Programlı bir hücre ölümü olan nekroptozun, iskemi/reperfüzyon (İ/R) hasarına olan katkısını ve kesin önemini tanımlamak için kapsamlı araştırma çalışmaları yürütülmüştür. Bu hücre hasarı süreci, serebral iskemik inme ve miyokard infarktüsünün patofizyolojisinde kritik bir rol oynamaktadır. Böylece, reseptörle etkileşen protein kinazları (RIP1 ve RIP3) ve karışık soy kinaz alanı benzeri psödokinazı (MLKL) içeren nekroptozun kanonik sinyal yolunun bileşenlerinin modülasyonunun nöroprotektif ve kardiyoprotektif etkiler ortaya çıkardığı belgelenmiştir. Bu koruyucu etkiler, infarkt boyutunun küçülmesi ve nörolojik defisitlerin, miyokardiyal disfonksiyonun ve olumsuz kardiyak yeniden şekillenmenin hafifletilmesi ile kanıtlanmaktadır. Son zamanlarda, serebral ve miyokardiyal İ/R hasarında nekroptozun RIPK1-RIPK3-MLKL kanonik moleküler sinyalizasyonuna ek olarak, RIPK3'ün kalmodulin bağımlı protein kinaz IIδ (CaMKIIδ), fosfogliserat mutaz 5 (PGAM5), dynamin-related protein 1 (Drp-1), apoptozu indükleyen faktör (AİF), ksantin oksidaz (XO) ve ölümle ilişkili protein (DAXX) gibi aşağı akış molekülleri etkilediği gösterilerek nekroptozun kanonik olmayan yolları tanımlanmıştır. Bu derlemede serebral ve miyokardiyal İ/R hasarında nekroptozun rolü ve nekroptozu baskılayan farmakolojik ajanların ve genetik modifikasyonların bu hasar üzerine terapötik etkileri ile ilgili in vitro ve in vivo deneysel modellerden elde edilen kanıtlar özetlenmekte ve tartışılmaktadır.
{"title":"Nekroptozis: Serebral ve Miyokardiyal İskemi/Reperfüzyon Hasarı için Terapötik bir Hedef midir?","authors":"Zehra Yilmaz","doi":"10.35440/hutfd.1341349","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1341349","url":null,"abstract":"Programlı bir hücre ölümü olan nekroptozun, iskemi/reperfüzyon (İ/R) hasarına olan katkısını ve kesin önemini tanımlamak için kapsamlı araştırma çalışmaları yürütülmüştür. Bu hücre hasarı süreci, serebral iskemik inme ve miyokard infarktüsünün patofizyolojisinde kritik bir rol oynamaktadır. Böylece, reseptörle etkileşen protein kinazları (RIP1 ve RIP3) ve karışık soy kinaz alanı benzeri psödokinazı (MLKL) içeren nekroptozun kanonik sinyal yolunun bileşenlerinin modülasyonunun nöroprotektif ve kardiyoprotektif etkiler ortaya çıkardığı belgelenmiştir. Bu koruyucu etkiler, infarkt boyutunun küçülmesi ve nörolojik defisitlerin, miyokardiyal disfonksiyonun ve olumsuz kardiyak yeniden şekillenmenin hafifletilmesi ile kanıtlanmaktadır. Son zamanlarda, serebral ve miyokardiyal İ/R hasarında nekroptozun RIPK1-RIPK3-MLKL kanonik moleküler sinyalizasyonuna ek olarak, RIPK3'ün kalmodulin bağımlı protein kinaz IIδ (CaMKIIδ), fosfogliserat mutaz 5 (PGAM5), dynamin-related protein 1 (Drp-1), apoptozu indükleyen faktör (AİF), ksantin oksidaz (XO) ve ölümle ilişkili protein (DAXX) gibi aşağı akış molekülleri etkilediği gösterilerek nekroptozun kanonik olmayan yolları tanımlanmıştır. Bu derlemede serebral ve miyokardiyal İ/R hasarında nekroptozun rolü ve nekroptozu baskılayan farmakolojik ajanların ve genetik modifikasyonların bu hasar üzerine terapötik etkileri ile ilgili in vitro ve in vivo deneysel modellerden elde edilen kanıtlar özetlenmekte ve tartışılmaktadır.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115719315","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Canlı Vericili Karaciğer Nakli (CVKN)’nde, modifiye sağ lob takılan hastalarda kullanılan Polytetrafluoroethylene (PTFE) greftlerin zamana göre açık kalma oranları değerlendirilmiştir. Ayrıca açık kalma oranını etkileyen faktörler, erken tıkanma sonrası gelişebilecek sorunlar ve olası greft ilişkili komplikasyonlar incelenmiştir. Materyal ve Metod: 2013-15 yıllarında ameliyat edilen, yaşları 17-74 arasında değişen 168 hasta çalışmaya dahil edildi. Postoperatif takiplerde çekilen Multislice Bilgisayarlı Tomografi (MSBT)’lerin venöz fazları retrospektif olarak incelendi. Hastalara kullanılan PTFE greftlerin tıkanma zamanları ve bu greftlerin drene ettiği segmentteki konjesyon durumu değerlendirildi. Greft ilişkili komplikasyonlar, Greft Alıcı Ağırlık Oranı (GAAO) değerleri ve postoperatif 1 aylık laboratuar bulguları da çalışmaya dahil edildi. Bulgular: Kullanılan PTFE greft açık kalma oranlarının, kriyopresipiye greft çalışmalarıyla kıyaslandığında, daha düşük olduğu görüldü. Greft lokalizasyonuyla açık kalma süreleri arasında anlamlı farklılık bulunmadı. Hastaların boy, kilo, BMI, karaciğer greft ağırlığı (KGA) ve greft alıcı ağırlık oranı (GAAO) ile ilk konjesyon, ilk tıkanma ve tüm venlerin tıkandığı zaman arasında anlamlı korelasyon bulunmadı. GAAO değerleri ile takiplerde tromboze olan greftlerin açık kalma zamanları arasında korelasyon tespit edildi. Kullanılan PTFE greft çapı ile açık kalma süresi arasında anlamlı ilişki bulunmadı. Transplantasyon nedenlerine göre açık kalma durumuna da bakıldı ancak anlamlı bir fark bulunmadı. Sonuç: PTFE greftler erken dönem açık kalma oranlarının yüksek olması nedeniyle, kriyopresipiye greftlerin bulunmadığı şartlarda ancak mevcut komplikasyon potansiyelleri akılda tutularak rekonstrüksiyon amaçlı olarak kullanılabilir.
{"title":"Use of Polytetrafluoroethylene Graft in Reconstruction of Middle Hepatic Vein and Right Inferior Hepatic Vein in Liver Transplantation and Rate of Non-Thrombosis of the Vein Our Three-Year Results","authors":"Hüseyin Yönder, S. Akbulut, B. Isik, S. Yılmaz","doi":"10.35440/hutfd.1333301","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1333301","url":null,"abstract":"Amaç: Canlı Vericili Karaciğer Nakli (CVKN)’nde, modifiye sağ lob takılan hastalarda kullanılan Polytetrafluoroethylene (PTFE) greftlerin zamana göre açık kalma oranları değerlendirilmiştir. Ayrıca açık kalma oranını etkileyen faktörler, erken tıkanma sonrası gelişebilecek sorunlar ve olası greft ilişkili komplikasyonlar incelenmiştir.\u0000Materyal ve Metod: 2013-15 yıllarında ameliyat edilen, yaşları 17-74 arasında değişen 168 hasta çalışmaya dahil edildi. Postoperatif takiplerde çekilen Multislice Bilgisayarlı Tomografi (MSBT)’lerin venöz fazları retrospektif olarak incelendi. Hastalara kullanılan PTFE greftlerin tıkanma zamanları ve bu greftlerin drene ettiği segmentteki konjesyon durumu değerlendirildi. Greft ilişkili komplikasyonlar, Greft Alıcı Ağırlık Oranı (GAAO) değerleri ve postoperatif 1 aylık laboratuar bulguları da çalışmaya dahil edildi. \u0000Bulgular: Kullanılan PTFE greft açık kalma oranlarının, kriyopresipiye greft çalışmalarıyla kıyaslandığında, daha düşük olduğu görüldü. Greft lokalizasyonuyla açık kalma süreleri arasında anlamlı farklılık bulunmadı. Hastaların boy, kilo, BMI, karaciğer greft ağırlığı (KGA) ve greft alıcı ağırlık oranı (GAAO) ile ilk konjesyon, ilk tıkanma ve tüm venlerin tıkandığı zaman arasında anlamlı korelasyon bulunmadı. GAAO değerleri ile takiplerde tromboze olan greftlerin açık kalma zamanları arasında korelasyon tespit edildi. Kullanılan PTFE greft çapı ile açık kalma süresi arasında anlamlı ilişki bulunmadı. Transplantasyon nedenlerine göre açık kalma durumuna da bakıldı ancak anlamlı bir fark bulunmadı. \u0000Sonuç: PTFE greftler erken dönem açık kalma oranlarının yüksek olması nedeniyle, kriyopresipiye greftlerin bulunmadığı şartlarda ancak mevcut komplikasyon potansiyelleri akılda tutularak rekonstrüksiyon amaçlı olarak kullanılabilir.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121798572","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Sinan Yılmaz, Harun Uysal, Muhittin Çalim, Nizamettin Bucak
Background: Supraglottic airway devices are frequently preferred in surgical surgery for pediatric patients. I-gel LMA and Ambu Aura-i LMA are the new generation supraglottic airway devices. This study aimed to compare airway trauma and postoperative complications due to i-gel and Ambu Aura-i in infants. Materials and Methods: In the study, patients were divided into two groups that performed minor surgery ASA I and 40 infants. After standard anesthesia, i-gel was placed into one group, and Ambu Aura-i was placed into another. Flexible bronchoscopy was performed at the end of the surgery. Mucosal damage and postoperative complications in laryngopharyngeal structures were compared. Results: No statistically significant difference was found between the groups in terms of age and body weight averages, LMA size, complication distribution, duration of anesthesia, and mean duration of surgery (p=0.930, p=0.743, p=0.705, p=0.151, p=0.894, p=0.710). There was no statistically significant difference between the two groups regarding grading according to the flexible bronchoscopy appearance (p=0.112, p=0.201, p=0.632). Conclusions: There is no difference in laryngopharyngeal mucosal damage and postoperative airway complicati-ons due to i-gel and Ambu Aura-i in infants. Both devices can be used effectively and safely in this age group.
{"title":"İnfantlarda i-Gel ve Ambu Aura-i Kullanımın Laringofaringeal Mukoza Üzerindeki Etkisinin Flexible Bronkoskopi ile Karşılaştırılması","authors":"Sinan Yılmaz, Harun Uysal, Muhittin Çalim, Nizamettin Bucak","doi":"10.35440/hutfd.1341647","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1341647","url":null,"abstract":"Background: Supraglottic airway devices are frequently preferred in surgical surgery for pediatric patients. I-gel LMA and Ambu Aura-i LMA are the new generation supraglottic airway devices. This study aimed to compare airway trauma and postoperative complications due to i-gel and Ambu Aura-i in infants.\u0000Materials and Methods: In the study, patients were divided into two groups that performed minor surgery ASA I and 40 infants. After standard anesthesia, i-gel was placed into one group, and Ambu Aura-i was placed into another. Flexible bronchoscopy was performed at the end of the surgery. Mucosal damage and postoperative complications in laryngopharyngeal structures were compared.\u0000Results: No statistically significant difference was found between the groups in terms of age and body weight averages, LMA size, complication distribution, duration of anesthesia, and mean duration of surgery (p=0.930, p=0.743, p=0.705, p=0.151, p=0.894, p=0.710). There was no statistically significant difference between the two groups regarding grading according to the flexible bronchoscopy appearance (p=0.112, p=0.201, p=0.632). \u0000Conclusions: There is no difference in laryngopharyngeal mucosal damage and postoperative airway complicati-ons due to i-gel and Ambu Aura-i in infants. Both devices can be used effectively and safely in this age group.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121469966","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Ölümden sonra uzun süre bütünlüğünü koruyabilen calcaneus’a ait hem kuru kemik hem de radyografi görüntüleri üzerinde morfometrik ölçümler yaparak klinikte kullanılmak üzere literatüre katkı sağlamak ve cinsiyet tahmini ile adli tıp, antropoloji ve arkeoloji alanlarında Türk popülasyonu için biyolojik referans oluşturmaya katkı sunmak hedeflenmiştir. Materyal ve metod: Kuru kemik olarak cinsiyeti ve yaşı bilinmeyen 47 calcaneus ile 504 sağ ayağa ait radyografi görüntüleri üzerinde literatüre göre referans ölçüm parametreleri belirlendi. Belirlenen parametreler, radyografilerde Horos Project açık kaynak yazılımı kullanılarak, kuru kemiklerde ise dijital kumpas kullanılarak ölçüldü. Kuru kemiklerde calcaneus’un talar eklem yüzeyine göre tiplendirilmesi yapıldı. Son olarak radyografi görüntülerinden elde edilen verilere göre ROC analizi ile cinsiyet tahmini gerçekleştirildi. Bulgular: Elde edilen 504 (254 K, 250 E) radyografi görüntülerinde yaş ortalaması 48.82±19.91 idi. Belirlenen parametreler cinsiyete göre karşılaştırıldığında, tüm parametreler erkeklerde kadınlara göre daha yüksek bulunarak istatiksel olarak anlamlı bir fark tespit edildi (p<0.05). Korelasyon analizinde, maksimum genişlik ile gövde genişliği ve maksimum yükseklik arasında, maksimum uzunluk ile minimum uzunluk arasında pozitif yönde çok yüksek düzeyde ilişki gözlendi (p<0.005; 0,8
{"title":"Sex Estimation with Morpometric Analysis on Dry Bone and Radiographies of Calcaneus","authors":"R. Taşdemir, Rukiye Çiftçi, Ö. Cihan","doi":"10.35440/hutfd.1333909","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1333909","url":null,"abstract":"Amaç: Ölümden sonra uzun süre bütünlüğünü koruyabilen calcaneus’a ait hem kuru kemik hem de radyografi görüntüleri üzerinde morfometrik ölçümler yaparak klinikte kullanılmak üzere literatüre katkı sağlamak ve cinsiyet tahmini ile adli tıp, antropoloji ve arkeoloji alanlarında Türk popülasyonu için biyolojik referans oluşturmaya katkı sunmak hedeflenmiştir.\u0000Materyal ve metod: Kuru kemik olarak cinsiyeti ve yaşı bilinmeyen 47 calcaneus ile 504 sağ ayağa ait radyografi görüntüleri üzerinde literatüre göre referans ölçüm parametreleri belirlendi. Belirlenen parametreler, radyografilerde Horos Project açık kaynak yazılımı kullanılarak, kuru kemiklerde ise dijital kumpas kullanılarak ölçüldü. Kuru kemiklerde calcaneus’un talar eklem yüzeyine göre tiplendirilmesi yapıldı. Son olarak radyografi görüntülerinden elde edilen verilere göre ROC analizi ile cinsiyet tahmini gerçekleştirildi. \u0000Bulgular: Elde edilen 504 (254 K, 250 E) radyografi görüntülerinde yaş ortalaması 48.82±19.91 idi. Belirlenen parametreler cinsiyete göre karşılaştırıldığında, tüm parametreler erkeklerde kadınlara göre daha yüksek bulunarak istatiksel olarak anlamlı bir fark tespit edildi (p<0.05). Korelasyon analizinde, maksimum genişlik ile gövde genişliği ve maksimum yükseklik arasında, maksimum uzunluk ile minimum uzunluk arasında pozitif yönde çok yüksek düzeyde ilişki gözlendi (p<0.005; 0,8","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121886504","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Background: The number of physicians sued for malpractice is increasing, and this situation causes a fear of malpractice in physicians. The aim of this study is to determine the malpractice fear and the level of job satisfaction among emergency physicians and to examine the relationship between these factors. Materials and methods: This cross-sectional study has been conducted with emergency physicians at four different training and research hospitals in Ankara, Türkiye. Malpractice fear and job satisfaction have been evaluated with Malpractice Fear Scale (MFS) and Job Satisfaction Scale (JSS). Questionnaire method was used in the study. Results: The research has been completed with 143 physicians [mean age: 33.10±7.0 years, age range: 24-51 years, male: 107 (74.8%)]. It was found that 19.5% of the participants were reported for malpractice, 11.8% were sued, and no one was penalized. It has been determined that the participants scored 3.6±0.9 points on the MFS and 2.4±0.7 points on the JSS in 1-5 point range. A negative, moderate, and statistically significant correlation has been found between the MFS and the JSS (r= -0.551; p<0.01). Conclusion: In our study, it has been found that emergency physicians have a high level of malpractice fear and a low level of job satisfaction. There is no statistically significant difference in the level of malpractice fear and job satisfaction according to the sociodemographic characteristics of the participants. Increased fear of malpractice decreases the job satisfaction.
{"title":"Acil Servis Hekimlerinin Malpraktis Korkusu ile İş Tatmini Arasındaki İlişkinin İncelenmesi","authors":"Derya Can, Nükhet Bayer","doi":"10.35440/hutfd.1320376","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1320376","url":null,"abstract":"Background: The number of physicians sued for malpractice is increasing, and this situation causes a fear of malpractice in physicians. The aim of this study is to determine the malpractice fear and the level of job satisfaction among emergency physicians and to examine the relationship between these factors.\u0000Materials and methods: This cross-sectional study has been conducted with emergency physicians at four different training and research hospitals in Ankara, Türkiye. Malpractice fear and job satisfaction have been evaluated with Malpractice Fear Scale (MFS) and Job Satisfaction Scale (JSS). Questionnaire method was used in the study. \u0000Results: The research has been completed with 143 physicians [mean age: 33.10±7.0 years, age range: 24-51 years, male: 107 (74.8%)]. It was found that 19.5% of the participants were reported for malpractice, 11.8% were sued, and no one was penalized. It has been determined that the participants scored 3.6±0.9 points on the MFS and 2.4±0.7 points on the JSS in 1-5 point range. A negative, moderate, and statistically significant correlation has been found between the MFS and the JSS (r= -0.551; p<0.01).\u0000Conclusion: In our study, it has been found that emergency physicians have a high level of malpractice fear and a low level of job satisfaction. There is no statistically significant difference in the level of malpractice fear and job satisfaction according to the sociodemographic characteristics of the participants. Increased fear of malpractice decreases the job satisfaction.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132437049","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Sedef Kotanli, Yasemin Yavuz, Nurbanu Ului̇si̇k, Mehmet Emin Doğan
Background: The aim of this retrospective study is to evaluate the effects of bruxism on the mandibular bone using radiomorphometric indices and Hounsfield unit (HU) value on digital panoramic radiography (DPR). Materials and Methods: Panoramic radiographs of 120 patients, 60 with bruxer and 60 without (control), were analyzed. Mental index (MI), panoramic mandibular index (PMI), antegonial index (AI), gonial index (GI), antegonial notch depth (AND) and mandibular cortical index (MCI) were measured bilaterally in DPR. Gray values of the cancellous bone and cortical bone at predetermined landmarks in the mandible were measured using the HU value on the DPR. Results: MI was found to be higher and statistically significant in bruxers compared to the control group (p<0.05). There was no statistically significant difference between the bruxism group and the control group in terms of AI, GI and MCI (p>0.05). While there was a significant difference in HU value in the cancellous bone in the bruxism group and the control group (p<0.05), there was no statistically significant difference in HU values between the two groups in the cortical bone (p>0.05). Conclusions: MI and AND measurements can be used in the diagnosis or follow-up of bruxism. There is no diffe-rence in mandibular cortical bone height in patients with and without bruxism according to AI, GI, and MCI. The mean PMI value measured on the left side differs between the groups. In bruxism patients, increased density in the mandibular cancellous bone, is greater and significantly different from the increase in cortical bone.
{"title":"Bruksizmli Hastaların Radyograflarında Hounsfield Birim Değeri ve Radyomorfometrik İndekslerinin Değerlendirilmesi","authors":"Sedef Kotanli, Yasemin Yavuz, Nurbanu Ului̇si̇k, Mehmet Emin Doğan","doi":"10.35440/hutfd.1320900","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1320900","url":null,"abstract":"Background: The aim of this retrospective study is to evaluate the effects of bruxism on the mandibular bone using radiomorphometric indices and Hounsfield unit (HU) value on digital panoramic radiography (DPR).\u0000Materials and Methods: Panoramic radiographs of 120 patients, 60 with bruxer and 60 without (control), were analyzed. Mental index (MI), panoramic mandibular index (PMI), antegonial index (AI), gonial index (GI), antegonial notch depth (AND) and mandibular cortical index (MCI) were measured bilaterally in DPR. Gray values of the cancellous bone and cortical bone at predetermined landmarks in the mandible were measured using the HU value on the DPR.\u0000Results: MI was found to be higher and statistically significant in bruxers compared to the control group (p<0.05). There was no statistically significant difference between the bruxism group and the control group in terms of AI, GI and MCI (p>0.05). While there was a significant difference in HU value in the cancellous bone in the bruxism group and the control group (p<0.05), there was no statistically significant difference in HU values between the two groups in the cortical bone (p>0.05).\u0000Conclusions: MI and AND measurements can be used in the diagnosis or follow-up of bruxism. There is no diffe-rence in mandibular cortical bone height in patients with and without bruxism according to AI, GI, and MCI. The mean PMI value measured on the left side differs between the groups. In bruxism patients, increased density in the mandibular cancellous bone, is greater and significantly different from the increase in cortical bone.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125599776","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: This descriptive and cross-sectional study was conducted to determine the patient-centered care competence of nurses working in surgical units. Material And Methods: The research was conducted with nurses working in the surgical clinics of university hospitals in Turkey between January and September 2021. The data were collected using the Descriptive Information Form and Patient-Centered Care Competence Scale (PCCS). G-Power 3.0.10 package program was used to determine the sample of the study. All nurses were invited to participate on a voluntary basis and 310 nurses filled out the questionnaire. Results: In the comparison of the PCCS sub-dimensions with the descriptive features, a significant relationship was found between the nurses' age and years of experience and the sub-dimension mean scores of respecting the patient's perspectives. There was a significant relationship between the gender and education level of nurses and the mean sub-dimension scores for respecting patient perspectives, encouraging patient participation in care processes, and defending patients' rights. Conclusions: The results of the study showed that the patient-centered care competency of surgical nurses was high.
{"title":"Cerrahi Hemşirelerinin Hasta Merkezli Bakim Yetkinlikleri: Türkiye'den Kesitsel Bir Çalışma","authors":"Behire Sançar, Aysel Doğan, Leyla ZENGİN AYDIN","doi":"10.35440/hutfd.1320871","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1320871","url":null,"abstract":"Aim: This descriptive and cross-sectional study was conducted to determine the patient-centered care competence of nurses working in surgical units. \u0000Material And Methods: The research was conducted with nurses working in the surgical clinics of university hospitals in Turkey between January and September 2021. The data were collected using the Descriptive Information Form and Patient-Centered Care Competence Scale (PCCS). G-Power 3.0.10 package program was used to determine the sample of the study. All nurses were invited to participate on a voluntary basis and 310 nurses filled out the questionnaire.\u0000Results: In the comparison of the PCCS sub-dimensions with the descriptive features, a significant relationship was found between the nurses' age and years of experience and the sub-dimension mean scores of respecting the patient's perspectives. There was a significant relationship between the gender and education level of nurses and the mean sub-dimension scores for respecting patient perspectives, encouraging patient participation in care processes, and defending patients' rights. \u0000Conclusions: The results of the study showed that the patient-centered care competency of surgical nurses was high.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131001823","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu çalışmanın amacı Şanlıurfa ilindeki hipertansiyon hastalarının geleneksel tamamlayıcı tıp (GETAT) yöntemleri kullanımlarına ilişkin bilgi düzeylerini ve tutumlarını araştırmaktır. Materyal ve metod: Prospektif, kesitsel, tanımlayıcı nitelikteki bu çalışma Temmuz-Aralık 2021 tarihleri arasında Şanlıurfa ilinde aile sağlığı merkezlerinden hizmet alan 258 hipertansiyon hastası ile yürütülmüştür. Veriler, katılımcı-ların sosyodemografik ve klinik özellikleri ile Türkiye’de GETAT yönetmeliğinde yer alan, onaylanmış fitoterapi, mezo-terapi, akupunktur, hipnoz, kupa, müzikterapi, larva, apiterapi, osteopati gibi yöntemlerin kullanımı hakkında bilgi ve tutumlarını ölçmeye yönelik araştırmacılar tarafından geliştirilen 25 soruluk anket formu ve 13 soruluk “Tamamlayıcı Tedavileri Kullanmaya Yönelik Tutum Ölçeği (TTTÖ) yüz yüze anket tekniği uygulanarak elde edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılanların %55,4’ü (n=143) kadın, %44,6’sı (n=115) erkek olup %32,9'unun (n=85) yaşları 60 yaş ve üzerindeydi. 82 katılımcı (%31,8) 10-19 yıldır hipertansiyon hastasıydı. Katılımcıların %79,8’i (n=206) hipertansiyon tedavisinde GETAT yöntemlerini kullanmaktaydı ve en çok tercih edilen GETAT yöntemi %73,6 (n=190) oranı ile fitoterapi idi. GETAT yöntemlerinin kullanılmaması gerekli durumlar sorulduğunda çoğunluğu (%65,1, n=168) bu konuda bilgi sahibi olmadıklarını ifade etti. Sonuç: Hipertansiyon hastalığı olan katılımcıların çoğunluğunun hipertansiyon tedavilerinde GETAT yöntemlerini tercih ettikleri, yarısından fazlasının ise bu yöntemlerin kullanılmaması geren durumlar hakkında bilgi sahibi olmadık-ları görülmüştür. Hastaların GETAT yöntemlerinden en doğru şekilde yararlanabilmeleri ve yanlış kullanımdan doğabi-lecek olası zararların önüne geçilebilmesi için başta ilk başvuru noktası olan aile hekimleri olmak üzere güvenilir kaynaklardan bilgi ve danışmanlık almaya ihtiyaçları vardır.
{"title":"Hipertansiyon Hastalarının Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Yöntemleri Kullanımına İlişkin Bilgi ve Tutumları","authors":"Suat Koç, Senay Kocakoglu","doi":"10.35440/hutfd.1329139","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1329139","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışmanın amacı Şanlıurfa ilindeki hipertansiyon hastalarının geleneksel tamamlayıcı tıp (GETAT) yöntemleri kullanımlarına ilişkin bilgi düzeylerini ve tutumlarını araştırmaktır.\u0000Materyal ve metod: Prospektif, kesitsel, tanımlayıcı nitelikteki bu çalışma Temmuz-Aralık 2021 tarihleri arasında Şanlıurfa ilinde aile sağlığı merkezlerinden hizmet alan 258 hipertansiyon hastası ile yürütülmüştür. Veriler, katılımcı-ların sosyodemografik ve klinik özellikleri ile Türkiye’de GETAT yönetmeliğinde yer alan, onaylanmış fitoterapi, mezo-terapi, akupunktur, hipnoz, kupa, müzikterapi, larva, apiterapi, osteopati gibi yöntemlerin kullanımı hakkında bilgi ve tutumlarını ölçmeye yönelik araştırmacılar tarafından geliştirilen 25 soruluk anket formu ve 13 soruluk “Tamamlayıcı Tedavileri Kullanmaya Yönelik Tutum Ölçeği (TTTÖ) yüz yüze anket tekniği uygulanarak elde edilmiştir.\u0000Bulgular: Çalışmaya katılanların %55,4’ü (n=143) kadın, %44,6’sı (n=115) erkek olup %32,9'unun (n=85) yaşları 60 yaş ve üzerindeydi. 82 katılımcı (%31,8) 10-19 yıldır hipertansiyon hastasıydı. Katılımcıların %79,8’i (n=206) hipertansiyon tedavisinde GETAT yöntemlerini kullanmaktaydı ve en çok tercih edilen GETAT yöntemi %73,6 (n=190) oranı ile fitoterapi idi. GETAT yöntemlerinin kullanılmaması gerekli durumlar sorulduğunda çoğunluğu (%65,1, n=168) bu konuda bilgi sahibi olmadıklarını ifade etti.\u0000Sonuç: Hipertansiyon hastalığı olan katılımcıların çoğunluğunun hipertansiyon tedavilerinde GETAT yöntemlerini tercih ettikleri, yarısından fazlasının ise bu yöntemlerin kullanılmaması geren durumlar hakkında bilgi sahibi olmadık-ları görülmüştür. Hastaların GETAT yöntemlerinden en doğru şekilde yararlanabilmeleri ve yanlış kullanımdan doğabi-lecek olası zararların önüne geçilebilmesi için başta ilk başvuru noktası olan aile hekimleri olmak üzere güvenilir kaynaklardan bilgi ve danışmanlık almaya ihtiyaçları vardır.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123684438","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Background: Falls can cause a wide range of consequences from a simple injury to life-threatening situations. As falls are a major cause of mortality and morbidity in older adults, it is important to identify risk factors. Our aim was to evaluate fall risk factors in geriatric patients presenting to the emergency department with fall and to evaluate the variability of fall risk factors in the group below and above 85 years of age (oldest old). Materials and Methods: A total of 132 geriatric patients admitted to the emergency department of a univer-sity hospital due to falls were retrospectively analysed. Demographic characteristics and chronic diseases of patients, number of drugs, previous fall history, unintentional weight loss, depressive symptoms, anaemia, urinary incontinence, fear of falling, orthostatic hypotension were recorded. Edmonton frail scale, clock-draw-ing test and geriatric depression scale score was also evaluated. Results: The mean age of our study population was 80.5 ±8.3. While 80 (60.6%) of the patients were below 85 years of age, 52 (39.4%) were aged 85 years and older. 62 (47%) of the patients were frail and orthostatic hypotension was found in 10 (7.6%) of the patients. Fear of falling was observed in 67 (50.8%) patients. Polypharmacy was present in 62 (47%) patients. Frequency of diabetes mellitus, frailty, fear of falling, walking aid usage and the need for a regular caregiver were significantly higher and clock-drawing test score was lower in the oldest old group (p<0.05, for all). Conclusions: Falls are common in older patients. Our study clearly revealed the frequency of fall risk factors in the geriatric population admitted to the emergency department. The frequency of frailty was higher in the oldest old (over 85 years old) who presented with falls, and fear of falling was found in these patients even if there was no previous history of falling. Necessary precautions should be taken considering the negative con-sequences of falls.
{"title":"Comparison of Risk Factors for Falls in the Old and the Oldest Old Admitted to the Emergency Department","authors":"Bahar Bektan Kanat, O. Incealtin","doi":"10.35440/hutfd.1330665","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1330665","url":null,"abstract":"Background: Falls can cause a wide range of consequences from a simple injury to life-threatening situations. As falls are a major cause of mortality and morbidity in older adults, it is important to identify risk factors. Our aim was to evaluate fall risk factors in geriatric patients presenting to the emergency department with fall and to evaluate the variability of fall risk factors in the group below and above 85 years of age (oldest old).\u0000Materials and Methods: A total of 132 geriatric patients admitted to the emergency department of a univer-sity hospital due to falls were retrospectively analysed. Demographic characteristics and chronic diseases of patients, number of drugs, previous fall history, unintentional weight loss, depressive symptoms, anaemia, urinary incontinence, fear of falling, orthostatic hypotension were recorded. Edmonton frail scale, clock-draw-ing test and geriatric depression scale score was also evaluated.\u0000Results: The mean age of our study population was 80.5 ±8.3. While 80 (60.6%) of the patients were below 85 years of age, 52 (39.4%) were aged 85 years and older. 62 (47%) of the patients were frail and orthostatic hypotension was found in 10 (7.6%) of the patients. Fear of falling was observed in 67 (50.8%) patients. Polypharmacy was present in 62 (47%) patients. Frequency of diabetes mellitus, frailty, fear of falling, walking aid usage and the need for a regular caregiver were significantly higher and clock-drawing test score was lower in the oldest old group (p<0.05, for all).\u0000Conclusions: Falls are common in older patients. Our study clearly revealed the frequency of fall risk factors in the geriatric population admitted to the emergency department. The frequency of frailty was higher in the oldest old (over 85 years old) who presented with falls, and fear of falling was found in these patients even if there was no previous history of falling. Necessary precautions should be taken considering the negative con-sequences of falls.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-06","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114312390","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Background: Major depressive disorder and bipolar disorder, which are the most severe types of mood disorders, are among the diseases that cause the most disability worldwide. One of the biggest challenges in providing early and effective treatment in mood disorders is the inability to make an early differential diagnosis between UD and BD. Many studies have suggested that neuroinflammation may play a role in the pathophysiology of mood disorders. Neutrophil/lymphocyte ratio (NLR), platelet/lymphocyte ratio (PLR), and monocyte/lymphocyte ratio (MLR) are relatively cheap hematological parameters recommended to measure the level of inflammation. This study aimed to examine the potential role of inflammatory processes in the pathogenesis of unipolar depression(UD) and bipolar depression(BD) by analyzing various hematologic markers, including NLR, PLR, and MLR Materials and Methods: The patient group comprised 54 individuals(UD: 31, BD: 23), while the healthy control(HC) group comprised 40 individuals. The study compared the values of hematologic markers between the groups. Results:The study found significant differences only in the levels of NLR among the analyzed hematologic markers(p=0.004). When the UD and BD groups were compared with HC separately, NLR was significantly higher in both the UD and BD groups compared to the HC group(p=0.002, p=0.015). When UD and BD were compared with each other, there was no significant difference in terms of NLR(P=0,416). Conclusions: In our study, although there was no significant difference between BD and UD in terms of NLR, PLR and MLR, the higher NLR in both patient groups compared to HC suggests the presence of inflammation in both BD and UD patients. More evidence is needed to evaluate it as a disease-specific marker.
{"title":"Unipolar ve Bipolar Depresif Bozuklukta Bazı Hematolojik Parametrelerin","authors":"Okan İmre","doi":"10.35440/hutfd.1321421","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1321421","url":null,"abstract":"Background: Major depressive disorder and bipolar disorder, which are the most severe types of mood disorders, are among the diseases that cause the most disability worldwide. One of the biggest challenges in providing early and effective treatment in mood disorders is the inability to make an early differential diagnosis between UD and BD. Many studies have suggested that neuroinflammation may play a role in the pathophysiology of mood disorders. Neutrophil/lymphocyte ratio (NLR), platelet/lymphocyte ratio (PLR), and monocyte/lymphocyte ratio (MLR) are relatively cheap hematological parameters recommended to measure the level of inflammation. This study aimed to examine the potential role of inflammatory processes in the pathogenesis of unipolar depression(UD) and bipolar depression(BD) by analyzing various hematologic markers, including NLR, PLR, and MLR\u0000Materials and Methods: The patient group comprised 54 individuals(UD: 31, BD: 23), while the healthy control(HC) group comprised 40 individuals. The study compared the values of hematologic markers between the groups.\u0000Results:The study found significant differences only in the levels of NLR among the analyzed hematologic markers(p=0.004). When the UD and BD groups were compared with HC separately, NLR was significantly higher in both the UD and BD groups compared to the HC group(p=0.002, p=0.015). When UD and BD were compared with each other, there was no significant difference in terms of NLR(P=0,416).\u0000Conclusions: In our study, although there was no significant difference between BD and UD in terms of NLR, PLR and MLR, the higher NLR in both patient groups compared to HC suggests the presence of inflammation in both BD and UD patients. More evidence is needed to evaluate it as a disease-specific marker.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121704437","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：