Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.4467/20843933st.21.011.13655
Michael Kuhn
German Kazan”: Imagological Analysis of Guzel Yakhina’s Literary Works| The capital of the Republic of Tatarstan is a multicultural city. It is a combination of “Russian,” “Tatar” and, not least, “German elements”. The writer Guzel Yakhina has repeatedly addressed this cultural diversity in her literary works. In them a native of Kazan explores the past and present of the city. Excellent knowledge of German language and culture allows her to study in detail the “German trace” in the history of the capital of Tatarstan to determine its status. The article offers a brief imagological analysis of the images of “German Kazan” presented in the novel Zuleikha and the essay Garden on the Border, or the Garden “Russian Switzerland”. The imagological study conducted at the macro-, meso- and micro-levels shows that in Yakhina’s literary works the images of “German Kazan” are equivalent to the images of “Russian Kazan” or “Tatar Kazan.” The “German elements” are firmly rooted inthe texture of the city and have been an integral part of its cultural code for several centuries. At the same time, following the novel and the essay, they do not have the status of an exotic “foreign,” but a familiar “other.” „Niemiecki Kazań”: imagologiczna analiza utworów Guzel Jachiny Stolica Republiki Tatarstanu to miasto wielokulturowe. To połączenie „rosyjskiego”, „tatarskiego” i, co nie mniej ważne, „niemieckiego” pierwiastka. Pisarka Guzel Jachina wielokrotnie odnosiła się do tej różnorodności kulturowej w swoich tekstach literackich. Rdzenny mieszkaniec Kazania odkrywa w nich przeszłość i teraźniejszość miasta. Doskonała znajomość języka i kultury niemieckiej pozwala autorce na szczegółowe zbadanie „niemieckiego śladu” w historii stolicy Tatarstanu w celu określenia jego statusu. Artykuł zawiera krótką analizę imagologiczną obrazów „niemieckiego Kazania”, przedstawionych w powieści Zulejkaotwiera oczy i eseju Ogród na granicy, czyli Ogród „Rosyjska Szwajcaria”. Badania imago-logiczne, przeprowadzone na poziomach makro-, mezo- i mikro-, pokazują, że w dziełach literackich Jachiny obrazy „niemieckiego Kazania” są równoważne obrazom „rosyjskiego Kazania” czy „tatarskiego Kazania”. „Elementy niemieckie” są mocno zakorzenione w strukturze miasta i od kilku stuleci stanowią integralną część jego kodu kulturowego. Jednocześnie, w powieści i eseju, nie mają one statusu egzotycznego Obcego, ale znajomego Innego.
《德国喀山》:古泽尔·雅希纳文学作品的意象分析|鞑靼斯坦共和国首都是一座多元文化的城市。它是“俄罗斯”、“鞑靼”和“德国元素”的结合。作家Guzel Yakhina在她的文学作品中多次提到这种文化多样性。在书中，一位喀山本地人探索了这座城市的过去和现在。出色的德语语言和文化知识使她能够详细研究鞑靼斯坦首都历史上的“德国痕迹”，以确定其地位。本文对小说《苏列卡》和散文《边境花园》或《俄罗斯瑞士花园》中出现的“德国喀山”形象进行了简要的意象分析。从宏观、中观和微观三个层面进行的意象学研究表明，在雅希娜的文学作品中，“德国喀山”的形象等同于“俄罗斯喀山”或“鞑靼喀山”的形象。“德国元素”深深植根于这座城市的肌理中，几个世纪以来一直是其文化代码的组成部分。与此同时，继小说和散文之后，他们不再具有异域的“异域”地位，而是熟悉的“他者”地位。“哈萨克人”:意象分析学utworów古泽尔·贾奇尼，爱沙尼亚共和国鞑靼斯坦人，对文化的理解。致połączenie " rosyjskiego "， " tatarskiego " i, co nie mniej ważne， " niemieckiego " pierwiastka。Pisarka Guzel Jachina wielokrotnie odnosiła siodo tej różnorodności kulturowej w swoich tekstach literackich。Rdzenny mieszkaniec Kazania odkrywa wniich przeszłość i teraźniejszość miasta。Doskonała znajomość języka i cultural niemieckiej pozwala auce na szczegółowe zbadanie“niemieckiej śladu”w history history history Tatarstanu w celu określenia jego statusu。artykuzzwiera krótką analyizizizimagologicznze obrazów“niemieckigo Kazania”，przedstawionych w powieści zulejkaottwiera oczy i eseju Ogród na granicy, czyli Ogród“Rosyjska Szwajcaria”。Badania imago-logiczne, przeproadzone na poziomach makro-， mezo- i mikro-， pokazujjozz， że w dziełach literackich jachinobrazom“niemieckigo Kazania”szobrazom“rosyjskiego Kazania”czy“tatarskiego Kazania”。元素niemieckie " skomono zakorzenione w struckturze miasta i old kilku stuleci stanowize integralne część jego kodu kulturowego。Jednocześnie, w powieści i eseju, nie majoone statusu egzotycznego Obcego, ale znajomego Innego。
{"title":"«Немецкая Казань»: имагологический анализ художественных произведений Гузель Яхиной","authors":"Michael Kuhn","doi":"10.4467/20843933st.21.011.13655","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.011.13655","url":null,"abstract":"German Kazan”: Imagological Analysis of Guzel Yakhina’s Literary Works| The capital of the Republic of Tatarstan is a multicultural city. It is a combination of “Russian,” “Tatar” and, not least, “German elements”. The writer Guzel Yakhina has repeatedly addressed this cultural diversity in her literary works. In them a native of Kazan explores the past and present of the city. Excellent knowledge of German language and culture allows her to study in detail the “German trace” in the history of the capital of Tatarstan to determine its status. The article offers a brief imagological analysis of the images of “German Kazan” presented in the novel Zuleikha and the essay Garden on the Border, or the Garden “Russian Switzerland”. The imagological study conducted at the macro-, meso- and micro-levels shows that in Yakhina’s literary works the images of “German Kazan” are equivalent to the images of “Russian Kazan” or “Tatar Kazan.” The “German elements” are firmly rooted inthe texture of the city and have been an integral part of its cultural code for several centuries. At the same time, following the novel and the essay, they do not have the status of an exotic “foreign,” but a familiar “other.” „Niemiecki Kazań”: imagologiczna analiza utworów Guzel Jachiny Stolica Republiki Tatarstanu to miasto wielokulturowe. To połączenie „rosyjskiego”, „tatarskiego” i, co nie mniej ważne, „niemieckiego” pierwiastka. Pisarka Guzel Jachina wielokrotnie odnosiła się do tej różnorodności kulturowej w swoich tekstach literackich. Rdzenny mieszkaniec Kazania odkrywa w nich przeszłość i teraźniejszość miasta. Doskonała znajomość języka i kultury niemieckiej pozwala autorce na szczegółowe zbadanie „niemieckiego śladu” w historii stolicy Tatarstanu w celu określenia jego statusu. Artykuł zawiera krótką analizę imagologiczną obrazów „niemieckiego Kazania”, przedstawionych w powieści Zulejkaotwiera oczy i eseju Ogród na granicy, czyli Ogród „Rosyjska Szwajcaria”. Badania imago-logiczne, przeprowadzone na poziomach makro-, mezo- i mikro-, pokazują, że w dziełach literackich Jachiny obrazy „niemieckiego Kazania” są równoważne obrazom „rosyjskiego Kazania” czy „tatarskiego Kazania”. „Elementy niemieckie” są mocno zakorzenione w strukturze miasta i od kilku stuleci stanowią integralną część jego kodu kulturowego. Jednocześnie, w powieści i eseju, nie mają one statusu egzotycznego Obcego, ale znajomego Innego.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"301 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79678927","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.4467/20843933st.21.007.13651
K. Jęczmińska
The article discusses J.M. Coetzee’s Diary of a Bad Year to argue that although the main protagonist’s views upon social, ethical, political, and scientific matters may be described as rather pessimistic, the novel still portrays artistic creation as a source of solace, hope, and a motivation for improvement in human life. The validity of the protagonist’s despondent outlook upon human life is undermined by the tripartite composition of the narrative, in which his opinions are questioned when juxtaposed with the alternative views voiced by the other characters. It is argued in particular that the story narrated in the novel reinforces the image of the positive role of literature in human existence. W poszukiwaniu nadziei w Diary of a Bad Year J.M. Coetzeego Niniejszy artykuł omawia Diary of a Bad Year J.M. Coetzeego w celu wykazania, że chociaż poglądy głównego bohatera na kwestie społeczne, etyczne, polityczne i naukowe można określić jako dość pesymistyczne, powieść przedstawia jednak twórczość artystyczną jako źródło ukojenia, nadziei i motywację do doskonalenia w życiu człowieka. Zasadność posępnego spojrzenia głównego bohatera na życie ludzkie jest zakwestionowana przez trójdzielną kompozycję narracji, w której jego opinie są podważane w zestawieniu z alternatywnymi poglądami pozostałych postaci. Tekst w szczególności dowodzi, że ukazana w powieści historia bohaterów umacnia obraz pozytywnej roli literatury w ludzkim istnieniu.
本文讨论了J.M.库切的《糟糕的一年日记》，认为尽管主人公对社会、伦理、政治和科学问题的看法可能被描述为相当悲观，但小说仍然将艺术创作描绘为安慰、希望和改善人类生活的动力。主人公对人类生活的悲观看法的有效性被叙事的三部分构成所破坏，其中他的观点与其他角色表达的不同观点并置时受到质疑。作者特别指出，小说中的故事强化了文学对人类生存的积极作用。W poszukiwaniu nadziei W糟糕的一年的日记J.M. CoetzeegoNiniejszy artykułomawia糟糕的一年的日记J.M. Coetzeego W celu wykazania,że chociażpoglądy głownego bohatera na kwestie热点łeczne, etyczne, polityczne我naukowe莫żna okreś李ćjako做śćpesymistyczne, powieśćprzedstawia jednak tworczośćartystycznąjakoź杆ło ukojenia nadziei我motywację做doskonalenia Wżyciu człowieka。Zasadność posępnego spojzenia głównego bohatera na życie ludzkie jest zakwestionowana przez trójdzielną kompozycjje narracji, w której jego opinion szeo podważane w zestawieniu z alternatywnymi poglądami pozostałych postaci。天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津天津。
{"title":"In Search of Hope in J.M. Coetzee’s Diary of a Bad Year","authors":"K. Jęczmińska","doi":"10.4467/20843933st.21.007.13651","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.007.13651","url":null,"abstract":"The article discusses J.M. Coetzee’s Diary of a Bad Year to argue that although the main protagonist’s views upon social, ethical, political, and scientific matters may be described as rather pessimistic, the novel still portrays artistic creation as a source of solace, hope, and a motivation for improvement in human life. The validity of the protagonist’s despondent outlook upon human life is undermined by the tripartite composition of the narrative, in which his opinions are questioned when juxtaposed with the alternative views voiced by the other characters. It is argued in particular that the story narrated in the novel reinforces the image of the positive role of literature in human existence. W poszukiwaniu nadziei w Diary of a Bad Year J.M. Coetzeego Niniejszy artykuł omawia Diary of a Bad Year J.M. Coetzeego w celu wykazania, że chociaż poglądy głównego bohatera na kwestie społeczne, etyczne, polityczne i naukowe można określić jako dość pesymistyczne, powieść przedstawia jednak twórczość artystyczną jako źródło ukojenia, nadziei i motywację do doskonalenia w życiu człowieka. Zasadność posępnego spojrzenia głównego bohatera na życie ludzkie jest zakwestionowana przez trójdzielną kompozycję narracji, w której jego opinie są podważane w zestawieniu z alternatywnymi poglądami pozostałych postaci. Tekst w szczególności dowodzi, że ukazana w powieści historia bohaterów umacnia obraz pozytywnej roli literatury w ludzkim istnieniu.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"25 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88411801","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.4467/20843933st.21.006.13650
Alicja Lasak
The aim of the paper is to explore how the myth of Dunkirk is depicted in one of contemporary British historical novels, Lissa Evans’s Their Finest Hour and a Half (2009). With reference to relevant examples from the novel, it is asked if the myth is cultivated or debunked. The article poses the question whether the novel evokes nostalgia for national unity, conveys a hopeful message about more equal opportunities for women than before the war, or reassesses history in a tragicomic manner. Three aspects addressed in Their Finest Hour and a Half are taken into consideration, namely, first, women’s role in myth-making; second, soldiers’ attitude towards uplifting myths surrounding the evacuation of Dunkirk; third, the impact of propaganda films on those living in the 1940s and facing the harsh reality of the war. Rekonstrukcja mitu Dunkierki w powieści Lissy Evans Their Finest Hour and a Half Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób mit Dunkierki został przedstawiony w jednej ze współczesnych brytyjskich powieści historycznych – Their Finest Hour and a Half (2009) Lissy Evans. Odwołując się do konkretnych przykładów z powieści, zadajemy sobie pytanie, czy mit jest nadal kultywowany, czy też kontestowany. Artykuł stawia pytanie, czy powieść wywołuje nostalgię za jednością narodową, niesie optymistyczne przesłanie o równiejszych szansach kobiet w trakcie wojny aniżeli przed nią, czy też w sposób tragikomiczny dokonuje ponownej oceny historii. Pod uwagę brane są trzy aspekty, o których traktuje Their Finest Hour and a Half, a mianowicie, po pierwsze, rola kobiet w tworzeniu mitów; po drugie, stosunek żołnierzy do podnoszących na duchu mitów związanych z ewakuacją Dunkierki; po trzecie, wpływ filmów propagandowych na ludzi żyjących w latach 40. XX wieku i zmagających się z trudną rzeczywistością wojny.
本文的目的是探讨敦刻尔克神话是如何在当代英国历史小说之一，丽莎·埃文斯的《他们最好的一个半小时》(2009)中被描绘出来的。参考小说中的相关例子，有人问这个神话是被培养出来的还是被揭穿的。这篇文章提出了这样一个问题:这部小说是唤起了对民族团结的怀念，还是传达了一种希望的信息，即女性比战前有了更平等的机会，还是以悲喜剧的方式重新评估了历史。《她们最美的一个半小时》从三个方面进行了探讨:第一，女性在神话创造中的作用;第二，士兵们对敦刻尔克大撤退令人振奋的神话的态度;第三，宣传片对生活在20世纪40年代、面对残酷战争现实的人们的影响。Rekonstrukcja mitu Dunkierki w powieści Lissy Evans他们最好的一小时半(2009)artykułu jest zbadanie, w jaki sposób mit Dunkierki zostazprzedstawiony w jednejze współczesnych brytyjskich powieści historycznych -他们最好的一小时半(2009)。Odwołując siodokonkretnych przykładów z powieści，扎达杰米·索比·皮塔涅，czy mitjest纳达尔·库尔蒂瓦尼，czy tedokontithwany。artykuowstawia pytanie, czy powieść wywołuje nostalgigiza jednością narodowze, niesie optymistyczne przesłanie o rów-niejszych szansach kobiet w trakcie wojny aniżeli prized nioza, czy tezew sposób tragikomiczny dokonuje ponownej世纪历史。Pod uwagebraneszy aspekty, o których traktuje Their Finest Hour and Half, a mianowicie, po pierwsze, rola kobiet w . twerzeniu mitów;po druggie, stosunek żołnierzy do podnoszących na duchu mitów związanych z ewakuacjje Dunkierki;Po trzecie, wpływ filmów宣传部和宣传部żyjących第40页。@ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @
{"title":"Revisiting the Myth of Dunkirk: Lissa Evans’s Their Finest Hour and a Half","authors":"Alicja Lasak","doi":"10.4467/20843933st.21.006.13650","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.006.13650","url":null,"abstract":"The aim of the paper is to explore how the myth of Dunkirk is depicted in one of contemporary British historical novels, Lissa Evans’s Their Finest Hour and a Half (2009). With reference to relevant examples from the novel, it is asked if the myth is cultivated or debunked. The article poses the question whether the novel evokes nostalgia for national unity, conveys a hopeful message about more equal opportunities for women than before the war, or reassesses history in a tragicomic manner. Three aspects addressed in Their Finest Hour and a Half are taken into consideration, namely, first, women’s role in myth-making; second, soldiers’ attitude towards uplifting myths surrounding the evacuation of Dunkirk; third, the impact of propaganda films on those living in the 1940s and facing the harsh reality of the war. Rekonstrukcja mitu Dunkierki w powieści Lissy Evans Their Finest Hour and a Half Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób mit Dunkierki został przedstawiony w jednej ze współczesnych brytyjskich powieści historycznych – Their Finest Hour and a Half (2009) Lissy Evans. Odwołując się do konkretnych przykładów z powieści, zadajemy sobie pytanie, czy mit jest nadal kultywowany, czy też kontestowany. Artykuł stawia pytanie, czy powieść wywołuje nostalgię za jednością narodową, niesie optymistyczne przesłanie o równiejszych szansach kobiet w trakcie wojny aniżeli przed nią, czy też w sposób tragikomiczny dokonuje ponownej oceny historii. Pod uwagę brane są trzy aspekty, o których traktuje Their Finest Hour and a Half, a mianowicie, po pierwsze, rola kobiet w tworzeniu mitów; po drugie, stosunek żołnierzy do podnoszących na duchu mitów związanych z ewakuacją Dunkierki; po trzecie, wpływ filmów propagandowych na ludzi żyjących w latach 40. XX wieku i zmagających się z trudną rzeczywistością wojny.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"52 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"90819738","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.4467/20843933st.21.017.14007
A. Romanowska
Funkcja tańca w sztukach Szekspira, jak w całej kulturze renesansu, ma swoje korzenie w starożytności, w której taniec symbolizował zgodę i harmonię odzwierciedlającą kosmiczne ruchy ciał niebieskich. W tym kontekście znaczenie tańca w scenie balowej na początku Romea i Julii jawi się jako fascynujący materiał do przestudiowania pod kątem teatralnego potencjału tekstu tego dramatu. W analizowanej scenie muzyka i taniec pełnią funkcję symboliczną, której celem jest podkreślenie dramatycznej ironii, realizowanej przez połączenie języka retoryki i choreografii z bogatym, sformalizowanym językiem poetyckim i sytuacją balową jako kluczowymi elementami fabuły. Takie połączenie otwiera szereg możliwych interpretacji teatralnych, a każda decyzja ma duży wpływ na znaczenie tego epizodu dramatu. W artykule scena balu została przeanalizowana z perspektywy literackiej, dramatycznej i historycznej. Realizację jej teatralnego potencjału ilustrują wybrane interpretacje sceniczne, które świadczą o kluczowej roli tej sceny w proponowaniu możliwych interpretacji całej tragedii. Dancing Words. Theatrical Potential of the Ball Scene in Shakespeare’s Romeo and Juliet. Part I The function of dance in Shakespeare’s plays, as in all Renaissance culture, has its roots in antiquity, in which dance symbolized concord and harmony that reflected the cosmic movements of celestial bodies. In this context the significance of dance in the ball scene at the beginning of Romeo and Juliet presents itself as a fascinating material to be studied from the perspective of the theatrical potential of the dramatic text. In this scene, music and dance play a symbolical role the aim of which is to highlight the dramatic irony realized by the fusion of rhetorical language and choreography, with the rich formalized poetic language and the ball situation as the key elements of the plot. This fusion opens a range of possible theatrical interpretations, each decision having a major influence on the meaning of this episode. In the article the ball scene is analyzed from the literary, dramatic and historical perspective. The realization of its theatrical potential is illustrated with chosen stage interpretations which prove this scene’s crucial role in suggesting possible interpretations of the whole tragedy.
{"title":"Roztańczone słowa. Potencjał teatralny sceny balu w dramacie Romeo i Julia Williama Szekspira. Część 1","authors":"A. Romanowska","doi":"10.4467/20843933st.21.017.14007","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.017.14007","url":null,"abstract":"Funkcja tańca w sztukach Szekspira, jak w całej kulturze renesansu, ma swoje korzenie w starożytności, w której taniec symbolizował zgodę i harmonię odzwierciedlającą kosmiczne ruchy ciał niebieskich. W tym kontekście znaczenie tańca w scenie balowej na początku Romea i Julii jawi się jako fascynujący materiał do przestudiowania pod kątem teatralnego potencjału tekstu tego dramatu. W analizowanej scenie muzyka i taniec pełnią funkcję symboliczną, której celem jest podkreślenie dramatycznej ironii, realizowanej przez połączenie języka retoryki i choreografii z bogatym, sformalizowanym językiem poetyckim i sytuacją balową jako kluczowymi elementami fabuły. Takie połączenie otwiera szereg możliwych interpretacji teatralnych, a każda decyzja ma duży wpływ na znaczenie tego epizodu dramatu. W artykule scena balu została przeanalizowana z perspektywy literackiej, dramatycznej i historycznej. Realizację jej teatralnego potencjału ilustrują wybrane interpretacje sceniczne, które świadczą o kluczowej roli tej sceny w proponowaniu możliwych interpretacji całej tragedii. Dancing Words. Theatrical Potential of the Ball Scene in Shakespeare’s Romeo and Juliet. Part I The function of dance in Shakespeare’s plays, as in all Renaissance culture, has its roots in antiquity, in which dance symbolized concord and harmony that reflected the cosmic movements of celestial bodies. In this context the significance of dance in the ball scene at the beginning of Romeo and Juliet presents itself as a fascinating material to be studied from the perspective of the theatrical potential of the dramatic text. In this scene, music and dance play a symbolical role the aim of which is to highlight the dramatic irony realized by the fusion of rhetorical language and choreography, with the rich formalized poetic language and the ball situation as the key elements of the plot. This fusion opens a range of possible theatrical interpretations, each decision having a major influence on the meaning of this episode. In the article the ball scene is analyzed from the literary, dramatic and historical perspective. The realization of its theatrical potential is illustrated with chosen stage interpretations which prove this scene’s crucial role in suggesting possible interpretations of the whole tragedy.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"42 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85323779","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.4467/20843933st.21.010.13654
K. Vorontsova
Geography of Russian Queer Poetry: Poland as Space Where Tradition and Scandal Meet The article focuses on the issue of Poland as a specific artistic space in queer poetry in Russia of the 90s and 2000s. Drawing on the creative work of Alexandr Anashevich, Yaroslav Mogutin, Alexandr Ilyanen and Ilya Danishevskiy, it reveals the connection between traditional narratives present in the Soviet official and unofficial, underground literature and new perceptions of gender. While partly sharing in “gender anxiety,” Poland is, nevertheless, considered a commonplace setting in queer poetry practices and performances on account of its unreliable, limitrophe, “threshold” nature for Russian-speaking recipients. Geografia rosyjskiej poezji queer: Polska jako miejsce spotkań skandalu i tradycji Streszczenie: Artykuł koncentruje się na problematyce Polski jako specyficznej przestrzeni artystycznej w poezji, wpisującej się w dyskurs gay i queer w Rosji lat 90. i pierwszej dekady XXI wieku. Na materiale pracy twórczej Aleksandra Anaszewicza, Jarosława Mogutina, Aleksandra Ilianena i Ilii Daniszewskiego został ujawniony związek między tradycyjnymi narracjami radzieckiej oficjalnej i nieoficjalnej literatury oraz nowe postrzeganie pojęcia płci w kontekście geopoetyki. Polska, choć częściowo podzielająca poczucie „lęku przed płcią”, uważana jest za popularne miejsce w queerowych praktykach i przedstawieniach poetyckich z powodu jej istotnej niewiarygodnej, „progowej”, „granicznej” natury dla rosyjskojęzycznych odbiorców.
俄罗斯酷儿诗歌的地理:波兰作为传统与丑闻相遇的空间本文关注的是波兰作为90年代和21世纪初俄罗斯酷儿诗歌的特定艺术空间的问题。本书借鉴了亚历山大·阿纳舍维奇、雅罗斯拉夫·莫古廷、亚历山大·伊利亚宁和伊利亚·丹尼舍夫斯基等人的创造性作品，揭示了苏联官方和非官方、地下文学中的传统叙事与新的性别观念之间的联系。尽管波兰在一定程度上也有“性别焦虑”，但它被认为是酷儿诗歌实践和表演的一个常见背景，因为它对讲俄语的接受者来说是不可靠的、受限的、“门槛”的。Geografia rosyjskiej poezji queer: Polska jako miiejsce spotkaze skandalu i tradyjistreszzenie: artykuzkoncentruje sizestrzeni artystycznej w poezji, wpisującej sizyw dyskurs gay i queer w Rosji后期。i pierwszej dekady XXI wieku。Na materialacy twórczej Aleksandra Anaszewicza, Jarosława Mogutina, Aleksandra Ilianena i Ilii Daniszewskiego zostaovujawniony związek między tradycyjnymi narracjami radzieckiej officicjalnej nioofficicjalnej literature oraz nowwe poststrzeganie pojęcia płci w kontekście geoopoetyki。波兰语，choki częściowo podzielająca poczucie " lęku prized płcią "， uważana jest za popularne miiesce w queerovich praktykach i prezedstawieniach poetyckich z powodu jej istotnej niewiarygodnej， " progowej "， " granicznej "自然dla rosyjskojęzycznych odbiorców。
{"title":"География русской квир-поэзии: Польша как место встречи традиции и скандала","authors":"K. Vorontsova","doi":"10.4467/20843933st.21.010.13654","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.010.13654","url":null,"abstract":"Geography of Russian Queer Poetry: Poland as Space Where Tradition and Scandal Meet The article focuses on the issue of Poland as a specific artistic space in queer poetry in Russia of the 90s and 2000s. Drawing on the creative work of Alexandr Anashevich, Yaroslav Mogutin, Alexandr Ilyanen and Ilya Danishevskiy, it reveals the connection between traditional narratives present in the Soviet official and unofficial, underground literature and new perceptions of gender. While partly sharing in “gender anxiety,” Poland is, nevertheless, considered a commonplace setting in queer poetry practices and performances on account of its unreliable, limitrophe, “threshold” nature for Russian-speaking recipients. Geografia rosyjskiej poezji queer: Polska jako miejsce spotkań skandalu i tradycji Streszczenie: Artykuł koncentruje się na problematyce Polski jako specyficznej przestrzeni artystycznej w poezji, wpisującej się w dyskurs gay i queer w Rosji lat 90. i pierwszej dekady XXI wieku. Na materiale pracy twórczej Aleksandra Anaszewicza, Jarosława Mogutina, Aleksandra Ilianena i Ilii Daniszewskiego został ujawniony związek między tradycyjnymi narracjami radzieckiej oficjalnej i nieoficjalnej literatury oraz nowe postrzeganie pojęcia płci w kontekście geopoetyki. Polska, choć częściowo podzielająca poczucie „lęku przed płcią”, uważana jest za popularne miejsce w queerowych praktykach i przedstawieniach poetyckich z powodu jej istotnej niewiarygodnej, „progowej”, „granicznej” natury dla rosyjskojęzycznych odbiorców.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"23 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74081070","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.4467/20843933st.21.008.13652
Magdalena Dziurzyńska
By analyzing the depiction of androgyny in Marge Piercy’s science fiction novels in the context of gender performativity and constructionism, this article demonstrates that androgyny may be used as a tool for deconstructing gender roles. Arguably, Piercy proposes a new, non-essentialist vision of humankind through the creation of androgynous or agender human and cybernetic bodies. Moreover, the article substantiates how the images of utopian worlds, which present futuristic hope, are connected with the postgender idea of gender transcendence, while the dystopian ones seem to be strongly related to gender essentialism. „Utopia jako nadzieja”: w stronę świata poza granicami płci Poprzez analizę przedstawienia androginii w powieściach science fiction autorstwa Marge Piercy w kontekście performatywności płci i konstrukcjonizmu niniejszy artykuł pokazuje, że androginia może być wykorzystywana jako narzędzie dekonstrukcji ról płciowych. Piercy proponuje nową, nie esencjonalistyczną wizję ludzkości poprzez tworzenie androgynicznych lub agenderowych ludzkich i cybernetycznych ciał. Ponadto artykuł ukazuje, w jaki sposób obrazy utopijnych światów, które niosą z sobą futurystyczną nadzieję, wiążą się z postgenderową ideą transcendencji płci, podczas gdy dystopijne światy wydają się silnie powiązane z esencjalizmem płciowym.
{"title":"“Hope as the Engine for Imagining Utopia”: A Dream of a World Beyond Gender","authors":"Magdalena Dziurzyńska","doi":"10.4467/20843933st.21.008.13652","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.008.13652","url":null,"abstract":"By analyzing the depiction of androgyny in Marge Piercy’s science fiction novels in the context of gender performativity and constructionism, this article demonstrates that androgyny may be used as a tool for deconstructing gender roles. Arguably, Piercy proposes a new, non-essentialist vision of humankind through the creation of androgynous or agender human and cybernetic bodies. Moreover, the article substantiates how the images of utopian worlds, which present futuristic hope, are connected with the postgender idea of gender transcendence, while the dystopian ones seem to be strongly related to gender essentialism. „Utopia jako nadzieja”: w stronę świata poza granicami płci Poprzez analizę przedstawienia androginii w powieściach science fiction autorstwa Marge Piercy w kontekście performatywności płci i konstrukcjonizmu niniejszy artykuł pokazuje, że androginia może być wykorzystywana jako narzędzie dekonstrukcji ról płciowych. Piercy proponuje nową, nie esencjonalistyczną wizję ludzkości poprzez tworzenie androgynicznych lub agenderowych ludzkich i cybernetycznych ciał. Ponadto artykuł ukazuje, w jaki sposób obrazy utopijnych światów, które niosą z sobą futurystyczną nadzieję, wiążą się z postgenderową ideą transcendencji płci, podczas gdy dystopijne światy wydają się silnie powiązane z esencjalizmem płciowym.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"25 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76322504","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.4467/20843933st.21.015.14005
Katarzyna Jaśtal
Artykuł dotyczy eksperymentu prozatorskiego Die Auswandernden austriackiego pisarza Petera Waterhouse’a i ilustratorki Nanne Meyer z 2016 roku. Książka zaliczana jest do kategorii tekstów literackich odzwierciedlających doświadczenia uchodźców i osób ubiegających się o status uchodźcy, które pojawiają się na niemieckim rynku wydawniczym od 2012 roku. Artykuł ma na celu opisanie strategii literackich stosowanych przez Waterhouse’a do przedstawienia sytuacji uchodźców. Bada ukryte wypowiedzi programowe autora, konstrukcję bohaterki jako postaci uchodźczyni i ubiegającej się o azyl oraz refleksje Waterhouse’a nad językiem, zwłaszcza językiem austriackiego sądownictwa. The article focuses on the prose experiment Die Auswandernden by the Austrian writer Peter Waterhouse and the illustrator Nanne Meyer in 2016. The book falls in the category of literary texts reflecting refugee and asylum-seeker experiences1 that have appeared on the German book market since 2012. The paper aims to describe the literary strategies Waterhouse uses to represent the refugee condition. It explores the author’s implicit programmatic statements, the construction of the female protagonist as a refugee and asylum seeking figure and Waterhouse’s reflections on language, especially the language of Austrian judiciary system.
{"title":"Peter Waterhouses literarische Verhandlungen der Flucht und Asylsuche: Die Auswandernden (2016)","authors":"Katarzyna Jaśtal","doi":"10.4467/20843933st.21.015.14005","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.015.14005","url":null,"abstract":"Artykuł dotyczy eksperymentu prozatorskiego Die Auswandernden austriackiego pisarza Petera Waterhouse’a i ilustratorki Nanne Meyer z 2016 roku. Książka zaliczana jest do kategorii tekstów literackich odzwierciedlających doświadczenia uchodźców i osób ubiegających się o status uchodźcy, które pojawiają się na niemieckim rynku wydawniczym od 2012 roku. Artykuł ma na celu opisanie strategii literackich stosowanych przez Waterhouse’a do przedstawienia sytuacji uchodźców. Bada ukryte wypowiedzi programowe autora, konstrukcję bohaterki jako postaci uchodźczyni i ubiegającej się o azyl oraz refleksje Waterhouse’a nad językiem, zwłaszcza językiem austriackiego sądownictwa. The article focuses on the prose experiment Die Auswandernden by the Austrian writer Peter Waterhouse and the illustrator Nanne Meyer in 2016. The book falls in the category of literary texts reflecting refugee and asylum-seeker experiences1 that have appeared on the German book market since 2012. The paper aims to describe the literary strategies Waterhouse uses to represent the refugee condition. It explores the author’s implicit programmatic statements, the construction of the female protagonist as a refugee and asylum seeking figure and Waterhouse’s reflections on language, especially the language of Austrian judiciary system.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"231 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75188362","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-12-12DOI: 10.37415/STUDIA/2020/59/8579
Endre Zsoldos
It is less known that the poet Mihály Fazekas was interested in astronomy and even published a calendar of his own. The Debreczeni Magyar Kalendariom (“Hungarian Calendar of Debrecen”) was a successful venture, surviving its founder by decades. Instead of the usual prognostications one finds in such calendars, Fazekas published popular astronomical articles of varying length. In these he described the properties of the members of the Solar System, gave their distance from the Earth, their periods, sizes etc. His point of view was definitely modern. Despite some errors originating probably from oversimplification, the calendar provided his readers with current information on the planets. His unpublished manuscripts confirm that he was well versed in mathematical calculations.
鲜为人知的是，诗人Mihály Fazekas对天文学很感兴趣，甚至出版了自己的日历。Debreczeni Magyar Kalendariom(“德布勒森的匈牙利日历”)是一个成功的企业，它的创始人存活了几十年。法泽卡斯发表了长短不一的流行天文学文章，而不是在这种日历中常见的预言。在这些书中，他描述了太阳系成员的性质，给出了它们与地球的距离、周期、大小等。他的观点绝对是现代的。尽管有些错误可能是由于过于简化而产生的，但该日历为他的读者提供了有关行星的最新信息。他未发表的手稿证实他精通数学计算。
{"title":"Fazekas Mihály: csillagászat és kortan","authors":"Endre Zsoldos","doi":"10.37415/STUDIA/2020/59/8579","DOIUrl":"https://doi.org/10.37415/STUDIA/2020/59/8579","url":null,"abstract":"It is less known that the poet Mihály Fazekas was interested in astronomy and even published a calendar of his own. The Debreczeni Magyar Kalendariom (“Hungarian Calendar of Debrecen”) was a successful venture, surviving its founder by decades. Instead of the usual prognostications one finds in such calendars, Fazekas published popular astronomical articles of varying length. In these he described the properties of the members of the Solar System, gave their distance from the Earth, their periods, sizes etc. His point of view was definitely modern. Despite some errors originating probably from oversimplification, the calendar provided his readers with current information on the planets. His unpublished manuscripts confirm that he was well versed in mathematical calculations.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"2 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75581512","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-12-12DOI: 10.37415/STUDIA/2020/8580
Mihály Imre
Our aim is to reimagine the Hungarian reception of physico-theology, demonstrating its significance in terms of the history of science and cultural science, and to present, with attention to other European sources and parallels, the cultural and literary process that leads us to the beginnings of the oeuvre of Mihály Fazekas and to the works of his contemporaries. We seek to obtain a deeper knowledge of the Hungarian and international sources of physicotheology in terms of the science of history in a Protestant environment in the 18th century, as well as of the first appearance of physico-theology in school education, scientific training and schools. In this endeavour, without attempting to be exhaustive, we have extended the sources to works of piety literature and liturgical literature. The scientific collections, manuscripts and printed materials of the Reformed College of Debrecen and the Reformed College of Sárospatak have been the subjects of this research, although western European sources have been used in the research as well. The principles of physico-theology were first widely introduced in Hungarian language in the works of Benjámin Szőnyi, followed by many of his contemporaries later on in the second half of the 18th century.
{"title":"A fiziko-teologizmus irodalmának hazai forrásai","authors":"Mihály Imre","doi":"10.37415/STUDIA/2020/8580","DOIUrl":"https://doi.org/10.37415/STUDIA/2020/8580","url":null,"abstract":"Our aim is to reimagine the Hungarian reception of physico-theology, demonstrating its significance in terms of the history of science and cultural science, and to present, with attention to other European sources and parallels, the cultural and literary process that leads us to the beginnings of the oeuvre of Mihály Fazekas and to the works of his contemporaries. We seek to obtain a deeper knowledge of the Hungarian and international sources of physicotheology in terms of the science of history in a Protestant environment in the 18th century, as well as of the first appearance of physico-theology in school education, scientific training and schools. In this endeavour, without attempting to be exhaustive, we have extended the sources to works of piety literature and liturgical literature. The scientific collections, manuscripts and printed materials of the Reformed College of Debrecen and the Reformed College of Sárospatak have been the subjects of this research, although western European sources have been used in the research as well. The principles of physico-theology were first widely introduced in Hungarian language in the works of Benjámin Szőnyi, followed by many of his contemporaries later on in the second half of the 18th century.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"71 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76299202","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-12-12DOI: 10.37415/STUDIA/2020/59/8572
Márton Szilágyi
Mihály Fazekas’s epic poem was first published in 1815 without indicating the author; the author then intended to replace this “piratical edition”, published without his knowledge, with an authorised, revised edition, but still anonymously (1817). The article first discusses the philological questions of this publishing history with attention to the importance of textual modifications by the author. The study takes into consideration the questions surrounding the presumed source material’s origins known in international folklore, critically reviewing the standpoint of folkloristics and literary history so far. Then it concludes that it is not the title character of Lúdas Matyi who is the central figure, but the other important character, Döbrögi, because this latter one is capable of demonstrating the state of purity achieved through suffering, and Lúdas Matyi, who takes his revenge on him three times by beating him up, is only depicted as a means to that end. The article identifies the fundamental structural schemes of crime stories (Kriminalgeschichte) in the poetic solutions of the work, which genre became popular at the end of the 18th century-beginning of the 19th century, reaching Hungary via German intermediation in the 1810s.
{"title":"Textológiai megfontolások és poétikai tanulságok","authors":"Márton Szilágyi","doi":"10.37415/STUDIA/2020/59/8572","DOIUrl":"https://doi.org/10.37415/STUDIA/2020/59/8572","url":null,"abstract":"Mihály Fazekas’s epic poem was first published in 1815 without indicating the author; the author then intended to replace this “piratical edition”, published without his knowledge, with an authorised, revised edition, but still anonymously (1817). The article first discusses the philological questions of this publishing history with attention to the importance of textual modifications by the author. The study takes into consideration the questions surrounding the presumed source material’s origins known in international folklore, critically reviewing the standpoint of folkloristics and literary history so far. Then it concludes that it is not the title character of Lúdas Matyi who is the central figure, but the other important character, Döbrögi, because this latter one is capable of demonstrating the state of purity achieved through suffering, and Lúdas Matyi, who takes his revenge on him three times by beating him up, is only depicted as a means to that end. The article identifies the fundamental structural schemes of crime stories (Kriminalgeschichte) in the poetic solutions of the work, which genre became popular at the end of the 18th century-beginning of the 19th century, reaching Hungary via German intermediation in the 1810s.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"27 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"73543762","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：