Pedagoška istraživanja zagovaraju humanistički pristup koji promiče cjelovit razvoj pojedinca, stoga cilj školovanja nije samo stjecanje znanja, već uvažavanje njegovih interesa i potreba, gdje se uz intelektualne ističu i emocionalne značajke razvoja. Kako bi se razvijala učenička odgovornost, tolerancija, kritičko mišljenje, samostalnost i uspješno komuniciranje, neophodni su odgovorni i moralni učitelji, svjedoci vrijednosti. Profesionalno kompetentni učitelji trebaju biti svjesni implicitnih utjecaja unutar i izvan odgojno-obrazovne ustanove, koji utječu na kulturu škole i usvajanje temeljnih vrijednosti svih dionika. Danas je više nego ikad potrebno voditi se postavkama pedagogije djelotvorne ljubavi don Bosca, koji je odgajao vlastitim primjerom te utvrdio temelje preventivnoga sustava utemeljenoga na ljubavi prema učenicima.
教育学研究提倡一种促进个人整体发展的人道主义方法，因此教育的目标不仅仅是获得知识，而是尊重他的兴趣和需求，这反映了发展的智力重点和情感意义。Kako bi se razvijala učenička odgovornost，tolerancija，kritičko mišljenje，samostalnost i uspješno komunciranje，neophodni su odgovorni i moralni učitelji，svjedoci vrijednosti。专业称职的教师应该意识到教育机构内外对学校文化和所有利益相关者核心价值观的采纳产生的隐性影响。今天，比以往任何时候都更需要遵循唐·博斯克积极爱的教学步骤，他以身作则，建立了基于学生爱的预防系统的基础。
{"title":"Pedagogija djelotvorne ljubavi u kulturi odgojno-obrazovne ustanove","authors":"Maja Brust Nemet, Ružica Tokić Zec, Ana Krstić","doi":"10.31823/d.30.4.7","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.30.4.7","url":null,"abstract":"Pedagoška istraživanja zagovaraju humanistički pristup koji promiče cjelovit razvoj pojedinca, stoga cilj školovanja nije samo stjecanje znanja, već uvažavanje njegovih interesa i potreba, gdje se uz intelektualne ističu i emocionalne značajke razvoja. Kako bi se razvijala učenička odgovornost, tolerancija, kritičko mišljenje, samostalnost i uspješno komuniciranje, neophodni su odgovorni i moralni učitelji, svjedoci vrijednosti. Profesionalno kompetentni učitelji trebaju biti svjesni implicitnih utjecaja unutar i izvan odgojno-obrazovne ustanove, koji utječu na kulturu škole i usvajanje temeljnih vrijednosti svih dionika. Danas je više nego ikad potrebno voditi se postavkama pedagogije djelotvorne ljubavi don Bosca, koji je odgajao vlastitim primjerom te utvrdio temelje preventivnoga sustava utemeljenoga na ljubavi prema učenicima.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69509692","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Otkriće Novoga svijeta postalo je izazov i za dominikanski red. Dominikanci su odigrali značajnu ulogu u evangelizaciji Amerike, ali i začetku onoga što će se u XX. stoljeću razviti u govor o ljudskim pravima. Važnu ulogu u tome imali su dominikanski teolozi Francisco de Vitoria i Domingo de Soto. Oni su, nadahnjujući se naukom Tome Akvinskoga, u rasprave o konkretnim problemima domorodačkih naroda u Novom svijetu unijeli pojmove naravnoga zakona i naravnoga prava. Naime dominikanci su u neposrednom kontaktu sa žrtvama nepoštovanja ljudskih prava u Novom svijetu, kao što su Pedro de Córdoba, Antonio Montesinos, Bartolomé de Las Casas, bili snažno povezani s dominikanskim teolozima na Sveučilištu u Salamanci u Španjolskoj koji su svoja mišljenja temeljili na nauku Tome Akvinskoga. Upravo je ta sinergija dominikanskoga intelektualnoga i apostolskoga života, najbolje izražena Akvinčevim »contemplata aliis tradere«, omogućila značajne pomake u obrani prava i ljudskoga dostojanstva domorodaca.
新世界的发现已经成为多明尼加秩序的挑战，多明尼加人在美国福音中发挥了重要作用，但在20世纪初也是如此。在关于人权的对话中发展。Francisco de Vitoria和Domingo de Soto的多明尼加理论在这方面发挥了重要作用。它们启发了Tom Akvinski的科学，引入了自然法的概念，当然还有全国范围内的具体问题。特别是，多明尼加人与新世界不尊重人权的受害者直接接触，如佩德罗·德·科尔多瓦、安东尼奥·蒙特西诺斯、巴托洛梅·德·拉斯卡萨斯，并与西班牙萨拉曼卡大学基于汤姆·阿克文斯科格科学的多明尼加神学有着密切联系。这种多明尼加知识分子和使徒生活的协同作用，最能体现在阿克文的沉思商人身上，为捍卫当地人的权利和人的尊严提供了重要帮助。
{"title":"The Contribution of the Dominican Order and Francisco de Vitoria in Defending the Rights of Peoples in the New World","authors":"Anto Gavrić","doi":"10.31823/d.31.1.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.31.1.5","url":null,"abstract":"Otkriće Novoga svijeta postalo je izazov i za dominikanski red. Dominikanci su odigrali značajnu ulogu u evangelizaciji Amerike, ali i začetku onoga što će se u XX. stoljeću razviti u govor o ljudskim pravima. Važnu ulogu u tome imali su dominikanski teolozi Francisco de Vitoria i Domingo de Soto. Oni su, nadahnjujući se naukom Tome Akvinskoga, u rasprave o konkretnim problemima domorodačkih naroda u Novom svijetu unijeli pojmove naravnoga zakona i naravnoga prava. Naime dominikanci su u neposrednom kontaktu sa žrtvama nepoštovanja ljudskih prava u Novom svijetu, kao što su Pedro de Córdoba, Antonio Montesinos, Bartolomé de Las Casas, bili snažno povezani s dominikanskim teolozima na Sveučilištu u Salamanci u Španjolskoj koji su svoja mišljenja temeljili na nauku Tome Akvinskoga. Upravo je ta sinergija dominikanskoga intelektualnoga i apostolskoga života, najbolje izražena Akvinčevim »contemplata aliis tradere«, omogućila značajne pomake u obrani prava i ljudskoga dostojanstva domorodaca.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69509619","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Poslanicu Flavijanu napisao je Leon Veliki 449. g. kao kristološki pravorijek protiv Eutihova monofizitskoga nauka. U ovom se članku, napisanu u dvama dijelovima, prikazuje i analizira recepcija Leonove poslanice na prvih pet kalcedonskih sjednica. O svakoj se sjednici prvo donose opće informacije, a potom se istražuje zapisnik s iste. Ovdje su obrađene četvrta i peta sjednica. Pokazano je da su na četvtoj sjednici oci svečano izrazili svoje pristajanje uz Leonovu poslanicu te da je ona za njih bila jedan od temeljnih dokumenata pravovjerne kristologije. Na petoj sjednici, tijekom rasprava o Kalcedonskoj dogmatskoj definiciji, Leonova je poslanica imala važnu ulogu u konačnoj formulaciji kristološkoga diofizitizma. U Prilogu je donesen prvi cjeloviti prijevod Dogmatske poslanice Flavijanu na hrvatski jezik.
{"title":"»Petar je progovorio po Leonu« (II)","authors":"Mirko Mišković, Andrea Filić","doi":"10.31823/d.31.2.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.31.2.1","url":null,"abstract":"Poslanicu Flavijanu napisao je Leon Veliki 449. g. kao kristološki pravorijek protiv Eutihova monofizitskoga nauka. U ovom se članku, napisanu u dvama dijelovima, prikazuje i analizira recepcija Leonove poslanice na prvih pet kalcedonskih sjednica. O svakoj se sjednici prvo donose opće informacije, a potom se istražuje zapisnik s iste. Ovdje su obrađene četvrta i peta sjednica. Pokazano je da su na četvtoj sjednici oci svečano izrazili svoje pristajanje uz Leonovu poslanicu te da je ona za njih bila jedan od temeljnih dokumenata pravovjerne kristologije. Na petoj sjednici, tijekom rasprava o Kalcedonskoj dogmatskoj definiciji, Leonova je poslanica imala važnu ulogu u konačnoj formulaciji kristološkoga diofizitizma. U Prilogu je donesen prvi cjeloviti prijevod Dogmatske poslanice Flavijanu na hrvatski jezik.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69509981","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Quest’articolo riflette su alcuni temi della (dalla) filosofia della storia del filosofo russo Nikolaj Berdjaev che egli ha sviluppato in modo particolare nella sua opera Il senso della storia , che è il principale punto di partenza della nostra riflessione. Innanzitutto viene presentata la particolarità del tentativo di una filosofia della storia di Berdjaev. Il nostro autore offre alcune riflessioni significative sulla storia, sullo storico, sul senso e il progresso della storia e sulla relazione fra la libertà e la storia, nonché fra la metafisica e la storia. Seguono dei pensieri sull’apporto dell’ebraismo alla filosofia della storia e la visione dell’autore della singolarità dell’apporto cristiano alla comprensione della storia e alla filosofia della storia. Infine, viene presentata l’importantissima categoria della Tradizione e il suo significato per la conoscenza dello storico.
{"title":"Smisao povijesti","authors":"Edvard Punda, Marijan Šitum","doi":"10.31823/d.31.3.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.31.3.1","url":null,"abstract":"Quest’articolo riflette su alcuni temi della (dalla) filosofia della storia del filosofo russo Nikolaj Berdjaev che egli ha sviluppato in modo particolare nella sua opera Il senso della storia , che è il principale punto di partenza della nostra riflessione. Innanzitutto viene presentata la particolarità del tentativo di una filosofia della storia di Berdjaev. Il nostro autore offre alcune riflessioni significative sulla storia, sullo storico, sul senso e il progresso della storia e sulla relazione fra la libertà e la storia, nonché fra la metafisica e la storia. Seguono dei pensieri sull’apporto dell’ebraismo alla filosofia della storia e la visione dell’autore della singolarità dell’apporto cristiano alla comprensione della storia e alla filosofia della storia. Infine, viene presentata l’importantissima categoria della Tradizione e il suo significato per la conoscenza dello storico.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136372372","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Il tema delle trappole appare in molte occasioni nei testi biblici, esse però non hanno un significato puramente letterale ma metaforico: la trappola rappresenta una minaccia per la vita di chi vi cade in essa. L’articolo tratta quattro passi dal libro di Amos (2, 14-16; 3, 1-8; 5, 18-20; 9, 1-4), in cui il profeta sviluppa il tema dell’impossibilità di fuga davanti alla sentenza del Signore. Speciale attenzione merita la serie di domande retoriche in Am 3, 3-8, dove il profeta smaschera la trappola delle false sicurezze di Israele per indurre il popolo alla conversione. Se vuole sopravvivere, Israele dovrà cambiare il suo atteggiamento prima che la trappola scatti.
{"title":"Le trappole nel libro di Amos","authors":"Alan Tedeško","doi":"10.31823/d.30.4.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.30.4.4","url":null,"abstract":"Il tema delle trappole appare in molte occasioni nei testi biblici, esse però non hanno un significato puramente letterale ma metaforico: la trappola rappresenta una minaccia per la vita di chi vi cade in essa. L’articolo tratta quattro passi dal libro di Amos (2, 14-16; 3, 1-8; 5, 18-20; 9, 1-4), in cui il profeta sviluppa il tema dell’impossibilità di fuga davanti alla sentenza del Signore. Speciale attenzione merita la serie di domande retoriche in Am 3, 3-8, dove il profeta smaschera la trappola delle false sicurezze di Israele per indurre il popolo alla conversione. Se vuole sopravvivere, Israele dovrà cambiare il suo atteggiamento prima che la trappola scatti.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69509636","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Poslanicu Flavijanu Leon Veliki napisao je 449. godine kao kristološki pravorijek protiv Eutihova monofizitskoga nauka. Ona je prošla težak put od potpunoga ignoriranja na Efeškoj »razbojničkoj sinodi« 449. godine do jednodušnoga prihvaćanja, nakon određenih prijepora, na Kalcedonskom koncilu 451. godine. Cilj je ovoga rada prikazati i analizirati recepciju Leonove poslanice na prvih pet kalcedonskih sjednica. O svakoj se sjednici prvo donose opće informacije, a potom se istražuje zapisnik s iste. Članak će biti objavljen u dvama dijelovima. Ovdje su obrađene prve tri sjednice. Pokazano je da na prvoj i drugoj sjednici nije bilo posebne rasprave o teološkom sadržaju Leonove poslanice, ali i da su oci očitovali kako je smatraju iznimno važnim kristološkim spisom. Na trećoj sjednici poslanica je stavljena uz bok najznačajnijim dokumentima pravovjerne kristologije uz čiji je nauk trebalo pristati.
弗拉维安·莱昂大帝写了449。年复一年，作为一个水晶老师反对尤提赫的单相科学。这是一段艰难的旅程，从以弗所“广播会议”449中的完全无知。从当年到简单验收，经过某些船只，在451 Calcedon理事会。年这项工作的目的是展示和分析Leon在前五次钙治疗中的配方。每次会议应首先收集一般信息，然后同时调查一名记录员。这篇文章将分两部分发表。这是前三周的工作。研究表明，在第一和第二个座位上，对莱昂的理论内容没有特别的讨论，但人们也将其视为一个极其重要的结晶列表。Na trećoj sjednici poslanica je stavljena uz bok najznačajnijim dokumentima pravovjerne kristologije uzčiji je nauk trebalo pristati。
{"title":"»Peter Spoke Through Leo« (I)","authors":"Mirko Mišković, Andrea Filić","doi":"10.31823/d.31.1.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.31.1.3","url":null,"abstract":"Poslanicu Flavijanu Leon Veliki napisao je 449. godine kao kristološki pravorijek protiv Eutihova monofizitskoga nauka. Ona je prošla težak put od potpunoga ignoriranja na Efeškoj »razbojničkoj sinodi« 449. godine do jednodušnoga prihvaćanja, nakon određenih prijepora, na Kalcedonskom koncilu 451. godine. Cilj je ovoga rada prikazati i analizirati recepciju Leonove poslanice na prvih pet kalcedonskih sjednica. O svakoj se sjednici prvo donose opće informacije, a potom se istražuje zapisnik s iste. Članak će biti objavljen u dvama dijelovima. Ovdje su obrađene prve tri sjednice. Pokazano je da na prvoj i drugoj sjednici nije bilo posebne rasprave o teološkom sadržaju Leonove poslanice, ali i da su oci očitovali kako je smatraju iznimno važnim kristološkim spisom. Na trećoj sjednici poslanica je stavljena uz bok najznačajnijim dokumentima pravovjerne kristologije uz čiji je nauk trebalo pristati.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69509756","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
This paper will analyze the concept of the meaning of life in Frank Capra’s film It’s a Wonderful Life (1946) from a logotherapy aspect and with the support of Catholic theory. Namely, the film depicts how George Bailey, faced with a major life difficulty, self-transcends himself and discovers meaning through work and deeds, love, and the attitude toward unavoidable suffering. The notions of the responsibility of every human being to their life and God, the uniqueness of every individual and the specific tasks life sets before them, and the acceptance of one’s own position will also be examined with regard to Bailey’s actualization of the meaning of life. The paper will conclude by identifying the effect this film has on its viewers due to the way it tackles the topic of the meaning of life, which makes it suitable for a therapeutic method cinematherapy, used in logotherapy.
{"title":"Smisao života u Divnom životu (1946.) Franka Capre","authors":"Sanja Matković, Biljana Oklopčić","doi":"10.31823/d.31.2.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.31.2.2","url":null,"abstract":"This paper will analyze the concept of the meaning of life in Frank Capra’s film It’s a Wonderful Life (1946) from a logotherapy aspect and with the support of Catholic theory. Namely, the film depicts how George Bailey, faced with a major life difficulty, self-transcends himself and discovers meaning through work and deeds, love, and the attitude toward unavoidable suffering. The notions of the responsibility of every human being to their life and God, the uniqueness of every individual and the specific tasks life sets before them, and the acceptance of one’s own position will also be examined with regard to Bailey’s actualization of the meaning of life. The paper will conclude by identifying the effect this film has on its viewers due to the way it tackles the topic of the meaning of life, which makes it suitable for a therapeutic method cinematherapy, used in logotherapy.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69510030","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Jedan od izazova s kojim se suočava kršćanska teologija, osobito iz svoje etičke perspektive, zasigurno je proces dekonstrukcije pojmova. Među takvim pojmovima spomenimo pojam kulture koja nije više shvaćena u svojoj izvornosti kao briga za stvorenje – uključujući i čovjeka. Rađa se tehnokratska kultura u kojoj čovjek prestaje biti subjekt tehnologije, a tehnologija prestaje biti moć u službi čovjeka, već postaje ključni činitelj antropološke i društvene preobrazbe. Razni znanstveno-kulturni pokreti preuzimaju glavnu ulogu i voditelji su procesa metamorfoze – kulturne i antropološke. Daleko od toga da treba suprotstaviti te dvije instancije – teologiju i tehnologiju, valja ići putem dijaloga i otkrivati na koji se način danas stvaranje nastavlja i u tehnološkoj kulturi te na koji način teologija može dati svoj doprinos tehnološkom razvoju kao novom obliku očitovanja kulture.
{"title":"Technocratic Culture as a Challenge to Culture and Theology","authors":"Odilon-Gbènoukpo Singbo","doi":"10.31823/d.31.1.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.31.1.1","url":null,"abstract":"Jedan od izazova s kojim se suočava kršćanska teologija, osobito iz svoje etičke perspektive, zasigurno je proces dekonstrukcije pojmova. Među takvim pojmovima spomenimo pojam kulture koja nije više shvaćena u svojoj izvornosti kao briga za stvorenje – uključujući i čovjeka. Rađa se tehnokratska kultura u kojoj čovjek prestaje biti subjekt tehnologije, a tehnologija prestaje biti moć u službi čovjeka, već postaje ključni činitelj antropološke i društvene preobrazbe. Razni znanstveno-kulturni pokreti preuzimaju glavnu ulogu i voditelji su procesa metamorfoze – kulturne i antropološke. Daleko od toga da treba suprotstaviti te dvije instancije – teologiju i tehnologiju, valja ići putem dijaloga i otkrivati na koji se način danas stvaranje nastavlja i u tehnološkoj kulturi te na koji način teologija može dati svoj doprinos tehnološkom razvoju kao novom obliku očitovanja kulture.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69509701","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Proprio all'inizio viene esposto il concetto della cultura e la sua comprensione nel pensiero di Joseph Ratzinger, cercando di rispondere alla domanda come l'unica fede si rapporti alla pluralità delle culture e come sia possibile una reale universalità nella pluralità delle culture. Sempre nell'ambito di questa prima parte, l'obiettivo sarà quello di dare uno sguardo verso un possibile rapporto tra fede e cultura, e verso lo sviluppo della cultura cristiana nel contesto dell'Esodo-morire per rinascere. Nella seconda parte di lavoro lo sguardo sarà diretto a al tema della crisi delle culture soprattutto per quanto concerne la situazione dell’Europa d’oggi. Il nostro obiettivo sarà oltremodo quello di sottolineare la questione su Dio e le radici del cristianesimo all'interno delle culture razionalista ed illuminista e alla fine sulle tracce di pensieri di Ratzinger cercheremo di dare una proposta per la ripresa dell'Europa attraverso il concetto dell'interculturalità.
{"title":"Ratzinger i neki pravci razumijevanja kulture","authors":"Dragomir Marković","doi":"10.31823/d.31.2.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.31.2.4","url":null,"abstract":"Proprio all'inizio viene esposto il concetto della cultura e la sua comprensione nel pensiero di Joseph Ratzinger, cercando di rispondere alla domanda come l'unica fede si rapporti alla pluralità delle culture e come sia possibile una reale universalità nella pluralità delle culture. Sempre nell'ambito di questa prima parte, l'obiettivo sarà quello di dare uno sguardo verso un possibile rapporto tra fede e cultura, e verso lo sviluppo della cultura cristiana nel contesto dell'Esodo-morire per rinascere. Nella seconda parte di lavoro lo sguardo sarà diretto a al tema della crisi delle culture soprattutto per quanto concerne la situazione dell’Europa d’oggi. Il nostro obiettivo sarà oltremodo quello di sottolineare la questione su Dio e le radici del cristianesimo all'interno delle culture razionalista ed illuminista e alla fine sulle tracce di pensieri di Ratzinger cercheremo di dare una proposta per la ripresa dell'Europa attraverso il concetto dell'interculturalità.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69510246","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Das eindrucksvolle bei Erik Peterson liegt in der Einheit seines theologischen Wirkens und seines Lebens, dass er Ganz der Beobachtung der Kirche widmet. Nicht von ungefähr, rührt aus dieser geistlichen Inspiration, der Entschluss des protestantischen Theologen zum katholischen Glauben zu konvertieren. Die geistliche Erfahrung kirchlichen Lebens verbindet er mit der Forderung nach einer sichtbaren, apostolischen, mit kirchenrechtlicher und dogmatischer Autorität ausgerichteten Kirche. Sein wissenschaftlich geprägtes Interesse bestimmt vor allem die Verbindung von historischer Forschung und Dogmatik als Kirchentraktat innerhalb der systematischen Theologie und Dogmatik. Im ersten Kapitel wird der historische Begriff der Kirche von seinen neutestamentlichen Urquellen her analysiert. Die philologisch-historische Analyse des Kirchenbegriffs erschließt überhaupt erst den theologischen Sinngehalt aus dem ersten Korintherbrief, als Wesensmerkmal der Kirche. Das zweite Kapitel erörtert im Licht der Offenbarung das Kirchendogma als eine Grundlage für die Erkenntnis und die Argumentation der Theologie, indem sie von der Offenbarung aus, Glauben und Gehorsam als phänomenologische Größen betrachtet. Die Authentizität der Kirche thematisiert das dritte Kapitel durch das Dogma als Wesensmitte der Theologie, als autoritative Instanz und normierende hermeneutische Struktur der theologischen Aussagen zur Grundlegung der Kirchlichkeit in der Wissenschaft. In der Relecture von Dogma, Offenbarung und Kirche als dogmatische Ekklesiologie, erschließt sich Petersons Theologieverständnis als fragmentarisch, deren Aktualität darin begründet liegt immer von Neuem die Einheit der Theologie und ihrer Traktate zu bestimmen.
{"title":"Erik Petersons dogmatischer Ansatz zur Ekklesiologie","authors":"Ivica Raguž, Josip Dolić","doi":"10.31823/d.31.2.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.31823/d.31.2.5","url":null,"abstract":"Das eindrucksvolle bei Erik Peterson liegt in der Einheit seines theologischen Wirkens und seines Lebens, dass er Ganz der Beobachtung der Kirche widmet. Nicht von ungefähr, rührt aus dieser geistlichen Inspiration, der Entschluss des protestantischen Theologen zum katholischen Glauben zu konvertieren. Die geistliche Erfahrung kirchlichen Lebens verbindet er mit der Forderung nach einer sichtbaren, apostolischen, mit kirchenrechtlicher und dogmatischer Autorität ausgerichteten Kirche. Sein wissenschaftlich geprägtes Interesse bestimmt vor allem die Verbindung von historischer Forschung und Dogmatik als Kirchentraktat innerhalb der systematischen Theologie und Dogmatik. Im ersten Kapitel wird der historische Begriff der Kirche von seinen neutestamentlichen Urquellen her analysiert. Die philologisch-historische Analyse des Kirchenbegriffs erschließt überhaupt erst den theologischen Sinngehalt aus dem ersten Korintherbrief, als Wesensmerkmal der Kirche. Das zweite Kapitel erörtert im Licht der Offenbarung das Kirchendogma als eine Grundlage für die Erkenntnis und die Argumentation der Theologie, indem sie von der Offenbarung aus, Glauben und Gehorsam als phänomenologische Größen betrachtet. Die Authentizität der Kirche thematisiert das dritte Kapitel durch das Dogma als Wesensmitte der Theologie, als autoritative Instanz und normierende hermeneutische Struktur der theologischen Aussagen zur Grundlegung der Kirchlichkeit in der Wissenschaft. In der Relecture von Dogma, Offenbarung und Kirche als dogmatische Ekklesiologie, erschließt sich Petersons Theologieverständnis als fragmentarisch, deren Aktualität darin begründet liegt immer von Neuem die Einheit der Theologie und ihrer Traktate zu bestimmen.","PeriodicalId":37626,"journal":{"name":"Diacovensia","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69510305","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：