli̇","doi":"10.26650/JOS.877678","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/JOS.877678","url":null,"abstract":"Mehmed Zihni Efendi (d. 1913) was a distinguished Arabic language education scholar in the late Ottoman Empire. This article focuses on his use of Arabic dictionaries in his scholarly studies. A competent and meticulous scholar, he utilized dictionaries for varied reasons and approached them critically. He used 26 dictionaries, predominantly bilingual Arabic-Turkish and Arabic. This study attends to Mehmed Zihni Efendi’s al-Muntakhab, al-Muqtadab, and al-Qawl al-Jayyid, works related to Arabic language and literature. It also addresses his marginal notes on the dictionaries in his private library. The information he conveyed in his dictionaries always included critique, comparison, or analysis. He approached the errors in printed works with caution, expressed his evaluation of them, and occasionally preferred to use other editions and copies of texts in the related domain. Mehmed Zihni Efendi contemplated the vocalization of Arabic words to prevent misunderstanding and to correct misuse, comparing his vocalization with the usage of the words in other grammatical and literary works. In addition to instantiating, he inserted new definitions, elucidated the origins, noted changes in meanings, indicated misuse, and explained the morphological features of the words. He also offered historical and cultural information on Arab society and clarified the grammatical rules of the Arabic language in his insertions.","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"77 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-04-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130284701","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Emirati poetry is considered the fruit of an Arabic environment that was drawn to formal Arabic poetry and colloquial poetry (or “folk poetry” as defined by critics). That was what was common within the Emirati people. The poets had an innate ability to express the thoughts of a person who lived and integrated with the land and peoples’ homes as found in the original Arabic poetry. The beginning of Emirates poetry was around the 1920s. During that time, several pioneer poets shined, including Mubarak Al Aqili, Salem Al Owais, Ahmed Al Mannai, Mubarak Al Nakhi, Muhammad Nour Saif, Ahmed Bin Salem, Khalfan Bin Musbah, and others, whose names survive, although their poetry did not. After the original poets, another group that came to be known as veterans. They followed the early pioneers, met them, and lived as they did. However, their influence and popularity sustained for longer. They witnessed the many political and sociological phases that the country went through. These veterans include Saqr bin Sultan Al Qasimi, Sultan Bin Ali Al Owais, and Hamad Bu shehab. They paved the way for a classical subordinate traditional phase, with its distinctive artistic features and characteristics. It included traditional column poetry with its unique artistic features that mixed traditional and modern culture through Discussing a nation’s literature and art is equivalent to discussing the extent of the intellectual, cultural, and social human presence of these nations. Poetry is considered nothing but finds its most important model in Bedouin souls who live in the Arabian Peninsula. It is their widest and toughest outlet. Abu Firas Al-Hamdani says Poetry is the record of Arabs ever, and the title of lineage With it, he belongs, and through it, he is known and revealed. Through the the and are and are feats, and achievements with of and
阿联酋诗歌被认为是阿拉伯环境的产物，被正式的阿拉伯诗歌和口语诗(或评论家定义的“民间诗歌”)所吸引。这在阿联酋人民中是很普遍的。诗人有一种天生的能力来表达一个人的思想，这个人生活在土地和人民的家园中，就像原始的阿拉伯诗歌一样。阿联酋诗歌大约始于20世纪20年代。在那段时间里，一些先锋诗人崭露头角，包括穆巴拉克·阿齐利、塞勒姆·阿尔·奥维斯、艾哈迈德·阿尔·曼奈、穆巴拉克·阿尔·纳希姆、穆罕默德·努尔·赛义夫、艾哈迈德·本·塞勒姆、Khalfan Bin Musbah等人，他们的名字流传了下来，但他们的诗歌却没有了。在最初的诗人之后，另一群人被称为退伍军人。他们跟随早期的拓荒者，遇见他们，并按照他们的方式生活。然而，他们的影响力和受欢迎程度持续了更长时间。他们见证了这个国家所经历的许多政治和社会阶段。这些老兵包括Saqr bin Sultan Al - Qasimi, Sultan bin Ali Al - Owais和Hamad Bu shehab。它们为古典从属于传统阶段铺平了道路，具有鲜明的艺术特征和特点。通过讨论一个民族的文学和艺术，就相当于讨论这个民族的智力、文化和社会人类存在的程度。诗歌在阿拉伯半岛的贝都因人的灵魂中找到了最重要的模式。这是它们最宽最硬的出口。阿布·菲拉斯·哈姆达尼说诗歌是阿拉伯人历史的记录，是世系的头衔，他属于诗歌，通过诗歌，他被认识和揭示。通过和是和是功勋，而成就与和
{"title":"Emirati Poetic Movements","authors":"Zainab Alyasi","doi":"10.26650/jos.2020.009","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/jos.2020.009","url":null,"abstract":"Emirati poetry is considered the fruit of an Arabic environment that was drawn to formal Arabic poetry and colloquial poetry (or “folk poetry” as defined by critics). That was what was common within the Emirati people. The poets had an innate ability to express the thoughts of a person who lived and integrated with the land and peoples’ homes as found in the original Arabic poetry. The beginning of Emirates poetry was around the 1920s. During that time, several pioneer poets shined, including Mubarak Al Aqili, Salem Al Owais, Ahmed Al Mannai, Mubarak Al Nakhi, Muhammad Nour Saif, Ahmed Bin Salem, Khalfan Bin Musbah, and others, whose names survive, although their poetry did not. After the original poets, another group that came to be known as veterans. They followed the early pioneers, met them, and lived as they did. However, their influence and popularity sustained for longer. They witnessed the many political and sociological phases that the country went through. These veterans include Saqr bin Sultan Al Qasimi, Sultan Bin Ali Al Owais, and Hamad Bu shehab. They paved the way for a classical subordinate traditional phase, with its distinctive artistic features and characteristics. It included traditional column poetry with its unique artistic features that mixed traditional and modern culture through Discussing a nation’s literature and art is equivalent to discussing the extent of the intellectual, cultural, and social human presence of these nations. Poetry is considered nothing but finds its most important model in Bedouin souls who live in the Arabian Peninsula. It is their widest and toughest outlet. Abu Firas Al-Hamdani says Poetry is the record of Arabs ever, and the title of lineage With it, he belongs, and through it, he is known and revealed. Through the the and are and are feats, and achievements with of and","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"36 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126481597","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
XV. asrin onemli ilim adamlarindan biri kabul edilen Ibnu’l-Cezeri (o. 833/1429) kiraat alaninda temayuz etmekle beraber hadis, fikih ve Arap dili gibi pek cok alanda kendini yetistiren ve kazanimlarini eserlerine yansitan cok yonlu bir âlimdir. Kiraat alaninda otorite sayilan Ibnu’l-Cezeri’nin bu alanda yetkin olmasinin en temel sebeplerinden biri hic kuskusuz Arap dili ve edebiyatina olan vukufiyetidir. Dolayisiyla kiraat ilmi ile Arap dili arasinda zorunlu bir iliski soz konusudur. Ibnu’l-Cezeri’ye ait kiraat, hadis, siyer, tarih ve tabakâta dair 100’e yakin eser ve risalelerin birkacinin dogrudan Arap dili ve edebiyatiyla ilgili olmasi bu zorunlu iliskinin dogal bir sonucu olarak gorulebilir. Bu calismada, Ibnu’l-Cezeri’nin dilciligi kiraat-nahiv iliskisine dair kisa bir giristen sonra oncelikle Ibnu’l-Cezeri’ye nispet edilen Arap dili ve edebiyatina dair eserlerin durumu degerlendirilecek, akabinde Kâsifu’l-hasâsa an elfâzi’l-Hulâsa isimli Elfiye serhinin Ibnu’l-Cezeri’ye nispeti tetkik edilerek ele alinacaktir. Ikinci olarak ise Ibnu’l-Cezeri’nin en meshur kiraat eserlerinden biri olan en-Nesr fi’l-kirââti’l-asr adli eseri kiraat-dil iliskisi dikkate alinarak incelenecek, boylelikle Ibnu’l-Cezeri’nin Arap dili ve edebiyatindaki yeri ve onemi tespit edilmeye calisilacaktir.
{"title":"İbnu’l-Cezerî ve Dilciliği","authors":"Âdem Yerinde, Büşra Özdemi̇r","doi":"10.26650/jos.2020.012","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/jos.2020.012","url":null,"abstract":"XV. asrin onemli ilim adamlarindan biri kabul edilen Ibnu’l-Cezeri (o. 833/1429) kiraat alaninda temayuz etmekle beraber hadis, fikih ve Arap dili gibi pek cok alanda kendini yetistiren ve kazanimlarini eserlerine yansitan cok yonlu bir âlimdir. Kiraat alaninda otorite sayilan Ibnu’l-Cezeri’nin bu alanda yetkin olmasinin en temel sebeplerinden biri hic kuskusuz Arap dili ve edebiyatina olan vukufiyetidir. Dolayisiyla kiraat ilmi ile Arap dili arasinda zorunlu bir iliski soz konusudur. Ibnu’l-Cezeri’ye ait kiraat, hadis, siyer, tarih ve tabakâta dair 100’e yakin eser ve risalelerin birkacinin dogrudan Arap dili ve edebiyatiyla ilgili olmasi bu zorunlu iliskinin dogal bir sonucu olarak gorulebilir. Bu calismada, Ibnu’l-Cezeri’nin dilciligi kiraat-nahiv iliskisine dair kisa bir giristen sonra oncelikle Ibnu’l-Cezeri’ye nispet edilen Arap dili ve edebiyatina dair eserlerin durumu degerlendirilecek, akabinde Kâsifu’l-hasâsa an elfâzi’l-Hulâsa isimli Elfiye serhinin Ibnu’l-Cezeri’ye nispeti tetkik edilerek ele alinacaktir. Ikinci olarak ise Ibnu’l-Cezeri’nin en meshur kiraat eserlerinden biri olan en-Nesr fi’l-kirââti’l-asr adli eseri kiraat-dil iliskisi dikkate alinarak incelenecek, boylelikle Ibnu’l-Cezeri’nin Arap dili ve edebiyatindaki yeri ve onemi tespit edilmeye calisilacaktir.","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"43 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115813867","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Latin alfabesi kullanan dillerde yazili metinlerde sozcuk aralarinda bosluk birakilmakta ve bu durum metnin anlasilmasinda gorsel bir ipucu gorevi gormektedir. Ancak bu calismaya konu olan Cincede, yazim sirasinda sozcukler arasinda bosluk yoktur. Cince es bicimli ve cok anlamli sembolik dil ogeleri ile alfabetik dillerden bircok acidan ayrilmaktadir. Sozcuk sinirlarini gosteren bir ipucunun olmayisi, Cince tumcelerde anlam belirsizligi yaratmakta veya farkli anlamlarin ortaya cikmasina yol acabilir. Cince imlerin sayica cok olmasi, yazim ozellikleri ve sozcuk sinirlarinin olmamasi yabanci ogrenciler icin cesitli zorluklara neden olmaktadir. Cinceyi yabanci dil olarak ogrenen Turk ogrenciler, Turkcenin alfabetik yazim sistemine sahip olmasi sebebiyle, sozcukler arasinda bosluk birakmayan ve asina olmadiklari Cince yazim sistemini zor bulabilirler. Cince ogreniminin ilk asamalarinda yapilan bazi arastirmalara gore sozcukler arasinda bosluk birakarak yazmak, okuma sureci uzerinde olumlu bir etkiye sahip olabilir. Cince sozcukler arasindaki bosluklarin, Cince okumayi kolaylastirip kolaylastirmadigi oldukca tartismali bir konudur. Goz hareketlerini izleme tekniginin kullanildigi bu calismada, ortografik olarak tetiklenen yazim farkliliklarinin veya sozcukler arasina bosluk eklenmesinin Cince yabanci dil ogrencilerinin okuma surecine etkisi olup olmadigi arastirilmistir. Calisma sonuclari, Cince dilbilgisi ozellikleriyle birlikte ele alinmistir.
{"title":"Spaces between Words as a Visual Cue when Reading Chinese: An Eye-Tracking Study","authors":"S. Ay, İsmigül Cantürk, Tuğba Akgür","doi":"10.26650/jos.2020.007","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/jos.2020.007","url":null,"abstract":"Latin alfabesi kullanan dillerde yazili metinlerde sozcuk aralarinda bosluk birakilmakta ve bu durum metnin anlasilmasinda gorsel bir ipucu gorevi gormektedir. Ancak bu calismaya konu olan Cincede, yazim sirasinda sozcukler arasinda bosluk yoktur. Cince es bicimli ve cok anlamli sembolik dil ogeleri ile alfabetik dillerden bircok acidan ayrilmaktadir. Sozcuk sinirlarini gosteren bir ipucunun olmayisi, Cince tumcelerde anlam belirsizligi yaratmakta veya farkli anlamlarin ortaya cikmasina yol acabilir. Cince imlerin sayica cok olmasi, yazim ozellikleri ve sozcuk sinirlarinin olmamasi yabanci ogrenciler icin cesitli zorluklara neden olmaktadir. Cinceyi yabanci dil olarak ogrenen Turk ogrenciler, Turkcenin alfabetik yazim sistemine sahip olmasi sebebiyle, sozcukler arasinda bosluk birakmayan ve asina olmadiklari Cince yazim sistemini zor bulabilirler. Cince ogreniminin ilk asamalarinda yapilan bazi arastirmalara gore sozcukler arasinda bosluk birakarak yazmak, okuma sureci uzerinde olumlu bir etkiye sahip olabilir. Cince sozcukler arasindaki bosluklarin, Cince okumayi kolaylastirip kolaylastirmadigi oldukca tartismali bir konudur. Goz hareketlerini izleme tekniginin kullanildigi bu calismada, ortografik olarak tetiklenen yazim farkliliklarinin veya sozcukler arasina bosluk eklenmesinin Cince yabanci dil ogrencilerinin okuma surecine etkisi olup olmadigi arastirilmistir. Calisma sonuclari, Cince dilbilgisi ozellikleriyle birlikte ele alinmistir.","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"42 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129377582","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Osmanli Devleti’nde egitim alaninda, Tanzimat donemine gelinceye kadar uc onemli ogretim kurumu bulunmaktaydi. Ilkogretim basamagi olarak sibyan mektepleri, orta ve yuksek ogretim kurumunu olusturan medreseler ile Devlet’in yonetim kadrolarini yetistirmek amaciyla kurulan ozel okul niteligindeki Enderun Mektebi’dir. Bu okullarinda Arapca ogretim yontemi olarak; takrir, ezber, kavrama, imlâ, tekrar, soru-cevap, muzâkere ve munâzara yontemleri kullanilmaktaydi. Tanzimat Donemi’nde baslatilan yenilesme hareketi kapsamda egitim alanindaki en onemli hamle okullasmadir. Teskilatlanmaya onem verilerek bircok yeni okul acilmistir. Bu okullarda, “Usul-i Cedid (yeni usul)” egitimin geregi olarak, okul mufredatinda yer alan derslerin belirlenen saat sayisina uygun haftalik programlari yapilmis ve yeni ogretim yontemi uygulanmistir. Yeni Arapca ders kitaplari yazilarak okullarda uygulanmaya baslanmistir. Tanzimat Donemi’nde Arapca sarf-nahiv kitaplari hazirlarken dort metot izlenmistir: 1- Klasik Arapca Ogretim Kitaplarini Yeniden Duzenleme Yontemi: Medreselerde Arapca ogretiminde kullanilan klasik eserlerin ogretimini kolaylastirmak amaciyla “yeni yonteme” uygun olarak hazirlanan kitaplardir. 2- Avrupa’da Ortaya Cikan Dil Ogretim Yontemlerini Arapcaya Uyarlama Yontemi: Avrupa’da ortaya cikan dil ogretim yontemleri prensipleri Arapca ogretimi kitaplarina uyarlanmistir. 3- Muhtelit (Eclectic) Yontem: Avrupa’da ortaya cikan yeni yontemlerle birlikte hem klasik ders kitaplari hem de Tanzimat Doneminde hazirlanmis diger eserler incelenmis, bilgiler harmanlanarak “muhtelit” usulde kitaplar hazirlanmistir. 4- Tanzimat Donemi Dilcileri Tarafindan Gelistirilen Yeni Yontemler: Turk dilcilerinin kendilerine has Arapca ogretimine dair tecrube ve dusuncelerinin bir sonucu olarak “Arap Dilini kolay ogretme” prensibini on planda tutarak hazirladiklari ozgun eserlerdir. Tanzimat Donemi’nde Arapca egitimde yeni metot arayislari, alimler tarafindan hazirlanan ogretim kitaplarina yansimis ve bircok kitap telif edilmistir. Arapcanin ogretiminde ozgun yontemler gelistirilmistir. Bu makalede; Arapca ogretmek uzere hazirlanan bazi eserler incelenerek metot bakimindan analizleri yapilacaktir.
{"title":"Tanzimat Döneminde Açılan Yeni Okullarda Arapça Öğretiminde Kullanılan Ders Kitaplarının Yöntem Açısından İncelenmesi","authors":"Kerim Açik","doi":"10.26650/jos.2020.006","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/jos.2020.006","url":null,"abstract":"Osmanli Devleti’nde egitim alaninda, Tanzimat donemine gelinceye kadar uc onemli ogretim kurumu bulunmaktaydi. Ilkogretim basamagi olarak sibyan mektepleri, orta ve yuksek ogretim kurumunu olusturan medreseler ile Devlet’in yonetim kadrolarini yetistirmek amaciyla kurulan ozel okul niteligindeki Enderun Mektebi’dir. Bu okullarinda Arapca ogretim yontemi olarak; takrir, ezber, kavrama, imlâ, tekrar, soru-cevap, muzâkere ve munâzara yontemleri kullanilmaktaydi. Tanzimat Donemi’nde baslatilan yenilesme hareketi kapsamda egitim alanindaki en onemli hamle okullasmadir. Teskilatlanmaya onem verilerek bircok yeni okul acilmistir. Bu okullarda, “Usul-i Cedid (yeni usul)” egitimin geregi olarak, okul mufredatinda yer alan derslerin belirlenen saat sayisina uygun haftalik programlari yapilmis ve yeni ogretim yontemi uygulanmistir. Yeni Arapca ders kitaplari yazilarak okullarda uygulanmaya baslanmistir. Tanzimat Donemi’nde Arapca sarf-nahiv kitaplari hazirlarken dort metot izlenmistir: 1- Klasik Arapca Ogretim Kitaplarini Yeniden Duzenleme Yontemi: Medreselerde Arapca ogretiminde kullanilan klasik eserlerin ogretimini kolaylastirmak amaciyla “yeni yonteme” uygun olarak hazirlanan kitaplardir. 2- Avrupa’da Ortaya Cikan Dil Ogretim Yontemlerini Arapcaya Uyarlama Yontemi: Avrupa’da ortaya cikan dil ogretim yontemleri prensipleri Arapca ogretimi kitaplarina uyarlanmistir. 3- Muhtelit (Eclectic) Yontem: Avrupa’da ortaya cikan yeni yontemlerle birlikte hem klasik ders kitaplari hem de Tanzimat Doneminde hazirlanmis diger eserler incelenmis, bilgiler harmanlanarak “muhtelit” usulde kitaplar hazirlanmistir. 4- Tanzimat Donemi Dilcileri Tarafindan Gelistirilen Yeni Yontemler: Turk dilcilerinin kendilerine has Arapca ogretimine dair tecrube ve dusuncelerinin bir sonucu olarak “Arap Dilini kolay ogretme” prensibini on planda tutarak hazirladiklari ozgun eserlerdir. Tanzimat Donemi’nde Arapca egitimde yeni metot arayislari, alimler tarafindan hazirlanan ogretim kitaplarina yansimis ve bircok kitap telif edilmistir. Arapcanin ogretiminde ozgun yontemler gelistirilmistir. Bu makalede; Arapca ogretmek uzere hazirlanan bazi eserler incelenerek metot bakimindan analizleri yapilacaktir.","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"151 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133643089","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dini naslarin delâlet ettigi manalari gosteren yegâne arac olmasi, lafzin muhtelif ilim dallari tarafindan farkli tasniflere tabi tutulmak suretiyle titizlikle inceleme konusu yapilmasi sonucunu dogurmustur. Bu sebeple lafizlar, farkli disiplinlerde cesitli acilardan ele alinmistir. Ornek olarak lafizlari lugat ilmi, ifade ettigi lugavi anlamlarin tespiti bakimindan; sarf ilmi muhtelif morfolojik hususiyetleri ve bunun manalarda vucuda getirdigi zenginlikler acisindan; nahiv ilmi, anlamli bir cumle icerisindeki konumlari acisindan; meâni, beyân ve bedi olarak tasnif edilen belagat ilmi ifade ettigi edebi deger ve sanatlar bakimindan; ve son olarak vaz' ilmi lafizlarin manaya delâlet edecek surette tayin edilmesi ve lafiz-anlam iliskisi bakimindan incelemistir. Fikih usulu ise lafizlari dini naslarin manaya delâletlerini tespit baglaminda ozel olarak inceleme konusu yapmistir. Dini nasslardan hukum ve bilgileri elde edip hayata tatbik etmek dilsel konulara dayandigi icin usul âlimleri dil meselelerine cok fazla zihin yormuslardir. Zira Islam dusunce gelenegi bunyesinde dilbilime dair incelemelerin en bereketli oldugu alanlarin belâgat, mantik, vaz‘ ve fikih usulu ilmi oldugu gorulur. Harf-i ta’rif, zikredilen alanlarda ve ozellikle bu alanlarin umum-husus’a iliskin konularinda etkin bir rol oynamistir. Bu calismamiz, dini nasslarin anlasilmasi ve yorumlanmasi noktasinda oldukca onemli bir yere sahip olan harf-i ta’rifin ifade ettigi anlam zenginliklerini, soz konusu ilimlerin verilerini dikkate alarak inceleme amacina matuftur.
{"title":"Umûm-Husûs Bağlamında Harf-i Ta‘rifin Anlam Yelpazesi","authors":"Yakup Kara, Ş. Fazlıoğlu","doi":"10.26650/jos.2020.010","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/jos.2020.010","url":null,"abstract":"Dini naslarin delâlet ettigi manalari gosteren yegâne arac olmasi, lafzin muhtelif ilim dallari tarafindan farkli tasniflere tabi tutulmak suretiyle titizlikle inceleme konusu yapilmasi sonucunu dogurmustur. Bu sebeple lafizlar, farkli disiplinlerde cesitli acilardan ele alinmistir. Ornek olarak lafizlari lugat ilmi, ifade ettigi lugavi anlamlarin tespiti bakimindan; sarf ilmi muhtelif morfolojik hususiyetleri ve bunun manalarda vucuda getirdigi zenginlikler acisindan; nahiv ilmi, anlamli bir cumle icerisindeki konumlari acisindan; meâni, beyân ve bedi olarak tasnif edilen belagat ilmi ifade ettigi edebi deger ve sanatlar bakimindan; ve son olarak vaz' ilmi lafizlarin manaya delâlet edecek surette tayin edilmesi ve lafiz-anlam iliskisi bakimindan incelemistir. Fikih usulu ise lafizlari dini naslarin manaya delâletlerini tespit baglaminda ozel olarak inceleme konusu yapmistir. Dini nasslardan hukum ve bilgileri elde edip hayata tatbik etmek dilsel konulara dayandigi icin usul âlimleri dil meselelerine cok fazla zihin yormuslardir. Zira Islam dusunce gelenegi bunyesinde dilbilime dair incelemelerin en bereketli oldugu alanlarin belâgat, mantik, vaz‘ ve fikih usulu ilmi oldugu gorulur. Harf-i ta’rif, zikredilen alanlarda ve ozellikle bu alanlarin umum-husus’a iliskin konularinda etkin bir rol oynamistir. Bu calismamiz, dini nasslarin anlasilmasi ve yorumlanmasi noktasinda oldukca onemli bir yere sahip olan harf-i ta’rifin ifade ettigi anlam zenginliklerini, soz konusu ilimlerin verilerini dikkate alarak inceleme amacina matuftur.","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"47 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127618106","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu calismada, Cezayir'in onemli yazarlarindan Vâsini el-A‘rac’in Memleketu’l- Ferâse adli romaninin, gerek icerdigi materyal unsurlar, gerekse icerisinde kullanilan teknik unsurlar bakimindan incelenmesi amaclanmistir. Bu amac dogrultusunda, eserin ihtiva ettigi anlatici, bakis acisi, kisiler, zaman, mekân gibi unsurlar tahlil edilmistir. Bunun yani sira, yazarin kullanmis oldugu anlatim teknikleri de incelenmistir. Bu romanin teknik acidan incelenmesine baslamadan once, 1954 yilinda Tilimsan'da dogmus olan Cezayirli yazar el-A‘rac’in hayati, edebi yonu ve eserleri hakkinda bilgiler verilmistir. Bu bilgiler neticesinde, okuyucunun zihninde yazara ait bir portre cizilebilmesi hedeflenmistir. Eserin tahlili asamasinda, el-A‘rac’in yasadigi donemin edebi, siyasi kosullari incelenmis ve bu kosullarin, yazar ve bu eseri uzerinde ne gibi etkileri olabilecegine dair cikarimlar yapilmaya gayret edilmistir. Hem Arapca hem de Fransizca eserler kaleme almis olan yazar, Memleketu’l- Ferâse'yi 2013 yilinda yayinlamis ve bu eserinde Kara On Yil olarak adlandirilan Cezayir ic savasi sonrasi donemi anlatmistir. Cezayir’in yakin donemine isik tutmasi, savasin birey ve toplum psikolojsi uzerindeki etkilerini gozler onune sermesi hasebiyle, bu eser, modern Arap edebiyatinda muhim bir yere sahiptir. Bu nedenle, Memleketu’l-Ferâse'nin tahlilinin, modern Cezayir toplumuna dair nesnel bir bakis acisi olusturulmasina katki saglayacagi temenni edilmistir. Hikâyeyi okuyucu nazarinda daha sahih kilmayi ve anlatici ile okuyucu arasinda daha guclu bir bag kurabilmeyi hedefleyen El-A‘rac, romaninda birinci sahis (Ben) anlatici turunu tercih etmis ve Fasih Arapca kullanmistir. Romaninda farkli anlatim tekniklerini belirli oranlarda kullanmis olan yazar, Memleketu’l-Ferâse ile 2015 yilinda Katârâ Arapca Roman Odulu’nu kazanmistir.
{"title":"Vâsînî el-A‘rac ve Memleketu‘l-Ferâşe Adlı Romanına Genel Bir Bakış","authors":"İbrahim Şaban, Muhsin Uzun","doi":"10.26650/jos.2020.011","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/jos.2020.011","url":null,"abstract":"Bu calismada, Cezayir'in onemli yazarlarindan Vâsini el-A‘rac’in Memleketu’l- Ferâse adli romaninin, gerek icerdigi materyal unsurlar, gerekse icerisinde kullanilan teknik unsurlar bakimindan incelenmesi amaclanmistir. Bu amac dogrultusunda, eserin ihtiva ettigi anlatici, bakis acisi, kisiler, zaman, mekân gibi unsurlar tahlil edilmistir. Bunun yani sira, yazarin kullanmis oldugu anlatim teknikleri de incelenmistir. Bu romanin teknik acidan incelenmesine baslamadan once, 1954 yilinda Tilimsan'da dogmus olan Cezayirli yazar el-A‘rac’in hayati, edebi yonu ve eserleri hakkinda bilgiler verilmistir. Bu bilgiler neticesinde, okuyucunun zihninde yazara ait bir portre cizilebilmesi hedeflenmistir. Eserin tahlili asamasinda, el-A‘rac’in yasadigi donemin edebi, siyasi kosullari incelenmis ve bu kosullarin, yazar ve bu eseri uzerinde ne gibi etkileri olabilecegine dair cikarimlar yapilmaya gayret edilmistir. Hem Arapca hem de Fransizca eserler kaleme almis olan yazar, Memleketu’l- Ferâse'yi 2013 yilinda yayinlamis ve bu eserinde Kara On Yil olarak adlandirilan Cezayir ic savasi sonrasi donemi anlatmistir. Cezayir’in yakin donemine isik tutmasi, savasin birey ve toplum psikolojsi uzerindeki etkilerini gozler onune sermesi hasebiyle, bu eser, modern Arap edebiyatinda muhim bir yere sahiptir. Bu nedenle, Memleketu’l-Ferâse'nin tahlilinin, modern Cezayir toplumuna dair nesnel bir bakis acisi olusturulmasina katki saglayacagi temenni edilmistir. Hikâyeyi okuyucu nazarinda daha sahih kilmayi ve anlatici ile okuyucu arasinda daha guclu bir bag kurabilmeyi hedefleyen El-A‘rac, romaninda birinci sahis (Ben) anlatici turunu tercih etmis ve Fasih Arapca kullanmistir. Romaninda farkli anlatim tekniklerini belirli oranlarda kullanmis olan yazar, Memleketu’l-Ferâse ile 2015 yilinda Katârâ Arapca Roman Odulu’nu kazanmistir.","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"11 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126602336","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Turkce Kur’ân tercume ve tefsirleri meselesi farkli uzmanlik alanlarindan arastirmacilarca bugune kadar cesitli yonleriyle ele alinmissa da tarihi malzemenin tamami henuz ilmi incelemelerle ortaya cikarilmamis oldugundan yeterli ve beklenen olcude kapsamli bir yaklasimda bulunabilmek icin bir muddet daha beklemek gerekecektir. XVI. asrin son ceyreginde dunyaya gelen ve XVII. asrin ilk yarisinda vefat eden Okcuzâde Mehmed Şâhi munsilik basta olmak uzere Osmanli Devleti’nin cesitli burokratik kademelerinde vazife almis birisidir. Insâ kudreti klasik ve modern kaynaklarda ovgu dolu ifadelerle anilan Okcuzâde ilmi cephesinin meyvesi olarak kirk ayet turunde, aslinda klasik edebiyatimizda orneklerine cok rastlanmayan bir eser telif etmistir. Tam adi en-Nazmu’l-Mubin fi’l-âyâti’l-erba‘in olan bu eser uzerine yaptigimiz doktora teziyle bugune kadar bu metne dair verilen ve genel olarak birbirini tekrarlayan yari dogru yari hatali bilgilerin otesine gecilmis oldu hem de ilk cumlede ifade edilen soz konusu eksik tarihi malzemenin bir tanesinin daha gun yuzune cikmasi saglandi. Boylece bir yandan en-Nazmu’l-Mubin’in mahiyeti ortaya konulurken bir taraftan da edebiirfâni tefsir turune dahil edilebilecek olan bu manzum-mensur karisik kirk ayet tercume ve tefsirinin Osmanli asri Turkce tercume-tefsir hareketinin neresinde durduguna dair bir kanaatin gelismesine de olanak saglamasi amaclandi. en- Nazmu’l-Mubin fi’l-âyâti’l-erba‘in edebi-irfâni bir kirk ayet tefsiridir. Okcuzâde’nin Kur’ân’dan secip tefsir ettigi ayetler su surelerden alinmistir: Bakara (84-85, 185 ve 32), Hud (17, 60 ve 116), Nisâ (171 ve 100), Kasas (83 ve 88), Şuarâ (82, 43 ve 90), Yusuf (91, 92 ve 50), Enbiyâ (88 ve 18), Kehf (109 ve 82), Talak (1 ve 3), Zâriyât (16 ve 17), Arâf (148 ve 183), Necm (39 ve 42), Hadid (13), Mulk (29), Âli Imrân (92), Fecr (9), Hac (27) Meryem (54), Tevbe (40), Ahzâb (53), Zuhruf (39), Yunus (30), Mâide (114) ve Şurâ (23).
{"title":"Okçuzâde ve en-Nazmu’l-Mübîn fi’l-âyâti’l-erba‘în Adlı Türkçe Kırk Ayet Tefsiri","authors":"Uğur Boran","doi":"10.26650/jos.2020.008","DOIUrl":"https://doi.org/10.26650/jos.2020.008","url":null,"abstract":"Turkce Kur’ân tercume ve tefsirleri meselesi farkli uzmanlik alanlarindan arastirmacilarca bugune kadar cesitli yonleriyle ele alinmissa da tarihi malzemenin tamami henuz ilmi incelemelerle ortaya cikarilmamis oldugundan yeterli ve beklenen olcude kapsamli bir yaklasimda bulunabilmek icin bir muddet daha beklemek gerekecektir. XVI. asrin son ceyreginde dunyaya gelen ve XVII. asrin ilk yarisinda vefat eden Okcuzâde Mehmed Şâhi munsilik basta olmak uzere Osmanli Devleti’nin cesitli burokratik kademelerinde vazife almis birisidir. Insâ kudreti klasik ve modern kaynaklarda ovgu dolu ifadelerle anilan Okcuzâde ilmi cephesinin meyvesi olarak kirk ayet turunde, aslinda klasik edebiyatimizda orneklerine cok rastlanmayan bir eser telif etmistir. Tam adi en-Nazmu’l-Mubin fi’l-âyâti’l-erba‘in olan bu eser uzerine yaptigimiz doktora teziyle bugune kadar bu metne dair verilen ve genel olarak birbirini tekrarlayan yari dogru yari hatali bilgilerin otesine gecilmis oldu hem de ilk cumlede ifade edilen soz konusu eksik tarihi malzemenin bir tanesinin daha gun yuzune cikmasi saglandi. Boylece bir yandan en-Nazmu’l-Mubin’in mahiyeti ortaya konulurken bir taraftan da edebiirfâni tefsir turune dahil edilebilecek olan bu manzum-mensur karisik kirk ayet tercume ve tefsirinin Osmanli asri Turkce tercume-tefsir hareketinin neresinde durduguna dair bir kanaatin gelismesine de olanak saglamasi amaclandi. en- Nazmu’l-Mubin fi’l-âyâti’l-erba‘in edebi-irfâni bir kirk ayet tefsiridir. Okcuzâde’nin Kur’ân’dan secip tefsir ettigi ayetler su surelerden alinmistir: Bakara (84-85, 185 ve 32), Hud (17, 60 ve 116), Nisâ (171 ve 100), Kasas (83 ve 88), Şuarâ (82, 43 ve 90), Yusuf (91, 92 ve 50), Enbiyâ (88 ve 18), Kehf (109 ve 82), Talak (1 ve 3), Zâriyât (16 ve 17), Arâf (148 ve 183), Necm (39 ve 42), Hadid (13), Mulk (29), Âli Imrân (92), Fecr (9), Hac (27) Meryem (54), Tevbe (40), Ahzâb (53), Zuhruf (39), Yunus (30), Mâide (114) ve Şurâ (23).","PeriodicalId":336158,"journal":{"name":"Şarkiyat Mecmuası - Journal of Oriental Studies","volume":"7 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128301603","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：