Amaç: Bu çalışma Tombul (Corylus avellana L.) fındık çeşidinde yongalı göz ve dilcikli aşılama tekniklerinde aşı kaynaşmasının zamana bağlı olarak gelişimini anatomik ve histolojik yönden incelemek amacıyla yürütülmüştür.
Materyal ve Yöntem: Anaç ve kalem materyali olarak Tombul fındık ocaklarından alınan bir yıllık dip sürgünleri kullanılmıştır. Aralık ayının ilk haftasında yongalı göz ve dilcikli aşılar elle yapıldıktan sonra 26-28 C° sıcaklık ve % 70-80 nisbi nem koşullarında 28 gün süreyle bekletilmiştir. Aşılamadan sonra çeşitli dönemlerde aşı yerlerinden rotary mikrotomla 12-20 mikron kalınlığında enine ve boyuna kesitler alınarak mikroskop altında incelenmiştir. İncelemelerde aşı yerlerinde anaç ve kalem tarafından teşekkül eden kallus dokularının durumu, aşı elemanları arasında oluşan nekrotik tabakaların durumu, anaç ile kalemin kaynaşma durumu, kambiyal farklılaşmanın ve yeni vasküler dokuların meydana gelişi ile anaçla kalem arasındaki kambiyal devamlılığının tesisi değerlendirilmiştir.
Araştırma Bulguları: Aşı tekniklerinde anaç ve kalemden kallus oluşumunun kaynaşmanın erken dönemlerinde yavaş gerçekleştiği gözlenmiştir. Bazı aşı örneklerinde aşılama sonrası erken dönemlerde kallus oluşumu zayıf ve yetersiz bulunmuştur. Kallus dokularında ilk kambiyal farklılaşmalara her iki aşı tekniğinde aşılamadan 18 gün sonraki kesitlerde rastlanmıştır. Anaç ile kalem arasında kambiyal devamlılık yongalı göz aşılarında aşılamadan 26 gün ve dilcikli aşılarda 26-32 gün sonra tesis edilmiştir. Aşılamadan 52 gün sonra ve ilerleyen dönemlerde alınan kesitlerde iki aşı tekniğinde de aşı elemanlarının vasküler ilişki içerisinde oldukları gözlenmiştir. Aşı yerlerinde yeni iletim dokularının dilcikli aşılarda yongalı göz aşılarına nazaran daha hızlı meydana geldiği görülmüştür.
Sonuç: Aşı kaynaşmasının gelişimi iki aşı tekniğinde tüm safhalarıyla başarıyla gerçekleşmiştir. Aşılama sonrası erken dönemde oluşan kallus dokusu miktarının kaynaşmanın sonraki gelişimine yön verdiği belirlenmiştir. Bu nedenle, fındık aşılama çalışmalarında erken dönemlerde kallus oluşumunu teşvik edici uygulamaların ve metotların geliştirilmesinin faydalı olacağı değerlendirilmiştir. Anatomik ve histolojik gözlemler, dilcikli aşılarda anaç ve kalem kalınlığının birbirine çok yakın seçilmesinin ve aşı elemanlarının kambiyal bölgelerden iyi çakışmasının kaynaşmanın seyrini olumlu etkilediğini göstermiştir.
{"title":"Anatomical and Histological Development of Graft Union in Hazelnut (Corylus avellana L.)","authors":"Fikri BALTA, Seyit Mehmet ŞEN","doi":"10.29278/azd.1265025","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1265025","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışma Tombul (Corylus avellana L.) fındık çeşidinde yongalı göz ve dilcikli aşılama tekniklerinde aşı kaynaşmasının zamana bağlı olarak gelişimini anatomik ve histolojik yönden incelemek amacıyla yürütülmüştür.
 Materyal ve Yöntem: Anaç ve kalem materyali olarak Tombul fındık ocaklarından alınan bir yıllık dip sürgünleri kullanılmıştır. Aralık ayının ilk haftasında yongalı göz ve dilcikli aşılar elle yapıldıktan sonra 26-28 C° sıcaklık ve % 70-80 nisbi nem koşullarında 28 gün süreyle bekletilmiştir. Aşılamadan sonra çeşitli dönemlerde aşı yerlerinden rotary mikrotomla 12-20 mikron kalınlığında enine ve boyuna kesitler alınarak mikroskop altında incelenmiştir. İncelemelerde aşı yerlerinde anaç ve kalem tarafından teşekkül eden kallus dokularının durumu, aşı elemanları arasında oluşan nekrotik tabakaların durumu, anaç ile kalemin kaynaşma durumu, kambiyal farklılaşmanın ve yeni vasküler dokuların meydana gelişi ile anaçla kalem arasındaki kambiyal devamlılığının tesisi değerlendirilmiştir.
 Araştırma Bulguları: Aşı tekniklerinde anaç ve kalemden kallus oluşumunun kaynaşmanın erken dönemlerinde yavaş gerçekleştiği gözlenmiştir. Bazı aşı örneklerinde aşılama sonrası erken dönemlerde kallus oluşumu zayıf ve yetersiz bulunmuştur. Kallus dokularında ilk kambiyal farklılaşmalara her iki aşı tekniğinde aşılamadan 18 gün sonraki kesitlerde rastlanmıştır. Anaç ile kalem arasında kambiyal devamlılık yongalı göz aşılarında aşılamadan 26 gün ve dilcikli aşılarda 26-32 gün sonra tesis edilmiştir. Aşılamadan 52 gün sonra ve ilerleyen dönemlerde alınan kesitlerde iki aşı tekniğinde de aşı elemanlarının vasküler ilişki içerisinde oldukları gözlenmiştir. Aşı yerlerinde yeni iletim dokularının dilcikli aşılarda yongalı göz aşılarına nazaran daha hızlı meydana geldiği görülmüştür.
 Sonuç: Aşı kaynaşmasının gelişimi iki aşı tekniğinde tüm safhalarıyla başarıyla gerçekleşmiştir. Aşılama sonrası erken dönemde oluşan kallus dokusu miktarının kaynaşmanın sonraki gelişimine yön verdiği belirlenmiştir. Bu nedenle, fındık aşılama çalışmalarında erken dönemlerde kallus oluşumunu teşvik edici uygulamaların ve metotların geliştirilmesinin faydalı olacağı değerlendirilmiştir. Anatomik ve histolojik gözlemler, dilcikli aşılarda anaç ve kalem kalınlığının birbirine çok yakın seçilmesinin ve aşı elemanlarının kambiyal bölgelerden iyi çakışmasının kaynaşmanın seyrini olumlu etkilediğini göstermiştir.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"38 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135297555","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Objective: This study was carried out to determine the effect of kernel size on the change of bioactive compounds in Kalınkara hazelnut cultivar.
Materials and Methods: This study was conducted on the Kalınkara hazelnut cultivar grown in a producer's orchard in Ulubey (Ordu) district. The study was designed according to the randomized plot design with three replications and three ocak in each replication. Harvested nuts were classified according to kernel size as “small”, “medium” and “large”. Then, total phenolics, total flavonoids, and antioxidant activity were determined. In addition, correlation coefficients were calculated, and principal component analyses were performed to determine the relationships between the examined features.
Results: In the study, it was observed that kernel size was effective on bioactive compounds in Kalınkara hazelnut cultivar. According to the research findings, the total phenolics was determined between 759 mg 100 g-1 (medium) and 819 mg 100 g-1 (large), the total flavonoids was determined between 8.2 mg 100 g-1 (medium) and 8.7 mg 100 g-1 (small), and total antioxidant activity was determined between 0.46 mmol 100 g-1 (medium) and 0.60 mmol 100 g-1 (large) according to the FRAP assay, while it was determined between 1.83 mmol 100 g-1 (medium) and 1.92 mmol 100 g-1 (small) according to the DPPH assay. In addition, a positive correlation was determined between the total phenolics and antioxidant activity. Accordingly, while the correlation coefficient between total phenolics and DPPH assay was r=0.921***, it was r=0.982*** with FRAP assay.
Conclusion: As a result of the research, it was determined that the total flavonoids, and antioxidant activity according to the DPPH test were higher in small kernels. In comparison, total phenolics, and antioxidant activity according to the FRAP assay were higher in large kernels.
目的:研究不同果仁大小对Kalınkara榛子品种生物活性物质变化的影响。材料与方法:本研究以乌鲁比(奥尔都)地区一个生产者果园中种植的Kalınkara榛子品种为研究对象。采用随机分组设计,3个重复,每个重复3个ocak。收获的坚果按籽粒大小分为“小”、“中”和“大”。然后测定总酚、总黄酮和抗氧化活性。此外,计算相关系数,并进行主成分分析,以确定检查特征之间的关系。
结果:研究发现,骨粒大小对Kalınkara榛子品种的生物活性成分有影响。根据研究结果,确定总酚醛树脂在759毫克100 g - 1(中)和819毫克100级g - 1(大)级,总类黄酮8.2毫克之间确定100 g - 1(中)和8.7毫克100级g - 1(小)级,和总抗氧化活性测定0.46更易与100 g - 1(介质)和0.60级之间更易与100 g - 1(大)根据收紧试验级,虽然决心1.83更易与100 g - 1(介质)和1.92级之间更易与100 g - 1(小)级DPPH实验。此外,总酚类物质与抗氧化活性呈正相关。因此,总酚类物质与DPPH测定的相关系数为r=0.921***,与FRAP测定的相关系数为r=0.982***。
结论:根据DPPH测定,小粒的总黄酮含量和抗氧化活性较高。相比之下,根据FRAP测定,大粒的总酚类物质和抗氧化活性更高。
{"title":"The Effect of Kernel Size on Bioactive Compounds in Kalınkara Hazelnut Cultivar","authors":"Serkan UZUN","doi":"10.29278/azd.1313235","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1313235","url":null,"abstract":"Objective: This study was carried out to determine the effect of kernel size on the change of bioactive compounds in Kalınkara hazelnut cultivar.
 Materials and Methods: This study was conducted on the Kalınkara hazelnut cultivar grown in a producer's orchard in Ulubey (Ordu) district. The study was designed according to the randomized plot design with three replications and three ocak in each replication. Harvested nuts were classified according to kernel size as “small”, “medium” and “large”. Then, total phenolics, total flavonoids, and antioxidant activity were determined. In addition, correlation coefficients were calculated, and principal component analyses were performed to determine the relationships between the examined features.
 Results: In the study, it was observed that kernel size was effective on bioactive compounds in Kalınkara hazelnut cultivar. According to the research findings, the total phenolics was determined between 759 mg 100 g-1 (medium) and 819 mg 100 g-1 (large), the total flavonoids was determined between 8.2 mg 100 g-1 (medium) and 8.7 mg 100 g-1 (small), and total antioxidant activity was determined between 0.46 mmol 100 g-1 (medium) and 0.60 mmol 100 g-1 (large) according to the FRAP assay, while it was determined between 1.83 mmol 100 g-1 (medium) and 1.92 mmol 100 g-1 (small) according to the DPPH assay. In addition, a positive correlation was determined between the total phenolics and antioxidant activity. Accordingly, while the correlation coefficient between total phenolics and DPPH assay was r=0.921***, it was r=0.982*** with FRAP assay.
 Conclusion: As a result of the research, it was determined that the total flavonoids, and antioxidant activity according to the DPPH test were higher in small kernels. In comparison, total phenolics, and antioxidant activity according to the FRAP assay were higher in large kernels.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"50 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135470933","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Objective: The objective of this study was to determine the grafting success of hazelnut on Corylus colurna L. seedling rootstock in the spring and summer periods in Ünye, Ordu.
Materials and Methods: The rootstock material was 2-3 years old Corylus colurna L. seedlings. The scion was Çakıldak (Corylus avellana L.) cultivar. For three years (2020-2022) in the spring, whip grafting on five different dates (4 April, 11 April, 18 April, 25 April and 2 May) and patch budding on three different dates (2 May, 9 May and 16 May) were applied under unheated high plastic tunnel conditions. Daily fresh scions and stored scions (SS) at 4°C were used for whip grafting. For two years (2020 and 2021), Corylus colurna L. seedlings were grafted with patch budding technique on 3 different dates (August 6, August 13 and August 20) under open field conditions. Graftings and buddings were made directly on the tubed seedlings.
Results: The success and shoot development in whip grafting and patch budding in the spring were significantly affected by grafting dates over three years. Whip graftings gave the most successful results using SS on April 4 (93.3%) and April 11 (86.6-93.3%) in 2020 and 2022. They developed shoots between 171.8 cm and 212.2 cm depending on year, grafting date and scion type. Patch buddings in the spring gave in the most successful results on 16 May 2020 (93.3%) and 16 May 2022 (83.3%). They developed shoots between 150 cm and 218, depending on year and grafting date. Patch buddings in summer resulted in the highest success on 20 August 2020 (93.6%) and 20 August 2021 (80%). Their shoot developments were between 206 cm and 228, depending on year and grafting date.
Conclusion: As a result, successful results were obtained from grafting trials of Çakıldak hazelnut cultivar on Corylus colurna L. rootstock in the spring and summer periods under Ünye ecological conditions. It has been evaluated that the data will contribute to the establishment of the hazelnut nursery sector and will shed light on future research.
{"title":"Çakıldak Fındık Çeşidinin Corylus colurna L. Çöğür Anacı Üzerinde İlkbahar ve Yaz Döneminde Aşıyla Çoğaltılması","authors":"Banu Demirel ATEŞ, Fikri BALTA","doi":"10.29278/azd.1273973","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1273973","url":null,"abstract":"Objective: The objective of this study was to determine the grafting success of hazelnut on Corylus colurna L. seedling rootstock in the spring and summer periods in Ünye, Ordu.
 Materials and Methods: The rootstock material was 2-3 years old Corylus colurna L. seedlings. The scion was Çakıldak (Corylus avellana L.) cultivar. For three years (2020-2022) in the spring, whip grafting on five different dates (4 April, 11 April, 18 April, 25 April and 2 May) and patch budding on three different dates (2 May, 9 May and 16 May) were applied under unheated high plastic tunnel conditions. Daily fresh scions and stored scions (SS) at 4°C were used for whip grafting. For two years (2020 and 2021), Corylus colurna L. seedlings were grafted with patch budding technique on 3 different dates (August 6, August 13 and August 20) under open field conditions. Graftings and buddings were made directly on the tubed seedlings.
 Results: The success and shoot development in whip grafting and patch budding in the spring were significantly affected by grafting dates over three years. Whip graftings gave the most successful results using SS on April 4 (93.3%) and April 11 (86.6-93.3%) in 2020 and 2022. They developed shoots between 171.8 cm and 212.2 cm depending on year, grafting date and scion type. Patch buddings in the spring gave in the most successful results on 16 May 2020 (93.3%) and 16 May 2022 (83.3%). They developed shoots between 150 cm and 218, depending on year and grafting date. Patch buddings in summer resulted in the highest success on 20 August 2020 (93.6%) and 20 August 2021 (80%). Their shoot developments were between 206 cm and 228, depending on year and grafting date.
 Conclusion: As a result, successful results were obtained from grafting trials of Çakıldak hazelnut cultivar on Corylus colurna L. rootstock in the spring and summer periods under Ünye ecological conditions. It has been evaluated that the data will contribute to the establishment of the hazelnut nursery sector and will shed light on future research.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"8 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135470904","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu çalışma, yüz merkezli merkezi kompozit tasarım (FCCCD)’a dayalı yanıt yüzey yöntemi (RSM) ile Corylus colurna yaprak ekstraktı kullanılarak mikrodalgada sentez edilen gümüş nanopartiküllerin (AgNP’lerin) üretimini optimize etmeyi, sentezlenen nanopartikülleri çeşitli spektroskopik ve mikroskobik yöntemlerle karakterize etmeyi ve bazı Phytophthora türleri üzerindeki antifungal etkilerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Materyal ve Yöntem: Çalışmada, yanıt yüzey yönteminin FCCCD’i, 350-420 nm spektral dalga aralığında maksimum AgNP miktarını elde etmek için üç farklı sentez değişkeni (AgNO3 konsantrasyonu, fındık yaprak ekstraktı/AgNO3 oranı ve reaksiyon süresi)’nin birleşik etkisini araştırmak için kullanılmıştır. Spektral eğri altındaki tahmini alan basit bir orta nokta kuralı kullanılarak Microsoft Office Excel programı yardımı ile hesaplanmıştır. Optimum koşullar altında sentezlenen fındık yaprak ekstraktı-AgNP’leri karakterize etmek için Ultraviyole Görünür (UV-Vis) Spektroskopisi, Fourier Dönüşümlü Kızılötesi (FT-IR) Spektroskopisi ve Transmisyon Elektron Mikroskobu (TEM) kullanılmıştır. AgNP’lerin antifungal etkinliği, altı Phytophthora türü (P. cactorum, P. capsici, P. cinnamomi, P. citrophthora, P. nicotianae ve P. palmivora)’ne karşı in vitro koşullarda denenmiş olup, deneme 6 tekerrürlü olarak yürütülmüştür.
Araştırma Bulguları: UV-Vis spektroskopisi, farklı koşullar altında sentezlenen AgNP’lerin tipik yüzey plazmon rezonans değerlerinin 396 ile 411 nm dalga boyu aralığında değiştiğini ortaya koymuştur. AgNO3 konsantrasyonu, bitki yaprak ekstraktı/AgNO3 oranı ve reaksiyon süresi sırasıyla 5 mM, 0.1 ve 90 saniye olduğunda, araştırılan aralıkta optimum AgNP üretimi elde edilmiştir. FT-IR spektrumu, AgNP’lerin O–H, N–H, C=C, C–N ve C–O gruplarını içerdiğini ve fındık yaprak ekstraktındaki çeşitli bileşiklerin AgNP’lerin sentezinde önemli bir rol oynadığını göstermiştir. TEM analiz sonuçları, AgNP’lerin ortalama 17.48 nm (Gauss uyumu) büyüklüğe sahip küresel formda olduğunu ortaya koymuştur. Yeşil sentezlenen AgNP’lerin P. cactorum, P. capsici, P. cinnamomi, P. citrophthora, P. palmivora ve P. nicotianae’nın misel gelişimini sırasıyla %81.67, %74.80, %73.54, %81.01, %74.50 ve %62.39’a kadar azaltmıştır. Ayrıca AgNP’lerin EC50 değerlerinin 118.58-292.56 µg ml-1 arasında değiştiği ve MIC değerlerinin ise 340 µg ml-1’in üzerinde olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Bu çalışma, fındık yaprak ekstraktı ile sentezlenen AgNP’lerin, Phytophthora türlerinin neden olduğu hastalıkların mücadelesinde kullanılmak üzere daha fazla araştırılması gerektiğini önermektedir.
{"title":"Optimization and Antifungal Activity of Silver Nanoparticles Synthesized Using the Leaf Extract of Corylus colurna L. (Turkish hazelnut)","authors":"Ceylan GEVREK, Uğur YİĞİT, Muharrem TÜRKKAN","doi":"10.29278/azd.1335259","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1335259","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışma, yüz merkezli merkezi kompozit tasarım (FCCCD)’a dayalı yanıt yüzey yöntemi (RSM) ile Corylus colurna yaprak ekstraktı kullanılarak mikrodalgada sentez edilen gümüş nanopartiküllerin (AgNP’lerin) üretimini optimize etmeyi, sentezlenen nanopartikülleri çeşitli spektroskopik ve mikroskobik yöntemlerle karakterize etmeyi ve bazı Phytophthora türleri üzerindeki antifungal etkilerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
 Materyal ve Yöntem: Çalışmada, yanıt yüzey yönteminin FCCCD’i, 350-420 nm spektral dalga aralığında maksimum AgNP miktarını elde etmek için üç farklı sentez değişkeni (AgNO3 konsantrasyonu, fındık yaprak ekstraktı/AgNO3 oranı ve reaksiyon süresi)’nin birleşik etkisini araştırmak için kullanılmıştır. Spektral eğri altındaki tahmini alan basit bir orta nokta kuralı kullanılarak Microsoft Office Excel programı yardımı ile hesaplanmıştır. Optimum koşullar altında sentezlenen fındık yaprak ekstraktı-AgNP’leri karakterize etmek için Ultraviyole Görünür (UV-Vis) Spektroskopisi, Fourier Dönüşümlü Kızılötesi (FT-IR) Spektroskopisi ve Transmisyon Elektron Mikroskobu (TEM) kullanılmıştır. AgNP’lerin antifungal etkinliği, altı Phytophthora türü (P. cactorum, P. capsici, P. cinnamomi, P. citrophthora, P. nicotianae ve P. palmivora)’ne karşı in vitro koşullarda denenmiş olup, deneme 6 tekerrürlü olarak yürütülmüştür.
 Araştırma Bulguları: UV-Vis spektroskopisi, farklı koşullar altında sentezlenen AgNP’lerin tipik yüzey plazmon rezonans değerlerinin 396 ile 411 nm dalga boyu aralığında değiştiğini ortaya koymuştur. AgNO3 konsantrasyonu, bitki yaprak ekstraktı/AgNO3 oranı ve reaksiyon süresi sırasıyla 5 mM, 0.1 ve 90 saniye olduğunda, araştırılan aralıkta optimum AgNP üretimi elde edilmiştir. FT-IR spektrumu, AgNP’lerin O–H, N–H, C=C, C–N ve C–O gruplarını içerdiğini ve fındık yaprak ekstraktındaki çeşitli bileşiklerin AgNP’lerin sentezinde önemli bir rol oynadığını göstermiştir. TEM analiz sonuçları, AgNP’lerin ortalama 17.48 nm (Gauss uyumu) büyüklüğe sahip küresel formda olduğunu ortaya koymuştur. Yeşil sentezlenen AgNP’lerin P. cactorum, P. capsici, P. cinnamomi, P. citrophthora, P. palmivora ve P. nicotianae’nın misel gelişimini sırasıyla %81.67, %74.80, %73.54, %81.01, %74.50 ve %62.39’a kadar azaltmıştır. Ayrıca AgNP’lerin EC50 değerlerinin 118.58-292.56 µg ml-1 arasında değiştiği ve MIC değerlerinin ise 340 µg ml-1’in üzerinde olduğu belirlenmiştir.
 Sonuç: Bu çalışma, fındık yaprak ekstraktı ile sentezlenen AgNP’lerin, Phytophthora türlerinin neden olduğu hastalıkların mücadelesinde kullanılmak üzere daha fazla araştırılması gerektiğini önermektedir.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"77 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134903665","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Mehmet Fikret BALTA, Bilal SAYAR, Orhan KARAKAYA, Tuncay KAYA, Hüseyın KIRKAYA
Objective: The aim of the research was to determine how collection time, IBA, and putrescine treatments affected the rooting potential of the Foşa hazelnut cultivar (Corylus avellana L.).
Material and Methods: Cuttings were taken from 1-year-old root suckers of Foşa hazelnut cultivar on 4 different dates (June 15, July 10, August 4 and August 28). 3 different treatments [Control, IBA (2000 ppm) and IBA+putrescine (2000 ppm+1600 ppm)] were performed to the prepared cuttings. Rooting, callusing, survived cutting ratio, dead cutting ratio, root number, root length, rooting level, number of cutting with buds, number of cutting with shoot, and number of cutting with leaves properties were investigated in cuttings removed from the rooting medium.
Results: The collection time and treatments had a significant effect on the rooting ability of Foşa hazelnut cuttings. Depending on the collection time and treatments interaction, the callusing ranged from 1.7 (in IBA+putrescine treatment in the June 15) to 96.7% (in IBA treatment in the July 10). Rooting was determined between 0 (in control in the August 3, in control and IBA+putrescine treatments in the August 28) and 26.7% (in IBA treatment in the July 10). The root number was determined from 0 (in control in the August 3, in control and IBA+putrescine treatments in the August 28) to 13.1 (in IBA treatment in the July 10). Root length was measured between 0 (in control in the August 3, in control and IBA+putrescine treatments in the August 28) and 7.4 mm (in IBA treatment in the July 10). The best rooting quality was determined in (2.5) cuttings collected in July 10 and treated with IBA. It was followed by (2.3) cuttings treated IBA collected in June 15.
Conclusion: It was determined that the rooting ability of IBA-treated semi-hardwood cuttings collected in the early period from Foşa hazelnut cultivar was higher.
{"title":"Çelik alma zamanı, IBA ve putresin uygulamalarının Foşa fındık çeşidinin köklenme potansiyeli üzerine etkisi","authors":"Mehmet Fikret BALTA, Bilal SAYAR, Orhan KARAKAYA, Tuncay KAYA, Hüseyın KIRKAYA","doi":"10.29278/azd.1322853","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1322853","url":null,"abstract":"Objective: The aim of the research was to determine how collection time, IBA, and putrescine treatments affected the rooting potential of the Foşa hazelnut cultivar (Corylus avellana L.).
 Material and Methods: Cuttings were taken from 1-year-old root suckers of Foşa hazelnut cultivar on 4 different dates (June 15, July 10, August 4 and August 28). 3 different treatments [Control, IBA (2000 ppm) and IBA+putrescine (2000 ppm+1600 ppm)] were performed to the prepared cuttings. Rooting, callusing, survived cutting ratio, dead cutting ratio, root number, root length, rooting level, number of cutting with buds, number of cutting with shoot, and number of cutting with leaves properties were investigated in cuttings removed from the rooting medium.
 Results: The collection time and treatments had a significant effect on the rooting ability of Foşa hazelnut cuttings. Depending on the collection time and treatments interaction, the callusing ranged from 1.7 (in IBA+putrescine treatment in the June 15) to 96.7% (in IBA treatment in the July 10). Rooting was determined between 0 (in control in the August 3, in control and IBA+putrescine treatments in the August 28) and 26.7% (in IBA treatment in the July 10). The root number was determined from 0 (in control in the August 3, in control and IBA+putrescine treatments in the August 28) to 13.1 (in IBA treatment in the July 10). Root length was measured between 0 (in control in the August 3, in control and IBA+putrescine treatments in the August 28) and 7.4 mm (in IBA treatment in the July 10). The best rooting quality was determined in (2.5) cuttings collected in July 10 and treated with IBA. It was followed by (2.3) cuttings treated IBA collected in June 15.
 Conclusion: It was determined that the rooting ability of IBA-treated semi-hardwood cuttings collected in the early period from Foşa hazelnut cultivar was higher.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"314 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135924186","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu araştırma kabuklu ve iç fındıkta önemli bir kalite kriteri olan renk değerlerinin meyvenin farklı kısımlarına göre değişimini ve bunlar arasındaki ilişkileri korelasyon ve temel bileşen analizine göre belirlemek amacıyla yürütülmüştür.
Materyal ve Yöntem: Araştırma, Gülyalı ilçesinde (Ordu) yetiştirilen 'Tombul', 'Palaz', 'Çakıldak', 'Kara Fındık', 'Kuş', 'Sivri', ve 'Yuvarlak Badem' çeşitlerinde yürütülmüştür. Kurutulmuş meyvelerde L, a, b, kroma (C) ve hue (h) renk ölçümleri kabukta ekvatoral, taban ve uç kısımda; iç fındıkta testa, göbek ve unda yapılmıştır. Meyvenin her bir kısmında beş ayrı noktada ölçüm yapılmıştır. Ölçümlerden elde edilen verilere korelasyon ve temel bileşen analizi uygulanmıştır.
Araştırma Bulguları: Meyvenin toplamda altı kısmı için belirlenen 30 renk değerinde en yüksek varyasyon uç a, un a ve göbek a, en düşük varyasyon taban h, testa h, un h ve göbek L değerlerinde görülmüştür. L, a, b, C ve h renk değerleri arasında en yüksek ilişkiler, sırasıyla, göbek C-b, un C-b, ekvatoral C-b, taban C-b, uç C-b, ekvatoral h-L, uç C-a, testa C-b, taban C-a ve ekvatoral h-b arasında ve pozitif yönlü olmuştur. Temel bileşen analizinde fındık meyvelerinin farklı kısımlarının renk özelliklerindeki toplam varyasyonun 2/3’üne ilk beş bileşende (%69.68) ulaşılmıştır. 1. ve 2. temel bileşen toplam varyansın, sırasıyla %20.75 ve %17.99’unu açıklamıştır. 1. temel bileşene en fazla katkıyı, sırasıyla, pozitif yönde un b, göbek a, un C, göbek C, göbek b, un a, taban a, taban C ve taban b renk özellikleri, negatif yönde, testa L ve un L özellikleri yapmıştır.
Sonuç: Kabuklu ve iç fındığın farklı kısımlarındaki renk değerlerinde en yüksek varyasyon a, en düşük h değerlerinde gözükmüştür. Her kısımdaki renk değerleri arasında en yüksek ilişkiler C ve b değerleri arasında pozitif yönde ortaya çıkmıştır. Kabuk renk değerleri ile iç fındığın renk değerleri arasında ve testa ile iç fındığın diğer kısımları arasında önemli ilişkiler olduğu söylenebilir. Ayrıca temel bileşen analizine göre, renklere göre çeşitleri ayırt etmede özellikle 1. ve 2. temel bileşendeki değişkenlerin yeterli olabileceği söylenebilir.
研究目的色值是带壳榛子核仁的一项重要质量标准,本研究旨在根据果实的不同部位确定色值的变化,并根据相关性和主成分分析确定色值之间的关系:研究对象是生长在 Gülyalı 区(奥尔杜)的 "Tombul"、"Palaz"、"Çakıldak"、"黑榛子"、"Kuş"、"Sivri "和 "圆杏仁 "栽培品种。对榛子外壳的赤道部、基部和顶端,以及榛子内部的种皮、脐和面粉进行了L、a、b、色度(C)和色调(h)颜色测量。测量在果实每个部位的五个不同点进行。对测量所得数据进行了相关分析和主成分分析:在对水果的六个部位共测定的 30 个颜色值中,果蒂 a、果面 a 和果腹 a 的变化最大,而果蒂 h、果皮 h、果面 h 和果腹 L 值的变化最小。色值 L、a、b、C 和 h 之间的相关性最高的分别是果腹 C-b、面粉 C-b、赤道 C-b、基部 C-b、果蒂 C-b、赤道 h-L、果蒂 C-a、果蒂 C-b、基部 C-a 和赤道 h-b。在主成分分析中,榛果不同部位颜色特征总变异的 2/3 在前 5 个成分中(69.68%)。第 1 和第 2 主成分分别解释了总变异的 20.75% 和 17.99%。第 1 主成分主要由面粉 b、果肉 a、面粉 C、果肉 C、果肉 b、面粉 a、基部 a、基部 C 和基部 b 的颜色性状正向贡献,而种皮 L 和面粉 L 的性状负向贡献:带壳榛子果仁不同部位的色值差异最大的是 a 值,最小的是 h 值。各部分色值之间的最高相关性出现在 C 值和 b 值之间。可以说,果壳颜色值和榛子仁颜色值之间,以及种皮和榛子仁其他部分之间存在着显著的关系。此外,根据主成分分析,可以说尤其是第一和第二主成分中的变量足以根据颜色区分品种。
{"title":"Fındıkta meyvenin farklı kısımlarındaki renk değerlerinin değişimi","authors":"Yaşar AKÇİN, Saim Zeki BOSTAN","doi":"10.29278/azd.1318838","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1318838","url":null,"abstract":"Amaç: Bu araştırma kabuklu ve iç fındıkta önemli bir kalite kriteri olan renk değerlerinin meyvenin farklı kısımlarına göre değişimini ve bunlar arasındaki ilişkileri korelasyon ve temel bileşen analizine göre belirlemek amacıyla yürütülmüştür.
 Materyal ve Yöntem: Araştırma, Gülyalı ilçesinde (Ordu) yetiştirilen 'Tombul', 'Palaz', 'Çakıldak', 'Kara Fındık', 'Kuş', 'Sivri', ve 'Yuvarlak Badem' çeşitlerinde yürütülmüştür. Kurutulmuş meyvelerde L, a, b, kroma (C) ve hue (h) renk ölçümleri kabukta ekvatoral, taban ve uç kısımda; iç fındıkta testa, göbek ve unda yapılmıştır. Meyvenin her bir kısmında beş ayrı noktada ölçüm yapılmıştır. Ölçümlerden elde edilen verilere korelasyon ve temel bileşen analizi uygulanmıştır.
 Araştırma Bulguları: Meyvenin toplamda altı kısmı için belirlenen 30 renk değerinde en yüksek varyasyon uç a, un a ve göbek a, en düşük varyasyon taban h, testa h, un h ve göbek L değerlerinde görülmüştür. L, a, b, C ve h renk değerleri arasında en yüksek ilişkiler, sırasıyla, göbek C-b, un C-b, ekvatoral C-b, taban C-b, uç C-b, ekvatoral h-L, uç C-a, testa C-b, taban C-a ve ekvatoral h-b arasında ve pozitif yönlü olmuştur. Temel bileşen analizinde fındık meyvelerinin farklı kısımlarının renk özelliklerindeki toplam varyasyonun 2/3’üne ilk beş bileşende (%69.68) ulaşılmıştır. 1. ve 2. temel bileşen toplam varyansın, sırasıyla %20.75 ve %17.99’unu açıklamıştır. 1. temel bileşene en fazla katkıyı, sırasıyla, pozitif yönde un b, göbek a, un C, göbek C, göbek b, un a, taban a, taban C ve taban b renk özellikleri, negatif yönde, testa L ve un L özellikleri yapmıştır.
 Sonuç: Kabuklu ve iç fındığın farklı kısımlarındaki renk değerlerinde en yüksek varyasyon a, en düşük h değerlerinde gözükmüştür. Her kısımdaki renk değerleri arasında en yüksek ilişkiler C ve b değerleri arasında pozitif yönde ortaya çıkmıştır. Kabuk renk değerleri ile iç fındığın renk değerleri arasında ve testa ile iç fındığın diğer kısımları arasında önemli ilişkiler olduğu söylenebilir. Ayrıca temel bileşen analizine göre, renklere göre çeşitleri ayırt etmede özellikle 1. ve 2. temel bileşendeki değişkenlerin yeterli olabileceği söylenebilir.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"4 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135867532","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Purpose: The purpose of this study was to determine the clones with superior characteristics in the 'Trabzon Sivrisi' hazelnut population.
Materials and Method: The study was carried out in hazelnut orchards in the Araklı, Arsin and Yomra districts of Trabzon (Türkiye) in 2016 and 2017. The study was planned as selecting 3 different ocaks from each hazelnut orchard followed by the selection of a plant (branch) with the highest yield among these ocaks. Nut per cluster, yield (g), kernel weight (g), kernel ratio (%), shell thickness (mm), kernel cavity (mm), good kernel (%) and defective kernel belonging to the selected hazelnut clones in the study were examined and recorded. In addition, the protein (%), and fat ratio (%) were determined.
Results: Out of 207 clones observed and examined in the research area, 8 are promising and recommended for further research. Clones numbered TY42-3 and TA42-2 with a total score above 400 were selected according to the modified weighted grading method carried out at the end of the study. In the examination made according to nut characteristics the following clones were evaluated as promising: TAK20-2 in terms of nut per cluster, TA39-1 in yield, TY35-3 in kernel weight, TY15-1 in shell thickness, TY1-3 in kernel percentage, good kernel, and defective kernel rate and TY28-1 in terms of kernel cavity.
Conclusion: In this study, 8 clones were evaluated as hopeful. The fact that cultural practices such as irrigation, pruning and fertilization were not carried out in the orchards where the study was carried out both increases the value of the data obtained and reveals the importance of our country regarding the gene center. It is important for our country to continue the study and put the clones determined as promising under trial in controlled conditions, to follow the process and to take them to the registration process.
{"title":"Clonal Selection in the Local 'Trabzon Sivrisi' Hazelnut Population Grown in Some Districts of Trabzon","authors":"Emre KAN, Ali İSLAM","doi":"10.29278/azd.1355638","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1355638","url":null,"abstract":"Purpose: The purpose of this study was to determine the clones with superior characteristics in the 'Trabzon Sivrisi' hazelnut population.
 Materials and Method: The study was carried out in hazelnut orchards in the Araklı, Arsin and Yomra districts of Trabzon (Türkiye) in 2016 and 2017. The study was planned as selecting 3 different ocaks from each hazelnut orchard followed by the selection of a plant (branch) with the highest yield among these ocaks. Nut per cluster, yield (g), kernel weight (g), kernel ratio (%), shell thickness (mm), kernel cavity (mm), good kernel (%) and defective kernel belonging to the selected hazelnut clones in the study were examined and recorded. In addition, the protein (%), and fat ratio (%) were determined.
 Results: Out of 207 clones observed and examined in the research area, 8 are promising and recommended for further research. Clones numbered TY42-3 and TA42-2 with a total score above 400 were selected according to the modified weighted grading method carried out at the end of the study. In the examination made according to nut characteristics the following clones were evaluated as promising: TAK20-2 in terms of nut per cluster, TA39-1 in yield, TY35-3 in kernel weight, TY15-1 in shell thickness, TY1-3 in kernel percentage, good kernel, and defective kernel rate and TY28-1 in terms of kernel cavity.
 Conclusion: In this study, 8 clones were evaluated as hopeful. The fact that cultural practices such as irrigation, pruning and fertilization were not carried out in the orchards where the study was carried out both increases the value of the data obtained and reveals the importance of our country regarding the gene center. It is important for our country to continue the study and put the clones determined as promising under trial in controlled conditions, to follow the process and to take them to the registration process.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"29 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135867534","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Kumru ilçesinde fındık yetiştiriciliği yapılan bazı bahçelerin toprak verimlilik durumlarının belirlenmesi ve toprak sınır değerleriyle kıyaslanarak eksiklik ve fazlalık durumlarının saptanması amaçlanmıştır.
Materyal ve Yöntem:
Toprak Örneklerinin Alınması ve Analizi; Ordu İli Kumru İlçesindeki 40 farklı köyden 71 farklı fındık bahçesinden 0–30 cm derinlikten toprak örnekleri alınmıştır. Topraklarda; bünye (tekstür), pH, EC (tuz), Kireç, Organik madde, toplam N ile bitkiye yarayışlı fosfor (P), potasyum (K), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), bitkiye yarayışlı demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn) ve bakır (Cu) konsnatrasyonları belirlenmiştir.
Araştırma Bulguları:
Araştırma alanı topraklarının genellikle killi, tuzsuz ve organik madde bakımından orta seviyede olduğu bulunmuştur. Toprak pH’larının en düşük pH 4.53 ve en yüksek 7.87 olarak geniş sınırlar arasında yer aldığı tespit edilmiştir. Toprak analizlerine göre, toplam N, P, K, Zn elementleri yönünden noksanlıkların olduğu belirlenmiştir.
Sonuç:
Araştırmada, Kumru ilçesindeki fındık bahçelerinin birbirinden farklı özellikte yapılara sahip olduğu ve her bahçenin kendine özgü bir gübrelemeye ihtiyaç duyacağı belirlenmiştir.
{"title":"Ordu-Kumru Yöresi Fındık Bahçelerinin Toprak Verimlilik Durumlarının Belirlenmesi","authors":"Uğur KARADENİZ, Faruk ÖZKUTLU","doi":"10.29278/azd.1359557","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1359557","url":null,"abstract":"Amaç: Kumru ilçesinde fındık yetiştiriciliği yapılan bazı bahçelerin toprak verimlilik durumlarının belirlenmesi ve toprak sınır değerleriyle kıyaslanarak eksiklik ve fazlalık durumlarının saptanması amaçlanmıştır.
 Materyal ve Yöntem: 
 Toprak Örneklerinin Alınması ve Analizi; Ordu İli Kumru İlçesindeki 40 farklı köyden 71 farklı fındık bahçesinden 0–30 cm derinlikten toprak örnekleri alınmıştır. Topraklarda; bünye (tekstür), pH, EC (tuz), Kireç, Organik madde, toplam N ile bitkiye yarayışlı fosfor (P), potasyum (K), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), bitkiye yarayışlı demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn) ve bakır (Cu) konsnatrasyonları belirlenmiştir.
 Araştırma Bulguları:
 Araştırma alanı topraklarının genellikle killi, tuzsuz ve organik madde bakımından orta seviyede olduğu bulunmuştur. Toprak pH’larının en düşük pH 4.53 ve en yüksek 7.87 olarak geniş sınırlar arasında yer aldığı tespit edilmiştir. Toprak analizlerine göre, toplam N, P, K, Zn elementleri yönünden noksanlıkların olduğu belirlenmiştir.
 Sonuç: 
 Araştırmada, Kumru ilçesindeki fındık bahçelerinin birbirinden farklı özellikte yapılara sahip olduğu ve her bahçenin kendine özgü bir gübrelemeye ihtiyaç duyacağı belirlenmiştir.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"21 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135924378","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Hüseyin Eren KORKMAZ, Mehmet AKGÜN, Mutlu SÖNMEZ ÇELEBİ, Kürşat KORKMAZ
Amaç: Bu çalışmada, fındık zurufu ve bu zurufdan üretilen biyoçarın yeşil sentez yöntemiyle nano sentezi ve Fe oksit nanopartikülleri (FeONP) ile biyosentezi yoluyla organik bazlı FeONP üretilmiştir. Elde edilen partiküllerin nano priming ajanı olarak yaşlanmış ve çimlenme gücü düşük olan börülce tohumlarının çimlenmesi üzerine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır.
Materyal ve Yöntemler: Fındık zurufu ekstraktı ve fındık zurufunun yavaş piroliz yoluyla (>400 °C) elde edilen biyoçar yeşil sentez yoluyla nano partiküllerine ayrıştırılmış ve FeONP biyosentezlenerek nano fındık zurufu ve biyoçar ile kaplanarak partikül şekli ve boyutu SEM (LEO 1430 VP) ile ölçülerek organik bazlı FeONP üretilmiştir. Bu deneme, fındık zurufundan ve biyoçarından üretilen organik bazlı FeONP ile 4 farklı dozda (0, 40, 80 ve 160 mg Fe L-1) 3 tekerrürlü olarak toplam 24 petride, yürütülmüştür. Denemede, çimlenme oranı, çimlenme süresi ve çimlenme indeksi hesaplanmıştır.
Bulgular: Bu çalışmada, atık fındık zurufu ve bu atıklardan elde edilen biyoçardan bitkisel bazlı FeONP sentezlenmiştir. Elde edilen FeONP’lerin karakterizasyonu, taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile ortaya konulmuştur. Üretilen nano malzemelerde 6-100 nm boyutlarında küresel görünümlü yapılar gözlemlenmiştir. Çimlenme denemesi sonuçlarına göre kontrol ile karşılaştırıldığında, priming ajanı olarak kullanılan FeONP’leri yaşlanmış börülce tohumlarının çimlenme oranını %27, çimlenme indeksini %33 artırmış ve çimlenme süresini ise %13 azaltarak tohumun çimlenme gücü üzerine önemli etkileri olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Bu çalışma, çevresel kirletici olarak değerlendirilen fındık zurufu atıklarının ekstrakt şeklinde veya biyoçar yoluyla değerlendirilerek bitkisel bazlı FeONP’lerin üretilebileceğini ortaya koyarken bu materyalin yaşlanmış tohumların çimlenme gücünü iyileştirdiğini ortaya koymuştur.
{"title":"Fındık Zurufu ve Biyoçarından Üretilen Demir Nanopartiküllerinin (FeONP) Yaşlanmış Börülce Tohumlarında Çimlenme Üzerine Etkisi","authors":"Hüseyin Eren KORKMAZ, Mehmet AKGÜN, Mutlu SÖNMEZ ÇELEBİ, Kürşat KORKMAZ","doi":"10.29278/azd.1336772","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1336772","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışmada, fındık zurufu ve bu zurufdan üretilen biyoçarın yeşil sentez yöntemiyle nano sentezi ve Fe oksit nanopartikülleri (FeONP) ile biyosentezi yoluyla organik bazlı FeONP üretilmiştir. Elde edilen partiküllerin nano priming ajanı olarak yaşlanmış ve çimlenme gücü düşük olan börülce tohumlarının çimlenmesi üzerine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. 
 Materyal ve Yöntemler: Fındık zurufu ekstraktı ve fındık zurufunun yavaş piroliz yoluyla (>400 °C) elde edilen biyoçar yeşil sentez yoluyla nano partiküllerine ayrıştırılmış ve FeONP biyosentezlenerek nano fındık zurufu ve biyoçar ile kaplanarak partikül şekli ve boyutu SEM (LEO 1430 VP) ile ölçülerek organik bazlı FeONP üretilmiştir. Bu deneme, fındık zurufundan ve biyoçarından üretilen organik bazlı FeONP ile 4 farklı dozda (0, 40, 80 ve 160 mg Fe L-1) 3 tekerrürlü olarak toplam 24 petride, yürütülmüştür. Denemede, çimlenme oranı, çimlenme süresi ve çimlenme indeksi hesaplanmıştır. 
 Bulgular: Bu çalışmada, atık fındık zurufu ve bu atıklardan elde edilen biyoçardan bitkisel bazlı FeONP sentezlenmiştir. Elde edilen FeONP’lerin karakterizasyonu, taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile ortaya konulmuştur. Üretilen nano malzemelerde 6-100 nm boyutlarında küresel görünümlü yapılar gözlemlenmiştir. Çimlenme denemesi sonuçlarına göre kontrol ile karşılaştırıldığında, priming ajanı olarak kullanılan FeONP’leri yaşlanmış börülce tohumlarının çimlenme oranını %27, çimlenme indeksini %33 artırmış ve çimlenme süresini ise %13 azaltarak tohumun çimlenme gücü üzerine önemli etkileri olduğu belirlenmiştir. 
 Sonuç: Bu çalışma, çevresel kirletici olarak değerlendirilen fındık zurufu atıklarının ekstrakt şeklinde veya biyoçar yoluyla değerlendirilerek bitkisel bazlı FeONP’lerin üretilebileceğini ortaya koyarken bu materyalin yaşlanmış tohumların çimlenme gücünü iyileştirdiğini ortaya koymuştur.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"14 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135867533","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu çalışmada Ordu ilinde yaşlanmaya yüz tutmuş Tombul fındık bahçelerinde rehabilitasyon uygulamalarının verim ve kalite üzerine etkileri araştırılmıştır.
Materyal ve Yöntem: 2019-2020 yıllarında iki yıl süre ile 2 farklı ilçede 3 farklı bahçede yürütülen bu araştırmada her bahçe kontrol ve rehabilitasyon alanı olarak ikiye ayrılmıştır. Araştırma sahasında 2 şer dekar veya 100 er ocak olacak şekilde parseller oluşturulmuştur. Kontrol parselinde üreticiler geleneksel uygulamalarına devam etmiş, rehabilitasyon parsellerinde ise fındık için modern tarım teknikleri uygulanmıştır. Toprak ve bitki besin elementleri analizleri, gübreleme, zirai mücadele işlemleri, budama ve dip sürgünlerinin alınması, yabancı ot mücedelesi deneme süresince düzenli bir şekilde yapılmıştır. Denemede, verim ve meyve kalite parametreleri incelenmiştir.
Araştırma Bulguları: Rehabilitasyon parsellerindeki verim değerleri kontrol parsellerine göre daha yüksek çıkmış ve bu farklılık istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Rehabilitasyon parsellerindeki kontrole göre verim artışı değerleri bitki başına ilk yıl %67 ikinci yıl ise %60 olarak hesaplanmıştır. Benzer şekilde rehabilitasyon uygulamaları kontrole göre GKAV değerlerini ilk yıl %29,8, ikinci yıl ise %53,8 oranında artırmıştır. İki yıllık bulgular ışığında rehabilitasyon ve kontrol parsellerinde sırasıyla, meyve ağırlığı 2.46- 1.98 g, iç oranı %56,34 - %49,12, kabuk kalınlığı da 1,00 - 1,03 mm değerlerinde çıkmış olmakla birlikte rehabilitasyon uygulamalarının anılan özellikler üzerine etkisi istatistiki olarak önemli çıkmamıştır.
Sonuç: Elde edilen bulgular rehabilitasyon uygulamalarının bahçelerde önemli verim artışı sağlayacağını, üreticiler ve bölge ekonomisi açısından önemli katkılar sunacağı kanısındayız. Bununla birlikte rehabilitasyon uygulamaları bitkilerde kusurlu meyve oranını azalttığı için meyve kalite özellikleri üzerine olumlu etki yapmaktadır.
{"title":"Effects of Rehabilitation Applications on Yield and Quality in 'Tombul' Hazelnuts","authors":"Selim KARAGÖL, Ali İSLAM","doi":"10.29278/azd.1356764","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1356764","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışmada Ordu ilinde yaşlanmaya yüz tutmuş Tombul fındık bahçelerinde rehabilitasyon uygulamalarının verim ve kalite üzerine etkileri araştırılmıştır.
 Materyal ve Yöntem: 2019-2020 yıllarında iki yıl süre ile 2 farklı ilçede 3 farklı bahçede yürütülen bu araştırmada her bahçe kontrol ve rehabilitasyon alanı olarak ikiye ayrılmıştır. Araştırma sahasında 2 şer dekar veya 100 er ocak olacak şekilde parseller oluşturulmuştur. Kontrol parselinde üreticiler geleneksel uygulamalarına devam etmiş, rehabilitasyon parsellerinde ise fındık için modern tarım teknikleri uygulanmıştır. Toprak ve bitki besin elementleri analizleri, gübreleme, zirai mücadele işlemleri, budama ve dip sürgünlerinin alınması, yabancı ot mücedelesi deneme süresince düzenli bir şekilde yapılmıştır. Denemede, verim ve meyve kalite parametreleri incelenmiştir.
 Araştırma Bulguları: Rehabilitasyon parsellerindeki verim değerleri kontrol parsellerine göre daha yüksek çıkmış ve bu farklılık istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Rehabilitasyon parsellerindeki kontrole göre verim artışı değerleri bitki başına ilk yıl %67 ikinci yıl ise %60 olarak hesaplanmıştır. Benzer şekilde rehabilitasyon uygulamaları kontrole göre GKAV değerlerini ilk yıl %29,8, ikinci yıl ise %53,8 oranında artırmıştır. İki yıllık bulgular ışığında rehabilitasyon ve kontrol parsellerinde sırasıyla, meyve ağırlığı 2.46- 1.98 g, iç oranı %56,34 - %49,12, kabuk kalınlığı da 1,00 - 1,03 mm değerlerinde çıkmış olmakla birlikte rehabilitasyon uygulamalarının anılan özellikler üzerine etkisi istatistiki olarak önemli çıkmamıştır.
 Sonuç: Elde edilen bulgular rehabilitasyon uygulamalarının bahçelerde önemli verim artışı sağlayacağını, üreticiler ve bölge ekonomisi açısından önemli katkılar sunacağı kanısındayız. Bununla birlikte rehabilitasyon uygulamaları bitkilerde kusurlu meyve oranını azalttığı için meyve kalite özellikleri üzerine olumlu etki yapmaktadır.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"53 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135924390","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}