Dagmara Otto-Ślusarczyk, W. Graboń, Magdalena Mielczarek-Puta, A. Chrzanowska, A. Barańczyk-Kuźma
Abstract Introduction Glutaminolysis, beside glycolysis, is a key metabolic pathway of a cancer cell that provides energy and substrates for the synthesis of nucleic acids, proteins, and lipids. The pathway is mediated by both mitochondrial and cytosolic enzymes. Neither expression of glutaminolysis enzymes in colon cancer cells nor the influence of various oxygen concentrations on their expression has been studied so far. Objectives The aim of the study was to determine and compare the mRNA expression of enzymes involved in glutaminolysis at various oxygen levels in human primary (SW480) and metastatic (SW620) colon cancer cells cultured in 1% O2 (hypoxia), 10% O2 (tissue normoxia), 21% O2 (atmospheric normoxia). Methods Cell viability was determined by Trypan Blue exclusion (TB) and Thiazolyl Blue Tetrazolium Bromide (MTT). The expression of HIF1α, GLUT1, GLS1, AST1, AST2, ACL, PC and GC1, GC2 at mRNA levelwas determined by RT-qPCR. Results. Correlation between increasing oxygen concentration and cell count was not observed. In both cell lines the number of viable cells was the lowest at 10% oxygen. The enzyme profile and expression of proteins involved in glutaminolysis varied depending on oxygen pressure and type of cell lines. In summary, our findings suggest differences in metabolic adaptation to oxygen availability in vivo between primary and metastatic colon cancer cells.
{"title":"Influence of oxygen availability on expression of glutaminolysis genes in human colon cancer cells","authors":"Dagmara Otto-Ślusarczyk, W. Graboń, Magdalena Mielczarek-Puta, A. Chrzanowska, A. Barańczyk-Kuźma","doi":"10.2478/ahem-2021-0032","DOIUrl":"https://doi.org/10.2478/ahem-2021-0032","url":null,"abstract":"Abstract Introduction Glutaminolysis, beside glycolysis, is a key metabolic pathway of a cancer cell that provides energy and substrates for the synthesis of nucleic acids, proteins, and lipids. The pathway is mediated by both mitochondrial and cytosolic enzymes. Neither expression of glutaminolysis enzymes in colon cancer cells nor the influence of various oxygen concentrations on their expression has been studied so far. Objectives The aim of the study was to determine and compare the mRNA expression of enzymes involved in glutaminolysis at various oxygen levels in human primary (SW480) and metastatic (SW620) colon cancer cells cultured in 1% O2 (hypoxia), 10% O2 (tissue normoxia), 21% O2 (atmospheric normoxia). Methods Cell viability was determined by Trypan Blue exclusion (TB) and Thiazolyl Blue Tetrazolium Bromide (MTT). The expression of HIF1α, GLUT1, GLS1, AST1, AST2, ACL, PC and GC1, GC2 at mRNA levelwas determined by RT-qPCR. Results. Correlation between increasing oxygen concentration and cell count was not observed. In both cell lines the number of viable cells was the lowest at 10% oxygen. The enzyme profile and expression of proteins involved in glutaminolysis varied depending on oxygen pressure and type of cell lines. In summary, our findings suggest differences in metabolic adaptation to oxygen availability in vivo between primary and metastatic colon cancer cells.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"923 - 932"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69109586","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Monika Sikora, M. Wiśniewska-Wrona, Michał Arabski
Abstrakt Inżynieria tkankowa to interdyscyplinarna dziedzina badań, która stosuje zasady inżynierii i nauk przyrodniczych do opracowywania substytutów biologicznych, przywracania, utrzymywania lub poprawy funkcji tkanek. Łączy medycy-nę kliniczną, inżynierię mechaniczną, materiałoznawstwo i biologię molekularną. Chitozan jest związkiem, który może być stosowany na szeroką skalę w biomedycynie, m.in. jako nośnik leków, nici chirurgiczne, materiały opatrunkowe przeznaczone do przyspieszonego gojenia ran oraz rusztowania komórkowe w inżynierii tkankowej. Chitozon spełnia najważniejsze kryteria dla biomateriałów, m.in. kompatybilność, odpowiednie właściwości mechaniczne, morfologia i porowatość, nietoksyczność i biodegradowalność. Rusztowania chitozanowe mogą sprzyjać adhezji, różnicowaniu i proliferacji na powierzchni komórek. Z chitozanu można tworzyć różne formy funkcjonalne w zależności od potrzeb i wymagań, w tym: hydrożele 3D, gąbki 3D, folie i membrany oraz nanowłókna. Ze względu na unikalne właściwości fizykochemiczne biopolimer ten może być również wykorzystany do oczyszczania białek terapeutycznych z endotoksyn bakteryjnych, co jest dziś istotnym problemem w oczyszczaniu produktu końcowego w zastosowaniach medycznych. Obecnie terapie oparte na białkach rekombinowanych znajdują szerokie zastosowanie w terapiach celowanych, inżynierii tkankowej oraz szeroko pojętej medycynie regeneracyjnej. Dlatego tak ważny jest współistniejący, dobrze zapro-jektowany system oczyszczania produktu białkowego, który nie zmieni swoich zasadniczych właściwości. Artykuł jest przeglądem aktualnych badań nad zastosowaniem materiałów bioaktywnych na bazie chitozanu w medycynie regene-racyjnej różnych tkanek i narządów (m.in. tkanki chrzęstnej i kostnej, tkanki skórnej czy tkanki nerwowej). Abstract Tissue engineering is an interdisciplinary field of research that applies the principles of engineering and the natural sciences to the development of biological substitutes, restoring, maintaining, or improving tissue functions. It combines clinical medicine, mechanical engineering, materials science and molecular biology. Chitosan is a very promising compound that can be used on a large scale in biomedicine as a carrier of drugs, surgical threads, dressing materials dedicated to accelerating wound healing and cell scaffolding in tissue engineering. It meets the most important criteria for biomaterials, such as compatibility, adequate mechanical properties, morphology and porosity, non-toxicity and biodegradability. Chitosan scaffolds can promote cell surface adhesion, differentiation and proliferation. It can be used to create various functional forms depending on the needs and requirements, including 3D hydrogels, 3D sponges, films and membranes and nanofibers. Due to its unique physicochemical properties, this biopolymer also has the potential to purify therapeutic proteins from bacterial endotoxins, which is currently an important problem in the purification of the e
{"title":"Biomedyczne właściwości chitozanu – zastosowanie w inżynierii tkankowej Biomedical properties of chitosan: Application in tissue engineering","authors":"Monika Sikora, M. Wiśniewska-Wrona, Michał Arabski","doi":"10.2478/ahem-2021-0015","DOIUrl":"https://doi.org/10.2478/ahem-2021-0015","url":null,"abstract":"Abstrakt Inżynieria tkankowa to interdyscyplinarna dziedzina badań, która stosuje zasady inżynierii i nauk przyrodniczych do opracowywania substytutów biologicznych, przywracania, utrzymywania lub poprawy funkcji tkanek. Łączy medycy-nę kliniczną, inżynierię mechaniczną, materiałoznawstwo i biologię molekularną. Chitozan jest związkiem, który może być stosowany na szeroką skalę w biomedycynie, m.in. jako nośnik leków, nici chirurgiczne, materiały opatrunkowe przeznaczone do przyspieszonego gojenia ran oraz rusztowania komórkowe w inżynierii tkankowej. Chitozon spełnia najważniejsze kryteria dla biomateriałów, m.in. kompatybilność, odpowiednie właściwości mechaniczne, morfologia i porowatość, nietoksyczność i biodegradowalność. Rusztowania chitozanowe mogą sprzyjać adhezji, różnicowaniu i proliferacji na powierzchni komórek. Z chitozanu można tworzyć różne formy funkcjonalne w zależności od potrzeb i wymagań, w tym: hydrożele 3D, gąbki 3D, folie i membrany oraz nanowłókna. Ze względu na unikalne właściwości fizykochemiczne biopolimer ten może być również wykorzystany do oczyszczania białek terapeutycznych z endotoksyn bakteryjnych, co jest dziś istotnym problemem w oczyszczaniu produktu końcowego w zastosowaniach medycznych. Obecnie terapie oparte na białkach rekombinowanych znajdują szerokie zastosowanie w terapiach celowanych, inżynierii tkankowej oraz szeroko pojętej medycynie regeneracyjnej. Dlatego tak ważny jest współistniejący, dobrze zapro-jektowany system oczyszczania produktu białkowego, który nie zmieni swoich zasadniczych właściwości. Artykuł jest przeglądem aktualnych badań nad zastosowaniem materiałów bioaktywnych na bazie chitozanu w medycynie regene-racyjnej różnych tkanek i narządów (m.in. tkanki chrzęstnej i kostnej, tkanki skórnej czy tkanki nerwowej). Abstract Tissue engineering is an interdisciplinary field of research that applies the principles of engineering and the natural sciences to the development of biological substitutes, restoring, maintaining, or improving tissue functions. It combines clinical medicine, mechanical engineering, materials science and molecular biology. Chitosan is a very promising compound that can be used on a large scale in biomedicine as a carrier of drugs, surgical threads, dressing materials dedicated to accelerating wound healing and cell scaffolding in tissue engineering. It meets the most important criteria for biomaterials, such as compatibility, adequate mechanical properties, morphology and porosity, non-toxicity and biodegradability. Chitosan scaffolds can promote cell surface adhesion, differentiation and proliferation. It can be used to create various functional forms depending on the needs and requirements, including 3D hydrogels, 3D sponges, films and membranes and nanofibers. Due to its unique physicochemical properties, this biopolymer also has the potential to purify therapeutic proteins from bacterial endotoxins, which is currently an important problem in the purification of the e","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"1020 - 1037"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48700247","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-11DOI: 10.21203/rs.3.rs-137320/v1
G. Dziubanek, Dawid Konwant, D. Rogala, Joanna Domagalska
Abstract Introduction Herbal weight loss remedies are produced from various plant species which could accumulate heavy metals from the environment. The consumption of contaminated herbal preparations could be a source of consumer exposure to toxic metals. The aim of the study was to evaluate the content of cadmium in selected herbal weight loss products available on the Polish market, to determine exposure of consumers to the heavy metal included in herbal infusions prepared from the studied products and the related health risk. Materials and Methods The study included 29 herbal weight loss products available on the Polish market. The content of cadmium in the analyzed dried herbs and herbal infusions was analyzed. Based on the obtained results, the exposure of consumers to cadmium and the related health risks were estimated. Results Cadmium concentration in dried herbs did not exceed the maximum allowable concentration. Conclusions The exposure of consumers of the most contaminated herbal infusions to cadmium could be equal to half of the reference dose, which is an acceptable exposure threshold.
{"title":"Cadmium in herbal weight loss products as a health risk factor for consumers","authors":"G. Dziubanek, Dawid Konwant, D. Rogala, Joanna Domagalska","doi":"10.21203/rs.3.rs-137320/v1","DOIUrl":"https://doi.org/10.21203/rs.3.rs-137320/v1","url":null,"abstract":"Abstract Introduction Herbal weight loss remedies are produced from various plant species which could accumulate heavy metals from the environment. The consumption of contaminated herbal preparations could be a source of consumer exposure to toxic metals. The aim of the study was to evaluate the content of cadmium in selected herbal weight loss products available on the Polish market, to determine exposure of consumers to the heavy metal included in herbal infusions prepared from the studied products and the related health risk. Materials and Methods The study included 29 herbal weight loss products available on the Polish market. The content of cadmium in the analyzed dried herbs and herbal infusions was analyzed. Based on the obtained results, the exposure of consumers to cadmium and the related health risks were estimated. Results Cadmium concentration in dried herbs did not exceed the maximum allowable concentration. Conclusions The exposure of consumers of the most contaminated herbal infusions to cadmium could be equal to half of the reference dose, which is an acceptable exposure threshold.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"76 1","pages":"165 - 173"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-01-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67955535","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Anna Matosek-Rutkowska, Monika Kuriata, D. Olczak-Kowalczyk, E. Krasuska-Sławińska
Abstract Background. Langerhans cell histiocytosis is a rare reactive proliferative disorder marked by excess proliferation and accumulation of mononuclear phagocytes in tissues and organs. Usually, organs and systems where Langerhans cells are normally found are involved. Lesions may be limited to one system and be single- or multisite, or many systems may be involved. The etiology is not fully known. According to one of the hypotheses, immune dysfunction due to exuberant response to an unknown antigen may be the cause. The most common clinical symptoms include skin lesions, bone pain, exophthalmos, and enlarged lymph nodes, affecting the liver and spleen. Gingivitis, pocket granulation tissue, ulceration of the gingival papilla, alveolar bone atrophy leading to loosening and loss of teeth are observed in the oral cavity. The aim of the study was to determine the type and incidence of oral manifestations in patients diagnosed with Langerhans cell histiocytosis. Methods. We evaluated patients’ medical records to obtain data on the children’s age at diagnosis, sex, the form of Langerhans cell histiocytosis, clinical picture (systemic and local oral symptoms), and radiological findings. Dental examinations (clinical and radiological) were performed to assess oral mucosa and periodontal tissues, and medical records were analyzed for the course and treatment of histiocytosis. Results. The analysis included the medical records of 43 patients with Langerhans cell histiocytosis. Oral lesions in the form of gingivitis, pathological tooth mobility, and expansion of alveolar mandibular bone were observed in 7 patients. Conclusions. Langerhans cell histiocytosis may be accompanied by maxillary, gingival, and mucosal lesions.
{"title":"Manifestation of Langerhans cell histiocytosis in the oral cavity: The authors’ experience","authors":"Anna Matosek-Rutkowska, Monika Kuriata, D. Olczak-Kowalczyk, E. Krasuska-Sławińska","doi":"10.2478/ahem-2021-0006","DOIUrl":"https://doi.org/10.2478/ahem-2021-0006","url":null,"abstract":"Abstract Background. Langerhans cell histiocytosis is a rare reactive proliferative disorder marked by excess proliferation and accumulation of mononuclear phagocytes in tissues and organs. Usually, organs and systems where Langerhans cells are normally found are involved. Lesions may be limited to one system and be single- or multisite, or many systems may be involved. The etiology is not fully known. According to one of the hypotheses, immune dysfunction due to exuberant response to an unknown antigen may be the cause. The most common clinical symptoms include skin lesions, bone pain, exophthalmos, and enlarged lymph nodes, affecting the liver and spleen. Gingivitis, pocket granulation tissue, ulceration of the gingival papilla, alveolar bone atrophy leading to loosening and loss of teeth are observed in the oral cavity. The aim of the study was to determine the type and incidence of oral manifestations in patients diagnosed with Langerhans cell histiocytosis. Methods. We evaluated patients’ medical records to obtain data on the children’s age at diagnosis, sex, the form of Langerhans cell histiocytosis, clinical picture (systemic and local oral symptoms), and radiological findings. Dental examinations (clinical and radiological) were performed to assess oral mucosa and periodontal tissues, and medical records were analyzed for the course and treatment of histiocytosis. Results. The analysis included the medical records of 43 patients with Langerhans cell histiocytosis. Oral lesions in the form of gingivitis, pathological tooth mobility, and expansion of alveolar mandibular bone were observed in 7 patients. Conclusions. Langerhans cell histiocytosis may be accompanied by maxillary, gingival, and mucosal lesions.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"933 - 938"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48002417","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.5604/01.3001.0014.9330
Marcin Kosmalski, Monika Różycka-Kosmalska, J. Sikora, T. Pietras
Summary Diabetes mellitus (DM) is not a single disease, but a group of diseases that are characterized by chronic hyperglycemia and risk of damage to tissues and organs. The mechanisms of its development are different and due mainly to disorders of insulin secretion or its effects. For this reason, 4 types of DM have been distinguished. One of them is a specific type of DM, determined, inter alia, by the use of certain psychotropic medications. Chronic hyperglycemia often occurs in association with some of these drugs, but in many cases it is categorized erroneously as type 2 (T2DM) or 1 (T1DM). The relationship between DM and psychiatric disorders is bi-directional, involving two mutually independent risk factors for the development of the disease. However, not all patients with a mental illness develop carbohydrate metabolism disorders, which is due to a varied diabetogenic potential and mechanisms of action of psychotropic medications. In clinical practice, questions concerning the frequency of this type of DM, risk factors of its development and hyperglycemic mechanism of psychotropic medications arise. Therefore, the aim of this article is to attempt to answer these questions. From a practical point of view, obtaining such information should allow for the development of appropriate diagnostic and therapeutic procedures.
{"title":"Diabetes mellitus in patients using psychotropic medications: How does it work?","authors":"Marcin Kosmalski, Monika Różycka-Kosmalska, J. Sikora, T. Pietras","doi":"10.5604/01.3001.0014.9330","DOIUrl":"https://doi.org/10.5604/01.3001.0014.9330","url":null,"abstract":"Summary Diabetes mellitus (DM) is not a single disease, but a group of diseases that are characterized by chronic hyperglycemia and risk of damage to tissues and organs. The mechanisms of its development are different and due mainly to disorders of insulin secretion or its effects. For this reason, 4 types of DM have been distinguished. One of them is a specific type of DM, determined, inter alia, by the use of certain psychotropic medications. Chronic hyperglycemia often occurs in association with some of these drugs, but in many cases it is categorized erroneously as type 2 (T2DM) or 1 (T1DM). The relationship between DM and psychiatric disorders is bi-directional, involving two mutually independent risk factors for the development of the disease. However, not all patients with a mental illness develop carbohydrate metabolism disorders, which is due to a varied diabetogenic potential and mechanisms of action of psychotropic medications. In clinical practice, questions concerning the frequency of this type of DM, risk factors of its development and hyperglycemic mechanism of psychotropic medications arise. Therefore, the aim of this article is to attempt to answer these questions. From a practical point of view, obtaining such information should allow for the development of appropriate diagnostic and therapeutic procedures.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"398 - 405"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48971489","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-01-01DOI: 10.5604/01.3001.0014.9364
M. Augustyniak
Summary The protective effect of selenium against colorectal cancer or adenoma is still a controversial issue. Although there are well-described (pato)physiological protective mechanisms of selenium against colorectal cancer, the results of the studies from 1998–2018 are inconclusive and need to be considered in the future. Neither observational nor experimental studies present consistent results. Although the Cochrane review showed that well-designed randomized clinical trials (RCTs) presented no beneficial effect of selenium supplementation on cancer incidence, well-designed RCTs confirming the protective effect of selenium supplementation against colorectal adenoma or colorectal polyp recurrence have been found in subject-related literature. In the reviewed studies, selenium concentration was measured in the blood serum/toenail or in diet. It is of great importance to highlight that blood selenium concentration depends on the concentration of this micronutrient in food, which in turn depends on selenium content in soil, bioavailability of selenium, which is different in various geographical regions, and forms of selenium. Selenium circulating in blood as a component of selenoproteins participates in oxidoreduction, thus reducing the risk of developing colorectal cancer. Despite this well-known protective mechanism against colorectal cancer occurrence, half of the reviewed studies did not confirm the protective properties of selenium. To sum up, the current state of knowledge on the association between selenium and colorectal cancer or adenoma has revealed not only inconclusive results of the studies, but has also shown that there is a need to conduct more prospective studies focused on selenium supplementation and colorectal cancer as this research is limited.
{"title":"Selenium and cancer or adenoma related to the large bowel","authors":"M. Augustyniak","doi":"10.5604/01.3001.0014.9364","DOIUrl":"https://doi.org/10.5604/01.3001.0014.9364","url":null,"abstract":"Summary The protective effect of selenium against colorectal cancer or adenoma is still a controversial issue. Although there are well-described (pato)physiological protective mechanisms of selenium against colorectal cancer, the results of the studies from 1998–2018 are inconclusive and need to be considered in the future. Neither observational nor experimental studies present consistent results. Although the Cochrane review showed that well-designed randomized clinical trials (RCTs) presented no beneficial effect of selenium supplementation on cancer incidence, well-designed RCTs confirming the protective effect of selenium supplementation against colorectal adenoma or colorectal polyp recurrence have been found in subject-related literature. In the reviewed studies, selenium concentration was measured in the blood serum/toenail or in diet. It is of great importance to highlight that blood selenium concentration depends on the concentration of this micronutrient in food, which in turn depends on selenium content in soil, bioavailability of selenium, which is different in various geographical regions, and forms of selenium. Selenium circulating in blood as a component of selenoproteins participates in oxidoreduction, thus reducing the risk of developing colorectal cancer. Despite this well-known protective mechanism against colorectal cancer occurrence, half of the reviewed studies did not confirm the protective properties of selenium. To sum up, the current state of knowledge on the association between selenium and colorectal cancer or adenoma has revealed not only inconclusive results of the studies, but has also shown that there is a need to conduct more prospective studies focused on selenium supplementation and colorectal cancer as this research is limited.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"426 - 436"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49083253","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Abstract Cardiovascular disease is the most common cause of death in developed countries. Important factors leading to ischemic heart disease and strokes are hypertension and high levels of homocysteine in blood serum. The coexistence of these two factors significantly increases the risk of these diseases and premature deaths. Many studies indicate that patients with hypertension are significantly more likely to demonstrate increased blood serum homocysteine levels than those with normal blood pressure. This may be caused by a higher incidence of overweight, high intake of salt and increased uric acid levels. It has been shown that both these factors increase the prevalence of hypertension and lead to higher homocysteine levels. However, the results of some studies indicate that arterial hypertension and homocysteinemia are causally related. It was shown, among other things, that high homocysteine levels damage the endothelium and reduce nitric oxide synthesis, which may directly lead to hypertension. Serum homocysteine levels are slightly higher in patients with white coat hypertension than they are in healthy individuals and may therefore also increase the risk of cardiovascular diseases. Several authors have also shown that the levels of homocysteine in blood serum are higher in so-called non-dippers, i.e., patients with no night-time pressure drop. The lack of a 10%–20% decrease in blood pressure at night is associated with increased cardiovascular complications. Strokes occur especially frequently in older people with arterial hypertension and hyperhomocysteinemia. The administration of B vitamins and folic acid significantly reduces serum homocysteine levels. The administration of this acid also slightly, but statistically significantly, increases the effectiveness of hypotensive drugs. Large meta-analyses meta-analysis indicate that the increased supply of folic acid in patients with hypertension significantly reduces the risk of stroke. Such management is particularly effective in patients with hypertension and hyperhomocysteinemia.
{"title":"The significance of homocysteine in patients with hypertension","authors":"J. Głuszek, T. Kosicka","doi":"10.2478/ahem-2021-0002","DOIUrl":"https://doi.org/10.2478/ahem-2021-0002","url":null,"abstract":"Abstract Cardiovascular disease is the most common cause of death in developed countries. Important factors leading to ischemic heart disease and strokes are hypertension and high levels of homocysteine in blood serum. The coexistence of these two factors significantly increases the risk of these diseases and premature deaths. Many studies indicate that patients with hypertension are significantly more likely to demonstrate increased blood serum homocysteine levels than those with normal blood pressure. This may be caused by a higher incidence of overweight, high intake of salt and increased uric acid levels. It has been shown that both these factors increase the prevalence of hypertension and lead to higher homocysteine levels. However, the results of some studies indicate that arterial hypertension and homocysteinemia are causally related. It was shown, among other things, that high homocysteine levels damage the endothelium and reduce nitric oxide synthesis, which may directly lead to hypertension. Serum homocysteine levels are slightly higher in patients with white coat hypertension than they are in healthy individuals and may therefore also increase the risk of cardiovascular diseases. Several authors have also shown that the levels of homocysteine in blood serum are higher in so-called non-dippers, i.e., patients with no night-time pressure drop. The lack of a 10%–20% decrease in blood pressure at night is associated with increased cardiovascular complications. Strokes occur especially frequently in older people with arterial hypertension and hyperhomocysteinemia. The administration of B vitamins and folic acid significantly reduces serum homocysteine levels. The administration of this acid also slightly, but statistically significantly, increases the effectiveness of hypotensive drugs. Large meta-analyses meta-analysis indicate that the increased supply of folic acid in patients with hypertension significantly reduces the risk of stroke. Such management is particularly effective in patients with hypertension and hyperhomocysteinemia.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"634 - 642"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69108269","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Abstrakt Mikrobiota jelitowa stanowi nieodłączny element organizmu umożliwiający jego prawidłowe funkcjonowanie. Dzięki mikroorganizmom jelitowym możliwa jest stymulacja układu odpornościowego, synteza witamin czy poprawa wchłaniania składników odżywczych. Jednak jej aktywność może również niekorzystnie działać na organizm, m.in. z powodu przetwarzania treści jelitowej. Opisywana w artykule interakcja mikrobiota–lek uwzględnia pozytywny i negatywny wpływ mikroorganizmów jelitowych na farmakoterapię poprzez bezpośrednie i pośrednie oddziaływanie na lek w organizmie. Ze względu na to, że mikrobiom stanowi nieodłączny element organizmu, ingerencja nawet w jego niewielką część może doprowadzić do wystąpienia daleko idących, czasami niespodziewanych skutków. Stąd w celu poprawy skuteczności i bezpieczeństwa farmakoterapii konieczne jest wyjaśnienie mechanizmów oddziaływania mikrobioty na lek w organizmie. W artykule podsumowano obecną wiedzę na temat biologicznej aktywności mikrobioty jelitowej, a zwłaszcza oddziaływań mikrobiota–leki determinujących skuteczność i bezpieczeństwo farmakoterapii. Wyszukiwanie przeprowadzono we wrześniu 2020 r. w bazach danych PubMed, Scopus, Web of Science, Cochrane Library i powszechnie dostępnej literaturze z użyciem terminów: „mikrobiota jelitowa”, „mikrobiom”, „metabolizm leku”, „interakcje mikrobiota–lek”. W artykule omówiono interakcje między mikrobiotą a lekami m.in. z grupy antybiotyków, inhibitorów pompy protonowej, sulfonamidów, pochodnych kwasu 5-aminosalicylowego, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, przeciwnowotworowych, statyn czy metforminą.
肠道微生物群是身体不可分割的组成部分，使其能够正常运作。多亏了肠道微生物，才有可能刺激免疫系统、合成维生素或提高营养物质的吸收。然而，由于肠道内容物的处理，其活性也可能对身体产生不利影响。文章中描述的微生物群-药物相互作用考虑了肠道微生物通过对体内药物的直接和间接影响对药物治疗的积极和消极影响。由于微生物组是身体不可分割的一部分，即使干扰其中的一小部分，也会产生深远的、有时甚至意想不到的影响。因此，为了提高药物治疗的有效性和安全性，有必要解释体内微生物群对药物的作用机制。本文总结了目前关于肠道微生物群生物活性的知识，特别是微生物群药物对药物治疗有效性和安全性的影响。搜索于2020年9月进行。r.在PubMed、Scopus、Web of Science、Cochrane Library数据库和广泛可用的文献中使用术语：“肠道微生物群”、“微生物组”、“药物代谢”和“微生物群-药物相互作用”。本文讨论了微生物群与抗生素、质子泵抑制剂、磺酰胺、5-氨基水杨酸衍生物、非甾体抗炎药、抗癌药、他汀类药物或二甲双胍等药物之间的相互作用。
{"title":"Mikrobiota jelitowa a leki. Interakcje wpływające na skuteczność i bezpieczeństwo farmakoterapii","authors":"Joanna Nycz, Alicja Zajdel","doi":"10.2478/ahem-2021-0009","DOIUrl":"https://doi.org/10.2478/ahem-2021-0009","url":null,"abstract":"Abstrakt Mikrobiota jelitowa stanowi nieodłączny element organizmu umożliwiający jego prawidłowe funkcjonowanie. Dzięki mikroorganizmom jelitowym możliwa jest stymulacja układu odpornościowego, synteza witamin czy poprawa wchłaniania składników odżywczych. Jednak jej aktywność może również niekorzystnie działać na organizm, m.in. z powodu przetwarzania treści jelitowej. Opisywana w artykule interakcja mikrobiota–lek uwzględnia pozytywny i negatywny wpływ mikroorganizmów jelitowych na farmakoterapię poprzez bezpośrednie i pośrednie oddziaływanie na lek w organizmie. Ze względu na to, że mikrobiom stanowi nieodłączny element organizmu, ingerencja nawet w jego niewielką część może doprowadzić do wystąpienia daleko idących, czasami niespodziewanych skutków. Stąd w celu poprawy skuteczności i bezpieczeństwa farmakoterapii konieczne jest wyjaśnienie mechanizmów oddziaływania mikrobioty na lek w organizmie. W artykule podsumowano obecną wiedzę na temat biologicznej aktywności mikrobioty jelitowej, a zwłaszcza oddziaływań mikrobiota–leki determinujących skuteczność i bezpieczeństwo farmakoterapii. Wyszukiwanie przeprowadzono we wrześniu 2020 r. w bazach danych PubMed, Scopus, Web of Science, Cochrane Library i powszechnie dostępnej literaturze z użyciem terminów: „mikrobiota jelitowa”, „mikrobiom”, „metabolizm leku”, „interakcje mikrobiota–lek”. W artykule omówiono interakcje między mikrobiotą a lekami m.in. z grupy antybiotyków, inhibitorów pompy protonowej, sulfonamidów, pochodnych kwasu 5-aminosalicylowego, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, przeciwnowotworowych, statyn czy metforminą.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"762 - 772"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69108624","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Abstrakt Receptory jądrowe (NRs) tworzą największą nadrodzinę czynników transkrypcyjnych, które odgrywają ważną rolę w regulacji wielu procesów biologicznych. Receptor kwasu 9-cis-retinowego (RXR) wydaje się odgrywać szczególną rolę wśród tej grupy białek, a to ma związek z jego zdolnością do tworzenia dimerów z innymi NRs. Ze względu na kontrolę ekspresji wielu genów, RXR stanowi bardzo dobry cel licznych terapii. Nieprawidłowości w szlakach modulowanych przez RXR są powiązane m.in. z chorobami neurodegeneracyjnymi, otyłością, cukrzycą, a także nowotworami. Istnieje wiele związków mogących regulować aktywność transkrypcyjną RXR. Jednak obecnie dopuszczonych do użytku klinicznego jest tylko kilka z nich. Retinoidy normalizują wzrost i różnicowanie komórek skóry i błon śluzowych, ponadto działają immunomodulująco oraz przeciwzapalnie. Stąd są stosowane przede wszystkim w chorobach skóry i w terapii niektórych chorób nowotworowych. W artykule przedstawiono ogólne wiadomości na temat RXR, jego budowy, ligandów i mechanizmu działania oraz potencjalnej roli w terapii nowotworów i zespołu metabolicznego.
{"title":"RXR – centralny regulator wielu ścieżek sygnałowych w organizmie","authors":"Katarzyna Sołtys, Bartosz Leszczyński, A. Ożyhar","doi":"10.2478/ahem-2021-0005","DOIUrl":"https://doi.org/10.2478/ahem-2021-0005","url":null,"abstract":"Abstrakt Receptory jądrowe (NRs) tworzą największą nadrodzinę czynników transkrypcyjnych, które odgrywają ważną rolę w regulacji wielu procesów biologicznych. Receptor kwasu 9-cis-retinowego (RXR) wydaje się odgrywać szczególną rolę wśród tej grupy białek, a to ma związek z jego zdolnością do tworzenia dimerów z innymi NRs. Ze względu na kontrolę ekspresji wielu genów, RXR stanowi bardzo dobry cel licznych terapii. Nieprawidłowości w szlakach modulowanych przez RXR są powiązane m.in. z chorobami neurodegeneracyjnymi, otyłością, cukrzycą, a także nowotworami. Istnieje wiele związków mogących regulować aktywność transkrypcyjną RXR. Jednak obecnie dopuszczonych do użytku klinicznego jest tylko kilka z nich. Retinoidy normalizują wzrost i różnicowanie komórek skóry i błon śluzowych, ponadto działają immunomodulująco oraz przeciwzapalnie. Stąd są stosowane przede wszystkim w chorobach skóry i w terapii niektórych chorób nowotworowych. W artykule przedstawiono ogólne wiadomości na temat RXR, jego budowy, ligandów i mechanizmu działania oraz potencjalnej roli w terapii nowotworów i zespołu metabolicznego.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"511 - 528"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69108365","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Abstrakt Bakterie Legionella pneumophila w środowisku naturalnym pasożytują wewnątrz komórek wybranych gatunków pierwotniaków, a po przedostaniu się do sztucznych systemów dystrybucji wody stają się ważnym czynnikiem etiologicznym zapalenia płuc u ludzi. Główną cechą determinującą patogenność tych bakterii jest zdolność do życia i replikacji w makrofagach płucnych, czyli w komórkach wyspecjalizowanych do fagocytozy, zabijania i trawienia mikroorganizmów. Warunkiem wstępnym rozwoju infekcji jest przełamanie mechanizmów bójczych makrofagów i utworzenie wakuoli replikacyjnej LCV (Legionella containing vacuole). Biogeneza wakuoli LCV jest możliwa dzięki sprawnemu funkcjonowaniu IV systemu sekrecji Dot/Icm, który jest wielobiałkowym, złożonym kompleksem umiejscowionym w wewnętrznej i zewnętrznej membranie osłony komórkowej bakterii. System Dot/Icm liczy 27 elementów, na które składają się m.in. kompleks rdzeniowo-transmembranowy, tworzący strukturalny szkielet całego systemu oraz kompleks białek sprzęgających. Geny kodujące komponenty systemu Dot/Icm są zorganizowane na dwóch regionach chromosomu bak-teryjnego. System sekrecji Dot/Icm umożliwia L. pneumophila wprowadzenie do cytozolu komórki gospodarza ponad 300 białek efektorowych, których skoordynowane działanie powoduje utrzymanie integralności błony wakuoli replikacyjnej oraz pozwala na manipulowanie różnymi procesami komórki. Ważnym elementem strategii wewnątrzkomórkowego namnażania się L. pneumophila jest modulowanie transportu pęcherzykowego, interakcja z retikulum endoplazmatycznym oraz zakłócenie biosyntezy białek, procesów autofagii i apoptozy komórki gospodarza. Poznanie złożonych mechanizmów regulacji i funkcji białek efektorowych systemu Dot/Icm ma decydujące znaczenie w zapobieganiu i leczeniu choroby legionistów.
{"title":"Budowa IV systemu sekrecji Legionella pneumophilai jego znaczenie w patogenezie","authors":"B. Kowalczyk, Agata Małek, M. Palusińska-Szysz","doi":"10.2478/ahem-2021-0023","DOIUrl":"https://doi.org/10.2478/ahem-2021-0023","url":null,"abstract":"Abstrakt Bakterie Legionella pneumophila w środowisku naturalnym pasożytują wewnątrz komórek wybranych gatunków pierwotniaków, a po przedostaniu się do sztucznych systemów dystrybucji wody stają się ważnym czynnikiem etiologicznym zapalenia płuc u ludzi. Główną cechą determinującą patogenność tych bakterii jest zdolność do życia i replikacji w makrofagach płucnych, czyli w komórkach wyspecjalizowanych do fagocytozy, zabijania i trawienia mikroorganizmów. Warunkiem wstępnym rozwoju infekcji jest przełamanie mechanizmów bójczych makrofagów i utworzenie wakuoli replikacyjnej LCV (Legionella containing vacuole). Biogeneza wakuoli LCV jest możliwa dzięki sprawnemu funkcjonowaniu IV systemu sekrecji Dot/Icm, który jest wielobiałkowym, złożonym kompleksem umiejscowionym w wewnętrznej i zewnętrznej membranie osłony komórkowej bakterii. System Dot/Icm liczy 27 elementów, na które składają się m.in. kompleks rdzeniowo-transmembranowy, tworzący strukturalny szkielet całego systemu oraz kompleks białek sprzęgających. Geny kodujące komponenty systemu Dot/Icm są zorganizowane na dwóch regionach chromosomu bak-teryjnego. System sekrecji Dot/Icm umożliwia L. pneumophila wprowadzenie do cytozolu komórki gospodarza ponad 300 białek efektorowych, których skoordynowane działanie powoduje utrzymanie integralności błony wakuoli replikacyjnej oraz pozwala na manipulowanie różnymi procesami komórki. Ważnym elementem strategii wewnątrzkomórkowego namnażania się L. pneumophila jest modulowanie transportu pęcherzykowego, interakcja z retikulum endoplazmatycznym oraz zakłócenie biosyntezy białek, procesów autofagii i apoptozy komórki gospodarza. Poznanie złożonych mechanizmów regulacji i funkcji białek efektorowych systemu Dot/Icm ma decydujące znaczenie w zapobieganiu i leczeniu choroby legionistów.","PeriodicalId":20347,"journal":{"name":"Postȩpy higieny i medycyny doświadczalnej","volume":"75 1","pages":"548 - 562"},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69108597","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：