{"title":"COVID-19 Pandemisinin Etik Yönleri ve Veri Analitiği Üzerine Bir Değerlendirme","authors":"Gökhan Aslım, M. A. Tekindal","doi":"10.25048/tudod.886145","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/tudod.886145","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"624 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131307725","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Adipokinler adipoz dokudan salgilanan bioaktif maddeler olup istah, enerji, lipid, karbonhidrat metabolizmasi, kan basincinin duzenlenmesi ve inflammasyon uzerinde cesitli fonksiyonlara sahiptir. Bunlardan biri de 2016 yilinda kesfedilen ve beyaz adipoz dokudan salgilanan asprosindir. Asprosin, aclik suresince salinmakta ve nanomolar duzeyde sirkule olmaktadir. FBN1 geninin iki egzonu tarafindan kodlanan asprosinin, glikoz metabolizmasi gibi bazi metabolik sureclerde dogrudan etkili oldugu bilinmekte ve halen arastirilmaktadir. Bu calisma, asprosin ile obezite ve tip 2 diyabet gibi bazi halk sagligi sorunlari arasindaki iliskiyi arastirmayi amaclamistir.
{"title":"Asprosin ve Glikoz Metabolizması Üzerine Etkileri","authors":"M. Keser, Nurhan Ünüsan","doi":"10.25048/TUDOD.840549","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.840549","url":null,"abstract":"Adipokinler adipoz dokudan salgilanan bioaktif maddeler olup istah, enerji, lipid, karbonhidrat metabolizmasi, kan basincinin duzenlenmesi ve inflammasyon uzerinde cesitli fonksiyonlara sahiptir. Bunlardan biri de 2016 yilinda kesfedilen ve beyaz adipoz dokudan salgilanan asprosindir. Asprosin, aclik suresince salinmakta ve nanomolar duzeyde sirkule olmaktadir. FBN1 geninin iki egzonu tarafindan kodlanan asprosinin, glikoz metabolizmasi gibi bazi metabolik sureclerde dogrudan etkili oldugu bilinmekte ve halen arastirilmaktadir. Bu calisma, asprosin ile obezite ve tip 2 diyabet gibi bazi halk sagligi sorunlari arasindaki iliskiyi arastirmayi amaclamistir.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-04-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127565612","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dilek Ocalan, Yeşim Ceylanteki̇n, Zuhal Kunduracilar, Türkan Doğan
Aim: To examine the impact of body mass index (BMI) of university students on burnout levels and wellness. Material and Methods: In the study, 953 university students were enrolled. ‘Personal Information Form’, ‘Maslach Burnout Inventory- Student Survey’ and ‘Wellness Scale’ were the instruments of the study. Ethical approvals were received for the study. In this study, the data were analyzed using the SPSS 21 package program. Results: Of all participants, %74.6 were female and %25.4 were male. Their mean age was 20.86±2.03. %32.5 were physiotherapy students, %30.7 were nursing students, %26.3 were health institutions management students and %10.4 were nutrition and dietetics students. %51.1 (n=506) of the students do not have a regular and balanced diet. As for the BMI of participants, %79.9 were labelled as normal weight with the value under 25 kg/m2, %16.6 were overweight with 25-30 kg/m2 and %3.6 were found to be obese with 31 kg/ m2. The mean wellness scores of the participants were 88.39±12.66 (min:24, max:120). As for the subscales, the mean scores of giving meaning to life and being goal- driven were 26.88±4.63; of cognitive subscale was 16.43±2.71; of emotional subscale was 17.65±3.24; of physical subscale was 11.31±3.33 and of social subscale was 16.10±2.60. According to Maslach Burnout Inventory, the mean scores of burnout, desensitization and competence sub-factors were 15.14±5.00, 10.27±4.05 and 12.26±3.00, respectively. There is a significant moderate and negative oriented relationship (%35) among students’ total scores of Wellness Scale, burnout and desensitization scores (burnout; r=-0.359; desensitization r=-0.358; p=0.000). However, there is a significant moderate and positive oriented relationship (%42) between their total scores of Wellness Scale and competence scores (r=0.428,p=0.000). There is no significant relationship between BMI of the students and burnout score (p=0.189). Nevertheless, there is a significant low and positive oriented relationship between BMI of the students and Wellness Scale scores (r=0.273, p=0.024). Conclusion: The fact that students do not have a regular and balanced diets dies poses a risk of increase in the population of pre-obese and obese in the future. The more students’ level of wellness increases, the more their level of competence increases while the burnout and desensitization levels decrease. BMI of the students has been found to have a positive impact upon students’ wellness although it has no effect on burnout level.
{"title":"Üniversite Öğrencilerinde Beden Kütle İndeksi, Tükenmişlik Düzeyi ve İyilik Hâli Arasındaki İlişkinin İncelenmesi","authors":"Dilek Ocalan, Yeşim Ceylanteki̇n, Zuhal Kunduracilar, Türkan Doğan","doi":"10.25048/TUDOD.685181","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.685181","url":null,"abstract":"Aim: To examine the impact of body mass index (BMI) of university students on burnout levels and wellness. Material and Methods: In the study, 953 university students were enrolled. ‘Personal Information Form’, ‘Maslach Burnout Inventory- Student Survey’ and ‘Wellness Scale’ were the instruments of the study. Ethical approvals were received for the study. In this study, the data were analyzed using the SPSS 21 package program. Results: Of all participants, %74.6 were female and %25.4 were male. Their mean age was 20.86±2.03. %32.5 were physiotherapy students, %30.7 were nursing students, %26.3 were health institutions management students and %10.4 were nutrition and dietetics students. %51.1 (n=506) of the students do not have a regular and balanced diet. As for the BMI of participants, %79.9 were labelled as normal weight with the value under 25 kg/m2, %16.6 were overweight with 25-30 kg/m2 and %3.6 were found to be obese with 31 kg/ m2. The mean wellness scores of the participants were 88.39±12.66 (min:24, max:120). As for the subscales, the mean scores of giving meaning to life and being goal- driven were 26.88±4.63; of cognitive subscale was 16.43±2.71; of emotional subscale was 17.65±3.24; of physical subscale was 11.31±3.33 and of social subscale was 16.10±2.60. According to Maslach Burnout Inventory, the mean scores of burnout, desensitization and competence sub-factors were 15.14±5.00, 10.27±4.05 and 12.26±3.00, respectively. There is a significant moderate and negative oriented relationship (%35) among students’ total scores of Wellness Scale, burnout and desensitization scores (burnout; r=-0.359; desensitization r=-0.358; p=0.000). However, there is a significant moderate and positive oriented relationship (%42) between their total scores of Wellness Scale and competence scores (r=0.428,p=0.000). There is no significant relationship between BMI of the students and burnout score (p=0.189). Nevertheless, there is a significant low and positive oriented relationship between BMI of the students and Wellness Scale scores (r=0.273, p=0.024). Conclusion: The fact that students do not have a regular and balanced diets dies poses a risk of increase in the population of pre-obese and obese in the future. The more students’ level of wellness increases, the more their level of competence increases while the burnout and desensitization levels decrease. BMI of the students has been found to have a positive impact upon students’ wellness although it has no effect on burnout level.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"8 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114424574","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amac: Saglik okuryazarligi, kronik hastalik yonetiminin etkili yapilabilmesi icin oldukca onemlidir. Bu calisma, diyabetli bireylerde saglik okuryazarligi ve akilci ilac kullanimi arasindaki iliskiyi incelemek amaciyla yapilmistir. Gerec ve Yontemler: Tanimlayici ve kesitsel tipteki bu calisma, 24 Ocak - 5 Mart 2020 tarihleri arasinda Zonguldak Merkez’de bulunan Zonguldak Diyabet Dernegi’nde dahil edilme kriterlerini karsilayan ve calismaya katilmaya gonullu 220 diyabetli birey ile tamamlanmistir. Calismanin verileri, sosyo-demografik ve sagliga iliskin ozellikler formu, Turkiye Saglik Okuryazarligi Olcegi (TSYO- 32) ve Akilci Ilac Kullanimi Olcegi ile yuz yuze gorusme yontemiyle toplanmistir. Bulgular: Diyabetli bireylerin Saglik Okuryazarligi Olcegi (TSOY-32) puan ortalamasi 22,89±13,76 olarak; Akilci Ilac Kullanim Olcegi puan ortalamasi ise 31,30±8,85 olarak bulunmus ve dusuk seviyelerde oldugu belirlenmistir. Katilimcilarin sosyo-demografik ozelliklerine gore saglik okuryazarligi ve akilci ilac kullanim duzeylerinin karsilastirilmasi yapildiginda; cinsiyetine, yasina, egitim durumuna, medeni durumuna ve gelir durumuna gore saglik okuryazarligi ve akilci ilac kullanim duzeylerinin istatistiksel olarak anlamli farklilik gosterdigi belirlenmistir (p<0,001). Diyabetli bireylerin saglik ile ilgili ozelliklerine gore saglik okuryazarligi ve akilci ilac kullanim duzeylerinin karsilastirilmasi yapildiginda ise; diyabet tani suresine, baska kronik hastalik durumuna, duzenli doktor kontrolune, diyabet egitimi alma ve egitim gereksinimi durumuna, ilaclarini duzenli alma ve recete disi ilac kullanma durumuna gore istatistiksel olarak anlamli farkliliklar gosterdigi gorulmustur (p<0,001). Diyabetli bireylerde saglik okuryazarligi ile akilci ilac kullanimi duzeyleri arasindaki iliski incelendiginde ise pozitif yonlu ve yuksek duzeyde anlamli bir iliski oldugu belirlenmistir (r=0,827; p<0,001). Sonuc: Diyabetli bireylerin saglik okuryazarlik duzeyinin ve akilci ilac kullanimin yetersiz duzeyde oldugu belirlenmistir. Saglik okuryazarlik duzeyinin yeterli olmasi ile akilci ilac kullanimi ve tedavi uyumunun saglanmasinin daha kolay olacagi bilindiginden, diyabetli bireyler saglik okuryazarlik duzeylerinin gelistirilmesi konusunda desteklenmelidir.
{"title":"Diyabetli Bireylerde Sağlık Okuryazarlığı ve Akılcı İlaç Kullanımı Arasındaki İlişki","authors":"T. Güner, Ayşe Kuzu, Taner Bayraktaroğlu","doi":"10.25048/TUDOD.775075","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.775075","url":null,"abstract":"Amac: Saglik okuryazarligi, kronik hastalik yonetiminin etkili yapilabilmesi icin oldukca onemlidir. Bu calisma, diyabetli bireylerde saglik okuryazarligi ve akilci ilac kullanimi arasindaki iliskiyi incelemek amaciyla yapilmistir. Gerec ve Yontemler: Tanimlayici ve kesitsel tipteki bu calisma, 24 Ocak - 5 Mart 2020 tarihleri arasinda Zonguldak Merkez’de bulunan Zonguldak Diyabet Dernegi’nde dahil edilme kriterlerini karsilayan ve calismaya katilmaya gonullu 220 diyabetli birey ile tamamlanmistir. Calismanin verileri, sosyo-demografik ve sagliga iliskin ozellikler formu, Turkiye Saglik Okuryazarligi Olcegi (TSYO- 32) ve Akilci Ilac Kullanimi Olcegi ile yuz yuze gorusme yontemiyle toplanmistir. Bulgular: Diyabetli bireylerin Saglik Okuryazarligi Olcegi (TSOY-32) puan ortalamasi 22,89±13,76 olarak; Akilci Ilac Kullanim Olcegi puan ortalamasi ise 31,30±8,85 olarak bulunmus ve dusuk seviyelerde oldugu belirlenmistir. Katilimcilarin sosyo-demografik ozelliklerine gore saglik okuryazarligi ve akilci ilac kullanim duzeylerinin karsilastirilmasi yapildiginda; cinsiyetine, yasina, egitim durumuna, medeni durumuna ve gelir durumuna gore saglik okuryazarligi ve akilci ilac kullanim duzeylerinin istatistiksel olarak anlamli farklilik gosterdigi belirlenmistir (p<0,001). Diyabetli bireylerin saglik ile ilgili ozelliklerine gore saglik okuryazarligi ve akilci ilac kullanim duzeylerinin karsilastirilmasi yapildiginda ise; diyabet tani suresine, baska kronik hastalik durumuna, duzenli doktor kontrolune, diyabet egitimi alma ve egitim gereksinimi durumuna, ilaclarini duzenli alma ve recete disi ilac kullanma durumuna gore istatistiksel olarak anlamli farkliliklar gosterdigi gorulmustur (p<0,001). Diyabetli bireylerde saglik okuryazarligi ile akilci ilac kullanimi duzeyleri arasindaki iliski incelendiginde ise pozitif yonlu ve yuksek duzeyde anlamli bir iliski oldugu belirlenmistir (r=0,827; p<0,001). Sonuc: Diyabetli bireylerin saglik okuryazarlik duzeyinin ve akilci ilac kullanimin yetersiz duzeyde oldugu belirlenmistir. Saglik okuryazarlik duzeyinin yeterli olmasi ile akilci ilac kullanimi ve tedavi uyumunun saglanmasinin daha kolay olacagi bilindiginden, diyabetli bireyler saglik okuryazarlik duzeylerinin gelistirilmesi konusunda desteklenmelidir.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130902054","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Obesity is considered as a disease, which affects the whole world. Recent years, epidemiological studies linking obesity with increased risk of cancer is steadily increasing. Studies suggest that obesity might be a risk for genotoxic damage. Obesity-associated genotoxic damage can initiator, promote cancer growth by favoring cancer cell proliferation and migration, and blocking to apoptosis. Obesity can change the repair mechanism of DNA chain breaks. In addition, the increase in oxidative stress and inflammation associated with obesity could increase DNA damage and prevent DNA functioning mechanisms, resulting in DNA damage transformation into a cancerous cell. Studies over the past few years have shown that obesity can affect genome stability. In this review article, the genotoxic effects of obesity are explained in detail.
{"title":"Obezitenin Genotoksik Etkileri","authors":"Gülşen Göney","doi":"10.25048/TUDOD.767219","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.767219","url":null,"abstract":"Obesity is considered as a disease, which affects the whole world. Recent years, epidemiological studies linking obesity with increased risk of cancer is steadily increasing. Studies suggest that obesity might be a risk for genotoxic damage. Obesity-associated genotoxic damage can initiator, promote cancer growth by favoring cancer cell proliferation and migration, and blocking to apoptosis. Obesity can change the repair mechanism of DNA chain breaks. In addition, the increase in oxidative stress and inflammation associated with obesity could increase DNA damage and prevent DNA functioning mechanisms, resulting in DNA damage transformation into a cancerous cell. Studies over the past few years have shown that obesity can affect genome stability. In this review article, the genotoxic effects of obesity are explained in detail.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"52 2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116293345","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amac: Bu arastirma, saglik bilimleri fakultesi ogrencilerinin obezite on yargi duzeylerini belirlemek ve ogrencilerde obezite on yargisi ile iliskili etmenleri arastirmak amaciyla planlanmistir. Gerec ve Yontemler: Tanimlayici ve kesitsel tipteki bu arastirma bir devlet universitesinin saglik bilimleri fakultesinde ogrenim gormekte olan 756 ogrenci ile yurutulmustur. Veriler sosyo-demografik ozelliklerin, yasam tarzi aliskanliklarinin, antropometrik olcumlerin, GAMS-27 Obezite On Yargi Olcegi’nin ve Yeme Tutum Testi-40’in yer aldigi bir anket formu kullanilarak toplanmistir. Verilerin analizinde SPSS 26.0 istatistik paket programi kullanilmis ve anlamlilik duzeyi p<0,05 olarak kabul edilmistir. Bulgular: Arastirmaya katilan ogrencilerin yas ortalamasi 20,07±1,36 yildir. GAMS-27 obezite on yargi olcegi puanina gore ogrencilerin %53,6’si obeziteye karsi on yargili, %41,1’i on yargiya egilimli ve %5,3’u on yargisiz bulunmustur. Obezite on yargisi bolumlere gore degerlendirildiginde, beslenme ve diyetetik ogrencilerinin obezite on yargisi, hemsirelik bolumu ve fizyoterapi ve rehabilitasyon bolumu ogrencilerine gore daha yuksek bulunmustur (p<0,001). Ogrenciler beden kutle indekslerine gore siniflandirildiginda, obezitesi olan ogrencilerin diger ogrencilere kiyasla obezite on yargi puanlarinin daha dusuk oldugu belirlenmistir (p=0,001). Benzer sekilde, yasaminda, kendini sisman buldugu bir donemi olan ogrencilerde, boyle bir donemi olmayanlara gore on yargi olcegi puanlarinin anlamli sekilde daha dusuk oldugu saptanmistir (p=0,005). Sonuc: Saglik bilimlerinde, ozellikle beslenme ve diyetetik bolumunde ogrenim gormekte olan ogrencilerin buyuk cogunlugunun obeziteye karsi on yargili veya on yargiya egilimli oldugu saptanmistir. Ogrencilerin gelecekte etkin ve on yargisiz bir saglik hizmeti sunabilmeleri icin ders programlarina obezite on yargilarini azaltmaya yonelik uygulamalarin eklenmesi onerilebilir.
{"title":"Sağlık Bilimleri Öğrencilerinde Obezite Ön Yargısı ve İlişkili Etmenler","authors":"Ezgi Bellikci Koyu, Yasemin Karaağaç, Şafak Miçooğullari","doi":"10.25048/TUDOD.790209","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.790209","url":null,"abstract":"Amac: Bu arastirma, saglik bilimleri fakultesi ogrencilerinin obezite on yargi duzeylerini belirlemek ve ogrencilerde obezite on yargisi ile iliskili etmenleri arastirmak amaciyla planlanmistir. Gerec ve Yontemler: Tanimlayici ve kesitsel tipteki bu arastirma bir devlet universitesinin saglik bilimleri fakultesinde ogrenim gormekte olan 756 ogrenci ile yurutulmustur. Veriler sosyo-demografik ozelliklerin, yasam tarzi aliskanliklarinin, antropometrik olcumlerin, GAMS-27 Obezite On Yargi Olcegi’nin ve Yeme Tutum Testi-40’in yer aldigi bir anket formu kullanilarak toplanmistir. Verilerin analizinde SPSS 26.0 istatistik paket programi kullanilmis ve anlamlilik duzeyi p<0,05 olarak kabul edilmistir. Bulgular: Arastirmaya katilan ogrencilerin yas ortalamasi 20,07±1,36 yildir. GAMS-27 obezite on yargi olcegi puanina gore ogrencilerin %53,6’si obeziteye karsi on yargili, %41,1’i on yargiya egilimli ve %5,3’u on yargisiz bulunmustur. Obezite on yargisi bolumlere gore degerlendirildiginde, beslenme ve diyetetik ogrencilerinin obezite on yargisi, hemsirelik bolumu ve fizyoterapi ve rehabilitasyon bolumu ogrencilerine gore daha yuksek bulunmustur (p<0,001). Ogrenciler beden kutle indekslerine gore siniflandirildiginda, obezitesi olan ogrencilerin diger ogrencilere kiyasla obezite on yargi puanlarinin daha dusuk oldugu belirlenmistir (p=0,001). Benzer sekilde, yasaminda, kendini sisman buldugu bir donemi olan ogrencilerde, boyle bir donemi olmayanlara gore on yargi olcegi puanlarinin anlamli sekilde daha dusuk oldugu saptanmistir (p=0,005). Sonuc: Saglik bilimlerinde, ozellikle beslenme ve diyetetik bolumunde ogrenim gormekte olan ogrencilerin buyuk cogunlugunun obeziteye karsi on yargili veya on yargiya egilimli oldugu saptanmistir. Ogrencilerin gelecekte etkin ve on yargisiz bir saglik hizmeti sunabilmeleri icin ders programlarina obezite on yargilarini azaltmaya yonelik uygulamalarin eklenmesi onerilebilir.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"442 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125763218","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
M. Özdemi̇r, Serkan Yildiz, A. Benli̇, Berkan Aslan
Amac: Bu calisma Kayseri ilinde 2018 yilinda 5 adet saglikli yasam merkezindeki diyet polikliniklerine basvuranlarin vucut agirliklarinin degisimini degerlendirmek amaci ile yapilmistir. Gerec ve Yontemler: Bu calisma 2018 yilinda Kayseri’de birinci basamak saglik hizmetleri alaninda diyetisyen polikliniklerine basvuran 5.462 kisinin verileri incelenerek yapilmistir. Halk Sagligi Yonetim Sistemi (HSYS) uzerinden veriler taranmis ve SPSS 21.0’a aktarilmistir. Beden Kutle Indeks’leri (BKI) hesaplanarak obezite siniflandirmalari yapilmistir. Calisma icin Kayseri Il Saglik Mudurlugu’nden yazili izin ve Erciyes Universitesi Klinik Olmayan Arastirmalar Etik Kurulu’ndan etik onay alinmistir. Bulgular: Kayseri ilinde bulunan 5 adet saglikli yasam merkezindeki diyetisyen polikliniklerine 2018 yilinda 18 yas ustu 5,462 kisi basvurmustur. Basvuranlarin %58.4’unun BKI’sinin 30’un ustunde oldugu gorulmustur. En az 1 defa gelenlerin %53,2’si evre 1 obezdir. En az 2 defa gelenlerin %52,7’si evre 1 obezdir. Ikinci kez gelen obez bireylerin ilk gelis BKI ortancalari 34,7 iken ikinci gelislerindeki BKI ortancalari 33,1 olarak bulunmustur. Ortancalar kiyaslandiginda aradaki farklar istatistiksel olarak anlamlidir.(p<0,05). Sonuc: Calismamizda saglikli hayat merkezlerinde hizmet vermekte olan diyet polikliniklerinin kilo vermede etkin oldugu tespit edilmistir. Saglikli hayat merkezleri icerisinde spor salonlari; fizyologlar, spor hocalarinin da gorevlendirilerek olusturulmasi obeziteyle mucadeleye katki sunacaktir.
{"title":"Kayseri İl Sağlık Müdürlüğü Sağlıklı Hayat Merkezleri Diyet Poliklinikleri 2018 Yılı Verilerinin Değerlendirilmesi","authors":"M. Özdemi̇r, Serkan Yildiz, A. Benli̇, Berkan Aslan","doi":"10.25048/TUDOD.713326","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.713326","url":null,"abstract":"Amac: Bu calisma Kayseri ilinde 2018 yilinda 5 adet saglikli yasam merkezindeki diyet polikliniklerine basvuranlarin vucut agirliklarinin degisimini degerlendirmek amaci ile yapilmistir. Gerec ve Yontemler: Bu calisma 2018 yilinda Kayseri’de birinci basamak saglik hizmetleri alaninda diyetisyen polikliniklerine basvuran 5.462 kisinin verileri incelenerek yapilmistir. Halk Sagligi Yonetim Sistemi (HSYS) uzerinden veriler taranmis ve SPSS 21.0’a aktarilmistir. Beden Kutle Indeks’leri (BKI) hesaplanarak obezite siniflandirmalari yapilmistir. Calisma icin Kayseri Il Saglik Mudurlugu’nden yazili izin ve Erciyes Universitesi Klinik Olmayan Arastirmalar Etik Kurulu’ndan etik onay alinmistir. Bulgular: Kayseri ilinde bulunan 5 adet saglikli yasam merkezindeki diyetisyen polikliniklerine 2018 yilinda 18 yas ustu 5,462 kisi basvurmustur. Basvuranlarin %58.4’unun BKI’sinin 30’un ustunde oldugu gorulmustur. En az 1 defa gelenlerin %53,2’si evre 1 obezdir. En az 2 defa gelenlerin %52,7’si evre 1 obezdir. Ikinci kez gelen obez bireylerin ilk gelis BKI ortancalari 34,7 iken ikinci gelislerindeki BKI ortancalari 33,1 olarak bulunmustur. Ortancalar kiyaslandiginda aradaki farklar istatistiksel olarak anlamlidir.(p<0,05). Sonuc: Calismamizda saglikli hayat merkezlerinde hizmet vermekte olan diyet polikliniklerinin kilo vermede etkin oldugu tespit edilmistir. Saglikli hayat merkezleri icerisinde spor salonlari; fizyologlar, spor hocalarinin da gorevlendirilerek olusturulmasi obeziteyle mucadeleye katki sunacaktir.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114638431","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Elif Bülbül, Seldanur Çelik, Halil Alçiçek, Ayşe Dindar, Merve Furtana, Münevver Günal, Barış Öztunç, Sedanur Karga, A. Yılmaz
Amac: Bu arastirma, hemsirelik ogrencilerinin diyabet gelisimi acisindan risk duzeyinin ve saglikli yasam bicimi davranislarinin belirlenmesi amaciyla tanimlayici olarak yapildi. Gerec ve Yontemler: Arastirma evrenini Istanbul ilinde bulunan bir devlet universitesinin Hemsirelik Fakultesinde ogrenimine devam eden 392 ogrenci, orneklemi ise arastirmaya katilmayi kabul eden 353 ogrenci olusturdu. Verilerin toplanmasinda Katilimci Bilgi Formu, Tip 2 Diyabet Risk Degerlendirme Formu-FINDRISK ve Saglikli Yasam Bicimi Davranislari Olcegi-II (SYBDO-II) kullanildi. Verilerinin degerlendirilmesinde Ki-kare testi, bagimsiz gruplarda t testi, One-way ANOVA ve pearson korelasyon analizi uygulandi. Bulgular: Arastirmaya katilan bireylerin yas ortalamasi 19,95±1,71 yil, %80,5’i (n=284) kadin ve beden kutle indeksi ortalamasi 21,94 kg/m2’dir. Calismaya katilan bireylerin %63,2’si diyabet yonunden dusuk riskli, %29,5’i hafif risklidir ve SYBDO-II toplam puan ortalamasi 128,07±17,67’dir. Olcegin alt boyut puanlari incelendiginde en yuksek ortalama puani manevi gelisimden (26,12±4,31), en dusuk ortalama puani fiziksel aktiviteden (17,30±4,62) alindigi saptandi. Calismamizda egzersiz yapanlarin diyabet riskinin dusuk oldugu ve SYBDO-II toplam puan ortalamalarinin (p<0,001) yapmayanlardan daha iyi oldugu bulundu. Diyabet riski ile saglikli yasam bicimi davranislari arasinda zayif ve negatif yonde anlamli iliski oldugu belirlendi (r=-0,112, p=0,035). Sonuc: Hemsirelik ogrencilerinin yaklasik ucte birinin diyabet acisindan hafif duzeyde risk tasidigi, saglikli yasam bicimi davranislari puani dusuk olan ogrencilerin diyabet riskinin arttigi gosterilmistir.
{"title":"Hemşirelik Öğrencilerinde Diyabet Riski ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Belirlenmesi","authors":"Elif Bülbül, Seldanur Çelik, Halil Alçiçek, Ayşe Dindar, Merve Furtana, Münevver Günal, Barış Öztunç, Sedanur Karga, A. Yılmaz","doi":"10.25048/TUDOD.780220","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.780220","url":null,"abstract":"Amac: Bu arastirma, hemsirelik ogrencilerinin diyabet gelisimi acisindan risk duzeyinin ve saglikli yasam bicimi davranislarinin belirlenmesi amaciyla tanimlayici olarak yapildi. Gerec ve Yontemler: Arastirma evrenini Istanbul ilinde bulunan bir devlet universitesinin Hemsirelik Fakultesinde ogrenimine devam eden 392 ogrenci, orneklemi ise arastirmaya katilmayi kabul eden 353 ogrenci olusturdu. Verilerin toplanmasinda Katilimci Bilgi Formu, Tip 2 Diyabet Risk Degerlendirme Formu-FINDRISK ve Saglikli Yasam Bicimi Davranislari Olcegi-II (SYBDO-II) kullanildi. Verilerinin degerlendirilmesinde Ki-kare testi, bagimsiz gruplarda t testi, One-way ANOVA ve pearson korelasyon analizi uygulandi. Bulgular: Arastirmaya katilan bireylerin yas ortalamasi 19,95±1,71 yil, %80,5’i (n=284) kadin ve beden kutle indeksi ortalamasi 21,94 kg/m2’dir. Calismaya katilan bireylerin %63,2’si diyabet yonunden dusuk riskli, %29,5’i hafif risklidir ve SYBDO-II toplam puan ortalamasi 128,07±17,67’dir. Olcegin alt boyut puanlari incelendiginde en yuksek ortalama puani manevi gelisimden (26,12±4,31), en dusuk ortalama puani fiziksel aktiviteden (17,30±4,62) alindigi saptandi. Calismamizda egzersiz yapanlarin diyabet riskinin dusuk oldugu ve SYBDO-II toplam puan ortalamalarinin (p<0,001) yapmayanlardan daha iyi oldugu bulundu. Diyabet riski ile saglikli yasam bicimi davranislari arasinda zayif ve negatif yonde anlamli iliski oldugu belirlendi (r=-0,112, p=0,035). Sonuc: Hemsirelik ogrencilerinin yaklasik ucte birinin diyabet acisindan hafif duzeyde risk tasidigi, saglikli yasam bicimi davranislari puani dusuk olan ogrencilerin diyabet riskinin arttigi gosterilmistir.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"21 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121637637","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Servet Kocaöz, Abdurrezzak Yilmaz, Emin Gemcioğlu, Ömer Parlak
Amac: Dunya’da 18 yas ve uzeri yetiskinlerin %13’u obez olup, obeziteye komorbid hastaliklar da artmaktadir. Obezite cerrahisi sonrasi normal kiloya ulasan hastalarda komorbid hastaliklarda iyilesme gozlenmektedir. Obezite ile safra kesesinde tas olusumu insidansi artmaktadir. Obezite cerrahisi sonrasinda yeni tas gelisimi de yuksek oranlarda bildirilmektedir. Bu calismada Laparoskopik Sleeve Gastrektomi (LSG) ameliyati sonrasi gelisebilecek safra kesesi tasi ve/veya komplikasyonlarinin degerlendirilmesi amaclanmistir. Gerec ve Yontemler: Ankara Ataturk Egitim ve Arastirma Hastanesinde Ocak 2013 ile Aralik 2016 yillari arasinda LSG ameliyati yapilan 68 hastanin dosyasi retrospektif olarak incelendi. Bulgular: LSG ameliyati olan kadin hastalarin ortalama yasi 42,95±10,72 yil, erkek hastalarin ortalama yasi 36,23±10,76 yildir. Ameliyat oncesi kadin hastalarda vucut kutle indeksi (VKI) ortalamasi 45,26±3,58 kg/m2, erkeklerde 47,58±7,74 kg/m2 iken ameliyattan iki yil sonrasinda VKI ortalamasi kadinlarda 27,18±2,80 kg/m2, erkeklerde 27,92±3,79 kg/m2 ye dustugu saptandi (p<0,001). LSG operasyonu geciren hastalarin 17(%31)’sinde safra kesesi tasi veya camuru saptandi. Postoperatif safra kesesi tasi gelisen hastalardan birisinde (%5,88) akut kolesistit gelistigi bulundu. LSG ameliyati sonrasi hastalar kilo kaybi acisindan karsilastirildiklarinda safra tasi gelisen ve gelismeyenler arasinda istatistiksel olarak anlamli bir farklilik saptanmadi (p=0,065). Sonuc: LSG ameliyati yapilacak hastalardan semptomatik kolelitiazis sikayeti olmayan hastalara laparoskopik kolesistektomi (LK) yapilmasi gerekmedi. LSG ameliyati sonrasi safra kesesinde yeni tas gelismesi yuksek oranda bulundu. Bununla birlikte bu taslar erken donemde semptom vermedigi icin LSG hastalarinin duzenli kontrolunun yapilmasinin semptomatik kolelitiazis insidansini azaltacagi kanaatindeyiz.
{"title":"Obezite Cerrahisi Sonrası Semptomatik Kolelitiazis Gelişme Sıklığı ve Cerrahi Tedavide Zamanlama","authors":"Servet Kocaöz, Abdurrezzak Yilmaz, Emin Gemcioğlu, Ömer Parlak","doi":"10.25048/TUDOD.666059","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.666059","url":null,"abstract":"Amac: Dunya’da 18 yas ve uzeri yetiskinlerin %13’u obez olup, obeziteye komorbid hastaliklar da artmaktadir. Obezite cerrahisi sonrasi normal kiloya ulasan hastalarda komorbid hastaliklarda iyilesme gozlenmektedir. Obezite ile safra kesesinde tas olusumu insidansi artmaktadir. Obezite cerrahisi sonrasinda yeni tas gelisimi de yuksek oranlarda bildirilmektedir. Bu calismada Laparoskopik Sleeve Gastrektomi (LSG) ameliyati sonrasi gelisebilecek safra kesesi tasi ve/veya komplikasyonlarinin degerlendirilmesi amaclanmistir. Gerec ve Yontemler: Ankara Ataturk Egitim ve Arastirma Hastanesinde Ocak 2013 ile Aralik 2016 yillari arasinda LSG ameliyati yapilan 68 hastanin dosyasi retrospektif olarak incelendi. Bulgular: LSG ameliyati olan kadin hastalarin ortalama yasi 42,95±10,72 yil, erkek hastalarin ortalama yasi 36,23±10,76 yildir. Ameliyat oncesi kadin hastalarda vucut kutle indeksi (VKI) ortalamasi 45,26±3,58 kg/m2, erkeklerde 47,58±7,74 kg/m2 iken ameliyattan iki yil sonrasinda VKI ortalamasi kadinlarda 27,18±2,80 kg/m2, erkeklerde 27,92±3,79 kg/m2 ye dustugu saptandi (p<0,001). LSG operasyonu geciren hastalarin 17(%31)’sinde safra kesesi tasi veya camuru saptandi. Postoperatif safra kesesi tasi gelisen hastalardan birisinde (%5,88) akut kolesistit gelistigi bulundu. LSG ameliyati sonrasi hastalar kilo kaybi acisindan karsilastirildiklarinda safra tasi gelisen ve gelismeyenler arasinda istatistiksel olarak anlamli bir farklilik saptanmadi (p=0,065). Sonuc: LSG ameliyati yapilacak hastalardan semptomatik kolelitiazis sikayeti olmayan hastalara laparoskopik kolesistektomi (LK) yapilmasi gerekmedi. LSG ameliyati sonrasi safra kesesinde yeni tas gelismesi yuksek oranda bulundu. Bununla birlikte bu taslar erken donemde semptom vermedigi icin LSG hastalarinin duzenli kontrolunun yapilmasinin semptomatik kolelitiazis insidansini azaltacagi kanaatindeyiz.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"207 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132071939","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amac: Obezite jinekolojik hastaliklar da dâhil olmak uzere bircok sorun ile iliskilidir. Cesitli metabolik yolaklari etkileyerek ve hormonal dengeyi bozarak anovulasyon, anormal uterin kanama, endometrial polip, endometrial hiperplazi ve kansere sebep olabilir. Postmenopozal donemde ana ostrojen kaynagi, yag dokusunda androjenlerin periferik aromatizasyonudur. Obezite ile artmis yag dokusu ile birlikte artan ostrojen duzeyi ultrasonografi ile olculen endometrial kalinliga etki edebilir. Obezitenin degerlendirilmesinde Beden Kitle Indeksi (BKI), bel/kalca orani, bel cevresi, bel/boy orani, boyun cevresi gibi olcumler kullanilabilir. Calismada BKI ve bel/kalca oraninin endometrial patolojiler ve postmenopozal donemdeki hastalarda ultrasonografi ile olculen endometrial kalinlik ile iliskisi incelenmesi amaclandi. Gerec ve Yontemler: Şubat 2020-Nisan 2020 tarihleri arasinda Zonguldak Kadin-Dogum ve Cocuk Hastaliklari Hastanesi jinekoloji poliklinigine anormal uterin kanama nedeni ile basvuran ve endometrial biyopsi planlanan hastalarin boy, kilo, bel ve kalca olculeri alindi. Hastalarin BKI’leri ve bel/kalca oranlari elde edilen olcumlerden hesaplandi. Endometrial biyopsi patoloji tanilari ve postmenopozal donemdeki hastalarin rutin muayene sirasinda ultrasonografi ile olculen endometrial kalinliklari kayit altina alindi. Bulgular: Hastalarin endometrial patoloji tanilari ile bel/kalca orani (p=0,091), BKI degerleri (p=0,094) ve BKI gruplari (p=0,194, p=0,121) arasinda fark saptanmadi. Postmenopozal donemdeki hastalarin ultrasonografide olculen endometrial kalinliklari arasinda BKI gruplari ve bel/kalca orani acisindan fark saptanmadi (sirasiyla p=0,879 ve p=0,935). Sonuc: Calismamizda BKI gruplari ve bel/kalca oranlari acisindan endometrial patolojiler ve postmenopozal donemdeki endometrial kalinlik olcumleri arasinda fark bulunamamistir. Obezitenin degerlendirilmesinde farkli yontemlerin de kullanilmasi, biyokimyasal parametrelerin eklenmesi ve hasta sayisinin artirilmasi ile farkli sonuclar elde edilebilir.
{"title":"Obezite ve Tipinin Endometrial Kalınlık ve Endometrial Patolojiler ile İlişkisinin Değerlendirilmesi","authors":"A. Çakır, Sadun Sucu","doi":"10.25048/TUDOD.771481","DOIUrl":"https://doi.org/10.25048/TUDOD.771481","url":null,"abstract":"Amac: Obezite jinekolojik hastaliklar da dâhil olmak uzere bircok sorun ile iliskilidir. Cesitli metabolik yolaklari etkileyerek ve hormonal dengeyi bozarak anovulasyon, anormal uterin kanama, endometrial polip, endometrial hiperplazi ve kansere sebep olabilir. Postmenopozal donemde ana ostrojen kaynagi, yag dokusunda androjenlerin periferik aromatizasyonudur. Obezite ile artmis yag dokusu ile birlikte artan ostrojen duzeyi ultrasonografi ile olculen endometrial kalinliga etki edebilir. Obezitenin degerlendirilmesinde Beden Kitle Indeksi (BKI), bel/kalca orani, bel cevresi, bel/boy orani, boyun cevresi gibi olcumler kullanilabilir. Calismada BKI ve bel/kalca oraninin endometrial patolojiler ve postmenopozal donemdeki hastalarda ultrasonografi ile olculen endometrial kalinlik ile iliskisi incelenmesi amaclandi. Gerec ve Yontemler: Şubat 2020-Nisan 2020 tarihleri arasinda Zonguldak Kadin-Dogum ve Cocuk Hastaliklari Hastanesi jinekoloji poliklinigine anormal uterin kanama nedeni ile basvuran ve endometrial biyopsi planlanan hastalarin boy, kilo, bel ve kalca olculeri alindi. Hastalarin BKI’leri ve bel/kalca oranlari elde edilen olcumlerden hesaplandi. Endometrial biyopsi patoloji tanilari ve postmenopozal donemdeki hastalarin rutin muayene sirasinda ultrasonografi ile olculen endometrial kalinliklari kayit altina alindi. Bulgular: Hastalarin endometrial patoloji tanilari ile bel/kalca orani (p=0,091), BKI degerleri (p=0,094) ve BKI gruplari (p=0,194, p=0,121) arasinda fark saptanmadi. Postmenopozal donemdeki hastalarin ultrasonografide olculen endometrial kalinliklari arasinda BKI gruplari ve bel/kalca orani acisindan fark saptanmadi (sirasiyla p=0,879 ve p=0,935). Sonuc: Calismamizda BKI gruplari ve bel/kalca oranlari acisindan endometrial patolojiler ve postmenopozal donemdeki endometrial kalinlik olcumleri arasinda fark bulunamamistir. Obezitenin degerlendirilmesinde farkli yontemlerin de kullanilmasi, biyokimyasal parametrelerin eklenmesi ve hasta sayisinin artirilmasi ile farkli sonuclar elde edilebilir.","PeriodicalId":141643,"journal":{"name":"Turkish Journal of Diabetes and Obesity","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130227786","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：