In the commonly adopted approach, an editor is supposed to be a professional who provides texts to the reading audience. However, in the case of personal texts (letters and diaries) they face problems of ethical nature: whether to ignore the nature of those texts, which were clearly written without the intention of publicizing them, or even marked with an objection to do so? Where to find the line between the duty to reveal, and simple loyalty to the authors of a letter or an intimate diary? What to do with texts written in a state of mental or neurological illness? The article presents discussions on the topic from recent years, making a distinction into intimistic works which were written for literary purposes and the ones which have the status of daily literary practice. In the latter case, the author analyzes arguments for and against publishing them, believing that the legal norms must not be sufficient, and that an editor must take into account also less unambiguous recommendations of his or her conscience, which means the ability to distinguish between good and evil and respect individual dignity and one’s right to privacy.
{"title":"Edytor między prawem a sumieniem","authors":"J. Gruchała","doi":"10.12775/se.2019.0001","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0001","url":null,"abstract":"In the commonly adopted approach, an editor is supposed to be a professional who provides texts to the reading audience. However, in the case of personal texts (letters and diaries) they face problems of ethical nature: whether to ignore the nature of those texts, which were clearly written without the intention of publicizing them, or even marked with an objection to do so? Where to find the line between the duty to reveal, and simple loyalty to the authors of a letter or an intimate diary? What to do with texts written in a state of mental or neurological illness? The article presents discussions on the topic from recent years, making a distinction into intimistic works which were written for literary purposes and the ones which have the status of daily literary practice. In the latter case, the author analyzes arguments for and against publishing them, believing that the legal norms must not be sufficient, and that an editor must take into account also less unambiguous recommendations of his or her conscience, which means the ability to distinguish between good and evil and respect individual dignity and one’s right to privacy.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"51 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87744712","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule przedstawiono charakterystyke rekopisow niewydanego dziennika polskiego psychologa Juliana Ochorowicza. Korzystając z koncepcji wypracowanych w ramach krytyki genetycznej, antropologii slowa oraz antropologii codziennych praktyk piśmiennych, autorka przygląda sie materialnemu i performatywnemu wymiarowi zeszytow intymnych. Rekopisy notatnikow psychologa zostaly umieszczone w kontekście jego rozpraw teoretycznych oraz przemian w psychologii w drugiej polowie XIX wieku. Autorka zbadala związek codziennej praktyki piśmiennej z techniką introspekcji oraz z autoanalizą oraz podjela namysl nad mozliwością edycji niewydanych dotychczas dziennikow psychologa.
{"title":"Od codziennych praktyk piśmiennych do teorii introspekcji. Nieznane dzienniki Juliana Ochorowicza","authors":"Agnieszka Więckiewicz","doi":"10.12775/se.2019.0008","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0008","url":null,"abstract":"W artykule przedstawiono charakterystyke rekopisow niewydanego dziennika polskiego psychologa Juliana Ochorowicza. Korzystając z koncepcji wypracowanych w ramach krytyki genetycznej, antropologii slowa oraz antropologii codziennych praktyk piśmiennych, autorka przygląda sie materialnemu i performatywnemu wymiarowi zeszytow intymnych. Rekopisy notatnikow psychologa zostaly umieszczone w kontekście jego rozpraw teoretycznych oraz przemian w psychologii w drugiej polowie XIX wieku. Autorka zbadala związek codziennej praktyki piśmiennej z techniką introspekcji oraz z autoanalizą oraz podjela namysl nad mozliwością edycji niewydanych dotychczas dziennikow psychologa.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"10 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83966079","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykul przedstawia interpretacje dziela Z dziennika psychologa. Wrazenia, uwagi i spostrzezenia w ciągu dziesieciu lat spisane Juliana Ochorowicza. Najpierw opisano ogolny ksztalt dziennika, jego treśc i cechy charakterystyczne. Nastepnie sformulowano proponowane podejście do tekstu – nalezy czytac go wbrew intencji autorskiej, nie jako dzielo naukowe dotyczące psychologii, ale jako literacką wypowiedź osobistą. W toku takiej lektury najpierw zwrocono uwage na Ochorowicza jako edytora swojego wlasnego dziennika – zwlaszcza na dodane przez niego przed publikacją zapiskow przypisy i komentarze. Poźniej zaprezentowano strategie, jakie zastosowal diarysta, by przekonac czytelnikow o scjentycznym charakterze utworu, ktore paradoksalnie akcentują jego literackośc. W ostatnim fragmencie artykulu skupiono sie na egzystencjalnym doświadczeniu pisania dziennika jako dązeniu do zachowania w pamieci wlasnego zycia.
{"title":"Z dziennika psychologa Juliana Ochorowicza jako dokument osobisty","authors":"Bartłomiej Kuczkowski","doi":"10.12775/se.2019.0009","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0009","url":null,"abstract":"Artykul przedstawia interpretacje dziela Z dziennika psychologa. Wrazenia, uwagi i spostrzezenia w ciągu dziesieciu lat spisane Juliana Ochorowicza. Najpierw opisano ogolny ksztalt dziennika, jego treśc i cechy charakterystyczne. Nastepnie sformulowano proponowane podejście do tekstu – nalezy czytac go wbrew intencji autorskiej, nie jako dzielo naukowe dotyczące psychologii, ale jako literacką wypowiedź osobistą. W toku takiej lektury najpierw zwrocono uwage na Ochorowicza jako edytora swojego wlasnego dziennika – zwlaszcza na dodane przez niego przed publikacją zapiskow przypisy i komentarze. Poźniej zaprezentowano strategie, jakie zastosowal diarysta, by przekonac czytelnikow o scjentycznym charakterze utworu, ktore paradoksalnie akcentują jego literackośc. W ostatnim fragmencie artykulu skupiono sie na egzystencjalnym doświadczeniu pisania dziennika jako dązeniu do zachowania w pamieci wlasnego zycia.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"21 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74191167","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article is devoted to the album entitled Umarli zywi by Teofil Lenartowicz. The Author describes the contents of the collection, the history of its attribution and the state of studies. His attention is also focused on the title of the album itself and its historical genealogy. The final fragment of the letter is devoted to a particular problem which concerns references to the culture of Renaissance.
{"title":"W świecie pamiątek samotnika znad Arno. Refleksja nad albumem Umarli żywi Teofila Lenartowicza","authors":"A. Krawczyk","doi":"10.12775/se.2019.0007","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0007","url":null,"abstract":"The article is devoted to the album entitled Umarli zywi by Teofil Lenartowicz. The Author describes the contents of the collection, the history of its attribution and the state of studies. His attention is also focused on the title of the album itself and its historical genealogy. The final fragment of the letter is devoted to a particular problem which concerns references to the culture of Renaissance.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"26 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74653514","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykul przedstawia obszary, w ktorych publikowane w internecie treści naukowe mogą dotykac kwestii uznawanych za intymne. Podstawe analizy stanowi naukowa kolekcja cyfrowa „Sienkiewicz ponowoczesny” na platformie NPLP.PL z uwzglednieniem procesu jej tworzenia przez zespol Nowej Panoramy Literatury Polskiej podczas realizowanie grantu Sienkiewicz ponowoczesny – laboratorium cyfrowe . Rozpoznania wskazują na to, ze treści mogące zostac uznane za intymne czy tez nieprzyzwoite bywają niekiedy eksponowane przez 1) procesy strukturyzacji i kategoryzowania treści cyfrowych, jezeli znajdują sie one w tekstach stanowiących istotny element analiz przedstawionych w kolekcji cyfrowej; 2) wykorzystanie jako materialu ilustracyjnego zdjec przedmiotow i pomieszczen związanych z intymnymi kwestiami biografii pisarza; 3) wykorzystanie materialow wizualnych (np. obrazow i grafik), ktore zwracają na takie kwestie uwage.
{"title":"Kilka uwag o intymności kolekcji cyfrowych przy okazji prac nad projektem Sienkiewicz ponowoczesny – laboratorium cyfrowe","authors":"Bartłomiej Szleszyński","doi":"10.12775/se.2019.0011","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0011","url":null,"abstract":"Artykul przedstawia obszary, w ktorych publikowane w internecie treści naukowe mogą dotykac kwestii uznawanych za intymne. Podstawe analizy stanowi naukowa kolekcja cyfrowa „Sienkiewicz ponowoczesny” na platformie NPLP.PL z uwzglednieniem procesu jej tworzenia przez zespol Nowej Panoramy Literatury Polskiej podczas realizowanie grantu Sienkiewicz ponowoczesny – laboratorium cyfrowe . Rozpoznania wskazują na to, ze treści mogące zostac uznane za intymne czy tez nieprzyzwoite bywają niekiedy eksponowane przez 1) procesy strukturyzacji i kategoryzowania treści cyfrowych, jezeli znajdują sie one w tekstach stanowiących istotny element analiz przedstawionych w kolekcji cyfrowej; 2) wykorzystanie jako materialu ilustracyjnego zdjec przedmiotow i pomieszczen związanych z intymnymi kwestiami biografii pisarza; 3) wykorzystanie materialow wizualnych (np. obrazow i grafik), ktore zwracają na takie kwestie uwage.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"9 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88808801","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Dziewiętnastowieczne pytania i deklaracje dotyczące wydawania listów","authors":"T. Winek","doi":"10.12775/se.2019.0015","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0015","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"4 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74067300","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The Author presents an analysis of the work by Catherine d’Amboise (1482–1550) in its first edition: Les devotes epistres (1861), taking into account the changes made by the edition’s author Jean-Jacques Bourasse (1813–1872) in relation to the manuscript. A description is presented of the reasons and consequences of the decision to separate a number of units from the whole body of work and giving them separate titles. The Author proves that the key element which determines the message of the volume is the l’envoi , used by Bourasse not only in the original context of the royal chant, but also as a synonym for a letter or its part.
作者对Catherine d 'Amboise(1482-1550)第一版的作品进行了分析:Les devots epistres(1861)，考虑到该版本的作者Jean-Jacques Bourasse(1813-1872)对手稿所做的修改。介绍了决定将若干单元从整个工作中分离出来并给予它们单独标题的原因和后果。作者证明，决定该卷的信息的关键因素是l 'envoi, Bourasse不仅在皇室圣歌的原始上下文中使用，而且还用作字母或其部分的同义词。
{"title":"Listy pobożne Catherine d’Amboise – formy epistolograficzne, modlitewne i poetyckie w manuskrypcie i w pierwszym wydaniu","authors":"M. Kowalska","doi":"10.12775/se.2019.0002","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0002","url":null,"abstract":"The Author presents an analysis of the work by Catherine d’Amboise (1482–1550) in its first edition: Les devotes epistres (1861), taking into account the changes made by the edition’s author Jean-Jacques Bourasse (1813–1872) in relation to the manuscript. A description is presented of the reasons and consequences of the decision to separate a number of units from the whole body of work and giving them separate titles. The Author proves that the key element which determines the message of the volume is the l’envoi , used by Bourasse not only in the original context of the royal chant, but also as a synonym for a letter or its part.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"34 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"81046788","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Tworczośc literacka Zygmunta Krasinskiego, zwlaszcza teksty z kregu tzw. prozy poetyckiej i wpisywane w listy wiersze, to jeden z najciekawszych przykladow zarowno romantycznego synkretyzmu rodzajowo-gatunkowego, jak i lączenia ze sobą w warstwie fabularnej autobiograficznego „ja” poety i wielu biografii wymarzonych. Oryginalnośc literackiego przekazu w przypadku autora Nie-Boskiej komedii wielokrotnie lączyla sie bowiem z intymnością poufnego wyznania, swego rodzaju szczerością „ustylizowaną”, narzucającą wypowiedzi artystycznej charakterystyczne dla pisarstwa intymnego formy i struktury narracyjne. Poetycki idiom Krasinskiego ksztaltowal sie zatem nie tylko na kanwie niczym nieskrepowanej romantycznej wyobraźni, ale i w relacji do osobistych przezyc, codziennej autokontemplacji bądź prob rozpoznawania wlasnej tozsamości. Intymne „ja” poety wnikalo w przestrzen literacką, odciskając pietno na pisanych wowczas utworach, znosząc granice miedzy sztuką a zyciem prawdziwym. Utajona konfesyjnośc prozy Krasinskiego z lat trzydziestych oraz jego licznych wierszy konstytuowala tworczośc z pozoru banalną, nadmiernie egzaltowaną i stereotypową w duchu romantycznym, gestą jednak od znaczen i ukrytych symboli.
{"title":"Tekst literacki czy poufne wyznanie? Krasińskiego młodzieńcze autofikcje","authors":"Agnieszka Markuszewska","doi":"10.12775/se.2019.0005","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0005","url":null,"abstract":"Tworczośc literacka Zygmunta Krasinskiego, zwlaszcza teksty z kregu tzw. prozy poetyckiej i wpisywane w listy wiersze, to jeden z najciekawszych przykladow zarowno romantycznego synkretyzmu rodzajowo-gatunkowego, jak i lączenia ze sobą w warstwie fabularnej autobiograficznego „ja” poety i wielu biografii wymarzonych. Oryginalnośc literackiego przekazu w przypadku autora Nie-Boskiej komedii wielokrotnie lączyla sie bowiem z intymnością poufnego wyznania, swego rodzaju szczerością „ustylizowaną”, narzucającą wypowiedzi artystycznej charakterystyczne dla pisarstwa intymnego formy i struktury narracyjne. Poetycki idiom Krasinskiego ksztaltowal sie zatem nie tylko na kanwie niczym nieskrepowanej romantycznej wyobraźni, ale i w relacji do osobistych przezyc, codziennej autokontemplacji bądź prob rozpoznawania wlasnej tozsamości. Intymne „ja” poety wnikalo w przestrzen literacką, odciskając pietno na pisanych wowczas utworach, znosząc granice miedzy sztuką a zyciem prawdziwym. Utajona konfesyjnośc prozy Krasinskiego z lat trzydziestych oraz jego licznych wierszy konstytuowala tworczośc z pozoru banalną, nadmiernie egzaltowaną i stereotypową w duchu romantycznym, gestą jednak od znaczen i ukrytych symboli.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"35 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"81552680","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article presents the correspondence by Helena Wolodkowiczowa to Jadwiga Janczewska. The collection of letters constitutes a valuable apposition to the correspondence by Henryk Sienkiewicz and supplementation of knowledge on the history of the writer’s relationship with Maria Romanowiczowna (adopted daughter of the Wolodkowicz family). The writer’s second wife, as well as the stormy history of this short relationship continues to be an interesting topic for biographers and scholars of Sienkiewicz’s literary legacy. The article’s author sheds some light on the history of relationship between Henryk and Maria. The main part of the article concerns the verbal creation highlighted in the letters, as well as he interesting graph, which in some way reflects the character of Helena Wolodkowiczowa. What was also demonstrated was the value of this type of correspondence – written and addressed to the people from the circles relevant to getting to know a writer’s full dossier.
{"title":"„Co ludziom powiedzieć?” – listy Heleny Wołodkowiczowej jako kreacja graficzna i słowna","authors":"Agnieszka Kuniczuk-Trzcinowicz","doi":"10.12775/se.2019.0012","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0012","url":null,"abstract":"The article presents the correspondence by Helena Wolodkowiczowa to Jadwiga Janczewska. The collection of letters constitutes a valuable apposition to the correspondence by Henryk Sienkiewicz and supplementation of knowledge on the history of the writer’s relationship with Maria Romanowiczowna (adopted daughter of the Wolodkowicz family). The writer’s second wife, as well as the stormy history of this short relationship continues to be an interesting topic for biographers and scholars of Sienkiewicz’s literary legacy. The article’s author sheds some light on the history of relationship between Henryk and Maria. The main part of the article concerns the verbal creation highlighted in the letters, as well as he interesting graph, which in some way reflects the character of Helena Wolodkowiczowa. What was also demonstrated was the value of this type of correspondence – written and addressed to the people from the circles relevant to getting to know a writer’s full dossier.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"11 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84644722","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Archiwum rodzinne Mochnackich odziedziczone przez Marte Ławacz zawiera korespondencje, dokumenty, notatki, numery prasy, wspomnienia oraz testamenty. Wszystkie jednostki archiwalne dotyczą bezpośrednio rodziny Mochnackich, nie byly wcześniej znane w calości (z wyjątkiem fragmentow z prasy), stanowią cenne źrodlo do dziejow rodu, dokumentują zycie codzienne, uzupelniają takze w znaczący sposob wiedze o ostatnim okresie zycia Kamila i Maurycego Mochnackich, powstancach i politykach z okresu wojny polsko-rosyjskiej 1831 roku. Niektore dokumenty są w zlym stanie i są malo czytelne, bedą trudne do odtworzenia. Inne, zwlaszcza sygnowane przez Marie Mochnacką, zachowaly sie w dobrym stanie. Bardzo cenne są zwlaszcza listy Antoniego Walewskiego i Stefana Dembowskiego przyslane do rodzicow po śmierci Maurycego. W artykule przedstawiono rejestr jednostek archiwalnych, ktory nie jest jeszcze dokladnie i w pelni opracowany, stąd tez mogą w nim wystąpic zmiany w dalszej fazie opracowywania zbioru.
{"title":"Nieznane archiwum rodzinne Mochnackich","authors":"Mirosław Strzyżewski","doi":"10.12775/se.2019.0016","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/se.2019.0016","url":null,"abstract":"Archiwum rodzinne Mochnackich odziedziczone przez Marte Ławacz zawiera korespondencje, dokumenty, notatki, numery prasy, wspomnienia oraz testamenty. Wszystkie jednostki archiwalne dotyczą bezpośrednio rodziny Mochnackich, nie byly wcześniej znane w calości (z wyjątkiem fragmentow z prasy), stanowią cenne źrodlo do dziejow rodu, dokumentują zycie codzienne, uzupelniają takze w znaczący sposob wiedze o ostatnim okresie zycia Kamila i Maurycego Mochnackich, powstancach i politykach z okresu wojny polsko-rosyjskiej 1831 roku. Niektore dokumenty są w zlym stanie i są malo czytelne, bedą trudne do odtworzenia. Inne, zwlaszcza sygnowane przez Marie Mochnacką, zachowaly sie w dobrym stanie. Bardzo cenne są zwlaszcza listy Antoniego Walewskiego i Stefana Dembowskiego przyslane do rodzicow po śmierci Maurycego. W artykule przedstawiono rejestr jednostek archiwalnych, ktory nie jest jeszcze dokladnie i w pelni opracowany, stąd tez mogą w nim wystąpic zmiany w dalszej fazie opracowywania zbioru.","PeriodicalId":55807,"journal":{"name":"Sztuka Edycji Studia Tekstologiczne i Edytorskie","volume":"53 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"86633416","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：