Amaç: Araştırma, haşhaşın farklı gelişme dönemlerinde salisilik asit uygulamasının, bitkisel özellikler, tohum verimi ve bazı alkaloitlerin içeriği üzerine etkisini araştırmak amacıyla yürütülmüştür. Materyal ve Yöntem: Çalışmada; TMO2 haşhaş çeşidi kullanılarak, geleneksel gübreleme üzerine rozet, sapa kalkma, rozet + sapa kalkma, tomurcuklanma, sapa kalkma + tomurcuklanma ve rozet+sapa kalkma+ tomurcuklanma dönemlerinde 100 ppm’lik salisilik asit uygulanmıştır. Araştırma Bulguları: Haşhaşın farklı gelişme dönemlerinde salisilik asit uygulamasının bitki boyu dışında incelenen özelliklere etkisi, istatistiksel olarak önemli (P
{"title":"Effect on Yield and Alkaloid Content of Salicylic Acid Treatment in Different Growth Periods of Poppy","authors":"Buket Gürfi̇dan, Nimet Kara","doi":"10.29278/azd.1299568","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1299568","url":null,"abstract":"Amaç: Araştırma, haşhaşın farklı gelişme dönemlerinde salisilik asit uygulamasının, bitkisel özellikler, tohum verimi ve bazı alkaloitlerin içeriği üzerine etkisini araştırmak amacıyla yürütülmüştür. Materyal ve Yöntem: Çalışmada; TMO2 haşhaş çeşidi kullanılarak, geleneksel gübreleme üzerine rozet, sapa kalkma, rozet + sapa kalkma, tomurcuklanma, sapa kalkma + tomurcuklanma ve rozet+sapa kalkma+ tomurcuklanma dönemlerinde 100 ppm’lik salisilik asit uygulanmıştır. Araştırma Bulguları: Haşhaşın farklı gelişme dönemlerinde salisilik asit uygulamasının bitki boyu dışında incelenen özelliklere etkisi, istatistiksel olarak önemli (P","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"11 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139339566","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Objective: In this study, it was aimed to determine the egg quality traits of hens belonging to Lohmann Sandy genotype raised in the free-range system. Materials and methods: In the research, eggs obtained from hens belonging to Lohmann Sandy genotype raised in a private enterprise in Ordu province were used. In each period for egg quality determination, 30 daily eggs were used. After keeping the eggs at room temperature for 24 hours, the internal and external quality traits of eggs were determined. Results: The albumen index and the Haugh unit values showed a significant change depending on time and were determined as 11.31 and 92.90 on average, respectively. On the other hand, the yolk index value did not show a significant change depending on the time and the average value was found to be 51.21. Egg weight showed a significant change depending on the time and was determined as 58.84 g on average. Shell surface area and egg volume also showed a significant change depending on time and were calculated as 74.58 cm2 and 54.41 cm3 on average, respectively. Shell thickness, shape index and specific gravity values did not show a significant change depending on time. Conclusion: It is of great importance that eggs produced with alternative systems are introduced to the market. In order to increase the consumption level of eggs, the place and importance of eggs in adequate and balanced nutrition should be explained, especially targeting children in developmental age and the elderly.
{"title":"Serbest Sistemde Yetiştirilen Lohmann Sandy Tavuklarında Yumurta Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi","authors":"Sezai Alkan","doi":"10.29278/azd.1264872","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1264872","url":null,"abstract":"Objective: In this study, it was aimed to determine the egg quality traits of hens belonging to Lohmann Sandy genotype raised in the free-range system. Materials and methods: In the research, eggs obtained from hens belonging to Lohmann Sandy genotype raised in a private enterprise in Ordu province were used. In each period for egg quality determination, 30 daily eggs were used. After keeping the eggs at room temperature for 24 hours, the internal and external quality traits of eggs were determined. Results: The albumen index and the Haugh unit values showed a significant change depending on time and were determined as 11.31 and 92.90 on average, respectively. On the other hand, the yolk index value did not show a significant change depending on the time and the average value was found to be 51.21. Egg weight showed a significant change depending on the time and was determined as 58.84 g on average. Shell surface area and egg volume also showed a significant change depending on time and were calculated as 74.58 cm2 and 54.41 cm3 on average, respectively. Shell thickness, shape index and specific gravity values did not show a significant change depending on time. Conclusion: It is of great importance that eggs produced with alternative systems are introduced to the market. In order to increase the consumption level of eggs, the place and importance of eggs in adequate and balanced nutrition should be explained, especially targeting children in developmental age and the elderly.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"16 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139341550","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Objective: This study was conducted to determine the morphological, morphometric, and molecular characteristics of Longidorus moesicus, which was first recorded in Türkiye. Materials and Methods: A nematode survey was conducted in rose cultivation greenhouses in 2017 in Yalova province, Türkiye. Nematodes were extracted from soil samples using Cobb's sieve method and centrifugal flotation technique. Morphological characters and morphometric measurements were used to identify the obtained nematodes. Additionally, identification was confirmed by molecular analyses of the 28S rRNA gene D2/D3 expansion region sequences. Results: Needle nematodes in the genus Longidorus (Micoletzky, 1922) include many ectoparasitic nematode species that transmit nepoviruses as well as causing damage by direct feeding on root cells. A Longidorus species was found in the examined soils. Conclusion: To our knowledge, this is the first report of Longidorus moesicus Lamberti, Choleva & Agostinelli, 1983 in Türkiye.
{"title":"Morphological Characteristics and Molecular Analysis of Newly Recorded Longidorus moesicus Lamberti, Choleva & Agostinelli, 1983 (Dorylaimida: Longidoridae) From Türkiye","authors":"Serkan Çeli̇k, F. Akyazi","doi":"10.29278/azd.1333478","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1333478","url":null,"abstract":"Objective: This study was conducted to determine the morphological, morphometric, and molecular characteristics of Longidorus moesicus, which was first recorded in Türkiye. Materials and Methods: A nematode survey was conducted in rose cultivation greenhouses in 2017 in Yalova province, Türkiye. Nematodes were extracted from soil samples using Cobb's sieve method and centrifugal flotation technique. Morphological characters and morphometric measurements were used to identify the obtained nematodes. Additionally, identification was confirmed by molecular analyses of the 28S rRNA gene D2/D3 expansion region sequences. Results: Needle nematodes in the genus Longidorus (Micoletzky, 1922) include many ectoparasitic nematode species that transmit nepoviruses as well as causing damage by direct feeding on root cells. A Longidorus species was found in the examined soils. Conclusion: To our knowledge, this is the first report of Longidorus moesicus Lamberti, Choleva & Agostinelli, 1983 in Türkiye.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"13 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139342985","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
U. Başaran, Y. M. Kardeş, E. Gülümser, medine çopur doğrusöz, H. Mut
Amaç: Türkiye’de uzun yıllardır kaliteli kaba yem açığı bulunmaktadır. Bu durum hayvanların kalitesinde ve verimlerinde düşüşler meydana getirmektedir. Diğer taraftan kurak ve yarı kurak iklim kuşağında yer alan Türkiye iklim değişikliğinden en fazla etkilenmesi beklenen ülkeler arasında yer almaktadır. Yem bitkileri açığı ve iklim koşullarında beklenen olumsuzluklar koşullarına uygun bitkilerin yetiştirilmesini zorunlu hale getirmektedir. Baklagiller familyasında yer alan mürdümük (Lathyrus sativus L.) hayvan besleme açısından oldukça önemli bir yere sahip olup, kuraklığa toleransı yüksektir ve çok farklı topraklarda rahatlıkla gelişme gösterebilmektedir. Materyal ve Metot: Bu çalışmada; Yozgat ekolojik koşullarında kışlık ve yazlık olarak ekilen farklı mürdümük genotiplerinin (Gap Mavisi, Eren, İptaş, Karadağ, 1603, 2006, 2401, 4301, 4403, 5001, 6408, 6410 ve S3) tane verimi ve kalitesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma 2019-2020 vejetasyon döneminde ve Bölünmüş Parseller Deneme Desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırma Bulguları: Bitkilerin tohumlarında, tane verimi, ham protein oranı, ODAP (N-oxalyl-L-alpha,beta-diaminopropionic acid), toplam fenolik, toplam flavonoid, radikal kovucu aktivite (DPPH) ve kondanse tanen içerikleri belirlenmiştir. Sonuç: Çalışmadan elde edilen verilere göre, yazlık ekimlerin kışlık ekimlere göre daha üstün olduğu, hayvan besleme ve verimlik açısından ise bazı popülasyonların çeşitlerden daha iyi sonuçlar sergilediği tespit edilmiştir.
{"title":"Grain yield and quality characteristics of some grass pea (Lathyrus sativus L.) genotypes grown as summer and winter crop under ecological conditions of Yozgat","authors":"U. Başaran, Y. M. Kardeş, E. Gülümser, medine çopur doğrusöz, H. Mut","doi":"10.29278/azd.1274552","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1274552","url":null,"abstract":"Amaç: Türkiye’de uzun yıllardır kaliteli kaba yem açığı bulunmaktadır. Bu durum hayvanların kalitesinde ve verimlerinde düşüşler meydana getirmektedir. Diğer taraftan kurak ve yarı kurak iklim kuşağında yer alan Türkiye iklim değişikliğinden en fazla etkilenmesi beklenen ülkeler arasında yer almaktadır. Yem bitkileri açığı ve iklim koşullarında beklenen olumsuzluklar koşullarına uygun bitkilerin yetiştirilmesini zorunlu hale getirmektedir. Baklagiller familyasında yer alan mürdümük (Lathyrus sativus L.) hayvan besleme açısından oldukça önemli bir yere sahip olup, kuraklığa toleransı yüksektir ve çok farklı topraklarda rahatlıkla gelişme gösterebilmektedir. Materyal ve Metot: Bu çalışmada; Yozgat ekolojik koşullarında kışlık ve yazlık olarak ekilen farklı mürdümük genotiplerinin (Gap Mavisi, Eren, İptaş, Karadağ, 1603, 2006, 2401, 4301, 4403, 5001, 6408, 6410 ve S3) tane verimi ve kalitesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma 2019-2020 vejetasyon döneminde ve Bölünmüş Parseller Deneme Desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırma Bulguları: Bitkilerin tohumlarında, tane verimi, ham protein oranı, ODAP (N-oxalyl-L-alpha,beta-diaminopropionic acid), toplam fenolik, toplam flavonoid, radikal kovucu aktivite (DPPH) ve kondanse tanen içerikleri belirlenmiştir. Sonuç: Çalışmadan elde edilen verilere göre, yazlık ekimlerin kışlık ekimlere göre daha üstün olduğu, hayvan besleme ve verimlik açısından ise bazı popülasyonların çeşitlerden daha iyi sonuçlar sergilediği tespit edilmiştir.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"51 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139346968","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Hasan Ese, Şeref Cınbırtoğlu, Tunay Kiliçi̇n, Gökhan Akdeniz, Fatih Yılmaz, Ahmet Kuvancı, Alper Durgut, Alev Sari
Amaç: Bu çalışmada; Batı ve Orta Karadeniz bal arısı popülasyonlarının bal verimi, kuluçka üretim etkinliği ve kışlama yetenekleri bakımından uygulanan seleksiyon işlemi ile Karadeniz Bölgesi koşullarına adapte olmuş damızlık bal arısı materyalinin elde edilmesi amaçlanmıştır Materyal ve Yöntem: Çalışmada Batı ve Orta Karadeniz Bölgesinin göçer arıcılığın yapılmadığı farklı alanlarından, sabit arıcılık yapan ve ticari ana arı kullanmayan işletmelerden temin edilen 200 koloni 2014-2020 yılları arasında seleksiyona tabi tutulmuştur. Bu kolonilerin bal verimi, kuluçka üretim etkinliği ve kışlama yeteneklerine ait indeks değerleri hesaplanmış ve %25’lik dilime giren ilk 50 koloni belirlenerek selekte edilmiştir. Seleksiyona tabi tutulan her bir koloniden 4’er adet ana arı üretilip her iki yılda bir ana arı, yetiştirilip bu ana arıların kendi kolonileri dışındaki diğer kolonilerden toplanan semen ile yapay tohumlamaları yapılmıştır. Yapay tohumlanan ana arılar kolonilere kabul ettirilerek sürü tekrar 200’e tamamlanmıştır. Böylelikle seçilen koloniler bir yıl suni tohumlama yöntemi ile çiftleştirilmiş ertesi yılda çiftleştirilmiş kolonilerden bazı performans verileri elde edilmiştir. Araştırma Bulguları: Seçilmiş 50 koloninin 2015, 2017, 2019 yıllarına ait ortalama yavru alan indeksleri sırasıyla 3.8±0.08; 3,9±0.05; 4,0±0.08, ortalama kışlama indeksleri 4,4±0.11; 4,9±0.04; 4,1±0.04, bal verim indeksleri 3,9±0.09; 3,2±0.05; 3,1±0.09 ve koloni indeks değerleri ise 12±012; 12 0±0.09; 11,2±0.14 olarak tespit edilmiştir. Kolonilerin yıllar itibariyle ortalama bal verimi 23.68; 24.50, 26.39 kg/koloni, kışlama yeteneği (%) 98.41; 97.15; 81.94 kuluçka üretim etkinliği ise 2064.89; 2123.75; 2023.22 cm2/ koloni olarak belirlenmiştir. Sonuç: Batı ve Orta Karadeniz bal arısı popülasyonları ile 2014-2022 tarihleri arasında seleksiyon çalışması gerçekleştirilmiştir. Üçüncü jenerasyonu tamamlanan ıslah materyalinin bal verimi, kuluçka üretim etkinliği ve kışlama yetenekleri bakımından başlangıç sürüsüne oranla önemli ilerlemeler kaydettiği görülmüştür. **Gen kaynağı olarak Karadeniz Bölgesi iklim koşullarına adapte olmuş bu materyalin korunması, sürdürülebilir üretiminin sağlanması ve üreticilerin kullanımına kazandırılması önemli bir husustur.
{"title":"Some Performance Characteristics of Western and Central Black Sea Honey Bees (Apis mellifera L.) Obtained from Their Original Areas and Subjected to Selection","authors":"Hasan Ese, Şeref Cınbırtoğlu, Tunay Kiliçi̇n, Gökhan Akdeniz, Fatih Yılmaz, Ahmet Kuvancı, Alper Durgut, Alev Sari","doi":"10.29278/azd.1272558","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1272558","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışmada; Batı ve Orta Karadeniz bal arısı popülasyonlarının bal verimi, kuluçka üretim etkinliği ve kışlama yetenekleri bakımından uygulanan seleksiyon işlemi ile Karadeniz Bölgesi koşullarına adapte olmuş damızlık bal arısı materyalinin elde edilmesi amaçlanmıştır Materyal ve Yöntem: Çalışmada Batı ve Orta Karadeniz Bölgesinin göçer arıcılığın yapılmadığı farklı alanlarından, sabit arıcılık yapan ve ticari ana arı kullanmayan işletmelerden temin edilen 200 koloni 2014-2020 yılları arasında seleksiyona tabi tutulmuştur. Bu kolonilerin bal verimi, kuluçka üretim etkinliği ve kışlama yeteneklerine ait indeks değerleri hesaplanmış ve %25’lik dilime giren ilk 50 koloni belirlenerek selekte edilmiştir. Seleksiyona tabi tutulan her bir koloniden 4’er adet ana arı üretilip her iki yılda bir ana arı, yetiştirilip bu ana arıların kendi kolonileri dışındaki diğer kolonilerden toplanan semen ile yapay tohumlamaları yapılmıştır. Yapay tohumlanan ana arılar kolonilere kabul ettirilerek sürü tekrar 200’e tamamlanmıştır. Böylelikle seçilen koloniler bir yıl suni tohumlama yöntemi ile çiftleştirilmiş ertesi yılda çiftleştirilmiş kolonilerden bazı performans verileri elde edilmiştir. Araştırma Bulguları: Seçilmiş 50 koloninin 2015, 2017, 2019 yıllarına ait ortalama yavru alan indeksleri sırasıyla 3.8±0.08; 3,9±0.05; 4,0±0.08, ortalama kışlama indeksleri 4,4±0.11; 4,9±0.04; 4,1±0.04, bal verim indeksleri 3,9±0.09; 3,2±0.05; 3,1±0.09 ve koloni indeks değerleri ise 12±012; 12 0±0.09; 11,2±0.14 olarak tespit edilmiştir. Kolonilerin yıllar itibariyle ortalama bal verimi 23.68; 24.50, 26.39 kg/koloni, kışlama yeteneği (%) 98.41; 97.15; 81.94 kuluçka üretim etkinliği ise 2064.89; 2123.75; 2023.22 cm2/ koloni olarak belirlenmiştir. Sonuç: Batı ve Orta Karadeniz bal arısı popülasyonları ile 2014-2022 tarihleri arasında seleksiyon çalışması gerçekleştirilmiştir. Üçüncü jenerasyonu tamamlanan ıslah materyalinin bal verimi, kuluçka üretim etkinliği ve kışlama yetenekleri bakımından başlangıç sürüsüne oranla önemli ilerlemeler kaydettiği görülmüştür. **Gen kaynağı olarak Karadeniz Bölgesi iklim koşullarına adapte olmuş bu materyalin korunması, sürdürülebilir üretiminin sağlanması ve üreticilerin kullanımına kazandırılması önemli bir husustur.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"158 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139354837","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
H. Yilmaz, Merve Mürüvvet Dağ, Muhammed Ali Kaştan
Amaç: Şeker pancarı üretimi; ekonomik, sosyal, politik ve çevresel etkileri açısından tartışılan bir üründür. Üretim, üreticilerle her yıl yapılan sözleşme çerçevesinde münavebeli tarım şeklinde yapılmaktadır. Bu uygulama ile toprak verimliliği korunarak tarımsal üretimde sürdürülebilirliğe katkı sağlamak amaçlanmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’de şeker pancarı üretiminde önemli bir yere sahip olan Kayseri ilinin Yeşilhisar ilçesinde şeker pancarı üreticilerinin sosyo-demografik ve teknik özelliklerinin ortaya konulması ve üreticilerin münavebe yapma durumunu etkileyen faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Amaçlara uygun olarak çalışmada, tanımlayıcı istatistikler ve Binary Logit Modeli kullanılmıştır. Araştırma Bulguları: Araştırma alanında üreticilerin %68.3’ünün münavebe yaptığı ve bu münavebe süresinin ortalama 2.73 yıl olduğu belirlenmiştir. Bazı değişkenlerin münavebe yapma durumuna etkisi incelendiğinde; yaş, arazi genişliği, tarımsal yayım faaliyetlerine katılım, toprak analizi yapma ve organik gübre kullanımının münavebe yapma üzerinde etkisinin olduğu saptanmış, ancak şeker pancarı üretim deneyimi ve eğitim düzeyi ile münavebe yapma durumu arasında herhangi bir ilişki tespit edilmemiştir. Sonuç: Şeker pancarı üretiminde toprak verimliliğin korunması, hastalık ve zararlıların olumsuz etkisinin azaltılması, çevre ve toprak kirliliğinin önlenmesi, topraktaki besin maddelerinden daha iyi faydalanılması, elde edilen ürünlerin verim ve kalitesinin artırılması için münavebe uygulamalarına daha çok önem verilmelidir. Bu konuda üreticilerin farkındalığını artıracak tarımsal yayım ve eğitim çalışmaları daha çok yapılmalı ve sürdürebilir tarım teknikleri uygulamalarını teşvik edici tarım çevre politikaları tasarlanmalıdır.
{"title":"Analysis of The Factors Affecting Producers' Crop Rotation Practices for Sustainable Sugar Beet Production","authors":"H. Yilmaz, Merve Mürüvvet Dağ, Muhammed Ali Kaştan","doi":"10.29278/azd.1183227","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1183227","url":null,"abstract":"Amaç: Şeker pancarı üretimi; ekonomik, sosyal, politik ve çevresel etkileri açısından tartışılan bir üründür. Üretim, üreticilerle her yıl yapılan sözleşme çerçevesinde münavebeli tarım şeklinde yapılmaktadır. Bu uygulama ile toprak verimliliği korunarak tarımsal üretimde sürdürülebilirliğe katkı sağlamak amaçlanmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’de şeker pancarı üretiminde önemli bir yere sahip olan Kayseri ilinin Yeşilhisar ilçesinde şeker pancarı üreticilerinin sosyo-demografik ve teknik özelliklerinin ortaya konulması ve üreticilerin münavebe yapma durumunu etkileyen faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. \u0000Materyal ve Yöntem: Amaçlara uygun olarak çalışmada, tanımlayıcı istatistikler ve Binary Logit Modeli kullanılmıştır. \u0000Araştırma Bulguları: Araştırma alanında üreticilerin %68.3’ünün münavebe yaptığı ve bu münavebe süresinin ortalama 2.73 yıl olduğu belirlenmiştir. Bazı değişkenlerin münavebe yapma durumuna etkisi incelendiğinde; yaş, arazi genişliği, tarımsal yayım faaliyetlerine katılım, toprak analizi yapma ve organik gübre kullanımının münavebe yapma üzerinde etkisinin olduğu saptanmış, ancak şeker pancarı üretim deneyimi ve eğitim düzeyi ile münavebe yapma durumu arasında herhangi bir ilişki tespit edilmemiştir. \u0000Sonuç: Şeker pancarı üretiminde toprak verimliliğin korunması, hastalık ve zararlıların olumsuz etkisinin azaltılması, çevre ve toprak kirliliğinin önlenmesi, topraktaki besin maddelerinden daha iyi faydalanılması, elde edilen ürünlerin verim ve kalitesinin artırılması için münavebe uygulamalarına daha çok önem verilmelidir. Bu konuda üreticilerin farkındalığını artıracak tarımsal yayım ve eğitim çalışmaları daha çok yapılmalı ve sürdürebilir tarım teknikleri uygulamalarını teşvik edici tarım çevre politikaları tasarlanmalıdır.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"2 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74075175","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu çalışma Silifke ekolojik koşullarında iki farklı dönemde (bahar ve sonbahar) yürütülmüştür. Çalışmada, marul tarımında aşırı miktarlarda kimyasal gübre kullanımı sonucu ortaya çıkan toprak ve ürün sorunlarına çözüm bulmak amacı ile bölgede kolay temin edilen hayvansal kökenli gübreler kullanılmıştır. Materyal ve Yöntem: Bitkisel materyal olarak Lital F1 marul çeşidi kullanılmıştır. Uygulanan gübre ve miktarları; kaz gübresi (2 ton/da), tavuk gübresi (2 ton/da), sığır gübresi (4 ton/da), koyun gübresi (4 ton/da) ve mevcut gübrelerin karışımından oluşan gübre KRŞG (3 ton/da) ile % 30 oranda azaltılmış kimyasal gübreler (7/10NPK) kullanılmıştır. Kontrol parsellerine gübre uygulaması yapılmamıştır. Hasattan sonra ortalamayı temsil eden 4-6 arasında seçilen bitki örneklerinde; bitki baş uzunluğu, baş çapı, kök boğazı çapı, yaprak yaş ve kuru ağırlığı, kök uzunluğu, yaprak sayısı, baş ağırlığı, SÇKM ve bitki yapraklarında besin elementi içerikleri (N, P, K, Ca, Mg, Fe, Zn, Mn, Cu) ölçülmüştür. Araştırma Bulguları: Çalışma sonuçlarına göre; her iki dönemde bitki baş çapı, baş uzunluğu, baş ağırlığı ve yaprak sayısı bakımından TVG+7/10NPK uygulaması ön plana çıkarken, hayvansal ve kimyasal gübrelerin kombinasyonu verim parametrelerinde kontrole göre önemli artışlar sağlamıştır. 2020 yılı ortalama baş ağırlığı verilerine göre en yüksek verim TVG-7/10 NPK (2.6kg) ve KRŞG+7/10 NPK (2.6kg) uygulamalarından elde edilirken en düşük verim kontrol uygulamasından 0.8kg, sadece NPK uygulamasından 2.5kg elde edilmiştir. 2021 yılı ortalama baş ağırlığı verilerine göre 2.6 kg ile en yüksek değer TVG+7/10, KRŞG+7/10NPK, KZG+/10NPK ve NPK uygulamalarından elde edilirken en düşük değer 0.9 kg olarak kontrol uygulamasından elde edilmiştir. Sonuç: Marul yetiştiriciliğinde % 30 oranında azaltılmış kimyasal gübrelerin değişik hayvansal gübreler ile birlikte kullanılması sonucunda ortalama verimde kayıp olmadan kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.
{"title":"Organik ve inorganik gübrelerin marulun (Lactuca sativa L.) verim ve bitki beslenmesi üzerine etkileri","authors":"Yusuf Çeli̇k","doi":"10.29278/azd.1082696","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1082696","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışma Silifke ekolojik koşullarında iki farklı dönemde (bahar ve sonbahar) yürütülmüştür. Çalışmada, marul tarımında aşırı miktarlarda kimyasal gübre kullanımı sonucu ortaya çıkan toprak ve ürün sorunlarına çözüm bulmak amacı ile bölgede kolay temin edilen hayvansal kökenli gübreler kullanılmıştır. \u0000Materyal ve Yöntem: Bitkisel materyal olarak Lital F1 marul çeşidi kullanılmıştır. Uygulanan gübre ve miktarları; kaz gübresi (2 ton/da), tavuk gübresi (2 ton/da), sığır gübresi (4 ton/da), koyun gübresi (4 ton/da) ve mevcut gübrelerin karışımından oluşan gübre KRŞG (3 ton/da) ile % 30 oranda azaltılmış kimyasal gübreler (7/10NPK) kullanılmıştır. Kontrol parsellerine gübre uygulaması yapılmamıştır. Hasattan sonra ortalamayı temsil eden 4-6 arasında seçilen bitki örneklerinde; bitki baş uzunluğu, baş çapı, kök boğazı çapı, yaprak yaş ve kuru ağırlığı, kök uzunluğu, yaprak sayısı, baş ağırlığı, SÇKM ve bitki yapraklarında besin elementi içerikleri (N, P, K, Ca, Mg, Fe, Zn, Mn, Cu) ölçülmüştür. \u0000Araştırma Bulguları: Çalışma sonuçlarına göre; her iki dönemde bitki baş çapı, baş uzunluğu, baş ağırlığı ve yaprak sayısı bakımından TVG+7/10NPK uygulaması ön plana çıkarken, hayvansal ve kimyasal gübrelerin kombinasyonu verim parametrelerinde kontrole göre önemli artışlar sağlamıştır. 2020 yılı ortalama baş ağırlığı verilerine göre en yüksek verim TVG-7/10 NPK (2.6kg) ve KRŞG+7/10 NPK (2.6kg) uygulamalarından elde edilirken en düşük verim kontrol uygulamasından 0.8kg, sadece NPK uygulamasından 2.5kg elde edilmiştir. 2021 yılı ortalama baş ağırlığı verilerine göre 2.6 kg ile en yüksek değer TVG+7/10, KRŞG+7/10NPK, KZG+/10NPK ve NPK uygulamalarından elde edilirken en düşük değer 0.9 kg olarak kontrol uygulamasından elde edilmiştir. \u0000Sonuç: Marul yetiştiriciliğinde % 30 oranında azaltılmış kimyasal gübrelerin değişik hayvansal gübreler ile birlikte kullanılması sonucunda ortalama verimde kayıp olmadan kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"28 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"73995900","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
A. Korkmaz, Fatma GÖKMEN YILMAZ, M. Harmankaya, S. Gezgin
Objective: This study was conductud with the aim of determining the effects of different applications (Fe fertilizers, K-Humate, and sulfur) on shoot length, active and total Fe, chlorophyll a, b, and a+b, fruit Fe concentration, yield efficiency, and yield of apple. Materials and Methods: In the study, which was conducted in 4 replications according to trial pattern of chance blocks in an apple orchard with a lot of lime and alkaline reactions,13 applications (Control, FeSO4.7H2O (19% Fe), Elemental S, FeSO4.7H2O + Elemental S, K-Humate, FeSO4.7H2O + K-Humate, Fe-EDTA (%13 Fe), Fe-DTPA (%6 Fe), Fe-HBED (%6 Fe), Fe-EDDHA (o-o:2.2) (%6 Fe), Fe-EDDHA (o-o:3.5) (%6 Fe), Fe-EDDHA (o-o:4.8) (%6 Fe), and Fe-EDDHA (o-o:5.25) (%6 Fe)]. Results: As a result of the study, the effects of the applications on the investigated parameters were found to be statistically significant, and the maximum effect was determined by FeSO4.7H2O+K-Humate and Fe-EDDHA (o-o: 5.25) applications. Since there is no difference between these applications, Fe-EDDHA (o-o: 5.25) or Fe-chelate fertilizers can be used instead of FeSO4.7H2O+K-Humat. Conclusion: In addition, it has been determined that iron intake by plants increased as ortho-ortho isomer ratios increase in Fe-chelate fertilizers. It has been determined that applying Fe-EDDHA (o-o: 5.25), one of the Fe-chelate fertilizers, is more effective than other applications in reducing and eliminating chlorosis in calcareous soils.
{"title":"Reduction of Lime-Based Iron Chlorosis in Apple Trees","authors":"A. Korkmaz, Fatma GÖKMEN YILMAZ, M. Harmankaya, S. Gezgin","doi":"10.29278/azd.1263559","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1263559","url":null,"abstract":"Objective: This study was conductud with the aim of determining the effects of different applications (Fe fertilizers, K-Humate, and sulfur) on shoot length, active and total Fe, chlorophyll a, b, and a+b, fruit Fe concentration, yield efficiency, and yield of apple. \u0000Materials and Methods: In the study, which was conducted in 4 replications according to trial pattern of chance blocks in an apple orchard with a lot of lime and alkaline reactions,13 applications (Control, FeSO4.7H2O (19% Fe), Elemental S, FeSO4.7H2O + Elemental S, K-Humate, FeSO4.7H2O + K-Humate, Fe-EDTA (%13 Fe), Fe-DTPA (%6 Fe), Fe-HBED (%6 Fe), Fe-EDDHA (o-o:2.2) (%6 Fe), Fe-EDDHA (o-o:3.5) (%6 Fe), Fe-EDDHA (o-o:4.8) (%6 Fe), and Fe-EDDHA (o-o:5.25) (%6 Fe)]. \u0000Results: As a result of the study, the effects of the applications on the investigated parameters were found to be statistically significant, and the maximum effect was determined by FeSO4.7H2O+K-Humate and Fe-EDDHA (o-o: 5.25) applications. Since there is no difference between these applications, Fe-EDDHA (o-o: 5.25) or Fe-chelate fertilizers can be used instead of FeSO4.7H2O+K-Humat. \u0000Conclusion: In addition, it has been determined that iron intake by plants increased as ortho-ortho isomer ratios increase in Fe-chelate fertilizers. It has been determined that applying Fe-EDDHA (o-o: 5.25), one of the Fe-chelate fertilizers, is more effective than other applications in reducing and eliminating chlorosis in calcareous soils.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"23 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82947454","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Aynısefa (Calendula officinalis L), Asteraceae familyasına ait tek yıllık, otsu gövdeli bir bitkidir. Eski çağlardan bu yana halk arasında tıbbi ve kozmetik amaçlı kullanılmaktadır. Aynısefa bitkisi kimyasal kompozisyonu nedeniyle geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarında soğuk algınlığında, yara tedavilerinde, ateşli hastalıklarda, böcek ısırıklarında, bebek pişiklerinde, diş eti hastalıklarında, hemoroidde, mide kramplarında ve fitoterapide kullanılmaktadır. Bitkinin parlak sarı ve turuncu renkteki güzel çiçekleri peyzaj alanlarında ve kesme çiçekçilikte süs bitkisi olarak kullanım alanı bulmaktadır. Bu çalışma ile Konya ekolojik koşullarında yetiştirilen aynısefa (Calendula officinalis L.) bitkisinde ekim zamanlarının bazı kalite özellikleri üzerine etkisi incelenmiştir. Materyal ve Yöntem: Tarla çalışmaları Mart- Ağustos 2017 yetiştirme döneminde “Tesadüf Blokları Deneme Desenine” göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Kültüre alınan aynısefa çiçeklerinde toplam fenolik ve flavonoid miktarı, uçucu yağ verim ve bileşenleri, sabit yağ verim ve bileşenleri incelenmiştir. Araştırma Bulguları: Yapılan analiz sonuçlarına göre; toplam fenolik miktarı 513.25 - 575.15 mg GAE/L, toplam flavonoid miktarı 91.08 - 110.13 mg QEs/L, çiçek uçucu yağ verimleri % 0.02 - 0.08, çiçek uçucu yağ major bileşenlerinden alfa-kadinol miktarı % 35.6 - 39.9, çiçek sabit yağ verimi % 5.52 - 6.17 ve çiçek sabit yağ bileşenlerinden doymamış yağ asitlerinin toplamı % 41.53 - 49.15 arasında belirlenmiştir. Sonuç: Çalışmada aynısefa çiçeklerinin uçucu ve sabit yağ verimi ekim zamanı geciktikçe artmasına rağmen, farklı ekim zamanlarının uçucu yağ ve sabit yağ bileşenlerinde farklılığa neden olmadığı tespit edilmiştir. Toplam flavonoid miktarının ekim zamanı geciktikçe arttığı, toplam fenolik miktarının ise Nisan ayının ilk haftası yapılan ekimlerde yüksek olduğu sonucuna varılmıştır.
{"title":"Determination of The Effect of Different Sowing Times on Quality Properties of Marigold (Calendula officinalis L.) Cultured in Konya Ecological Conditions","authors":"İrem Ayran, Y. Kan","doi":"10.29278/azd.1124583","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1124583","url":null,"abstract":"Amaç: Aynısefa (Calendula officinalis L), Asteraceae familyasına ait tek yıllık, otsu gövdeli bir bitkidir. Eski çağlardan bu yana halk arasında tıbbi ve kozmetik amaçlı kullanılmaktadır. Aynısefa bitkisi kimyasal kompozisyonu nedeniyle geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarında soğuk algınlığında, yara tedavilerinde, ateşli hastalıklarda, böcek ısırıklarında, bebek pişiklerinde, diş eti hastalıklarında, hemoroidde, mide kramplarında ve fitoterapide kullanılmaktadır. Bitkinin parlak sarı ve turuncu renkteki güzel çiçekleri peyzaj alanlarında ve kesme çiçekçilikte süs bitkisi olarak kullanım alanı bulmaktadır. Bu çalışma ile Konya ekolojik koşullarında yetiştirilen aynısefa (Calendula officinalis L.) bitkisinde ekim zamanlarının bazı kalite özellikleri üzerine etkisi incelenmiştir. \u0000Materyal ve Yöntem: Tarla çalışmaları Mart- Ağustos 2017 yetiştirme döneminde “Tesadüf Blokları Deneme Desenine” göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Kültüre alınan aynısefa çiçeklerinde toplam fenolik ve flavonoid miktarı, uçucu yağ verim ve bileşenleri, sabit yağ verim ve bileşenleri incelenmiştir. \u0000Araştırma Bulguları: Yapılan analiz sonuçlarına göre; toplam fenolik miktarı 513.25 - 575.15 mg GAE/L, toplam flavonoid miktarı 91.08 - 110.13 mg QEs/L, çiçek uçucu yağ verimleri % 0.02 - 0.08, çiçek uçucu yağ major bileşenlerinden alfa-kadinol miktarı % 35.6 - 39.9, çiçek sabit yağ verimi % 5.52 - 6.17 ve çiçek sabit yağ bileşenlerinden doymamış yağ asitlerinin toplamı % 41.53 - 49.15 arasında belirlenmiştir. \u0000Sonuç: Çalışmada aynısefa çiçeklerinin uçucu ve sabit yağ verimi ekim zamanı geciktikçe artmasına rağmen, farklı ekim zamanlarının uçucu yağ ve sabit yağ bileşenlerinde farklılığa neden olmadığı tespit edilmiştir. Toplam flavonoid miktarının ekim zamanı geciktikçe arttığı, toplam fenolik miktarının ise Nisan ayının ilk haftası yapılan ekimlerde yüksek olduğu sonucuna varılmıştır.","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"92 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"73928275","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Araştırmada, sera koşullarında üç farklı (Yunus, Osmaniyem ve Ceyhan-99) ekmeklik buğday çeşidine toksik kadmiyum (Cd) uygulamasının tane campesterol, stigmasterol ve β-sitosterol düzeylerine olan etkisi araştırılmıştır. Materyal ve Yöntem: Tesadüf parselleri deneme desenine göre gerçekleştirilen çalışmada topraktan 0 ve 20 mg kg-1 Cd uygulaması yapılmıştır. Bitkiler tane olgunluk döneminde hasat edilmiş ve bu örneklerde bitki ve tane verimi ile tane Cd, N, P, K, Zn, Fe, campesterol, stigmasterol ve β-sitosterol konsantrasyonları belirlenmiştir. Araştırma Bulguları: Araştırma sonucunda toprağa toksik Cd uygulaması ile üç farklı ekmekli buğday çeşidinin kuru madde verimi ile tane veriminde istatiksel olarak önemli (P
{"title":"The Effect of Cadmium Toxicity on Grain Sterol Concentrations of Bread Wheat Varieties","authors":"H. Erdem","doi":"10.29278/azd.1247414","DOIUrl":"https://doi.org/10.29278/azd.1247414","url":null,"abstract":"Amaç: Araştırmada, sera koşullarında üç farklı (Yunus, Osmaniyem ve Ceyhan-99) ekmeklik buğday çeşidine toksik kadmiyum (Cd) uygulamasının tane campesterol, stigmasterol ve β-sitosterol düzeylerine olan etkisi araştırılmıştır. \u0000Materyal ve Yöntem: Tesadüf parselleri deneme desenine göre gerçekleştirilen çalışmada topraktan 0 ve 20 mg kg-1 Cd uygulaması yapılmıştır. Bitkiler tane olgunluk döneminde hasat edilmiş ve bu örneklerde bitki ve tane verimi ile tane Cd, N, P, K, Zn, Fe, campesterol, stigmasterol ve β-sitosterol konsantrasyonları belirlenmiştir. \u0000Araştırma Bulguları: Araştırma sonucunda toprağa toksik Cd uygulaması ile üç farklı ekmekli buğday çeşidinin kuru madde verimi ile tane veriminde istatiksel olarak önemli (P","PeriodicalId":7545,"journal":{"name":"Akademik Ziraat Dergisi","volume":"6 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-05-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"73247017","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：