Hi̇lal Adi̇l, Burcu Çaykara, G. Öztürk, H. Mutlu, M. Sargın
Amaç: Dünya Sağlık Örgütü’nün obezite sınıflamasında kullanılan vücut kütle indeksi (VKİ) göre; 30-34,99 kg/m2 I. derece obez, 35-39,99 kg/m2 II. derece obez ve ≥ 40 kg/m2 III. derece obez olarak tanımlanmaktadır. Araştırmamızda obeziteli erkek bireylerde D vitaminiyle vücut kompozisyonu ve lipid profili arasındaki ilişkiyi belirlemeyi hedefledik. Gereç ve Yöntemler: 232 obeziteli erkek bireyin değerleri retrospektif olarak çalışmaya dâhil edildi. Vücut kompozisyonları biyoelektriksel impedans analizatörü (TANITA-48M) ile belirlenirken, kan parametreleri biyokimyasal ölçümlerle elde edildi. İstatistiksel analizde Shapiro-Wilk, Spearman’s rho ve Pearson korelasyon testleri kullanıldı ve p
{"title":"Obeziteli Erkeklerde D Vitamini, Vücut Kompozisyonu ve Lipid Profili Arasındaki İlişki","authors":"Hi̇lal Adi̇l, Burcu Çaykara, G. Öztürk, H. Mutlu, M. Sargın","doi":"10.25048/tudod.1098874","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1098874","url":null,"abstract":"Amaç: Dünya Sağlık Örgütü’nün obezite sınıflamasında kullanılan vücut kütle indeksi (VKİ) göre; 30-34,99 kg/m2 I. derece obez, 35-39,99 kg/m2 II. derece obez ve ≥ 40 kg/m2 III. derece obez olarak tanımlanmaktadır. Araştırmamızda obeziteli erkek bireylerde D vitaminiyle vücut kompozisyonu ve lipid profili arasındaki ilişkiyi belirlemeyi hedefledik. \u0000Gereç ve Yöntemler: 232 obeziteli erkek bireyin değerleri retrospektif olarak çalışmaya dâhil edildi. Vücut kompozisyonları biyoelektriksel impedans analizatörü (TANITA-48M) ile belirlenirken, kan parametreleri biyokimyasal ölçümlerle elde edildi. İstatistiksel analizde Shapiro-Wilk, Spearman’s rho ve Pearson korelasyon testleri kullanıldı ve p","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"7 3 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"117340989","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
S. Güler, A. Güreşin, Umut Onbaşılar, T. Şimşek, Handan KAYA ÇELİK, N. Utkan, Z. Cantürk
Aim: Complications from malnourishment when treating obesity are common, especially following bariatric surgery. Peripheral polyneuropathy due to vitamin and micronutrient deficiency is the most commonly encountered complication of bariatric surgery. The objective of this study was to investigate if this technique may lead to peripheral polyneuropathy due to vitamin B1, B2, B6, B12,folate, zinc, iron, and copper deficiency. Material and Methods: In this study nine patients whose obesity was treated with the Spatz3 intragastric balloon technique wereinvestigated for vitamin and micronutrient deficiencies and any consequent peripheral polyneuropathy. Vitamin B1, B2, B6, B12,zinc, copper, iron and folate were measured. Electromyography (EMG) was used to evaluate peripheral polyneuropathy, based on the Toronto Clinical Neuropathy Score (TCNS). Results: None of the patients had vitamin B1, B2 or B6 deficiency, whereas one patient (11%) had vitamin B12 and another one patient (11%) had folate deficiency. Copper deficiency was seen in five patients (55.6%), iron deficiency was seen in seven patients (77.8%) and zinc deficiency was seen in eight patients (88.9%). Two patients (22.2%) had abnormal sensory nevre velocity and were diagnosed with polyneuropathy. However, these two had normal concentrations of B vitamins and folate but were deficient for copper, iron, and zinc. Conclusion: The intragastric balloon technique does not appear to be associated with peripheral polyneuropathy due to vitamin B deficiency. In our opinion it is a safe approach for obesity treatment in terms of the risk of peripheral polyneuropathy due to vitamin B deficiency.
{"title":"Vitamin and Micronutrient Deficiency and Peripheral Polyneuropathy Following Intragastric Balloon Technique Used For Obese People: Preliminary Study","authors":"S. Güler, A. Güreşin, Umut Onbaşılar, T. Şimşek, Handan KAYA ÇELİK, N. Utkan, Z. Cantürk","doi":"10.25048/tudod.1142865","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1142865","url":null,"abstract":"Aim: Complications from malnourishment when treating obesity are common, especially following bariatric surgery. Peripheral polyneuropathy due to vitamin and micronutrient deficiency is the most commonly encountered complication of bariatric surgery. The objective of this study was to investigate if this technique may lead to peripheral polyneuropathy due to vitamin B1, B2, B6, B12,folate, zinc, iron, and copper deficiency. \u0000Material and Methods: In this study nine patients whose obesity was treated with the Spatz3 intragastric balloon technique wereinvestigated for vitamin and micronutrient deficiencies and any consequent peripheral polyneuropathy. Vitamin B1, B2, B6, B12,zinc, copper, iron and folate were measured. Electromyography (EMG) was used to evaluate peripheral polyneuropathy, based on the Toronto Clinical Neuropathy Score (TCNS). \u0000Results: None of the patients had vitamin B1, B2 or B6 deficiency, whereas one patient (11%) had vitamin B12 and another one patient (11%) had folate deficiency. Copper deficiency was seen in five patients (55.6%), iron deficiency was seen in seven patients (77.8%) and zinc deficiency was seen in eight patients (88.9%). Two patients (22.2%) had abnormal sensory nevre velocity and were diagnosed with polyneuropathy. However, these two had normal concentrations of B vitamins and folate but were deficient for copper, iron, and zinc. \u0000Conclusion: The intragastric balloon technique does not appear to be associated with peripheral polyneuropathy due to vitamin B deficiency. In our opinion it is a safe approach for obesity treatment in terms of the risk of peripheral polyneuropathy due to vitamin B deficiency.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123003737","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: The objective of this study was to ascertain the drug use and walking distance of individuals after bariatric surgery. Material and Methods: The sample of the study consisted of 165 individuals. Individuals who underwent bariatric surgery were examined retrospectively after their operations. Data were collected using the Personal Information Form and the Walking Impairment Questionnaire. Results: The mean age of the individuals included in the study was 40.22±9.63. 52.1% of individuals were female. The body mass index of individuals was 39.63±4.69 before bariatric surgery and 23.94±2.57 in the first year follow-up after bariatric surgery. Forty percent of individuals did not have any chronic illnesses. Among individuals who had been on medication before surgery, 72.4% of those taking psychiatric medications, 57.5% of those taking diabetes medications, and 16% of those taking heart medications discontinued medications after their operations. 81.8% of individuals reported improved sleep quality compared to the period before the operation. The walking distance level of the individuals showed a significant increase in the first year after bariatric surgery compared to the period before the surgery. Conclusion: The study showed that bariatric surgery is an effective method for weight loss and reduction of comorbidities, as well as leading to a statistically significant reduction in chronic drug use and an increase in sleep quality and walking distance of individuals
{"title":"Retrospective Analysis of Walking Distance and Use of Medication After Bariatric Surgery","authors":"K. Yıldırım, K. Gümüş, Yasemin Özyer","doi":"10.25048/tudod.1174294","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1174294","url":null,"abstract":"Aim: The objective of this study was to ascertain the drug use and walking distance of individuals after bariatric surgery. \u0000Material and Methods: The sample of the study consisted of 165 individuals. Individuals who underwent bariatric surgery were examined retrospectively after their operations. Data were collected using the Personal Information Form and the Walking Impairment Questionnaire. \u0000Results: The mean age of the individuals included in the study was 40.22±9.63. 52.1% of individuals were female. The body mass index of individuals was 39.63±4.69 before bariatric surgery and 23.94±2.57 in the first year follow-up after bariatric surgery. Forty percent of individuals did not have any chronic illnesses. Among individuals who had been on medication before surgery, 72.4% of those taking psychiatric medications, 57.5% of those taking diabetes medications, and 16% of those taking heart medications discontinued medications after their operations. 81.8% of individuals reported improved sleep quality compared to the period before the operation. The walking distance level of the individuals showed a significant increase in the first year after bariatric surgery compared to the period \u0000before the surgery. \u0000Conclusion: The study showed that bariatric surgery is an effective method for weight loss and reduction of comorbidities, as well as leading to a statistically significant reduction in chronic drug use and an increase in sleep quality and walking distance of individuals","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129692876","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Obezite, dünya çapında yaygın olan en önemli yaşam tarzı bozukluklarından biridir. Artan obezite oranı, tiroid disfonksiyonu, dislipidemi, hormonal dengesizlik vb. hastalıkların ortaya çıkması ile ilişkilidir. Obezite, kalp hastalığı, ateroskleroz, insülin direnci, artrit, kas-iskelet sistemi bozuklukları ve kanser için risk faktörüdür. Bu makale, obezitenin dislipidemi, diyabet, hormonal dengesizlik ve hipotiroidizm ile ilişkisine dair içgörüler sunmaktadır. Leptin, insülin, seks hormonları ve büyüme hormonları iştahı, metabolizmayı ve vücut yağ dağılımını etkilediğinden hormonların aşırı veya yetersiz salınımı obeziteye yol açabilir. Makale, metabolik düzensizliğin obezite ile ilişkisi ve ilgili hastalıkların daha da geliştirilmesi hakkında bir inceleme sunmaktadır. Bu makale aynı zamanda diyet liflerinin ve balık proteininin metabolik değişiklikler, hormonal dengesizlik ve obezite ile ilişkili hiperlipidemi üzerindeki etkilerini de özetlemektedir. Bu makale, obezite ile ilgili bozuklukları yönetmek için yararlı olan lif ve diyet protein tüketimi gibi diyet müdahalesinin rolünü detaylandırdı. Potansiyel nutrasötik ürünler sık besin kaynakları olarak tüketilmektedir. Yine de, kaliteli insan klinik deney verileri eksiktir, bu da nutrasötiklerin güvenliğini ve etkinliğini değerlendirmek için önemli bilimsel çalışmalara ihtiyaç olduğunu gösterir.
{"title":"Beslenme Faktörlerinin Obeziteye Bağlı Komplikasyonlar Üzerindeki Etkisi: Hipotiroidizm, Dislipidemi ve Hormonal Dengesizlik","authors":"Ankita Awasthi, Papiya Bi̇goni̇ya, Bhaskar Gupta","doi":"10.25048/tudod.1027767","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1027767","url":null,"abstract":"Obezite, dünya çapında yaygın olan en önemli yaşam tarzı bozukluklarından biridir. Artan obezite oranı, tiroid disfonksiyonu, \u0000dislipidemi, hormonal dengesizlik vb. hastalıkların ortaya çıkması ile ilişkilidir. Obezite, kalp hastalığı, ateroskleroz, insülin direnci, \u0000artrit, kas-iskelet sistemi bozuklukları ve kanser için risk faktörüdür. \u0000Bu makale, obezitenin dislipidemi, diyabet, hormonal dengesizlik ve hipotiroidizm ile ilişkisine dair içgörüler sunmaktadır. Leptin, \u0000insülin, seks hormonları ve büyüme hormonları iştahı, metabolizmayı ve vücut yağ dağılımını etkilediğinden hormonların aşırı veya \u0000yetersiz salınımı obeziteye yol açabilir. Makale, metabolik düzensizliğin obezite ile ilişkisi ve ilgili hastalıkların daha da geliştirilmesi \u0000hakkında bir inceleme sunmaktadır. Bu makale aynı zamanda diyet liflerinin ve balık proteininin metabolik değişiklikler, hormonal \u0000dengesizlik ve obezite ile ilişkili hiperlipidemi üzerindeki etkilerini de özetlemektedir. \u0000Bu makale, obezite ile ilgili bozuklukları yönetmek için yararlı olan lif ve diyet protein tüketimi gibi diyet müdahalesinin rolünü \u0000detaylandırdı. Potansiyel nutrasötik ürünler sık besin kaynakları olarak tüketilmektedir. Yine de, kaliteli insan klinik deney verileri \u0000eksiktir, bu da nutrasötiklerin güvenliğini ve etkinliğini değerlendirmek için önemli bilimsel çalışmalara ihtiyaç olduğunu gösterir.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"36 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115477414","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: This study was conducted to determine the quality of life and physical activity level of elderly individuals with type 2 diabetes and to examine the factors affecting the quality of life of individuals. Material and Methods: This research is a descriptive relational study. The study was conducted with elderly individuals admitted to the internal medicine outpatient clinic of a district state hospital in Konya. The sample size of the study consisted of a total of 228 individuals. Mann Whitney U, Kruskal-Wallis, multiple regression analysis were used in the analysis of the data. p
目的:本研究旨在了解老年2型糖尿病患者的生活质量和身体活动水平,并探讨影响个体生活质量的因素。材料与方法:本研究为描述性关系研究。这项研究是在科尼亚一家地区国立医院内科门诊收治的老年人中进行的。该研究的样本量由总共228人组成。采用Mann Whitney U, Kruskal-Wallis,多元回归分析对数据进行分析。p
{"title":"Tip 2 Diyabeti Olan Yaşlı Bireylerde Yaşam Kalitesi ve Etkileyen Faktörler","authors":"Nurcan Akgül Gündoğdu, Alime Selçuk Tosun, Şeyma Balcı","doi":"10.25048/tudod.1129549","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1129549","url":null,"abstract":"Aim: This study was conducted to determine the quality of life and physical activity level of elderly individuals with type 2 diabetes and \u0000to examine the factors affecting the quality of life of individuals. \u0000Material and Methods: This research is a descriptive relational study. The study was conducted with elderly individuals admitted to the internal \u0000medicine outpatient clinic of a district state hospital in Konya. The sample size of the study consisted of a total of 228 individuals. Mann \u0000Whitney U, Kruskal-Wallis, multiple regression analysis were used in the analysis of the data. p","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129171806","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
A. Hamamcioğlu, Zehra SAFİ ÖZ, Taner Bayraktaroğlu
Aim: Oxidative stress induces the onset of type 2 Diabetes mellitus (T2DM). Both plasma vitamin E (VE) and nitrite/nitrate anion (NOx) levels might be crucial factors to determine diabetes induced endothelial damage through different mechanisms. Therefore, in this study, we aimed to evaluate plasma VE and NOx concentrations of newly diagnosed T2DM patients and to understand whether any correlation exists with the patients’ lipid profiles. Material and Methods: Blood samples were taken when the patients (n=15) and the controls (n=15) first came to our university’s diabetes policlinic for investigation and were used to detect plasma VE and NOx levels. Patients’ files were evaluated to record both the demographic data and biochemical parameters. The data was distributed normally according to Kolmogorov-Smirnov test. Therefore, Student t test was chosen to compare patient and control data and Pearson test was applied for correlation analysis. Results: In newly diagnosed T2DM patients, total cholesterol (TC) and triglyceride levels were found to be significantly elevated (p=0.036, and p
{"title":"Yeni Tanı Almış Tip 2 Diabetes Mellitus Hastalarında Plazma E Vitamini ve Plazma Nitrit/Nitrat Anyon Düzeylerinin Değerlendirilmesi","authors":"A. Hamamcioğlu, Zehra SAFİ ÖZ, Taner Bayraktaroğlu","doi":"10.25048/tudod.1143765","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1143765","url":null,"abstract":"Aim: Oxidative stress induces the onset of type 2 Diabetes mellitus (T2DM). Both plasma vitamin E (VE) and nitrite/nitrate anion \u0000(NOx) levels might be crucial factors to determine diabetes induced endothelial damage through different mechanisms. Therefore, in \u0000this study, we aimed to evaluate plasma VE and NOx concentrations of newly diagnosed T2DM patients and to understand whether any \u0000correlation exists with the patients’ lipid profiles. \u0000Material and Methods: Blood samples were taken when the patients (n=15) and the controls (n=15) first came to our university’s \u0000diabetes policlinic for investigation and were used to detect plasma VE and NOx levels. Patients’ files were evaluated to record both the \u0000demographic data and biochemical parameters. The data was distributed normally according to Kolmogorov-Smirnov test. Therefore, \u0000Student t test was chosen to compare patient and control data and Pearson test was applied for correlation analysis. \u0000Results: In newly diagnosed T2DM patients, total cholesterol (TC) and triglyceride levels were found to be significantly elevated \u0000(p=0.036, and p","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127045114","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
İnci Turan, Salih Erdem, Meryem Ergenç, Hale SAYAN ÖZAÇMAK
Aim: Menopause is defined as the depletion of the ovarian follicular reserve followed by the cessation of menstrual cycles. It has been reported that gonadal steroid hormones play an important role in bladder function in women. Changes in urine pattern including overactive bladder, stress incontinence and recurrent urinary tract infections occur as a result of menopause. 1,1-dimethylbiguanide hydrochloride, metformin, (MET) is an oral anti-diabetic drug used to reduce hepatic glucose production and peripheral insulin resistance. Recent studies have revealed that MET has a protective effects in diabetes induced bladder dysfunction. The aim of this study was to test the therapeutic potential of MET in detrusor contractile function of ovariectomized (OVX) female rats. Material and Methods: Bilateral ovariectomy was performed to eliminate endogenous gonadal steroids secretion. Four groups are designed with 8 animals in each group: Control, MET-administered control, OVX, and MET-administered OVX groups. MET (25 mg/ kg) was administered daily by oral gavage for 14 days. Contractile activity of isolated bladder muscle strips were evaluated in vitro organ bath. The contractile responses of detrusor strips were determined using different doses of carbachol (10-8-10-2M) and purinergic agonist ATP. The relaxation response of strips were determined by isoproterenol Results: The contractile responses of detrusor muscle strips to carbachol at doses 10-5-10-2 M were decreased in the OVX group compared to control and MET treated control groups. MET treatment partially reversed the reduction in OVX-induced contractile responses at 10-2 and 10 -3 M carbachol doses. There were no statistically significant difference in relaxation response between the experimental groups. Conclusion: Our findings suggest that treatment with MET could be the new potential therapeutic agent against bladder dyfunction in postmenopausal women. Further studies are needed for the therapeutic potential of MET in detrusor dysfunction induced by menopause.
{"title":"Ovarektomize Dişi Sıçanlarda 1,1-Dimetilbiguanit Hidroklorid (Metformin)'in Detrüsör Kas Kontraktil Yanıtı Üzerine Etkileri","authors":"İnci Turan, Salih Erdem, Meryem Ergenç, Hale SAYAN ÖZAÇMAK","doi":"10.25048/tudod.1066739","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1066739","url":null,"abstract":"Aim: Menopause is defined as the depletion of the ovarian follicular reserve followed by the cessation of menstrual cycles. It has been \u0000reported that gonadal steroid hormones play an important role in bladder function in women. Changes in urine pattern including \u0000overactive bladder, stress incontinence and recurrent urinary tract infections occur as a result of menopause. 1,1-dimethylbiguanide \u0000hydrochloride, metformin, (MET) is an oral anti-diabetic drug used to reduce hepatic glucose production and peripheral insulin \u0000resistance. Recent studies have revealed that MET has a protective effects in diabetes induced bladder dysfunction. The aim of this \u0000study was to test the therapeutic potential of MET in detrusor contractile function of ovariectomized (OVX) female rats. \u0000Material and Methods: Bilateral ovariectomy was performed to eliminate endogenous gonadal steroids secretion. Four groups are \u0000designed with 8 animals in each group: Control, MET-administered control, OVX, and MET-administered OVX groups. MET (25 mg/ \u0000kg) was administered daily by oral gavage for 14 days. Contractile activity of isolated bladder muscle strips were evaluated in vitro organ \u0000bath. The contractile responses of detrusor strips were determined using different doses of carbachol (10-8-10-2M) and purinergic \u0000agonist ATP. The relaxation response of strips were determined by isoproterenol \u0000Results: The contractile responses of detrusor muscle strips to carbachol at doses 10-5-10-2 M were decreased in the OVX group \u0000compared to control and MET treated control groups. MET treatment partially reversed the reduction in OVX-induced contractile \u0000responses at 10-2 and 10 -3 M carbachol doses. There were no statistically significant difference in relaxation response between the \u0000experimental groups. \u0000Conclusion: Our findings suggest that treatment with MET could be the new potential therapeutic agent against bladder dyfunction \u0000in postmenopausal women. Further studies are needed for the therapeutic potential of MET in detrusor dysfunction induced by \u0000menopause.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"201202 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123360796","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu araştırmanın amacı, ergenlerin spor yapma alışkanlığının benlik algısı, benlik saygısı ve yaşam kalitesine etkisinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tipte olan araştırma, sosyo-demografik özelliklerine göre belirlenen dört lisede (bir Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, bir Spor Lisesi, bir Fen Lisesi ve bir Özel Lise) öğrenim gören 14-18 yaş grubundaki (9., 10., 11. ve 12. sınıf) lise öğrencileri (n=1407) ile yürütüldü. Verilerin toplanmasında; “Tanıtıcı Bilgiler Formu”, “Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği”, “Beden Algısı Ölçeği” ve “KINDL Yaşam Kalitesi Ölçeği” kullanıldı. Verilerin analizi; sayı–yüzde dağılımları, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis ve Spearman Rho Korelasyon testleri kullanılarak yapıldı. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan ergenlerin yaş ortalaması 16.00±1.07 yıl olup, %44.8’nin kız, %55.2’sinin erkek, %67.4’ünün BKI değerinin normal olduğu bulundu. Ergenlerin; %73,8’inin spor yaptığı, spor yapanların %26,9’unun ise futbol oynadığı saptandı. Ergenin cinsiyeti (p
{"title":"The Effect of Adolescents’ Sports Habit on Self-Perception, Self-Esteem and Quality of Life","authors":"Nesrin Şen Celasin, H. Y. Sevinç","doi":"10.25048/tudod.1079627","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1079627","url":null,"abstract":"Amaç: Bu araştırmanın amacı, ergenlerin spor yapma alışkanlığının benlik algısı, benlik saygısı ve yaşam kalitesine etkisinin \u0000incelenmesidir. \u0000Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tipte olan araştırma, sosyo-demografik özelliklerine göre belirlenen dört lisede (bir Mesleki ve Teknik \u0000Anadolu Lisesi, bir Spor Lisesi, bir Fen Lisesi ve bir Özel Lise) öğrenim gören 14-18 yaş grubundaki (9., 10., 11. ve 12. sınıf) lise \u0000öğrencileri (n=1407) ile yürütüldü. Verilerin toplanmasında; “Tanıtıcı Bilgiler Formu”, “Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği”, “Beden Algısı \u0000Ölçeği” ve “KINDL Yaşam Kalitesi Ölçeği” kullanıldı. Verilerin analizi; sayı–yüzde dağılımları, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis ve \u0000Spearman Rho Korelasyon testleri kullanılarak yapıldı. \u0000Bulgular: Araştırma kapsamına alınan ergenlerin yaş ortalaması 16.00±1.07 yıl olup, %44.8’nin kız, %55.2’sinin erkek, %67.4’ünün \u0000BKI değerinin normal olduğu bulundu. Ergenlerin; %73,8’inin spor yaptığı, spor yapanların %26,9’unun ise futbol oynadığı saptandı. \u0000Ergenin cinsiyeti (p","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"56 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130268991","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Değişen yaşam ve beslenme alışkanlıkları sebebiyle diabetes mellitus dünyada her geçen gün insidansı artan önemli kronik hastalıklardandır. Diyabetin serebrovasküler etkilerinin yanı sıra kognitif fonksiyonlar üzerine etkisinin olduğunu bildiren çalışmalar bulunmaktadır. Bu çalışmada tip 2 diabetes mellitus (T2DM) hastalarında işitsel uyaranlar eşliğinde kognitif etkileri denetlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma T2DM teşhisi almış ileri yaş bireyler ile benzer yaşlarda kontrol grubundan oluşan toplam 58 katılımcı ile gerçekleştirildi. Çalışmaya dahil olan bireylerden açlık kan şekeri ölçümünün ardından elektroensefalografi (EEG) ve elektrookülografi kaydı alınırken eş zamanlı olarak Simon paradigması uygulandı. Alınan EEG kayıtlarından olayla ilişkili potansiyeller (OİP) elde edildi. Kontrol ve T2DM grupları arasındaki değişkenleri karşılaştırmak için bağımsız örneklem t testi kullanıldı. Bulgular: Uyumsuz sunulan uyaran cevapları, uyumlu uyaran cevaplarına göre ölçülen tüm parametrelerde arttı. Bu artış yönelim etkisi olarak kabul edildi. Tüm test koşullarında kontrol grubuna göre T2DM grubu reaksiyon süresi arttı. T2DM grubunda OİP; N1, P2, P3 genlikleri tekil olarak ve tepeden tepeye ölçümlerinde tüm deney koşullarında azaldı. Kontrol grubuna göre T2DM grubunda P3 latansı artış gösterdi. Sonuç: Davranış ve elektrofizyolojik bulgularda T2DM hasta grubu bilişsel fonksiyon bakımından kontrol grubuna göre düşük performans göstermiştir. Bu azalış beyin sapı ve beyaz cevherin T2DM’den etkilendiğine işaret etti. Bununla birlikte OİP defleksiyonlarındaki değişim karar mekanizmasında tepki rekabetini etkilediğini gösterdi.
{"title":"Type 2 Diabetes Changes the Response Dynamics in the Decision Making Mechanism","authors":"M. Alkanat, Hafize Özdemir Alkanat","doi":"10.25048/tudod.1087027","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1087027","url":null,"abstract":"Amaç: Değişen yaşam ve beslenme alışkanlıkları sebebiyle diabetes mellitus dünyada her geçen gün insidansı artan önemli kronik \u0000hastalıklardandır. Diyabetin serebrovasküler etkilerinin yanı sıra kognitif fonksiyonlar üzerine etkisinin olduğunu bildiren çalışmalar \u0000bulunmaktadır. Bu çalışmada tip 2 diabetes mellitus (T2DM) hastalarında işitsel uyaranlar eşliğinde kognitif etkileri denetlemeyi \u0000amaçladık. \u0000Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma T2DM teşhisi almış ileri yaş bireyler ile benzer yaşlarda kontrol grubundan oluşan toplam 58 katılımcı ile \u0000gerçekleştirildi. Çalışmaya dahil olan bireylerden açlık kan şekeri ölçümünün ardından elektroensefalografi (EEG) ve elektrookülografi \u0000kaydı alınırken eş zamanlı olarak Simon paradigması uygulandı. Alınan EEG kayıtlarından olayla ilişkili potansiyeller (OİP) elde edildi. \u0000Kontrol ve T2DM grupları arasındaki değişkenleri karşılaştırmak için bağımsız örneklem t testi kullanıldı. \u0000Bulgular: Uyumsuz sunulan uyaran cevapları, uyumlu uyaran cevaplarına göre ölçülen tüm parametrelerde arttı. Bu artış yönelim etkisi \u0000olarak kabul edildi. Tüm test koşullarında kontrol grubuna göre T2DM grubu reaksiyon süresi arttı. T2DM grubunda OİP; N1, P2, P3 \u0000genlikleri tekil olarak ve tepeden tepeye ölçümlerinde tüm deney koşullarında azaldı. Kontrol grubuna göre T2DM grubunda P3 latansı \u0000artış gösterdi. \u0000Sonuç: Davranış ve elektrofizyolojik bulgularda T2DM hasta grubu bilişsel fonksiyon bakımından kontrol grubuna göre düşük performans \u0000göstermiştir. Bu azalış beyin sapı ve beyaz cevherin T2DM’den etkilendiğine işaret etti. Bununla birlikte OİP defleksiyonlarındaki \u0000değişim karar mekanizmasında tepki rekabetini etkilediğini gösterdi.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"21 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122884160","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu çalışmanın amacı diyabetik maküla ödemi bulunan hastalarda tek doz intravitreal Deksametazon (DEX) implantının peripapiller retina sinir lifi tabakası (RNFL) kalınlığına ve optik sinir çukurluk/disk (C/D) oranına etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: İntravitreal DEX implant enjeksiyonu öncesi peripapiller RNFL kalınlık ölçümleri ve renkli fundus fotoğrafları enjeksiyondan 6 ay sonrası ile karşılaştırıldı. Fundus fotoğraflarının C/D oranları Image-J programı kullanılarak hesaplandı. Bulgular: Kırk üç hastanın 58 gözüne intravitreal DEX implant enjeksiyonu yapıldı. Ortalama global ve sektörel RNFL kalınlık değerleri bazal değere göre hafif bir incelme gösterdi. Global ve nazal incelme istatistiksel olarak anlamlıydı (sırasıyla; p=0,021, p=0,036). DEX implant enjeksiyonundan 6 ay sonra C/D değerinde hafif bir artış gözlendi, ancak bu artış istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0,258). Hastaların %17’sinde göz içi basıncı 25 mmHg’nin üzerindeydi ve medikal tedavi ile kontrol altına alındı. Sonuç: Bu çalışmada diyabetik maküla ödemi olan hastalarda tek doz intravitreal DEX tedavisinden 6 ay sonra global ve nazal peripapiller retina sinir lifi tabakasında hafif fakat belirgin bir incelme gözlemlendi. Bu azalma, C/D değerinde önemli bir morfolojik değişikliğe neden olmadı.
{"title":"Diyabetik Makula Ödemli Hastalarda Deksametazon İmplantının Retina Sinir Lifi Tabakası ve Optik Sinir Çukurluk/Disk Oranı Üzerine Etkisi","authors":"Numan Küçük, Atilla Alpay","doi":"10.25048/tudod.1142334","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.1142334","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışmanın amacı diyabetik maküla ödemi bulunan hastalarda tek doz intravitreal Deksametazon (DEX) implantının \u0000peripapiller retina sinir lifi tabakası (RNFL) kalınlığına ve optik sinir çukurluk/disk (C/D) oranına etkisini araştırmaktır. \u0000Gereç ve Yöntemler: İntravitreal DEX implant enjeksiyonu öncesi peripapiller RNFL kalınlık ölçümleri ve renkli fundus fotoğrafları \u0000enjeksiyondan 6 ay sonrası ile karşılaştırıldı. Fundus fotoğraflarının C/D oranları Image-J programı kullanılarak hesaplandı. \u0000Bulgular: Kırk üç hastanın 58 gözüne intravitreal DEX implant enjeksiyonu yapıldı. Ortalama global ve sektörel RNFL kalınlık değerleri \u0000bazal değere göre hafif bir incelme gösterdi. Global ve nazal incelme istatistiksel olarak anlamlıydı (sırasıyla; p=0,021, p=0,036). DEX \u0000implant enjeksiyonundan 6 ay sonra C/D değerinde hafif bir artış gözlendi, ancak bu artış istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0,258). \u0000Hastaların %17’sinde göz içi basıncı 25 mmHg’nin üzerindeydi ve medikal tedavi ile kontrol altına alındı. \u0000Sonuç: Bu çalışmada diyabetik maküla ödemi olan hastalarda tek doz intravitreal DEX tedavisinden 6 ay sonra global ve nazal peripapiller \u0000retina sinir lifi tabakasında hafif fakat belirgin bir incelme gözlemlendi. Bu azalma, C/D değerinde önemli bir morfolojik değişikliğe \u0000neden olmadı.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"14 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115330391","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}