Abstract Background: Papanicolau smear (Pap) is an effective technique for the diagnosis of cervix cancer. Atypical glandular cells may be revealed in this examination and occasionally may be the first sign of extratuerine malignancy. The 8 cases presented in this study are uncommon cases of previously unknown extrauterine tumors all detected on classical Pap smears. Patients and Method: A retrospective analysis of the clinical database identified eight women with previously undiagnosed extrauterine tumor detected on standard Pap smear. Clinical data were obtained from patient files and microscopic examination was repeated on the material obtained from the cytology archives. Cellblock and cytomorphology examinations were made, and clinical data were reviewed together with histopathology. Results: Pap smear was the first sign of malignancy in all cases. The patients were asymptomatic or had non-specific symptoms. Definitive diagnosis was made after adequate radiological work up and biopsy. All eight cases had similar cytomorphological features of a histologically proven primary tumor. Atypical glandular cell groups were the most remarkable sign in six patients. In the other two patients, cells of lymphatic origin and atypical lymphocytes were detected. Cellblock with immunohistochemistry confirmed the diagnosis in three cases. Conclusion: Pap smear is a worldwide accepted method for cancer screening. Although it has high specificity and sensitivity for cervical cancers, the results of this study highlight that rigorous examination of Pap
{"title":"Extrauterine Malignancies Detected on Papanicolaou Smear: the clinical and cytomorphological features of eight patients","authors":"M. Çaydere, Zehra ÖZTÜRK BAŞARIR","doi":"10.38136/jgon.1294486","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1294486","url":null,"abstract":"Abstract \u0000Background: Papanicolau smear (Pap) is an effective technique for the diagnosis of cervix cancer. Atypical glandular cells may be revealed in this examination and occasionally may be the first sign of extratuerine malignancy. The 8 cases presented in this study are uncommon cases of previously unknown extrauterine tumors all detected on classical Pap smears. \u0000Patients and Method: A retrospective analysis of the clinical database identified eight women with previously undiagnosed extrauterine tumor detected on standard Pap smear. Clinical data were obtained from patient files and microscopic examination was repeated on the material obtained from the cytology archives. Cellblock and cytomorphology examinations were made, and clinical data were reviewed together with histopathology. \u0000Results: Pap smear was the first sign of malignancy in all cases. The patients were asymptomatic or had non-specific symptoms. Definitive diagnosis was made after adequate radiological work up and biopsy. All eight cases had similar cytomorphological features of a histologically proven primary tumor. Atypical glandular cell groups were the most remarkable sign in six patients. In the other two patients, cells of lymphatic origin and atypical lymphocytes were detected. Cellblock with immunohistochemistry confirmed the diagnosis in three cases. \u0000Conclusion: Pap smear is a worldwide accepted method for cancer screening. Although it has high specificity and sensitivity for cervical cancers, the results of this study highlight that rigorous examination of Pap","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"30 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129827458","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Prenatal ultrasonografide saptanan izole Koroid Pleksus Kistlerinde ikinci trimester yapılan biokimyasal belirteçlerine ve gebelik sonuçları üzerine etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Materyal Metod: Çalışma retrospektif olarak dizayn edilmiş olup 2017-2022 yılları arasında Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları ve Eğitim Araştırma Hastanesinde yapılmıştır. Gebeliğinde izole koroid pleksus kisti saptanan 32 gebe ve tarama ve ultrasonografisi normal olan 31 gebe kontrol grubu olarak dahil edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya toplam 63 gebe dahil edilmiştir. 32 gebede izole koroid pleksus kisti (KPK) vardı ve 31 gebe normaldi. Gruplar arasında Estriol (E3) MoM KPK olan grupta diğer gruba göre düşüktü ve istatiksel olarak anlamlıydı ama yinede kabul edilen sınır değerler arasındaydı diğer biokimyasal parametreler açısından anlamlı istatiksel fark bulunmadı. Doğum sonuçları arasında fark bulunamadı. Hiçbir yenidoğanda anomali saptanmadı. Sonuç: 2. Trimestar biokimyasal belirteçleri normal olan ve izole KPK sı olan fetuslarda anomali riski çok düşüktür
{"title":"The Effect on 2nd Trimester Biochemical Markers and Pregnancy Outcomes of Patients with Isolated Choroid Plexus Cyst Diagnosed in the Prenatal Period","authors":"Betül Tokgöz, Seval Yılmaz Ergani, Nazan VANLI TONYALI, Gizem Aktemur, Nigar Mamadova, Gülşan Karabay, Zeynep Şeyhanli, Ş. Çelen","doi":"10.38136/jgon.1309364","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1309364","url":null,"abstract":"Amaç: Prenatal ultrasonografide saptanan izole Koroid Pleksus Kistlerinde ikinci trimester yapılan biokimyasal belirteçlerine ve gebelik sonuçları üzerine etkisini araştırmak amaçlanmıştır. \u0000Materyal Metod: Çalışma retrospektif olarak dizayn edilmiş olup 2017-2022 yılları arasında Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları ve Eğitim Araştırma Hastanesinde yapılmıştır. Gebeliğinde izole koroid pleksus kisti saptanan 32 gebe ve tarama ve ultrasonografisi normal olan 31 gebe kontrol grubu olarak dahil edilmiştir. \u0000Bulgular: Çalışmaya toplam 63 gebe dahil edilmiştir. 32 gebede izole koroid pleksus kisti (KPK) vardı ve 31 gebe normaldi. Gruplar arasında Estriol (E3) MoM KPK olan grupta diğer gruba göre düşüktü ve istatiksel olarak anlamlıydı ama yinede kabul edilen sınır değerler arasındaydı diğer biokimyasal parametreler açısından anlamlı istatiksel fark bulunmadı. Doğum sonuçları arasında fark bulunamadı. Hiçbir yenidoğanda anomali saptanmadı. \u0000Sonuç: 2. Trimestar biokimyasal belirteçleri normal olan ve izole KPK sı olan fetuslarda anomali riski çok düşüktür","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"10 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122204208","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: The objective of this study was to analyze the utilization of the CA-15.3 test for breast cancer monitoring and treatment and evaluate its patterns across different populations. Materials and Method: Data from a five-year period (2017-2021) were collected, including 21.579.044 CA-15.3 tests from 2.981.142 individuals. Descriptive statistics were used to analyze the data, including test counts, test rates per population, rates of exceeding the reference range, and cancer diagnosis rates. Results: The study revealed an increasing trend in the number of CA-15.3 tests requested from 2017 to 2019, followed by a significant decrease in 2020 and 2021. The test was more frequently requested for women, particularly in the age group of 18-64. The rate of cancer diagnosis in individuals undergoing the CA-15.3 test also showed an upward trend over the years. Istanbul had the highest test request rate, followed by Ankara and Izmir. University hospitals requested the most tests, followed by state hospitals, private hospitals, and training and research hospitals. Conclusion: The study provides valuable insights into the utilization patterns of the CA-15.3 test in breast cancer management. While the test showed an increasing trend in test requests and cancer diagnosis rates, caution should be exercised in interpreting the results due to potential limitations. Further research is needed to establish a definitive understanding of the relationship between CA-15.3 levels and cancer diagnosis. The findings emphasize the importance of personalized interpretation of test results and the need for comprehensive studies to validate these findings.
{"title":"Utilization and Diagnostic Value of CA-15.3 Test in Breast Cancer: Insights from a Longitudinal Study Based on Turkish Ministry of Health Data","authors":"M. M. Ülgü, Ş. Birinci","doi":"10.38136/jgon.1325904","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1325904","url":null,"abstract":"Aim: The objective of this study was to analyze the utilization of the CA-15.3 test for breast cancer monitoring and treatment and evaluate its patterns across different populations. \u0000Materials and Method: Data from a five-year period (2017-2021) were collected, including 21.579.044 CA-15.3 tests from 2.981.142 individuals. Descriptive statistics were used to analyze the data, including test counts, test rates per population, rates of exceeding the reference range, and cancer diagnosis rates. \u0000Results: The study revealed an increasing trend in the number of CA-15.3 tests requested from 2017 to 2019, followed by a significant decrease in 2020 and 2021. The test was more frequently requested for women, particularly in the age group of 18-64. The rate of cancer diagnosis in individuals undergoing the CA-15.3 test also showed an upward trend over the years. Istanbul had the highest test request rate, followed by Ankara and Izmir. University hospitals requested the most tests, followed by state hospitals, private hospitals, and training and research hospitals. \u0000Conclusion: The study provides valuable insights into the utilization patterns of the CA-15.3 test in breast cancer management. While the test showed an increasing trend in test requests and cancer diagnosis rates, caution should be exercised in interpreting the results due to potential limitations. Further research is needed to establish a definitive understanding of the relationship between CA-15.3 levels and cancer diagnosis. The findings emphasize the importance of personalized interpretation of test results and the need for comprehensive studies to validate these findings.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"29 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133814359","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Engin Yurtçu, Hatice Özkul, Vehbi Yavuz Tokgöz, Betul Keyif
Introduction: The complete blood count parameters and its combinations, such as neutrophil-lymphocyte ratio (NLR), platelet-lymphocyte ratio (PLR), and mean platelet volume (MPV), are inflammatory markers. In this study, we aimed to demonstrate the possible role of complete blood count parameters (NLR, PLR, and MPV) in predicting preterm birth. Material and Methods: The complete blood count parameters in the first and third trimesters were recorded, as well as the corresponding NLR, PLR, and MPV. The study population was categorized as preterm (n = 94) and term births (n = 953). The preterm birth group was further divided into early preterm (n = 11) and late preterm birth (n = 83) groups. The inflammatory markers were compared between the study groups for the first and third trimesters separately. The alterations between the first and third trimester values were also compared. Results: The first trimester values were similar across the study groups. Moreover, the MPV difference between the first and third trimesters was significantly lower in the preterm group than in the term group (0.0 1.1 vs. 0.2 1.1, p = 0.038). Furthermore, NLR values were higher in the early preterm subgroup than in the late preterm and term groups for the first and third trimesters (first trimester; 4.0 1.2 vs. 3.1 2.0 and 3.1 1.3, p = 0.005; third trimester; 5.3 1.2 vs. 4.0 1.5 and 4.4 2.9, p = 0.013). Conclusion: NLR and MPV predict preterm births in the first trimester and before birth. This enables physicians to take some precautions in preventing preterm delivery.
全血细胞计数参数及其组合，如中性粒细胞-淋巴细胞比(NLR)、血小板-淋巴细胞比(PLR)、平均血小板体积(MPV)等是炎症标志物。在这项研究中，我们旨在证明全血细胞计数参数(NLR, PLR和MPV)在预测早产中的可能作用。材料与方法:记录妊娠早期和晚期全血细胞计数参数，以及相应的NLR、PLR、MPV。研究人群分为早产(n = 94)和足月分娩(n = 953)。早产组进一步分为早期早产组(n = 11)和晚期早产组(n = 83)。分别比较两组妊娠早期和晚期的炎症标志物。还比较了妊娠早期和晚期值之间的变化。结果:前三个月的数值在整个研究组是相似的。此外，早期和晚期妊娠的MPV差异在早产儿组明显低于足月组(0.01.1 vs. 0.21.1,p = 0.038)。此外，早期早产儿亚组的NLR值高于晚期早产儿和足月组的第一和第三个月(第一三个月;4.01.2 vs. 3.12.0和3.11.3,p = 0.005;第三阶段;5.31.2 vs. 4.01.5和4.42.9,p = 0.013)。结论:NLR和MPV可预测早孕期和产前早产。这使医生能够采取一些预防措施来防止早产。
{"title":"Preterm Doğum Öngörüsünde Birinci ve Üçüncü Trimester Tam Kan Sayımı Parametrelerinin Karşılaştırılması","authors":"Engin Yurtçu, Hatice Özkul, Vehbi Yavuz Tokgöz, Betul Keyif","doi":"10.38136/jgon.1316779","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1316779","url":null,"abstract":"Introduction: The complete blood count parameters and its combinations, such as neutrophil-lymphocyte ratio (NLR), platelet-lymphocyte ratio (PLR), and mean platelet volume (MPV), are inflammatory markers. In this study, we aimed to demonstrate the possible role of complete blood count parameters (NLR, PLR, and MPV) in predicting preterm birth. \u0000 \u0000Material and Methods: The complete blood count parameters in the first and third trimesters were recorded, as well as the corresponding NLR, PLR, and MPV. The study population was categorized as preterm (n = 94) and term births (n = 953). The preterm birth group was further divided into early preterm (n = 11) and late preterm birth (n = 83) groups. The inflammatory markers were compared between the study groups for the first and third trimesters separately. The alterations between the first and third trimester values were also compared. \u0000 \u0000Results: The first trimester values were similar across the study groups. Moreover, the MPV difference between the first and third trimesters was significantly lower in the preterm group than in the term group (0.0 1.1 vs. 0.2 1.1, p = 0.038). Furthermore, NLR values were higher in the early preterm subgroup than in the late preterm and term groups for the first and third trimesters (first trimester; 4.0 1.2 vs. 3.1 2.0 and 3.1 1.3, p = 0.005; third trimester; 5.3 1.2 vs. 4.0 1.5 and 4.4 2.9, p = 0.013). \u0000 \u0000Conclusion: NLR and MPV predict preterm births in the first trimester and before birth. This enables physicians to take some precautions in preventing preterm delivery.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"16 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132269286","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Mohammad İbrahim Hali̇lzade, Serkan Kahyaoğlu, İnci Hali̇lzade, A. Fi̇li̇z, Meryem KURU PEKCAN, Gülnur Özakşi̇t
Aim: The aim of this study is to investigate whether the number of dominant follicles formed in IUI with ovarian stimulation (OS) affects pregnancy outcomes in couples with unexplained infertility. Material and Method: 217 couples aged 24-39 years with unexplained infertility and treated with IUI by way of OS participated in our study. The patients were divided into 2 groups of which the first included the clinically pregnant and the second did not, and were compared in terms of age, monofollicle and bifollicle development, infertility duration, treatment initiation day, hcg day, leading follicle diameter, endometrial thickness, number of dominant follicles and treatment type. Results: Of the 217 patients who underwent IUI for unexplained infertility, no significant difference was found between the groups with and without clinical pregnancy in terms of the number of dominant follicles (p=0.73). There was a positive but low correlation between endometrial thickness and treatment success (Spearman's correlation coefficient value = 0.14, p=0.03). The receiver operating characteristic curve analysis revealed that the optimal cut-off value for endometrial thickness to predict pregnancy success was 9.5 mm (55.0% sensitivity, 65.0% specificity). Conclusions: As a result, we suggest that gonadotropins are not superior to oral agents in terms of clinical pregnancy rates in unexplained infertility, therefore treatment should commence with less invasive and less costly oral agents. Furthermore, we think that the number of dominant follicles (monofollicles or bifollicles) created by ovarian stimulation does not affect clinical pregnancy success, but endometrial thickness is closely related to pregnancy rates and deserves attention.
{"title":"Açıklanamayan İnfertilitede IUI Tedavisinde GND ve Klomifen Sitrat İle Ovulasyon İndüksiyonu İle Gelişen Preovulatuar Folikül Sayısının Gebelik Oranlarına Etkisi","authors":"Mohammad İbrahim Hali̇lzade, Serkan Kahyaoğlu, İnci Hali̇lzade, A. Fi̇li̇z, Meryem KURU PEKCAN, Gülnur Özakşi̇t","doi":"10.38136/jgon.1307300","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1307300","url":null,"abstract":"Aim: The aim of this study is to investigate whether the number of dominant follicles formed in IUI with ovarian stimulation (OS) affects pregnancy outcomes in couples with unexplained infertility. \u0000Material and Method: 217 couples aged 24-39 years with unexplained infertility and treated with IUI by way of OS participated in our study. The patients were divided into 2 groups of which the first included the clinically pregnant and the second did not, and were compared in terms of age, monofollicle and bifollicle development, infertility duration, treatment initiation day, hcg day, leading follicle diameter, endometrial thickness, number of dominant follicles and treatment type. \u0000Results: Of the 217 patients who underwent IUI for unexplained infertility, no significant difference was found between the groups with and without clinical pregnancy in terms of the number of dominant follicles (p=0.73). There was a positive but low correlation between endometrial thickness and treatment success (Spearman's correlation coefficient value = 0.14, p=0.03). The receiver operating characteristic curve analysis revealed that the optimal cut-off value for endometrial thickness to predict pregnancy success was 9.5 mm (55.0% sensitivity, 65.0% specificity). \u0000Conclusions: As a result, we suggest that gonadotropins are not superior to oral agents in terms of clinical pregnancy rates in unexplained infertility, therefore treatment should commence with less invasive and less costly oral agents. Furthermore, we think that the number of dominant follicles (monofollicles or bifollicles) created by ovarian stimulation does not affect clinical pregnancy success, but endometrial thickness is closely related to pregnancy rates and deserves attention.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"173 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132457168","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Handan Bezirganoğlu, N. B. Karaçağlar, Ş. Oğuz, Dilek Şahin
Amaç: Antenatal magnezyum sülfat uygulamasının uzun dönemde nöroprotektif etkisi kanıtlansa da pretermlerde doğum sonrası erken dönem yan etkilerine dair yapılan çalışma sonuçları çelişkilidir. Bu çalışmada nöroprotektif amaçlı antenatal magnezyum sülfat tedavisinin prematüre bebeklerde erken dönemde kardiyopulmoner fonksiyonlar ve serum elektrolitleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Gereçler ve Yöntem: Ocak 2015- Aralık 2018 yılları arasında ≤ 32 gestasyon haftası doğan, ünitemizde takip edilen ve postnatal ilk 48 saati içinde serum magnezyum düzeyi alınan yenidoğanlar dahil edildi. Major konjenital malformasyonu, kromozom anomalisi olanlar, dosya bilgileri eksik olanlar dışlandı. Preeklampsi ve eklampsi için magnezyum sülfat anne bebekleri çalışmaya dahil edilmedi. Erken doğum riski nedeniyle antenatal dönemde nöroprotektif amaçla magnezyum sülfat tedavisi uygulanan anne bebekleri vaka grubunu oluşturdu. Gestasyon haftasına göre bire bir eşleştirme yapılarak kontrol grubu belirlendi. Hasta dosyalarından demografik veriler, doğum salonunda resüsitasyon ihtiyacı, sürfaktan ihtiyacı, ilk gün solunum desteği, kalp tepe atımı (KTA), kan basıncı ,ilk 48 saatte elektrolit değerleri, tam enteral beslenme süresi, eşlik eden major morbiditeler ve erken dönem mortalite kayıt edildi. Bulgular: Toplamda 156 hasta çalışmaya dahil edildi. Nöroprotektif amaçlı antenatal magnezyum alan 78 prematüre, antenatal magnezyum almayan 78 kontrol ile karşılaştırıldı. Gestasyon yaşları ve doğum ağırlıkları (sırasıyla 28.3(±1.8) hafta ve 28.4 (±2.4) hafta; 1113 (±301) gr ve 1160 (±329) gr benzerdi (p=0,41, p=0,54)). Anne magnezyum düzeyi ve bebek ilk magnezyum düzeyi , antenatal magnezyum alan grupta daha yüksekti. Doğumda entübasyon ihtiyacı, hipotansiyon varlığı, ilk 24 saat mekanik ventilasyon desteği, ilk 24 saat oksijen ihtiyacı ve mortalite oranı arasında iki grup arasında anlamlı fark yoktu. Antenatal magnezyum alan grupta ilk 24 saat ortalama KTA daha düşüktü ancak ortalama >120/dk idi. Sonuç: Nöroprotektif amaçlı antenatal magnezyum sülfat kullanımı prematüre bebekte postnatal erken dönemde güvenilirdir
{"title":"Neuroprotective antenatal magnesium therapy and immediate neonatal outcomes : a case control study","authors":"Handan Bezirganoğlu, N. B. Karaçağlar, Ş. Oğuz, Dilek Şahin","doi":"10.38136/jgon.1283903","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1283903","url":null,"abstract":"Amaç: Antenatal magnezyum sülfat uygulamasının uzun dönemde nöroprotektif etkisi kanıtlansa da pretermlerde doğum sonrası erken dönem yan etkilerine dair yapılan çalışma sonuçları çelişkilidir. Bu çalışmada nöroprotektif amaçlı antenatal magnezyum sülfat tedavisinin prematüre bebeklerde erken dönemde kardiyopulmoner fonksiyonlar ve serum elektrolitleri üzerine etkisi araştırılmıştır. \u0000Gereçler ve Yöntem: Ocak 2015- Aralık 2018 yılları arasında ≤ 32 gestasyon haftası doğan, ünitemizde takip edilen ve postnatal ilk 48 saati içinde serum magnezyum düzeyi alınan yenidoğanlar dahil edildi. Major konjenital malformasyonu, kromozom anomalisi olanlar, dosya bilgileri eksik olanlar dışlandı. Preeklampsi ve eklampsi için magnezyum sülfat anne bebekleri çalışmaya dahil edilmedi. Erken doğum riski nedeniyle antenatal dönemde nöroprotektif amaçla magnezyum sülfat tedavisi uygulanan anne bebekleri vaka grubunu oluşturdu. Gestasyon haftasına göre bire bir eşleştirme yapılarak kontrol grubu belirlendi. Hasta dosyalarından demografik veriler, doğum salonunda resüsitasyon ihtiyacı, sürfaktan ihtiyacı, ilk gün solunum desteği, kalp tepe atımı (KTA), kan basıncı ,ilk 48 saatte elektrolit değerleri, tam enteral beslenme süresi, eşlik eden major morbiditeler ve erken dönem mortalite kayıt edildi. \u0000Bulgular: Toplamda 156 hasta çalışmaya dahil edildi. Nöroprotektif amaçlı antenatal magnezyum alan 78 prematüre, antenatal magnezyum almayan 78 kontrol ile karşılaştırıldı. Gestasyon yaşları ve doğum ağırlıkları (sırasıyla 28.3(±1.8) hafta ve 28.4 (±2.4) hafta; 1113 (±301) gr ve 1160 (±329) gr benzerdi (p=0,41, p=0,54)). Anne magnezyum düzeyi ve bebek ilk magnezyum düzeyi , antenatal magnezyum alan grupta daha yüksekti. Doğumda entübasyon ihtiyacı, hipotansiyon varlığı, ilk 24 saat mekanik ventilasyon desteği, ilk 24 saat oksijen ihtiyacı ve mortalite oranı arasında iki grup arasında anlamlı fark yoktu. Antenatal magnezyum alan grupta ilk 24 saat ortalama KTA daha düşüktü ancak ortalama >120/dk idi. \u0000Sonuç: Nöroprotektif amaçlı antenatal magnezyum sülfat kullanımı prematüre bebekte postnatal erken dönemde güvenilirdir","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124438113","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bedri Sakcak, Ramazan Deni̇zli̇, Nihat Fari̇soğullari, Göksun İpek, Özgür Kara, Atakan Tanacan, Dilek Sahi̇n
Aim: To evaluate the aspartate aminotransferase platelet ratio index (APRI) score in the prediction of intrahepatic cholestasis (ICP) in the second-third trimester of pregnancy. Material and Methods: The patient group (n=40) and control group (n=70) diagnosed with ICP who applied to the hospital Perinatology clinic between 2021-2022 were included in this study. Laboratory tests of both groups were analyzed retrospectively. Age, gravida, parity, body mass index, third trimester laboratory tests and first trimester aspartate aminotransferase (AST)/platelet count ratio [AST - platelet ratio index (APRI) score] APRI scores were compared between the two groups. The relationship between APRI score index and neonatal outcomes was evaluated in the study group.In the study, the cut-off value of the APRI score was determined for predicting ICP in second-third trimester in pregnant women. Results: Patients with ICP had significantly higher APRI scores compared with controls (p
{"title":"İkinci-Üçüncü Trimesterde Aspartat Aminotransferaz Trombosit Oranı İndeksinin Gebeliğin İntrahepatik Kolestazı Öngörmesi ve İndeksin Yenidoğan Yoğun Bakım Gereksinimi ile İlişkisi: Üçüncü Basamak Bir Hastaneden Vaka Kontrol Çalışması","authors":"Bedri Sakcak, Ramazan Deni̇zli̇, Nihat Fari̇soğullari, Göksun İpek, Özgür Kara, Atakan Tanacan, Dilek Sahi̇n","doi":"10.38136/jgon.1231865","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1231865","url":null,"abstract":"Aim: To evaluate the aspartate aminotransferase platelet ratio index (APRI) score in the prediction of intrahepatic cholestasis (ICP) in the second-third trimester of pregnancy. \u0000Material and Methods: The patient group (n=40) and control group (n=70) diagnosed with ICP who applied to the hospital Perinatology clinic between 2021-2022 were included in this study. Laboratory tests of both groups were analyzed retrospectively. Age, gravida, parity, body mass index, third trimester laboratory tests and first trimester aspartate aminotransferase (AST)/platelet count ratio [AST - platelet ratio index (APRI) score] APRI scores were compared between the two groups. The relationship between APRI score index and neonatal outcomes was evaluated in the study group.In the study, the cut-off value of the APRI score was determined for predicting ICP in second-third trimester in pregnant women. \u0000Results: Patients with ICP had significantly higher APRI scores compared with controls (p","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"24 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121458848","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Polikistik over sendromu, üreme çağındaki kadınların yaklaşık 5–18%’ini etkileyen en yaygın endokrin problemdir ve anovulasyona bağlı infertiliteye yol açabilir. İnfertiliteye yönelik tedavilerde yaşam tarzı değişikliği ve kilo verme ilk basamak yaklaşımdır. Medikal tedavilerde birinci basamak tedavi yaklaşımı Klomifen Sitrat (KS) ile ovulasyon indüksiyonudur (Oİ), son yıllarda aromataz inhibitörlerinin (Aİ) de birinci basamak tedavide olmasına yönelik öneriler ve bulgular bildirilmektedir. Tekrarlı KS kullanımına rağmen % 25 oranda KS'a yanıt alınamayabilir, bu hasta grubu KS dirençli PKOS grup olarak tanımlanır. Bu hastalarda ovulasyon oranlarını artırmaya yönelik ikinci basamak tedavi yaklaşımları uygulanır. İkinci basamak tedavi yaklaşımları Gonadotropin ile Oİ olabileceği gibi Ovarian Drilling (OD) gibi cerrahi tedaviler de olabilir. Bu makalede OD konusundaki geçmiş ve güncel uygulamalar sunulacaktır.
{"title":"Current Approach in Ovarian Drilling in PCOS","authors":"Nafiye Yilmaz, Cavide ALİ ALGAN, Ruhat Karakuş","doi":"10.38136/jgon.1094678","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1094678","url":null,"abstract":"Polikistik over sendromu, üreme çağındaki kadınların yaklaşık 5–18%’ini etkileyen en yaygın endokrin problemdir ve anovulasyona bağlı infertiliteye yol açabilir. İnfertiliteye yönelik tedavilerde yaşam tarzı değişikliği ve kilo verme ilk basamak yaklaşımdır. Medikal tedavilerde birinci basamak tedavi yaklaşımı Klomifen Sitrat (KS) ile ovulasyon indüksiyonudur (Oİ), son yıllarda aromataz inhibitörlerinin (Aİ) de birinci basamak tedavide olmasına yönelik öneriler ve bulgular bildirilmektedir. Tekrarlı KS kullanımına rağmen % 25 oranda KS'a yanıt alınamayabilir, bu hasta grubu KS dirençli PKOS grup olarak tanımlanır. Bu hastalarda ovulasyon oranlarını artırmaya yönelik ikinci basamak tedavi yaklaşımları uygulanır. İkinci basamak tedavi yaklaşımları Gonadotropin ile Oİ olabileceği gibi Ovarian Drilling (OD) gibi cerrahi tedaviler de olabilir. Bu makalede OD konusundaki geçmiş ve güncel uygulamalar sunulacaktır.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"3 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121321109","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Perinatoloji kliniğimizde prenatal dönemde tanı konulan ve takip ettiğimiz konotrunkal kalp anomalilerin alt tiplerini, bunların diğer yapısal ve/veya kromozomal anomaliler ile ilişkisini, konotrunkal defektin tipine göre perinatal sonuçları değerlendirmeyi ve sonucunda konotrunkal kalp anomalileri ile ilgili klinik deneyimlerimizi paylaşmayı hedefledik. Gereçler ve Yöntem: Bu retrospektif çalışma Ankara Şehir Hastanesi Perinatoloji Kliniğinde 10.03.2020 ile 30.10.2022 tarihleri arasında prenatal dönemde konotrunkal kalp anomali tanısı almış 93 vakadan takip döneminde takipten çıkan postnatal sonuçlarına ulaşılamayan ve postnatal fetal ekokardiografi ile konotrunkal anomali tanısı doğrulanmayan 14 vaka çıkarılarak postnatal tanısı kesinleştirilmiş 79 hastayla gerçekleştirilmiştir. Primer sonucunumuz prenatal konotrunkal anomali tanılı gebeliklerin sonuçlarını ve anomalinin tipine göre eşlik edebilecek yapısal ve/veya kromozomal anomalilerle ilişkisini değerlendirmekti. Bulgular: Çalışmamızda 79 vaka analiz edilmiştir. En sık izlenen konotrunkal kalp anomalisi Fallot tetralojisiydi (40.5%). Çalışmaya aldığımız 79 vakanın ortalama maternal yaşı 30.2 idi. Hastaların refere kliniğimize başvurduğu ortalama gebelik haftası 27.5 olarak hesaplandı. Gebelik sonuçlarını incelediğimizde 79 vakadan 9’nda (11.4%) gebelik terminasyon ile sonuçlanmıştır. Altmış dokuz (87.3 %) hastanın gebeliği canlı doğum ile sonuçlanmıştır. Hastaların 33 (41.7%) tanesinde konotrunkal anomaliye ek ekstra kardiyak yapısal anomali mevcuttu. En sık izlenen kromozomal anomali Trizomi 21 (6/15) di. Canlı doğan 69 vakanın ortalama doğum haftası 37, ortalama doğum kilosu 2797 gramdı. Yenidoğan döneminde mortalite oranı 37.6% (26/69) olarak hesaplandı. Ayrıca canlı doğan 69 vakadan 41’nde izole konotrunkal anomali tanısı mevcuttu. Sonuç: Konotrunkal kalp anomalilerinin prenatal tanısı, eşlik edebilecek ek yapısal ekstrakardiyak ya da kromozomal anomalilerin spatanmasına katkıda bulunur, dolayısyla ailerlere uygun danışmanlık ve uygun koşullarda doğum planlaması sağlar.
{"title":"Perinatal outcomes of pregnancies with prenatally diagnosed conotruncal heart defects: A tertiary center experience","authors":"Berhan Besimoglu, Dilek Şahin","doi":"10.38136/jgon.1268172","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1268172","url":null,"abstract":"Amaç: Perinatoloji kliniğimizde prenatal dönemde tanı konulan ve takip ettiğimiz konotrunkal kalp anomalilerin alt tiplerini, bunların diğer yapısal ve/veya kromozomal anomaliler ile ilişkisini, konotrunkal defektin tipine göre perinatal sonuçları değerlendirmeyi ve sonucunda konotrunkal kalp anomalileri ile ilgili klinik deneyimlerimizi paylaşmayı hedefledik. \u0000Gereçler ve Yöntem: Bu retrospektif çalışma Ankara Şehir Hastanesi Perinatoloji Kliniğinde 10.03.2020 ile 30.10.2022 tarihleri arasında prenatal dönemde konotrunkal kalp anomali tanısı almış 93 vakadan takip döneminde takipten çıkan postnatal sonuçlarına ulaşılamayan ve postnatal fetal ekokardiografi ile konotrunkal anomali tanısı doğrulanmayan 14 vaka çıkarılarak postnatal tanısı kesinleştirilmiş 79 hastayla gerçekleştirilmiştir. Primer sonucunumuz prenatal konotrunkal anomali tanılı gebeliklerin sonuçlarını ve anomalinin tipine göre eşlik edebilecek yapısal ve/veya kromozomal anomalilerle ilişkisini değerlendirmekti. \u0000Bulgular: Çalışmamızda 79 vaka analiz edilmiştir. En sık izlenen konotrunkal kalp anomalisi Fallot tetralojisiydi (40.5%). Çalışmaya aldığımız 79 vakanın ortalama maternal yaşı 30.2 idi. Hastaların refere kliniğimize başvurduğu ortalama gebelik haftası 27.5 olarak hesaplandı. Gebelik sonuçlarını incelediğimizde 79 vakadan 9’nda (11.4%) gebelik terminasyon ile sonuçlanmıştır. Altmış dokuz (87.3 %) hastanın gebeliği canlı doğum ile sonuçlanmıştır. Hastaların 33 (41.7%) tanesinde konotrunkal anomaliye ek ekstra kardiyak yapısal anomali mevcuttu. En sık izlenen kromozomal anomali Trizomi 21 (6/15) di. Canlı doğan 69 vakanın ortalama doğum haftası 37, ortalama doğum kilosu 2797 gramdı. Yenidoğan döneminde mortalite oranı 37.6% (26/69) olarak hesaplandı. Ayrıca canlı doğan 69 vakadan 41’nde izole konotrunkal anomali tanısı mevcuttu. \u0000Sonuç: Konotrunkal kalp anomalilerinin prenatal tanısı, eşlik edebilecek ek yapısal ekstrakardiyak ya da kromozomal anomalilerin spatanmasına katkıda bulunur, dolayısyla ailerlere uygun danışmanlık ve uygun koşullarda doğum planlaması sağlar.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124429777","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Maternal Behçet Hastalığı (BH) ile komplike gebeliklerde artmış inflamasyonun fetal adrenal bezin erken olgunlaşmasına neden olabileceğini, dolayısıyla fetal adrenal bez boyutunun değişebileceğini hipoteze ederek, maternal BH’li gebeliklerde fetal adrenal bez boyutlarını incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tasarımda ki bu çalışma, Mayıs 2022-Mayıs 2023 tarihleri arasında Ankara Şehir Hastanesi perinatoloji kliniğinde yürütüldü. Çalışmaya 31-34 gebelik haftalarında başvuran BH tanısı almış 21 gebe ve gebelik yaşı vaka grubu ile eşleştirilmiş ve rastgele seçilmiş 63 sağlıklı gebe dahil edildi. Her iki adrenal bez ile fetal zonun genişliği ve uzunluğu transvers kesitte ölçülerek uzunluk x genişlik x π formülü ile transvers adrenal alan (TAA), transvers fetal zon alanı (FZA) ve fetal zon alanının transvers adrenal alana oranı (FZA/TTA) hesaplandı. Vaka ve kontrol grupları arasında ayrıca atak geçiren ve geçirmeyen BH alt gruplarında fetal adrenal ölçümler karşılaştırıldı. Bulgular: Sol adrenal bezde toplam adrenal genişlik, TTA, fetal zon genişlik ve FZA vaka grubunda anlamlı olarak yüksek bulundu. Ayrıca sol FZA/TTA oranı vaka grubunda istatistiksel olarak anlamlı oranda yüksek saptandı. Sağ adrenal bezde ise fetal zon genişliği, FZA ve FZA/TTA oranı vaka grubunda anlamlı oranda yüksek izlendi. Ayrıca atak geçiren grupta sol adrenal bezde fetal zon genişliği, FZA ve FZA/TTA oranı anlamlı ölçüde yüksek ve sağ adrenal bezde ise toplam adrenal uzunluk, TTA, fetal zon genişliği ve FZA istatiksel olarak anlamlı oranda yüksek izlendi. Sonuç: Maternal BH ile komplike gebeliklerde fetal adrenal bez boyutları etkilenebilmektedir. Bu etkinin daha çok adrenal bezin fetal zon bölümünde olduğu ve gebeliğinde atak geçiren grupta daha belirgin olduğu görülmektedir. BH gebeliklerinde artmış inflamasyon ve sitokin seviyeleri nedeniyle intrauterin strese maruz kalan fetuslarda adrenal bezin daha erken matürasyonu söz konusu olabilir.
{"title":"The Effect of Maternal Behçet's Disease on Fetal Adrenal Gland Sizes","authors":"Derya Uyan Hendem, Dilek Şahin","doi":"10.38136/jgon.1287305","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1287305","url":null,"abstract":"Amaç: Maternal Behçet Hastalığı (BH) ile komplike gebeliklerde artmış inflamasyonun fetal adrenal bezin erken olgunlaşmasına neden olabileceğini, dolayısıyla fetal adrenal bez boyutunun değişebileceğini hipoteze ederek, maternal BH’li gebeliklerde fetal adrenal bez boyutlarını incelemeyi amaçladık. \u0000Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tasarımda ki bu çalışma, Mayıs 2022-Mayıs 2023 tarihleri arasında Ankara Şehir Hastanesi perinatoloji kliniğinde yürütüldü. Çalışmaya 31-34 gebelik haftalarında başvuran BH tanısı almış 21 gebe ve gebelik yaşı vaka grubu ile eşleştirilmiş ve rastgele seçilmiş 63 sağlıklı gebe dahil edildi. Her iki adrenal bez ile fetal zonun genişliği ve uzunluğu transvers kesitte ölçülerek uzunluk x genişlik x π formülü ile transvers adrenal alan (TAA), transvers fetal zon alanı (FZA) ve fetal zon alanının transvers adrenal alana oranı (FZA/TTA) hesaplandı. Vaka ve kontrol grupları arasında ayrıca atak geçiren ve geçirmeyen BH alt gruplarında fetal adrenal ölçümler karşılaştırıldı. \u0000Bulgular: Sol adrenal bezde toplam adrenal genişlik, TTA, fetal zon genişlik ve FZA vaka grubunda anlamlı olarak yüksek bulundu. Ayrıca sol FZA/TTA oranı vaka grubunda istatistiksel olarak anlamlı oranda yüksek saptandı. Sağ adrenal bezde ise fetal zon genişliği, FZA ve FZA/TTA oranı vaka grubunda anlamlı oranda yüksek izlendi. Ayrıca atak geçiren grupta sol adrenal bezde fetal zon genişliği, FZA ve FZA/TTA oranı anlamlı ölçüde yüksek ve sağ adrenal bezde ise toplam adrenal uzunluk, TTA, fetal zon genişliği ve FZA istatiksel olarak anlamlı oranda yüksek izlendi. \u0000Sonuç: Maternal BH ile komplike gebeliklerde fetal adrenal bez boyutları etkilenebilmektedir. Bu etkinin daha çok adrenal bezin fetal zon bölümünde olduğu ve gebeliğinde atak geçiren grupta daha belirgin olduğu görülmektedir. BH gebeliklerinde artmış inflamasyon ve sitokin seviyeleri nedeniyle intrauterin strese maruz kalan fetuslarda adrenal bezin daha erken matürasyonu söz konusu olabilir.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131580156","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：