K. Rękas, Wojciech Mazurek, Karolina Krix-Jachym, Natalia Błagun, M. Rękas
Urazy oczu stanowią 10-15% wszystkich schorzeń narządu wzroku. Do ich standaryzacji służy klasyfikacja The Birmingham Eye Trauma Terminology. Wskutek urazu może dojść do uszkodzenia rogówki, twardówki, tęczówki, soczewki lub nawet całej gałki ocznej. Jednocześnie uraz jest najczęstszą przyczyną podwichnięcia soczewki, które wymaga zaopatrzenia chirurgicznego. W takim przypadku konieczne jest wybranie odpowiedniej, skutecznej metody leczenia. W Klinice Okulistyki WIM – PIB stosowana jest autorska metoda bezszwowej fiksacji kompleksu torebka-soczewka wewnątrzgałkowa z zastosowaniem pierścienia napinającego torebkę oraz retraktorów tęczówkowych.
{"title":"Surgical treatment of traumatic lens subluxation","authors":"K. Rękas, Wojciech Mazurek, Karolina Krix-Jachym, Natalia Błagun, M. Rękas","doi":"10.53301/lw/156785","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/156785","url":null,"abstract":"Urazy oczu stanowią 10-15% wszystkich schorzeń narządu wzroku. Do ich standaryzacji służy klasyfikacja The Birmingham Eye Trauma Terminology. Wskutek urazu może dojść do uszkodzenia rogówki, twardówki, tęczówki, soczewki lub nawet całej gałki ocznej. Jednocześnie uraz jest najczęstszą przyczyną podwichnięcia soczewki, które wymaga zaopatrzenia chirurgicznego. W takim przypadku konieczne jest wybranie odpowiedniej, skutecznej metody leczenia. W Klinice Okulistyki WIM – PIB stosowana jest autorska metoda bezszwowej fiksacji kompleksu\u0000torebka-soczewka wewnątrzgałkowa z zastosowaniem pierścienia napinającego torebkę oraz retraktorów tęczówkowych.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"71025161","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule przedstawiono historię rozwoju wojskowych oddziałów chirurgicznych w Warszawie: chirurgii ogólnej, ortopedii, urologii, neurochirurgii i chirurgii plastycznej. Cezura czasowa obejmuje lata 1945-1974, tj. od utworzenia pierwszego wojskowego oddziału chirurgicznego przy ul. Koszykowej 78 do 1974 r., kiedy powstał Instytut Chirurgii Centrum Kształcenia Podyplomowego Wojskowej Akademii Medycznej (obecnie Wojskowy Instytut Medyczny – Państwowy Instytut Badawczy) i przedstawia główne kierunki badań w omawianym w okresie. Dokonania klinik wpisują się 77-letnią historię Wojskowego Instytutu Medycznego.
{"title":"A snapshot from the history of Wojskowy Instytut Medyczny (Military Institute of Medicine): From the military surgical department in 1945 to the Institute of Surgery in 1974.","authors":"Danuta Augustynowicz, Halina Rudnicka, Dorota Połeć","doi":"10.53301/lw/152968","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/152968","url":null,"abstract":"W artykule przedstawiono historię rozwoju wojskowych oddziałów chirurgicznych w Warszawie: chirurgii ogólnej, ortopedii, urologii, neurochirurgii i chirurgii plastycznej. Cezura czasowa obejmuje lata 1945-1974, tj. od utworzenia pierwszego wojskowego oddziału chirurgicznego przy ul. Koszykowej 78 do 1974 r., kiedy powstał Instytut Chirurgii Centrum Kształcenia Podyplomowego Wojskowej Akademii Medycznej (obecnie Wojskowy Instytut Medyczny – Państwowy Instytut Badawczy) i przedstawia główne kierunki badań w omawianym w okresie. Dokonania klinik wpisują się 77-letnią historię Wojskowego Instytutu Medycznego.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48417002","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Przezskórne zabiegi kardiologiczne, wykonywane u dzieci z wrodzonymi wadami serca, stały się bezpieczną i mało inwazyjną alternatywą dla zabiegów kardiochirurgicznych. Dynamiczny rozwój kardiologii interwencyjnej w ostatnich latach jest prawdziwym wyzwaniem dla lekarza pediatry oraz lekarza rodzinnego. W swojej codziennej praktyce lekarskiej muszą coraz częściej mierzyć się z prowadzeniem pacjentów po takich zabiegach przy okazji innych chorób. Powszechna dostępność diagnostycznych metod nieinwazyjnych (badanie echokardiograficzne, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa) umożliwia zaplanowanie małoinwazyjnego postępowania diagnostycznego bądź interwencyjnego, na które może składać się zabieg paliatywny, kolejny etap leczenia lub końcowy zabieg leczniczy.
{"title":"Interventional cardiology procedures in patients with congenital heart defects – the compendium for the paediatrician and family doctor","authors":"Natalia Kowalska, S. Góreczny, T. Moszura","doi":"10.53301/lw/155108","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/155108","url":null,"abstract":"Przezskórne zabiegi kardiologiczne, wykonywane u dzieci z wrodzonymi wadami serca, stały się bezpieczną i mało inwazyjną alternatywą dla zabiegów kardiochirurgicznych. Dynamiczny rozwój kardiologii interwencyjnej w ostatnich latach jest prawdziwym wyzwaniem dla lekarza pediatry oraz lekarza rodzinnego. W swojej codziennej praktyce lekarskiej muszą coraz częściej mierzyć się z prowadzeniem pacjentów po takich zabiegach przy okazji innych chorób. Powszechna dostępność diagnostycznych metod nieinwazyjnych (badanie echokardiograficzne,\u0000rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa) umożliwia zaplanowanie małoinwazyjnego postępowania diagnostycznego bądź interwencyjnego, na które może składać się zabieg paliatywny, kolejny etap leczenia lub końcowy zabieg leczniczy.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47005751","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
V Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Biologii Medycznej „Biologia-Medycyna-Terapia” zorganizowany na terenie Katolickiego Uniwersytetu Medycznego Jana Pawła II w Lublinie odbył się w dniach 15-17 września 2022 r. Przewodniczącym Komitetu Naukowego tego spotkania był prof. Ryszard Maciejewski, zaś rolę Przewodniczącej Komitetu Organizacyjnego pełniła dr Katarzyna Czarnek. Tematyka zjazdu obejmowała zbiór najnowszych badań z dziedzin dotyczących nauk biologicznych, medycznych, weterynaryjnych oraz farmaceutycznych. Przedstawiono unowocześnione metody monitorowania stanu zdrowotnego oraz szeroko pojętej ochrony zdrowia człowieka.
{"title":"Report from the 5th Scientific Meeting of the Polish Society of Medical Biology „Biology – Medicine – Therapy”","authors":"Maria Paryż, A. Rustecka","doi":"10.53301/lw/155249","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/155249","url":null,"abstract":"V Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Biologii Medycznej „Biologia-Medycyna-Terapia” zorganizowany na terenie Katolickiego Uniwersytetu Medycznego Jana Pawła II w Lublinie odbył się w dniach 15-17 września 2022 r. Przewodniczącym Komitetu Naukowego tego spotkania był prof. Ryszard Maciejewski, zaś rolę Przewodniczącej Komitetu Organizacyjnego pełniła dr Katarzyna Czarnek. Tematyka zjazdu obejmowała zbiór najnowszych badań z dziedzin dotyczących nauk biologicznych, medycznych, weterynaryjnych oraz farmaceutycznych. Przedstawiono unowocześnione metody monitorowania stanu zdrowotnego oraz szeroko pojętej ochrony zdrowia człowieka.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48894580","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Badanie Doppler jest nieinwazyjną, powtarzalną i wiarygodną metodą oceny jakościowej i ilościowej przepływów w naczyniach gałki ocznej. W artykule wskazano na korzyści stosowania badań dopplerowskich w codziennej praktyce lekarskiej i jej możliwości w diagnostyce różnicowej i monitorowaniu stanu chorego przez lekarzy różnej specjalności. Wskazano na najczęstsze patologie okulistyczne z wykorzystaniem przypadków z własnej praktyki i omówieniem uzyskanych obrazów. Szczegółowo opisano zagadnienia związane z bezpieczeństwem stosowania ultradźwięków w okulistyce ze zwróceniem szczególnej uwagi na obowiązujące normy oparte na indeksie mechanicznym i termicznym, określające graniczne narażenie gałki ocznej na oddziaływanie wiązki ultradźwiękowej emitowanej przez nadajnik USG. Opisano także ograniczenia tej metody, jakie należy uwzględnić w praktyce.
{"title":"Principles of Color Doppler Imaging in ophthalmology (part II) presented on the example of selected abnormalities","authors":"A. Zegadło, Artur Maliborski, Joanna Wierzbowska","doi":"10.53301/lw/151938","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/151938","url":null,"abstract":"Badanie Doppler jest nieinwazyjną, powtarzalną i wiarygodną metodą oceny jakościowej i ilościowej przepływów w naczyniach gałki ocznej. W artykule wskazano na korzyści stosowania badań dopplerowskich w codziennej praktyce lekarskiej i jej możliwości w diagnostyce różnicowej i monitorowaniu stanu chorego przez lekarzy różnej specjalności. Wskazano na najczęstsze patologie okulistyczne z wykorzystaniem przypadków z własnej praktyki i omówieniem uzyskanych obrazów. Szczegółowo opisano zagadnienia związane z bezpieczeństwem stosowania\u0000ultradźwięków w okulistyce ze zwróceniem szczególnej uwagi na obowiązujące normy oparte na indeksie mechanicznym i termicznym, określające graniczne narażenie gałki ocznej na oddziaływanie wiązki ultradźwiękowej emitowanej przez nadajnik USG. Opisano także ograniczenia tej metody, jakie należy uwzględnić w praktyce.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45506907","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Adam Majchrzak, Piotr Piasecki, Bartlomiej Grabowski, Miłosz Borowski, Agnieszka Grabińska, T. Syryło, T. Ząbkowski
Urazy nerek odpowiadają za 5% wszystkich urazów osób trafiających do szpitala i wymagających zaopatrzenia specjalistycznego i najczęściej dotyczą młodych mężczyzn. Urazy nerek w większości przypadków mogą być leczone zachowawczo z oszczędzeniem narządu. Do oceny ciężkości urazu wykorzystuje się 5-stopniową skalę Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgii Urazowej (AAST). Uszkodzenia wysokiego ryzyka (V stopnia) powinny być leczone chirurgicznie poprzez operacje umożliwiające zaoszczędzenie narządu. W przypadku, gdy operacja taka nie jest możliwa, konieczne może być przeprowadzenie nefrektomii. W urazach stopnia I-IV z aktywnym krwawieniem alternatywą umożliwiającą zachowanie narządu jest selektywna embolizacja naczyń nerkowych. Celem pracy było wyselekcjonowanie na podstawie skali AAST grupy pacjentów kwalifikujących się do selektywnej embolizacji naczyń nerkowych.W Klinice Urologii CSK MON WIM-PIB w latach 2018-2022 było hospitalizowanych w sumie 27 pacjentów (urazy zewnętrzne + jatrogenne). Stwierdzone urazy charakteryzowały się istotnym dla zdrowia i życia krwawieniem z miąższu nerki lub naczyń nerkowych. Zastosowana w badaniu interwencja medyczna polegała na wykonaniu selektywnej embolizacji naczyń nerkowych (TSE) przy użyciu klejów tkankowych, tj.: Glubranu, Histoakrylu, Lipidolu oraz spirali embolizacyjnych lub spongostanu.W latach 2018-2022 w WIM u pacjentów z urazami nerek wykonanych zostało 27 interwencji wewnątrznaczyniowych. Żaden z pacjentów po selektywnej embolizacji naczyń nerkowych nie wymagał interwencji urologicznej w postaci nefrektomii. W jednym przypadku z powodu wielomiejscowego, nasilonego krwawienia konieczna była embolizacja tętnicy nerkowej nie pozwalająca na leczenie organooszczędzające. U pozostałych pacjentów udało się osiągnąć skuteczne zatrzymanie krwawienia.Wewnątrznaczyniowa embolizacja naczyń nerkowych jest skuteczną, małoinwazyjną metodą leczenia urazów nerek wysokiego ryzyka.
{"title":"Superselective embolization of renal vessels – the treatment of choice in kidney injuries with bleeding into the urinary system","authors":"Adam Majchrzak, Piotr Piasecki, Bartlomiej Grabowski, Miłosz Borowski, Agnieszka Grabińska, T. Syryło, T. Ząbkowski","doi":"10.53301/lw/154829","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/154829","url":null,"abstract":"Urazy nerek odpowiadają za 5% wszystkich urazów osób trafiających do szpitala i wymagających zaopatrzenia specjalistycznego i najczęściej dotyczą młodych mężczyzn. Urazy nerek w większości przypadków mogą być leczone zachowawczo z oszczędzeniem narządu. Do oceny ciężkości urazu wykorzystuje się 5-stopniową skalę Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgii Urazowej (AAST). Uszkodzenia wysokiego ryzyka (V stopnia) powinny być leczone\u0000chirurgicznie poprzez operacje umożliwiające zaoszczędzenie narządu. W przypadku, gdy operacja taka nie jest możliwa, konieczne może być przeprowadzenie nefrektomii. W urazach stopnia I-IV z aktywnym krwawieniem alternatywą umożliwiającą zachowanie narządu jest selektywna embolizacja naczyń nerkowych. Celem pracy było wyselekcjonowanie na podstawie skali AAST grupy pacjentów kwalifikujących się do selektywnej embolizacji naczyń nerkowych.W Klinice Urologii CSK MON WIM-PIB w latach 2018-2022 było hospitalizowanych w sumie 27 pacjentów (urazy zewnętrzne + jatrogenne). Stwierdzone urazy charakteryzowały się istotnym dla zdrowia i życia krwawieniem z miąższu nerki lub naczyń nerkowych. Zastosowana w badaniu interwencja medyczna polegała na wykonaniu selektywnej embolizacji naczyń nerkowych (TSE) przy użyciu klejów tkankowych, tj.: Glubranu, Histoakrylu, Lipidolu oraz spirali embolizacyjnych lub spongostanu.W latach 2018-2022 w WIM u pacjentów z urazami nerek wykonanych zostało 27 interwencji wewnątrznaczyniowych. Żaden z pacjentów po selektywnej embolizacji naczyń nerkowych nie wymagał interwencji urologicznej w postaci nefrektomii. W jednym przypadku z powodu wielomiejscowego, nasilonego krwawienia konieczna była embolizacja tętnicy nerkowej nie pozwalająca na leczenie organooszczędzające. U pozostałych pacjentów udało się osiągnąć skuteczne zatrzymanie krwawienia.Wewnątrznaczyniowa embolizacja naczyń nerkowych jest skuteczną, małoinwazyjną metodą leczenia urazów nerek wysokiego ryzyka.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44285733","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Agnieszka Grabińska, Ł. Michalczyk, Adam Majchrzak, Miłosz Borowski, T. Syryło, T. Ząbkowski
Urazy pęcherza moczowego stanowią 3% wszystkich urazów miednicy. Rzadko wymagają pilnej interwencji chirurgicznej. Celem pracy była analiza urazów pęcherza moczowego z próbą wykorzystania skali AAST(5-stopniowa skala Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgii Urazowej) w ocenie ich ciężkości.W latach 2018-2022 w CSK MON WIM hospitalizowano 21 pacjentów z urazem pęcherza moczowego. U 18 (86%) z nich stwierdzono zewnątrzotrzewnowy uraz pęcherza moczowego, z czego u 3 osób – towarzyszący uraz cewki moczowej. Uraz wewnątrzotrzewnowy stwierdzono u 3 (14%) osób. I stopień uszkodzenia potwierdzono u 9 pacjentów (43%), II – u 5 osób (24%), III – u 2 osób (10%), IV – u 1 osoby (5%), natomiast u 4 osób (19%) – V stopień.Najczęściej urazy pęcherza moczowego były wynikiem wypadku komunikacyjnego (18 osób – 86%), niewielki odsetek stanowiła próba samobójcza (2 osoby – 10%), czy przygniecenie ciężkim przedmiotem (1 osoba – 5%). Wewnątrzotrzewnowe uszkodzenie pęcherza moczowego stwierdzono u 3 pacjentów (14%), którzy zostali zakwalifikowani do natychmiastowego leczenia operacyjnego. Urazy zewnątrzotrzewnowe dotyczyły 18 pacjentów (86%). Uszkodzenia te zazwyczaj były leczone zachowawczo poprzez utrzymanie cewnika wewnątrzpęcherzowego przez 14-21 dni i nie wymagały interwencji zabiegowej. Pacjenci z obrażeniami w stopniach III, IV i V wymagali pilnej laparotomii z szyciem pęcherza moczowego przy wykorzystaniu szwów wchłanialnych. U 4 pacjentów (19%) w stopniu V potwierdzono urazy pęcherza moczowego z towarzyszącym urazem cewki moczowej i moczowodu.W ocenie urazów pęcherza moczowego skala AAST jest skuteczna i ma praktyczne zastosowanie. Określenie stopnia uszkodzenia pęcherza moczowego pozwala zoptymalizować efektywną terapię pacjenta. W diagnostyce stopnia urazu złotym standardem jest wykonanie tomografii komputerowej TraumaScan, często uzupełnionej o uretrocystografię.
{"title":"Analysis of bladder injuries using the AAST scale in the material of the Department of Urology of the Central Clinical Hospital of the Ministry of National Defense Military Institute of Medicine in 2018-2022","authors":"Agnieszka Grabińska, Ł. Michalczyk, Adam Majchrzak, Miłosz Borowski, T. Syryło, T. Ząbkowski","doi":"10.53301/lw/152949","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/152949","url":null,"abstract":"Urazy pęcherza moczowego stanowią 3% wszystkich urazów miednicy. Rzadko wymagają pilnej interwencji chirurgicznej. Celem pracy była analiza urazów pęcherza moczowego z próbą wykorzystania skali AAST(5-stopniowa skala Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgii Urazowej) w ocenie ich ciężkości.W latach 2018-2022 w CSK MON WIM hospitalizowano 21 pacjentów z urazem pęcherza moczowego. U 18 (86%) z nich stwierdzono zewnątrzotrzewnowy uraz pęcherza moczowego, z czego u 3 osób – towarzyszący uraz cewki moczowej. Uraz wewnątrzotrzewnowy stwierdzono u 3 (14%) osób. I stopień uszkodzenia potwierdzono u 9 pacjentów (43%), II – u 5 osób (24%), III – u 2 osób (10%), IV – u 1 osoby (5%), natomiast u 4 osób (19%) – V stopień.Najczęściej urazy pęcherza moczowego były wynikiem wypadku komunikacyjnego (18 osób – 86%), niewielki odsetek stanowiła próba samobójcza (2 osoby – 10%), czy przygniecenie ciężkim przedmiotem (1 osoba – 5%). Wewnątrzotrzewnowe uszkodzenie pęcherza moczowego stwierdzono u 3 pacjentów (14%), którzy zostali zakwalifikowani do natychmiastowego leczenia operacyjnego. Urazy zewnątrzotrzewnowe dotyczyły 18 pacjentów (86%). Uszkodzenia te zazwyczaj były leczone zachowawczo poprzez utrzymanie cewnika wewnątrzpęcherzowego przez 14-21 dni i nie wymagały interwencji zabiegowej. Pacjenci z obrażeniami w stopniach III, IV i V wymagali pilnej laparotomii z szyciem pęcherza moczowego przy wykorzystaniu szwów wchłanialnych. U 4 pacjentów (19%) w stopniu V potwierdzono urazy pęcherza moczowego z towarzyszącym urazem cewki moczowej i moczowodu.W ocenie urazów pęcherza moczowego skala AAST jest skuteczna i ma praktyczne zastosowanie. Określenie stopnia uszkodzenia pęcherza moczowego pozwala zoptymalizować efektywną terapię pacjenta. W diagnostyce stopnia urazu złotym standardem jest wykonanie tomografii komputerowej TraumaScan, często uzupełnionej o uretrocystografię.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":"106 5-6","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41297457","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Urazy czaszkowo-mózgowe (TBI – traumatic brain injury) są jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji oraz interwencji w oddziałach ratunkowych. Badania epidemiologiczne wskazują, że wzrost liczby takich urazów najszybciej odnotowywany jest w krajach wysoko uprzemysłowionych i waha się od 180 do 546 urazów czaszkowo-mózgowych na 100 tys. osób, przy czym około 10% z nich to urazy śmiertelne. Urazy głowy i szyi często współistnieją u poszkodowanego. Kliniczny zespół pourazowy jest wieloobjawowy i niejednokrotnie trudno stwierdzić jego nasilenie w pierwszych godzinach po urazie. Nowe techniki neuroobrazowe znacznie poprawiły zdolność wykrywania wczesnych zmian patologicznych powstałych po TBI. Tym niemniej stopień ciężkości przebytego TBI nie wykazuje korelacji z wynikami badań neuroobrazowych i nie koreluje z pourazowymi następstwami klinicznymi.
{"title":"Assessment of sequelae and prognosis after moderate craniocerebral trauma","authors":"A. Stępień, J. Staszewski","doi":"10.53301/lw/156809","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/156809","url":null,"abstract":"Urazy czaszkowo-mózgowe (TBI – traumatic brain injury) są jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji oraz interwencji w oddziałach ratunkowych. Badania epidemiologiczne wskazują, że wzrost liczby takich urazów najszybciej odnotowywany jest w krajach wysoko uprzemysłowionych i waha się od 180 do 546 urazów czaszkowo-mózgowych na 100 tys. osób, przy czym około 10% z nich to urazy śmiertelne. Urazy głowy i szyi często współistnieją u poszkodowanego. Kliniczny zespół pourazowy jest wieloobjawowy i niejednokrotnie trudno stwierdzić jego nasilenie w pierwszych godzinach po urazie. Nowe techniki neuroobrazowe znacznie poprawiły zdolność wykrywania wczesnych zmian patologicznych powstałych po TBI. Tym niemniej stopień ciężkości przebytego TBI nie wykazuje korelacji z wynikami badań neuroobrazowych i nie koreluje z pourazowymi następstwami klinicznymi.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43623489","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Prezentacja wyzwań stojących przed polską polityką zagraniczną w wymiarze bezpieczeństwa wojskowego państwa w kontekście rosyjskiej agresji na Ukrainę.Analiza materiałów źródłowych (oficjalnych dokumentów państwowych i organizacji międzynarodowych, wystąpień publicznych polityków itp.), doniesień medialnych i literatury przedmiotu.Określenie natury wyzwań i metod stawienia im czoła.Głównym wyzwaniem dla bezpieczeństwa RP jest Rosja. Niedostatek potencjału Polski w kontekście zagrożenia rosyjskiego zmusza ją do poszukiwania dodatkowych, zewnętrznych źródeł siły. Są nimi: USA/NATO; państwa w podobnym położeniu, co Polska z największym wśród nich – Ukrainą i najbardziej zdeterminowanymi – państwa bałtyckie; słabnąca i nie mająca znaczenia wojskowego UE; zbrojenia własne wystąpienie w roli wiodącego sojusznika regionalnego USA, zdolnego przejąć część ciężarów wspólnego bezpieczeństwa transatlantyckiego oraz ścisła współpraca z sojusznikami w regionie – to najważniejsze rekomendacje do działania.
{"title":"The Challenges of the Polish Foreign Policy AD 2023","authors":"Przemysław Żurawski vel Grajewski","doi":"10.53301/lw/156981","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/156981","url":null,"abstract":"Prezentacja wyzwań stojących przed polską polityką zagraniczną w wymiarze bezpieczeństwa wojskowego państwa w kontekście rosyjskiej agresji na Ukrainę.Analiza materiałów źródłowych (oficjalnych dokumentów państwowych i organizacji międzynarodowych, wystąpień publicznych polityków itp.), doniesień medialnych i literatury przedmiotu.Określenie natury wyzwań i metod stawienia im czoła.Głównym wyzwaniem dla bezpieczeństwa RP jest Rosja. Niedostatek potencjału Polski w kontekście zagrożenia rosyjskiego zmusza ją do poszukiwania dodatkowych, zewnętrznych źródeł siły. Są nimi: USA/NATO; państwa w podobnym położeniu, co Polska z największym wśród nich – Ukrainą i najbardziej zdeterminowanymi – państwa bałtyckie; słabnąca i nie mająca znaczenia wojskowego UE; zbrojenia własne wystąpienie w roli wiodącego sojusznika\u0000regionalnego USA, zdolnego przejąć część ciężarów wspólnego bezpieczeństwa transatlantyckiego oraz ścisła współpraca z sojusznikami w regionie – to najważniejsze rekomendacje do działania.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47427023","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Łukasz Jacuniak, P. Cieslik, P. Piekarczyk, Justyna Gołos, Bernard Rabaniuk, P. Norwa, D. Lewandowski
W poniższej publikacji przedstawiono alternatywną metodę leczenia operacyjnego zwichnięcia stawu kolanowego ze współistniejącym złamaniem bliższego końca kości piszczelowej. Prezentacja przypadku obejmuje omówienie wskazań do leczenia operacyjnego, szczegółowy opis techniki operacyjnej oraz wnioski.
{"title":"Dislocation of the knee joint with concomitant fracture of the proximal tibia","authors":"Łukasz Jacuniak, P. Cieslik, P. Piekarczyk, Justyna Gołos, Bernard Rabaniuk, P. Norwa, D. Lewandowski","doi":"10.53301/lw/152864","DOIUrl":"https://doi.org/10.53301/lw/152864","url":null,"abstract":"W poniższej publikacji przedstawiono alternatywną metodę leczenia operacyjnego zwichnięcia stawu kolanowego ze współistniejącym złamaniem bliższego końca kości piszczelowej. Prezentacja przypadku obejmuje omówienie wskazań do leczenia operacyjnego, szczegółowy opis techniki operacyjnej\u0000oraz wnioski.","PeriodicalId":86495,"journal":{"name":"Lekarz wojskowy","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46719044","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：