Pub Date : 2021-06-02DOI: 10.46291/ISPECJASVOL5ISS2PP306-312
Mahmut Tepecik, H. Kayikçioğlu, N. T. Barlas, M. Bozokalfa, Tansel Kaygisiz Aşçioğul, Dursun Eşiyok, Can Uzmay, Tarık Ayyilmaz
Nüfus artışı ile birlikte gıdaya olan talep artışını karşılayabilmek adına bilimsel esaslardan uzaklaşılarak yapılan tarımsal uygulamalar sonucu çevre kirliliği problemi ortaya çıkmaktadır. Organik tarım ise gıda güvenliği ön planda tutularak toprak-su-ve biyolojik çeşitliliğin sağlığını korumayı ve sürdürmeyi hedefleyen bir tarımsal yöntemdir. Bu çalışma farklı dozlarda uygulanan olgunlaştırılmış çiftlik gübresinin, pırasa bitkisinin verim ve elementel bileşimi üzerine etkisini belirlemek amacıyla typic xerofluvent bir toprakta yürütülmüştür. Farklı dozdaki hayvan gübresi uygulamalarının pırasanın makro bitki besin elementlerinden toplam N içeriği uygulama dozlarına bağlı olarak farklılık göstermiştir. İlk yıl N %1.62-2.52 ve ikinci yılda ise %1.15-2.17 aralığında saptanmış ve her iki yılda da kontrol uygulamasında düşük, H3 uygulamasında yüksek N değerleri elde edilmiştir. Fosfor besin elementi ilk yıl %0.41-0.60 ve ikinci yılda %0.38-0.40 olarak saptanmıştır. Farklı dozdaki hayvan gübresi uygulamalarının potasyum üzerine etkisi yıllara göre ilk yıl %4.72-5.79 ve ikinci yılda %4.77-5.60 olarak belirlenmiş en yüksek K ilk yıl H2 (%5.79) ve ikinci yılda ise H3 (%5.60) uygulamasından diğer uygulamalardan daha yüksek K değerleri elde edilmiştir. Uygulamaların Ca içeriğine etkisi ilk yıl %0.42-0.52 ve ikinci yılda ise %0.42-0.58 olarak saptanmıştır. İlk yıl Mg %0.42-0.52 ve ikinci yılda ise %0.40-0.47 olarak saptanmıştır. Mikro bitki besin elementlerinden Fe uygulamalara göre değişimi ilk yıl 38.85-50.04 mg/kg ve ikinci yılda 39.79-51.39 mg/kg, bakır elementi ilk yıl 4.20-5.04 mg/kg ve ikinci yılda 2.50-3.30 mg/kg aralığında değişim göstermiş çinko içeriği uygulamalara göre değişim göstermiş ilk yıl Zn içeriği 29.64-39.89 mg/kg ve ikinci yılda ise 27.07-33.24 mg/kg olarak saptanmıştır. Uygulamalara göre mangan ilk yıl 16.80-23.54 mg/kg ve ikinci yılda ise 19.19-22.10 mg/kg olarak belirlenmiştir.
{"title":"Organik Pırasa Yetiştiriciliğinde Çiftlik Gübresinin Bitki Besin Elementi İçeriklerine Etkisi","authors":"Mahmut Tepecik, H. Kayikçioğlu, N. T. Barlas, M. Bozokalfa, Tansel Kaygisiz Aşçioğul, Dursun Eşiyok, Can Uzmay, Tarık Ayyilmaz","doi":"10.46291/ISPECJASVOL5ISS2PP306-312","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ISPECJASVOL5ISS2PP306-312","url":null,"abstract":"Nüfus artışı ile birlikte gıdaya olan talep artışını karşılayabilmek adına bilimsel esaslardan uzaklaşılarak yapılan tarımsal uygulamalar sonucu çevre kirliliği problemi ortaya çıkmaktadır. Organik tarım ise gıda güvenliği ön planda tutularak toprak-su-ve biyolojik çeşitliliğin sağlığını korumayı ve sürdürmeyi hedefleyen bir tarımsal yöntemdir. Bu çalışma farklı dozlarda uygulanan olgunlaştırılmış çiftlik gübresinin, pırasa bitkisinin verim ve elementel bileşimi üzerine etkisini belirlemek amacıyla typic xerofluvent bir toprakta yürütülmüştür. Farklı dozdaki hayvan gübresi uygulamalarının pırasanın makro bitki besin elementlerinden toplam N içeriği uygulama dozlarına bağlı olarak farklılık göstermiştir. İlk yıl N %1.62-2.52 ve ikinci yılda ise %1.15-2.17 aralığında saptanmış ve her iki yılda da kontrol uygulamasında düşük, H3 uygulamasında yüksek N değerleri elde edilmiştir. Fosfor besin elementi ilk yıl %0.41-0.60 ve ikinci yılda %0.38-0.40 olarak saptanmıştır. Farklı dozdaki hayvan gübresi uygulamalarının potasyum üzerine etkisi yıllara göre ilk yıl %4.72-5.79 ve ikinci yılda %4.77-5.60 olarak belirlenmiş en yüksek K ilk yıl H2 (%5.79) ve ikinci yılda ise H3 (%5.60) uygulamasından diğer uygulamalardan daha yüksek K değerleri elde edilmiştir. Uygulamaların Ca içeriğine etkisi ilk yıl %0.42-0.52 ve ikinci yılda ise %0.42-0.58 olarak saptanmıştır. İlk yıl Mg %0.42-0.52 ve ikinci yılda ise %0.40-0.47 olarak saptanmıştır. Mikro bitki besin elementlerinden Fe uygulamalara göre değişimi ilk yıl 38.85-50.04 mg/kg ve ikinci yılda 39.79-51.39 mg/kg, bakır elementi ilk yıl 4.20-5.04 mg/kg ve ikinci yılda 2.50-3.30 mg/kg aralığında değişim göstermiş çinko içeriği uygulamalara göre değişim göstermiş ilk yıl Zn içeriği 29.64-39.89 mg/kg ve ikinci yılda ise 27.07-33.24 mg/kg olarak saptanmıştır. Uygulamalara göre mangan ilk yıl 16.80-23.54 mg/kg ve ikinci yılda ise 19.19-22.10 mg/kg olarak belirlenmiştir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"39 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91032056","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-03-09DOI: 10.46291/ISPECJASVOL5ISS1PP210-215
M. M. Ertuş
Bu çalışma, Hakkâri ili Merkez Otluca köyünde 2019-2020 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışma alanının denizden yüksekliği 2100 m’dir. Araştırma, geç sonbahar ekiminde Arpa (Hordeum vulgare L.) çeşitlerinde verimi belirlemek için tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü gerçekleştirilmiştir. Denemede üç arpa çeşidi (Larende, Tarm-92 ve Altıkat) kullanılmıştır. Çalışmada bitki boyu, başak boyu, başakta tane sayısı ve tane verimi incelenmiştir. Çalışmada en yüksek tane verimi 243,1 kg/da ile Tarm-92 çeşidinden elde edilmiştir. Arpanın yüksek rakımlı tarlalarda geç sonbahar ekiminde sulama ihtiyacı olduğu bu nedenle sulanamayan alanlarda geç (dondurma) ekimin yapılmaması önerilmektedir.
{"title":"A Research on the Determination of Grain Yield of Some Barley (Hordeum vulgare L.) Varieties in Late Autumn Sowing in The High Altitude Agricultural Area of Anatolia","authors":"M. M. Ertuş","doi":"10.46291/ISPECJASVOL5ISS1PP210-215","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ISPECJASVOL5ISS1PP210-215","url":null,"abstract":"Bu çalışma, Hakkâri ili Merkez Otluca köyünde 2019-2020 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışma alanının denizden yüksekliği 2100 m’dir. Araştırma, geç sonbahar ekiminde Arpa (Hordeum vulgare L.) çeşitlerinde verimi belirlemek için tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü gerçekleştirilmiştir. Denemede üç arpa çeşidi (Larende, Tarm-92 ve Altıkat) kullanılmıştır. Çalışmada bitki boyu, başak boyu, başakta tane sayısı ve tane verimi incelenmiştir. Çalışmada en yüksek tane verimi 243,1 kg/da ile Tarm-92 çeşidinden elde edilmiştir. Arpanın yüksek rakımlı tarlalarda geç sonbahar ekiminde sulama ihtiyacı olduğu bu nedenle sulanamayan alanlarda geç (dondurma) ekimin yapılmaması önerilmektedir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"15 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-03-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"86236062","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.46291/ispecjasvol4iss2pp184-210
Hüseyin Hüsnü KAYIKÇIOĞLU, Nur OKUR
Tütün atıklarının tarımda kullanılabilme potansiyelini ortaya koyabilmek amacıyla gerçekleştirilen çalışma, tesadüf blokları deseninde ve 4 tekerrürlü olarak tesis edilmiş olup, 2008 yılında Typic Xerofluvent toprakta yürütülmüştür. Ham tütün atığı (T) ve tütün atığı kompostu (TK) 20 ve 40 t ha-1 düzeylerinde, kimyasal azotlu gübre ise 150 ve 300 kg N ha-1 dozlarında faktöriyel olarak uygulanmıştır. Çalışmada mikrobiyal biyokütle C’u, N’u ve P’u (Cmik, Nmik, Pmik), enzimler (alkalin fosfataz, ALKPA; β-glukozidaz, GLU; aril sülfataz, ArSA; proteaz, PRO; üreaz, ÜA; dehidrogenaz, DHG), mikrobiyal popülasyon (amonyum oksitleyici, AOB ve nitrit oksitleyici bakteriler, NOB; genel bakteri, GB; azotobakter, AZB; genel fungus, GF) ile bazı kimyasal özellikler (toprak reaksiyonu, pH; tuzluluk, EC; organik madde, Corg; toplam azot, Nt) belirlenmiştir. Organik materyaller Cmik, Nmik ve Pmik miktarlarını arttırmıştır. Enzim aktiviteleri üzerine azotun tek başına etkisi önemli olmazken, T tüm enzim aktiviteleri üzerine; TK ise ÜA dışındaki tüm enzimler üzerine etkili olmuştur. AZB dışındaki diğer mikroorganizma gruplarını en fazla uyaran T olurken, TK ile AZB’ler daha fazla uyarılmıştır. AOB, T ile % 585, TK ile ise % 354 artış göstermiştir. Corg ve Nt miktarları özellikle T ile artmıştır. En yüksek birim verim N2T2 ve N0T2 uygulamalarında sırasıyla 192.6 ve 192.3 t ha-1 olarak ortaya çıkarmıştır. Akdeniz ikliminin etki altında sulanabilir ürünlerde ham tütün atığı 40 t ha-1 uygulanabileceği gibi, tuzluluğa daha hassas olan bitki yetiştiriciliğinde ise 40 t ha-1 dozunda tütün atığı kompostunun daha iyi bir tercih olacağı görülmektedir.
{"title":"Tütün Atığı ve Kompostunun Typic Xerofluvent Bir Toprağın Sağlığı ile Kırmızı Biber (Capsicum annuum L.) Verimi Üzerine Etkileri","authors":"Hüseyin Hüsnü KAYIKÇIOĞLU, Nur OKUR","doi":"10.46291/ispecjasvol4iss2pp184-210","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss2pp184-210","url":null,"abstract":"Tütün atıklarının tarımda kullanılabilme potansiyelini ortaya koyabilmek amacıyla gerçekleştirilen çalışma, tesadüf blokları deseninde ve 4 tekerrürlü olarak tesis edilmiş olup, 2008 yılında Typic Xerofluvent toprakta yürütülmüştür. Ham tütün atığı (T) ve tütün atığı kompostu (TK) 20 ve 40 t ha-1 düzeylerinde, kimyasal azotlu gübre ise 150 ve 300 kg N ha-1 dozlarında faktöriyel olarak uygulanmıştır. Çalışmada mikrobiyal biyokütle C’u, N’u ve P’u (Cmik, Nmik, Pmik), enzimler (alkalin fosfataz, ALKPA; β-glukozidaz, GLU; aril sülfataz, ArSA; proteaz, PRO; üreaz, ÜA; dehidrogenaz, DHG), mikrobiyal popülasyon (amonyum oksitleyici, AOB ve nitrit oksitleyici bakteriler, NOB; genel bakteri, GB; azotobakter, AZB; genel fungus, GF) ile bazı kimyasal özellikler (toprak reaksiyonu, pH; tuzluluk, EC; organik madde, Corg; toplam azot, Nt) belirlenmiştir. Organik materyaller Cmik, Nmik ve Pmik miktarlarını arttırmıştır. Enzim aktiviteleri üzerine azotun tek başına etkisi önemli olmazken, T tüm enzim aktiviteleri üzerine; TK ise ÜA dışındaki tüm enzimler üzerine etkili olmuştur. AZB dışındaki diğer mikroorganizma gruplarını en fazla uyaran T olurken, TK ile AZB’ler daha fazla uyarılmıştır. AOB, T ile % 585, TK ile ise % 354 artış göstermiştir. Corg ve Nt miktarları özellikle T ile artmıştır. En yüksek birim verim N2T2 ve N0T2 uygulamalarında sırasıyla 192.6 ve 192.3 t ha-1 olarak ortaya çıkarmıştır. Akdeniz ikliminin etki altında sulanabilir ürünlerde ham tütün atığı 40 t ha-1 uygulanabileceği gibi, tuzluluğa daha hassas olan bitki yetiştiriciliğinde ise 40 t ha-1 dozunda tütün atığı kompostunun daha iyi bir tercih olacağı görülmektedir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"118 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79403636","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.46291/ispecjasvol4iss2pp150-158
K. Yeter, M. Yalçın
Bu çalışmada Hatay ili Kırıkhan-Kumlu bölgesi topraklarının pH, kireç ve organik madde içeriklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç için çalışma alanı topraklarını temsil edecek şekilde iki farklı derinlikten (0-20 ve 20-40 cm) ve 30 ayrı noktadan olmak üzere toplamda 60 toprak örneği alınmıştır. Örneklerde toprakların pH, kireç ve organik madde içerikleri belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; çalışma alanı toprakların pH içerikleri 7.95-8.43 arasında değişmekte olup toprak örneklerinin pH’larının tüm bölgede hafif alkalin özellikte olduğu görülmüştür. Kırıkhan-Kumlu bölgesi topraklarının kireç içerikleri % 0.47-26.59 olup kireç içerikleri az kireçli ile çok fazla kireçli arasında değişmekle birlikte, toprakların % 11.66’sı az kireçli, % 5.00’i kireçli, % 35.00’i orta kireçli, % 45.00’i fazla kireçli ve % 3.34’ü ise çok fazla kireçli görülmüştür. Çalışma alanı topraklarının organik madde içerikleri % 1.16-6.08 arasında olup toprak örneklerinin organik maddeleri az ile yüksek arasında değişmekle birlikte, toprakların % 30.00’u az, % 48.34’ü orta, % 15.00’i iyi ve % 6.66’sı ise yüksek oranda organik madde görülmüştür. Toprakların kireç ile organik madde içeriği arasında negatif önemli ilişki belirlenmiş olup, pH içeriği ile diğer özellikler arasında önemli ilişkiler belirlenememiştir.
{"title":"Hatay ili Kırıkhan-Kumlu Bölgesi Topraklarının pH, Kireç ve Organik madde içeriklerinin belirlenmesi","authors":"K. Yeter, M. Yalçın","doi":"10.46291/ispecjasvol4iss2pp150-158","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss2pp150-158","url":null,"abstract":"Bu çalışmada Hatay ili Kırıkhan-Kumlu bölgesi topraklarının pH, kireç ve organik madde içeriklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç için çalışma alanı topraklarını temsil edecek şekilde iki farklı derinlikten (0-20 ve 20-40 cm) ve 30 ayrı noktadan olmak üzere toplamda 60 toprak örneği alınmıştır. Örneklerde toprakların pH, kireç ve organik madde içerikleri belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; çalışma alanı toprakların pH içerikleri 7.95-8.43 arasında değişmekte olup toprak örneklerinin pH’larının tüm bölgede hafif alkalin özellikte olduğu görülmüştür. Kırıkhan-Kumlu bölgesi topraklarının kireç içerikleri % 0.47-26.59 olup kireç içerikleri az kireçli ile çok fazla kireçli arasında değişmekle birlikte, toprakların % 11.66’sı az kireçli, % 5.00’i kireçli, % 35.00’i orta kireçli, % 45.00’i fazla kireçli ve % 3.34’ü ise çok fazla kireçli görülmüştür. Çalışma alanı topraklarının organik madde içerikleri % 1.16-6.08 arasında olup toprak örneklerinin organik maddeleri az ile yüksek arasında değişmekle birlikte, toprakların % 30.00’u az, % 48.34’ü orta, % 15.00’i iyi ve % 6.66’sı ise yüksek oranda organik madde görülmüştür. Toprakların kireç ile organik madde içeriği arasında negatif önemli ilişki belirlenmiş olup, pH içeriği ile diğer özellikler arasında önemli ilişkiler belirlenememiştir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"14 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76757521","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.46291/ispecjasvol4iss2pp211-222
Fikret YAŞAR, Ömihan YILDIRIM, Özlem ÜZAL
Demre sivri biber çeşidinin kullanıldığı çalışmada, tuz stresi altındaki biber bitkisine farklı dozlarda uygulanan kalsiyumun (Ca) bitki gelişimi ve antioksidant enzim aktiviteleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışma kontrollü şartlardaki 16/8 saatlik aydınlık/ karanlık fotoperiyotta, 25 oC de ve %70 nemli iklim odasında yürütülmüştür. Çalışmada toplam bitki ağırlığı ile bitkilerin tuza dayanım skalaları belirlenmiştir. Stres altındaki bitkilerde meydana gelen biyokimyasal değişiklikleri belirlemek amacıyla bitki yapraklarındaki antioksidant enzim aktiviteleri (Katalaz (CAT), Askorbat peroksidaz (APX), Süperoksit dismutaz (SOD)) belirlenmiştir. Tuz stresi altındaki bitkilere uygulanan kalsiyumun dozu arttıkça bitkilerin toplam ağırlıklarında artış olmuştur. Bu sonuçlara paralel olarak, bitkiler strese girmedikleri için ya da çok az stres oluştuğu için her üç enzim aktivitesinde Ca doz artışına bağlı olarak düşüşler olmuştur. Tuz stresi altındaki biber fidelerine artan dozlarda Ca uygulamalarının tuzun olumsuz etkisini azaltmada kısmen de olsa etkili olduğu yapılan ölçüm ve analizler sonucunda söylenebilir.
{"title":"Tuz Stresi Altındaki Biber Bitkisindeki Kalsiyum Uygulamalarının Antioksidatif Enzim Aktivitelerine Etkisinin Araştırılması","authors":"Fikret YAŞAR, Ömihan YILDIRIM, Özlem ÜZAL","doi":"10.46291/ispecjasvol4iss2pp211-222","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss2pp211-222","url":null,"abstract":"Demre sivri biber çeşidinin kullanıldığı çalışmada, tuz stresi altındaki biber bitkisine farklı dozlarda uygulanan kalsiyumun (Ca) bitki gelişimi ve antioksidant enzim aktiviteleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışma kontrollü şartlardaki 16/8 saatlik aydınlık/ karanlık fotoperiyotta, 25 oC de ve %70 nemli iklim odasında yürütülmüştür. Çalışmada toplam bitki ağırlığı ile bitkilerin tuza dayanım skalaları belirlenmiştir. Stres altındaki bitkilerde meydana gelen biyokimyasal değişiklikleri belirlemek amacıyla bitki yapraklarındaki antioksidant enzim aktiviteleri (Katalaz (CAT), Askorbat peroksidaz (APX), Süperoksit dismutaz (SOD)) belirlenmiştir. Tuz stresi altındaki bitkilere uygulanan kalsiyumun dozu arttıkça bitkilerin toplam ağırlıklarında artış olmuştur. Bu sonuçlara paralel olarak, bitkiler strese girmedikleri için ya da çok az stres oluştuğu için her üç enzim aktivitesinde Ca doz artışına bağlı olarak düşüşler olmuştur. Tuz stresi altındaki biber fidelerine artan dozlarda Ca uygulamalarının tuzun olumsuz etkisini azaltmada kısmen de olsa etkili olduğu yapılan ölçüm ve analizler sonucunda söylenebilir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"56 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84401468","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.46291/ispecjasvol4iss2pp66-86
H. Kursat CELIK, Allan E. W. RENNIE, Ibrahim AKINCI
As a branch of the global machinery industry, the agricultural (farm) machinery design and manufacturing or agricultural engineering industry has become one of the most important industries to be supported and focussed on in the era of hunger threats foreseen in the World’s future. In order to produce sufficient volumes of food from current limited agricultural land, well-designed machinery and high technology-supported mechanisation of the agricultural production processes is a vital necessity. However, although novel improvements are observed in this area, they are very limited. There is a lack of implementation of advanced engineering design and manufacturing technologies in this industry, therefore agricultural engineering could be considered a potential engineering research area with this in mind. This study aims to highlight the potential, gaps, sector specific challenges and limitations of the agricultural engineering research area at a macro level. Under consideration of the sector‑specific indicators, the study revealed a major result: there is an insufficient level of sector-specific research on implementation strategies for up-to-date design and manufacturing technologies.
{"title":"A Potential Research Area Under Shadow In Engineering: Agricultural Machinery Design and Manufacturing","authors":"H. Kursat CELIK, Allan E. W. RENNIE, Ibrahim AKINCI","doi":"10.46291/ispecjasvol4iss2pp66-86","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss2pp66-86","url":null,"abstract":"As a branch of the global machinery industry, the agricultural (farm) machinery design and manufacturing or agricultural engineering industry has become one of the most important industries to be supported and focussed on in the era of hunger threats foreseen in the World’s future. In order to produce sufficient volumes of food from current limited agricultural land, well-designed machinery and high technology-supported mechanisation of the agricultural production processes is a vital necessity. However, although novel improvements are observed in this area, they are very limited. There is a lack of implementation of advanced engineering design and manufacturing technologies in this industry, therefore agricultural engineering could be considered a potential engineering research area with this in mind. This study aims to highlight the potential, gaps, sector specific challenges and limitations of the agricultural engineering research area at a macro level. Under consideration of the sector‑specific indicators, the study revealed a major result: there is an insufficient level of sector-specific research on implementation strategies for up-to-date design and manufacturing technologies.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"83 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75844747","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.46291/ispecjasvol4iss2pp231-242
Mahmut TEPECİK, Hüseyin Hüsnü KAYIKÇIOĞLU, Neriman Tuba BARLAS, Tansel Kaygısız AŞÇIOĞUL, Mehmet Kadri BOZOKALFA, Dursun EŞİYOK, Tarık AYYILMAZ, Can UZMAY
Bu çalışma, toprağa farklı dozlarda uygulanan ahır gübresinin, lahana bitkisinin (Brassica oleraceae L. var. capitata) bitki besin elementi içeriğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu kapsamda, olgunlaştırılan çiftlik gübresi 0, 20, 40 ve 60 t ha-1 dozlarında Typic Xerofluvent toprağa uygulanmış ve bu alanlarda lahana yetiştirilmiştir. Tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak planlanmış ve 2013 ile 2014 yıllarında yürütülmüştür. Araştırma sonucuna göre, yaprakların makro element konsantrasyonları incelendiğinde; ilk ve ikinci yıl için sırasıyla N % 1.49-2.35 ile % 1.70-2.51; P % 0.51-0.82 ile % 0.51-0.70; K % 4.50-6.98 ile % 4.30-5.00; Ca % 0.34-0.53 ile % 0.42-0.54 ve Mg ise %0.29-0.36 ile % 0.22-0.25 aralığında saptanmıştır. Mikro element konsantrasyonlarındaki değişimin ise ilk ve ikinci yıllarda sırasıyla Fe için 28.93-58.36 mg kg-1 ile 42.25-67.38 mg kg-1; Cu 1.62-2.95 mg kg-1 ile 3.18-3.85 mg kg-1; Zn 18.95-36.79 mg kg-1 ile 27.28-31.00 mg kg-1 ve Mn için ise 18.23-31.74 mg kg-1 ile 22.85-29.37 mg kg-1 aralığında değişim gösterdiği izlenmiştir. Genel olarak en yüksek bitki besin elementleri içeriği 60 t ha-1 uygulamasında belirlenmiştir.
{"title":"Kompostlaştırılmış Ahır Gübresi Uygulamalarının Lahananın (Brassica oleraceae L. var. Capitata) Bitki Besin Elementi İçeriğine Etkisi","authors":"Mahmut TEPECİK, Hüseyin Hüsnü KAYIKÇIOĞLU, Neriman Tuba BARLAS, Tansel Kaygısız AŞÇIOĞUL, Mehmet Kadri BOZOKALFA, Dursun EŞİYOK, Tarık AYYILMAZ, Can UZMAY","doi":"10.46291/ispecjasvol4iss2pp231-242","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss2pp231-242","url":null,"abstract":"Bu çalışma, toprağa farklı dozlarda uygulanan ahır gübresinin, lahana bitkisinin (Brassica oleraceae L. var. capitata) bitki besin elementi içeriğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu kapsamda, olgunlaştırılan çiftlik gübresi 0, 20, 40 ve 60 t ha-1 dozlarında Typic Xerofluvent toprağa uygulanmış ve bu alanlarda lahana yetiştirilmiştir. Tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak planlanmış ve 2013 ile 2014 yıllarında yürütülmüştür. Araştırma sonucuna göre, yaprakların makro element konsantrasyonları incelendiğinde; ilk ve ikinci yıl için sırasıyla N % 1.49-2.35 ile % 1.70-2.51; P % 0.51-0.82 ile % 0.51-0.70; K % 4.50-6.98 ile % 4.30-5.00; Ca % 0.34-0.53 ile % 0.42-0.54 ve Mg ise %0.29-0.36 ile % 0.22-0.25 aralığında saptanmıştır. Mikro element konsantrasyonlarındaki değişimin ise ilk ve ikinci yıllarda sırasıyla Fe için 28.93-58.36 mg kg-1 ile 42.25-67.38 mg kg-1; Cu 1.62-2.95 mg kg-1 ile 3.18-3.85 mg kg-1; Zn 18.95-36.79 mg kg-1 ile 27.28-31.00 mg kg-1 ve Mn için ise 18.23-31.74 mg kg-1 ile 22.85-29.37 mg kg-1 aralığında değişim gösterdiği izlenmiştir. Genel olarak en yüksek bitki besin elementleri içeriği 60 t ha-1 uygulamasında belirlenmiştir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"90754872","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.46291/ispecjasvol4iss2pp171-183
Nurullah BAYRAM, Özlem ÜZAL
Orkestra F1 hıyar çeşidinin kullanıldığı araştırmada; tuz stresi altında ve geri kazanım sürecinde hıyar bitkisindeki metabolik olayların nasıl etkilendiğini açıklığa kavuşturmak, tuz stresi altında meydana gelen zararlanmaların ve geri kazanım süresinde meydana gelen iyileşmelerin belirlenerek, bitkilerin tuz stresine karşı nasıl tepkiler verdiğini ve hangi uyum mekanizmaları geliştirdiğini anlamak amaçlanmıştır. Normal atmosferin sağlandığı iklim odasında ve su kültüründe yapılan çalışmada tuz uygulanmadan önce bitki örnekleri alınarak, besin çözeltisine 25, 50, 75 mM tuz konsantrasyonunu sağlayacak şekilde NaCl ilave edilmiştir. Tuz uygulamasının 6. ve 9. günlerinde örnek alma işlemi yapılmıştır. Daha sonra tuz uygulaması kesilip bitkiler hogland çözeltisinde gelişimine devam edilmiş, geri kazanım sürecinin 7. ve 14. günde bitki örnekleri alınmıştır. Bitkilerin, bazı biyokimyasal analizleri tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda, uygulanan tuz stresinin süresinin ve konsantrasyonunun kısa süreli stres ve düşük tuz konsantrasyonunda (25 mM) geri kazanım sürecinin ikinci periyodunda toparlayabildiği söylenebilir. Bitkiler 50 ve 75 mM tuz konsantrasyonunda metabolik aktiviteyi kontrol altında tutabilmek için büyümelerini sınırlandırarak bitkiyi kontrol edebilecek seviyede tutmuştur. Bitkilerin kök, gövde ve yapraklarındaki Na, K, Ca ve Cl elementleri dağılımı analizler sonucunda tuz uygulanan her üç dönemde de bitkiler üzerindeki olumsuz etkiler geri kazanım sürecinin ikinci periyodunda azaldığı tespit edilmiştir.
{"title":"Geçici Stres Dönemi ve Sonrasında Hıyar Bitkilerinin İyon Dağılımının İncelenmesi","authors":"Nurullah BAYRAM, Özlem ÜZAL","doi":"10.46291/ispecjasvol4iss2pp171-183","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss2pp171-183","url":null,"abstract":"Orkestra F1 hıyar çeşidinin kullanıldığı araştırmada; tuz stresi altında ve geri kazanım sürecinde hıyar bitkisindeki metabolik olayların nasıl etkilendiğini açıklığa kavuşturmak, tuz stresi altında meydana gelen zararlanmaların ve geri kazanım süresinde meydana gelen iyileşmelerin belirlenerek, bitkilerin tuz stresine karşı nasıl tepkiler verdiğini ve hangi uyum mekanizmaları geliştirdiğini anlamak amaçlanmıştır. Normal atmosferin sağlandığı iklim odasında ve su kültüründe yapılan çalışmada tuz uygulanmadan önce bitki örnekleri alınarak, besin çözeltisine 25, 50, 75 mM tuz konsantrasyonunu sağlayacak şekilde NaCl ilave edilmiştir. Tuz uygulamasının 6. ve 9. günlerinde örnek alma işlemi yapılmıştır. Daha sonra tuz uygulaması kesilip bitkiler hogland çözeltisinde gelişimine devam edilmiş, geri kazanım sürecinin 7. ve 14. günde bitki örnekleri alınmıştır. Bitkilerin, bazı biyokimyasal analizleri tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda, uygulanan tuz stresinin süresinin ve konsantrasyonunun kısa süreli stres ve düşük tuz konsantrasyonunda (25 mM) geri kazanım sürecinin ikinci periyodunda toparlayabildiği söylenebilir. Bitkiler 50 ve 75 mM tuz konsantrasyonunda metabolik aktiviteyi kontrol altında tutabilmek için büyümelerini sınırlandırarak bitkiyi kontrol edebilecek seviyede tutmuştur. Bitkilerin kök, gövde ve yapraklarındaki Na, K, Ca ve Cl elementleri dağılımı analizler sonucunda tuz uygulanan her üç dönemde de bitkiler üzerindeki olumsuz etkiler geri kazanım sürecinin ikinci periyodunda azaldığı tespit edilmiştir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"11 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88784326","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.46291/ispecjasvol4iss2pp114-124
Erdal KARADENİZ, Abdullah EREN, Veysel SARUHAN
Bu çalışmada, Mardin ili Kızıltepe ilçesi ekolojik koşullarında, sulu şartlarda yetiştirilen Mürdümük (Lathyrus sativus L.) ile Tritikale (xTriticosecale Wittmack) hasıllarının farklı oranlarda karıştırılması ile elde edilen silajların kalite özelliklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Kızıltepe ilçesi Köprübaşı Mahallesi çiftçi arazisinde 2016-2017 ve 2017-2018 yetiştirme sezonun yürütülen bu çalışmada bitki materyali olarak GAP Mavisi mürdümük çeşidi ile Tatlıcak-97 tritikale çeşidi kullanılmıştır. Çalışmada %100 mürdümük, %100 tritikale, %80 mürdümük + %20 tritikale, %60 mürdümük + %40 tritikale, %40 mürdümük + %60 tritikale, %20 mürdümük + %80 tritikale karışım oranları kullanılmıştır. Silajlanacak materyal, gofrajlı vakum poşetlerine 1 kg’lık karışımlar halinde konularak lavion marka vakum makinesi ile içinde hava kalmayacak şekilde 3 tekerrür olarak hazırlanıp vakumlanmıştır. Vakumlanmış poşetler 45 gün sonra açılarak fiziksel (renk, koku ve strüktür) ve kimyasal (silaj pH değeri, ADF, NDF, ham protein, ham kül, kuru madde ve laktik asit oranları) özellikleri incelenmiştir. Fiziksel özellikler bakımından nitelik sınıfı en yüksek %100 tritikale silajından elde edilmiştir. Kimyasal özellikler açısından bakıldığında; pH değeri için %100 tritikale silajı, kuru madde oranı %100 tritikale silajı, ADF oranı %100 mürdümük silajı, NDF oranı %100 mürdümük silajı, ham protein %100 mürdümük silajı, ham kül %100 tritikale silajı, fleig puanı ise %100 tritikale silajından elde edilmiştir. Tüm analiz sonuçları incelendiğinde farklı oranlarda karıştırılan Mürdümük+Tritikale silajı için %80 mürdümük + %20 tritikale silaj karışımı uygun bulunmuştur.
{"title":"Mürdümük (Lathyrus sativus L.) ve Tritikale (xTriticosecale Wittmack) Karışımlarının Silaj Kalitesinin Belirlenmesi","authors":"Erdal KARADENİZ, Abdullah EREN, Veysel SARUHAN","doi":"10.46291/ispecjasvol4iss2pp114-124","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss2pp114-124","url":null,"abstract":"Bu çalışmada, Mardin ili Kızıltepe ilçesi ekolojik koşullarında, sulu şartlarda yetiştirilen Mürdümük (Lathyrus sativus L.) ile Tritikale (xTriticosecale Wittmack) hasıllarının farklı oranlarda karıştırılması ile elde edilen silajların kalite özelliklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Kızıltepe ilçesi Köprübaşı Mahallesi çiftçi arazisinde 2016-2017 ve 2017-2018 yetiştirme sezonun yürütülen bu çalışmada bitki materyali olarak GAP Mavisi mürdümük çeşidi ile Tatlıcak-97 tritikale çeşidi kullanılmıştır. Çalışmada %100 mürdümük, %100 tritikale, %80 mürdümük + %20 tritikale, %60 mürdümük + %40 tritikale, %40 mürdümük + %60 tritikale, %20 mürdümük + %80 tritikale karışım oranları kullanılmıştır. Silajlanacak materyal, gofrajlı vakum poşetlerine 1 kg’lık karışımlar halinde konularak lavion marka vakum makinesi ile içinde hava kalmayacak şekilde 3 tekerrür olarak hazırlanıp vakumlanmıştır. Vakumlanmış poşetler 45 gün sonra açılarak fiziksel (renk, koku ve strüktür) ve kimyasal (silaj pH değeri, ADF, NDF, ham protein, ham kül, kuru madde ve laktik asit oranları) özellikleri incelenmiştir. Fiziksel özellikler bakımından nitelik sınıfı en yüksek %100 tritikale silajından elde edilmiştir. Kimyasal özellikler açısından bakıldığında; pH değeri için %100 tritikale silajı, kuru madde oranı %100 tritikale silajı, ADF oranı %100 mürdümük silajı, NDF oranı %100 mürdümük silajı, ham protein %100 mürdümük silajı, ham kül %100 tritikale silajı, fleig puanı ise %100 tritikale silajından elde edilmiştir. Tüm analiz sonuçları incelendiğinde farklı oranlarda karıştırılan Mürdümük+Tritikale silajı için %80 mürdümük + %20 tritikale silaj karışımı uygun bulunmuştur.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"32 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74618686","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.46291/ispecjasvol4iss2pp137-149
Erdal ERBİL
Bu çalışma, bazı ileri soya hatlarının Şanlıurfa ikinci ürün koşullarında performanslarının belirlenmesi amacıyla 2018-2019 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmada, melezleme yöntemiyle geliştirilmiş olan 12 ileri hat (Antjc-17,Antwa-20, Antwa-4, Antjc-14, Batem-210, Antjc-15, Antwa-2, Batem-204, Batem-316, Antsoy-2, Antjc-20, Antjc-23) ve 3 standart çeşit (Kocatürk, Göksoy, Adasoy) materyal olarak kullanılmıştır. Araştırma, GAP Tarımsal Araştırma Enstitüsü Gündaş Araştırma istasyonunda 2018-2019 yıllarında iki yıl üst üste yürütülmüştür. Araştırmada, çiçeklenme gün sayısı, fizyolojik olgunluk gün sayısı, bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, verim ve bin tane ağırlığı gibi morfolojik özelliklerin yanında ham protein ve ham yağ gibi kalite özellikleri de incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; bitkide ilk bakla yüksekliği (p<0.05) dışında incelenen tüm özellikler bakımından soya hatları arasında istatistik olarak oldukça önemli (p<0.01) farklar tespit edilmiştir. İncelenen soya genotiplerin arasında tane verimi 171,4-560,1 kg da-1 bitki boyu 67.6-126,6 cm, ham protein oranı %28.9 ile 39.9, ham yağ oranı %18.1 ile 23.6 ve bin tane ağırlığı 125,8-179,4 gr arasında değişmiştir.
{"title":"Bazı İleri Soya (Glycine max. L.) Hatlarının Şanlıurfa İkinci Ürün Koşullarında Verim ve Kalite Özellikleri Yönünden Değerlendirilmesi","authors":"Erdal ERBİL","doi":"10.46291/ispecjasvol4iss2pp137-149","DOIUrl":"https://doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss2pp137-149","url":null,"abstract":"Bu çalışma, bazı ileri soya hatlarının Şanlıurfa ikinci ürün koşullarında performanslarının belirlenmesi amacıyla 2018-2019 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmada, melezleme yöntemiyle geliştirilmiş olan 12 ileri hat (Antjc-17,Antwa-20, Antwa-4, Antjc-14, Batem-210, Antjc-15, Antwa-2, Batem-204, Batem-316, Antsoy-2, Antjc-20, Antjc-23) ve 3 standart çeşit (Kocatürk, Göksoy, Adasoy) materyal olarak kullanılmıştır. Araştırma, GAP Tarımsal Araştırma Enstitüsü Gündaş Araştırma istasyonunda 2018-2019 yıllarında iki yıl üst üste yürütülmüştür. Araştırmada, çiçeklenme gün sayısı, fizyolojik olgunluk gün sayısı, bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, verim ve bin tane ağırlığı gibi morfolojik özelliklerin yanında ham protein ve ham yağ gibi kalite özellikleri de incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; bitkide ilk bakla yüksekliği (p<0.05) dışında incelenen tüm özellikler bakımından soya hatları arasında istatistik olarak oldukça önemli (p<0.01) farklar tespit edilmiştir. İncelenen soya genotiplerin arasında tane verimi 171,4-560,1 kg da-1 bitki boyu 67.6-126,6 cm, ham protein oranı %28.9 ile 39.9, ham yağ oranı %18.1 ile 23.6 ve bin tane ağırlığı 125,8-179,4 gr arasında değişmiştir.","PeriodicalId":14680,"journal":{"name":"ISPEC Journal of Agricultural Sciences","volume":"22 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"81062739","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：