Predmet istraživanja je je analiza i komparacija psihofizičkog stanja djece uzrasta od 4-6 godina u doba pandemije kada im je bilo oduzeto sve osim kućnog boravka. Poslije nekoliko mjeseci uvidjeli smo situaciju pretile djece sa viškom kilograma i neprilagođenim ponašanjem o čemu su roditelji svjedočili kao i agresivnost, psihotični nemir, hiperaktivnost, razdražljivost neposlušnost i plač. Poslije anketiranja pedesetak roditelja i u saradnji sa trenerima pokrenuli smo određene aktivnosti sportskog turizma u mogućim uslovima našeg životnog okruženja. Kroz devet disciplina: skijanje, klizanje, koturaljke, šetnja u prirodi, plivanje na moru, plivanje u bazenu, sportske sekcije i biciklizam aktivirali smo naše dječeke i djevojčice. Uz veliku podršku i rad roditelja i trenera svi su prošli i pokazali svoju uspješnost u ovim disciplinama. Vrednovali smo njihovo stanje na početku i poslije 8 mjeseci kako bi statističkim proračunom vidjeli razliku i uspješnost sportskog turizma kod djece. Statističkom metodom ANOVA dobili smo statistički značajne razlike u osam disciplina što objašnjavamo veoma dobrim uspjehom. Analizom frekvencija 28% djece je smršalo dok je 41% popravilo elemente neprilagođenog ponašanja i postalo relaksirano i opuštano. Značaj ovog projekta je društveno kotistan za djecu, pokazujući da kroz sportski turizam možemo pomoći djeci i ostalim da dođu do boljeg psihofizičkog stanja u doba pandemije COVIDA-19.
本研究的主题是分析和比较 4-6 岁儿童在大流行病期间除疾病外被剥夺一切的心理生理状态。通过对十位家长的调查以及与教练的合作，我们了解到他们的心理状态包括：焦虑、精神错乱、亢奋、焦虑性神经症和焦虑症。通过对十位家长的调查以及与教练的合作，我们确定了可以在生活中使用的体育旅游活动。通过九个项目：滑雪、登山、滑冰、自然漫步、海上游泳、泳池游泳、体育部分和自行车，我们激活了我们的小女孩和女孩。在父母和教练的努力和建议下，他们在这些项目中取得了成功。我们对她们开始时和 8 个月后的情况进行了评估，通过统计预算来了解女童体育旅游的不同之处和成功之处。统计方差分析（Statističkom metodom ANOVA dobili smo statistički značajne różnic u osam disciplina što objašnjavamo veoma dobrim uspjehom）。从频率上分析，28%的孩子闻到了气味，41%的孩子纠正了不良倾向的因素，变得放松和放弃。这个项目的特点是为儿童带来积极的社会发展，表明通过体育旅游，我们可以帮助儿童和其他人在 COVIDA-19 大流行时达到更好的心理生理状态。
{"title":"UTICAJ SPORTSKOG TURIZMA NA RAZVOJ DJECE U DOBA COVIDA","authors":"Memnun Zečić","doi":"10.59519/mper3032","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3032","url":null,"abstract":"Predmet istraživanja je je analiza i komparacija psihofizičkog stanja djece uzrasta od 4-6 godina u doba pandemije kada im je bilo oduzeto sve osim kućnog boravka. Poslije nekoliko mjeseci uvidjeli smo situaciju pretile djece sa viškom kilograma i neprilagođenim ponašanjem o čemu su roditelji svjedočili kao i agresivnost, psihotični nemir, hiperaktivnost, razdražljivost neposlušnost i plač. Poslije anketiranja pedesetak roditelja i u saradnji sa trenerima pokrenuli smo određene aktivnosti sportskog turizma u mogućim uslovima našeg životnog okruženja. Kroz devet disciplina: skijanje, klizanje, koturaljke, šetnja u prirodi, plivanje na moru, plivanje u bazenu, sportske sekcije i biciklizam aktivirali smo naše dječeke i djevojčice. Uz veliku podršku i rad roditelja i trenera svi su prošli i pokazali svoju uspješnost u ovim disciplinama. Vrednovali smo njihovo stanje na početku i poslije 8 mjeseci kako bi statističkim proračunom vidjeli razliku i uspješnost sportskog turizma kod djece. Statističkom metodom ANOVA dobili smo statistički značajne razlike u osam disciplina što objašnjavamo veoma dobrim uspjehom. Analizom frekvencija 28% djece je smršalo dok je 41% popravilo elemente neprilagođenog ponašanja i postalo relaksirano i opuštano. Značaj ovog projekta je društveno kotistan za djecu, pokazujući da kroz sportski turizam možemo pomoći djeci i ostalim da dođu do boljeg psihofizičkog stanja u doba pandemije COVIDA-19.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130008067","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Kako je naučnicima teško definisati defektologiju (edukaciju i rehabilitaciju) zbog njene transdisciplinarnosti nije ni čudo što su ljudi nedovoljno upoznati s njenim značenjem kao i stručnjacima koji se njome bave. Danas kada kažemo defektolog (edukator – rehabilitator) mislimo na različite profile, sposobnosti,kompetencije i koristi za djecu i odrasle s teškoćama u razvoju. I ne samo njih nego i sve ostale članove društvene zajednice (vršnjake, roditelje, prijatelje, porodicu, komšije, nastavnike...) Međutim,postavlja se pitanje koliko je rad i saradnja s defektologom tabu tema današnjice i da li defektolozi (edukatori – rehabilitatori) uživaju ugled u našem društvu. Svjedoci smo da se unazad nekoliko godina promijenila struktura djece s kojom defektolozi rade, promijenio se pristup inkluzivnom obrazovanju te se pojavila velika heterogenost učenika s obzirom na njihove potrebe i zahtjeve. Tako se promijenio i način rada defektologa (edukatora – rehabilitatora). Ali, da li se promijenila svijest društva i prihvatanje ove struke kao izuzetno važne,potrebne i cijenjene u današnjem sistemu obrazovanja i odgoja djece. Cilj ovog rada jeste prikazati trenutnu informisanost društva o zanimanju defektolog i njegovom opisu posla kao i spremnost na saradnju s defektologom (edukatorom – rehabilitatorom).
由于缺陷学（教育与康复）的跨学科性，人们对其性质并不熟悉，这也不足为奇。但缺陷学（教育-康复）对儿童和成人的概况、能力、技能和知识的要求却很低。 我不知道该如何回答这些问题，但我可以告诉你，缺陷学的研究范围很广，包括：肢体残疾、肢体残疾、肢体损伤、肢体畸形、肢体残疾和肢体瘫痪。我的问题是，与缺陷学家的建议和讨论在多大程度上是当今的一个禁忌话题，缺陷学家（教育者-康复者）在我们的社会中享有良好的声誉。Svjedoci smo se se unad nekoliko godina promijenila struktura djece s kuoom defektolozi rade, promijenio se pristup inckluzivnom obrazovanju te se pojavila velika heterogeneost učenika s obzirom na ich potrzeb i zahtjeve.因此，缺陷学家（教育者-康复者）的工作方式也得到了推广，或者说，社会结构得到了推广，这种结构在当今的儿童教育和培养体系中被认为是极其重要、必要和重要的。本系列丛书的目的是展示社会目前对缺陷学家的兴趣及其工作内容的认识，以及与缺陷学家（教育家-康复师）会面后的后续工作。
{"title":"TRENUTNI POLOŽAJ DEFEKTOLOGA U DRUŠTVU","authors":"Ivana Hodžić, Ognjen Begenišić","doi":"10.59519/mper3009","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3009","url":null,"abstract":"Kako je naučnicima teško definisati defektologiju (edukaciju i rehabilitaciju) zbog njene transdisciplinarnosti nije ni čudo što su ljudi nedovoljno upoznati s njenim značenjem kao i stručnjacima koji se njome bave. Danas kada kažemo defektolog (edukator – rehabilitator) mislimo na različite profile, sposobnosti,kompetencije i koristi za djecu i odrasle s teškoćama u razvoju. I ne samo njih nego i sve ostale članove društvene zajednice (vršnjake, roditelje, prijatelje, porodicu, komšije, nastavnike...) Međutim,postavlja se pitanje koliko je rad i saradnja s defektologom tabu tema današnjice i da li defektolozi (edukatori – rehabilitatori) uživaju ugled u našem društvu. Svjedoci smo da se unazad nekoliko godina promijenila struktura djece s kojom defektolozi rade, promijenio se pristup inkluzivnom obrazovanju te se pojavila velika heterogenost učenika s obzirom na njihove potrebe i zahtjeve. Tako se promijenio i način rada defektologa (edukatora – rehabilitatora). Ali, da li se promijenila svijest društva i prihvatanje ove struke kao izuzetno važne,potrebne i cijenjene u današnjem sistemu obrazovanja i odgoja djece. Cilj ovog rada jeste prikazati trenutnu informisanost društva o zanimanju defektolog i njegovom opisu posla kao i spremnost na saradnju s defektologom (edukatorom – rehabilitatorom).","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131951772","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Intelektualne sposobnosti dece ne zavise od broja nervnih ćelija u korteksu već od broja nervnih sinapsi. U predškolskom periodu je brzina i broj stvaranja nervnih veza izmedju neurona neuporedivo veći nego posle sedme godine života. Stimulativno okruženje doprinosi razvoju velikog broja neuronskih puteva, što rezultira bogatom neuronskom mrežom, a to je osnova za dostizanje urođenih potencijala. Sve je učestalije mišljenje vaspitnih radnika, da današnje generacije dece pokazuju slabije sposobnosti u mnogim aspektima razvoja u odnosu na ranije generacije. Istraživanja pokazuju, da 50% dece predškolskog uzrasta ima poteškoću na području fine motorike, neke od poremećaka govorno-jezičkog razvoja, usporenu akomodaciju oka, poteškoće na području krupne motorike. Savremeni način života dovodi do ubrzanog uvodjenja tehnologije poput računara, tableta, mobilnih telefona u svakodnevni život pojedinca. Posledica takvih promena jeste naučno potvrđena činjenica, da veliki broj dece provode 4 do 8 sati dnevno ispred ekrana. Mnogobrojna israživanja koja se bave uticajem savremene tehnologije, potvrdjuju negativni učinak na telesni i duševni razvoj dece. Prečesta i dugotrajna izloženost dece modernoj tehnologiji dovodi do promena u razvoju mozga, hormonskog sitema, gojaznosti, poremećaja spavanja i pažnje, slabijeg govorno – jezičkog razvoja, pojave psiholoških poremećaja (depresija, anksioznost), nedostatka empatije, strpljenja itd.
孩子的智力并不取决于大脑皮层神经细胞的数量，而是取决于神经突触的数量。在学前时期，神经元建立神经连接的速度和数量都空前地高于 7 岁以后。刺激有助于大量神经元通路的发展，从而形成丰富的神经元网络，这是实现神经元潜能的基础。Sve je učestalije myslenie vaspitnih radnika, da dnesje genercije dece pokazuju slabije sposobnosti u mnogim aspekty razvoja u odnosu na ranije generacije.目前，50% 的电动汽车都在使用精细电机，而这些电机都是由我们的电动工具驱动的。计算机、平板电脑、移动电话和其他移动技术的发展也带来了巨大的变化。这种变化的结果是，大量的人每天在屏幕前工作 4 到 8 个小时，这一事实已得到科学证实。在这种情况下，孩子们每天都要在屏幕前工作 4 到 8 个小时。儿童过于频繁和长时间地接触现代技术，会导致大脑发育、荷尔蒙系统、甲状腺肿、睡眠和睡眠障碍、言语和语言发育不良、出现心理障碍（抑郁、焦虑）、缺乏同理心、缺乏宽容等方面的变化。
{"title":"UTICAJ SAVREMENE TEHNOLOGIJE NA RAZVOJ DECE","authors":"Ivana Pavlović","doi":"10.59519/mper3026","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3026","url":null,"abstract":"Intelektualne sposobnosti dece ne zavise od broja nervnih ćelija u korteksu već od broja nervnih sinapsi. U predškolskom periodu je brzina i broj stvaranja nervnih veza izmedju neurona neuporedivo veći nego posle sedme godine života. Stimulativno okruženje doprinosi razvoju velikog broja neuronskih puteva, što rezultira bogatom neuronskom mrežom, a to je osnova za dostizanje urođenih potencijala. Sve je učestalije mišljenje vaspitnih radnika, da današnje generacije dece pokazuju slabije sposobnosti u mnogim aspektima razvoja u odnosu na ranije generacije. Istraživanja pokazuju, da 50% dece predškolskog uzrasta ima poteškoću na području fine motorike, neke od poremećaka govorno-jezičkog razvoja, usporenu akomodaciju oka, poteškoće na području krupne motorike. Savremeni način života dovodi do ubrzanog uvodjenja tehnologije poput računara, tableta, mobilnih telefona u svakodnevni život pojedinca. Posledica takvih promena jeste naučno potvrđena činjenica, da veliki broj dece provode 4 do 8 sati dnevno ispred ekrana. Mnogobrojna israživanja koja se bave uticajem savremene tehnologije, potvrdjuju negativni učinak na telesni i duševni razvoj dece. Prečesta i dugotrajna izloženost dece modernoj tehnologiji dovodi do promena u razvoju mozga, hormonskog sitema, gojaznosti, poremećaja spavanja i pažnje, slabijeg govorno – jezičkog razvoja, pojave psiholoških poremećaja (depresija, anksioznost), nedostatka empatije, strpljenja itd.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130523863","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Augmentativna i alternativna komunikacija (AAC) je područje kliničke prakse, koja se bavi potrebama pojedinaca sa značajnim i složenim smetnjama u komunikaciji. AAC je augmentativna kada se koristi kao dopuna već postojećeg govora, a alternativna je kada se koristi umjesto govora, kojeg nema ili nije funkcionalan. Cilj ovog istraživanja bio je utvrditi da li i koliko edukatori-rehabilitatori koriste sisteme augmenatitvne i alternativne komunikacije u praksi, te kakvi su njihovi stavovi prema sistemima augmentativne i alternativne komunikacije. Kreirana je anketa od 10 pitanja. Na pitanja su odgovarali edukatori-rehabilitatori različitih profila. Uzorak istraživanja je 94 edukatora-rehabilitatora. Na osnovu rezultata istraživanja utvrđeno je da edukatori-rehabilitatori koriste AAC u svom radu, te imaju pozitivne stavove prema istoj. Rezultati istraživanja su pokazali da edukatori-rehabilitatori u svom radu više koriste niskotehnološke i srednjetehnološke AAC sisteme, u odnosu na visokotehnološke AAC sisteme. Jedan od razloga zašto se ne koriste visokotehnološki sistemi AAC je zbog nedostatka sredstava. Na kraju rada prikazani su pojedini sistemi augementativne i alternativne komunikacije koji se mogu koristiti u praksi.
{"title":"UPOTREBA SISTEMA AUGMENTATIVNE I ALTERNATIVNE KOMUNIKACIJE U PRAKSI","authors":"Kanita Kurtović, Dalila Abdičević","doi":"10.59519/mper3020","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3020","url":null,"abstract":"Augmentativna i alternativna komunikacija (AAC) je područje kliničke prakse, koja se bavi potrebama pojedinaca sa značajnim i složenim smetnjama u komunikaciji. AAC je augmentativna kada se koristi kao dopuna već postojećeg govora, a alternativna je kada se koristi umjesto govora, kojeg nema ili nije funkcionalan. Cilj ovog istraživanja bio je utvrditi da li i koliko edukatori-rehabilitatori koriste sisteme augmenatitvne i alternativne komunikacije u praksi, te kakvi su njihovi stavovi prema sistemima augmentativne i alternativne komunikacije. Kreirana je anketa od 10 pitanja. Na pitanja su odgovarali edukatori-rehabilitatori različitih profila. Uzorak istraživanja je 94 edukatora-rehabilitatora. Na osnovu rezultata istraživanja utvrđeno je da edukatori-rehabilitatori koriste AAC u svom radu, te imaju pozitivne stavove prema istoj. Rezultati istraživanja su pokazali da edukatori-rehabilitatori u svom radu više koriste niskotehnološke i srednjetehnološke AAC sisteme, u odnosu na visokotehnološke AAC sisteme. Jedan od razloga zašto se ne koriste visokotehnološki sistemi AAC je zbog nedostatka sredstava. Na kraju rada prikazani su pojedini sistemi augementativne i alternativne komunikacije koji se mogu koristiti u praksi.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"28 4","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"120978143","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Rana intervencija je postupak pružanja usluga i podrške novorođenčadi, mlađoj djeci i njihovim porodicama kada dijete ima ili je u opasnosti od zaostajanja u razvoju, invaliditeta ili zdravstvenog stanja koje može utjecati na tipičan razvoj i učenje (ASHA). Uspješni programi rane intervencije uključuju i roditelje jer se djetetov razvoj najviše odvija u porodičnom okruženju. Roditelji su ravnopravni članovi tima za ranu intervenciju, koji imaju aktivnu ulogu prilikom donošenja odluka vezanih za pružanje dostupnih usluga rane intervencije. U BiH ne postoji jedinstven sistem rane intervencije čije je djelovanje određeno zakonom. Opći cilj je dobiti informacije od roditelja o zastupljenosti programa rane intervencije kroz projekte kod djece s teškoćama u razvoju u BiH. U skladu s tim ciljem istraživanja, postavljena su sljedeća istraživačka pitanja: dostupnost programa rane intervencije u BiH i kvalitet i učinci usluga rane intervencije Za potrebe istraživanja kreirana je anketa koja se sastoji od pitanja o demografskim podacima i pitanja o stavovima roditelja o programu rane intervencije. Uzorak u istraživanju činilo je 71 roditelj djece s teškoćama u razvoju. Rezultati istraživanja su pokazali da je 78.9% (56) roditelja upoznato, a 21.1% (15) nije upoznato sa programom rane intervencije. 77.5% roditelja smatra da program rana intervencije doprinosi poboljšanju razvoja djeteta, dok 59.2% smatra da je programom rane intervencije poboljšan kvalitet života porodice. Rezultati istraživanja pokazuju da su djeca s teškoćama u razvoju uključena u različite projekte i ustanove na kojima počiva rana intervencija. Također, većina roditelja smatra da postojeće usluge rane intervencije doprinose poboljšanju razvoja djeteta i povećanju kvaliteta života porodice.
伤口干预是指在新生儿、幼儿及其父母患有或正在患有发育迟缓、残疾或可能影响正常发育和学习的疾病时，向他们提供服务和支持的过程（ASHA）。 成功的伤口干预计划有父母的参与，因为儿童的发育在生育过程中最为重要。父母是伤口干预团队的适当成员，他们在执行为实施现有伤口干预服务而做出的决定方面发挥着积极作用。波黑没有独特的伤口干预系统，其实施由法律规定。目的是通过波黑发育障碍儿童项目，从家长处获得有关早期干预方案代表性的信息。U skladu s tim ciljem istraživanja, postavljena su sljedeća istraživačka askanja: dostupnost programa rane intervencije u BiH i kvalitet i učinci usluga rane intervencije 为便于调查，正在编制一份调查表，其中包括一个关于人口数据的问题和一个关于家长对早期干预方案的意见的问题。有 71 名发育障碍儿童的家长参加了此次调查。 调查结果显示，78.9% 的家长（56 人）熟悉伤口干预计划，21.1% 的家长（15 人）不熟悉该计划。77.5% 的家长认为伤口干预计划能改善儿童的发育状况，59.2% 的家长认为母亲的生活质量因伤口干预计划而得到改善。结果表明，伤口干预项目有助于提高母亲的生活质量。因此，家长应在对孩子进行干预之前，先了解孩子的兴趣和需要，然后再决定是否进行干预。
{"title":"PROGRAM RANE INTERVENCIJE-STAVOVI RODITELJA DJECE S TEŠKOĆAMA U RAZVOJU","authors":"Nermina Ibrahimović, Aida Ličina","doi":"10.59519/mper3022","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3022","url":null,"abstract":"Rana intervencija je postupak pružanja usluga i podrške novorođenčadi, mlađoj djeci i njihovim porodicama kada dijete ima ili je u opasnosti od zaostajanja u razvoju, invaliditeta ili zdravstvenog stanja koje može utjecati na tipičan razvoj i učenje (ASHA). Uspješni programi rane intervencije uključuju i roditelje jer se djetetov razvoj najviše odvija u porodičnom okruženju. Roditelji su ravnopravni članovi tima za ranu intervenciju, koji imaju aktivnu ulogu prilikom donošenja odluka vezanih za pružanje dostupnih usluga rane intervencije. U BiH ne postoji jedinstven sistem rane intervencije čije je djelovanje određeno zakonom. Opći cilj je dobiti informacije od roditelja o zastupljenosti programa rane intervencije kroz projekte kod djece s teškoćama u razvoju u BiH. U skladu s tim ciljem istraživanja, postavljena su sljedeća istraživačka pitanja: dostupnost programa rane intervencije u BiH i kvalitet i učinci usluga rane intervencije Za potrebe istraživanja kreirana je anketa koja se sastoji od pitanja o demografskim podacima i pitanja o stavovima roditelja o programu rane intervencije. Uzorak u istraživanju činilo je 71 roditelj djece s teškoćama u razvoju. Rezultati istraživanja su pokazali da je 78.9% (56) roditelja upoznato, a 21.1% (15) nije upoznato sa programom rane intervencije. 77.5% roditelja smatra da program rana intervencije doprinosi poboljšanju razvoja djeteta, dok 59.2% smatra da je programom rane intervencije poboljšan kvalitet života porodice. Rezultati istraživanja pokazuju da su djeca s teškoćama u razvoju uključena u različite projekte i ustanove na kojima počiva rana intervencija. Također, većina roditelja smatra da postojeće usluge rane intervencije doprinose poboljšanju razvoja djeteta i povećanju kvaliteta života porodice.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126561785","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Živimo u vremenu kada ‘ekrani’ osvajaju najmlađe svojom praktičnošću, neposrednošću i zaigranošću. Tehnološki napredak donosio velike koristi za čovječanstvo ali postoje i određeni rizici i negativne posljedice. Iako empirijski nalazi o ovom fenomenu nisu jednoznačni niti konačni, mnoga istraživanja pokazuju da izloženost prevelikim dnevnim dozama elektromagnetnim/rediofrekvencijskim zračenjima i nepravilna upotreba ekrana za posljedicu ima negativan utjecaj na cjeloviti razvoj djeteta. Jedna od posljedica je i poremećaj komunikacije. Postojanjem zrna sumnje postoj i neodgodiva potreba za oprezom, u protivnom se može lako dogodi da u život, pravilan tjelesni i mentalni razvoj djece uvedemo Trojanskog konja. Ovaj rad se bazira na pretpostavci da djeca zbog kombiniranog djelovanja dugotrajne izloženosti elektromagnetnim/ radiofrekvencijskim zračenjima i ekranizaciji za posljedicu imaju poremećaj komunikacije. U radu su korištene metode analize, komparacije, klasifikacije i dokazivanja dijela empirijskih nalaza o ovom konstruktu.
{"title":"UZROČNO-POSLJEDIČNA VEZA EKRANIZACIJE, ELEKTROMAGNETNIH/RADIOFREKVENCIJSKIH ZRAČENJA I POREMEĆAJA KOMUNIKACIJE","authors":"Irena Jurišić","doi":"10.59519/mper3012","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3012","url":null,"abstract":"Živimo u vremenu kada ‘ekrani’ osvajaju najmlađe svojom praktičnošću, neposrednošću i zaigranošću. Tehnološki napredak donosio velike koristi za čovječanstvo ali postoje i određeni rizici i negativne posljedice. Iako empirijski nalazi o ovom fenomenu nisu jednoznačni niti konačni, mnoga istraživanja pokazuju da izloženost prevelikim dnevnim dozama elektromagnetnim/rediofrekvencijskim zračenjima i nepravilna upotreba ekrana za posljedicu ima negativan utjecaj na cjeloviti razvoj djeteta. Jedna od posljedica je i poremećaj komunikacije. Postojanjem zrna sumnje postoj i neodgodiva potreba za oprezom, u protivnom se može lako dogodi da u život, pravilan tjelesni i mentalni razvoj djece uvedemo Trojanskog konja. Ovaj rad se bazira na pretpostavci da djeca zbog kombiniranog djelovanja dugotrajne izloženosti elektromagnetnim/ radiofrekvencijskim zračenjima i ekranizaciji za posljedicu imaju poremećaj komunikacije. U radu su korištene metode analize, komparacije, klasifikacije i dokazivanja dijela empirijskih nalaza o ovom konstruktu.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"8 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127725507","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Rana intervencija obuhvata širok spektar usluga namenjenih detetu čiji razvoj odstupa od uobičajenog, kao i njegovoj porodici, u prvim godinama života deteta. Cilj rada bio je da se analiziraju pojedini elementi rane intervencije, kao i da se ispita struktura korisnika usluga rane stimulacije i tretmana, koje pruža Savetovalište za rani razvoj deteta pri Školi za osnovno i srednje obrazovanje sa domom “Vuk Karadžić” u Somboru. Uzorak je činilo 33-oje dece, uzrasta od jedne do šest godina (AS=4,03; SD=1,24), obuhvaćene uslugama razvojnog savetovališta. Podaci su prikupljeni uvidom u dosijee dece koja su korisnici usluga savetovališta, kao i na osnovu informacija dobijenih od roditelja prilikom inicijalnog sastanka. Većina roditelja (88,8%) je primetila odstupanja od očekivanog toka razvoja kod svoje dece tokom prve dve godine života, dok je nešto više od polovine dece (48,5%) uključeno u program tretmana u istom razvojnom periodu. Odstupanja od očekivanog razvojnog toka su statistički značajno ranije primećena kod dece koja su rođena nakon održavane trudnoće, u odnosu na decu rođenu nakon uredne trudnoće (U=54,000, p=0,011), kao i kod dece rođene pre ili nakon predviđenog termina, u odnosu na decu rođenu u predviđenom terminu (χ²=6,582, p=0,037). Rezultati dobijeni ovim istraživanjem mogu poslužiti kao smernice za dalje unapređenje usluga rane intervencije od strane razvojnog savetovališta.
{"title":"POJEDINI ASPEKTI USLUGA RANE INTERVENCIJE PRI RAZVOJNOM SAVETOVALIŠTU","authors":"Zora Kovacic, Marijana Cvijetić","doi":"10.59519/mper3018","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3018","url":null,"abstract":"Rana intervencija obuhvata širok spektar usluga namenjenih detetu čiji razvoj odstupa od uobičajenog, kao i njegovoj porodici, u prvim godinama života deteta. Cilj rada bio je da se analiziraju pojedini elementi rane intervencije, kao i da se ispita struktura korisnika usluga rane stimulacije i tretmana, koje pruža Savetovalište za rani razvoj deteta pri Školi za osnovno i srednje obrazovanje sa domom “Vuk Karadžić” u Somboru. Uzorak je činilo 33-oje dece, uzrasta od jedne do šest godina (AS=4,03; SD=1,24), obuhvaćene uslugama razvojnog savetovališta. Podaci su prikupljeni uvidom u dosijee dece koja su korisnici usluga savetovališta, kao i na osnovu informacija dobijenih od roditelja prilikom inicijalnog sastanka. Većina roditelja (88,8%) je primetila odstupanja od očekivanog toka razvoja kod svoje dece tokom prve dve godine života, dok je nešto više od polovine dece (48,5%) uključeno u program tretmana u istom razvojnom periodu. Odstupanja od očekivanog razvojnog toka su statistički značajno ranije primećena kod dece koja su rođena nakon održavane trudnoće, u odnosu na decu rođenu nakon uredne trudnoće (U=54,000, p=0,011), kao i kod dece rođene pre ili nakon predviđenog termina, u odnosu na decu rođenu u predviđenom terminu (χ²=6,582, p=0,037). Rezultati dobijeni ovim istraživanjem mogu poslužiti kao smernice za dalje unapređenje usluga rane intervencije od strane razvojnog savetovališta.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"247 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116159681","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Ovaj naučni rad se bavi analizom pojave stigmatizacije maloljetnih prestupnika od strane porodice maloljetnika. Porodica je grupa u kojoj se zadovoljavaju osnovne potrebe djece i koja ima reproduktivnu, vaspitnu i zaštitnu funkciju. Dezorganizacija porodice se negativno održava na članove, a od posebnog interesa je uticaj takve porodice na djecu. U ovom radu se polazi od postavke da dezorganizovana porodica ima uticaj na pojavu i razvoj stigmatizacije kod maloljetnih prestupnika.. Opšti cilj rada je se analizira kauzalno-posljedična veza dezorganizacije porodice i pojave stigmatizacije djece koja su ispoljila prestupničko ponašanje, a što se, u krajnjoj tački, negativno održava i na proces resocijalizacije. Nakon deskripcije pojmova, u radu su prezentovani rezultati sprovedenih istraživanja i analize literature. Poseban osvrt je izvršen na ispitivanje uticaja pojave stigmatizacije na rezultate u procesu resocijalizacije maloljetnih prestupnika, a prema mišljenjima stručnih radnika ustanova socijalne zaštite. Analiza je pokazala značajnu povezanost između stigmatizirajućih stavova porodice kao aktera procesa resocijalizacije i pojave stigmatizacije maloljetnih prestupnika. Zaključna razmatranja ukazuju na značaj zdrave, integrisane porodice za proces resocijalizacije, te na značaj saradnje centra za socijalni rad, porodice, škole i lokalne zajednice kao strategije u prevenciji prestupničkog ponašanja i stigmatizacije maloljetnika.
该科学建议致力于从轻罪犯出生的角度分析轻罪犯被污名化的现象。Porodica je grupa u kojoj se zadovoljavaju osnovnej potrzeb djece i koja ima reproduktivnu, vaspitnu i zaštitnu funkciju.产科病房的混乱会对其成员产生负面影响，尤其是对儿童的影响。在产科病房的无序化和鄙视与不良预产期之间存在着联系。 因此，我们需要分析产科病房的无序化和鄙视与不良预产期之间存在着联系，以及对产科病房的负面影响。Nakon deskripcije pojmova, u radu su prezentovani výsledky sprovedenih istraživanja i analiza literature.特别关注了污名化现象对未成年罪犯再社会化过程结果的影响，以及 prema mišljenjima stručnih radnika ustanova socijalne zaštite。分析表明，作为社会化进程中的一个行为者，分娩的污名化条件与未成年罪犯的污名化现象之间存在着明显的相关性。最后的结论指出了健康、综合的孕产妇在再社会化过程中的特点，以及社会-社会咨询中心、孕产妇、学校和当地社区最后一次会议作为预防未成年人犯罪行为和污名化战略的特点。
{"title":"POVEZANOST STIGMATIZACIJE MALOLJETNIH PRESTUPNIKA I DEZORGANIZACIJE PORODICE","authors":"Ljubinka Lazić","doi":"10.59519/mper3021","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3021","url":null,"abstract":"Ovaj naučni rad se bavi analizom pojave stigmatizacije maloljetnih prestupnika od strane porodice maloljetnika. Porodica je grupa u kojoj se zadovoljavaju osnovne potrebe djece i koja ima reproduktivnu, vaspitnu i zaštitnu funkciju. Dezorganizacija porodice se negativno održava na članove, a od posebnog interesa je uticaj takve porodice na djecu. U ovom radu se polazi od postavke da dezorganizovana porodica ima uticaj na pojavu i razvoj stigmatizacije kod maloljetnih prestupnika.. Opšti cilj rada je se analizira kauzalno-posljedična veza dezorganizacije porodice i pojave stigmatizacije djece koja su ispoljila prestupničko ponašanje, a što se, u krajnjoj tački, negativno održava i na proces resocijalizacije. Nakon deskripcije pojmova, u radu su prezentovani rezultati sprovedenih istraživanja i analize literature. Poseban osvrt je izvršen na ispitivanje uticaja pojave stigmatizacije na rezultate u procesu resocijalizacije maloljetnih prestupnika, a prema mišljenjima stručnih radnika ustanova socijalne zaštite. Analiza je pokazala značajnu povezanost između stigmatizirajućih stavova porodice kao aktera procesa resocijalizacije i pojave stigmatizacije maloljetnih prestupnika. Zaključna razmatranja ukazuju na značaj zdrave, integrisane porodice za proces resocijalizacije, te na značaj saradnje centra za socijalni rad, porodice, škole i lokalne zajednice kao strategije u prevenciji prestupničkog ponašanja i stigmatizacije maloljetnika.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"35 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130126188","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Govoriti o logopedu nekada i danas nije isto. Mnogo se toga pronjenilo u životima ljudi i i životu i načinu odrastanja djece. Rjetkos je danas da imate logopata sa patologijom verbalne komunikacije i artikulacijskih poteškoća. Danas vam dolaze djece sa kombinovanim poteškoćama gdje ja primarno: psihotični nemir, elementi autizma, nerazumjevanje naloga ponavljanje svega što vi govorite. Prođe dosta vremena da otpočnete raditi logopedski tretman. Logoped zaista mora biti veoma obrazovan iz,neuroplogije,psihologije, pedagogije, defektologije,surdologije i tiflologije kako bi u multidisciplinarnom timu mogao pomoći djetetu i na govorno-jezičkom planu.To smo pokazali i u našem istraživanju gdje smo u 30 djece primjenjivali ispitivanje u 17 segmenata poteškoća kod djece koja su imala nerazvijen ili usporen razvoj govora. T-test je pokazao da je poslije godinu dana rada na svih 17 praćenih segmenata nađena ststistička značajna razlika. Zaključujemo da u ove djece nije bilo primarna poteškoća u govorno jezičkom segmentu.
{"title":"LOGOPED U INTERDISCIPLINARNOM TIMU","authors":"S. Zečić","doi":"10.59519/mper3033","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3033","url":null,"abstract":"Govoriti o logopedu nekada i danas nije isto. Mnogo se toga pronjenilo u životima ljudi i i životu i načinu odrastanja djece. Rjetkos je danas da imate logopata sa patologijom verbalne komunikacije i artikulacijskih poteškoća. Danas vam dolaze djece sa kombinovanim poteškoćama gdje ja primarno: psihotični nemir, elementi autizma, nerazumjevanje naloga ponavljanje svega što vi govorite. Prođe dosta vremena da otpočnete raditi logopedski tretman. Logoped zaista mora biti veoma obrazovan iz,neuroplogije,psihologije, pedagogije, defektologije,surdologije i tiflologije kako bi u multidisciplinarnom timu mogao pomoći djetetu i na govorno-jezičkom planu.To smo pokazali i u našem istraživanju gdje smo u 30 djece primjenjivali ispitivanje u 17 segmenata poteškoća kod djece koja su imala nerazvijen ili usporen razvoj govora. T-test je pokazao da je poslije godinu dana rada na svih 17 praćenih segmenata nađena ststistička značajna razlika. Zaključujemo da u ove djece nije bilo primarna poteškoća u govorno jezičkom segmentu.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116163154","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Porodica snosi najveću odgovornost za odgoj djeteta i osnovni je temelj za razvoj svakog djeteta. Članovi porodice su prvi koji ostvaruju kontakt sa djetetom i predstavljaju važnu ulogu u oblikovanju djeteta i njegovih sposobnosti. Roditelji su prvi učitelji sa kojima se dijete susreće u svom životu pružajući mu podršku, poticaj i prilike za učenje kroz različite aktivnosti, te oni tu ulogu treba da zadrže kroz sve segmente njegovog života. Djeca sa poteškoćama u razvoju posebno trebaju podršku i poticaj od strane porodice kako bi postignuli maksimum svojih sposobnosti i ostvarili svoj puni potencijal. U svakodnevnom životu česti smo svjedoci da se porodice djece sa poteškoćama susreću sa različitim problemima, za koje je potrebno obezbijediti adekvatnu pomoć i podršku kako bi se oni savladali. U odgojno-obrazovnom procesu porodica je ključan i neizostavan faktor koji doprinosi uspješnosti realizacije samog procesa. Cilj rada jeste da se upoznamo i da obrazložimo ključne faktore koje porodica ima za razvoj djeteta te da objasnimo sponu između stručnih osoba i porodice i strategija kojima se koriste da zajedničkom saradnjom pomognu djetetu da napreduje i ostvari rezultate. Sa adekvatnom podrškom porodice svaka prepreka djeteta sa kojom se suoči u toku svog razvoja bit će jednostavnija.
{"title":"ZNAČAJ I ULOGA PORODICE U RAZVOJU DJECE SA POTEŠKOĆAMA U ODGOJNO-OBRAZOVNOM PROCESU","authors":"Nejla Karić, Merima Dramalija","doi":"10.59519/mper3016","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3016","url":null,"abstract":"Porodica snosi najveću odgovornost za odgoj djeteta i osnovni je temelj za razvoj svakog djeteta. Članovi porodice su prvi koji ostvaruju kontakt sa djetetom i predstavljaju važnu ulogu u oblikovanju djeteta i njegovih sposobnosti. Roditelji su prvi učitelji sa kojima se dijete susreće u svom životu pružajući mu podršku, poticaj i prilike za učenje kroz različite aktivnosti, te oni tu ulogu treba da zadrže kroz sve segmente njegovog života. Djeca sa poteškoćama u razvoju posebno trebaju podršku i poticaj od strane porodice kako bi postignuli maksimum svojih sposobnosti i ostvarili svoj puni potencijal. U svakodnevnom životu česti smo svjedoci da se porodice djece sa poteškoćama susreću sa različitim problemima, za koje je potrebno obezbijediti adekvatnu pomoć i podršku kako bi se oni savladali. U odgojno-obrazovnom procesu porodica je ključan i neizostavan faktor koji doprinosi uspješnosti realizacije samog procesa. Cilj rada jeste da se upoznamo i da obrazložimo ključne faktore koje porodica ima za razvoj djeteta te da objasnimo sponu između stručnih osoba i porodice i strategija kojima se koriste da zajedničkom saradnjom pomognu djetetu da napreduje i ostvari rezultate. Sa adekvatnom podrškom porodice svaka prepreka djeteta sa kojom se suoči u toku svog razvoja bit će jednostavnija.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"18 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132714116","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：