‟Wir Deutschjuden”: The Image of Germans and Westjuden in the German-Language Jewish Press of the First World War and the Interwar PeriodThe interwar period was a highly special time in reference to defining and constructing all kinds of cultural identities in Europe. One of the groups building their identity at the time were the so-called Westjuden, a Jewish community culturally defined as Ashkenazi assimilated under the influence of the Jewish Enlightenment (the Haskalah). In German territory, Westjuden considered themselves German citizens of the Jewish faith, thus separating themselves from the remaining groups of Ashkenazi Jews, i.e. the Ostjuden. Also describing themselves as Germans in the German-language Jewish press, Westjuden frequently characterized, analyzed, and searched for confirmation of their belonging to the German cultural circle.The aim of the article is to reconstruct the image of Germans and Westjuden themselves in the German-language Jewish press at the time of the First World War and in the interwar period. „Wir Deutschjuden”: obraz Niemców oraz Westjuden w niemieckojęzycznej prasie żydowskiej z okresu pierwszej wojny światowej oraz dwudziestolecia międzywojennegoOkres pierwszej wojny światowej oraz dwudziestolecia międzywojennego był czasem niezwykle specyficznym, jeśli chodzi o określanie i konstruowanie wszelkich ku lturowych tożsamości w Europie. Jedną z takich grup byli Deutschjuden, tj. zasymilowani pod wpływem oświecenia żydowskiego (Haskali) Żydzi niemieccy. Deutschjuden deklarowali się jako „obywatele niemieccy wyznania mojżeszowego”, separując się tym ostentacyjnie od migrujących do Niemiec Żydów z Europy wschodniej – Ostjuden. Na łamach swojej prasy niemieckojęzycznej Żydzi wielokrotnie charakteryzowali, analizowali, szukali potwierdzenia przynależności do niemieckiego kręgu kulturowego, opisując przy tym siebie, jak i Niemców.Celem artykułu jest rekonstrukcja kulturowego obrazu Deutschjuden oraz pośrednio Niemców ze szczególnym uwzględnieniem dyskursu odnoszącego się do języka, religii, kultury historycznej czy tradycji Deutschjuden.
“德意志犹太人”:第一次世界大战和两次世界大战之间时期德语犹太报刊中的德意志人和西犹太人形象两次世界大战之间时期是界定和构建欧洲各种文化身份的一个非常特殊的时期。当时建立自己身份的群体之一是所谓的Westjuden，这是一个犹太社区，在文化上被定义为在犹太启蒙运动(Haskalah)的影响下被同化的德系犹太人。在德国领土上，西犹登人认为自己是犹太信仰的德国公民，从而将自己与其余的德系犹太人群体，即东犹登人区分开来。Westjuden也在德语犹太媒体上自称为德国人，他们经常描述、分析和寻找他们属于德国文化圈的证据。这篇文章的目的是重建德国人和西犹登在第一次世界大战期间以及两次世界大战之间的德语犹太媒体中的形象。”我们Deutschjuden”:obraz Niemcow oraz Westjuden w niemieckojęzycznej prasieżydowskiej z okresu pierwszej wojnyświatowej oraz dwudziestolecia międzywojennegoOkres pierwszej wojnyświatowej oraz dwudziestolecia międzywojennego由łczasem niezwykle specyficznym,我李śchodzi o okreś拉妮我konstruowanie wszelkich ku lturowych,ż萨摩ści w Europie。jednoz takich group byli Deutschjuden, tj。zasymilowani pod wpływem oświecenia żydowskiego (Haskali) ŻydziDeutschjuden deklarowali siojako " bybywatele neemieccy wyznania mojżeszowego "， separując siotym ostentacyjnie od migrujących do Niemiec Żydów z Europy wschodniej - Ostjuden。Na łamach swojej prasy niemieckojęzycznej Żydzi wielokrotnie charakteryzowali, analizowali, szukali potwerdzenia przynależności do niemieckiego kręgu kulturowego, opisując przy tym siebie, jak i Niemców。Celem artykułu jest rekonstrukcja kulturowego obrazu Deutschjuden oraz pośrednio Niemców ze szczególnym uwzględnieniem dyskursu odnoszącego sizydo języka，宗教，文化，历史，传统，德国。
{"title":"‟Wir Deutschjuden”: The Image of Germans and Westjuden in the German-Language Jewish Press of the First World War and the Interwar Period","authors":"Izabela Olszewska","doi":"10.11649/CH.2020.006","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/CH.2020.006","url":null,"abstract":"‟Wir Deutschjuden”: The Image of Germans and Westjuden in the German-Language Jewish Press of the First World War and the Interwar PeriodThe interwar period was a highly special time in reference to defining and constructing all kinds of cultural identities in Europe. One of the groups building their identity at the time were the so-called Westjuden, a Jewish community culturally defined as Ashkenazi assimilated under the influence of the Jewish Enlightenment (the Haskalah). In German territory, Westjuden considered themselves German citizens of the Jewish faith, thus separating themselves from the remaining groups of Ashkenazi Jews, i.e. the Ostjuden. Also describing themselves as Germans in the German-language Jewish press, Westjuden frequently characterized, analyzed, and searched for confirmation of their belonging to the German cultural circle.The aim of the article is to reconstruct the image of Germans and Westjuden themselves in the German-language Jewish press at the time of the First World War and in the interwar period. „Wir Deutschjuden”: obraz Niemców oraz Westjuden w niemieckojęzycznej prasie żydowskiej z okresu pierwszej wojny światowej oraz dwudziestolecia międzywojennegoOkres pierwszej wojny światowej oraz dwudziestolecia międzywojennego był czasem niezwykle specyficznym, jeśli chodzi o określanie i konstruowanie wszelkich ku lturowych tożsamości w Europie. Jedną z takich grup byli Deutschjuden, tj. zasymilowani pod wpływem oświecenia żydowskiego (Haskali) Żydzi niemieccy. Deutschjuden deklarowali się jako „obywatele niemieccy wyznania mojżeszowego”, separując się tym ostentacyjnie od migrujących do Niemiec Żydów z Europy wschodniej – Ostjuden. Na łamach swojej prasy niemieckojęzycznej Żydzi wielokrotnie charakteryzowali, analizowali, szukali potwierdzenia przynależności do niemieckiego kręgu kulturowego, opisując przy tym siebie, jak i Niemców.Celem artykułu jest rekonstrukcja kulturowego obrazu Deutschjuden oraz pośrednio Niemców ze szczególnym uwzględnieniem dyskursu odnoszącego się do języka, religii, kultury historycznej czy tradycji Deutschjuden.","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43028232","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Mnemotope of Zion and Theopolitical Chronotopes in Ottoman MacedoniaThe discussion in the text, through the intersection of the disciplines of literature and history, oral poetry and ethical sermons from the period of the Enlightenment process in Ottoman Macedonia, aims to affirm the comparative relation between two questions. The first one is: How does one reach Zion (understood as a mnemotope) in the absence of a political identity of the Sephardim of Monastir (Bitola) within the framework of the Ottoman millet system? The second question is: How is the theo-messianic desire for Zion (understood as a vertical history) possible and accomplishable in the linearity of history, in the context of existing political chronotopes, or so-called Christian-Orthodox nationalisms in Ottoman Macedonia? In this complex historical period, the image of Zion does not have a real political place, but it still remains to emanate significant meaning about the homeland as a spiritual space. Mnemotyp Syjonu i teopolityczne chronotopy w osmańskiej MacedoniiZaprezentowana w niniejszej pracy dyskusja ma na celu potwierdzenie związków pokrewieństwa między dwoma pytaniami: jak dotrzeć do Syjonu (rozumianego jako mnemotyp) przy braku politycznej tożsamości Sefardyjczyków z Monastyru/ Bitoli, w ramach systemu osmańskiego milletu? Drugie pytanie postawione w tekście brzmi: w jaki sposób teomesjanistyczne pragnienie Syjonu (rozumiane jako historia wertykalna) jest możliwe i osiągalne w historii linearnej, w kontekście istniejących politycznych chronotypów lub tak zwanych chrześcijańsko-prawosławnych nacjonalizmów w Macedonii osmańskiej? W artykule posługuję się analizą komparatystyczną w kluczu interdyscyplinarnym, który stwarza podstawy do połączenia literatury i historii, poezji ustnej i etycznych kazań z okresu oświecenia w Macedonii osmańskiej.
{"title":"Mnemotope of Zion and Theopolitical Chronotopes in Ottoman Macedonia","authors":"Sofija Grandakovska","doi":"10.11649/CH.2020.003","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/CH.2020.003","url":null,"abstract":"Mnemotope of Zion and Theopolitical Chronotopes in Ottoman MacedoniaThe discussion in the text, through the intersection of the disciplines of literature and history, oral poetry and ethical sermons from the period of the Enlightenment process in Ottoman Macedonia, aims to affirm the comparative relation between two questions. The first one is: How does one reach Zion (understood as a mnemotope) in the absence of a political identity of the Sephardim of Monastir (Bitola) within the framework of the Ottoman millet system? The second question is: How is the theo-messianic desire for Zion (understood as a vertical history) possible and accomplishable in the linearity of history, in the context of existing political chronotopes, or so-called Christian-Orthodox nationalisms in Ottoman Macedonia? In this complex historical period, the image of Zion does not have a real political place, but it still remains to emanate significant meaning about the homeland as a spiritual space. Mnemotyp Syjonu i teopolityczne chronotopy w osmańskiej MacedoniiZaprezentowana w niniejszej pracy dyskusja ma na celu potwierdzenie związków pokrewieństwa między dwoma pytaniami: jak dotrzeć do Syjonu (rozumianego jako mnemotyp) przy braku politycznej tożsamości Sefardyjczyków z Monastyru/ Bitoli, w ramach systemu osmańskiego milletu? Drugie pytanie postawione w tekście brzmi: w jaki sposób teomesjanistyczne pragnienie Syjonu (rozumiane jako historia wertykalna) jest możliwe i osiągalne w historii linearnej, w kontekście istniejących politycznych chronotypów lub tak zwanych chrześcijańsko-prawosławnych nacjonalizmów w Macedonii osmańskiej? W artykule posługuję się analizą komparatystyczną w kluczu interdyscyplinarnym, który stwarza podstawy do połączenia literatury i historii, poezji ustnej i etycznych kazań z okresu oświecenia w Macedonii osmańskiej. ","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41540497","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
My Father’s Wars – Are Our Wars: Review of the Book: Alisse Waterstone (2014), My Father’s Wars: Migration, Memory, and the Violence of a Century. New York and London: Rutledge Taylor & Francis GroupThe book My Father’s Wars by Alisse Waterston is a structural expression of the need for a new anthropological orientation in history. Waterston chooses to gradually weave the narrative through the methodological directions of intimate ethnography. More precisely, it is a story about the importance of the relationship between micro-history and the fluidity of historical particularisms, between the relations of matrixes of power and reflections on anthropocultural systems of the higher kind. It is here that the value of the complex focalization point in the work is accommodated; it lies in the question in what grammatical person to tell an individual story (which at the same time leaves a strong seal the identity of the descendants) embedded in Jewish cultural history as part of the larger history of war(s) and migration trajectories in the 20th century. Wojny mojego ojca – to nasze wojny. Recenzja książki: Alisse Waterstone (2014), My Father’s Wars: Migration, Memory, and the Violence of a Century. New York and London: Rutledge Taylor & Francis GroupKsiążka My Father’s wars [Wojny mojego ojca] autorstwa Alisse Waterston jest wyrazem potrzeby nowej orientacji antropologicznej w historii. Waterston decyduje się na stopniowe splatanie narracji, wykorzystując metodologiczne kierunki etnografii intymnej. А dokładniej, jest to opowieść o znaczeniu związku pomiędzy mikrohistorią a płynnością historycznych partykularyzmów, między centrami władzy i refleksją zawartą w systemach antropologicznych wyższego rzędu. Właśnie na tej sferze jest skoncentrowany cel tej książki; zawarty jest w pytaniu, w jakiej kategorii gramatycznej opowiedzieć indywidualną historię (jednocześnie naznaczoną przez tożsamość potomków), osadzoną w żydowskiej historii kultury jako części szerszej historii wojny (wojen) i trajektorii migracyjnych w XX wieku.
{"title":"My Father’s Wars – Are Our Wars: Review of the Book: Alisse Waterstone (2014), My Father’s Wars: Migration, Memory, and the Violence of a Century. New York and London: Rutledge Taylor & Francis Group","authors":"Sofija Grandakovska","doi":"10.11649/CH.2020.017","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/CH.2020.017","url":null,"abstract":"My Father’s Wars – Are Our Wars: Review of the Book: Alisse Waterstone (2014), My Father’s Wars: Migration, Memory, and the Violence of a Century. New York and London: Rutledge Taylor & Francis GroupThe book My Father’s Wars by Alisse Waterston is a structural expression of the need for a new anthropological orientation in history. Waterston chooses to gradually weave the narrative through the methodological directions of intimate ethnography. More precisely, it is a story about the importance of the relationship between micro-history and the fluidity of historical particularisms, between the relations of matrixes of power and reflections on anthropocultural systems of the higher kind. It is here that the value of the complex focalization point in the work is accommodated; it lies in the question in what grammatical person to tell an individual story (which at the same time leaves a strong seal the identity of the descendants) embedded in Jewish cultural history as part of the larger history of war(s) and migration trajectories in the 20th century. Wojny mojego ojca – to nasze wojny. Recenzja książki: Alisse Waterstone (2014), My Father’s Wars: Migration, Memory, and the Violence of a Century. New York and London: Rutledge Taylor & Francis GroupKsiążka My Father’s wars [Wojny mojego ojca] autorstwa Alisse Waterston jest wyrazem potrzeby nowej orientacji antropologicznej w historii. Waterston decyduje się na stopniowe splatanie narracji, wykorzystując metodologiczne kierunki etnografii intymnej. А dokładniej, jest to opowieść o znaczeniu związku pomiędzy mikrohistorią a płynnością historycznych partykularyzmów, między centrami władzy i refleksją zawartą w systemach antropologicznych wyższego rzędu. Właśnie na tej sferze jest skoncentrowany cel tej książki; zawarty jest w pytaniu, w jakiej kategorii gramatycznej opowiedzieć indywidualną historię (jednocześnie naznaczoną przez tożsamość potomków), osadzoną w żydowskiej historii kultury jako części szerszej historii wojny (wojen) i trajektorii migracyjnych w XX wieku.","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42409244","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The Feminine Sphere of Yiddish Heritage: Review of the book: Joanna Lisek (2018), Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Sejny: Wydawnictwo Pogranicze.The review presents the monograph Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.) [Kol ishe: The Voice of Women in Yiddish Poetry (from the 16th Century to 1939)], published in 2018 by Joanna Lisek. The article focuses on the main topic of the monograph – the literary voices of women within Yiddish culture – and its historical, social and literary framework. Kobieca sfera dziedzictwa jidysz. Recenzja książki: Joanna Lisek (2018), Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Sejny: Wydawnictwo Pogranicze.Celem recenzji jest prezentacja wydanej w 2018 r. monografii Joanny Lisek, Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Omówienie koncentruje się na głównym temacie publikacji – literackich głosach kobiet z kręgu kultury jidysz – oraz jego historycznych, społecznych i literackich ramach.
意第绪语遗产的女性领域：书评：Joanna Lisek（2018），Kol isze–głos kobiet w poezji jidysz（od XVI w.do 1939 r.）。Sejny：Wydawnictwo Pogranicze。书评推出了Joanna Lisek于2018年出版的专著《Kol isze-gł。这篇文章聚焦于专著的主题——意第绪文化中女性的文学声音——及其历史、社会和文学框架。女性意第绪文化遗产。书评：Joanna Lisek（2018），Kol isze——意第绪语诗歌中女性的声音（从16世纪到1939年）。Kol isze–意第绪语诗歌中女性的声音（公元前16世纪至1939年）。讨论的重点是该出版物的主要主题——意第绪文化中女性的文学声音——及其历史、社会和文学框架。
{"title":"The Feminine Sphere of Yiddish Heritage: Review of the Book: Joanna Lisek, Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.), Wydawnictwo Pogranicze, Sejny 2018","authors":"Katarzyna Taczyńska","doi":"10.11649/CH.2020.016","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/CH.2020.016","url":null,"abstract":"The Feminine Sphere of Yiddish Heritage: Review of the book: Joanna Lisek (2018), Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Sejny: Wydawnictwo Pogranicze.The review presents the monograph Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.) [Kol ishe: The Voice of Women in Yiddish Poetry (from the 16th Century to 1939)], published in 2018 by Joanna Lisek. The article focuses on the main topic of the monograph – the literary voices of women within Yiddish culture – and its historical, social and literary framework. Kobieca sfera dziedzictwa jidysz. Recenzja książki: Joanna Lisek (2018), Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Sejny: Wydawnictwo Pogranicze.Celem recenzji jest prezentacja wydanej w 2018 r. monografii Joanny Lisek, Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Omówienie koncentruje się na głównym temacie publikacji – literackich głosach kobiet z kręgu kultury jidysz – oraz jego historycznych, społecznych i literackich ramach.","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46703779","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Transgenerational Memory: From Pre-Holocaust to Post-Yugoslavia The study focuses on Fanika as an example of documentary writing by firstand second-generation survivors, i.e. women in the mother-daughter relationship (Hanna Altarac/Fanika Lucic and Branka Jovicic), both from Sarajevo, Yugoslavia. The timeline of the life story of Hanna/Fanika, born in 1922 in a Sephardic family from Sarajevo, coincides on the macro level with the history of Yugoslavia (the establishment of the state and the interwar period, World War Two and the Holocaust, the postwar socialist period, the break-up of the country and post-Yugoslavia), which is important for the contextualization of the narrative. We have analyzed the motivation of first-generation survivor Fanika Lucic to present her memories of the Holocaust, highlighting the importance of communicative memory as an instrument of their transmission to a second-generation survivor as well as the process involved in their transfer from private to public narrative. Further analysis refers to the generic frames of the narrative, its hybrid character, and its liminal position at a point where biography and autobiography meet and interact. Mediation is a key procedure in Fanika , so attention has been dedicated to determining the degrees of mediation, their variation throughout the narrative and their impact on the substructures (narrative segments). Finally, we have identified, interpreted, and contextualized several gender markers appearing at various levels of the text. In conclusion, the book was designed not only to transmit the Holocaust testimony of Fanika Lucic, but also to provide a biographical account of her life in socialist Yugoslavia, her experience of the war in Bosnia, and the final phase of her life as a Canadian immigrant. Transgenerational memory and gender play a key role in the hybrid structure of this book, which is a welcome contribution to Yugoslav Holocaust literature. Pamiec miedzypokoleniowa: od czasow przed Holokaustem do okresu postjugoslowianskiego Artykul analizuje ksiązke Fanika jako przyklad prozy dokumentalnej, autorstwa dwoch kobiet nalezących kolejno do pierwszego i drugiego pokolenia ocalalych z Holokaustu. Są to pochodzące z Sarajewa matka i corka – Hanna Altarac/Fanika Lucic i Branka Jovicic. Ramy czasowe historii zycia Hanny/Faniki (ur. 1922 w sefardyjskiej rodzinie) zbiegają sie z historią Jugoslawii (powstanie panstwa i okres miedzywojenny, II wojna światowa i Holokaust, powojenny socjalistyczny okres, rozpad kraju i okres postjugoslowianski), co stanowi istotny punkt wyjścia dla kontekstualizacji narracji. W artykule poddano analizie zarowno motywacje ocalalej z pierwszego pokolenia Faniki Lucic do przedstawienia swoich wspomnien z Holokaustu, podkreślając znaczenie pamieci komunikacyjnej jako narzedzia sluzącego do przekazywania wspomnien ocalalemu z drugiego pokolenia, jak i proces transferu wspomnien z narracji prywatnej do publicznej. Dalsza analiza odnosi sie do ogolnych
跨代记忆:从大屠杀前到后南斯拉夫。本研究将Fanika作为第一代和第二代幸存者的纪录片写作的一个例子，即母女关系中的妇女(Hanna Altarac/Fanika Lucic和Branka Jovicic)，都来自南斯拉夫萨拉热窝。Hanna/Fanika于1922年出生在萨拉热窝的一个西班牙系犹太人家庭，她的人生故事的时间线在宏观层面上与南斯拉夫的历史(国家的建立和两次世界大战之间的时期，第二次世界大战和大屠杀，战后社会主义时期，国家的分裂和后南斯拉夫时期)相吻合，这对叙事的语境化很重要。我们分析了第一代幸存者Fanika Lucic呈现她对大屠杀的记忆的动机，强调了交流记忆作为将其传递给第二代幸存者的工具的重要性，以及从私人叙述到公共叙述的转变过程。进一步的分析涉及到叙事的一般框架，它的混合特征，以及它在传记和自传相遇和互动的点上的有限位置。调解在Fanika中是一个关键的过程，因此人们一直致力于确定调解的程度，它们在整个叙事中的变化以及它们对子结构(叙事片段)的影响。最后，我们已经确定，解释和语境化出现在文本的不同层次的几个性别标记。总之，这本书的目的不仅是传递法妮卡·卢西奇的大屠杀证词，而且还提供了她在社会主义南斯拉夫生活的传记叙述，她在波斯尼亚战争中的经历，以及她作为加拿大移民生活的最后阶段。跨代记忆和性别在这本书的混合结构中发挥了关键作用，这是对南斯拉夫大屠杀文学的一个受欢迎的贡献。pamiecmiedzypokoleniowa: od czasow prized Holokaustem do okresu postjugoslowianskiego Artykul analyizuje ksiązke Fanika jako przyklad prozy docentalnej, autorstwa dwoch kobiet nalezących kolejno do pierwszego i drugiego pokolenia ocalalych z Holokaustu。szoto pochodzące z Sarajewa matka i corka - Hanna Altarac/Fanika Lucic i Branka Jovicic。Ramy czasowe history / zycia Hanny/Faniki (ur)1922 w sefardyjskiej rodzinie) zbiegają您z一历史性ąJugoslawii (powstanie panstwa我okres miedzywojenny, II wojnaświatowa我Holokaust powojenny socjalistyczny okres, rozpad kraju我okres postjugoslowianski),公司stanowi istotny punkt wyjś中情局国防后勤局kontekstualizacji narracji。【中文翻译】:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:中文翻译为:Dalsza分析了野生学中的野生学、杂交学中的野生学、自传体中的野生学、野生学中的野生学、野生学中的野生学。Poniewaz mediacja jest procedure(程序化)kluczowew Fanice, zwrocono uwage na określenie stopnia mediacji, jej zmienności poprzez naracje, a takze jej wplywu na narracyjne podstruckstructure(分段叙事)。Wreszcie zidentyfikowano, zinterpretotowano i osadzono w kontekście kilka wyznacznikow plci pojawiających sie na roznych poziomach tekstu。Podsumowując, ksiązka milala na celu nie tylko przekazanie świadectwa o Holokauście Faniki Lucic, ale takze przedstawienie biograficznej jugolslai, jej doświadczen wojny w Bośni i ostatniej fazy jejzycia jako imigrantki w Kanadzie。pamiecmiedzypokoleniowa i plec odgrywajekluczowerole w hybrydowej strukturze tej ksiązki, ktora wnosiistywklad do jugoslowianskiej literature Holokaustu。
{"title":"Transgenerational Memory: From Pre-Holocaust to Post-Yugoslavia","authors":"Кринка","doi":"10.11649/CH.2020.004","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/CH.2020.004","url":null,"abstract":"Transgenerational Memory: From Pre-Holocaust to Post-Yugoslavia The study focuses on Fanika as an example of documentary writing by firstand second-generation survivors, i.e. women in the mother-daughter relationship (Hanna Altarac/Fanika Lucic and Branka Jovicic), both from Sarajevo, Yugoslavia. The timeline of the life story of Hanna/Fanika, born in 1922 in a Sephardic family from Sarajevo, coincides on the macro level with the history of Yugoslavia (the establishment of the state and the interwar period, World War Two and the Holocaust, the postwar socialist period, the break-up of the country and post-Yugoslavia), which is important for the contextualization of the narrative. We have analyzed the motivation of first-generation survivor Fanika Lucic to present her memories of the Holocaust, highlighting the importance of communicative memory as an instrument of their transmission to a second-generation survivor as well as the process involved in their transfer from private to public narrative. Further analysis refers to the generic frames of the narrative, its hybrid character, and its liminal position at a point where biography and autobiography meet and interact. Mediation is a key procedure in Fanika , so attention has been dedicated to determining the degrees of mediation, their variation throughout the narrative and their impact on the substructures (narrative segments). Finally, we have identified, interpreted, and contextualized several gender markers appearing at various levels of the text. In conclusion, the book was designed not only to transmit the Holocaust testimony of Fanika Lucic, but also to provide a biographical account of her life in socialist Yugoslavia, her experience of the war in Bosnia, and the final phase of her life as a Canadian immigrant. Transgenerational memory and gender play a key role in the hybrid structure of this book, which is a welcome contribution to Yugoslav Holocaust literature. Pamiec miedzypokoleniowa: od czasow przed Holokaustem do okresu postjugoslowianskiego Artykul analizuje ksiązke Fanika jako przyklad prozy dokumentalnej, autorstwa dwoch kobiet nalezących kolejno do pierwszego i drugiego pokolenia ocalalych z Holokaustu. Są to pochodzące z Sarajewa matka i corka – Hanna Altarac/Fanika Lucic i Branka Jovicic. Ramy czasowe historii zycia Hanny/Faniki (ur. 1922 w sefardyjskiej rodzinie) zbiegają sie z historią Jugoslawii (powstanie panstwa i okres miedzywojenny, II wojna światowa i Holokaust, powojenny socjalistyczny okres, rozpad kraju i okres postjugoslowianski), co stanowi istotny punkt wyjścia dla kontekstualizacji narracji. W artykule poddano analizie zarowno motywacje ocalalej z pierwszego pokolenia Faniki Lucic do przedstawienia swoich wspomnien z Holokaustu, podkreślając znaczenie pamieci komunikacyjnej jako narzedzia sluzącego do przekazywania wspomnien ocalalemu z drugiego pokolenia, jak i proces transferu wspomnien z narracji prywatnej do publicznej. Dalsza analiza odnosi sie do ogolnych","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":"1 1","pages":"33-54"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"64853735","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The Jewish Identity of the “Unexpected Generation” in the Context of the Upbringing Model in a Mixed FamilyThe goal of the article is to introduce one of the youngest Jewish generations in Poland, known as the “unexpected generation”, based on my own research and the findings of other researchers. At the same time, I consider the essence of upbringing in a mixed family and its consequences for the socio-cultural identity of this generation. I look at ways of constructing patterns of Jewish family life and possible forms and content of intergenerational family transmission. I also highlight challenges and potential threats faced by Jewish families living in Poland today. Consequently, I try to outline possible further research directions related to issues of cultural content transmission in a family and the transmission of Jewish religious and linguistic heritage. Tożsamość żydowska „nieoczekiwanego pokolenia” w kontekście modelu wychowania w rodzinie mieszanej W swoim artykule chciałabym przybliżyć jedno z najmłodszych pokoleń żydowskich w Polsce, zwane „nieoczekiwaną generacją”, na podstawie badań własnych oraz ustaleń innych badaczy. Jednocześnie uwzględniam istotę wychowania w rodzinie mieszanej i to, jakie niesie za sobą konsekwencje dla tożsamości społeczno-kulturowej tegoż pokolenia. Przyjrzę się sposobom konstruowania wzorów żydowskiego życia rodzinnego oraz możliwym formom i treściom rodzinnej transmisji międzypokoleniowej. Wskażę także na wyzwania i potencjalne zagrożenia, przed którymi stają dziś żydowskie rodziny mieszkające w Polsce. W efekcie postaram się wytyczyć możliwe dalsze kierunki badawcze podejmujące kwestie transmisji treści kulturowych w rodzinie, przekazu żydowskiego dziedzictwa religijnego i językowego.
{"title":"The Jewish Identity of the “Unexpected Generation” in the Context of the Upbringing Model in a Mixed Family","authors":"Joanna Cukras-Stelągowska","doi":"10.11649/CH.2020.007","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/CH.2020.007","url":null,"abstract":"The Jewish Identity of the “Unexpected Generation” in the Context of the Upbringing Model in a Mixed FamilyThe goal of the article is to introduce one of the youngest Jewish generations in Poland, known as the “unexpected generation”, based on my own research and the findings of other researchers. At the same time, I consider the essence of upbringing in a mixed family and its consequences for the socio-cultural identity of this generation. I look at ways of constructing patterns of Jewish family life and possible forms and content of intergenerational family transmission. I also highlight challenges and potential threats faced by Jewish families living in Poland today. Consequently, I try to outline possible further research directions related to issues of cultural content transmission in a family and the transmission of Jewish religious and linguistic heritage. Tożsamość żydowska „nieoczekiwanego pokolenia” w kontekście modelu wychowania w rodzinie mieszanej W swoim artykule chciałabym przybliżyć jedno z najmłodszych pokoleń żydowskich w Polsce, zwane „nieoczekiwaną generacją”, na podstawie badań własnych oraz ustaleń innych badaczy. Jednocześnie uwzględniam istotę wychowania w rodzinie mieszanej i to, jakie niesie za sobą konsekwencje dla tożsamości społeczno-kulturowej tegoż pokolenia. Przyjrzę się sposobom konstruowania wzorów żydowskiego życia rodzinnego oraz możliwym formom i treściom rodzinnej transmisji międzypokoleniowej. Wskażę także na wyzwania i potencjalne zagrożenia, przed którymi stają dziś żydowskie rodziny mieszkające w Polsce. W efekcie postaram się wytyczyć możliwe dalsze kierunki badawcze podejmujące kwestie transmisji treści kulturowych w rodzinie, przekazu żydowskiego dziedzictwa religijnego i językowego.","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48070970","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
In the Twilight of Ideologies: Power and Esotericism in Soviet State SocialismAt the turn of the 19th and 20th centuries, esoteric/occult ideas and movements played an important part in the intellectual, scientific and artistic life of Russia. Occultism lived in symbiosis for some time with virtually every 19th-century ideology, and, to a certain degree, it managed to convert this strange ability into the ideological environment of state socialism as well – a system that was officially hostile towards occultism. However, the relationship between state power, based on “dialectic materialism”, and the various forms of occult ideas that survived in that era was not always clear: it kept changing with time, and depended on the influence of those ideas on society. In this paper I will propose some frameworks for the interpretation of the bizarre dynamics between esotericism and Soviet state power, and argue that the reactions of state power to the various manifestations of esoteric ideas – from (quasi-) scientific to community-building and individualistic manifestations – require different interpretative approaches. Az ideológiák szürkületében: hatalom és ezoterika a szovjet állami szocializmusban A 19-20. század fordulóján Oroszország szellemi, tudományos és művészi életében az ezoterikus/okkult eszmék és mozgalmak meghatározó szerepet játszottak. Az okkultizmus szinte minden 19. századi ideológiával képes volt valamiféle szimbiózisba kerülni, s ezt a különös tulajdonságát a hivatalosan ellenséges államszocialista ideológiai közegbe is képes volt bizonyos mértékig átörökíteni. A „dialektikus materializmus” alapjain álló hatalom viszonya az okkult eszmék továbbélési formáihoz ugyanakkor nem mindig volt egyértelmű: ez korszakonként és az eszmék társadalmi-közösségei hatásától függően is változott. A tanulmány értelmezési kereteket próbál javasolni az ezotéria és szovjethatalom sajátosan bizarr dinamikájú viszonyára, s arra a következtetésre jut, hogy az ezoterikus eszmék különböző megnyilvánulási formái – a (kvázi)tudományos, a közösségépítő és az individuális-önmegvalósító – által kiváltott hatalmi reakció más-más interpretációs megközelítést igényel. W mroku ideologii: władza i ezoteryka w radzieckim socjalizmie państwowym Na przełomie XIX i XX wieku idee i ruchy ezoteryczne/okultystyczne grały znaczącą rolę w życiu duchowym, naukowym i artystycznym Rosji. Okultyzm był w stanie wejść w jakiś rodzaj symbiozy z niemal każdą dziewiętnastowieczną ideologią i do pewnego stopnia mógł przekazać w spadku tę szczególną sposobność oficjalnie wrogim im ideologicznie organom państwa socjalistycznego. Jednak relacja między władzą państwową, opartą na „materializmie dialektycznym”, a różnymi formami okultystycznych idei, które przetrwały w tamtym okresie, nie zawsze była jasna: zawsze zmieniała się ona wraz z upływem czasu i zależała od wpływu tych idei na społeczeństwo. Niniejszy artykuł proponuje pewne ramy interpretacji niecodziennej dynamiki relacji stosunków
在19世纪和20世纪之交的《意识形态的黄昏：苏联国家社会主义中的权力和神秘主义》中，神秘/神秘的思想和运动在俄罗斯的知识、科学和艺术生活中发挥了重要作用。神秘主义与几乎所有19世纪的意识形态共生了一段时间，在某种程度上，它成功地将这种奇怪的能力转化为国家社会主义的意识形态环境——一个正式接纳神秘主义的体系。然而，基于“辩证唯物主义”的国家权力与那个时代幸存下来的各种形式的神秘思想之间的关系并不总是明确的：它随着时间的推移而不断变化，并取决于这些思想对社会的影响。在本文中，我将提出一些框架来解释神秘主义和苏联国家权力之间的奇异动态，并认为国家权力对神秘思想的各种表现形式的反应——从（准）科学到社区建设和个人主义表现形式——需要不同的解释方法。Az ideológiák szürkületében：hatalomés ezoterika a szovjetállami szocializmusban a 19-20。század fordulóján Oroszország szellemi，tudományosés müvésziéletében az ezoterikus/okkult eszmékés mozgalmak meghatározószerepet játszottak。神秘主义19。századi ideológiával képes volt valamiféle szimbiózisba kerülni，s ezt a különös tulajdonságát a hivatalosan ellenségesállamszocialista ideelógiai közegbe是一个年轻人。一个“方言的具体化”alapjainállóhatalom viszonya az okkult eszmék to vábbélési formáihoz ugyanakkor nem mindig volt egyértelmü：ez korszakonkéntés az eszmék társadalmi-közösségei hat sától függõen is változott。一个tanulmányértelmezési kereteket próbál javasolni az ezotériaés szovjethatalom sajátosan奇异的dinamikájúviszonyára，s arra A következtésre jut，hogy az ezoterikus eszmékülönbözõmegnyilvánulási formái–一个（kvázi）tudományos，一个közösségépítõs az individualis-önmegvalosító-által kiváltott hatalmi reactiómás-más interpretaciós megközelítést igényel。在19世纪和20世纪之交，深奥/神秘的思想和运动在俄罗斯的精神、科学和艺术生活中发挥了重要作用。神秘主义能够与几乎所有19世纪的意识形态形成某种共生关系，并在某种程度上将这种特殊机会传递给社会主义国家的官方意识形态敌对机构。然而，基于“辩证唯物主义”的国家权力与在那个时期幸存下来的各种形式的神秘思想之间的关系并不总是明确的：它总是随着时间的推移而变化，并取决于这些思想对社会的影响。本文提出了一个框架来解释神秘主义和苏联权力之间不同寻常的关系动态，并得出结论，由各种形式的神秘思想表现——准科学的、形成一个共同体——引发的（国家权力的）巨大反应，单独实施——需要许多不同的解释方法。
{"title":"In the Twilight of Ideologies: Power and Esotericism in Soviet State Socialism","authors":"Péter Krasztev","doi":"10.11649/ch.2019.004","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/ch.2019.004","url":null,"abstract":"In the Twilight of Ideologies: Power and Esotericism in Soviet State SocialismAt the turn of the 19th and 20th centuries, esoteric/occult ideas and movements played an important part in the intellectual, scientific and artistic life of Russia. Occultism lived in symbiosis for some time with virtually every 19th-century ideology, and, to a certain degree, it managed to convert this strange ability into the ideological environment of state socialism as well – a system that was officially hostile towards occultism. However, the relationship between state power, based on “dialectic materialism”, and the various forms of occult ideas that survived in that era was not always clear: it kept changing with time, and depended on the influence of those ideas on society. In this paper I will propose some frameworks for the interpretation of the bizarre dynamics between esotericism and Soviet state power, and argue that the reactions of state power to the various manifestations of esoteric ideas – from (quasi-) scientific to community-building and individualistic manifestations – require different interpretative approaches. Az ideológiák szürkületében: hatalom és ezoterika a szovjet állami szocializmusban A 19-20. század fordulóján Oroszország szellemi, tudományos és művészi életében az ezoterikus/okkult eszmék és mozgalmak meghatározó szerepet játszottak. Az okkultizmus szinte minden 19. századi ideológiával képes volt valamiféle szimbiózisba kerülni, s ezt a különös tulajdonságát a hivatalosan ellenséges államszocialista ideológiai közegbe is képes volt bizonyos mértékig átörökíteni. A „dialektikus materializmus” alapjain álló hatalom viszonya az okkult eszmék továbbélési formáihoz ugyanakkor nem mindig volt egyértelmű: ez korszakonként és az eszmék társadalmi-közösségei hatásától függően is változott. A tanulmány értelmezési kereteket próbál javasolni az ezotéria és szovjethatalom sajátosan bizarr dinamikájú viszonyára, s arra a következtetésre jut, hogy az ezoterikus eszmék különböző megnyilvánulási formái – a (kvázi)tudományos, a közösségépítő és az individuális-önmegvalósító – által kiváltott hatalmi reakció más-más interpretációs megközelítést igényel. W mroku ideologii: władza i ezoteryka w radzieckim socjalizmie państwowym Na przełomie XIX i XX wieku idee i ruchy ezoteryczne/okultystyczne grały znaczącą rolę w życiu duchowym, naukowym i artystycznym Rosji. Okultyzm był w stanie wejść w jakiś rodzaj symbiozy z niemal każdą dziewiętnastowieczną ideologią i do pewnego stopnia mógł przekazać w spadku tę szczególną sposobność oficjalnie wrogim im ideologicznie organom państwa socjalistycznego. Jednak relacja między władzą państwową, opartą na „materializmie dialektycznym”, a różnymi formami okultystycznych idei, które przetrwały w tamtym okresie, nie zawsze była jasna: zawsze zmieniała się ona wraz z upływem czasu i zależała od wpływu tych idei na społeczeństwo. Niniejszy artykuł proponuje pewne ramy interpretacji niecodziennej dynamiki relacji stosunków ","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2019-11-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43048960","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Examining the Boundaries of Contemporary Art: An Exploratory Study of Institutional Critique in Poland 1990–2015The article explores the practices of institutional critique in Polish contemporary art. A quantitative survey of cases of institutional critique reveals major problems faced by artists and their perceptions of the autonomy of the visual arts. Badanie granic sztuki współczesnej: Eksploracyjne studium krytyki instytucjonalnej w Polsce 1990-2015Artykuł prezentuje wyniki eksploracyjnych badań nad praktykami krytyki instytucjonalnej w polskiej sztuce współczesnej. Ilościowa analiza epizodów takiego rodzaju działań artystycznych ujawnia najważniejsze problemy twórców i twórczyń oraz ich percepcję autonomii sztuk wizualnych.
{"title":"Examining the Boundaries of Contemporary Art: An Exploratory Study of Institutional Critique in Poland 1990–2015","authors":"Piotr P. Płucienniczak","doi":"10.11649/ch.2019.012","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/ch.2019.012","url":null,"abstract":"Examining the Boundaries of Contemporary Art: An Exploratory Study of Institutional Critique in Poland 1990–2015The article explores the practices of institutional critique in Polish contemporary art. A quantitative survey of cases of institutional critique reveals major problems faced by artists and their perceptions of the autonomy of the visual arts. Badanie granic sztuki współczesnej: Eksploracyjne studium krytyki instytucjonalnej w Polsce 1990-2015Artykuł prezentuje wyniki eksploracyjnych badań nad praktykami krytyki instytucjonalnej w polskiej sztuce współczesnej. Ilościowa analiza epizodów takiego rodzaju działań artystycznych ujawnia najważniejsze problemy twórców i twórczyń oraz ich percepcję autonomii sztuk wizualnych.","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2019-11-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44862012","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Information about Jerzy Skowronek Award, which was awarded this year to Wojciech Sajkowski. Informacja o Nagrodzie im. prof. Jerzego Skowronka, której laureatem jest w tym roku Wojciech Sajkowski.
{"title":"Professor Jerzy Skowronek Award (24th edition)","authors":"Editorial Team","doi":"10.11649/ch.2019.025","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/ch.2019.025","url":null,"abstract":"Information about Jerzy Skowronek Award, which was awarded this year to Wojciech Sajkowski. Informacja o Nagrodzie im. prof. Jerzego Skowronka, której laureatem jest w tym roku Wojciech Sajkowski.","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2019-11-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47776901","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Some Observations on the Nomos Georgikos The subject of this paper is the Byzantine law-code, the Nomos Georgikos (Νόμος γεωργικός) known as the Farmer's Code. This law-code was a subject of research since the 19th century, and many scholars assumed nexus causalis between the Nomos Georgikos and the Slavic settlements based on circumstances mainly. My examination was not oriented towards defining the ethnicity of the Byzantine farmers, but towards defining the nature of the law-code by analysing its form and its penal system. The NG was aiming at protecting the farmer's property – movable and immovable, by proscribing corresponding punishments. The punishments concerning the immovable property are material, while the punishments proscribed for immovable property are material and/or corporal, such as beating, leashing, branding and mutilation. Capital punishment is rare, because the offences done in regard to property are not considered capital offences. The punishments in the NG are very similar to the Ekloga; however, the main difference between the two Codes is the absence of duality of punishment in the NG. In the NG corporal punishments are not alternatives to monetary penalties; they are the only punishment prescribed. This is only natural for a law-code intended to solve disputes between peasants only, a monolithic group of people who did not belong to the category of honestiores.Kilka uwag na temat Nomos GeorgikosPrzedmiotem analizy w niniejszym artykule jest pewien bizantyjski kodeks prawny znany jako Nomos Georgikos. Kodeks był przedmiotem badań od XIX wieku. Wielu uczonych uważało, że istnieje związek przyczynowy (nexus causalis) pomiędzy kodeksem i osiedleniem się Słowian w Bizancjum. Moja analiza ma na celu potwierdzenie narodowej tożsamości rolnika w tym kodeksie, ale przede wszystkim objaśnienie istoty kodeksu poprzez analizę systemu kar. Nomos Georgikos koncentruje się na ochronie rolnika i jego własności – ruchomej i nieruchomej, poprzez przypisywanie określonych zasad i odpowiadających im kar za ich przekraczanie. Kary, które odnoszą się do własności nieruchomej, mają charakter pieniężny, gdy tymczasem kary odnoszące się do własności ruchomej mogą być pieniężne i / lub cielesne, jak bicie, batożenie, piętnowanie, okaleczanie. Kara śmierci pojawia się rzadko, ponieważ przestępstwa w odniesieniu do własności nie są kwalifikowane jako podlegające karze śmieci. Rodzaj kar w Nomos Georgikos bardzo przypomina te z Eklogi, jakkolwiek główna różnica polega na tym, że w Nomos Georgikos nie ma podwójnego karania. W Nomos Georgikos kary cielesne nie stanowią alternatywy dla kar pieniężnych, ale są jedyną proponowana karą. [Kodeks] odnosi się tylko do jednej kategorii poddanych, jakimi są rolnicy, którzy nie należą do wysokiej warstwy społecznej tzw. honestiores. Неколку согледби во однос на Земјоделскиот ЗаконПредмет на истражување во овој текст е еден византиски законик познат како Земјоделскиот закон (Νόμος γεωργικός). Овој законик бил пр
{"title":"Some Observations on the \"Nomos Georgikos\"","authors":"Daniela Toševa-Nikolovska","doi":"10.11649/ch.2018.011","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/ch.2018.011","url":null,"abstract":"Some Observations on the Nomos Georgikos The subject of this paper is the Byzantine law-code, the Nomos Georgikos (Νόμος γεωργικός) known as the Farmer's Code. This law-code was a subject of research since the 19th century, and many scholars assumed nexus causalis between the Nomos Georgikos and the Slavic settlements based on circumstances mainly. My examination was not oriented towards defining the ethnicity of the Byzantine farmers, but towards defining the nature of the law-code by analysing its form and its penal system. The NG was aiming at protecting the farmer's property – movable and immovable, by proscribing corresponding punishments. The punishments concerning the immovable property are material, while the punishments proscribed for immovable property are material and/or corporal, such as beating, leashing, branding and mutilation. Capital punishment is rare, because the offences done in regard to property are not considered capital offences. The punishments in the NG are very similar to the Ekloga; however, the main difference between the two Codes is the absence of duality of punishment in the NG. In the NG corporal punishments are not alternatives to monetary penalties; they are the only punishment prescribed. This is only natural for a law-code intended to solve disputes between peasants only, a monolithic group of people who did not belong to the category of honestiores.Kilka uwag na temat Nomos GeorgikosPrzedmiotem analizy w niniejszym artykule jest pewien bizantyjski kodeks prawny znany jako Nomos Georgikos. Kodeks był przedmiotem badań od XIX wieku. Wielu uczonych uważało, że istnieje związek przyczynowy (nexus causalis) pomiędzy kodeksem i osiedleniem się Słowian w Bizancjum. Moja analiza ma na celu potwierdzenie narodowej tożsamości rolnika w tym kodeksie, ale przede wszystkim objaśnienie istoty kodeksu poprzez analizę systemu kar. Nomos Georgikos koncentruje się na ochronie rolnika i jego własności – ruchomej i nieruchomej, poprzez przypisywanie określonych zasad i odpowiadających im kar za ich przekraczanie. Kary, które odnoszą się do własności nieruchomej, mają charakter pieniężny, gdy tymczasem kary odnoszące się do własności ruchomej mogą być pieniężne i / lub cielesne, jak bicie, batożenie, piętnowanie, okaleczanie. Kara śmierci pojawia się rzadko, ponieważ przestępstwa w odniesieniu do własności nie są kwalifikowane jako podlegające karze śmieci. Rodzaj kar w Nomos Georgikos bardzo przypomina te z Eklogi, jakkolwiek główna różnica polega na tym, że w Nomos Georgikos nie ma podwójnego karania. W Nomos Georgikos kary cielesne nie stanowią alternatywy dla kar pieniężnych, ale są jedyną proponowana karą. [Kodeks] odnosi się tylko do jednej kategorii poddanych, jakimi są rolnicy, którzy nie należą do wysokiej warstwy społecznej tzw. honestiores. Неколку согледби во однос на Земјоделскиот ЗаконПредмет на истражување во овој текст е еден византиски законик познат како Земјоделскиот закон (Νόμος γεωργικός). Овој законик бил пр","PeriodicalId":53744,"journal":{"name":"Colloquia Humanistica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2018-12-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45446841","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：