In this article, we present the case of an adult patient, whose main problem is episodes of fantasizing and rocking lasting up to 12 hours a day and completely preventing school development. The nature of the disorder in the patient is related to the sinking into fantasies, and not typical obsessions as in OCD. The patient was previously treated with drugs from the SSRI group, neuroleptics (without aripiprazole) and methylphenidate. Only methylphenidate showed some improvement; however, it made the patient feel ‟stiff in thinking". The patient was hospitalized because of a suicide attempt, which, as it later turned out, was self-harm with no intention of killing himself. During hospitalization, a differential diagnosis was performed and the diagnosis of Asperger's syndrome was made, which was accompanied by immersion in the world of one's fantasies and stereotypical behavior. The patient was administered aripiprazole at a dose of 15 mg/d and after three weeks, a significant improvement in health was achieved, including a reduction in the duration of episodes from several hours to several dozen seconds. The drug is well tolerated by the patient. The patient was discharged from the hospital and continues his school education. In the article, we present single case reports in which similar spectacular results were achieved in similar cases. We also describe a possible physiological explanation for this response to this drug.
{"title":"Patient with Asperger's Syndrome, with episodes of fantasizing and rocking of body, treated with aripiprazole - a case report.","authors":"Maciej Dul, Krzysztof Walczewski","doi":"10.12740/PP/152316","DOIUrl":"https://doi.org/10.12740/PP/152316","url":null,"abstract":"<p><p>In this article, we present the case of an adult patient, whose main problem is episodes of fantasizing and rocking lasting up to 12 hours a day and completely preventing school development. The nature of the disorder in the patient is related to the sinking into fantasies, and not typical obsessions as in OCD. The patient was previously treated with drugs from the SSRI group, neuroleptics (without aripiprazole) and methylphenidate. Only methylphenidate showed some improvement; however, it made the patient feel ‟stiff in thinking\". The patient was hospitalized because of a suicide attempt, which, as it later turned out, was self-harm with no intention of killing himself. During hospitalization, a differential diagnosis was performed and the diagnosis of Asperger's syndrome was made, which was accompanied by immersion in the world of one's fantasies and stereotypical behavior. The patient was administered aripiprazole at a dose of 15 mg/d and after three weeks, a significant improvement in health was achieved, including a reduction in the duration of episodes from several hours to several dozen seconds. The drug is well tolerated by the patient. The patient was discharged from the hospital and continues his school education. In the article, we present single case reports in which similar spectacular results were achieved in similar cases. We also describe a possible physiological explanation for this response to this drug.</p>","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"57 6","pages":"1135-1142"},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140862396","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-12-01DOI: 10.12740/pp/onlinefirst/174432
Marcin Siwek, A. Chrobak, A. J. Krupa, Aleksandra Gorostowicz, Adrian Gerlich, Andrzej Juryk, D. Dudek
Inhibitory wychwytu serotoniny (SSRI) są najczęściej stosowanymi lekami w leczeniu epizodów dużej depresji (major depressive disorder- MDD). Niemniej jednak, około 50% pacjentów z MDD nie osiąga odpowiedzi terapeutycznej w wyniku leczenia SSRI i istnieje niewiele danych dotyczących tego, które leki są skuteczne jako leczenie drugiego rzutu u pacjentów, którzy nie odpowiadają na leczenie SSRI. W niniejszej pracy przeanalizowano dane 79 pacjentów z MDD, aby ocenić efektywność trazodonu XR w grupach pacjentów leczonych de novo oraz tych, u których zmieniono lek na trazodon XR po nieudanej próbie leczenia SSRI.Pomiary przeprowadzono na początkowym etapie oraz w 2., 4., 8. i 12. tygodniu za pomocą narzędzi do oceny nasilenia: depresji (Skala Depresji Montgomery-Åsberg, Krótki Inwentarz Symptomatologii Depresji wypełniany przez pacjenta i klinicystę - główne punkty końcowe badania), efektywności terapeutycznej (Skala Ogólnego Wrażenia Klinicznego), anhedonii (Skala Przyjemności Snaith-Hamilton), lęku (Skala Lęku Hamiltona), bezsenności (Ateńska Skala Bezsenności), funkcjonowania psychospołecznego (Skala Niepełnosprawności Sheehana) i funkcjonowania seksualnego (Kwestionariusz Funkcji Seksualnych u Kobiet / Międzynarodowy Indeks Funkcji Erekcji u mężczyzn). Poziomy odpowiedzi na leczenie i remisji były w dużej mierze podobne w obu badanych grupach.Wyniki wskazały, że efektywność trazodonu XR w leczeniu pacjentów z MDD, którzy nie reagowali na SSRI podawane jako leczenie pierwszego rzutu w danym epizodzie depresyjnym, była porównywalna do tej obserwowanej u pacjentów leczonych de novo. Ponadto, trazodon XR efektywnie redukował nasilenie depresji, lęku, bezsenności, anhedonię i poprawiał funkcjonowanie psychospołeczne (w obu grupach).Dodatkowo, trazodon XR jako leczenie drugiego rzutu poprawiał funkcje seksualne u mężczyzn, którzy wcześniej byli leczeni SSRI.
{"title":"TED (Trazodone Effectiveness in Depression): effectiveness of trazodone extended-release in subjects with unsatisfactory response to SSRIs","authors":"Marcin Siwek, A. Chrobak, A. J. Krupa, Aleksandra Gorostowicz, Adrian Gerlich, Andrzej Juryk, D. Dudek","doi":"10.12740/pp/onlinefirst/174432","DOIUrl":"https://doi.org/10.12740/pp/onlinefirst/174432","url":null,"abstract":"Inhibitory wychwytu serotoniny (SSRI) są najczęściej stosowanymi lekami w leczeniu epizodów dużej depresji (major depressive disorder- MDD). Niemniej jednak, około 50% pacjentów z MDD nie osiąga odpowiedzi terapeutycznej w wyniku leczenia SSRI i istnieje niewiele danych dotyczących tego, które leki są skuteczne jako leczenie drugiego rzutu u pacjentów, którzy nie odpowiadają na leczenie SSRI. W niniejszej pracy przeanalizowano dane 79 pacjentów z MDD, aby ocenić efektywność trazodonu XR w grupach pacjentów leczonych de novo oraz tych, u których zmieniono lek na trazodon XR po nieudanej próbie leczenia SSRI.Pomiary przeprowadzono na początkowym etapie oraz w 2., 4., 8. i 12. tygodniu za pomocą narzędzi do oceny nasilenia: depresji (Skala Depresji Montgomery-Åsberg, Krótki Inwentarz Symptomatologii Depresji wypełniany przez pacjenta i klinicystę - główne punkty końcowe badania), efektywności terapeutycznej (Skala Ogólnego Wrażenia Klinicznego), anhedonii (Skala Przyjemności Snaith-Hamilton), lęku (Skala Lęku Hamiltona), bezsenności (Ateńska Skala Bezsenności), funkcjonowania psychospołecznego (Skala Niepełnosprawności Sheehana) i funkcjonowania seksualnego (Kwestionariusz Funkcji Seksualnych u Kobiet / Międzynarodowy Indeks Funkcji Erekcji u mężczyzn). Poziomy odpowiedzi na leczenie i remisji były w dużej mierze podobne w obu badanych grupach.Wyniki wskazały, że efektywność trazodonu XR w leczeniu pacjentów z MDD, którzy nie reagowali na SSRI podawane jako leczenie pierwszego rzutu w danym epizodzie depresyjnym, była porównywalna do tej obserwowanej u pacjentów leczonych de novo. Ponadto, trazodon XR efektywnie redukował nasilenie depresji, lęku, bezsenności, anhedonię i poprawiał funkcjonowanie psychospołeczne (w obu grupach).Dodatkowo, trazodon XR jako leczenie drugiego rzutu poprawiał funkcje seksualne u mężczyzn, którzy wcześniej byli leczeni SSRI.","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":" 7","pages":""},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138619884","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Editorial.","authors":"Dominika Dudek, Jerzy A Sobański, Katarzyna Klasa","doi":"10.12740/PP/175013","DOIUrl":"10.12740/PP/175013","url":null,"abstract":"<p><p>no summary.</p>","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"57 5","pages":"895-896"},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139723778","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD) zwana również chorobą maniakalno-depresyjną charakteryzuje się okresowym występowaniem biegunowo przeciwnych stanów nastroju, aktywności i motywacji do działania (manii i depresji) niekiedy o ekstremalnym nasileniu. Wytworzenie takich stanów i ich utrzymywanie się w procesie ewolucji może świadczyć o możliwości ich adaptacyjnego charakteru umożliwiającego przystosowanie do niekorzystnej sytuacji zewnętrznej (depresja) oraz mobilizację organizmu w obliczu dostępności zasobów (mania). W artykule główny nacisk jest położony na ewolucyjny aspekt „dwubiegunowości” oraz stanów maniakalnych i hipomaniakalnych. Badania genetyczno-molekularne wskazują, że w przebiegu ewolucji doszło do zachowania genów związanych z predyspozycją do ChAD. W pracy omówiono ewolucyjne koncepcje adaptacyjne ChAD, związane z funkcjonowaniem Homo sapiens w okresie środkowego i późnego plejstocenu, jak również koncepcje „mismatch” związane z nieprzystawalnością czynności mózgu do współczesnych warunków. Przedstawiono ewolucyjne korzyści stanu manii/hipomanii, również w kontekście ich powiązania ze stanami depresji, wskazujące na możliwość związku ze zwiększeniem sukcesu reprodukcyjnego. Jest on następstwem takich cech stanu maniakalnego/hipomaniakalnego, jak zwiększona aktywność eksploracyjna, psychoruchowa i seksualna oraz łatwe podejmowanie ryzyka. Sukces reprodukcyjny może też wiązać się z temperamentem hipertymicznym i cyklotymicznym najczęściej występującymi w ChAD, jako że temperament hipertymiczny często doprowadza do podwyższenia statusu społecznego i tendencji do przywództwa, a temperament cyklotymiczny może zwiększać kreatywność. Przytoczone są przykłady związku między stanem maniakalnym/hipomaniakalnym a zjawiskiem emigracji oraz wpływem na rozwój społeczeństwa amerykańskiego.
双相情感障碍（Bipolar affective disorder，ChAD）又称躁狂抑郁症，其特征是情绪、活动和行为动机（躁狂和抑郁）周期性地出现两极对立的状态，有时极端强烈。这种状态的产生及其在进化过程中的持续存在可能表明，它们具有适应性，可以适应不利的外部环境（抑郁），并在有资源可用的情况下动员机体（躁狂）。本文主要关注 "双极性 "以及狂躁和躁狂状态的进化方面。遗传和分子研究表明，进化保存了与易患 ChAD 相关的基因。本文讨论了与更新世中期和晚期智人功能有关的 ChAD 进化适应概念，以及与大脑功能与现代条件不相容有关的 "不匹配 "概念。本研究还介绍了躁狂/躁狂状态在进化过程中的益处，以及它们与抑郁状态的关联，表明它们可能与提高繁殖成功率有关。它遵循了躁狂/狂热状态的特征，如探索、精神运动和性活动增加以及容易冒险。生殖成功也可能与躁狂症患者最常见的亢进性情和环状性情有关，因为亢进性情通常会导致社会地位和领导倾向的提高，而环状性情则可能会提高创造力。举例说明了躁狂/亢奋状态与移民现象之间的关系以及对美国社会发展的影响。
{"title":"Evolutionary aspects of bipolar affective illness","authors":"Janusz Rybakowski, Filip Rybakowski","doi":"10.12740/pp/159424","DOIUrl":"https://doi.org/10.12740/pp/159424","url":null,"abstract":"Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD) zwana również chorobą maniakalno-depresyjną charakteryzuje się okresowym występowaniem biegunowo przeciwnych stanów nastroju, aktywności i motywacji do działania (manii i depresji) niekiedy o ekstremalnym nasileniu. Wytworzenie takich stanów i ich utrzymywanie się w procesie ewolucji może świadczyć o możliwości ich adaptacyjnego charakteru umożliwiającego przystosowanie do niekorzystnej sytuacji zewnętrznej (depresja) oraz mobilizację organizmu w obliczu dostępności zasobów (mania). W artykule główny nacisk jest położony na ewolucyjny aspekt „dwubiegunowości” oraz stanów maniakalnych i hipomaniakalnych. Badania genetyczno-molekularne wskazują, że w przebiegu ewolucji doszło do zachowania genów związanych z predyspozycją do ChAD. W pracy omówiono ewolucyjne koncepcje adaptacyjne ChAD, związane z funkcjonowaniem Homo sapiens w okresie środkowego i późnego plejstocenu, jak również koncepcje „mismatch” związane z nieprzystawalnością czynności mózgu do współczesnych warunków. Przedstawiono ewolucyjne korzyści stanu manii/hipomanii, również w kontekście ich powiązania ze stanami depresji, wskazujące na możliwość związku ze zwiększeniem sukcesu reprodukcyjnego. Jest on następstwem takich cech stanu maniakalnego/hipomaniakalnego, jak zwiększona aktywność eksploracyjna, psychoruchowa i seksualna oraz łatwe podejmowanie ryzyka. Sukces reprodukcyjny może też wiązać się z temperamentem hipertymicznym i cyklotymicznym najczęściej występującymi w ChAD, jako że temperament hipertymiczny często doprowadza do podwyższenia statusu społecznego i tendencji do przywództwa, a temperament cyklotymiczny może zwiększać kreatywność. Przytoczone są przykłady związku między stanem maniakalnym/hipomaniakalnym a zjawiskiem emigracji oraz wpływem na rozwój społeczeństwa amerykańskiego.","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"146 1","pages":""},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139306657","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Z. Juczyński, Luiza Kwiecińska, Janina Ogińska-Bulik
Problemy ze zdrowiem psychicznym należą do najczęściej zgłaszanych dolegliwości wśród osób, które były hospitalizowane z powodu Covid-19. Celem badania było ustalenie u osób hospitalizowanych z powodu Covid-19 częstości występowania PTSD oraz wyznaczenie predyktorów ryzyka jego wystąpienia.Badaniami objęto 250 osób po hospitalizacji z powodu Covid-19. Zastosowano kilka standaryzowanych narzędzi pomiaru, tj. PCL-5; PSS-10; ERRI; SPP-15 and PANAS.Ogółem 55,6% badanych kwalifikowało się do diagnozy PTSD. Były to w większości osoby hospitalizowane powyżej 2 tygodni, o cięższym przebiegu choroby, badani w okresie 3 miesięcy po hospitalizacji. Do modelu regresji wprowadzono czynniki związane z przebiegiem leczenia oraz zmienne psychologiczne, zarówno zwiększające ryzyko wystąpienia PTSD, tj. spostrzegany stres, ruminowanie natrętne i emocje negatywne, jak i czynniki chroniące, tj. prężność, ruminowanie refleksyjne i emocje pozytywne. Ogólnie model regresji wyjaśnia 72% wariancji całkowitej. Najbardziej znaczące dla predykcji PTSD okazały się ruminacje natrętne, wyjaśniające 59% wariancji oraz spostrzegany stres (12%).Osoby z rozpoznaniem PTSD wymagają pomocy terapeutycznej, dlatego tak ważne jest zidentyfikowanie czynników ryzyka, które mogą być pomocnych w usprawnieniu procesu terapii oraz ułatwieniu podejmowania działań profilaktycznych.
{"title":"Ruminations as predictors of post-traumatic stress disorder after hospitalization for Covid-19","authors":"Z. Juczyński, Luiza Kwiecińska, Janina Ogińska-Bulik","doi":"10.12740/pp/152817","DOIUrl":"https://doi.org/10.12740/pp/152817","url":null,"abstract":"Problemy ze zdrowiem psychicznym należą do najczęściej zgłaszanych dolegliwości wśród osób, które były hospitalizowane z powodu Covid-19. Celem badania było ustalenie u osób hospitalizowanych z powodu Covid-19 częstości występowania PTSD oraz wyznaczenie predyktorów ryzyka jego wystąpienia.Badaniami objęto 250 osób po hospitalizacji z powodu Covid-19. Zastosowano kilka standaryzowanych narzędzi pomiaru, tj. PCL-5; PSS-10; ERRI; SPP-15 and PANAS.Ogółem 55,6% badanych kwalifikowało się do diagnozy PTSD. Były to w większości osoby hospitalizowane powyżej 2 tygodni, o cięższym przebiegu choroby, badani w okresie 3 miesięcy po hospitalizacji. Do modelu regresji wprowadzono czynniki związane z przebiegiem leczenia oraz zmienne psychologiczne, zarówno zwiększające ryzyko wystąpienia PTSD, tj. spostrzegany stres, ruminowanie natrętne i emocje negatywne, jak i czynniki chroniące, tj. prężność, ruminowanie refleksyjne i emocje pozytywne. Ogólnie model regresji wyjaśnia 72% wariancji całkowitej. Najbardziej znaczące dla predykcji PTSD okazały się ruminacje natrętne, wyjaśniające 59% wariancji oraz spostrzegany stres (12%).Osoby z rozpoznaniem PTSD wymagają pomocy terapeutycznej, dlatego tak ważne jest zidentyfikowanie czynników ryzyka, które mogą być pomocnych w usprawnieniu procesu terapii oraz ułatwieniu podejmowania działań profilaktycznych.","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"203 1","pages":""},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139308481","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Poznanie społeczne jest jednym istotnym rodzajem dysfunkcji neurokognitywnych obserwowanych w przebiegu schizofrenii. Deficyty w tym zakresie stwierdzane u zdrowego rodzeństwa osób chorujących na schizofrenię mogą być potencjalnym endofenotypem. Celem pracy jest analiza piśmiennictwa, głównie z ostatniego dziesięciolecia, dotyczącego zaburzeń poznania społecznego u chorych na schizofrenię i ich zdrowego rodzeństwa. Wykorzystano artykuły z bazy PubMed, Medline oraz Polskiej Bibliografii Lekarskiej, wprowadzając słowa kluczowe: schizofrenia, zdrowe rodzeństwo, poznanie społeczne, teoria umysłu, rozpoznawanie emocji twarzy w przedziale czasowym od 2010 do 2021 roku oraz w uzasadnionych okolicznościach sięgając po prace wcześniejsze. Wyniki większości badań wskazują na pośrednie nasilenie nieprawidłowości w analizowanych obszarach funkcjonowania poznawczego, lokujące grupę zdrowego rodzeństwa osób chorujących na schizofrenię pomiędzy psychotycznym rodzeństwem a osobami zdrowymi, nie obciążonymi psychozą wśród bliskich. Grupa zdrowego rodzeństwa osób chorujących na schizofrenię jest obciążona zaburzeniami sfery poznania społecznego, które również występują w istotnie większym nasileniu u chorującego rodzeństwa. Ponadto wyniki większości badań wskazują na korelację między zaburzeniami poznania społecznego a dysfunkcjami poznawczymi i subklinicznym nasileniem objawów psychopatologicznych u zdrowych krewnych. Dokładne poznanie powyższych deficytów wymaga wykonania badań na grupach o większej liczebności.
{"title":"Impairment of social cognition in comparative studies of patients with schizophrenia and their healthy siblings.","authors":"Rafał Łoś, Aleksandra Gajowiec","doi":"10.12740/pp/152271","DOIUrl":"https://doi.org/10.12740/pp/152271","url":null,"abstract":"Poznanie społeczne jest jednym istotnym rodzajem dysfunkcji neurokognitywnych obserwowanych w przebiegu schizofrenii. Deficyty w tym zakresie stwierdzane u zdrowego rodzeństwa osób chorujących na schizofrenię mogą być potencjalnym endofenotypem. Celem pracy jest analiza piśmiennictwa, głównie z ostatniego dziesięciolecia, dotyczącego zaburzeń poznania społecznego u chorych na schizofrenię i ich zdrowego rodzeństwa. Wykorzystano artykuły z bazy PubMed, Medline oraz Polskiej Bibliografii Lekarskiej, wprowadzając słowa kluczowe: schizofrenia, zdrowe rodzeństwo, poznanie społeczne, teoria umysłu, rozpoznawanie emocji twarzy w przedziale czasowym od 2010 do 2021 roku oraz w uzasadnionych okolicznościach sięgając po prace wcześniejsze. Wyniki większości badań wskazują na pośrednie nasilenie nieprawidłowości w analizowanych obszarach funkcjonowania poznawczego, lokujące grupę zdrowego rodzeństwa osób chorujących na schizofrenię pomiędzy psychotycznym rodzeństwem a osobami zdrowymi, nie obciążonymi psychozą wśród bliskich. Grupa zdrowego rodzeństwa osób chorujących na schizofrenię jest obciążona zaburzeniami sfery poznania społecznego, które również występują w istotnie większym nasileniu u chorującego rodzeństwa. Ponadto wyniki większości badań wskazują na korelację między zaburzeniami poznania społecznego a dysfunkcjami poznawczymi i subklinicznym nasileniem objawów psychopatologicznych u zdrowych krewnych. Dokładne poznanie powyższych deficytów wymaga wykonania badań na grupach o większej liczebności.","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"21 1","pages":""},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139306364","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-10-31DOI: 10.12740/PP/OnlineFirst/138338
Wojciech Mędrala, Patryk Rodek, Barbara Alli-Balogun, Aleksandra Barabasz-Gembczyk, Paulina Wójcik, Krzysztof Kucia
We present a case of a 32-years-old female patient diagnosed with paranoid schizophrenia for many years who has developed neuroleptic malignant syndrome (NMS) as a result of long-acting antipsychotic's injection. Since the initial ineffectiveness of benzodiazepines, the course of electroconvulsive therapy (ECT) has been carried out. In spite of the initial promising response to ECT 3 weeks after the admission her somatic and mental state deteriorated greatly, that was hardly explicable solely by the potential loss of effectiveness of ECT or laboratory tests. Diagnostics extended with imaging tests and gynecological examination revealed the connective tissue-covered cap of a popular multivitamin supplement in patient's vagina. During the following deepened interview, she admitted that in fact 6 months ago a piece had gotten stuck while masturbating. However due to the sense of shame and subjective lack of disturbing symptoms she had left it unsaid. One month after the evacuation of the foreign body she has been discharged from the hospital remaining the full remission. The presented case shows that inflammation in the body can complicate catatonia and NMS, causing a non-specific course and difficulties in diagnosis and treatment. In some patients, the inflammatory process may be caused by a foreign body located in various natural orifices in the body. It appears significant in the group of psychiatric patients. Once again it highlights the tremendous role of meticulously conducted interview including the patient's autoerotic life.
{"title":"Malignant complications of masturbation - a case study.","authors":"Wojciech Mędrala, Patryk Rodek, Barbara Alli-Balogun, Aleksandra Barabasz-Gembczyk, Paulina Wójcik, Krzysztof Kucia","doi":"10.12740/PP/OnlineFirst/138338","DOIUrl":"10.12740/PP/OnlineFirst/138338","url":null,"abstract":"<p><p>We present a case of a 32-years-old female patient diagnosed with paranoid schizophrenia for many years who has developed neuroleptic malignant syndrome (NMS) as a result of long-acting antipsychotic's injection. Since the initial ineffectiveness of benzodiazepines, the course of electroconvulsive therapy (ECT) has been carried out. In spite of the initial promising response to ECT 3 weeks after the admission her somatic and mental state deteriorated greatly, that was hardly explicable solely by the potential loss of effectiveness of ECT or laboratory tests. Diagnostics extended with imaging tests and gynecological examination revealed the connective tissue-covered cap of a popular multivitamin supplement in patient's vagina. During the following deepened interview, she admitted that in fact 6 months ago a piece had gotten stuck while masturbating. However due to the sense of shame and subjective lack of disturbing symptoms she had left it unsaid. One month after the evacuation of the foreign body she has been discharged from the hospital remaining the full remission. The presented case shows that inflammation in the body can complicate catatonia and NMS, causing a non-specific course and difficulties in diagnosis and treatment. In some patients, the inflammatory process may be caused by a foreign body located in various natural orifices in the body. It appears significant in the group of psychiatric patients. Once again it highlights the tremendous role of meticulously conducted interview including the patient's autoerotic life.</p>","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":" ","pages":"1057-1062"},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"10415086","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
M. Janas-Kozik, Agnieszka Słopień, Barbara Remberk, Marcin Siwek
W populacji dorosłych pacjentów leczeniu dużej depresji zarówno interwencje psychoterapeutyczne i farmakologiczne są skuteczne, to jednak leki przeciwdepresyjne pozostają podstawą leczenia. W przypadku psychiatrii dzieci i młodzieży istnieją nadal kontrowersje, czy stosować interwencje farmakologiczne i jaki lek preferować. Pomimo, iż leczenie psychoterapeutyczne nadal jest uważane za terapię pierwszego rzutu, to leki przeciwdepresyjne są szeroko stosowane w leczeniu depresji u dzieci i młodzieży, a liczba przepisywanych w tym wskazaniu leków z czasem wzrosła. W Polsce z refundowanych leków przeciwdepresyjnych korzysta aktualnie ok. 57 tys. pacjentów w wieku do 18. r.ż. Leki przeciwdepresyjne są na ogół skuteczne i dobrze tolerowane przez dzieci, ale od 31% do 48% nie zareaguje na nie, a do 25% doświadczy działań niepożądanych. Celem pracy był o przedstawienie skuteczności i tolerancji leków przeciwdepresyjnych stosowanych w depresji w populacji pediatrycznej. Spośród wszystkich SSRI największa ilość danych pochodzących z krótkoterminowych RCT oraz ich metaanaliz wskazuje na skuteczność fluoksetyny u pacjentów z diagnozą depresji < 18r.ż. co nadal czyni ją lekiem pierwszego wyboru w tym wskazaniu. Wyniki metaanaliz nie pozwalają jednak na wyciagnięcie jednoznacznych wniosków co do skuteczności poszczególnych SSRI w leczeniu depresji u dzieci i młodzieży. Pojedyncze badania kontrolowane placebo wskazują na skuteczność sertraliny, escitalopramu oraz citalopramu w leczeniu depresji pacjentów w wieku <18r.ż., co czyni je istotnymi, godnymi rozważenia opcjami terapeutycznymi. Brak jest rzetelnych dowodów dotyczących efektywności fluwoksaminy.
{"title":"The place of selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) in the treatment of depressive disorders in children and adolescents. Recommendations of the Main Board of the Polish Psychiatric Association. Part 1 - Clinical efficacy and areas of application","authors":"M. Janas-Kozik, Agnieszka Słopień, Barbara Remberk, Marcin Siwek","doi":"10.12740/pp/171463","DOIUrl":"https://doi.org/10.12740/pp/171463","url":null,"abstract":"W populacji dorosłych pacjentów leczeniu dużej depresji zarówno interwencje psychoterapeutyczne i farmakologiczne są skuteczne, to jednak leki przeciwdepresyjne pozostają podstawą leczenia. W przypadku psychiatrii dzieci i młodzieży istnieją nadal kontrowersje, czy stosować interwencje farmakologiczne i jaki lek preferować. Pomimo, iż leczenie psychoterapeutyczne nadal jest uważane za terapię pierwszego rzutu, to leki przeciwdepresyjne są szeroko stosowane w leczeniu depresji u dzieci i młodzieży, a liczba przepisywanych w tym wskazaniu leków z czasem wzrosła. W Polsce z refundowanych leków przeciwdepresyjnych korzysta aktualnie ok. 57 tys. pacjentów w wieku do 18. r.ż. Leki przeciwdepresyjne są na ogół skuteczne i dobrze tolerowane przez dzieci, ale od 31% do 48% nie zareaguje na nie, a do 25% doświadczy działań niepożądanych. Celem pracy był o przedstawienie skuteczności i tolerancji leków przeciwdepresyjnych stosowanych w depresji w populacji pediatrycznej. Spośród wszystkich SSRI największa ilość danych pochodzących z krótkoterminowych RCT oraz ich metaanaliz wskazuje na skuteczność fluoksetyny u pacjentów z diagnozą depresji < 18r.ż. co nadal czyni ją lekiem pierwszego wyboru w tym wskazaniu. Wyniki metaanaliz nie pozwalają jednak na wyciagnięcie jednoznacznych wniosków co do skuteczności poszczególnych SSRI w leczeniu depresji u dzieci i młodzieży. Pojedyncze badania kontrolowane placebo wskazują na skuteczność sertraliny, escitalopramu oraz citalopramu w leczeniu depresji pacjentów w wieku <18r.ż., co czyni je istotnymi, godnymi rozważenia opcjami terapeutycznymi. Brak jest rzetelnych dowodów dotyczących efektywności fluwoksaminy.","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"34 1","pages":""},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139306295","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Zatorowość płucna (ZP) wraz z zakrzepicą żył głębokich tworzą żylną chorobę zakrzepowo-zatorową (ŻChZZ), która jest trzecią co do częstości występowania chorobą układu krążenia. ZP to jeden z częstszych stanów kardiologicznych związanych z bezpośrednim zagrożeniem życia, a niewłaściwie leczona obarczona jest śmiertelnością sięgającą 30%. Osoby z zaburzeniami psychicznymi mają wyższe ryzyko zakrzepowo-zatorowe w porównaniu z populacją ogólną, a ZP jest częstym zjawiskiem w tej grupie pacjentów. Wynika to przede wszystkim z występowania dodatkowych czynników ryzyka zakrzepowo-zatorowego związanych z objawami chorób psychicznych oraz ich leczeniem. Skale rekomendowane do szacowania ryzyka ŻChZZ nie uwzględniają czynników specyficznych dla tej grupy chorych. W artykule omówiono mechanizmy aktywacji elementów triady Virchowa przez objawy zaburzeń psychicznych: psychotyczne, lękowe, depresyjne i katatoniczne. Przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat ryzyka zakrzepowo-zatorowego związanego ze stosowaniem przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia czterokończynowego. Podsumowano dotychczasowe dane na temat potencjału prozakrzepowego leków przeciwpsychotycznych i przeciwdepresyjnych oraz terapii elektrowstrząsowej. Opisano rekomendacje profilaktyki ZP w odniesieniu do pacjentów z zaburzeniami psychicznymi.
肺栓塞（PE）与深静脉血栓形成静脉血栓栓塞症（VTE）是第三大最常见的心血管疾病。PE 是较常见的心血管疾病之一，可立即危及生命，如果治疗不当，死亡率高达 30%。与普通人群相比，精神障碍患者的血栓栓塞风险更高，而 PE 在这一患者群体中很常见。这主要是由于存在与精神病症状及其治疗相关的额外血栓栓塞风险因素。建议用于估算心血管疾病风险的量表没有考虑到这一患者群体的特殊因素。这篇文章讨论了精神障碍症状（精神病、焦虑症、抑郁症和紧张性精神障碍）激活 Virchow 三联征要素的机制。本文介绍了目前与使用四肢固定形式的直接约束相关的血栓栓塞风险知识。总结了以往关于抗精神病药物、抗抑郁药物和电休克疗法的潜在血栓前兆的数据。介绍了预防精神疾病患者发生 PE 的建议。
{"title":"The risk of pulmonary embolism in the context of various clinical situations and management in psychiatric patients","authors":"Karolina Sapota-Zaręba, T. Nasierowski","doi":"10.12740/pp/152585","DOIUrl":"https://doi.org/10.12740/pp/152585","url":null,"abstract":"Zatorowość płucna (ZP) wraz z zakrzepicą żył głębokich tworzą żylną chorobę zakrzepowo-zatorową (ŻChZZ), która jest trzecią co do częstości występowania chorobą układu krążenia. ZP to jeden z częstszych stanów kardiologicznych związanych z bezpośrednim zagrożeniem życia, a niewłaściwie leczona obarczona jest śmiertelnością sięgającą 30%. Osoby z zaburzeniami psychicznymi mają wyższe ryzyko zakrzepowo-zatorowe w porównaniu z populacją ogólną, a ZP jest częstym zjawiskiem w tej grupie pacjentów. Wynika to przede wszystkim z występowania dodatkowych czynników ryzyka zakrzepowo-zatorowego związanych z objawami chorób psychicznych oraz ich leczeniem. Skale rekomendowane do szacowania ryzyka ŻChZZ nie uwzględniają czynników specyficznych dla tej grupy chorych. W artykule omówiono mechanizmy aktywacji elementów triady Virchowa przez objawy zaburzeń psychicznych: psychotyczne, lękowe, depresyjne i katatoniczne. Przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat ryzyka zakrzepowo-zatorowego związanego ze stosowaniem przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia czterokończynowego. Podsumowano dotychczasowe dane na temat potencjału prozakrzepowego leków przeciwpsychotycznych i przeciwdepresyjnych oraz terapii elektrowstrząsowej. Opisano rekomendacje profilaktyki ZP w odniesieniu do pacjentów z zaburzeniami psychicznymi.","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"58 1","pages":""},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139307875","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
M. Janas-Kozik, Agnieszka Słopień, Barbara Remberk, Marcin Siwek
Celem pracy było dokonanie przeglądu badań oceniających właściwości farmakodynamiczne selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), jak i bezpieczeństwa ich stosowania. SSRI u pacjentów <18r.ż. odznaczają się niekiedy odmiennością parametrów farmakokinetycznych w porównaniu do osób dorosłych, co ma istotny pływ na ich skuteczność i tolerancję. Stężenie fluoksetyny, fluwoksaminy czy paroksetyny jest około 2x większe u dzieci w porównaniu do młodzieży i dorosłych co powinno być uwzględnione na etapie zarówno wprowadzania leku jak i ustalania dawek docelowych. W przypadku istotnych problemów z doborem leku i/lub dawki leku w związku z niezadowalającą skutecznością i/lub tolerancją u pacjenta <18r.ż. bardzo istotne znaczenie może mieć zbadanie polimorfizmu dominującego dla metabolizmu danego leku izoenzymu, dotyczy to zwłaszcza CYP2C19 w przypadku leczenia escitalopramem, a w mniejszym stopniu w trakcie leczenia sertraliną oraz CYP2D6 w przypadku stosowania fluoksetyny lub paroksetyny. Leki z grupy SSRI są na ogół dobrze tolerowane u pacjentów w wieku poniżej18 r.ż. a większość działań niepożądanych (TEAE) w trakcie leczenia ma nasilenie łagodne lub umiarkowane. W większości RCT oceniających skuteczność SSRI w leczeniu depresji u pacjentów w wieku <18r.ż. wskaźniki nasilenia lub wystąpienia myśli samobójczych w trakcie obserwacji są porównywalne do placebo, próby samobójcze są zjawiskiem rzadkim, a pojedyncze przypadki, występują tak w grupach aktywnego leczenia jak i w ramieniu placebo. Nie wykazano istotnie statystycznie zwiększonego ryzyka dla LPD (w tym wszystkich SSRI) lub psychoterapii czy też kombinacji LPD z psychoterapią (poza wenlafaksyną). Jedynie terapia wenlafaksyną wiązała się ze zwiększonym w porównaniu do placebo ryzykiem wystąpienia zachowań i/lub ideacji samobójczych w terapii krótkoterminowej.
{"title":"The place of selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) in the treatment of depressive disorders in children and adolescents. Recommendations of the Main Board of the Polish Psychiatric Association. Part 2 – pharmacological properties and safety of use","authors":"M. Janas-Kozik, Agnieszka Słopień, Barbara Remberk, Marcin Siwek","doi":"10.12740/pp/171464","DOIUrl":"https://doi.org/10.12740/pp/171464","url":null,"abstract":"Celem pracy było dokonanie przeglądu badań oceniających właściwości farmakodynamiczne selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), jak i bezpieczeństwa ich stosowania. SSRI u pacjentów <18r.ż. odznaczają się niekiedy odmiennością parametrów farmakokinetycznych w porównaniu do osób dorosłych, co ma istotny pływ na ich skuteczność i tolerancję. Stężenie fluoksetyny, fluwoksaminy czy paroksetyny jest około 2x większe u dzieci w porównaniu do młodzieży i dorosłych co powinno być uwzględnione na etapie zarówno wprowadzania leku jak i ustalania dawek docelowych. W przypadku istotnych problemów z doborem leku i/lub dawki leku w związku z niezadowalającą skutecznością i/lub tolerancją u pacjenta <18r.ż. bardzo istotne znaczenie może mieć zbadanie polimorfizmu dominującego dla metabolizmu danego leku izoenzymu, dotyczy to zwłaszcza CYP2C19 w przypadku leczenia escitalopramem, a w mniejszym stopniu w trakcie leczenia sertraliną oraz CYP2D6 w przypadku stosowania fluoksetyny lub paroksetyny. Leki z grupy SSRI są na ogół dobrze tolerowane u pacjentów w wieku poniżej18 r.ż. a większość działań niepożądanych (TEAE) w trakcie leczenia ma nasilenie łagodne lub umiarkowane. W większości RCT oceniających skuteczność SSRI w leczeniu depresji u pacjentów w wieku <18r.ż. wskaźniki nasilenia lub wystąpienia myśli samobójczych w trakcie obserwacji są porównywalne do placebo, próby samobójcze są zjawiskiem rzadkim, a pojedyncze przypadki, występują tak w grupach aktywnego leczenia jak i w ramieniu placebo. Nie wykazano istotnie statystycznie zwiększonego ryzyka dla LPD (w tym wszystkich SSRI) lub psychoterapii czy też kombinacji LPD z psychoterapią (poza wenlafaksyną). Jedynie terapia wenlafaksyną wiązała się ze zwiększonym w porównaniu do placebo ryzykiem wystąpienia zachowań i/lub ideacji samobójczych w terapii krótkoterminowej.","PeriodicalId":20863,"journal":{"name":"Psychiatria polska","volume":"102 1","pages":""},"PeriodicalIF":1.7,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139307185","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"医学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：
京公网安备 11010802042870号