Pub Date : 2023-04-03DOI: 10.35415/sirnakifd.1237675
Ü. Şahi̇n
İstihsān, Hanefî mezhebinde hüküm istinbat metotlarından birisi olarak kullanılmıştır. Klasik dönem Hanefî usulcüleri istihsānı dört ana başlık altında ele almış ve incelemişlerdir. Usul âlimleri istihsānı; istihsān bi’l-eser, istihsān bi’l-icmâ, istihsān bi’z-zarure ve kıyâs-ı hafî istihsānı şeklinde taksim etmişlerdir. Mezhebin istihsān anlayışı modern döneme kadar bu tasnif üzerinden gitmiştir. Ancak son zamanlarda istihsān için klasik dönemde yapılan taksimatın artırılmasının imkânı ele alınarak tartışılmıştır. Söz gelimi Şelebî (1910-1997) tarafından istihsān için yapılan mezkûr taksimatın artırılabileceği vurgulanmış ve konu bağlamında açıklamalarda bulunulmuştur. Fukahânın istihsān ile amel ettiği bazı yerlerin arka planında ihtiyat olduğu ifade edilmiştir. İstihsānın diğer türleri için yapılan isimlendirmelerde olduğu gibi burada da ihtiyat ilkesi sebebiyle istihsāna gidildiğinden dolayı tesmiye de o şekilde yapılmıştır. Zira istihsān türlerindeki isimlendirmelerde belirleyici olanın, istihsāna sevk eden neden olduğunu söylemek mümkündür. Nitekim istihsān türlerinde de bu durum açıkça görülmektedir. Bu makalede istihsānın farklı bir türü olabilecek istihsān bi’l-ihtiyât üzerinde durulmuştur. İstihsānın bu türü klasik dönem taksimi içerisinde yer almadığı için evvela bunun imkânı tartışılmıştır. Zira istihsān bi’l-ihtiyâtın klasik dönem tasnifi içerisinde olmaması, öne sürülecek bu istihsān türünün diğer istihsān türleri arasında olup olmadığının iyice tespit edilmesini gerekli kılmaktadır. Bundan dolayı çalışmada öncelikle ihtiyatın tanımına ve istihsān bi’l-ihtiyâtın diğer istihsān türlerden farklı bir nevi olduğu vurgulanmaya çalışılmıştır. Devamında ise farklı baplardan örneklere yer verilmek suretiyle istihsān bi’l-ihtiyâtın uygulanabilirliğinin gösterilmesine gayret edilmiştir. İstihsānın bu türünde ihtiyat, istihsāna gidilmesinin ana sebebini oluşturmakta ve bundan dolayı kıyas terk edilmektedir. Dolayısıyla istihsān bi’l-ihtiyât ile kastedilen ihtiyatın, ulemânın ihtilafından sakınmak anlamında olmadığı belirtilmelidir. Bahsi geçen ihtilafı daha çok el-hurûc mine’l-hilâf veya mürâʻâtü’l-hilâf ismiyle karşılamak mümkündür. Zira istihsān bi’l-ihtiyâtta maksut olan ihtiyat, kıyastan (udulü) dönmeyi gerektiren ihtiyat iken, mürâʻâtü’l-hilâfta ise ulemânın ihtilafından sakınmak ve iki fetva arasında tercih yapılmak durumunda kalınırsa daha güçlü olanın alınmasından ibarettir. Fukahânın istihsān ile hüküm verdiği her yerde kıyasın terki söz konusudur. İstihsān bi’l-ihtiyâtta ise istihsānın diğer dört türünde olmayan bir sebeple istihsāna başvurulmaktadır. O gerekçe ise fakîhler tarafından “ihtiyat” olarak tespit edilmiştir. Fukahâ istihsāna başvurduğu yerlerde kimi zaman “ihtiyat sebebiyle” veya “ihtiyattan dolayı” gibi ifadelerle istihsānın tercih edilmesindeki arka plana işaret etmektedirler. Ancak herhangi bir detay ilgili eserlerde görülmemektedir. Bu ise istihsānın bu türünün anlaşılması ve ihtiyat denilince akla ilk gelen ihtiyatta
伊斯坦布尔被用作哈尼法稳定的统治方法之一。在古典时代，Hanefee的员工在四个主要标题下破例。好人的例外；异常为bi-eser、异常bi'-licm、异常bi'-z-zarure和短期异常。Mezebin非凡的理解力从这种设计一直延续到现代。然而，最近有一些讨论，允许出租车经典时期的增长作为例外。Söz gelimiŞelebî（1910-1997）tarafından istihsān için yapılan mezkûr taksimatın artırılabileceği vurgularmışve konu bağlamında açıklamalarda bulunulmuştur。据说，除了例外，还有一些地方需要在后台运行。与其他名称一样，在这里进行调查的第一个原因是。可以说，在异常的名称中，标识符是他喜欢异常的原因。在后一种情况下，这是显而易见的。在本文中，例外情况可能有所不同。这种缓刑的可能性在前面已经讨论过了，因为它在经典时期不存在。如果该异常不在双历史的经典设计中，则有必要确保在其他类型的异常之间正确识别该类型的异常。这就是为什么它首先试图确定需求，并估计潜在的例外情况与其他类型的例外情况不同。在未来，为了证明双习性的适用性，来自不同船只的标本被忽略了。伊什蒂什·纳吉迪尔梅西宁（istihsāna gidimesinin ana sebebini oluşturmakta ve bundan dolayıkıyas terk edilmektdir）。因此，必须指出，双伦理的例外并不意味着害怕世界的冲突。之前的争议可能以el hurûc mine'l-hilafe或ruler'l-hilaf的名字来解决。例外是为了避免世界的冲突，避免在两个女性之间做出选择，同时有必要重返顶峰。只要富卡汗允许统治的地方，海岸就剩下了。事实上，适用这一例外的原因还有四个。因此，穷人被认定为“需要”。在Fukahá适用于例外的情况下，当“必要”或“必要”被首选时，它们会标记例外的背景。但在艺术中看不到任何细节。这就是需要从第一个角度理解和理解例外的地方。伊斯蒂什·ānın bu türünün klasik dönem istihsān türleri içerisinde yer almamasıistihsā。这种方法，详细地说，就是分析问题。尽可能地，Shelby扩展了异常类型的范围，特别是不可能找到工作。这项工作旨在阐明这一主题，并向实地提供援助。特别是，伊斯坦布尔必须证明受试者的应用和内部粘附性是通过不同的管道进行测试的。因此，前任的坟墓已经被证明，当每个花园都具备条件时，它可以立即进行测试。这也有可能将Hanefley的葬礼解释为以下穷人的无限制调查。除了这些问题之外，坟墓还试图找到一扇重要的门来回答Hanefee坟墓面临的问题，而不是留下它完整、一致和系统的结构。
{"title":"Klasik Dönem İstihsān Taksiminin Artırılmasının İmkânı: İstihsān bi’l-İhtiyât Örneği","authors":"Ü. Şahi̇n","doi":"10.35415/sirnakifd.1237675","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1237675","url":null,"abstract":"İstihsān, Hanefî mezhebinde hüküm istinbat metotlarından birisi olarak kullanılmıştır. Klasik dönem Hanefî usulcüleri istihsānı dört ana başlık altında ele almış ve incelemişlerdir. Usul âlimleri istihsānı; istihsān bi’l-eser, istihsān bi’l-icmâ, istihsān bi’z-zarure ve kıyâs-ı hafî istihsānı şeklinde taksim etmişlerdir. Mezhebin istihsān anlayışı modern döneme kadar bu tasnif üzerinden gitmiştir. Ancak son zamanlarda istihsān için klasik dönemde yapılan taksimatın artırılmasının imkânı ele alınarak tartışılmıştır. Söz gelimi Şelebî (1910-1997) tarafından istihsān için yapılan mezkûr taksimatın artırılabileceği vurgulanmış ve konu bağlamında açıklamalarda bulunulmuştur. Fukahânın istihsān ile amel ettiği bazı yerlerin arka planında ihtiyat olduğu ifade edilmiştir. İstihsānın diğer türleri için yapılan isimlendirmelerde olduğu gibi burada da ihtiyat ilkesi sebebiyle istihsāna gidildiğinden dolayı tesmiye de o şekilde yapılmıştır. Zira istihsān türlerindeki isimlendirmelerde belirleyici olanın, istihsāna sevk eden neden olduğunu söylemek mümkündür. Nitekim istihsān türlerinde de bu durum açıkça görülmektedir. Bu makalede istihsānın farklı bir türü olabilecek istihsān bi’l-ihtiyât üzerinde durulmuştur. İstihsānın bu türü klasik dönem taksimi içerisinde yer almadığı için evvela bunun imkânı tartışılmıştır. Zira istihsān bi’l-ihtiyâtın klasik dönem tasnifi içerisinde olmaması, öne sürülecek bu istihsān türünün diğer istihsān türleri arasında olup olmadığının iyice tespit edilmesini gerekli kılmaktadır. Bundan dolayı çalışmada öncelikle ihtiyatın tanımına ve istihsān bi’l-ihtiyâtın diğer istihsān türlerden farklı bir nevi olduğu vurgulanmaya çalışılmıştır. Devamında ise farklı baplardan örneklere yer verilmek suretiyle istihsān bi’l-ihtiyâtın uygulanabilirliğinin gösterilmesine gayret edilmiştir. İstihsānın bu türünde ihtiyat, istihsāna gidilmesinin ana sebebini oluşturmakta ve bundan dolayı kıyas terk edilmektedir. Dolayısıyla istihsān bi’l-ihtiyât ile kastedilen ihtiyatın, ulemânın ihtilafından sakınmak anlamında olmadığı belirtilmelidir. Bahsi geçen ihtilafı daha çok el-hurûc mine’l-hilâf veya mürâʻâtü’l-hilâf ismiyle karşılamak mümkündür. Zira istihsān bi’l-ihtiyâtta maksut olan ihtiyat, kıyastan (udulü) dönmeyi gerektiren ihtiyat iken, mürâʻâtü’l-hilâfta ise ulemânın ihtilafından sakınmak ve iki fetva arasında tercih yapılmak durumunda kalınırsa daha güçlü olanın alınmasından ibarettir. Fukahânın istihsān ile hüküm verdiği her yerde kıyasın terki söz konusudur. İstihsān bi’l-ihtiyâtta ise istihsānın diğer dört türünde olmayan bir sebeple istihsāna başvurulmaktadır. O gerekçe ise fakîhler tarafından “ihtiyat” olarak tespit edilmiştir. Fukahâ istihsāna başvurduğu yerlerde kimi zaman “ihtiyat sebebiyle” veya “ihtiyattan dolayı” gibi ifadelerle istihsānın tercih edilmesindeki arka plana işaret etmektedirler. Ancak herhangi bir detay ilgili eserlerde görülmemektedir. Bu ise istihsānın bu türünün anlaşılması ve ihtiyat denilince akla ilk gelen ihtiyatta","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-04-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48872594","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-02DOI: 10.35415/sirnakifd.1244306
Abdullah Uçar
Klasik Türk edebiyatı bünyesinde kaleme alınan manzumeler, türlerine göre incelendiği zaman Hz. Peygamber’i methetmek için yazılan eserlerin çok fazla olduğu görülecektir. Naatlar başta olmak üzere mevlid, hicretü’n-Nebî, esmâ-i Nebî, gazavât-ı Nebî, mucizât-ı Nebî, ahlâku’n-Nebî, hilye, şefâat-nâme, kırk hadis, vefâtü’n-Nebî, Muhammediyye gibi pek çok türün Hz. Muhammed’i anlatmaya çalıştığı ve bunların sayısının da çokluğu fark edilecektir. Müslüman Türk halkının ve divan şairlerinin Hz. Peygamber’e olan sevgisini ve ona verdikleri değeri gösteren bu durum, edebiyatımızın geneline yayılmış ve bu sevgiyi ortaya koymak üzere yazılmış pek çok eserin çıkmasına vesile olmuştur. Onun hayatı sadece edebiyata değil diğer güzel sanat dallarına da ilham kaynağı olmuştur. Hz. Peygamber’in hayatında pek çok olağanüstü hadise/mucize cereyan etmiştir. Bunlardan biri olan miraç, hem Türk edebiyatında hem de diğer Müslüman milletlerin edebiyatlarında sıkça işlenen konulardan biri olmuştur. Miracı anlatan eserler miraç-nâme veya miraciye adıyla daha çok İran ve Türk edebiyatlarında kaleme alınmıştır. Bu konuda en çok eser edebiyat alanında verilmiş olmakla birlikte minyatür, musîkî, hat ve kitap sanatlarında ele alınan konulardan biri olmuştur. Türk edebiyatında en çok işlenen konulardan biri hâline gelen miraç, başlangıçta siyerlerin bir bölümü olarak ele alınmıştır, daha sonra müstakil bir tür olmuştur. 12. yüzyıldan beri gerek manzum gerekse mensur miraç-nâmeler yazılmıştır. Türk edebiyatında 16. yüzyıldan itibaren divanlarda da yer almaya başlayan miraciyeler, sonraki yüzyıllarda neredeyse her divanda kendine yer bulmuştur. Divan şairleri içinde miraciye yazma geleneği 19. yüzyılda da devam etmiştir. Çalışmaya konu olan 19. yüzyıl divan şairlerinden Zuhrî de eserinde miracı anlatan müelliflerden biridir. Tezkirelerde ve biyografik kaynaklarda Zuhrî’nin hayatı hakkında bilgi bulanamamıştır. Bu sebeple Zuhrî’ye ait bilgiler -geniş bilgi elde etmek mümkün olmasa da- Nûr-nâme-i Muhammed adlı eserinden çıkarılmıştır. Müellif, eserinde mahlasını iki yerde kullanmıştır. Eserin son beytinde Nûr-nâme-i Muhammed’in H 1253 / M 1837-38 yılında tamamlandığı belirtilmiştir. Mesnevide yer alan üç beyitte Gazi Sultan Mahmud Han zikredilmiştir. Eserin telif tarihinden hareketle bu padişahın Sultan II. Mahmud olduğu anlaşılmaktadır. Zuhrî, mesnevisinde Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî ve onun meşhur eseri Mesnevî’yi zikrettiği için ve dahi okuyucuya birkaç yerde “ey dede” diye hitap ettiği için Zuhrî’nin Mevlevi olduğuna kanaat getirilmiştir. Mesnevi nazım şekliyle ve miraciye nazım türüyle kaleme alınan 860 beyitlik Nûr-nâme-i Muhammed, Zuhrînin bilinen tek eseridir. Zuhrî, bu eserini üç bölüm olarak tasarlamıştır. Birinci bölümün önemli bir kısmını nûr-ı Muhammedî fikrine ayıran Zuhrî, asıl bölümde Hz. Muhammed’in bir gece Mescid-i Haram’dan Mescid-i Aksa’ya götürülmesini, Mescid-i Aksa’dan da Allah’ın katına yükselişini anlatmaktadır. Eserini fâilâtün fâilâtün fâilün kalıbıyl
土耳其古典文学的愿景是印刷的，根据它们的类型，赫兹。将会有许多工作写给先知甲烷。一开始有很多种奇迹，比如梅夫利德、奈布、萨米·奈布、愤怒的奈布、伟大的奈布，欺诈的阿拉库-奈布、谢泼拉特南、四十哈迪斯、伟大的尼布。他试图告诉穆罕默德，他们中的许多人都会被注意到。土耳其穆斯林人民和神圣诗人的赫兹。这是因为许多作品都是为了揭示先知的爱和他们赋予他的价值而写的。Onun hayatısadese edebiyata değil diğer güzel sanat dallarına da ilham kaynağıolmuştur。赫兹。在先知的一生中，他创造了许多奇迹。其中之一是土耳其文学的遗产，也是穆斯林国家最常见的作品之一。奇迹的作品在更多的伊朗和土耳其文学中得到了继承，即继承或遗产。他是艺术、音乐、线条和书籍艺术中最做作的科目之一，同时也是艺术领域的一员。土耳其文学中最重要的一件事是，遗产被视为魔法的一部分，然后成为一种独立的东西。自12世纪以来，我需要看到月经遗产已经被书写出来。在土耳其文学中，16。从本世纪末开始，开始被埋葬在洞穴中的继承人几乎在下个世纪被埋葬在荒野中。在神的诗中写奇迹的传统是19。yüzyılda da devam etmiştir。现在是19岁。祖赫里是本世纪最伟大的诗人之一，他将其作为一种遗产。在快速的传记资料中没有找到关于祖的生平信息。因此，尽管不可能获得太多信息，但从穆罕默德的作品中删除了祖赫拉的知识。校长在两个地方使用了他的桃花心木。在上个世纪，穆罕默德完成于H 1253/M 1837-38。在三份白色报纸上，记者苏丹·马赫穆德·汉在邮局被提及。苏丹二世的这一君主制，从监狱的历史行为。原来他是个鬼。Zuhrî，MevlânâCelâleddîn-i Rúmîve onun meşhur eseri Mesnevî'yi zikrettiğiçin ve dahi okuyucuya birkaçyerde“ey dede”diye hitap ettiğ。860北欧名字穆罕默德是祖尔一世唯一已知的传统，以民族和民族的形式继承下来。Zuhrî将其绘制为三个部分。Zuhrî是Hz，它将第一部分的一些重要部分与努尔·穆罕默德的概念区分开来。穆罕默德从梅斯cid-i圣地前往阿克萨的当晚，他向真主讲述了梅斯cid-阿克萨崛起的故事。至于Zuhrî，他把自己的工作留在了所有工作的核心，有很多不同类型的人不相信。到目前为止，还没有关于这方面的工作，也没有从生物学来源中找到诗人和穆罕默德的生活信息。例如，如果它被多次使用，它可以作为古代阿纳多卢土耳其语使用。在本世纪中叶。在这项研究中，祖伦将考察穆罕默德的自然、壮丽和语言特征。在这之前，Türkıslam edebiyatına zerre miktarıda olasa katkısağlayacaktır。
{"title":"Zuhrî’s Mirajname Named Nûr-nâme-i Muhammed","authors":"Abdullah Uçar","doi":"10.35415/sirnakifd.1244306","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1244306","url":null,"abstract":"Klasik Türk edebiyatı bünyesinde kaleme alınan manzumeler, türlerine göre incelendiği zaman Hz. Peygamber’i methetmek için yazılan eserlerin çok fazla olduğu görülecektir. Naatlar başta olmak üzere mevlid, hicretü’n-Nebî, esmâ-i Nebî, gazavât-ı Nebî, mucizât-ı Nebî, ahlâku’n-Nebî, hilye, şefâat-nâme, kırk hadis, vefâtü’n-Nebî, Muhammediyye gibi pek çok türün Hz. Muhammed’i anlatmaya çalıştığı ve bunların sayısının da çokluğu fark edilecektir. Müslüman Türk halkının ve divan şairlerinin Hz. Peygamber’e olan sevgisini ve ona verdikleri değeri gösteren bu durum, edebiyatımızın geneline yayılmış ve bu sevgiyi ortaya koymak üzere yazılmış pek çok eserin çıkmasına vesile olmuştur. Onun hayatı sadece edebiyata değil diğer güzel sanat dallarına da ilham kaynağı olmuştur. \u0000Hz. Peygamber’in hayatında pek çok olağanüstü hadise/mucize cereyan etmiştir. Bunlardan biri olan miraç, hem Türk edebiyatında hem de diğer Müslüman milletlerin edebiyatlarında sıkça işlenen konulardan biri olmuştur. Miracı anlatan eserler miraç-nâme veya miraciye adıyla daha çok İran ve Türk edebiyatlarında kaleme alınmıştır. Bu konuda en çok eser edebiyat alanında verilmiş olmakla birlikte minyatür, musîkî, hat ve kitap sanatlarında ele alınan konulardan biri olmuştur. \u0000Türk edebiyatında en çok işlenen konulardan biri hâline gelen miraç, başlangıçta siyerlerin bir bölümü olarak ele alınmıştır, daha sonra müstakil bir tür olmuştur. 12. yüzyıldan beri gerek manzum gerekse mensur miraç-nâmeler yazılmıştır. Türk edebiyatında 16. yüzyıldan itibaren divanlarda da yer almaya başlayan miraciyeler, sonraki yüzyıllarda neredeyse her divanda kendine yer bulmuştur. Divan şairleri içinde miraciye yazma geleneği 19. yüzyılda da devam etmiştir. \u0000Çalışmaya konu olan 19. yüzyıl divan şairlerinden Zuhrî de eserinde miracı anlatan müelliflerden biridir. Tezkirelerde ve biyografik kaynaklarda Zuhrî’nin hayatı hakkında bilgi bulanamamıştır. Bu sebeple Zuhrî’ye ait bilgiler -geniş bilgi elde etmek mümkün olmasa da- Nûr-nâme-i Muhammed adlı eserinden çıkarılmıştır. Müellif, eserinde mahlasını iki yerde kullanmıştır. Eserin son beytinde Nûr-nâme-i Muhammed’in H 1253 / M 1837-38 yılında tamamlandığı belirtilmiştir. Mesnevide yer alan üç beyitte Gazi Sultan Mahmud Han zikredilmiştir. Eserin telif tarihinden hareketle bu padişahın Sultan II. Mahmud olduğu anlaşılmaktadır. Zuhrî, mesnevisinde Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî ve onun meşhur eseri Mesnevî’yi zikrettiği için ve dahi okuyucuya birkaç yerde “ey dede” diye hitap ettiği için Zuhrî’nin Mevlevi olduğuna kanaat getirilmiştir. Mesnevi nazım şekliyle ve miraciye nazım türüyle kaleme alınan 860 beyitlik Nûr-nâme-i Muhammed, Zuhrînin bilinen tek eseridir. Zuhrî, bu eserini üç bölüm olarak tasarlamıştır. Birinci bölümün önemli bir kısmını nûr-ı Muhammedî fikrine ayıran Zuhrî, asıl bölümde Hz. Muhammed’in bir gece Mescid-i Haram’dan Mescid-i Aksa’ya götürülmesini, Mescid-i Aksa’dan da Allah’ın katına yükselişini anlatmaktadır. Eserini fâilâtün fâilâtün fâilün kalıbıyl","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-04-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69798214","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-28DOI: 10.35415/sirnakifd.1243828
Ömer Tay
Zaman ve mekan kavramları tarih boyunca ilim ehlinin üzerinde düşündüğü önemli iki konudur. Ancak bunda ittifak ettikleri düşünülemez. Zira filozoflar, kelamcılar ve mutasavvıflar her biri kendi penceresinden olaya farklı yaklaşmışlardır. Çalışmamızda felsefe ve kelamdan ziyade mutasavvıfların bu konuda ne düşündükleri üzerinde durmaya çalışacağız. Bu yüzden bu çalışmada Üşnüvî’nin Ğâyetü’l-imkân fî dirâyeti’l-mekân adlı Farsça el yazma eseri konu olarak seçilmiştir. Çalışma, tasavvuf cenahında zaman ve mekan konusunu geniş almakta ilk sayılan bu eserin nasıl bir yaklaşım sergilediğini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Konuyu dağıtmamak adına esere bağlı kalmakla birlikte yer yer felsefe, kelam ve diğer mutasavvıfların görüşlerine yer verilmiştir. Üşnüvî bu eserinde Allah’a ait mekanı ve zamanı merkeze alarak zamanın ve mekanın farklı boyutlarını ve çeşitlerini açıklamıştır. Diğer sûfîler Allah hakkında tenzih yolunu seçerken Üşnüvî yaratılmışların zaman ve mekan kavramlarından farklı olarak Allah’a has bir mekan ve zaman kavramından bahsetmiştir. Üşnüvî, söz konusu risalede Hakk Teâlâ’nın mekanı ile mahlukatın mekanı arasında mânevî bir uzaklık olduğunu belirtmiştir. O, Allah’ın yaratıklara olan yakınlığını te’vil etmeden hulûl ve teşbihten uzak bir şekilde olmak üzere zâhirî anlamda ele almıştır. Allah’ın evrenle olan birlikteliğinin anlaşılması için sık sık ruhun cesetle olan birlikteliği örneğini vermiştir. Üşnüvî, ilk dönem kelam ekollerinde Allah’a ait mekanda ittifak olduğunu sadece mahiyet ve özellikleri hakkında ihtilafa düştüklerini belirtmiştir. Üşnüvî risalesinde sık sık kendini ehl-i sünnet olarak tanıtmış, yer yer filozoflara ve Mu’tezileye de eleştirilerde bulunmuştur. Üşnüvî, Allah’a ait mekan ve zaman kavramını hayli zor bir konu olduğunu ve bunu salt keşf ve ilhamla veya ruhun yardımıyla çözmenin imkansız olduğunu ancak keşf ve ilham bilgisini; Kur’ân, hadis ve ümmetin icmâ süzgecinden geçirdikten sonra doğru bir sonuç elde edileceğini belirtmiştir. Çünkü ona göre, mekanları tanımanın asıl kriterleri ayet, hadis ve ümmetin icmâ ettikleri şeylerdir. Üşnüvî, cismânî, ruhânî ve Allah’a ait olmak üzere üç çeşit mekan ve zamandan bahsetmiştir. Kesif ile latif cismânîlerin mekan ve hızlarında farklılık olsa da bunlar için daralma, sıkışma, yakınlık ve uzaklığın söz konusu olduğunu belirtmiştir. Üşnüvî, tüm bunların aklî delillerle sabit olduğunu ancak kendisinin ruhî ve kalbî mükaşefeler sayesinde bunu çözdüğünü ifade etmiştir. Aynı zamanda mükaşefe yolu kendisine açılmayanların aklî delillere başvurmaları gerektiğini belirtmiştir. Üşnüvî’ye göre ruh, Hz. Peygamber’in sünnetine ittiba ve riyâzete devam etmesiyle birlikte bu kesif kalıptan latif cismânîlerin mekanına ulaşabilir. Hatta mânevî anlamda daha güçlü olan ise eltaf cismânîlerin mekanına bile ulaşabilir. Son olarak Üşnüvî’ye göre, yüce Allah hakkındaki zaman kavramını anlamak hayli zor olduğunu Bu yüzden buna iman ve teslim olmak en doğrusudur.
时间和空间概念是贯穿历史的科学思考的两个重要问题。但他们认为他们对此并不一致。心理学家、独裁者和变种人是不同的。Çalışmamızda felsefe ve kelamdan ziyade mutasavvıfların bu konuda ne düşündükleriüzerinde durmayaçalşacağız。因此，在这项研究中，Üşnüvî写一篇名为Farsi el mekân的论文的能力。当涉及到时间和空间时，要做的第一件事是揭示作品是如何工作的，就是展示它有多接近。该网站已被部署到哲学家的观点、文字和其他冲突，以及写作工作。在这种情况下，他以上帝的位置和时间来解释时间和空间的不同维度。当伪君子选择真主的道路时，他们说真主是一个休息的地方和时间，而不是休息的地方。不幸的是，这条消息表明，真相大妈的位置和审判地点相距甚远。他知道真主与这些生物亲近，使他们成为奴隶和奴隶。他举例说明了上帝与宇宙的统一，宇宙通常是灵魂的身体，因此可以被理解。不幸的是，在世界早期的话语中，他们只在贫困和财产方面存在分歧。Üşnüvîrisalesinde sık sıkkendini ehl-i sünnet olarak tanıtmış，你是一位女性。你很难找到上帝的位置和时间，并用智慧、灵感或精神来解决它。在《古兰经》、《古兰经和古兰经》以及人民逝去之后，他们将得到正确的结果。因为他认为，了解这些地方的主要标准是标志、暴力行为和不服从。他提到了三种属于真主的地方和时间。尽管latif物体的空间和速度之间存在差异，但据说张力、张力、接近度和距离都与它们有关。不幸的是，所有这些都有确凿的智力证据，但由于他的精神斗争，他解决了这个问题。同时，他说，那些不敞开大门的人应该申请智能证据。根据Üşnüvî，精神，赫兹。先知可以从他内心的这个十字路口到达拉脱维亚物体的位置，尽管他继续向底部推动和移动。Hatta mânevîanlamda daha güçlüolan is eltaf ismânîlerin mekanına bile ulaşabilir。最后，很难理解上帝的时间概念，这就是为什么信仰和顺从是最真实的。
{"title":"Tasavvufî Açıdan Allah’a İzafe Edilen Zaman ve Mekan Problemi (Mahmud Üşnüvî’nin Ğâyetü’l-imkân fi dirâyeti’l-mekân Adlı Risalesi Bağlamında)","authors":"Ömer Tay","doi":"10.35415/sirnakifd.1243828","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1243828","url":null,"abstract":"Zaman ve mekan kavramları tarih boyunca ilim ehlinin üzerinde düşündüğü önemli iki konudur. Ancak bunda ittifak ettikleri düşünülemez. Zira filozoflar, kelamcılar ve mutasavvıflar her biri kendi penceresinden olaya farklı yaklaşmışlardır. Çalışmamızda felsefe ve kelamdan ziyade mutasavvıfların bu konuda ne düşündükleri üzerinde durmaya çalışacağız. Bu yüzden bu çalışmada Üşnüvî’nin Ğâyetü’l-imkân fî dirâyeti’l-mekân adlı Farsça el yazma eseri konu olarak seçilmiştir. Çalışma, tasavvuf cenahında zaman ve mekan konusunu geniş almakta ilk sayılan bu eserin nasıl bir yaklaşım sergilediğini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Konuyu dağıtmamak adına esere bağlı kalmakla birlikte yer yer felsefe, kelam ve diğer mutasavvıfların görüşlerine yer verilmiştir. Üşnüvî bu eserinde Allah’a ait mekanı ve zamanı merkeze alarak zamanın ve mekanın farklı boyutlarını ve çeşitlerini açıklamıştır. Diğer sûfîler Allah hakkında tenzih yolunu seçerken Üşnüvî yaratılmışların zaman ve mekan kavramlarından farklı olarak Allah’a has bir mekan ve zaman kavramından bahsetmiştir. Üşnüvî, söz konusu risalede Hakk Teâlâ’nın mekanı ile mahlukatın mekanı arasında mânevî bir uzaklık olduğunu belirtmiştir. O, Allah’ın yaratıklara olan yakınlığını te’vil etmeden hulûl ve teşbihten uzak bir şekilde olmak üzere zâhirî anlamda ele almıştır. Allah’ın evrenle olan birlikteliğinin anlaşılması için sık sık ruhun cesetle olan birlikteliği örneğini vermiştir. Üşnüvî, ilk dönem kelam ekollerinde Allah’a ait mekanda ittifak olduğunu sadece mahiyet ve özellikleri hakkında ihtilafa düştüklerini belirtmiştir. Üşnüvî risalesinde sık sık kendini ehl-i sünnet olarak tanıtmış, yer yer filozoflara ve Mu’tezileye de eleştirilerde bulunmuştur. Üşnüvî, Allah’a ait mekan ve zaman kavramını hayli zor bir konu olduğunu ve bunu salt keşf ve ilhamla veya ruhun yardımıyla çözmenin imkansız olduğunu ancak keşf ve ilham bilgisini; Kur’ân, hadis ve ümmetin icmâ süzgecinden geçirdikten sonra doğru bir sonuç elde edileceğini belirtmiştir. Çünkü ona göre, mekanları tanımanın asıl kriterleri ayet, hadis ve ümmetin icmâ ettikleri şeylerdir. Üşnüvî, cismânî, ruhânî ve Allah’a ait olmak üzere üç çeşit mekan ve zamandan bahsetmiştir. Kesif ile latif cismânîlerin mekan ve hızlarında farklılık olsa da bunlar için daralma, sıkışma, yakınlık ve uzaklığın söz konusu olduğunu belirtmiştir. Üşnüvî, tüm bunların aklî delillerle sabit olduğunu ancak kendisinin ruhî ve kalbî mükaşefeler sayesinde bunu çözdüğünü ifade etmiştir. Aynı zamanda mükaşefe yolu kendisine açılmayanların aklî delillere başvurmaları gerektiğini belirtmiştir. Üşnüvî’ye göre ruh, Hz. Peygamber’in sünnetine ittiba ve riyâzete devam etmesiyle birlikte bu kesif kalıptan latif cismânîlerin mekanına ulaşabilir. Hatta mânevî anlamda daha güçlü olan ise eltaf cismânîlerin mekanına bile ulaşabilir. Son olarak Üşnüvî’ye göre, yüce Allah hakkındaki zaman kavramını anlamak hayli zor olduğunu Bu yüzden buna iman ve teslim olmak en doğrusudur.","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-03-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69798596","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-28DOI: 10.35415/sirnakifd.1239333
Aristoteles (ö. M.Ö. 322), ruhu bedenin formu olarak gören ilk kişidir. De Anima’da maddeyi bilkuvvelik (potentiality), formu ise bilfiillik (actuality) olarak tanımlar. Ardından da ruhun form olarak bilfiil olduğunu, bedenin bozulmasıyla da ortadan kalktığını iddia eder. Bu, Platoncu ruh anlayışına yöneltilmiş ilk büyük itirazdır. Zira, Aristoteles’in aksine, Platon (ö. M.Ö. 328/327) ise formu ezelî olarak kabul eder. Beden-ruh ayrımına dayanarak bedeni geçici, ruhu ise ezelî bir form olarak tanımlar. Platon’a göre ruh bir taraftan ezelî bir form, diğer taraftan da bedenin bozulmasına rağmen bozulmayan ölümsüz bir cevherdir. Antik çağ boyunca ruha dair bütün düşünceler bu iki filozofun söz konusu görüşleri doğrultusunda gelişir. Buradan, beden-ruh ayrımını kabul eden düalizm ve ayrımı reddeden monizm olmak üzere iki büyük felsefî düşünce doğar. Bu iki düşüncenin Platon ve Aristocu köklerle olan bağıntısı; onlarla ne derecede örtüştüğü veya ayrıştığı bu makalenin konusu değildir. Beden-ruh meselesini madde-form bağlamında ele alırken Aristoteles’in, bir yandan madde-form ayrımını kabul edip, diğer yandan beden-ruh ayrımını reddetmesi çözüme kavuşmamış bir mesele olarak geriye kalmıştır. Bu makalede Aristoteles’in, beden-ruh ayrımını reddeden anlayışı, bu anlayışın yol açtığı sorunlar açısından da irdelenerek analiz edilmektedir. Bilindiği gibi De Anima’ya pek çok şerh yazılmıştır. Afrodisyaslı Alexander (M.S. 3.yüzyıl) ile başlayan bu şerhler geleneği, Themistius (ö. 387), Simplicius (ö. 560), John Philoponus (ö. 570) ve İbn Ruşd (ö. 1198) ile devam etmiştir. İbn Ruşd, küçük, orta ve büyük olmak üzere De Anima’ya üç şerh yazmıştır. Küçük ve orta şerhte De Anima’daki fikirlerle büyük oranda paralellik gözlenirken, büyük şerhte bazı farklılıklar görülür. İbn Ruşd’ün farklılaştığı noktalar bazı hallerde Alexander şerhi ile örtüşür. Ayrıca İbn Ruşd, büyük şerhte sadece De Anima’ya değil, Alexander şerhine de bazı yorumlar getirir. Bu nedenle makaledeki analiz, biri De Anima’ya yapılan ilk şerh olması bakımından Alexander şerhi, diğeri ise İslam Meşşā’ī geleneğinin son önemli temsilcisi olan İbn Ruşd’ün büyük şerhi olmak üzere iki şerhe dayanmaktadır. Burada ayrıca iki şerh bağlamında geleneğin, Aristoteles ile örtüşen/ayrışan yönlerine de kısmen temas edilmektedir.
亚里士多德是第一个看到身体形状的人。在《动画》中，物质被称为潜能，形式是现实。然后他声称精神的形式是智慧的，而身体是破碎的。Bu，Platoncu ruh anlayışına yöneltilmişilk büyük itirazdır。与亚里士多德相反，柏拉图（例如328/327）将形式视为一种油。身体是由身体的分离暂时定义的，精神是一种单一的形式。根据柏拉图的说法，精神是一种有辱人格的形式，另一方面，它是一颗不朽的宝石，尽管身体受到了破坏。在过去的一段时间里，所有关于精神的思想都在以这两位哲学家讨论的方式发展。接受身体分离和拒绝身体分离是两种主要的哲学思想。这两种思想与柏拉图和亚里士多德根源的关系这与他报道的文章无关，也与他们分手无关。当亚里士多德将身体-精神的物质转化为物质-形式的联系时，事实上，亚里士多德没有解决身体-身体分裂的方法。在这篇文章中，亚里士多德拒绝身体和精神分离的理解将从导致这种理解的问题来分析。Bilindiği gibi De Anima'ya pekçokşerh yazılmıştır。这些术语的传统始于非洲亚历山大（M.S.3世纪）、忒弥斯丢（ö.387）、辛普利丘斯（ö.560）、约翰·菲洛波努斯（ö.770）和伊本·拉斯德（ö.1998）。伊本·拉德给阿尼玛写了三个词，分别是小、中、大。在德阿尼马的中小型州，可以看到一些巨大的差异。伊本·拉德的不同观点在某些方面被亚历山大·沙赫里所涵盖。此外，伊本·鲁什德（Ibn Ruşd），不仅是阿尼玛（De Anima），也给亚历山大带来了一些评论。因此，文章中的分析指出，亚历山大·沙赫尔是第一位被授予阿尼玛的权威，他是基于两个任期的伊本·拉斯德的伟大警长，伊本·拉斯特是伊斯兰传统在迈沙的最后一位重要代表。此外，两个术语的传统经常与亚里士多德联系在一起。
{"title":"Aristoteles’te Bedenin Formu Olarak Ruh: De Anima Şerhleri Üzerinden Bir Analiz","authors":"","doi":"10.35415/sirnakifd.1239333","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1239333","url":null,"abstract":"Aristoteles (ö. M.Ö. 322), ruhu bedenin formu olarak gören ilk kişidir. De Anima’da maddeyi bilkuvvelik (potentiality), formu ise bilfiillik (actuality) olarak tanımlar. Ardından da ruhun form olarak bilfiil olduğunu, bedenin bozulmasıyla da ortadan kalktığını iddia eder. Bu, Platoncu ruh anlayışına yöneltilmiş ilk büyük itirazdır. Zira, Aristoteles’in aksine, Platon (ö. M.Ö. 328/327) ise formu ezelî olarak kabul eder. Beden-ruh ayrımına dayanarak bedeni geçici, ruhu ise ezelî bir form olarak tanımlar. Platon’a göre ruh bir taraftan ezelî bir form, diğer taraftan da bedenin bozulmasına rağmen bozulmayan ölümsüz bir cevherdir. Antik çağ boyunca ruha dair bütün düşünceler bu iki filozofun söz konusu görüşleri doğrultusunda gelişir. Buradan, beden-ruh ayrımını kabul eden düalizm ve ayrımı reddeden monizm olmak üzere iki büyük felsefî düşünce doğar. Bu iki düşüncenin Platon ve Aristocu köklerle olan bağıntısı; onlarla ne derecede örtüştüğü veya ayrıştığı bu makalenin konusu değildir. Beden-ruh meselesini madde-form bağlamında ele alırken Aristoteles’in, bir yandan madde-form ayrımını kabul edip, diğer yandan beden-ruh ayrımını reddetmesi çözüme kavuşmamış bir mesele olarak geriye kalmıştır. Bu makalede Aristoteles’in, beden-ruh ayrımını reddeden anlayışı, bu anlayışın yol açtığı sorunlar açısından da irdelenerek analiz edilmektedir. Bilindiği gibi De Anima’ya pek çok şerh yazılmıştır. Afrodisyaslı Alexander (M.S. 3.yüzyıl) ile başlayan bu şerhler geleneği, Themistius (ö. 387), Simplicius (ö. 560), John Philoponus (ö. 570) ve İbn Ruşd (ö. 1198) ile devam etmiştir. İbn Ruşd, küçük, orta ve büyük olmak üzere De Anima’ya üç şerh yazmıştır. Küçük ve orta şerhte De Anima’daki fikirlerle büyük oranda paralellik gözlenirken, büyük şerhte bazı farklılıklar görülür. İbn Ruşd’ün farklılaştığı noktalar bazı hallerde Alexander şerhi ile örtüşür. Ayrıca İbn Ruşd, büyük şerhte sadece De Anima’ya değil, Alexander şerhine de bazı yorumlar getirir. Bu nedenle makaledeki analiz, biri De Anima’ya yapılan ilk şerh olması bakımından Alexander şerhi, diğeri ise İslam Meşşā’ī geleneğinin son önemli temsilcisi olan İbn Ruşd’ün büyük şerhi olmak üzere iki şerhe dayanmaktadır. Burada ayrıca iki şerh bağlamında geleneğin, Aristoteles ile örtüşen/ayrışan yönlerine de kısmen temas edilmektedir.","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-03-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69798507","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-27DOI: 10.35415/sirnakifd.1242086
Geçmişten günümüze, belli durumlara alıştırılabilmek ya da belli şeyleri kabul etmeleri adına insanlar manipüle edilebilmişlerdir. Siyasî, askerî ya da sosyal anlamda algı yönetimi; meşhur bir kitap, halk içinde tanınmış biri, gazete haberleri ya da televizyon vasıtasıyla gerçekleştirilmiştir. Aynı şekilde hadisler üzerinden toplum mühendisliği çabası ve benimsetilmek istenen düşüncenin bir üst makama dayandırılarak ispatlanmaya çalışılması da İslâm’ın ilk dönemlerinden beri mevcut bir durumdur. Günümüze gelindiğinde ise karşılıklı iletişim ve etkileşimi sınırsız kılan ve artık kullanım noktasında diğer medya araçlarını neredeyse devre dışı bırakan online ortamlar eliyle algı yönetimi çok farklı bir şekle bürünmüştür. Ancak bu alanda yapılan çalışmaların yeterli olduğunu söylemek zordur. Bu sebeple araştırmanın konusu; hadisler üzerinde gerçekleştirilen yeni nesil algı yönetiminin boyutlarını, “onedio.com” isimli web sitesindeki bir haber üzerinden tahlil etmektir. Çalışmada bu alandaki eksikliğe bir katkı düşüncesiyle güncel algı yönetiminin bir örneği, online yayınların içeriğinin tartışmaya açılması amaçlanmıştır. Ayrıca hadis metinlerine ilişkin tarafsız görünen haberlerle, sözel ve görsel manada tüm usuller kullanılarak oluşturulan algı operasyonlarının boyutlarını somut bir şekilde sunmak hedeflenmiştir. Online ortamların çok geniş bir alanı içine alması sebebiyle Türkiye içerisinde son derece etkin “onedio.com” da yer alan bir haber ve ilgili haberde de toplamda on iki rivayet değerlendirmesi mevcutken bunların en bariz örnekler sunan yedi tanesi ile konu sınırlandırılmıştır. Makalede takip edilen yöntemleri çalışmayı ikiye bölerek izah etmek gerekir. İlk kısımda internet ve sosyal medya kullanım alanını tespit etme adına resmî ve gayr-ı resmî kaynaklar eliyle nicel tarama modellerinden kesitsel veri toplama teknikleri kullanılmıştır. İkinci kısımda ise bu kadar geniş kullanım ağı bulunan internet ortamında hadislerin yanlış sunumu ve rivayetlere ilişkin algı operasyonu, ana problematik alan olarak belirlenmiş; yapılan değerlendirmelere dair gelişen karşıt yaklaşımlar da alt problem sahası seçilmiştir. Bu kısımda, bilginin doğruluğunu tespit adına karşılaştırmalar yapılmış, içerik analizleri gerçekleştirilmiştir. Bu yönüyle makale nitel bir çalışmadır. Araştırmada online ortamların hadisler noktasında kısmen denetimden uzak kalmasının etkisiyle algı yönetiminin en etkin aracı sayıldığı varsayımından yola çıkılmıştır. Neticede rivayetlerin uzman olmayan kimselerin kasdî yorumlama ve manipülasyonlarıyla farklı mecralara çekildiği ve insanların yanlış yönlendirildiği, akademik anlamda rivayetlerin doğru izahlarını gerçekleştirecek online platformların eksik kaldığı bu yönüyle okuyucunun mezkûr algı oluşturucularla baş başa bırakıldığı söylenmelidir. Son tahlilde taraflı hadis değerlendirmeleri üzerinden toplum mühendisliği faaliyetlerinin yanı sıra, hadisleri savunma ve yayma gayesiyle de yanlış hadis yorumlamalarına dair ciddi bir sahanın va
在过去，人们可以被操纵，以便在某些情况下锻炼身体或接受某些事情。政治、军事或社会意识管理；一本在民间很有名的书通过报纸或电视出版了。Aynışekilde hadislerüzerinden toplum mühendisliğ。Günümüze gelindiğinde ise karşılıklıiletişim ve etkileşimi sınırsız kılan ve artık kullanım noktasında diğer medya araçları。但很难说在这方面做了足够的工作。这就是为什么研究，一个名为onedio.com的新闻网站将分析新一代感官管理对事件的影响。在这一领域，缺乏参与工作的目的是讨论在线广播的内容，例如目前的感知管理。此外，它旨在展示使用与事件无关的所有形式的口头和视觉信息进行的算法操作的程度。由于网络媒体的广泛报道，土耳其对“onedio.com”的最新影响仅限于这些问题中最具多样性的七个例子，而社区中有几十个竞争对手。文章中的以下方法应通过两种方式进行解释：起初，使用个人数据收集技术来识别互联网和社交媒体的使用领域，如数字和离线数字来源。第二部分是互联网上对事件和竞争的错误描述已被确定为一个主要问题领域；yapılan değerlendirmelere dair gelişen karşıt yaklaşmlar da alt problem sahasıseçilmiştir。在本节中，以核实信息真实性的名义进行了比较。这样，文章就是一个简单的研究。研究表明，在线环境可能会避免部分控制，因为这是感知管理中最有效的工具。rivayetlerin uzman olmayan kimselemin kasdîyorumlama ve manipülasyonlarıyla farklımecralaraçekildiği ve insanların yanlışyönlendirildiği，akademik anlamda rivayetlein doğru izahlarınıgerçekleştircek在线平台başa bırakıldığısöylenmellidir。归根结底，在社会工程活动中，存在着严重的防卫和传播不当行为。这方面的问题将被纳入问题领域，在这方面需要做新的工作。
{"title":"İNTERNET VE SOSYAL MEDYADA ALGI YÖNETİMİ VE RİVAYETLERİN YANLI/Ş YORUMLANMASI -Onedio Örneği-","authors":"","doi":"10.35415/sirnakifd.1242086","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1242086","url":null,"abstract":"Geçmişten günümüze, belli durumlara alıştırılabilmek ya da belli şeyleri kabul etmeleri adına insanlar manipüle edilebilmişlerdir. Siyasî, askerî ya da sosyal anlamda algı yönetimi; meşhur bir kitap, halk içinde tanınmış biri, gazete haberleri ya da televizyon vasıtasıyla gerçekleştirilmiştir. Aynı şekilde hadisler üzerinden toplum mühendisliği çabası ve benimsetilmek istenen düşüncenin bir üst makama dayandırılarak ispatlanmaya çalışılması da İslâm’ın ilk dönemlerinden beri mevcut bir durumdur. Günümüze gelindiğinde ise karşılıklı iletişim ve etkileşimi sınırsız kılan ve artık kullanım noktasında diğer medya araçlarını neredeyse devre dışı bırakan online ortamlar eliyle algı yönetimi çok farklı bir şekle bürünmüştür. Ancak bu alanda yapılan çalışmaların yeterli olduğunu söylemek zordur. Bu sebeple araştırmanın konusu; hadisler üzerinde gerçekleştirilen yeni nesil algı yönetiminin boyutlarını, “onedio.com” isimli web sitesindeki bir haber üzerinden tahlil etmektir. Çalışmada bu alandaki eksikliğe bir katkı düşüncesiyle güncel algı yönetiminin bir örneği, online yayınların içeriğinin tartışmaya açılması amaçlanmıştır. Ayrıca hadis metinlerine ilişkin tarafsız görünen haberlerle, sözel ve görsel manada tüm usuller kullanılarak oluşturulan algı operasyonlarının boyutlarını somut bir şekilde sunmak hedeflenmiştir. Online ortamların çok geniş bir alanı içine alması sebebiyle Türkiye içerisinde son derece etkin “onedio.com” da yer alan bir haber ve ilgili haberde de toplamda on iki rivayet değerlendirmesi mevcutken bunların en bariz örnekler sunan yedi tanesi ile konu sınırlandırılmıştır. Makalede takip edilen yöntemleri çalışmayı ikiye bölerek izah etmek gerekir. İlk kısımda internet ve sosyal medya kullanım alanını tespit etme adına resmî ve gayr-ı resmî kaynaklar eliyle nicel tarama modellerinden kesitsel veri toplama teknikleri kullanılmıştır. İkinci kısımda ise bu kadar geniş kullanım ağı bulunan internet ortamında hadislerin yanlış sunumu ve rivayetlere ilişkin algı operasyonu, ana problematik alan olarak belirlenmiş; yapılan değerlendirmelere dair gelişen karşıt yaklaşımlar da alt problem sahası seçilmiştir. Bu kısımda, bilginin doğruluğunu tespit adına karşılaştırmalar yapılmış, içerik analizleri gerçekleştirilmiştir. Bu yönüyle makale nitel bir çalışmadır. Araştırmada online ortamların hadisler noktasında kısmen denetimden uzak kalmasının etkisiyle algı yönetiminin en etkin aracı sayıldığı varsayımından yola çıkılmıştır. Neticede rivayetlerin uzman olmayan kimselerin kasdî yorumlama ve manipülasyonlarıyla farklı mecralara çekildiği ve insanların yanlış yönlendirildiği, akademik anlamda rivayetlerin doğru izahlarını gerçekleştirecek online platformların eksik kaldığı bu yönüyle okuyucunun mezkûr algı oluşturucularla baş başa bırakıldığı söylenmelidir. Son tahlilde taraflı hadis değerlendirmeleri üzerinden toplum mühendisliği faaliyetlerinin yanı sıra, hadisleri savunma ve yayma gayesiyle de yanlış hadis yorumlamalarına dair ciddi bir sahanın va","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-03-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69798203","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-21DOI: 10.35415/sirnakifd.1227726
Nurullah Oruç
Arapça metinlerinde bazı kelimeler, yer aldıkları cümlenin siyakına bağlı olarak türlü türlü anlamlar ifade etmektedir. Bunlardan biri de şüphesiz ki din sözcüğüdür. Câhiliye devrinin ürünü olan şiirler, ait oldukları döneminin dini ve kültürel yönünü yansıtmada en önemli faktörler arasında yer alırlar. Diğer yandan şiirler, Arapça metinlerinin gerek gramer gerek lügat ve gerekse belagat ve fesahat açısından son derece zengin kaynaklar arasında yer alır. Nitekim, Arap dil uzmanları ve edebiyatçılarının ortaya koyduğu eserlerde ve tefsir, hadis, siyer, kelam, gibi Arapça kaynaklarının hemen hemen tümünde şiirlerden yararlanılması ve birçok konuya açıklık getirilmesi adına söz konusu şiirlerinin argüman olarak öne sürülmesi, onların nedenli öneme sahip olduklarının göstergesidir. Bu makalede Câhiliye dönemi şiirinde geçen din kavramanın anlamsal yönü ele alınmıştır. Çalışmada Câhiliye devrinde yaşamış insanların dine bakış açısı ve terim olarak bu sözcüğü hangi manalarda kullandıkları araştırılmıştır. Câhiliye devri şiirinde kullanılan din teriminin salt inanç veya ibadet anlamında mı, yoksa başka manaları da kapsamaktadır? sorusunu yanıtlayan özgün çalışmanın bulunmaması, böyle bir araştırmanın yapılması ihtiyacını doğurmuştur. Araştırmanın hedefinde bir yandan Câhiliye şiirlerinde zikredilen din kelimesinin kullanıldığı manaları incelemek, diğer yandan o dönemde yaşayan toplumun din anlayışını şiirler ışığında değerlendirmektir. Giriş ve bir bölümden oluşan bu çalışmada Câhiliye şiirleri taranmak suretiyle din kelimesinin geçtiği şiirlere yer verilmiştir. Bunu yaparken de tekrardan kaçınmak için din kavramının birebir aynı manada kullanıldığı şiirlerden sadece birer örnek verilmiş; diğerlerine ise kaynak göstermek suretiyle atıfta bulunulmuştur. Çalışmada öncelikle din kavramının kullanıldığı anlamlara yer verilmiş; ardından da Câhiliye şiirindeki kullanımı mütalaa edilmiştir. Câhiliye şiirinde geçen din kelimesinin hangi manada kullanıldığı araştırılırken, din kelimesinin zikredildiği ilgili beytin şerhlerinden yararlanmanın yanı sıra gerek beytin kendisine ve gerekse öncesi ve sonrasına bütüncül bakılarak değerlendirmeye çalışılmıştır. Konunun araştırılması yapılırken ilk tespitler olarak Câhiliye dönemi şiirlerinde zikredilen din kavramının bir manayla sınırlı olmayıp farklı manaları da ifade ettiği; bu manalardan ise özellikle inanç, ibadet, itaat, davranış ve ahlak anlamında kullanıldığı dikkat çekmektedir. Araştırmanın nihayetinde ise elde edilen en önemli sonuç ise putlara tapma ya da Allah’a yakınlaştıracağı düşüncesiyle onların aracı kılınması inancının hâkim olduğu Câhiliye döneminde, din kelimesinin bu inançtan ziyade ilahi vahye dayanan semavi dinler için kullanılmasıdır. Bu da şunu gösterir ki; o zamanda yaşayan insanların kahir ekseriyetinde Allah inancı mevcuttur. Putlar ise Allah ile kul arasında bir vesile olarak kullanılmaktadır. Din kelimesinin kullanıldığı anlamlarının incelemesi neticesinde hem olum hem olumsuz manada kullanı
在阿拉伯语文本中，一些单词根据所用句子的黑色含义而指代不同的含义。Bunlardan biri deşüphesiz ki din sözcüğüdür。革命诗歌是反映当时宗教和文化走向的最重要因素之一。Diğer yandanşiirler，Arapça metinlerinin gerek gramer gerek lügat ve gerekse belagat ve fesahat açısından的儿子derece zengin kaynaklar arasıanda yer alır。此外，阿拉伯语专家和作家已经表明，这些诗歌正在被翻译成阿拉伯语，这些诗歌应该立即从所有阿拉伯语来源使用，并且在许多情况下可以公开，因为它们是罗马人。在这篇文章中，宗教的概念在诗歌中得到了考虑。生活在卡利亚帝国周围的人们的观点是从他们使用这个词的宗教方式来探讨的。艺术作品中使用的是信仰还是崇拜？对这个问题的回答是，缺乏自营职业，因此需要进行调查。一方面，研究的目的是考察卡希里诗歌中提到的宗教词汇的使用情况，并评估当时生活在诗歌中的人们对宗教的理解。在这项研究中，“宗教”一词的诗歌被置于神圣艺术的形式中。Bunu yaparken de tekrardan kaçınmak için din kavramının birebir aynımanada kullanıldığışiirlerden sadese birerörnek verilmiş；其余的都是在屋顶上发现的。首先，使用了宗教的概念。在那之后，卡希利诗歌的使用受到了挑战。在研究魔术艺术中使用的单词是什么宗教方式的同时，大脑也有必要评估其先例和随后的观察结果，以从大脑的环境以及宗教单词的使用中受益。作为一个研究问题，在Cahili早期的诗歌中提到的宗教概念不仅限于一种常识，而且是一种不同的观点。尤其是信仰、崇拜、服从、行为和道德。在研究的最后，最重要的结果是，当卡希里人的信仰规定他们不应该崇拜偶像或使他们更接近上帝时，信仰这个词被用于宗教，这比信仰更可靠。这表明那时，真主对大多数人都有信仰。Putlar ise Allah ile kul arasında bir vesile olak kullanılmaktadır。通过对宗教词汇含义的分析，可以确定事件和意外。Mesela Allah Financeı、伊斯拉姆、Hakk’a boyun eğme、ibadet anlamındaki din sözcüğüolumlu；不服从、罪恶、耻辱、压迫和耻辱的概念以消极的方式表达出来。马纳卡也被认为是卡希里人诗歌中最积极和最消极的词。因此，文明时代的良好道德和行为不会被破坏。这是以诗歌为基础的宗教概念最明显的使用方式。
{"title":"Semantic Analysis of the Concept of Religion in Ignorance Poetry","authors":"Nurullah Oruç","doi":"10.35415/sirnakifd.1227726","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1227726","url":null,"abstract":"Arapça metinlerinde bazı kelimeler, yer aldıkları cümlenin siyakına bağlı olarak türlü türlü anlamlar ifade etmektedir. Bunlardan biri de şüphesiz ki din sözcüğüdür. Câhiliye devrinin ürünü olan şiirler, ait oldukları döneminin dini ve kültürel yönünü yansıtmada en önemli faktörler arasında yer alırlar. Diğer yandan şiirler, Arapça metinlerinin gerek gramer gerek lügat ve gerekse belagat ve fesahat açısından son derece zengin kaynaklar arasında yer alır. Nitekim, Arap dil uzmanları ve edebiyatçılarının ortaya koyduğu eserlerde ve tefsir, hadis, siyer, kelam, gibi Arapça kaynaklarının hemen hemen tümünde şiirlerden yararlanılması ve birçok konuya açıklık getirilmesi adına söz konusu şiirlerinin argüman olarak öne sürülmesi, onların nedenli öneme sahip olduklarının göstergesidir. Bu makalede Câhiliye dönemi şiirinde geçen din kavramanın anlamsal yönü ele alınmıştır. Çalışmada Câhiliye devrinde yaşamış insanların dine bakış açısı ve terim olarak bu sözcüğü hangi manalarda kullandıkları araştırılmıştır. Câhiliye devri şiirinde kullanılan din teriminin salt inanç veya ibadet anlamında mı, yoksa başka manaları da kapsamaktadır? sorusunu yanıtlayan özgün çalışmanın bulunmaması, böyle bir araştırmanın yapılması ihtiyacını doğurmuştur. Araştırmanın hedefinde bir yandan Câhiliye şiirlerinde zikredilen din kelimesinin kullanıldığı manaları incelemek, diğer yandan o dönemde yaşayan toplumun din anlayışını şiirler ışığında değerlendirmektir. Giriş ve bir bölümden oluşan bu çalışmada Câhiliye şiirleri taranmak suretiyle din kelimesinin geçtiği şiirlere yer verilmiştir. Bunu yaparken de tekrardan kaçınmak için din kavramının birebir aynı manada kullanıldığı şiirlerden sadece birer örnek verilmiş; diğerlerine ise kaynak göstermek suretiyle atıfta bulunulmuştur. Çalışmada öncelikle din kavramının kullanıldığı anlamlara yer verilmiş; ardından da Câhiliye şiirindeki kullanımı mütalaa edilmiştir. Câhiliye şiirinde geçen din kelimesinin hangi manada kullanıldığı araştırılırken, din kelimesinin zikredildiği ilgili beytin şerhlerinden yararlanmanın yanı sıra gerek beytin kendisine ve gerekse öncesi ve sonrasına bütüncül bakılarak değerlendirmeye çalışılmıştır. Konunun araştırılması yapılırken ilk tespitler olarak Câhiliye dönemi şiirlerinde zikredilen din kavramının bir manayla sınırlı olmayıp farklı manaları da ifade ettiği; bu manalardan ise özellikle inanç, ibadet, itaat, davranış ve ahlak anlamında kullanıldığı dikkat çekmektedir. Araştırmanın nihayetinde ise elde edilen en önemli sonuç ise putlara tapma ya da Allah’a yakınlaştıracağı düşüncesiyle onların aracı kılınması inancının hâkim olduğu Câhiliye döneminde, din kelimesinin bu inançtan ziyade ilahi vahye dayanan semavi dinler için kullanılmasıdır. Bu da şunu gösterir ki; o zamanda yaşayan insanların kahir ekseriyetinde Allah inancı mevcuttur. Putlar ise Allah ile kul arasında bir vesile olarak kullanılmaktadır. Din kelimesinin kullanıldığı anlamlarının incelemesi neticesinde hem olum hem olumsuz manada kullanı","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-03-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69797707","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-20DOI: 10.35415/sirnakifd.1254523
Selman Demi̇rboğa
İmâmü’l-Haremeyn el-Cüveynî (ö. 478/1085), kelam ilminin yanı sıra fıkıh ve fıkıh usûlüne ilişkin pek çok eser kaleme almıştır. Fıkıh usûlüne ilişkin yazdığı en önemli eseri el-Burhân fî usûli’l-fıkh adlı eseridir. Bu eseri Cüveynî'nin fıkıh usûlüne dair günümüze ulaşan en son eseri olarak tavsif etmek mümkündür. Şâfiî usulcülerin yanı sıra Mâlikî usulcülerin de dikkatini çeken bu eser, Mâzerî (ö. 536/1141) ve Ebyârî (ö. 618/1219) gibi Mâlikî usulcüler tarafından şerhedilmiştir. Malikî usulcülerin bu esere ehemmiyet göstermelerinin temel sebeplerinden biri, Cüveynî'nin yer yer Mâlik (ö. 179/795) ve Eş‘arî kelamcı usulcülerini eleştirmesidir. Cüveynî'nin el-Burhân’ı son eserlerinden biri olması sebebiyle aynı zamanda ilmi olgunluğunu ve görüşlerinin tekamülünü yansıtması açısından da önem arz etmektedir. Zira bir usulcünün hangi görüşü esas aldığı ancak yazdığı son eserle belli olur. Aynı şekilde bu vasfı haiz olan eserler görüşlerin seyrinin takip edilmesi açısından da önemlidir. Cüveynî'nin özelde el-Burhân genelde diğer eserlerinde kendine özgün bir üslubunun bulunduğunu söylemek mümkündür. Bu açıdan Cüveynî'nin en önemli özelliğinin kullandığı edebi dil olduğu söylenebilir. Kullandığı dilin zorluğu sebebiyle el-Burhân “ümmetin bilmecesi/luğazu’l-umme” olarak nitelenmiştir. Kendine özgün temellendirmeleri ve akıl yürütmeleri de karakteristik özellikleri arasında yer almaktadır. Konuları veciz bir şekilde ele alması, hatalı olma ihtimali bulunan görüşleri nakilcilere nispet etmesi ve bazı fakihlere yönelik sert tutum içinde olmasını da temel özellikleri arasında saymak mümkündür. Cüveynî, el-Burhân’da bir çok fakih ve usulcünün görüşüne değinmiştir. Özellikle eserleri, günümüze ulaşmayan bazı usulcülerin görüşlerini aktarması açısından büyük önem arz etmektedir. Usulcü ve fakihlerin yanı sıra Ebû Hanîfe (ö. 150/767), Mâlik ve Şâfiî (ö. 204/820) gibi mezhep imamlarının görüşlerine de değinen Cüveynî, Ahmed b. Hanbel’e (ö. 241/855) ise sadece iki yerde atıfta bulunmuştur. Cüveynî mezhep imamlarının görüşlerine değinirken yer yer ağır eleştirilerde bulunmuştur. Söz konusu eleştirilere en çok maruz kalan imam, Ebû Hanîfe olmuştur. Ebû Hanîfe kadar olmasa da Mâlik'in de eleştirilerden payını aldığı görülmektedir. Ebû Hanîfe’ye yönelik eleştiriler hem şahıs hem de görüşlerine yönelik iken, Mâlik'e yönelik eleştiriler ise daha çok görüşlerine yönelik olmuştur. Ebû Hanîfe’ye yönelik sert tutumun altında Kündürî fitnesinin yanı sıra dönemin sosyal ve siyasal şartları, mezhepler arasındaki münazaralar ve mezhep savunusu gibi hususların etkili olduğu söylenebilir. Mâlik'e yönelik tutumunda ise daha çok Medine ehlinin ameli ve maslahat gibi konular etkili olmuştur. Cüveynî'nin Şâfiî’ye yönelik tutumu ise her iki imamdan farklıdır. Zira o, kendi mezhep imamını övmüş ve mezhebinin tercih edilmesi gerektiğini savunmuştur. Cüveynî’nin mezhep imamlarına yönelik tutumunu konu alan bu çalışmada öncelikle Cüveynî’nin takip ettiği yöntem ile bazı karakteristik öz
Im’al-Haremeyn el Cuveyni（例如478/1085）也有许多与通量和通量有关的工作。小说风格中最重要的作品是El Burhan fîUsul-fî的作品。可以建议，这项工作是我们以科威特局势波动的形式完成的最后一项工作。与沙菲伊病一样，这门艺术也受到了马尔奇人和马泽里病的关注，截至4月618/1219日。房地产运营商业绩的主要原因之一是科威特人的位置是Malik（例如179/795）和Ash’arî发音。此外，重要的是要指出，《科威特》是埃尔·布尔汉最后的作品之一，反映知识的演变和对观点的理解也很重要。事实证明，精神病学家的视觉本质上就是它所说的。Aynışekilde bu vasfıhaiz olan eserler görüşlerin seyrinin takip edilmesi açısından daönemlidir。特别是，可以说瑞典在其他作品中有一个特殊的成员。这样一来，可以说瑞典语是写作中最重要的语言。由于使用语言的困难，El Burhan被描述为“不知道/奢侈”。这是关于自我保护和走神之间的关系。可以估计考虑主题的概率，将错误观点的概率与译者进行比较，并统计考虑一些穷人的基本特征。在瑞典，许多穷人和无私的人们改变了他们的看法。特别是，重要的是要指出，一些没有接触到我们这个时代的普通人能够传达他们的观点。至于穷人和穷人，除了科威特的艾哈迈德·b·汉贝尔（Ahmed b.Hanbel）和马利克（Malik）和沙菲耶（Shafiye）之外，坟墓里只有两处火灾。在犹太会堂里，这个地方受到了严厉的批评。Söz konusu eleştirilere ençok maruz kalan imam，EbûHanîfe olmuştur。如果不是这样，他就要承受他那份产业。当他们因阿布·哈尼法而受到批评时，他们继续前进，他们继续前往马利克。在埃布·哈尼法的严格监护下，作为坟墓之间的观察者和防御者，据说这个时代的社会和政治环境以及文化适应性都是有效的。当他掌管马利克时，更多的地中海人民积极行动并提出建议。这与科威特对沙菲的指示不同。他说他一直在赞美他的主人，他不得不选择他的坟墓。在这项研究中，科威特教师的行为原则将以科威特人遵循的方式被赋予一些特征。在提到这些事情之后，我们将试图找出教程背景背后的原因。所有这些都将特别出现在El Burhan。Bununla birlikte ihtiyaçduyulmasıhalinde Cüveynî'nin et Telhîs，Éiyâsu'-umem，Nihâyetü'matlab ve Muğîsu'-halk gibi eserlerine de referransta bulunulacaktır。这项工作的主要目的是解释科威特在El Burhan使用的技能和行为。
{"title":"Cüveynî’nin Mezhep İmamlarına Yönelik Tutumu: el-Burhân fî Usûli’l-Fıkh Adlı Eseri Örneğinde","authors":"Selman Demi̇rboğa","doi":"10.35415/sirnakifd.1254523","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1254523","url":null,"abstract":"İmâmü’l-Haremeyn el-Cüveynî (ö. 478/1085), kelam ilminin yanı sıra fıkıh ve fıkıh usûlüne ilişkin pek çok eser kaleme almıştır. Fıkıh usûlüne ilişkin yazdığı en önemli eseri el-Burhân fî usûli’l-fıkh adlı eseridir. Bu eseri Cüveynî'nin fıkıh usûlüne dair günümüze ulaşan en son eseri olarak tavsif etmek mümkündür. Şâfiî usulcülerin yanı sıra Mâlikî usulcülerin de dikkatini çeken bu eser, Mâzerî (ö. 536/1141) ve Ebyârî (ö. 618/1219) gibi Mâlikî usulcüler tarafından şerhedilmiştir. Malikî usulcülerin bu esere ehemmiyet göstermelerinin temel sebeplerinden biri, Cüveynî'nin yer yer Mâlik (ö. 179/795) ve Eş‘arî kelamcı usulcülerini eleştirmesidir. \u0000Cüveynî'nin el-Burhân’ı son eserlerinden biri olması sebebiyle aynı zamanda ilmi olgunluğunu ve görüşlerinin tekamülünü yansıtması açısından da önem arz etmektedir. Zira bir usulcünün hangi görüşü esas aldığı ancak yazdığı son eserle belli olur. Aynı şekilde bu vasfı haiz olan eserler görüşlerin seyrinin takip edilmesi açısından da önemlidir. Cüveynî'nin özelde el-Burhân genelde diğer eserlerinde kendine özgün bir üslubunun bulunduğunu söylemek mümkündür. Bu açıdan Cüveynî'nin en önemli özelliğinin kullandığı edebi dil olduğu söylenebilir. Kullandığı dilin zorluğu sebebiyle el-Burhân “ümmetin bilmecesi/luğazu’l-umme” olarak nitelenmiştir. Kendine özgün temellendirmeleri ve akıl yürütmeleri de karakteristik özellikleri arasında yer almaktadır. Konuları veciz bir şekilde ele alması, hatalı olma ihtimali bulunan görüşleri nakilcilere nispet etmesi ve bazı fakihlere yönelik sert tutum içinde olmasını da temel özellikleri arasında saymak mümkündür. \u0000Cüveynî, el-Burhân’da bir çok fakih ve usulcünün görüşüne değinmiştir. Özellikle eserleri, günümüze ulaşmayan bazı usulcülerin görüşlerini aktarması açısından büyük önem arz etmektedir. Usulcü ve fakihlerin yanı sıra Ebû Hanîfe (ö. 150/767), Mâlik ve Şâfiî (ö. 204/820) gibi mezhep imamlarının görüşlerine de değinen Cüveynî, Ahmed b. Hanbel’e (ö. 241/855) ise sadece iki yerde atıfta bulunmuştur. Cüveynî mezhep imamlarının görüşlerine değinirken yer yer ağır eleştirilerde bulunmuştur. Söz konusu eleştirilere en çok maruz kalan imam, Ebû Hanîfe olmuştur. Ebû Hanîfe kadar olmasa da Mâlik'in de eleştirilerden payını aldığı görülmektedir. Ebû Hanîfe’ye yönelik eleştiriler hem şahıs hem de görüşlerine yönelik iken, Mâlik'e yönelik eleştiriler ise daha çok görüşlerine yönelik olmuştur. Ebû Hanîfe’ye yönelik sert tutumun altında Kündürî fitnesinin yanı sıra dönemin sosyal ve siyasal şartları, mezhepler arasındaki münazaralar ve mezhep savunusu gibi hususların etkili olduğu söylenebilir. Mâlik'e yönelik tutumunda ise daha çok Medine ehlinin ameli ve maslahat gibi konular etkili olmuştur. Cüveynî'nin Şâfiî’ye yönelik tutumu ise her iki imamdan farklıdır. Zira o, kendi mezhep imamını övmüş ve mezhebinin tercih edilmesi gerektiğini savunmuştur. \u0000Cüveynî’nin mezhep imamlarına yönelik tutumunu konu alan bu çalışmada öncelikle Cüveynî’nin takip ettiği yöntem ile bazı karakteristik öz","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-03-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69798952","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-19DOI: 10.35415/sirnakifd.1234234
Esat Ayyildiz
‘Uleyye bt. el-Mehdî b. el-Mansûr, Abbâsî döneminde yaşamış bir kadın şair ve müzisyendir. Abbâsî hanedanlığına mensup olan ‘Uleyye hakkında günümüze fazla bilgi ulaşmış değildir. Ne var ki klasik kaynaklarda onun hayatına ilişkin bazı detaylardan bahsedilmektedir ve onun bazı şiirleri bu eserler sayesinde günümüze ulaşmayı başarmış durumdadır. ‘Uleyye, Abbâsî Halifesi Mehdî-Billâh’ın kızı ve onun halefi olan Hârûnürreşîd’in üvey kardeşidir. Özellikle Hârûnürreşîd’in onun eğitimiyle bizzat ilgilendiği ve kız kardeşini teşvik ettiği söylenmektedir. ‘Uleyye bt. el-Mehdî, Arap edebiyatında daha ziyade aşk şiirleriyle ve bu şiirleri için bestelediği şarkılarıyla tanınan bir sanatkârdır. Klasik kaynaklar, ‘Uleyye’nin çok yetenekli bir sanatçı olduğunu öne sürmekte, hatta kendisi gibi musikişinas olan erkek kardeşi İbrahim b. Mehdî’yi geçmeyi başardığını iddia etmektedir. ‘Uleyye bt. el-Mehdî’nin önemi, aşk ve şarap gibi genellikle erkek şairlerle ilişkilendirilen şiir temalarıyla iştigal eden bir kadın olmasından ileri gelmektedir. Bu makale kapsamında, klasik Arap edebiyatında karşımıza çıkan bu sıra dışı kadın şairin hayatının ve aşk şiirlerinin araştırılması planlanmaktadır. ‘Uleyye’nin şiirsel üretkenliğinin tetkik edilmesinin ve onun şairliğinin modern dünyaya tanıtılmasının, kadim Arap kadınının edebiyat tarihinde bıraktığı izlerin daha iyi idrak edilmesine imkân tanıyacağı düşünülmektedir. Bu bağlamda özellikle ‘Uleyye, şiir sanatında işlediği konular sebebiyle son derece ideal bir örnektir. ‘Uleyye’nin şiirsel mirasının bilimsel şekilde incelenmesinin, klasik Arap şiirinin dişil yönünün daha iyi anlaşılmasına katkı sağlaması amaçlanmaktadır. Çalışma kapsamında benimsenen yöntem, ‘Uleyye’nin aşk şiirlerine ilişkin ortaya atılan görüşlerin kendi dizeleri üzerinden ispatlanmasını ön görmektedir. ‘Uleyye’nin hayatının ele alındığı kısımda ise genel itibariyle klasik kaynakların rivayetlerine bağlı kalınmakta, ancak bu eserlerdeki bazı çelişkilere de değinilmektedir. ‘Uleyye’yi bizlere tanıtan kadim edebiyat tarihçileri, ‘Uleyye’nin son derece dindar bir kadın olduğunu iddia etmektedir. Ancak onun aşk şiirlerine bakıldığında, evli olmadığı insanlara aşk şiirleri nazmettiği tespit edilmektedir. Bu durum, çok mütedeyyin birisi olduğu öne sürülen ‘Uleyye’nin farazi yaşam tarzıyla çelişen bir tezat olarak karşımıza çıkmaktadır. ‘Uleyye’nin bir beyanında, söylediği şiirlerin esasen boş laflardan ibaret olduğunu belirttiği gözlemlenmektedir. Bu durum söz konusu şiirlerin edebî kaygılarla nazmedilmiş gerçeği yansıtmayan ürünler olduğunu düşündürmektedir. Ancak bahsi geçen aşk şiirlerinin gerçeklikle belirli bir dereceye kadar ilişkili olabileceğini gösteren verilere de rastlanmaktadır. Örneğin; ‘Uleyye’nin saray hadimleriyle gönül ilişkisi yaşadığını haber alan Hârûnürreşîd’in kız kardeşini bu kişilerle görüşmekten men ettiği, daha sonra bu yasak nedeniyle onun duyduğu üzüntüyü gidermek maksadıyla kardeşinin ilgi duyduğu hadimi ona armağan ettiği rivayet
Uleyya bt.el Mehdi b.el Manzur是一位诗人和音乐家，居住在阿比斯利。“自从这个国家来到阿巴斯以来，我们没有收到太多关于它的信息。古典文献的问题在于，他的一些生活细节，以及他因这些作品而得以流传至今的一些诗歌。”乌列耶是哈伦胡里耶德的长兄，哈伦胡里耶德是阿比西之子迈赫迪·巴拉的女儿。特别是，据说哈鲁尼吉德对自己的教育很感兴趣，并鼓励他的妹妹Al-Mehdi是一位以阿拉伯语歌曲和更微妙的爱情诗而闻名的艺术家。经典的消息来源说，乌利是一个非常有才华的艺术家，即使是一个像他自己一样有音乐天赋的人，亚伯拉罕·b·迈赫迪也能通过。”Uleyya bt.el Mehdi是一位通常参与诗歌创作的女性，比如爱情和葡萄酒。Bu makale kapsamında，klasik Arap edebiyatındakarşımızaçıkan Bu sıra dışşkadınşairin hayatın ve aşkşiirlerinin araştırılmasıplanlanmaktadır乌莱娅的艺术作品已经被激活，她的诗歌也被引入了现代世界，这位阿拉伯女性在文学史上留下的印记很可能会得到更好的阐释。在这方面，这是一个非常理想的例子，因为他在诗歌中所做的一切。乌利的人工遗产旨在帮助科学理解阿拉伯古典诗歌。我的工作方式是证明与乌列亚爱情诗的会面是在他们的膝盖以上。作为乌列耶生活的一部分，古典资源的竞争取决于一般的声誉，但也取决于这些作品中的一些差异。了解乌列娅的女性文学历史学家声称，乌列娅是一位非常虔诚的女性。但当他看爱情诗时，他发现他喜欢给那些没有结婚的人的诗。在这种情况下，我们面临着一个由许多盟友推动的“乌利的法利赛人”的范式在乌利的头脑中，他所说的诗基本上是空洞的。这是一个很好的例子。但有数据表明，爱情诗的历史实际上可以有一定程度的联系。例如Harounür rešid的姐姐得知Uleyye对宫殿的热情后，拒绝与这些人见面，然后让她打算消除从哥哥那里听到的悲伤。有时在都市诗歌中，他们会转移对爱情的思考。他说，爱本质上是一种无意义的行为，他为爱辩护，认为爱是唯一的配偶，他爱它，并带着爱未解决的血液。乌列耶的爱情诗经常使用类似主题的主题。在这方面，如果你知道如何使用宗教图案，你只能用它们来加密你所爱的人的名字，解决他们的弱点和他们的脸，而不是回报他们所爱的。”除了她经常在她的祖国的爱情诗中抱怨下雨之外，她有时也会“告诉”她的巨大失望，她可以软化她的诗去爱。最后，可以说，他在爱情诗中经常采用的一种方法是将爱情和葡萄酒主题相协调。
{"title":"The Life and Love Poetry of ‘Ulayya bt. al-Mahdī","authors":"Esat Ayyildiz","doi":"10.35415/sirnakifd.1234234","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1234234","url":null,"abstract":"‘Uleyye bt. el-Mehdî b. el-Mansûr, Abbâsî döneminde yaşamış bir kadın şair ve müzisyendir. Abbâsî hanedanlığına mensup olan ‘Uleyye hakkında günümüze fazla bilgi ulaşmış değildir. Ne var ki klasik kaynaklarda onun hayatına ilişkin bazı detaylardan bahsedilmektedir ve onun bazı şiirleri bu eserler sayesinde günümüze ulaşmayı başarmış durumdadır. ‘Uleyye, Abbâsî Halifesi Mehdî-Billâh’ın kızı ve onun halefi olan Hârûnürreşîd’in üvey kardeşidir. Özellikle Hârûnürreşîd’in onun eğitimiyle bizzat ilgilendiği ve kız kardeşini teşvik ettiği söylenmektedir. ‘Uleyye bt. el-Mehdî, Arap edebiyatında daha ziyade aşk şiirleriyle ve bu şiirleri için bestelediği şarkılarıyla tanınan bir sanatkârdır. Klasik kaynaklar, ‘Uleyye’nin çok yetenekli bir sanatçı olduğunu öne sürmekte, hatta kendisi gibi musikişinas olan erkek kardeşi İbrahim b. Mehdî’yi geçmeyi başardığını iddia etmektedir. ‘Uleyye bt. el-Mehdî’nin önemi, aşk ve şarap gibi genellikle erkek şairlerle ilişkilendirilen şiir temalarıyla iştigal eden bir kadın olmasından ileri gelmektedir. Bu makale kapsamında, klasik Arap edebiyatında karşımıza çıkan bu sıra dışı kadın şairin hayatının ve aşk şiirlerinin araştırılması planlanmaktadır. ‘Uleyye’nin şiirsel üretkenliğinin tetkik edilmesinin ve onun şairliğinin modern dünyaya tanıtılmasının, kadim Arap kadınının edebiyat tarihinde bıraktığı izlerin daha iyi idrak edilmesine imkân tanıyacağı düşünülmektedir. Bu bağlamda özellikle ‘Uleyye, şiir sanatında işlediği konular sebebiyle son derece ideal bir örnektir. ‘Uleyye’nin şiirsel mirasının bilimsel şekilde incelenmesinin, klasik Arap şiirinin dişil yönünün daha iyi anlaşılmasına katkı sağlaması amaçlanmaktadır. Çalışma kapsamında benimsenen yöntem, ‘Uleyye’nin aşk şiirlerine ilişkin ortaya atılan görüşlerin kendi dizeleri üzerinden ispatlanmasını ön görmektedir. ‘Uleyye’nin hayatının ele alındığı kısımda ise genel itibariyle klasik kaynakların rivayetlerine bağlı kalınmakta, ancak bu eserlerdeki bazı çelişkilere de değinilmektedir. ‘Uleyye’yi bizlere tanıtan kadim edebiyat tarihçileri, ‘Uleyye’nin son derece dindar bir kadın olduğunu iddia etmektedir. Ancak onun aşk şiirlerine bakıldığında, evli olmadığı insanlara aşk şiirleri nazmettiği tespit edilmektedir. Bu durum, çok mütedeyyin birisi olduğu öne sürülen ‘Uleyye’nin farazi yaşam tarzıyla çelişen bir tezat olarak karşımıza çıkmaktadır. ‘Uleyye’nin bir beyanında, söylediği şiirlerin esasen boş laflardan ibaret olduğunu belirttiği gözlemlenmektedir. Bu durum söz konusu şiirlerin edebî kaygılarla nazmedilmiş gerçeği yansıtmayan ürünler olduğunu düşündürmektedir. Ancak bahsi geçen aşk şiirlerinin gerçeklikle belirli bir dereceye kadar ilişkili olabileceğini gösteren verilere de rastlanmaktadır. Örneğin; ‘Uleyye’nin saray hadimleriyle gönül ilişkisi yaşadığını haber alan Hârûnürreşîd’in kız kardeşini bu kişilerle görüşmekten men ettiği, daha sonra bu yasak nedeniyle onun duyduğu üzüntüyü gidermek maksadıyla kardeşinin ilgi duyduğu hadimi ona armağan ettiği rivayet ","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69798186","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-14DOI: 10.35415/sirnakifd.1228499
Salih Derşevi̇
Bu araştırma, Muhammed b. Ali Cürcanî'nin "el-İşârât ve't-Tenbihât fi 'Ilmi'l-Belağa" adlı eserinde çağdaşı ve "el-Îdâh fi Ulumi'l-Belağa” adlı meşhur kitabın yazarı Hatib Kazvinî'nin hatalarını belirtip düzelttiği belağat meselelerine dair eleştirel bir çalışmadır. Tartışma ve hilaf kaynağı olmasına rağmen birçok asırdan beri doğru kabul belağat meselelerini ortaya koyması bu araştırmanın ehemmiyetini öne çıkarmaktadır. Araştırmada, mezkur meseleler eleştirel ve analitik bir yaklaşımla ele alınmakta, tarafların delilleri sunulmakta ve aralarında tercih belirtmeye çalışılarak deliller tartışılmaktadır. Araştırma konusunun büyüklüğü göz önünde bulundurularak, araştırmada, diğer belağat bahislerine değinmeksizin yalnızca beyan ilmine dair meselelerle yetinilmiştir. Araştırmayı bu konuları gündeme getirmeye iten sebep, Muhammed Cürcanî’nin kitabının ve görüşlerinin -Kazvinî’ye çağdaş olması ve birçok belağat meselesinde ona karşıtlığına ragmen- layık olduğu ilgiyi görmemesidir. Araştırmayı bu meselelere ışık tutmaya ve onları tekrar günyüzüne çıkarmaya iten durumsa, belağat dersi açısından zengin bir konu olmalarıdır. Araştırmacıya göre Cürcânî, belağatçıların dikkatini birçok belâgat meselesinde eksiklik noktalarına ve araştırma alanlarına çekmeyi başarmış, ancak Kazvînî döneminden sonra retorikle uğraşanlar arasında bir yankı bulamamıştır.
这项研究，穆罕默德b。在阿里·库尔德族的“el-伊斯坦布尔-T-Tenbihet fi”的著作中一本名为《El Idah fi Ulumi’-Bela》的名著的作者是哈提卜·卡兹维尼（Hatib Kazvinî。在处理最终方法时，在处理来自各方的证据时，以及在处理偏好时，都会讨论证据。这项研究的规模仅限于脑科学，而脑科学并不局限于研究中的其他自然领域。这项研究一再揭示了这些问题，因此穆罕默德·库尔卡尼的书和观点并不担心他在应对许多问题时配得上乌合之众。Araştırmayıbu meselelereışık tutmaya ve onlarıtekrar günyüzüneçıkarmaya iten durumsa，belağat dersi açısından zengin bir konu olmalarıdır。根据这位研究人员的说法，库尔德设法让人们注意到许多纪录片缺乏要点和研究领域，但在哈萨克斯坦之后，那些一直在口头上战斗的人没有开火。
{"title":"Muhammed Cürcanî'nin Çağdaşı Hatib Kazvînî'ye Beyan İlmindeki Meselelerde İtirazları: Eleştirel bir Çalışma","authors":"Salih Derşevi̇","doi":"10.35415/sirnakifd.1228499","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1228499","url":null,"abstract":"Bu araştırma, Muhammed b. Ali Cürcanî'nin \"el-İşârât ve't-Tenbihât fi 'Ilmi'l-Belağa\" adlı eserinde çağdaşı ve \"el-Îdâh fi Ulumi'l-Belağa” adlı meşhur kitabın yazarı Hatib Kazvinî'nin hatalarını belirtip düzelttiği belağat meselelerine dair eleştirel bir çalışmadır. Tartışma ve hilaf kaynağı olmasına rağmen birçok asırdan beri doğru kabul belağat meselelerini ortaya koyması bu araştırmanın ehemmiyetini öne çıkarmaktadır. Araştırmada, mezkur meseleler eleştirel ve analitik bir yaklaşımla ele alınmakta, tarafların delilleri sunulmakta ve aralarında tercih belirtmeye çalışılarak deliller tartışılmaktadır. Araştırma konusunun büyüklüğü göz önünde bulundurularak, araştırmada, diğer belağat bahislerine değinmeksizin yalnızca beyan ilmine dair meselelerle yetinilmiştir. Araştırmayı bu konuları gündeme getirmeye iten sebep, Muhammed Cürcanî’nin kitabının ve görüşlerinin -Kazvinî’ye çağdaş olması ve birçok belağat meselesinde ona karşıtlığına ragmen- layık olduğu ilgiyi görmemesidir. Araştırmayı bu meselelere ışık tutmaya ve onları tekrar günyüzüne çıkarmaya iten durumsa, belağat dersi açısından zengin bir konu olmalarıdır. Araştırmacıya göre Cürcânî, belağatçıların dikkatini birçok belâgat meselesinde eksiklik noktalarına ve araştırma alanlarına çekmeyi başarmış, ancak Kazvînî döneminden sonra retorikle uğraşanlar arasında bir yankı bulamamıştır.","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-03-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69798154","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-12-07DOI: 10.35415/sirnakifd.1181130
Vahdeddin Şi̇mşek, Cemal Tosun
Ölüm konusu bazen konu gereği bazen de öğrencilerin soruları çerçevesinde DKAB derslerinde anlatılmak durumundadır. Ölüme dair “zorlu” soruları bulunmaktadır. Bu bağlamda DKAB derslerinde öğrencilerin ölümle ilgili merak ettikleri, derslerde ölüm konusunun sunulmasının gerekçeleri, öğretmenlerin ölüm konusunu sunarken benimsedikleri yaklaşımları, öğretim yöntem-teknikleri, ölüm temasının öğretiminde öğretmenlerin yaşadıkları problemleri ve uygun bir pedagojik zeminde yapılan ölüm eğitimin çocukları nasıl etkilediği DKAB öğretmenlerinin görüşlerini ortaya koymak amacıyla bu çalışma yapılmıştır. Nitel b ir araştırma olan bu durum çalışması deseni olup, yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma kapsamında amaçlı örnek grubu seçilmiş, araştırma ya Ankara ve Kırıkkale’de farklı okul türlerinde görev yapan 21 DKAB öğretmeni katılmıştır. Öğretmenlere göre, ölümü konusu çocuklara anlatabilmek ya da çocukların ölüme dair zorlu sorularına cevap verebilmek için bazı yetkinliklere ve yeterliliklere sahip olmaları gerekmektedir. Bu yetkinlik/yeterlilikten bazıları; alan bilgisi: konuyla ilişkili ayet ve hadis, din bilimleri ve felsefe bilgisi, pedagoji bilgisi: öğrencilerin seviyesine uygun öğretim yöntem-teknikler, psikoloji alan bilgisi, iletişim ve empati kurabilme becerileridir. Ölüm konusu anlatılırken ölümü bir korkutma aracı olarak kullanmaması bilakis konu sunulurken Allah’ın çokça bağışlayıcı olduğuna vurgu yapılmalı ve yumuşak / yapıcı bir tutum benimsemesi gerektiği ortaya çıkmıştır.
有时，死亡的必要性需要在DKAB课程的学生框架中进行解释。Ölüme dair“zorlu”sorularıbulunmaktadır。在这方面，学生们对DCAB课程的死亡感兴趣的原因，在课堂上呈现死亡的原因，老师们给我的关于死亡的教学方法和技巧，在教授死亡主题的过程中，教师们遇到了问题，死亡儿童教育有适当的教学基础，以展示DKAB教师的观点如何影响他们。Nitel b ir araştırma olan bu durumçalışmasıdeseni olup，yarıyapılandırılmış。这项研究包括在安卡拉和Kırıkkale开办不同类型学校的21名DKAB教师。老师们说，死亡对孩子们来说很重要，让他们能够讲述或有能力回答有关儿童死亡的棘手问题。其中一些权力该领域的知识：证据与事件、宗教与哲学、教育与教学、技术与心理知识、沟通与学生同理心。当人们说死亡不是一种威胁工具时，必须攻击上帝是最宽容的，我必须采取温和的行动。
{"title":"Zor Konuların Öğretiminde DKAB Öğretmeni: Ölüm Konusu Örneği","authors":"Vahdeddin Şi̇mşek, Cemal Tosun","doi":"10.35415/sirnakifd.1181130","DOIUrl":"https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1181130","url":null,"abstract":"Ölüm konusu bazen konu gereği bazen de öğrencilerin soruları çerçevesinde DKAB derslerinde anlatılmak durumundadır. Ölüme dair “zorlu” soruları bulunmaktadır. Bu bağlamda DKAB derslerinde öğrencilerin ölümle ilgili merak ettikleri, derslerde ölüm konusunun sunulmasının gerekçeleri, öğretmenlerin ölüm konusunu sunarken benimsedikleri yaklaşımları, öğretim yöntem-teknikleri, ölüm temasının öğretiminde öğretmenlerin yaşadıkları problemleri ve uygun bir pedagojik zeminde yapılan ölüm eğitimin çocukları nasıl etkilediği DKAB öğretmenlerinin görüşlerini ortaya koymak amacıyla bu çalışma yapılmıştır. Nitel b ir araştırma olan bu durum çalışması deseni olup, yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma kapsamında amaçlı örnek grubu seçilmiş, araştırma ya Ankara ve Kırıkkale’de farklı okul türlerinde görev yapan 21 DKAB öğretmeni katılmıştır. Öğretmenlere göre, ölümü konusu çocuklara anlatabilmek ya da çocukların ölüme dair zorlu sorularına cevap verebilmek için bazı yetkinliklere ve yeterliliklere sahip olmaları gerekmektedir. Bu yetkinlik/yeterlilikten bazıları; alan bilgisi: konuyla ilişkili ayet ve hadis, din bilimleri ve felsefe bilgisi, pedagoji bilgisi: öğrencilerin seviyesine uygun öğretim yöntem-teknikler, psikoloji alan bilgisi, iletişim ve empati kurabilme becerileridir. Ölüm konusu anlatılırken ölümü bir korkutma aracı olarak kullanmaması bilakis konu sunulurken Allah’ın çokça bağışlayıcı olduğuna vurgu yapılmalı ve yumuşak / yapıcı bir tutum benimsemesi gerektiği ortaya çıkmıştır.","PeriodicalId":33450,"journal":{"name":"Sirnak Universitesi Ilahiyat Fakultesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2022-12-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69797221","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：