Journal of Horticultural Science最新文献

{"title":"پاسخهای ریختشناسی و فیزیولوژیکی نهال پیوندی انگور بیدانه سفید روی پایه ایرانی و خارجی در شرایط تنش خشکی","authors":"داریوش مددی, علی اکبر عبادی, حامد دولتی بانه, وحید عبدوسی, مهدی حدادی نژاد","doi":"10.22059/IJHS.2020.260522.1463","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/IJHS.2020.260522.1463","url":null,"abstract":"تنش خشکی اثرات مختلفی بر رشد و متابولیسم گیاهان گذاشته و از مهمترین فاکتور محدود کننده رشد انگور می‌باشد. به­منظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی صفات ریخت شناسی و تبادلات گازی، انگور بیدانه سفید به­صورت خود ریشه و پیوند شده روی انگور رقم رشه و پایه 1103-P انتخاب شدند. این پژوهش به­صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه سطح تیمار تنش خشکی و با چهار تکرار در سالهای 1395-1394 اجرا گردید. تنش خشکی پس از رشد کافی نهال­ها اعمال گردید. زمان رسیدن نهال­ها به سطوح تنش متوسط و تنش شدید به روش وزنی- حجمی تعیین گردید. پایداری غشای سلولی (MSI)، محتوای نسبی آب برگ (RWC)، سطح  برگ (LA)، نسبت وزن خشک برگ به سطح برگ (LMA)، سطح ویژه برگ (SLA)، میزان کلروفیل a , b ، شدت فتوسنتز (A)، هدایت روزنه­ای (gs) و میزان تعرق (E) اندازه­گیری گردید. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش معنی‌دار MSI و RWC گردید. LA و LMA بین سطوح مختلف تنش اختلاف معنی‌دار نشان داد. در شرایط تنش، مقدار SLA پیوندک روی پایه‌های پیوندی با حالت غیرپیوندی تفاوت معنی‌دار داشت. میزان کلروفیل، شدت فتوسنتز، هدایت روزنه­ای و تعرق با افزایش سطح تنش خشکی به­طور معنی‌دار کاهش یافت. نتایج بررسی صفات مورد اندازه‌گیری بیانگر تأثیر مثبت پایه‌های مورد استفاده بر افزایش میزان تحمل انگور حساس بیدانه سفید پیوندی به شرایط خشکی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی بوده و بر اساس یافته­های این پژوهش پایه ایرانی رشه همانند پایه مشهور 1103-P آمریکایی تحمل خوبی به شرایط تنش خشکی را در پیوندک انگور بیدانه سفید القا نمود.","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"1 1","pages":"353-367"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91304911","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"تأثیر کاربرد کود زیستی حاوی باکتری Pantoea agglomerans در مقایسه با کود اوره بر رشد و کیفیت چمن","authors":"نادیا امامی, اکبر حسنی, علی رضا واعظی, محمد بابااکبری ساری","doi":"10.22059/IJHS.2020.288515.1714","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/IJHS.2020.288515.1714","url":null,"abstract":"کاربرد کودهای زیستی سازگار با محیط زیست و جایگزینی آن با کودهای شیمیایی می­تواند به­عنوان یکی از گزینه­های مدیریت تغذیه‌ای چمن مطرح باشد. در این پژوهش تأثیر کاربرد کود زیستی محتوی باکتری Pantoea agglomerans بر رشد و کیفیت چمن و مقایسه آن با کود اوره مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش روی چمن اسپیدی گرین در گلدان و در گلخانه با چهار تیمار کشت چمن به روش متعارف (Gr)، کاربرد کود اوره معادل 100 کیلوگرم در هکتار (GrU)، کاربرد باکتری تثبیت‌کننده نیتروژن Pantoea agglomerans (GrPA)، کاربرد باکتری Pantoea agglomerans و باکتری­های تنظیم کننده رشد (GrPP) و در سه تکرار انجام شد. طبق نتایج، بیشترین وزن ‌تر در تیمار GrU مشاهده شد. تیمارهای GrPA و GrPP نیز بعد از تیمار اوره تأثیر مثبت بر وزن‌ تر گیاه داشتند. کارایی کود زیستی بر مبنای وزن خشک، در تیمار GrPA و GrPP به ترتیب برابر با 9/32 و 6/11 درصد بود. به­ کار بردن کود زیستی محتوی Pantoea agglomerans به تنهایی یا همراه با باکتری­های محرک رشد سبب افزایش معنی­دار کیفیت ظاهری چمن نسبت به تیمار شاهد شد، اما از تیمار کود اوره کمتر بود. کودهای زیستی همچنین در مقایسه با تیمار شاهد سبب افزایش غلظت نیتروژن، پتاسیم، منگنز و روی در برگ­های چمن شدند. به طور کلی بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد باکتری Pantoea agglomerans به عنوان یک تثبیت‌کننده نیتروژن تأثیر مثبتی بر رشد و کیفیت چمن دارد و می­توان از آن به عنوان جایگزین بخشی از کود اوره استفاده نمود.","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"1 1","pages":"341-351"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"72899037","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"اثر کمآبیاری بعد از شروع رنگگیری بر عمکلرد، کیفیت حبهها و کارایی مصرف آب انگور رقم های کشمشی و صاحبی","authors":"مرجان آشوری, محمود قاسم نژاد, محمدحسن بیگلوئی","doi":"10.22059/IJHS.2017.236292.1276","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/IJHS.2017.236292.1276","url":null,"abstract":"در این پژوهش، تاثیر تیمار کم­آبیاری پس از شروع رنگ­گیری بر عملکرد و کیفیت حبه­های انگور رقم های کشمشی و صاحبی به‌صورت آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی ارزیابی شد. تیمارها شامل آبیاری 100 درصد نیاز تبخیر و تعرق گیاه (شاهد) و کم‌آبیاری در سه سطح 40، 60 و 80 درصد از شاهد پس از تغییر رنگ حبه­ها تا برداشت بودند. نتایج نشان داد بین تیمار شاهد و کم­آبیاری80 درصد تفاوت معنی­داری از نظر عملکرد، میانگین وزن حبه­ها و خوشه­ها مشاهده نشد، اما سطوح 40 و 60 درصد کم‌آبیاری به­ترتیب باعث افت 22 و 37 درصدی عملکرد حبه­ها نسبت به شاهد شد. تیمار 40 درصد کم‌آبیاری باعث افزایش قند در رقم کشمشی شد، اما در رقم صاحبی کم‌آبیاری باعث کاهش قند گردید. به­علاوه، کم‌آبیاری باعث کاهش نسبت قند به اسید گردید. بالاترین مقدار فنل ‌کل در رقم کشمشی در تیمار کم­آبیاری80 درصد و در رقم صاحبی در تیمار 40 درصد مشاهده شد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی رقم کشمشی و صاحبی به‌ترتیب 45 و 34 درصد نسبت به شاهد در تیمار 40 و 80 درصد افزایش یافت. تیمار کم‌آبیاری 80 درصد توانست باعث کاهش مصرف آب تا 20 درصد در مقایسه با شاهد شود، بدون آنکه کاهش معنی­دار در کارایی مصرف آب دیده شود. به‌طورکلی، کم­آبیاری 80 درصد برای حفظ عملکرد رقم های انگور کشمشی و صاحبی بدون تأثیر سوء بر کیفیت میوه توصیه می­شود.","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"12 1","pages":"305-315"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"86927169","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"canonical correlation between morphological and phytochemical characteristics of five varieties of phalaenopsis orchids","authors":"F. Bidarnamani, Seyyed Najmoddin Mortazavi, Y. Shiri","doi":"10.22067/JHS.2021.69819.1042","DOIUrl":"https://doi.org/10.22067/JHS.2021.69819.1042","url":null,"abstract":"Introduction: Phalaenopsis is one of the beautiful and commercial species of orchid family that there is little research on its medicinal properties. Phalaenopsis orchids can be grown outdoors in warm, humid conditions that are damp but not wet, in a location that is shady but bright. Since the introduction of orchid meristem culture in 1960, branching in micro-propagation methods develop based on using two clearly different culture schemes. It have been used from medicinal properties of orchids for anti-rheumatic, anti-inflammatory, anti-viral, anti-cancer, anti-seizure, diuretic, nutrient protection, relaxation, anti-aging, wound healing, hypoglycemia, anti-tumor, antimicrobial, antibacterial, anti-oxidants and anti-diarrhea.Material and Methods: The purpose of this study was to evaluate the canonical correlation between morphological and phytochemical characteristics of five phalaenopsis orchid varieties: Nottingham, Bucharest, Andorra, Memphis, and Dubrovnik. Micro-propagation of orchid seeds was performed after sterilization of capsules by bleach and ethanol. Leaf and root organs of 5 orchid varieties were harvested from Chen medium in Institute of Agricultural Research, University of Zabol, on 2020. The sliced samples were dried in an oven at 50 °C for 72 hours, after separating the leaves and roots of each variety. The powdered leaves and roots of each variety (5 g) were separately immersed in 50 ml of ethanol for 24 hours at room temperature. Then the extracts were placed on a shaker at room temperature at 120 rpm.Result and discussion: The results showed that the first two canonical variables were significant and third variable was not significant. The first canonical variable has the highest special value of 65.83 and the second and third canonical variables have 4.59 and 0.10 special values, respectively. According to this research the first canonical variable with the highest special values, square of canonical correlation and the most cumulative percentages should be studied in all morphological and phytochemical characteristics. Significant canonical correlation in morphological characteristics fit 94% of the total variance of physiological variables, while significant canonical variables in phytochemical characteristics fit 100% of the variance of phytochemical characteristics. Due to the fact that phalaenopsis orchid flower has many leaf and root wastes, the findings of this study show that due to the medicinal properties of this plant, we can reduce the waste of this plant in greenhouses and production centers of this flower. In this study, the amount of phenol, flavonoid and antioxidants were determined. Also the relationship between morphological and phytochemical traits showed that this plant has medicinal properties. The lowest number of leaves belongs to Memphis variety and the highest number of leaves belongs to Nottingham variety, among the studied varieties. Therefore, it can be concluded that the roots are longer and sho","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"40 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82268691","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Effect of glucose, fructose, and sucrose on vase life, antioxidants enzymes, and some physiologic parameters of carnation cv. ‘Yellow Candy’ cut flower","authors":"B. Kaviani, Ameneh Rostami","doi":"10.22067/JHS.2021.68976.1023","DOIUrl":"https://doi.org/10.22067/JHS.2021.68976.1023","url":null,"abstract":"Introduction: Carnation (Dianthus caryphyllus L.), from Caryophyllaceae family, is one of the most important cut flowers in the world that its short vase life reduces the economic value. Postharvest longevity of cut flowers can be prolonged using carbohydrates (sugars) in a vase jar. Cut flowers undergo some physiological and biochemical changes that often lead to an early senescence. To delay the aging process in cut flowers, it is necessary to evaluate many aspects of preparation for storage conditions, especially preservative solutions that affect the quality and longevity of these flowers. Many flowers are harvested before they are fully developed, to ensure a long postharvest life and to minimize mechanical damages that might occur during handling. The growth and development of flower buds on cut flowers require food (especially carbohydrates), which is stored in the leaves and stems. These stored carbohydrates can be mobilized for the flower bud to use but maybe they are insufficient when the buds are harvested at a tight-bud stage. To maintain metabolic activities, including respiration, even for cut flowers that have reached full development, it is necessary to provide adequate reserves to achieve acceptable postharvest life. When stored materials are low, leaves and flowers age faster and the petals fade. Under these conditions, supplements can be provided to the flowers by adding sugars such as glucose, fructose and sucrose to the vase solutions. However, it is important to note that a sugar solution is also suitable for the growth of microorganisms, so that an antimicrobial agent should be added to the vase solution as well. Many researches were carried out on prolonging the vase life of cut carnation flowers with different preservative solutions together with an antimicrobial agent. Studies on postharvest longevity of cut carnation flowers using sugars as preservative solutions is low. Therefore, the aim of the present study was to evaluate the effect of sugars (glucose, fructose and sucrose) and application time on vase life and some physiological parameters of carnation cv. “Yellow Candy” cut flowers.Materials and Methods: A factorial experiment based on completely randomized design in three replicates was performed in order to investigate the effect of different levels (0, 50 and 100 g/L) of three types of sugars (glucose, fructose, and sucrose) and two sugar application times (the first and second 24 h) on vase life of carnation cv. \"Yellow Candy\" cut flowers. Some other traits such as water uptake, dry mater, relative fresh weight, protein and carotenoid of petal, leaf chlorophyll, POD and SOD enzymes activity and MDA were also measured. The statistical analysis of data was performed using Statistical Package for Social Sciences (SPSS) v 16.0. Least significant difference (LSD) test at P < 0.05 was used to find out the significance of differences among the mean values.Results and Discussion: Results showed that the effect of diff","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"59 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"73582871","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"تأثیر متیل جاسمونات و اسید سالیسیلیک در تغییرات آنزیمهای آنتیاکسیدان، بیان ژن bapt و بیوسنتز تاکسانها در گیاهچههای حاصل از کشت درونشیشهای فندق رقم سگورب (Corylus avellana L cv. ‘Segorb’)","authors":"رحیمه همتی گوگه, محمدرضا فتاحی مقدم, مجید شکرپور, محمدرضا نقوی, علیداد ورشوچی","doi":"10.22059/IJHS.2020.292876.1739","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/IJHS.2020.292876.1739","url":null,"abstract":"تاکسول به­عنوان یک دارو با منشأ گیاهی در درمان سرطان‌های مختلف استفاده می‌گردد. گیاه فندق (Corylus avellana L.) به­عنوان یک منبع جایگزین برای تأمین تاکسول مطرح شده و توجه زیادی را بخود معطوف کرده است. در این مطالعه، تأثیر دو الیسیتور متیل جاسمونات و اسید سالیسیلیک بر روی گیاهچه‌های حاصل از کشت درون­شیشه­ای فندق رقم سگورب مورد بررسی قرار گرفت. فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی PAL، کاتالاز، PPO، SOD و نیز محتوی پراکسید هیدورژن مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین این تحقیق، با هدف ارزیابی بیان ژن‌های txs، dbat و bapt  بیوسنتز و تولید تاکسان‌ها انجام شد. بررسی میزان فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و محتوی پراکسید هیدروژن حاکی از تأثیر معنی‌دار الیسیتورها در افزایش محتوی H2O2 و افزایش فعالیت آنزیم­های مورد مطالعه در تیمارهای مؤثر بر افزایش متابولیت­ها بود. ژن‌های txs و dbat در فندق رقم سگورب بیان نشدند. بیشترین میزان بیان ژن bapt به­ترتیب در تیمار با اسید سالیسیلیک در غلظت 1/0 میلی­مولار در روز دوم و در تیمار با متیل جاسمونات در غلظت 1/0 میلی­مولار در روز چهارم بود و بالاترین مقدار تاکسان‌ها به­ترتیب در تیمار با متیل جاسمونات 1/0 میلی­مولار و اسید سالیسیلیک 2/0 و 1/0 میلی­مولار به‌دست آمد، به طوری که نسبت به شاهد هشت برابر افزایش نشان داد. در کل، میزان تاکسان­ها از روز دوم تا روز 16 نسبت به شاهد بیشتر بود. بیشترین مقدار 10-deacetyltaxol و تاکسول مربوط به روز چهارم بعد از اعمال الیسیتور بود. در مجموع، هر دو الیسیتور متیل­جاسمونات و اسید سالیسیلیک باعث افزایش بیان نسبی ژنbapt  شدند.","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"3 1","pages":"225-242"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-05-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84615318","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"ارزیابی کاربرد زئولیت بر ویژگیهای کمی و کیفی گیاه دارویی کارلا (Momordica charantia L.) در شرایط کمآبیاری","authors":"مهرداد بروشکی, براتعلی فاخری, نفیسه مهدی نژاد, مهدی آران, علی مشهدی","doi":"10.22059/IJHS.2019.272824.1577","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/IJHS.2019.272824.1577","url":null,"abstract":"به‌منظور بررسی اثر زئولیت بر ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی کارلا تحت تیمارهای کم‌آبیاری، آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال ۱۳97- 1396 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش کم‌آبی در سه سطح (90، 70 و 50 درصد ظرفیت زراعی) و زئولیت در چهار سطح (صفر، 20، 30 و 40 گرم در هر کیلوگرم خاک گلدان) اعمال گردید. نتایج نشان داد کاربرد زئولیت سبب افزایش وزن تر و خشک میوه، قطر میوه و تعداد میوه در بوته شد و کم‌آبیاری اثر کاهشی بر صفات ذکرشده داشت. کاربرد زئولیت در تمامی سطوح کم‌آبیاری سبب افزایش طول بوته، طول میوه، عملکرد میوه، کلروفیل a، b و کارتنویید، ویتامین C و آلکالویید گردید، به‌طوری­که بیشترین مقدار این صفات در تیمار 40 گرم زئولیت در کیلوگرم خاک حاصل شدند. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می­توان کاربرد زئولیت را درکاهش اثرات نامطلوب کم‌آبیاری بر صفات کمی و کیفی گیاه دارویی کارلا، مثبت ارزیابی کرد.","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"411 1","pages":"35-46"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-05-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82905517","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Influence of Urea on Some Growth Responses and Nutrients of Spinach (Spinacia oleracea L.) under Different Levels of Soil Salinity","authors":"S. Moradi, Leyla Jahanban, Leyla Gheyratie Aarani, J. Sheikhi, A. Ronaghi","doi":"10.22067/JHS.2021.60687.0","DOIUrl":"https://doi.org/10.22067/JHS.2021.60687.0","url":null,"abstract":"Introduction: Salinity is an environmental problem in the world, especially in arid and semi-arid regions. High amounts of salts like sodium chloride (NaCl) in the soils and water have destructive effects on yield of plants. The harmful effects of salinity on plant growth are related to the low osmotic potential of the soil solution (water stress), the nutritional imbalance, the specific ion effect (salt stress), or the combination of these factors. The relationship between salinity and plant mineral nutrition is complicated. Under salinity stress, occurs the sodium and chlorine accumulation, resulting in ionic imbalance and the deficiency symptoms of nutrients in plants. The sodium (Na+) competes with the uptake of potassium (K+), calcium (Ca2+) and magnesium (Mg2+) by plant, and the chlorine (Cl-) with the uptake of nitrates (NO3-), phosphates (PO43-) and sulfates (SO42-). \u0000Materials and Methods: In order to evaluate the tolerance of spinach cv. “virofly” to salinity levels in application with different nitrogen rates, a greenhouse experiment was conducted as completely randomized design based on factorial arrangement with three replications at Shiraz University Agricultural Faculty. Treatments include four levels of salinity (without salinity, 1, 2 and 3 gr of sodium chloride per kg of soil, equivalents to 0.7, 4.5, 8 and 11.5 dS/m in saturated solution extract of soil, respectively), and five levels of nitrogen (unfertilized, 75, 150, 225 and 300 mg N/kg of soil) as urea source. Nitrogen treatments were applied in two installments in water soluble (half before planting and another half, 20 days after planting). In order to prevent sudden stress, saline treatments were applied gradually after complete plant establishment with irrigation water. The irrigation of the pots was carried out with distilled water and at field capacity. After 56 days of sowing, in every pot the spinach shoots were discarded near the surface of the soil and the required parameters were measured. \u0000Results and Discussion: The application of 4.5 and 8 dS/m salinity had no significant effect (≤0.05) on the relative yield and spinach leaf area, but 11.5 dS/m salinity significantly (≤0.05) decreased relative yield and spinach leaf area compared to without salinity level, 4.5 and 8 dS/m. Nitrogen application (75 and 150 mg/kg of soil) alleviated negative effect of salinity on yield and leaf area. Application of 225 and 300 mg N/kg of soil with 11.5 dS/m salinity significantly decreased the relative yield of spinach. The highest and lowest shoot water content changes in salinity conditions were observed in no-nitrogen application and 150 mg N/kg application, respectively, which shows that the application of nitrogen in the medium level controls the water changes in the spinach plants. In this study, increasing the amount of nitrogen at all levels of salinity, elevated the shoot water content. The tolerant plant species in the face of environmental stresses maintain the water c","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"11 1","pages":"1-12"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-05-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74427533","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"اثر سالیسیلیکاسید و متیل جاسمونات بر تولید فنل، فلاونوئید و رنگدانههای کالوس گیاه پروانش (Catharanthus roseus L.)","authors":"عطیه نیازآذری, ویدا چالوی, سارا کبیرنتاج","doi":"10.22059/IJHS.2019.263384.1496","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/IJHS.2019.263384.1496","url":null,"abstract":"محرک­های غیر زیستی سالیسیلیک‌اسید (SA) و متیل جاسمونات (MJ) می‌توانند سبب افزایش تولید متابولیت­های ثانویه گیاهان شوند. در این پژوهش، اثر SA و MJ بر وزن تر، میزان فلاونوئید، فنل کل و رنگدانه­های کالوس پروانش در دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. فاکتور اول در هر آزمایش غلظت­ محرک غیر­زیستی SA یا MJ در چهار سطح صفر، 50، 100 و 200 میکرومولار و فاکتور دوم، مدت زمان استفاده از غلظت­های مختلف محرک­ها در دو سطح  5 و 10 روز بود که هر دو آزمایش با سه تکرار انجام شدند. بر اساس نتایج اثر متقابل زمان و SA بر کلیه صفات، به­غیر از وزن تر کالوس و آنتوسیانین، معنی‌دار شد و اثر متقابل زمان و MJ بر میزان فنل کل، کلروفیل و کاروتنوئید معنی‌دار گردید (01/0P<). بیشترین میزان فنل کل (123/55 میلی­گرم در گرم وزن تر) مربوط به تیمار 100 میکرو­مولار MJ در 5 روز بود و بیشترین میزان فلاونوئید (467/21 میلی­گرم در گرم وزن تر) در تیمار 50 میکرو­مولار SA در 5 روز به‌دست آمد. بنابراین، غلظت­های 50 و 100 میکرومولار محرک­های غیر­زیستی SA و MJ در 5 روز می‌توانند برای افزایش میزان فلاونوئید و فنل کل کالوس پروانش مورد استفاده قرار گیرند.","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"10 1","pages":"1-10"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-05-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"90045086","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"مطالعه اثر ورمیکمپوست و بیوچار بر رشد، عملکرد وکارایی مصرف آب بادنجان (Solanum melongena L.) در شرایط مزرعه","authors":"محسن ابراهیمی, محمد کاظم سوری, امیرعباس موسوی, نوازاله صاحبانی","doi":"10.22059/IJHS.2020.312287.1861","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/IJHS.2020.312287.1861","url":null,"abstract":"به منظور بررسی تأثیر ورمی‌کمپوست و دو نوع بیوچار (بیوچار خرما و پسته) بر عملکرد و کارایی مصرف آب بادنجان در شرایط مزرعه. آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول ورمی‌کمپوست در دو سطح (صفر، 1500 گرم در مترمربع) و عامل دوم بیوچار در سه سطح (صفر، 500 گرم بیوچار خرما و 500 گرم بیوچار پسته در متر مربع) بود. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه در ترکیب تیماری کاربرد ورمی‌کمپوست و بیوچار خرما به‌دست آمد. بیشترین مقدار کلروفیل a و b مربوط به تیمار کاربرد ورمی‌کمپوست بود. همچنین نتایج نشان داد اثر بیوچار و اثر متقابل ورمی‌کمپوست و بیوچار بر تعداد میوه در بوته معنی‌دار بود. بیشترین تعداد میوه در بوته (۶۳/۱۳) در تیمار کاربرد ورمی‌کمپوست و بیوچار خرما به‌دست آمد. کاربرد ورمی‌کمپوست باعث دست یابی به بیشترین وزن متوسط میوه شد. بیشترین عملکرد کل (۷۲۳۳ گرم در بوته) و کارایی مصرف آب (۱۶/۱۱ کیلوگرم بر متر مکعب) در ترکیب تیماری مصرف ورمی‌کمپوست و بیوچار خرما مشاهده شد.","PeriodicalId":15968,"journal":{"name":"Journal of Horticultural Science","volume":"5 1","pages":"23-33"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-05-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"90302643","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}