Pojam usporenog govorno- jezičkog razvoja odnosi se na teškoće u razvoju receptivnih i ekspresivnih jezičkih sposobnosti, koje se najčešće mogu primjetiti u periodu od godinu i pol do treće godine. Multidisciplinarnim pristupom i procjenom roditelji dobivaju kompletan izvještaj o razvoju djeteta (govorno- jezički, psihomotorni i psihološki razvoj). U ovom radu cilj je prikazati kako se primjenom logopedskog tretmana trogodišnjeg djeteta sa usporenim govorno- jezičkim razvojem i reedukacijom psihomotorike postižu značajni rezultati u progovaranju, usvajanju prvih riječi, rečenica i postizanja doživljaja samog sebe i svoga tijela. Za procjenu receptivnog i ekspresivnog govora korištena su didaktička pomagala- slike, dok je za procjenu saznajne organizovanosti, praksične organizovanosti, gnostičke i praktognostičke organizovanosti korišten Praktikum opšte defektološke dijagnostike. Za procjenu psihološkog razvoja korišten Razvojni test autorice Čuturić (RTČ,1996). Primjenom logopedskog tretmana i reedukacijom psihomotorike evidentiran je uspjeh na polju receptivnog i ekspresivnog jezičkog razvoja, kao i u doživljaju samog sebe, svijesti o sebi kao ličnosti, ovladavanju sopstvenog tijela i organizacije pokreta.
{"title":"USPJEŠNOST PRIMJENE LOGOPEDSKOG TRETMANA I REEDUKACIJE PSIHOMOTORIKE KOD DJETETA SA USPORENIM GOVORNO- JEZIČKIM RAZVOJEM- PRIKAZ SLUČAJA","authors":"Samra Jusufbašić, Amela Abidović-Mačković","doi":"10.59519/mper3015","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3015","url":null,"abstract":"Pojam usporenog govorno- jezičkog razvoja odnosi se na teškoće u razvoju receptivnih i ekspresivnih jezičkih sposobnosti, koje se najčešće mogu primjetiti u periodu od godinu i pol do treće godine. Multidisciplinarnim pristupom i procjenom roditelji dobivaju kompletan izvještaj o razvoju djeteta (govorno- jezički, psihomotorni i psihološki razvoj). U ovom radu cilj je prikazati kako se primjenom logopedskog tretmana trogodišnjeg djeteta sa usporenim govorno- jezičkim razvojem i reedukacijom psihomotorike postižu značajni rezultati u progovaranju, usvajanju prvih riječi, rečenica i postizanja doživljaja samog sebe i svoga tijela. Za procjenu receptivnog i ekspresivnog govora korištena su didaktička pomagala- slike, dok je za procjenu saznajne organizovanosti, praksične organizovanosti, gnostičke i praktognostičke organizovanosti korišten Praktikum opšte defektološke dijagnostike. Za procjenu psihološkog razvoja korišten Razvojni test autorice Čuturić (RTČ,1996). Primjenom logopedskog tretmana i reedukacijom psihomotorike evidentiran je uspjeh na polju receptivnog i ekspresivnog jezičkog razvoja, kao i u doživljaju samog sebe, svijesti o sebi kao ličnosti, ovladavanju sopstvenog tijela i organizacije pokreta.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"286 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114183301","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Područje jezičkog razvoja i jezičkih poremećaja kod djece sa bilingvizmom zaokuplja posebnu pažnju istraživača poslednjih godina. U ovom radu su sistematski prikazani razvoj jezičke strukture i jezički poremećaji kod djece sa bilingvizmom. Cilj nam je bio da na osnovu analize dostupne literature doprinesemo boljem razumjevanju mogućih smetnji u jezičkom razvoju kod djece koja odrastaju u bilingvalnoj sredini. Na osnovu pregleda većeg broja empirijskih i preglednih radova, možemo da kažemo da se jezički razvoj kod bilingvalne djece razmatra u poređenju sa monolingvalnim vršnjacima. Pokazano je da bilingvalna kao i monolingvalna djeca tipičnog jezičkog razvoja postepeno usvajaju sve elelmente jezičke strukture, s tim što se kod bilingvizma otkrivaju određene specifičnosti u tom razvoju. Zaključeno je da je nedostatak pouzdanog instrumentarija koji bi ravnopravno procjenjivao oba jezika, s tim da se u obzir moraju uzeti mnogi drugi faktori, tip bilingvizma, sredina, kognitivni faktori i njihova reperkusija na jezički razvoj.
{"title":"ODNOS JEZIČKOG RAZVOJA I JEZIČKIH POREMEĆAJA KOD DJECE SA BILINGVIZMOM","authors":"Bojana Vuković, Slađana Ćalasan, Andrea Vegar","doi":"10.59519/mper3031","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3031","url":null,"abstract":"Područje jezičkog razvoja i jezičkih poremećaja kod djece sa bilingvizmom zaokuplja posebnu pažnju istraživača poslednjih godina. U ovom radu su sistematski prikazani razvoj jezičke strukture i jezički poremećaji kod djece sa bilingvizmom. Cilj nam je bio da na osnovu analize dostupne literature doprinesemo boljem razumjevanju mogućih smetnji u jezičkom razvoju kod djece koja odrastaju u bilingvalnoj sredini. Na osnovu pregleda većeg broja empirijskih i preglednih radova, možemo da kažemo da se jezički razvoj kod bilingvalne djece razmatra u poređenju sa monolingvalnim vršnjacima. Pokazano je da bilingvalna kao i monolingvalna djeca tipičnog jezičkog razvoja postepeno usvajaju sve elelmente jezičke strukture, s tim što se kod bilingvizma otkrivaju određene specifičnosti u tom razvoju. Zaključeno je da je nedostatak pouzdanog instrumentarija koji bi ravnopravno procjenjivao oba jezika, s tim da se u obzir moraju uzeti mnogi drugi faktori, tip bilingvizma, sredina, kognitivni faktori i njihova reperkusija na jezički razvoj.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115149850","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Anamarija Lukić, Slađana Đolem, Jelena Milić, Bojan Joksimović, Milena Božinović, Vedrana R Joksimović
Djeca sa smetnjama u razvoju manifestuju teškoće u razvoju i ne dosežu zadovoljavajući nivo razvoja, naročito ako im se ne pruži podrška u vidu njege i obrazovanja. Viši nivoi empatije su značajan faktor koji može uticati na pojavu pozitivnijih stavova učenika prema vršnjacima sa smetnjama u razvoju. Cilj istraživanja je bio da se procjeni da li empatija ima uticaj na stavove učenika prema vršnjacima sa smetnjama u razvoju. Studija je obuhvatila 120 učenika 4. i 5. razreda osnovnih škola, oba pola, uzrasta 10 i 11 godina. Istraživanje je rađeno u Banjaluci tokom 2020.godine. Ispitanici su podijeljeni na dvije grupe, one koji su pohađali nastavu sa učenicima sa smetnjama u razvoju i one koji nisu. Za ispitivanje stavova učenika prema učenicima sa smetnjama u razvoju korištena je Čedok Mekmaster skala, dok je za procjenu empatije korišten Indeks međuljudskog reagovanja. Korelacionom analizom utvrđena je značajna (r=0,18; p<0,05) pozitivna povezanost između stavova učenika prema vršnjacima sa smetnjama u razvoju i zauzimanja perspektive. Učenici koji pohađaju nastavu sa učenicima sa smetnjama u razvoju imaju značajno (t=-2,3; p=0,02) niže vrijednosti ukupnog skora stavova (3,05±0,28) u odnosu na učenike koji ne pohađaju (3,16±0,28). Naše istraživanje je pokazalo da empatija imaju značajan uticaj na stavove učenika prema vršnjacima sa smetnjama u razvoju i da učenici sa višim nivoem empatije imaju pozitivniji stav prema ovim vršnjacima. Takođe, učenici koji su u inkluziji imaju negativniji stav prema vršnjacima ometenim u razvoju u odnosu na učenike koji nisu u inkluziji.
{"title":"KOGNITIVNA I EMOCIONALNA EMPATIJA KAO ČINIOCI STAVA UČENIKA TIPIČNE POPULACIJE PREMA VRŠNJACIMA SA SMETNJAMA U RAZVOJU","authors":"Anamarija Lukić, Slađana Đolem, Jelena Milić, Bojan Joksimović, Milena Božinović, Vedrana R Joksimović","doi":"10.59519/mper3023","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3023","url":null,"abstract":"Djeca sa smetnjama u razvoju manifestuju teškoće u razvoju i ne dosežu zadovoljavajući nivo razvoja, naročito ako im se ne pruži podrška u vidu njege i obrazovanja. Viši nivoi empatije su značajan faktor koji može uticati na pojavu pozitivnijih stavova učenika prema vršnjacima sa smetnjama u razvoju. Cilj istraživanja je bio da se procjeni da li empatija ima uticaj na stavove učenika prema vršnjacima sa smetnjama u razvoju. Studija je obuhvatila 120 učenika 4. i 5. razreda osnovnih škola, oba pola, uzrasta 10 i 11 godina. Istraživanje je rađeno u Banjaluci tokom 2020.godine. Ispitanici su podijeljeni na dvije grupe, one koji su pohađali nastavu sa učenicima sa smetnjama u razvoju i one koji nisu. Za ispitivanje stavova učenika prema učenicima sa smetnjama u razvoju korištena je Čedok Mekmaster skala, dok je za procjenu empatije korišten Indeks međuljudskog reagovanja. Korelacionom analizom utvrđena je značajna (r=0,18; p<0,05) pozitivna povezanost između stavova učenika prema vršnjacima sa smetnjama u razvoju i zauzimanja perspektive. Učenici koji pohađaju nastavu sa učenicima sa smetnjama u razvoju imaju značajno (t=-2,3; p=0,02) niže vrijednosti ukupnog skora stavova (3,05±0,28) u odnosu na učenike koji ne pohađaju (3,16±0,28). Naše istraživanje je pokazalo da empatija imaju značajan uticaj na stavove učenika prema vršnjacima sa smetnjama u razvoju i da učenici sa višim nivoem empatije imaju pozitivniji stav prema ovim vršnjacima. Takođe, učenici koji su u inkluziji imaju negativniji stav prema vršnjacima ometenim u razvoju u odnosu na učenike koji nisu u inkluziji.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"11 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121633644","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Otkako je internet postao nezaobilazan dio svakodnevnice u fokusu mnogih istraživanja su efekti koje online aktivnost ima na život modernog čovjeka, a posebno djece i mladih kao “najplastičnije” uzrasne grupe. Pandemija COVID-19 je još intenzivnije “preselila” veliki dio savremene realnosti u virtuelni svijet, i ponovo aktuelizirala pitanje kratkoročnih i dugoročnih utjecaja. Ovaj put, internet je postao primarna platforma na kojoj mladi nalaze informacije, bilo u kontekstu obrazovanja, bilo da su njima izloženi kroz društvene mreže. Veliki broj tih informacija zahtijeva kritičku obradu i promišljanje, ulaganje mentalnog napora i mnoge druge kognitivne “manevre” kako bi se benefiti interneta mogli istinski kapitalizirati i u stvarnom životu mladih. Široka zastupljenost tema i sama dostupnost informacija stvaraju iluziju znanja i razumijevanja svijeta. No, procesuiranje datih informacija, koje same po sebi mogu biti manje ili više kvalitetne, nerijetko je brzo, selektivno, impulsivno, obojeno različitim pristrasnostima, te kao takvo stvara osnovu za potencijalno nekonstruktivne oblike ponašanja zasnovane na površnim i pogrešnim interpretacijama. U ovom stručnom radu se obrađuju specifičnosti obrade informacija i izvođenja zaključaka, koje edukatori trebaju imati na umu, u cilju razvoja kritičkog, kompleksnog, te samim tim objektivnijeg pristupa informacijama. Osvještavanjem kognitivnih “zamki” mladi postaju otporniji na manipulacije koje dolaze iz virtuelnog svijeta.
{"title":"MLADI KAO KONZUMENTI I EVALUATORI INFORMACIJA DOSTUPNIH NA INTERNETU- KAKO DJELOVATI?","authors":"Mersiha Jusić","doi":"10.59519/mper3013","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3013","url":null,"abstract":"Otkako je internet postao nezaobilazan dio svakodnevnice u fokusu mnogih istraživanja su efekti koje online aktivnost ima na život modernog čovjeka, a posebno djece i mladih kao “najplastičnije” uzrasne grupe. Pandemija COVID-19 je još intenzivnije “preselila” veliki dio savremene realnosti u virtuelni svijet, i ponovo aktuelizirala pitanje kratkoročnih i dugoročnih utjecaja. Ovaj put, internet je postao primarna platforma na kojoj mladi nalaze informacije, bilo u kontekstu obrazovanja, bilo da su njima izloženi kroz društvene mreže. Veliki broj tih informacija zahtijeva kritičku obradu i promišljanje, ulaganje mentalnog napora i mnoge druge kognitivne “manevre” kako bi se benefiti interneta mogli istinski kapitalizirati i u stvarnom životu mladih. Široka zastupljenost tema i sama dostupnost informacija stvaraju iluziju znanja i razumijevanja svijeta. No, procesuiranje datih informacija, koje same po sebi mogu biti manje ili više kvalitetne, nerijetko je brzo, selektivno, impulsivno, obojeno različitim pristrasnostima, te kao takvo stvara osnovu za potencijalno nekonstruktivne oblike ponašanja zasnovane na površnim i pogrešnim interpretacijama. U ovom stručnom radu se obrađuju specifičnosti obrade informacija i izvođenja zaključaka, koje edukatori trebaju imati na umu, u cilju razvoja kritičkog, kompleksnog, te samim tim objektivnijeg pristupa informacijama. Osvještavanjem kognitivnih “zamki” mladi postaju otporniji na manipulacije koje dolaze iz virtuelnog svijeta.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"40 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124663062","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Poremećaj slušnog procesiranja se odnosi na perceptivne teškoće u obradi auditivnih informacija u CNS-u, koji se očituju slabom izvedbom u jednoj ili više sposobnosti slušnog procesiranja. Istraživanje je provedeno sa ciljem utvrđivanja prevalence poremećaja slušnog procesiranja (PSP) kod učenika u četvrtim razredima osnovne škole. Osnovni statistički skup iz koga je izabran uzorak za ovo istraživanje, činili su učenici uzrasta 9.5 do 10.5 godina. Uzorak ispitanika činilo je 95 učenika oba spola, a omjer ženskih i muških ispitanika je bio 48,4:51,6 %. Pri testiranju na subtestu filtriranih riječi postižu prosječan rezultat od 26,63 uz standardnu devijaciju od 4,45. Pri testiranju na subtestu govora u buci, postižu prosječan rezultat 23,83 uz standardnu devijaciju 2,96. Na subtestu dihotički test riječi učenici postižu prosječan rezultat 45,49, uz standardnu devijaciju 9,56, dok na dihotičkom testu rečenica, postižu prosječan rezultat 17,56, uz standardnu devijaciju 3,24. U ovoj školskoj grupi 8,4% učenika ostvarilo je rezultat niži od dvije standardne devijacije na najmanje dva subtesta, što se prema zahtjevima testa definiše kao poremećaj slušnog procesiranja, a odnos djevojčica:dječak iznosi 1:3. Može se konstatovati da je u recentnom periodu prevalenca PSP kod školske djece u porastu, prvenstveno zbog fokusiranja pažnje na ovaj problem.
{"title":"PREVALENCA POREMEĆAJA SLUŠNOG PROCESIRANJA KOD DJECE U ČETVRTIM RAZREDIMA OSNOVNE ŠKOLE","authors":"Ahmet Kantić","doi":"10.59519/mper3014","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3014","url":null,"abstract":"Poremećaj slušnog procesiranja se odnosi na perceptivne teškoće u obradi auditivnih informacija u CNS-u, koji se očituju slabom izvedbom u jednoj ili više sposobnosti slušnog procesiranja. Istraživanje je provedeno sa ciljem utvrđivanja prevalence poremećaja slušnog procesiranja (PSP) kod učenika u četvrtim razredima osnovne škole. Osnovni statistički skup iz koga je izabran uzorak za ovo istraživanje, činili su učenici uzrasta 9.5 do 10.5 godina. Uzorak ispitanika činilo je 95 učenika oba spola, a omjer ženskih i muških ispitanika je bio 48,4:51,6 %. Pri testiranju na subtestu filtriranih riječi postižu prosječan rezultat od 26,63 uz standardnu devijaciju od 4,45. Pri testiranju na subtestu govora u buci, postižu prosječan rezultat 23,83 uz standardnu devijaciju 2,96. Na subtestu dihotički test riječi učenici postižu prosječan rezultat 45,49, uz standardnu devijaciju 9,56, dok na dihotičkom testu rečenica, postižu prosječan rezultat 17,56, uz standardnu devijaciju 3,24. U ovoj školskoj grupi 8,4% učenika ostvarilo je rezultat niži od dvije standardne devijacije na najmanje dva subtesta, što se prema zahtjevima testa definiše kao poremećaj slušnog procesiranja, a odnos djevojčica:dječak iznosi 1:3. Može se konstatovati da je u recentnom periodu prevalenca PSP kod školske djece u porastu, prvenstveno zbog fokusiranja pažnje na ovaj problem.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"22 11","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"120905427","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Biti roditelj smatra se najvažnijom i najispunjenijom ulogom. Ipak, roditeljstvo sa sobom nosi različite zahtjeve i izazove. Ustanovljavanje razvojnih teškoća kod djeteta traumatizirajući je događaj za roditelje te nerijetko rezultira višom razinom roditeljskog stresa, koji ovisi o brojnim čimbenicima kakvi su: veličina obitelji, karakteristike djeteta i njegove teškoće, karakteristike roditelja, strategije suočavanja sa stresom, karijera, percepcija invaliditeta, obiteljska kohezija, socioekonomska situacija, stavovi društva prema invaliditetu, dostupnost usluga, itd. Roditeljima je izuzetno važno pronaći prikladne strategije suočavanja i nošenja sa stresom na osobnoj, obiteljskoj i društvenoj razini, a pritom ne smije izostati podrška sustava i društva kao ni uključivanje roditelja u aktivnosti lokalne zajednice jer se s osjećajem prihvaćenosti i razumijevanja roditelj osnažuje na emocionalnom i socijalnom planu, što se odražava na odgoj njegova djeteta. Cilj ovoga rada je pružiti pregled uzroka roditeljskog stresa, dostupnosti i važnosti kako usluga formalne podrške od strane stručnjaka i institucija tako i neformalne podrške koju pružaju šira okolina, prijatelji, vjerske zajednice i mediji. Kvalitetna podrška može se znatno odraziti na razvoj roditeljskih kompetencija, a roditelje je potrebno staviti u središte interesa stručnjaka i društva upravo zato što su oni najvažniji odgojitelji djece te bez skladne suradnje uspjeh intervencija izostaje.
为人父母被认为是最重要、最具挑战性的角色。然而，为人父母会带来不同的需求和挑战。孩子在成长过程中遇到困难，对父母来说是一件很痛苦的事情，往往会给父母带来更大的压力，这与各种可能的后果有关：父母的规模、儿童的特点及其困难、父母的特点、应对压力的策略、职业、对残疾的看法、父母的凝聚力、社会经济状况、社会对残疾的关注程度、服务的提供情况等。最重要的是，家长要采取适当的策略，在个人、社区和社会领域应对和承受压力，同时又不失去机构和社区的支持，也不使家长参与当地社区的活动，因为随着对未来的认识和理解，家长被置于情感和社会的层面上，这对其子女的反应会产生影响。本建议旨在概述父母压力的影响、其作为结构和机构方面正式支持服务的可用性和重要性，以及由更广泛的环境、朋友、信仰协会和媒体提供的非正式支持。Kvalitetna podrška može se znatno odraziti na razvoj parentičskih kompetencija, a parentje je potrebno staviti u središte interesa stručnjaka i društvo upravo zato što su oni najvažniji odgojitelji djece te bez skladne suradnje uspjeh intervencija izostaje.
{"title":"RODITELJSKI STRES U OBITELJIMA DJECE S TEŠKOĆAMA U RAZVOJU I STRATEGIJE SUOČAVANJA","authors":"Ivona Grbavac, Matea Rako","doi":"10.59519/mper3008","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3008","url":null,"abstract":"Biti roditelj smatra se najvažnijom i najispunjenijom ulogom. Ipak, roditeljstvo sa sobom nosi različite zahtjeve i izazove. Ustanovljavanje razvojnih teškoća kod djeteta traumatizirajući je događaj za roditelje te nerijetko rezultira višom razinom roditeljskog stresa, koji ovisi o brojnim čimbenicima kakvi su: veličina obitelji, karakteristike djeteta i njegove teškoće, karakteristike roditelja, strategije suočavanja sa stresom, karijera, percepcija invaliditeta, obiteljska kohezija, socioekonomska situacija, stavovi društva prema invaliditetu, dostupnost usluga, itd. Roditeljima je izuzetno važno pronaći prikladne strategije suočavanja i nošenja sa stresom na osobnoj, obiteljskoj i društvenoj razini, a pritom ne smije izostati podrška sustava i društva kao ni uključivanje roditelja u aktivnosti lokalne zajednice jer se s osjećajem prihvaćenosti i razumijevanja roditelj osnažuje na emocionalnom i socijalnom planu, što se odražava na odgoj njegova djeteta. Cilj ovoga rada je pružiti pregled uzroka roditeljskog stresa, dostupnosti i važnosti kako usluga formalne podrške od strane stručnjaka i institucija tako i neformalne podrške koju pružaju šira okolina, prijatelji, vjerske zajednice i mediji. Kvalitetna podrška može se znatno odraziti na razvoj roditeljskih kompetencija, a roditelje je potrebno staviti u središte interesa stručnjaka i društva upravo zato što su oni najvažniji odgojitelji djece te bez skladne suradnje uspjeh intervencija izostaje.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130290879","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Djeca s poremećajima iz autističnog spektra često imaju problema s komunikacijom i imaju slabije razvijene izvršne funkcije mozga. To utječe na njihovo učenje, neovisnost, svakodnevne zadatke i međuljudske odnose. Često im je teško prihvatiti promjene i kruti su u rješavanju problema. Učenje na daljinu bilo je poseban izazov kako za mene, tako i za učenike s poremećajima iz autističnog spektra i njihove roditelje. Prilikom pripreme materijala za e-učenje suočila sam se s raznim pitanjima, poput toga kako održavati kontakt sa učenikom koji verbalno ne komunicira, kako održavati naučenu svakodnevnicu, kako pripremiti prikladan i učinkovit materijal. Dobra suradnja s roditeljima bila je ključna za uspješno suočavanje s izazovima koje predstavlja današnja situacija. U svom izlaganju predstavit ću svoju nastavničku praksu učenja na daljinu zajedno s primjerima materijala za e-učenje, opisom organizacije vlastitog rada, nastavnim metodama i komunikacijom s roditeljima i učenicima. Također ću predstaviti načine na koje sam se suočila s problemima zbog nedostatka verbalne komunikacije kod učenika, kako smo održavali svakodnevnicu s roditeljima na daljinu i kako smo osiguravali da učenici nastave napredovati, da stječu nova znanja i održavaju već stečene vještine, razvijaju područja deficita i kako izgleda povratak natrag u školu.
{"title":"ŠKOLOVANJE NA DALJINU S UČENICIMA S POREMEĆAJIMA IZ AUTISTIČNOG SPEKTRA","authors":"Nina Pavlin","doi":"10.59519/mper3025","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3025","url":null,"abstract":"Djeca s poremećajima iz autističnog spektra često imaju problema s komunikacijom i imaju slabije razvijene izvršne funkcije mozga. To utječe na njihovo učenje, neovisnost, svakodnevne zadatke i međuljudske odnose. Često im je teško prihvatiti promjene i kruti su u rješavanju problema. Učenje na daljinu bilo je poseban izazov kako za mene, tako i za učenike s poremećajima iz autističnog spektra i njihove roditelje. Prilikom pripreme materijala za e-učenje suočila sam se s raznim pitanjima, poput toga kako održavati kontakt sa učenikom koji verbalno ne komunicira, kako održavati naučenu svakodnevnicu, kako pripremiti prikladan i učinkovit materijal. Dobra suradnja s roditeljima bila je ključna za uspješno suočavanje s izazovima koje predstavlja današnja situacija. U svom izlaganju predstavit ću svoju nastavničku praksu učenja na daljinu zajedno s primjerima materijala za e-učenje, opisom organizacije vlastitog rada, nastavnim metodama i komunikacijom s roditeljima i učenicima. Također ću predstaviti načine na koje sam se suočila s problemima zbog nedostatka verbalne komunikacije kod učenika, kako smo održavali svakodnevnicu s roditeljima na daljinu i kako smo osiguravali da učenici nastave napredovati, da stječu nova znanja i održavaju već stečene vještine, razvijaju područja deficita i kako izgleda povratak natrag u školu.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"17 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121352956","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Istraživanje je imalo za cilj da ispita stepen teškoća koji odrasle osobe sa flacidnom dizartrijom doživljavaju u različitim komunikacionim situacijama. Uzorak je činilo 30 ispitanika uzrasta od 36 do 87 godina (AS=66,47), od čega je 56,70% osoba muškog, a 43,30% osoba ženskog pola. Primenom VHI (Voice Handikep Index) skale je procenjeno koliko poremećaj glasa koji se javlja u sklopu dizartrije utiče na kvalitet komunikacije. Utvrđeno je koje komunikacione situacije predstavljaju problem osobama sa flacidnom dizartrijom i u kom stepenu. Viši prosečni skorovi na celokupnoj skali, kao i na supskalama ukazuju na veći stepen komunikativnih teškoća. Rezultati su pokazali da su odrasle osobe sa flacidnom dizartrijom na celokupnoj skali imale prosečan skor (AS=45,07) koji ukazuje na umeren stepen doživljenih komunikativnih teškoća. Pored toga, skorovi na pojedinačnim supskalama (fizičkoj AS=17,53; funkcionalnoj AS=16,37; emocionalnoj AS=11,17) isto ukazuju na umeren stepen teškoća zbog poremećaja glasa, a koji ispitanici doživljavaju u pojedinačnim domenima koji utiču na kvalitet komunikacije. Osobe sa flacidnom dizartrijom mogu imati ozbilјne promene u glasu i govoru izmerene primenom objektivnih tehnika procene. Međutim, rezultati samoprocene kvaliteta komunikacije su pokazali da ove osobe ne opisuju svoje komunikativne deficite u teškom stepenu. Navedno ukazuje na značaj primene i objektivnih i subjektivnih metoda u proceni poremećaja glasa i govora.
{"title":"SUBJEKTIVNI DOŽIVLJAJ KOMUNIKACIONIH TEŠKOĆA ODRASLIH SOBA SA FLACIDNOM DIZARTRIJOM","authors":"Ivana Arsenić, Nadica Jovanović Simić, Bojana Drljan, Nevena Ječmenica, Zorica Daničić","doi":"10.59519/mper3002","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3002","url":null,"abstract":"Istraživanje je imalo za cilj da ispita stepen teškoća koji odrasle osobe sa flacidnom dizartrijom doživljavaju u različitim komunikacionim situacijama. Uzorak je činilo 30 ispitanika uzrasta od 36 do 87 godina (AS=66,47), od čega je 56,70% osoba muškog, a 43,30% osoba ženskog pola. Primenom VHI (Voice Handikep Index) skale je procenjeno koliko poremećaj glasa koji se javlja u sklopu dizartrije utiče na kvalitet komunikacije. Utvrđeno je koje komunikacione situacije predstavljaju problem osobama sa flacidnom dizartrijom i u kom stepenu. Viši prosečni skorovi na celokupnoj skali, kao i na supskalama ukazuju na veći stepen komunikativnih teškoća. Rezultati su pokazali da su odrasle osobe sa flacidnom dizartrijom na celokupnoj skali imale prosečan skor (AS=45,07) koji ukazuje na umeren stepen doživljenih komunikativnih teškoća. Pored toga, skorovi na pojedinačnim supskalama (fizičkoj AS=17,53; funkcionalnoj AS=16,37; emocionalnoj AS=11,17) isto ukazuju na umeren stepen teškoća zbog poremećaja glasa, a koji ispitanici doživljavaju u pojedinačnim domenima koji utiču na kvalitet komunikacije. Osobe sa flacidnom dizartrijom mogu imati ozbilјne promene u glasu i govoru izmerene primenom objektivnih tehnika procene. Međutim, rezultati samoprocene kvaliteta komunikacije su pokazali da ove osobe ne opisuju svoje komunikativne deficite u teškom stepenu. Navedno ukazuje na značaj primene i objektivnih i subjektivnih metoda u proceni poremećaja glasa i govora.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"3 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115739890","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pandemija i lockdown utjecali su na sve segmente života pa tako i na pružanje zdravstvenih usluga. Iako se tehnologije za rehabilitaciju na daljinu primjenjuju dulje razdoblje u području medicine, u logopedskom radu je to uglavnom bilo povezano s pružajem usluga na području SAD-a i Australije. Stanovništvo Hrvatska je, osim pandemije, tijekom 2020. bilo suočeno i s posljedicama dva razorna potresa što je dodatno rezultiralo potrebom brze implementacije digitalnih tehnologija u proces rehabilitacije, odgoja i obrazovanja. Istraživanje koje je proveo Dhawan (2020) navodi da su prednosti sustava učenja i rehabilitacije na daljinu velika fleksibilnost mjesta i vremena učenja i rehabilitacije, dok su izazovi tehničke poteškoće, nemogućnost učinkovitog upravljanja vremenom, distrakcija, te frustracije uzrokovane okolinskim čimbenicima. Tijekom 2020. god. značajno je povećan broj znanstvenih istraživanja usmjerenih na uspješnost pružanja logopedskih usluha na daljinu, tvz. teleterapije kao i na procjenu stavova pružatelja i korisnika telerehabilitacijskih usluga. Cilj ovog rada je dati pregled istraživanja na temu provođenja rehabilitacije na daljinu, posebice u radu s djecom s jezično-govornim poremećajima i oštećenjam sluha kao i rezultate njene evaluacije od strane pružatelja i korisnika telerehabilitacijskih usluga. Analiza podataka ide u prilog tome da je primjena teleterapije, tj. rehabilitacije na daljinu polučila vrlo dobre rezultate. Povratne informacije od strane pružatelja i korisnika teleterapijskih usluga omogućavaju bolje strukturiranje trenutnih programa, didaktičkih sadržaja i metodičkih pristupa u logopedskom radu u cilju očuvanja kontinuirane, pravovremne i pravovaljane logopedske usluge.
{"title":"PRIMJENA TELETERAPIJE U LOGOPEDSKOM RADU","authors":"Katarina Pavičić Dokoza","doi":"10.59519/mper3024","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3024","url":null,"abstract":"Pandemija i lockdown utjecali su na sve segmente života pa tako i na pružanje zdravstvenih usluga. Iako se tehnologije za rehabilitaciju na daljinu primjenjuju dulje razdoblje u području medicine, u logopedskom radu je to uglavnom bilo povezano s pružajem usluga na području SAD-a i Australije. Stanovništvo Hrvatska je, osim pandemije, tijekom 2020. bilo suočeno i s posljedicama dva razorna potresa što je dodatno rezultiralo potrebom brze implementacije digitalnih tehnologija u proces rehabilitacije, odgoja i obrazovanja. Istraživanje koje je proveo Dhawan (2020) navodi da su prednosti sustava učenja i rehabilitacije na daljinu velika fleksibilnost mjesta i vremena učenja i rehabilitacije, dok su izazovi tehničke poteškoće, nemogućnost učinkovitog upravljanja vremenom, distrakcija, te frustracije uzrokovane okolinskim čimbenicima. Tijekom 2020. god. značajno je povećan broj znanstvenih istraživanja usmjerenih na uspješnost pružanja logopedskih usluha na daljinu, tvz. teleterapije kao i na procjenu stavova pružatelja i korisnika telerehabilitacijskih usluga. Cilj ovog rada je dati pregled istraživanja na temu provođenja rehabilitacije na daljinu, posebice u radu s djecom s jezično-govornim poremećajima i oštećenjam sluha kao i rezultate njene evaluacije od strane pružatelja i korisnika telerehabilitacijskih usluga. Analiza podataka ide u prilog tome da je primjena teleterapije, tj. rehabilitacije na daljinu polučila vrlo dobre rezultate. Povratne informacije od strane pružatelja i korisnika teleterapijskih usluga omogućavaju bolje strukturiranje trenutnih programa, didaktičkih sadržaja i metodičkih pristupa u logopedskom radu u cilju očuvanja kontinuirane, pravovremne i pravovaljane logopedske usluge.","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"29 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114785961","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Kompetencije nastavnika u skladu sa vremenom i potrebama učenika trebaju biti višestruke i višebrojne jer na taj način direktno utiču na kvalitet odgoja i obrazovanja učenika u osnovnim školama. Uzorak je činilo 50 nastavnika iz 7 osnovnih škola. Za potrebe ovog rada korišten je prilagođeni Upitnik koji se sastojao iz dva dijela. Prvi dio upitnika odnosio se na starosnu dob nastavnika, godine radnog staža i nivo obrazovanja nastavnika. Drugi dio upitnika se odnosio na samoprocjenu nastavnik i sadržavao je 30 pitanja. Istraživanja je bio utvrditi kompetencije nastavnika u osnovnim školama te utvrditi da li postoje razlike između kompetencija nastavnika u odnosu na starosnu dob, godine staža te nivo obrazovanja. Za testiranje istraživačkih hipoteza koristili smo jednosmjernu analizu varijanse (ANOVA) kao parametrijsku statističku metodu na nivou pouzdanosti od 95% tj. uz 5% rizika. Istraživanja su pokazali da ne postoji statistički signifikantnih razlika u populaciji u pogledu nivoa kompetencija između različitih nivoa obrazovanja (F=0,608, p<0,549 ). Takođe, uz rizik od 5% jednosmjerna analiza varijanse nije dokazala statistički signifikantne razlike između testiranih starosnih grupa nastavnika (F=0,245, p<0,784) niti u pogledu dužine radnog staža (F=0,311, p<0,734).
{"title":"KOMPETENCIJE NASTAVNIKA U OSNOVNOJ ŠKOLI","authors":"Fata Zilić","doi":"10.59519/mper3034","DOIUrl":"https://doi.org/10.59519/mper3034","url":null,"abstract":"Kompetencije nastavnika u skladu sa vremenom i potrebama učenika trebaju biti višestruke i višebrojne jer na taj način direktno utiču na kvalitet odgoja i obrazovanja učenika u osnovnim školama. Uzorak je činilo 50 nastavnika iz 7 osnovnih škola. Za potrebe ovog rada korišten je prilagođeni Upitnik koji se sastojao iz dva dijela. Prvi dio upitnika odnosio se na starosnu dob nastavnika, godine radnog staža i nivo obrazovanja nastavnika. Drugi dio upitnika se odnosio na samoprocjenu nastavnik i sadržavao je 30 pitanja. Istraživanja je bio utvrditi kompetencije nastavnika u osnovnim školama te utvrditi da li postoje razlike između kompetencija nastavnika u odnosu na starosnu dob, godine staža te nivo obrazovanja. Za testiranje istraživačkih hipoteza koristili smo jednosmjernu analizu varijanse (ANOVA) kao parametrijsku statističku metodu na nivou pouzdanosti od 95% tj. uz 5% rizika. Istraživanja su pokazali da ne postoji statistički signifikantnih razlika u populaciji u pogledu nivoa kompetencija između različitih nivoa obrazovanja (F=0,608, p<0,549 ). Takođe, uz rizik od 5% jednosmjerna analiza varijanse nije dokazala statistički signifikantne razlike između testiranih starosnih grupa nastavnika (F=0,245, p<0,784) niti u pogledu dužine radnog staža (F=0,311, p<0,734).","PeriodicalId":170318,"journal":{"name":"Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji","volume":"103 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115142437","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：