Amaç: FIGO 2009 Evre 1B2 ve üzeri lokal ileri evre serviks kanserli hastalarda tedavi seçeneği olarak Radikal Histerektomi ile neoadjuvan kemoterapi sonrası Radikal Histerektominin genel ve hastalıksız sağkalıma etkisi araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışma Şubat 2007 – Ocak 2015 tarihleri arasında Başkent Üniversitesi Jinekolojik Onkoloji Bölümünde tedavi edilen 119 FİGO 2009 evre 1B2 ve üzeri lokal ileri serviks kanserli hastaları içermekte olup retrospektif olarak düzenlendi. Hastalar jinekolojik muayene ile klinik olarak evrelendirilip, görüntüleme tetkikleri ile değerlendirildikten sonra, tedavi planlarına göre 2 gruba ayrıldı. Primer olarak cerrahi yapılacak hastalara (grup1) Radikal histerektomi ve lenf nodu diseksiyonu yapıldı. Neoadjuvan kemoterapi uygulanan hastalarda ise (grup 2) 3 kür kemoterapi verildikten sonra radikal histerektomi ve lenf nodu diseksiyonu uygulandı. Çalışmada bu iki grup arasında genel ve hastalıksız sağkalım süreleri araştırıldı. Ayrıca genel ve hastalıksız sağkalımı etkileyen faktörler araştırıldı. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 56 (32-85) idi, ortalama takip süresi ise 35(1-100) aydı. 119 hastanın 36’sına neoadjuvan kemoterapi uygulanırken, 83 hasta primer cerrahi grubundaydı. 5 yıllık genel sağkalım neoadjuvan kemoterapi grubunda %51,7 (56,3 ay), primer cerrahi uygulanan grupta ise %73,5 (79,2 ay) olarak bulundu (p=0,03). Hastalıksız sağkalım ise neoadjuvan alan grupta %48,2 (49,2 ay) bulunurken bu oran primer cerrahi grubu için %61,4 (67,7 ay) olarak hesaplandı (p=0,17). Primer cerrahi yapılan grubunun genel sağ kalım hızı, neoadjuvan kemoterapi sonrası cerrahi uygulanan hastalardan anlamlı olarak yüksekti (p=0.036). Sonuç: Çalışmamızda servikal kanserli hastalarda uygulanan 2 farklı tedavi şekli karşılaştırılmış olup, primer olarak radikal histerektomi ve lenf nodu diseksiyonu yapılan hastalarda genel sağkalım hızının, neoadjuvan kemoterapi sonrası radikal histerektomi ile lenf nodu diseksiyonu uygulanan hastalardan istatiksel olarak daha iyi olduğu saptanmıştır. Neoadjuvan kemoterapi tedavisi lokal ileri evre serviks kanserli hastalarda standart bir tedavi şekli olmayıp çalışmamızda da genel ve hastalıksız sağkalıma etkisi olmadığı saptanmıştır. Neoadjuvan kemoterapinin lenf nodu tutulumuna ve tümör çapına etkisi olduğu bulunmuştur.
{"title":"Servikal Kanserde Prognozu Etkileyen Faktörler ve Neoadjuvan Tedavinin Prognoza Etkisi","authors":"Tugba Tekeli̇oglu, Ali Ayhan, Mehmet Tunc","doi":"10.38136/jgon.1275634","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1275634","url":null,"abstract":"Amaç: FIGO 2009 Evre 1B2 ve üzeri lokal ileri evre serviks kanserli hastalarda tedavi seçeneği olarak Radikal Histerektomi ile neoadjuvan kemoterapi sonrası Radikal Histerektominin genel ve hastalıksız sağkalıma etkisi araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışma Şubat 2007 – Ocak 2015 tarihleri arasında Başkent Üniversitesi Jinekolojik Onkoloji Bölümünde tedavi edilen 119 FİGO 2009 evre 1B2 ve üzeri lokal ileri serviks kanserli hastaları içermekte olup retrospektif olarak düzenlendi. Hastalar jinekolojik muayene ile klinik olarak evrelendirilip, görüntüleme tetkikleri ile değerlendirildikten sonra, tedavi planlarına göre 2 gruba ayrıldı. Primer olarak cerrahi yapılacak hastalara (grup1) Radikal histerektomi ve lenf nodu diseksiyonu yapıldı. Neoadjuvan kemoterapi uygulanan hastalarda ise (grup 2) 3 kür kemoterapi verildikten sonra radikal histerektomi ve lenf nodu diseksiyonu uygulandı. Çalışmada bu iki grup arasında genel ve hastalıksız sağkalım süreleri araştırıldı. Ayrıca genel ve hastalıksız sağkalımı etkileyen faktörler araştırıldı. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 56 (32-85) idi, ortalama takip süresi ise 35(1-100) aydı. 119 hastanın 36’sına neoadjuvan kemoterapi uygulanırken, 83 hasta primer cerrahi grubundaydı. 5 yıllık genel sağkalım neoadjuvan kemoterapi grubunda %51,7 (56,3 ay), primer cerrahi uygulanan grupta ise %73,5 (79,2 ay) olarak bulundu (p=0,03). Hastalıksız sağkalım ise neoadjuvan alan grupta %48,2 (49,2 ay) bulunurken bu oran primer cerrahi grubu için %61,4 (67,7 ay) olarak hesaplandı (p=0,17). Primer cerrahi yapılan grubunun genel sağ kalım hızı, neoadjuvan kemoterapi sonrası cerrahi uygulanan hastalardan anlamlı olarak yüksekti (p=0.036). Sonuç: Çalışmamızda servikal kanserli hastalarda uygulanan 2 farklı tedavi şekli karşılaştırılmış olup, primer olarak radikal histerektomi ve lenf nodu diseksiyonu yapılan hastalarda genel sağkalım hızının, neoadjuvan kemoterapi sonrası radikal histerektomi ile lenf nodu diseksiyonu uygulanan hastalardan istatiksel olarak daha iyi olduğu saptanmıştır. Neoadjuvan kemoterapi tedavisi lokal ileri evre serviks kanserli hastalarda standart bir tedavi şekli olmayıp çalışmamızda da genel ve hastalıksız sağkalıma etkisi olmadığı saptanmıştır. Neoadjuvan kemoterapinin lenf nodu tutulumuna ve tümör çapına etkisi olduğu bulunmuştur.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"127 41 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139281208","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Zercan Kali, Fatma Tanilir, Pınar Kirici, Uğur Değer, Hasan Çilgin
Amaç: Klomifen sitrata dirençli polikistik over sendromlu infertil hastaların ikinci basamak tedavisinde; laparoskopik ovaryan drilling ile gonadotropinlerin etkinlik ve gebelik sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Haziran 2017 ile Aralık 2019 tarihleri arasında, polikistik over sendromlu toplam 145 klomifen sitrata dirençli gönüllü katılımcı çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı ; 56 hastaya laparoskopik over drilling uygulandı , 89 hastaya ise gonadotropin ile indüksiyon yapıldı. Her 2 grup laboratuar parametreleri ve gebelik sonuçları açısından kıyaslanarak değerlendirildi. Bulgular: Her iki grupta yaş, vücut kitle indeksi ve infertilite süresi benzerdi (p=0.35, p=0.56, p=0.067). Gruplar arasında açlık glukoz ve insülin düzeyleri, hormon ve androjen profili, antral folikül sayısı, hemoglobin A1c düzeyi (Hba1c), hirsutizm skoru, LH/FSH oranı ve anti-müllerian hormon (AMH) düzeyleri açısından fark bulunmadı. AMH, antral folikül sayısı (AFC), adrojen indeksleri ve LH/FSH oranları, altı aylık tedaviden sonra LOD grubunda daha düşüktü (sırasıyla, p=0.011, p
{"title":"Klomifen sitrata dirençli polikistik over sendromunda ikincil tedavi olarak laparoskopik over drilling ve gonadotropinlerle ovulasyon indüksiyonunun etkinliğinin karşılaştırılması","authors":"Zercan Kali, Fatma Tanilir, Pınar Kirici, Uğur Değer, Hasan Çilgin","doi":"10.38136/jgon.1185937","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1185937","url":null,"abstract":"Amaç: Klomifen sitrata dirençli polikistik over sendromlu infertil hastaların ikinci basamak tedavisinde; laparoskopik ovaryan drilling ile gonadotropinlerin etkinlik ve gebelik sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık. \u0000 \u0000Gereç ve Yöntem: Haziran 2017 ile Aralık 2019 tarihleri arasında, polikistik over sendromlu toplam 145 klomifen sitrata dirençli gönüllü katılımcı çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı ; 56 hastaya laparoskopik over drilling uygulandı , 89 hastaya ise gonadotropin ile indüksiyon yapıldı. Her 2 grup laboratuar parametreleri ve gebelik sonuçları açısından kıyaslanarak değerlendirildi. \u0000Bulgular: Her iki grupta yaş, vücut kitle indeksi ve infertilite süresi benzerdi (p=0.35, p=0.56, p=0.067). Gruplar arasında açlık glukoz ve insülin düzeyleri, hormon ve androjen profili, antral folikül sayısı, hemoglobin A1c düzeyi (Hba1c), hirsutizm skoru, LH/FSH oranı ve anti-müllerian hormon (AMH) düzeyleri açısından fark bulunmadı. AMH, antral folikül sayısı (AFC), adrojen indeksleri ve LH/FSH oranları, altı aylık tedaviden sonra LOD grubunda daha düşüktü (sırasıyla, p=0.011, p","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"19 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115656097","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
ABSTRACT Aim Postpartum hemorrhage (PPH) is a major cause of maternal mortality and morbidity. Although thrombocytopenia is one of the known risk factors for postpartum hemorrhage, little is known about the effect of mild thrombocytopenia on PPH. The current study aimed to investigate the relationship between postpartum hemorrhage and mild thrombocytopenia in pregnant women with placenta previa. Method We conducted a retrospective cohort study of pregnant women who underwent placenta previa surgery between October 1, 2019 and May 1, 2022. Women with mild thrombocytopenia (platelet count 100,000-149,999/ µl) comprised the study group. The women in the control group had normal platelet counts (platelet count 150.000- 450.000 / µl). The outcome was the incidence of postpartum hemorrhage which is a combination of one or more of the following: 1) the requirement for a transfusion of pRBC during the intraoperative or postpartum period; 2) a decrease in Hb levels of at least 3 gr/dL postpartum compared to prepartum. Results There were 170 women in the study; 30 were in the group with mild thrombocytopenia and 140 were in the control group. Mild thrombocytopenia was found to be associated with postpartum hemorrhage (adjusted odds ratio: 3.90 95% CI: 1.56-9.72). Also in the mild thrombocytopenia group, the number of patients receiving blood transfusion and Hb decline >3 g/dL were significantly higher compared to the control group (p
{"title":"Plasenta previa tanısı olan gebelerde hafif trombositopeni ile postpartum kanama ilişkisi","authors":"Eda OZDEN TOKALIOGLU, Şule GÖNCÜ AYHAN, Ezgi Turgut, Duygu TUĞRUL ERSAK, Atakan Tanacan, Dilek Sahi̇n","doi":"10.38136/jgon.1346942","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1346942","url":null,"abstract":"ABSTRACT \u0000Aim \u0000Postpartum hemorrhage (PPH) is a major cause of maternal mortality and morbidity. Although thrombocytopenia is one of the known risk factors for postpartum hemorrhage, little is known about the effect of mild thrombocytopenia on PPH. The current study aimed to investigate the relationship between postpartum hemorrhage and mild thrombocytopenia in pregnant women with placenta previa. \u0000Method \u0000We conducted a retrospective cohort study of pregnant women who underwent placenta previa surgery between October 1, 2019 and May 1, 2022. Women with mild thrombocytopenia (platelet count 100,000-149,999/ µl) comprised the study group. The women in the control group had normal platelet counts (platelet count 150.000- 450.000 / µl). The outcome was the incidence of postpartum hemorrhage which is a combination of one or more of the following: 1) the requirement for a transfusion of pRBC during the intraoperative or postpartum period; 2) a decrease in Hb levels of at least 3 gr/dL postpartum compared to prepartum. \u0000Results \u0000There were 170 women in the study; 30 were in the group with mild thrombocytopenia and 140 were in the control group. Mild thrombocytopenia was found to be associated with postpartum hemorrhage (adjusted odds ratio: 3.90 95% CI: 1.56-9.72). Also in the mild thrombocytopenia group, the number of patients receiving blood transfusion and Hb decline >3 g/dL were significantly higher compared to the control group (p","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"88 1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126101646","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: To review our experience in fetuses with prenatally diagnosed hypoplastic left heart syndrome (HLHS). Materials and Method: Retrospective study of fetuses prenatally diagnosed with HLHS between 2020 and 2022 in a tertiary referral center. Results: 29 fetuses with HLHS were identified. 13 of all 29 cases (44.8%) had associated cardiac abnormalities and 8 cases (27.5%) had coexisting extracardiac abnormalities. Only a small minority of cases underwent invasive diagnostic testing (20%), and all of which had a normal karyotype. Most cases were delivered at term (58.6%), median gestational week at delivery was 37 (range, 34-39), and the mean standard deviation (SD) birthweight was 3099±455 grams. In addition, HLHS was more common in male than in female fetuses (69% vs 31%). Termination of pregnancy (TOP) was selected in 4 (13.7%) of the diagnosed 29 cases and performed before at ≤ 26 weeks of pregnancy. There were 3 intrauterine fetal demise (IUFD) at 23,29, and 34 weeks of gestation. Among the 29 cases of HLHS, 22 (75.8%) were live born. 3 of 22 live born infants were managed by medical procedures as they were not appropriate surgical candidates and later died at 22nd, 23rd and 25th of postnatal day. Surgery was performed in 15 cases and only one of them is are still alive. Mortality rate in the first three months of neonatal period was 96.5%. Conclusion: Fetal echocardiography allows an accurate diagnosis of HLHS, which is made even in the late first trimester. Despite early prenatal detection and postnatal surgical interventions, the results from our center in last two years reflect poor outcomes for HLHS.
{"title":"Perinatal Outcomes in Hypoplastic Left Heart Syndrome","authors":"A. Atalay, D. Sahi̇n","doi":"10.38136/jgon.1346968","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1346968","url":null,"abstract":"Aim: To review our experience in fetuses with prenatally diagnosed hypoplastic left heart syndrome (HLHS). \u0000Materials and Method: Retrospective study of fetuses prenatally diagnosed with HLHS between 2020 and 2022 in a tertiary referral center. \u0000Results: 29 fetuses with HLHS were identified. 13 of all 29 cases (44.8%) had associated cardiac abnormalities and 8 cases (27.5%) had coexisting extracardiac abnormalities. Only a small minority of cases underwent invasive diagnostic testing (20%), and all of which had a normal karyotype. Most cases were delivered at term (58.6%), median gestational week at delivery was 37 (range, 34-39), and the mean standard deviation (SD) birthweight was 3099±455 grams. In addition, HLHS was more common in male than in female fetuses (69% vs 31%). Termination of pregnancy (TOP) was selected in 4 (13.7%) of the diagnosed 29 cases and performed before at ≤ 26 weeks of pregnancy. There were 3 intrauterine fetal demise (IUFD) at 23,29, and 34 weeks of gestation. Among the 29 cases of HLHS, 22 (75.8%) were live born. 3 of 22 live born infants were managed by medical procedures as they were not appropriate surgical candidates and later died at 22nd, 23rd and 25th of postnatal day. Surgery was performed in 15 cases and only one of them is are still alive. Mortality rate in the first three months of neonatal period was 96.5%. \u0000 \u0000Conclusion: Fetal echocardiography allows an accurate diagnosis of HLHS, which is made even \u0000in the late first trimester. Despite early prenatal detection and postnatal surgical interventions, the results from our center in last two years reflect poor outcomes for HLHS.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"51 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132697688","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Günümüzde birçok hasta sosyal platformları kullanarak sezaryen hakkındaki kişisel deneyimlerini ve görüşlerini paylaşmaktadır. Popüler bir fenomen olmasına rağmen, bu paylaşımların güvenilirliği ve hastanın anksiyetesi üzerindeki etkisi hakkında çok az şey bilinmektedir. Bu çalışmada, amacımız literatürde ilk olarak, sosyal medya kullanımının, hastaların ameliyat öncesi sezaryen anksiyetesi düzeylerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Etik kurulun onayıyla, elektif sezaryen öncesi görülen 250 gebe çevrimiçi platformların kullanımıyla ilgili prospektif, tek merkezli bir anketi ve ayrıca ameliyat öncesi kaygı düzeyleri için Amsterdam Ameliyat Öncesi Kaygı ve Bilgi Ölçeğini (APAIS) doldurmaları istenmiştir. Bulgular: 205 hasta anketi cevaplamıştır ve hastaların %98,8'i internet kullanıcısıdır. Ayrıca makale okuyanların %72,9'u ve video izleyenlerin %58,3'ü sezaryen için genel anestezi istemediklerini belirtmişlerdir. İnternette sezaryen anestezisi ile ilgili makale okuyanların ve video izleyenlerin APAIS anksiyete skorları daha yüksek bulunmuştur. Anestezi ile ilgili anksiyete cerrahi ile ilgili anksiyeteden anlamlı olarak daha yüksektir. Bu çalışma literatürde sosyal medyanın anksiyete üzerindeki etkisini değerlendiren ilk çalışmadır. Sonuç: Bu çalışmada gebelerin yüksek oranda sosyal medya kullandığı ve güvenilirliği kontrol edilemeyen sosyal medya kullanımının hastaların anksiyete düzeylerini artırıcı etkisi olduğu gösterilmiştir.
{"title":"THE EFFECT OF UNRELIABLE SOCIAL MEDIA USE ON PREOPERATIVE CAESAREAN ANXIETY","authors":"A. Güler, N. Özcan","doi":"10.38136/jgon.1345369","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1345369","url":null,"abstract":"Amaç: Günümüzde birçok hasta sosyal platformları kullanarak sezaryen hakkındaki kişisel deneyimlerini ve görüşlerini paylaşmaktadır. Popüler bir fenomen olmasına rağmen, bu paylaşımların güvenilirliği ve hastanın anksiyetesi üzerindeki etkisi hakkında çok az şey bilinmektedir. Bu çalışmada, amacımız literatürde ilk olarak, sosyal medya kullanımının, hastaların ameliyat öncesi sezaryen anksiyetesi düzeylerine etkisini araştırmaktır. \u0000Gereç ve Yöntem: Etik kurulun onayıyla, elektif sezaryen öncesi görülen 250 gebe çevrimiçi platformların kullanımıyla ilgili prospektif, tek merkezli bir anketi ve ayrıca ameliyat öncesi kaygı düzeyleri için Amsterdam Ameliyat Öncesi Kaygı ve Bilgi Ölçeğini (APAIS) doldurmaları istenmiştir. \u0000Bulgular: 205 hasta anketi cevaplamıştır ve hastaların %98,8'i internet kullanıcısıdır. Ayrıca makale okuyanların %72,9'u ve video izleyenlerin %58,3'ü sezaryen için genel anestezi istemediklerini belirtmişlerdir. İnternette sezaryen anestezisi ile ilgili makale okuyanların ve video izleyenlerin APAIS anksiyete skorları daha yüksek bulunmuştur. Anestezi ile ilgili anksiyete cerrahi ile ilgili anksiyeteden anlamlı olarak daha yüksektir. Bu çalışma literatürde sosyal medyanın anksiyete üzerindeki etkisini değerlendiren ilk çalışmadır. \u0000Sonuç: Bu çalışmada gebelerin yüksek oranda sosyal medya kullandığı ve güvenilirliği kontrol edilemeyen sosyal medya kullanımının hastaların anksiyete düzeylerini artırıcı etkisi olduğu gösterilmiştir.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"106 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132583601","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
M. Özer, Pınar Tuğçe Özer, Alper İleri̇, Sercan Kantarci, H. G. Pala
Aim There are studies showing that acquiring Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) while pregnant might cause vascular damage, affect uterine blood circulation, and worsen pregnancy outcomes. In this study, we looked at the first-trimester placental development and pregnancy outcomes in people who conceived after getting better from COVID-19. We also looked into the durability of the COVID-19's effects on pregnancy. Matherials and Methods This prospective case-control study investigates placental volume and uterine artery Doppler flow differences in pregnant women with COVID-19 exposure within a year prior to pregnancy versus healthy pregnant controls. Result In a study involving 50 patients and 50 controls, it was discovered that demographic traits like age, birth rate, and body mass index were comparable. There were statistically insignificant slight differences in these results when different outcomes, including as oligohydramnios, preterm, preeclampsia, and intrauterine growth retardation, were studied. While birth weight revealed similarity between the two groups, placental volume and uterine artery Doppler results did not reveal any appreciable variations. Conclusion No distinction between the groups' placental or Doppler readings was found in the investigation that was completed. This work has helped identify the impacts of COVID-19 contracted prior to pregnancy on gestation, whereas previous study has mainly focused on the impact of COVID-19 infected during pregnancy.
{"title":"Gebelikten önce COVID-19 geçirenlerde ilk trimester uterine arter direnci, plasental volüm ve gebelik sonuçlarının incelenmesi","authors":"M. Özer, Pınar Tuğçe Özer, Alper İleri̇, Sercan Kantarci, H. G. Pala","doi":"10.38136/jgon.1345235","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1345235","url":null,"abstract":"Aim \u0000There are studies showing that acquiring Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) while pregnant might cause vascular damage, affect uterine blood circulation, and worsen pregnancy outcomes. In this study, we looked at the first-trimester placental development and pregnancy outcomes in people who conceived after getting better from COVID-19. We also looked into the durability of the COVID-19's effects on pregnancy. \u0000Matherials and Methods \u0000This prospective case-control study investigates placental volume and uterine artery Doppler flow differences in pregnant women with COVID-19 exposure within a year prior to pregnancy versus healthy pregnant controls. \u0000Result \u0000In a study involving 50 patients and 50 controls, it was discovered that demographic traits like age, birth rate, and body mass index were comparable. There were statistically insignificant slight differences in these results when different outcomes, including as oligohydramnios, preterm, preeclampsia, and intrauterine growth retardation, were studied. While birth weight revealed similarity between the two groups, placental volume and uterine artery Doppler results did not reveal any appreciable variations. \u0000Conclusion \u0000No distinction between the groups' placental or Doppler readings was found in the investigation that was completed. This work has helped identify the impacts of COVID-19 contracted prior to pregnancy on gestation, whereas previous study has mainly focused on the impact of COVID-19 infected during pregnancy.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"19 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122447975","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Coronavirüs 2019 (COVID-19) hastalığından önce yapılan çalışmalarda, anestezistlerin ameliyathane içinde ve dışında görev ve rollerinin halk tarafından tam olarak bilinmediği görülmüştür. Bu çalışmada amacımız Türkiye’de COVID-19 pandemi sonrasında halkın gözünden anestezistlerin görevlerinin bilinip bilinmediği ölçülecektir. Gereç ve yöntem: Çalışmada, 24 soru içeren bir anket, birçok farklı online platformlarla 16 yaşından büyük ve herhangi bir sağlık sektörüyle ilgisi olmayan halka sorulacaktır. Bulgular: 2222 kişi anketi cevapladı ve yalnızca %37,6 ‘sı anesteziolojistlerin yoğun bakımda hasta takip ettiğini bilmiş ve ayrıca %68,4 cevaplayıcı ise anesteziyolojinin bir tıbbi uzmanlık olduğunu bilmiştir. %82,1 cevaplayıcı ise pandemi sırasında hastalarının hangi branş hekimi tarafından yoğun bakımda takip edildiğini bilememiştir. Cevaplayanların %59,9 gibi büyük bir kısmı COVID-19 pandemi sonrasında anesteziyolojistlerin görevleri hakkında bir düşüncelerinde bir değişiklik olmadığını bildirmişlerdir. Sonuç: Çalışma anket cevaplayıcıları arasında eğitim seviyesi arttıkça, sağlık sistemi hakkında daha çok bilgi sahibi olunduğunu ve Türkiye’de anesteziyolojistlerin görevlerinin pandemi sonrasında halen anlaşılamadığı görülmüştür. Bu çalışma, anesteziyolojistlerin görevlerinin halk tarafından daha iyi bilinmesi için daha fazla çalışma yapılması gerektiği gösterilmiştir. Anahtar kelimeler: COVID-19, SARS-CoV-2, anestezi, anesteziyolojist, yoğun bakım, ağrı, halk sağlığı
{"title":"WHO ARE ANESTHESIOLOGISTS AFTER THE COVID-19 PANDEMIC? EVALUATION OF PUBLIC AWARENESS ABOUT WHO ARE ANESTHESIOLOGISTS?","authors":"A. Güler, N. Özcan","doi":"10.38136/jgon.1341925","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1341925","url":null,"abstract":"Coronavirüs 2019 (COVID-19) hastalığından önce yapılan çalışmalarda, anestezistlerin ameliyathane içinde ve dışında görev ve rollerinin halk tarafından tam olarak bilinmediği görülmüştür. Bu çalışmada amacımız Türkiye’de COVID-19 pandemi sonrasında halkın gözünden anestezistlerin görevlerinin bilinip bilinmediği ölçülecektir. \u0000Gereç ve yöntem: Çalışmada, 24 soru içeren bir anket, birçok farklı online platformlarla 16 yaşından büyük ve herhangi bir sağlık sektörüyle ilgisi olmayan halka sorulacaktır. \u0000Bulgular: 2222 kişi anketi cevapladı ve yalnızca %37,6 ‘sı anesteziolojistlerin yoğun bakımda hasta takip ettiğini bilmiş ve ayrıca %68,4 cevaplayıcı ise anesteziyolojinin bir tıbbi uzmanlık olduğunu bilmiştir. %82,1 cevaplayıcı ise pandemi sırasında hastalarının hangi branş hekimi tarafından yoğun bakımda takip edildiğini bilememiştir. Cevaplayanların %59,9 gibi büyük bir kısmı COVID-19 pandemi sonrasında anesteziyolojistlerin görevleri hakkında bir düşüncelerinde bir değişiklik olmadığını bildirmişlerdir. \u0000Sonuç: Çalışma anket cevaplayıcıları arasında eğitim seviyesi arttıkça, sağlık sistemi hakkında \u0000daha çok bilgi sahibi olunduğunu ve Türkiye’de anesteziyolojistlerin görevlerinin pandemi sonrasında halen anlaşılamadığı görülmüştür. Bu çalışma, anesteziyolojistlerin görevlerinin halk tarafından daha iyi bilinmesi için daha fazla çalışma yapılması gerektiği gösterilmiştir. \u0000Anahtar kelimeler: COVID-19, SARS-CoV-2, anestezi, anesteziyolojist, yoğun bakım, ağrı, halk sağlığı","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"838 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133928311","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: To investigate the fetal thymic-thoracic ratio in pregnancies complicated with inflammatory bowel disease(IBD). Materials and Method: This case-control study included 26 pregnant women diagnosed with Ulcerative Colitis (UC) and Crohn’s Disease (CD) and 26 healthy pregnant women at 28-40 gestational weeks. The control group was selected from uncomplicated pregnancies matched by gestational age. Demographic characteristics, disease type, and disease activity were assessed after ultrasonographic evaluation. The thymic-thoracic ratio (TTR) was calculated by dividing the anteroposterior thymus measurement by the intrathoracic mediastinal diameter. Results: TTR measurements were 0.32±0.02 in the case group and 0.35±0.02 in the control group (p
{"title":"İnflamatuar Bağırsak Hastalığı Tanılı Gebelerde Fetal Timusun Değerlendirilmesi","authors":"Dilek MENEKŞE BEŞER, Dilek Sahi̇n","doi":"10.38136/jgon.1292772","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1292772","url":null,"abstract":"Aim: To investigate the fetal thymic-thoracic ratio in pregnancies complicated with inflammatory bowel disease(IBD). \u0000Materials and Method: This case-control study included 26 pregnant women diagnosed with Ulcerative Colitis (UC) and Crohn’s Disease (CD) and 26 healthy pregnant women at 28-40 gestational weeks. The control group was selected from uncomplicated pregnancies matched by gestational age. Demographic characteristics, disease type, and disease activity were assessed after ultrasonographic evaluation. The thymic-thoracic ratio (TTR) was calculated by dividing the anteroposterior thymus measurement by the intrathoracic mediastinal diameter. \u0000Results: TTR measurements were 0.32±0.02 in the case group and 0.35±0.02 in the control group (p","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"256 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122547158","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Merve Öztürk, Atakan Tanacan, Z. Ağaoğlu, Zümrüt ÇALIŞKAN ŞENAY, Özgür Kara, Dilek Sahi̇n
Aim: To examine the relationship between stomach position and neonatal survival in congenital diaphragmatic hernia (CDH). Materials and Method: A total of 36 pregnant women with a diagnosis of fetal CDH, aged between 18-45 years and 22-39 weeks of gestation, who applied Ankara City Hospital Perinatology clinic between December 2019 and December 2022, were analyzed retrospectively. Pregnancies were classified into two categories based on neonatal survival. Demographic characteristics, clinical features and contralateral lung size/head circumference (LHR) ratio, stomach position, and other prognostic indicators were evaluated among the survivor (n=8) and non-survivor (n=22) groups. Results: The mean maternal age was 29.30 ± 1.02 (range 17-40), and 36% (13/36) of the patients were primigravid. The median gestational week at diagnosis was 25.10 (13.5-37.6). There was no statistically significant difference between the survivor and non-survivor groups in terms of CDH type, liver position, gestational week at diagnosis, and median LHR. Grade 2 stomach position was found to be statistically significantly higher in the survivor group (p=0.01). Operation rate and 1st-5th minute Apgar scores were higher than in the non-survivor group (p=0.02, p=0.01, and p=0.00, respectively). Conclusion: Stomach position grading in CDH is a practical and applicable method associated with neonatal survival, and grade 2 stomach position may be a marker associated with increased survival in fetuses with CDH regardless of LHR. It may be useful in assessing neonatal prognosis and planning perinatal management, such as maternal transfer to a tertiary center where fetal interventions are available.
{"title":"Konjenital Diyafragma Hernisi Tanılı Fetüslerde Prognostik Marker Olarak Mide Pozisyonu","authors":"Merve Öztürk, Atakan Tanacan, Z. Ağaoğlu, Zümrüt ÇALIŞKAN ŞENAY, Özgür Kara, Dilek Sahi̇n","doi":"10.38136/jgon.1276563","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1276563","url":null,"abstract":"Aim: To examine the relationship between stomach position and neonatal survival in congenital diaphragmatic hernia (CDH). \u0000Materials and Method: A total of 36 pregnant women with a diagnosis of fetal CDH, aged between 18-45 years and 22-39 weeks of gestation, who applied Ankara City Hospital Perinatology clinic between December 2019 and December 2022, were analyzed retrospectively. Pregnancies were classified into two categories based on neonatal survival. Demographic characteristics, clinical features and contralateral lung size/head circumference (LHR) ratio, stomach position, and other prognostic indicators were evaluated among the survivor (n=8) and non-survivor (n=22) groups. \u0000Results: The mean maternal age was 29.30 ± 1.02 (range 17-40), and 36% (13/36) of the patients were primigravid. The median gestational week at diagnosis was 25.10 (13.5-37.6). There was no statistically significant difference between the survivor and non-survivor groups in terms of CDH type, liver position, gestational week at diagnosis, and median LHR. Grade 2 stomach position was found to be statistically significantly higher in the survivor group (p=0.01). Operation rate and 1st-5th minute Apgar scores were higher than in the non-survivor group (p=0.02, p=0.01, and p=0.00, respectively). \u0000Conclusion: Stomach position grading in CDH is a practical and applicable method associated with neonatal survival, and grade 2 stomach position may be a marker associated with increased survival in fetuses with CDH regardless of LHR. It may be useful in assessing neonatal prognosis and planning perinatal management, such as maternal transfer to a tertiary center where fetal interventions are available.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"24 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127265416","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bergen Laleli Koç, Duygu Tuğrul Ersak, B. Elmas, K. Can, Özgür Kara, D. Şahın
Aim: This study aimed to document depression and anxiety levels in pregnant women with intrauterine fetal anomalies based on objective measurement inventories, raise awareness of this issue and provide the necessary support to patients. Materials and Method: Forty pregnant women between the ages of 18-41 who were diagnosed with a major fetal anomaly, and decided their pregnancy to continue were included in the study group. Forty pregnant women with a healthy fetus and gestational week and maternal age matched with the study group were included as the control group. The Beck Depression Inventory (BDI) and the Spielberger State-Trait Anxiety Inventory (STAI) were applied to pregnant women. Results: Anxiety and depression levels were compared between pregnant women diagnosed with an intrauterine fetal anomaly and the control group. The mean BDI score was significantly higher in the study group (P=0.008). In the STAI scoring, the mean state anxiety level (P0.001) and the mean trait anxiety score (P=0.001) were found to be statistically higher in the study group compared to the control group. Conclusion: The depressive symptom scores and the state and trait anxiety levels of pregnant women with the intrauterine fetal anomaly, increased compared to the healthy pregnant women. These pregnant women should be provided with professional psychological support and necessary medical assistance during this difficult period.
{"title":"Evaluation of maternal anxiety and depression levels in pregnancies with fetal anomalies","authors":"Bergen Laleli Koç, Duygu Tuğrul Ersak, B. Elmas, K. Can, Özgür Kara, D. Şahın","doi":"10.38136/jgon.1293788","DOIUrl":"https://doi.org/10.38136/jgon.1293788","url":null,"abstract":"Aim: This study aimed to document depression and anxiety levels in pregnant women with intrauterine fetal anomalies based on objective measurement inventories, raise awareness of this issue and provide the necessary support to patients. \u0000Materials and Method: Forty pregnant women between the ages of 18-41 who were diagnosed with a major fetal anomaly, and decided their pregnancy to continue were included in the study group. Forty pregnant women with a healthy fetus and gestational week and maternal age matched with the study group were included as the control group. The Beck Depression Inventory (BDI) and the Spielberger State-Trait Anxiety Inventory (STAI) were applied to pregnant women. \u0000 Results: Anxiety and depression levels were compared between pregnant women diagnosed with an intrauterine fetal anomaly and the control group. The mean BDI score was significantly higher in the study group (P=0.008). In the STAI scoring, the mean state anxiety level (P0.001) and the mean trait anxiety score (P=0.001) were found to be statistically higher in the study group compared to the control group. \u0000Conclusion: The depressive symptom scores and the state and trait anxiety levels of pregnant women with the intrauterine fetal anomaly, increased compared to the healthy pregnant women. These pregnant women should be provided with professional psychological support and necessary medical assistance during this difficult period.","PeriodicalId":119624,"journal":{"name":"Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi","volume":"44 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134173838","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：