The present paper argues that libertarians (e.g. Murray Rothbard, Stephan Kinsella) who subscribe the proportionality principle while embracing the view that to have a right to property is to have a right to defend it run into what we call the Property Defense Dilemma. For if the only way to defend property is to defend it disproportionately, then a private property right – contrary to what these thinkers claim – is not accompanied by a right to defend it. The most plausible way out of the dilemma – the present paper argues – is to conceive of private property rights as only weakly absolute, to use Matthew H. Kramer’s illuminating distinction. On the other hand, libertarians who as Walter Block would like to escape the dilemma by replacing the proportionality standard with the gentleness principle run into other sorts of problems (moral implausibility, incoherence) which also shows that it is the libertarian view on rights as infinitely stringent side constraints that calls for revision and attenuation.
本文认为，信奉比例原则的自由意志主义者(如穆瑞·罗斯巴德、斯蒂芬·金塞拉)认为，拥有财产权就意味着拥有捍卫财产权的权利，他们陷入了我们所说的财产保护困境。因为，如果保护财产的唯一方法是不成比例地保护它，那么，与这些思想家所主张的相反，私有财产权并不伴随着保护它的权利。本文认为，摆脱这一困境的最合理的方法是，利用马修·h·克雷默(Matthew H. Kramer)富有启发性的区别，将私有产权设想为只是弱绝对的。另一方面，像沃尔特·布洛克(Walter Block)这样的自由意志主义者，想要通过用温和原则取代比例标准来摆脱困境，却遇到了其他类型的问题(道德上的不可信、不连贯)，这也表明，自由意志主义者认为权利是无限严格的侧面约束，需要修正和削弱。
{"title":"Libertarianism, Defense of Property, and Absolute Rights","authors":"Łukasz M. Dominiak, I. Wysocki","doi":"10.18276/aie.2023.61-01","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.61-01","url":null,"abstract":"The present paper argues that libertarians (e.g. Murray Rothbard, Stephan Kinsella) who subscribe the proportionality principle while embracing the view that to have a right to property is to have a right to defend it run into what we call the Property Defense Dilemma. For if the only way to defend property is to defend it disproportionately, then a private property right – contrary to what these thinkers claim – is not accompanied by a right to defend it. The most plausible way out of the dilemma – the present paper argues – is to conceive of private property rights as only weakly absolute, to use Matthew H. Kramer’s illuminating distinction. On the other hand, libertarians who as Walter Block would like to escape the dilemma by replacing the proportionality standard with the gentleness principle run into other sorts of problems (moral implausibility, incoherence) which also shows that it is the libertarian view on rights as infinitely stringent side constraints that calls for revision and attenuation.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67983493","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bezpośrednią inspiracją do napisania tego tekstu jest książka Tomasza Polaka „System kościelny czyli przewagi pana K”. Autor analizuje szczegółowo działanie „systemu”, twierdząc, iż opanował on kościół od samego początku jego zaistnienia, wchłaniając w siebie pierwotną żywotność wspólnoty. Wniosek do jakiego dochodzi, to stwierdzenie, iż „system” jest niereformowalny. W przedstawianym tu artykule zestawiam zasadniczą myśl T. Polaka, z tym, co pisał przed laty o kościele Tomasz Węcławski. Zaznaczam, iż jest to sama osoba, która na skutek okoliczności życiowych zmieniła nazwisko. Próbuję przeanalizować to, jak dalece zmieniło się myślenie, sposób argumentacji, wreszcie formułowane konkluzje. Słowo klucz do tych rozważań to „fantazmat”. W tym świetle pytanie o Boga „ze mną, we mnie i nade mną” umiera wobec działania „systemu kościelnego”. Fantazmat góruje nad człowiekiem i jego żywą relacją do Boga. „System kościelny czyli przewagi pana K”, to bardzo smutna opowieść o jednostce, mimo, że opowiedziana fachowym i trudnym językiem. Religia, wiara, którą ktoś czyni wyznacznikiem i sensem życia, są czymś, co od początku skazane jest na dryf w kierunku niewzruszonego fantazmatu, czymś co, faktycznie nigdy się nie spełni, chyba, że w wymiarze najbardziej intymnym i prywatnym.
{"title":"Phantasms of a \"Pole\" or reflections from the area of existential philosophy of religion","authors":"Mirosław Pawliszyn","doi":"10.18276/aie.2023.61-06","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.61-06","url":null,"abstract":"Bezpośrednią inspiracją do napisania tego tekstu jest książka Tomasza Polaka „System kościelny czyli przewagi pana K”. Autor analizuje szczegółowo działanie „systemu”, twierdząc, iż opanował on kościół od samego początku jego zaistnienia, wchłaniając w siebie pierwotną żywotność wspólnoty. Wniosek do jakiego dochodzi, to stwierdzenie, iż „system” jest niereformowalny. W przedstawianym tu artykule zestawiam zasadniczą myśl T. Polaka, z tym, co pisał przed laty o kościele Tomasz Węcławski. Zaznaczam, iż jest to sama osoba, która na skutek okoliczności życiowych zmieniła nazwisko. Próbuję przeanalizować to, jak dalece zmieniło się myślenie, sposób argumentacji, wreszcie formułowane konkluzje. Słowo klucz do tych rozważań to „fantazmat”. W tym świetle pytanie o Boga „ze mną, we mnie i nade mną” umiera wobec działania „systemu kościelnego”. Fantazmat góruje nad człowiekiem i jego żywą relacją do Boga. „System kościelny czyli przewagi pana K”, to bardzo smutna opowieść o jednostce, mimo, że opowiedziana fachowym i trudnym językiem. Religia, wiara, którą ktoś czyni wyznacznikiem i sensem życia, są czymś, co od początku skazane jest na dryf w kierunku niewzruszonego fantazmatu, czymś co, faktycznie nigdy się nie spełni, chyba, że w wymiarze najbardziej intymnym i prywatnym.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67984263","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Although the relation between the theories of C.G. Jung and J. Hillman has been thoroughly analyzed, presented paper bring to the academic light a new aspect of their lineage of thought. By the means of the ideas of psychic Image and archetype, it reconstructs their evolution of thought - here presented in the context of freudian Metapsychologie (with its primary meaning an psychological scence replacing the metaphysics) and Dilthey’s project of Realpsychologie (descriptive psychology of dealing with the real activity soul). Presented study focuses on the years 1912-1979 capturing the period of establishing they independent Jungian school up to the forming of Archetypal Psychology by J. Hillman. The text is designed to provide both critical and historical account for depth psychology and psychology of Image.
{"title":"From Metapsychologie to Realpsychologie: archetypal imagery in the psychologies of C.G. Jung and J. Hillman","authors":"Krzysztof Czapkowski, Andrzej Pankalla","doi":"10.18276/aie.2023.62-02","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.62-02","url":null,"abstract":"Although the relation between the theories of C.G. Jung and J. Hillman has been thoroughly analyzed, presented paper bring to the academic light a new aspect of their lineage of thought. By the means of the ideas of psychic Image and archetype, it reconstructs their evolution of thought - here presented in the context of freudian Metapsychologie (with its primary meaning an psychological scence replacing the metaphysics) and Dilthey’s project of Realpsychologie (descriptive psychology of dealing with the real activity soul). Presented study focuses on the years 1912-1979 capturing the period of establishing they independent Jungian school up to the forming of Archetypal Psychology by J. Hillman. The text is designed to provide both critical and historical account for depth psychology and psychology of Image.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67984707","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł jest poświęcony specyficznej roli metafor w dwóch modelach praktyki religijnej, które funkcjonowały we wczesnej wadźrajanie. W obu modelach za cel praktyki uznawano trwałą zmianę sposobu funkcjonowania umysłu adepta, która ma charakter kognitywny. Modyfikację tę utożsamiano ze spontanicznym aplikowaniem określonych pojęć metaforycznych do interpretacji danych doświadczenia. Pojęcia te są ściśle związane z koncepcją natury buddy. Praktykę religijną wadźrajany można rozumieć jako dążenie do wypełnienia spostrzeżeniową naocznością najważniejszego z tych pojęć, tj. metafory strategicznej (umysł to mandala). Dokonywać się to ma w trakcie specjalnego aktu wizualizacji w kontekście rytualnym. Do istotnych cech takiego aktu należy brak poczucia różnicy między imaginacją a percepcją oraz zanik poczucia odrębności własnej osoby względem wizualizowanej mandali. Można wyróżnić sześć typów metafor ważnych w soteriologii wczesnej wadźrajany. Trzy typy to narzędzia transformacji aktywności poznawczej, zaś pozostałe mają motywować adeptów do podjęcia określonych działań.
{"title":"Functions of metaphors in the soteriology of early tantric Buddhism","authors":"Marek Szymański","doi":"10.18276/aie.2023.64-03","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.64-03","url":null,"abstract":"Artykuł jest poświęcony specyficznej roli metafor w dwóch modelach praktyki religijnej, które funkcjonowały we wczesnej wadźrajanie. W obu modelach za cel praktyki uznawano trwałą zmianę sposobu funkcjonowania umysłu adepta, która ma charakter kognitywny. Modyfikację tę utożsamiano ze spontanicznym aplikowaniem określonych pojęć metaforycznych do interpretacji danych doświadczenia. Pojęcia te są ściśle związane z koncepcją natury buddy. Praktykę religijną wadźrajany można rozumieć jako dążenie do wypełnienia spostrzeżeniową naocznością najważniejszego z tych pojęć, tj. metafory strategicznej (umysł to mandala). Dokonywać się to ma w trakcie specjalnego aktu wizualizacji w kontekście rytualnym. Do istotnych cech takiego aktu należy brak poczucia różnicy między imaginacją a percepcją oraz zanik poczucia odrębności własnej osoby względem wizualizowanej mandali. Można wyróżnić sześć typów metafor ważnych w soteriologii wczesnej wadźrajany. Trzy typy to narzędzia transformacji aktywności poznawczej, zaś pozostałe mają motywować adeptów do podjęcia określonych działań.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"21 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135840155","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W latach 90. XX wieku w Stanach Zjednoczonych rozpoczęła się debata na temat rasy, w którą angażują się liczni filozofowie. Na gruncie filozofii zyskała ona miano metafizyki rasy. Celem artykułu jest naszkicowanie stanowisk w obszarze metafizyki rasy jako wyodrębnionego, głównie amerykańskiego nurtu myśli filozoficznej - realizmu (naturalistycznego i konstruktywistycznego) oraz antyrealizmu – oraz wskazanie najważniejszych argumentów, jakimi ich najwybitniejsi proponenci uzasadniają swoje metafizyczne stanowiska, jak również kontrargumentów ich oponentów. Artykuł omawia także bardzo ważny z moralnego i społecznego punktu widzenia normatywny aspekt tego sporu, wyszczególniając na tej płaszczyźnie dwa główne stanowiska: eliminatywizm i konserwatyzm w kwestii obecności terminów i pojęć rasowych w dyskursach publicznych. W końcowych partiach artykułu rozważono relacje zachodzące między stanowiskami metafizycznymi i dyrektywami praktycznymi formułowanymi przez uczestników debaty oraz przedstawiono argumenty krytyczne dotyczące filozoficznej wartości i społecznej doniosłości tego nurtu myślenia.
{"title":"American metaphysics of race","authors":"Mieczysław Jagłowski","doi":"10.18276/aie.2023.61-04","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.61-04","url":null,"abstract":"W latach 90. XX wieku w Stanach Zjednoczonych rozpoczęła się debata na temat rasy, w którą angażują się liczni filozofowie. Na gruncie filozofii zyskała ona miano metafizyki rasy. Celem artykułu jest naszkicowanie stanowisk w obszarze metafizyki rasy jako wyodrębnionego, głównie amerykańskiego nurtu myśli filozoficznej - realizmu (naturalistycznego i konstruktywistycznego) oraz antyrealizmu – oraz wskazanie najważniejszych argumentów, jakimi ich najwybitniejsi proponenci uzasadniają swoje metafizyczne stanowiska, jak również kontrargumentów ich oponentów. Artykuł omawia także bardzo ważny z moralnego i społecznego punktu widzenia normatywny aspekt tego sporu, wyszczególniając na tej płaszczyźnie dwa główne stanowiska: eliminatywizm i konserwatyzm w kwestii obecności terminów i pojęć rasowych w dyskursach publicznych. W końcowych partiach artykułu rozważono relacje zachodzące między stanowiskami metafizycznymi i dyrektywami praktycznymi formułowanymi przez uczestników debaty oraz przedstawiono argumenty krytyczne dotyczące filozoficznej wartości i społecznej doniosłości tego nurtu myślenia.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67984647","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Niniejszy artykuł składa się z trzech części: W pierwszej części syntetycznie przedstawiono zarys tendencji intelektualnych w myśli post renesansowej (hermetyzm, alchemia, kabalistyka), które wygenerowały zwrot ikoniczny (emblematyka, ikonologia). Jego istota sprowadza się do integralnego związku motta (lemma), ryciny (imago) i tekstu poetyckiego (subskrypcja). Część druga stanowi dokładniejszą analizę jednej z ilustracji zawartej w pierwszym tomie niemieckiego wydania dzieł Jacoba Böhme z roku 1682 (Amsterdam). Epoka, obowiązujące wówczas gusty estetyczne oraz teozoficzna zawartość dzieła pozwalają odczytywać tę ilustrację z punktu widzenia ikonologii. Natomiast część trzecia poświęcona jest dwóm kwestiom. Po pierwsze, jednym z centralnych wątków w idealizmie niemieckim była dyskusja wokół pojęcia absolutu: czy absolut da się ująć w pojęciach (Hegel), czy też w oglądzie wewnętrznym (Schelling). W romantyzmie dominowała tendencja do subiektywno-spekulatywnego ujmowania absolutu. Filozofia i sztuka romantyzmu wzorowała się m.in. na średniowiecznej mistyce niemieckiej i teozofii Böhme, poszukując w tych źródłach najlepszego przedstawienia tego, co nieprzedstawialne, czyli absolutu. Po drugie, romantyzm filozoficzny i artystyczny wypracował nowy typ obrazowania – obrazy językowe. Dylemat, jaki wynikał z dyskusji w idealizmie niemieckim – pojęcie czy ogląd wewnętrzny, ze współczesnego punktu widzenia, należałoby rozwiązać kompromisowo: słowo i obraz.
{"title":"Imaging the Absolute: Can Philosophy Visualize Abstractions?","authors":"Leon Miodoński","doi":"10.18276/aie.2023.62-04","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.62-04","url":null,"abstract":"Niniejszy artykuł składa się z trzech części: W pierwszej części syntetycznie przedstawiono zarys tendencji intelektualnych w myśli post renesansowej (hermetyzm, alchemia, kabalistyka), które wygenerowały zwrot ikoniczny (emblematyka, ikonologia). Jego istota sprowadza się do integralnego związku motta (lemma), ryciny (imago) i tekstu poetyckiego (subskrypcja). Część druga stanowi dokładniejszą analizę jednej z ilustracji zawartej w pierwszym tomie niemieckiego wydania dzieł Jacoba Böhme z roku 1682 (Amsterdam). Epoka, obowiązujące wówczas gusty estetyczne oraz teozoficzna zawartość dzieła pozwalają odczytywać tę ilustrację z punktu widzenia ikonologii. Natomiast część trzecia poświęcona jest dwóm kwestiom. Po pierwsze, jednym z centralnych wątków w idealizmie niemieckim była dyskusja wokół pojęcia absolutu: czy absolut da się ująć w pojęciach (Hegel), czy też w oglądzie wewnętrznym (Schelling). W romantyzmie dominowała tendencja do subiektywno-spekulatywnego ujmowania absolutu. Filozofia i sztuka romantyzmu wzorowała się m.in. na średniowiecznej mistyce niemieckiej i teozofii Böhme, poszukując w tych źródłach najlepszego przedstawienia tego, co nieprzedstawialne, czyli absolutu. Po drugie, romantyzm filozoficzny i artystyczny wypracował nowy typ obrazowania – obrazy językowe. Dylemat, jaki wynikał z dyskusji w idealizmie niemieckim – pojęcie czy ogląd wewnętrzny, ze współczesnego punktu widzenia, należałoby rozwiązać kompromisowo: słowo i obraz.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67985442","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Problematyka różnych typów myślenia sytuuje się na pograniczu refleksji wielu dyscyplin – filozofii, antropologii i psychologii. Każda z nich prezentuje inne podejście do próby zdefiniowania myślenia. Odnosi się to też do wczesnych sformułowań w rozwoju antropologii pojęcia tzw. „pierwotnego umysłu” i prób określenia specyfiki dokonywanych przez niego operacji. Pojęcie to zostało odrzucone, ale pozostał problem wyodrębnienia pewnych cech myślenia symbolicznego, mitologicznego, figuratywnego czy „myśli nieoswojonej”. Koncepcje związane z tymi pojęciami wskazują na zespół cech wspólnych, np. zasadę pars pro toto czy kojarzenie obiektów na podstawie styczności przestrzennej i wiele innych. Celem badań jest przyjrzenie się kilku takim zbiorom i wskazanie na ich wspólne zakresy.
{"title":"The problem of „primeval mind” and symbolic thinking in early anthropological-philosophical approaches.","authors":"Ilona Błocian","doi":"10.18276/aie.2023.62-06","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.62-06","url":null,"abstract":"Problematyka różnych typów myślenia sytuuje się na pograniczu refleksji wielu dyscyplin – filozofii, antropologii i psychologii. Każda z nich prezentuje inne podejście do próby zdefiniowania myślenia. Odnosi się to też do wczesnych sformułowań w rozwoju antropologii pojęcia tzw. „pierwotnego umysłu” i prób określenia specyfiki dokonywanych przez niego operacji. Pojęcie to zostało odrzucone, ale pozostał problem wyodrębnienia pewnych cech myślenia symbolicznego, mitologicznego, figuratywnego czy „myśli nieoswojonej”. Koncepcje związane z tymi pojęciami wskazują na zespół cech wspólnych, np. zasadę pars pro toto czy kojarzenie obiektów na podstawie styczności przestrzennej i wiele innych. Celem badań jest przyjrzenie się kilku takim zbiorom i wskazanie na ich wspólne zakresy.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67985579","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Androgyny as the idea of unity and wholeness appears in the thought of Gaston Bachelard in the context of a poetic dream. It is in it, as we learn from “Poetics of Dreams”, that the reconciliation of anima and animus, female and male in one psyche takes place. The anima dream is called by the French philosopher the philosophy of androgynous existence, which shows us a double idealization of humanity. The anima and animus, confirming the androgyny of the psyche, are Self-moments. This dual nature of mental being is expressed through two antagonisms represented by the function of reality (adaptation to reality and social life) and the function of irreality (loneliness of dreams); supervised thought (criticism, censorship) and free dreaming (liking, acceptance, attachment); work (effort) and rest (relaxation); anxiety (project, anticipation) and peace (presence in oneself) - especially around the duality that crystallizes in the distinction between the scientific mind (l'esprit scientifique) under the sign of the animus (concepts, knowledge) and the poetic mind (l'esprit poetique) anima (images, communion of souls). Androgyny, understood as the integral life of the psyche, is for Bachelard perspective and valuable, and he identifies attempts to seek it with the question of the meaning of human existence. The study of the dream shows its fundamental importance for the balance of the psyche. The power of images understood in this way then creates the art of living. In this sense, Bachelard becomes a precursor of a new perspective in the field of reflection on the issue of the image - it turns out that the image is responsible for the relationship between man and the world.
{"title":"Androgyny and a Dream: Gaston Bachelard’s Question about a New Anthropology","authors":"Kamila Morawska","doi":"10.18276/aie.2023.62-07","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.62-07","url":null,"abstract":"Androgyny as the idea of unity and wholeness appears in the thought of Gaston Bachelard in the context of a poetic dream. It is in it, as we learn from “Poetics of Dreams”, that the reconciliation of anima and animus, female and male in one psyche takes place. The anima dream is called by the French philosopher the philosophy of androgynous existence, which shows us a double idealization of humanity. The anima and animus, confirming the androgyny of the psyche, are Self-moments. This dual nature of mental being is expressed through two antagonisms represented by the function of reality (adaptation to reality and social life) and the function of irreality (loneliness of dreams); supervised thought (criticism, censorship) and free dreaming (liking, acceptance, attachment); work (effort) and rest (relaxation); anxiety (project, anticipation) and peace (presence in oneself) - especially around the duality that crystallizes in the distinction between the scientific mind (l'esprit scientifique) under the sign of the animus (concepts, knowledge) and the poetic mind (l'esprit poetique) anima (images, communion of souls). Androgyny, understood as the integral life of the psyche, is for Bachelard perspective and valuable, and he identifies attempts to seek it with the question of the meaning of human existence. The study of the dream shows its fundamental importance for the balance of the psyche. The power of images understood in this way then creates the art of living. In this sense, Bachelard becomes a precursor of a new perspective in the field of reflection on the issue of the image - it turns out that the image is responsible for the relationship between man and the world.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67985667","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Husserl’s allegiance to realism came under attack following his Ideas. Ingarden was a fierce critic of his teacher’s turn to transcendental idealism, and provided compelling arguments both for his idealist reading of Husserl and for his rejection of idealism. One of the main arguments Ingarden devised against Husserl’s turn was based on his aesthetics. Against Husserl, Ingarden established literary works and fictional objects as purely intentional objects that are (1) doubly-structured, vis-à-vis their formal ontology, and (2) endowed with spots of indeterminacy. These facts, Ingarden argues, necessitate the transcendence of the purely intentional object. In this paper, I explore his argument, while establishing the ontological foundation on which it rests.
{"title":"Ingarden’s Aesthetic Argument Against Husserl’s Transcendental Idealism Turn","authors":"Hicham Jakha","doi":"10.18276/aie.2023.63-04","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.63-04","url":null,"abstract":"Husserl’s allegiance to realism came under attack following his Ideas. Ingarden was a fierce critic of his teacher’s turn to transcendental idealism, and provided compelling arguments both for his idealist reading of Husserl and for his rejection of idealism. One of the main arguments Ingarden devised against Husserl’s turn was based on his aesthetics. Against Husserl, Ingarden established literary works and fictional objects as purely intentional objects that are (1) doubly-structured, vis-à-vis their formal ontology, and (2) endowed with spots of indeterminacy. These facts, Ingarden argues, necessitate the transcendence of the purely intentional object. In this paper, I explore his argument, while establishing the ontological foundation on which it rests.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"36 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135840970","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The main aim of this text is to explicate what paragraphs 134-137 of Philosophical Investigations say about truth. Nevertheless, I start with a discussion of the remarks on truth contained in the Tractatus because the thoughts expressed in the latter should be read in the context of the thoughts expressed in the former. According to my interpretation of paragraphs 134-137 of the Investigations, Wittgenstein aims to show that the relationship between the concept of truth and the concept of a proposition may consist in the fact that truth and falsity, in certain language games, are constitutive elements of what a proposition is, but it must be added that these concepts cannot be comprehended independently from each other. I also come to the conclusion that in his opinion the concept of truth is expressed in various ways in our language, it being conveyed by such expressions as “… is true” and “this is how things are: …”, and that this shows that while asserting that something is true one can emphasize, on the one hand, that it is a proposition that says that things are a certain way, and on the other, just the fact that things are thus and so.
{"title":"Wittgenstein on Truth: Some Remarks on Paragraphs 134-137 of Philosophical Investigations","authors":"Jan Wawrzyniak","doi":"10.18276/aie.2023.63-01","DOIUrl":"https://doi.org/10.18276/aie.2023.63-01","url":null,"abstract":"The main aim of this text is to explicate what paragraphs 134-137 of Philosophical Investigations say about truth. Nevertheless, I start with a discussion of the remarks on truth contained in the Tractatus because the thoughts expressed in the latter should be read in the context of the thoughts expressed in the former. According to my interpretation of paragraphs 134-137 of the Investigations, Wittgenstein aims to show that the relationship between the concept of truth and the concept of a proposition may consist in the fact that truth and falsity, in certain language games, are constitutive elements of what a proposition is, but it must be added that these concepts cannot be comprehended independently from each other. I also come to the conclusion that in his opinion the concept of truth is expressed in various ways in our language, it being conveyed by such expressions as “… is true” and “this is how things are: …”, and that this shows that while asserting that something is true one can emphasize, on the one hand, that it is a proposition that says that things are a certain way, and on the other, just the fact that things are thus and so.","PeriodicalId":37710,"journal":{"name":"Analiza i Egzystencja","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135841199","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：