Praksama i politikama humanitarne skrbi u okviru aktualnog režima migracija u Hrvatskoj, ali i u širem kontekstu europske (semi)periferije, ovaj rad pristupa kroz analitičku prizmu koncepta temporalnosti. Pritom se fokusira na individualnu i iskustvenu razinu humanitarnoga rada, ali i na šire shvaćen proces humanitarizacije skrbi i s njim povezane transformacije uloge i položaja humanitarnih organizacija. Uzimajući u obzir autoričino višegodišnje iskustvo istraživanja humanitarnoga rada i nevladinih organizacija angažiranih na pružanju pomoći izbjeglicama / tražiteljima azila / osobama u pokretu, članak pokazuje različite načine na koje temporalni aspekti humanitarnoga angažmana zrcale politike upravljanja migracijama. Izdvajajući tri primjera iz provedenog etnografskog istraživanja, rad propituje kako temporalno analitičko usmjerenje doprinosi tumačenju uloge humanitarizma u režimima migracija. Prvi primjer tiče se organizacijske održivosti humanitarnih inicijativa, drugi primjer adresira zatiranje trajne kategorije skrbnoga rada u humanitarnom sektoru, a treći primjer analizira humanitarnu stanicu kod Paromlina kao dio temporalnoga upravljanja migracijskim kretanjima.
这套丛书通过时间性概念的分析棱镜,从克罗地亚当前的移民制度或欧洲(半)周边地区的大背景出发,探讨人道主义关怀的实践和政策。作者将重点放在个人和人道主义关怀方面,同时也关注人道主义关怀进程和人道主义组织的变革。考虑到作者与从事向寻求庇护者/避难者/有需要的人提供援助的人道主义援助和非政府组织合作的较高经验,文章展示了人道主义参与的时间方面反映移民管理政策的不同方式。Izdvajajući tri primjera iz izvedenog ethnografskog istraživanja, rad propituje kako temporalno analitičko usmjerenje doprinosi tumačenju uloge humanitarizma u režimima migracija.第一个案例涉及人道主义行动的组织可持续性,第二个案例涉及人道主义部门对永久性关怀类别的压制,第三个案例分析了帕罗姆林人道主义站作为对移民流动进行时间管理的一种手段。
{"title":"Temporality of Humanitarian Care","authors":"Romana Pozniak","doi":"10.15176/vol60no214","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no214","url":null,"abstract":"Praksama i politikama humanitarne skrbi u okviru aktualnog režima migracija u Hrvatskoj, ali i u širem kontekstu europske (semi)periferije, ovaj rad pristupa kroz analitičku prizmu koncepta temporalnosti. Pritom se fokusira na individualnu i iskustvenu razinu humanitarnoga rada, ali i na šire shvaćen proces humanitarizacije skrbi i s njim povezane transformacije uloge i položaja humanitarnih organizacija. Uzimajući u obzir autoričino višegodišnje iskustvo istraživanja humanitarnoga rada i nevladinih organizacija angažiranih na pružanju pomoći izbjeglicama / tražiteljima azila / osobama u pokretu, članak pokazuje različite načine na koje temporalni aspekti humanitarnoga angažmana zrcale politike upravljanja migracijama. Izdvajajući tri primjera iz provedenog etnografskog istraživanja, rad propituje kako temporalno analitičko usmjerenje doprinosi tumačenju uloge humanitarizma u režimima migracija. Prvi primjer tiče se organizacijske održivosti humanitarnih inicijativa, drugi primjer adresira zatiranje trajne kategorije skrbnoga rada u humanitarnom sektoru, a treći primjer analizira humanitarnu stanicu kod Paromlina kao dio temporalnoga upravljanja migracijskim kretanjima.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":"9 12","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139168757","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Majmun je jedina životinja koja je u japanskoj kulturi prošla dug i trnovit put od božanstva do predmeta poruge. Predstave o majmunu deo su najrazličitijih diskursa, od religije i mitologije preko folklora i različitih vrsta umetnosti pa sve do savremene kulture. Mitske predstave o majmunu predstavljaju hibrid budističkih i taoističkih verovanja pristiglih iz Kine, dodatih na postojeće šintoističko nasleđe. Iz tog spleta ideja, čuvar granice između nebeskog i zemaljskog sveta postaje sam bog i božanski glasnik, a postepeno dobija sve značajnije mesto i u verovanjima, gde se naročito ističu apotropejske osobine ove životinje. U čvrstoj je sprezi s planinom kao božanskim toposom, ali su očite i paralele s vodom, suncem i poljoprivredom. Takva simbolika majmuna prelila se i u usmenu tradiciju. Kroz različite pripovedne forme, koje uvek stoje na međi između usmenog i pisanog i gotovo uvek odišu budističkim uticajima, moguće je pratiti transformaciju predstava o majmunu. Vremenom su dobijale sve negativnije konotacije, tako da je majmun izgubio božanske atribute i poprimio osobine kulturnog junaka − trikstera, dok na kraju nije ostala samo životinja na koju čovek gleda s prezirom, podsmehom i eventualno, s osmehom na licu.
{"title":"Monkey Symbolism in Japan","authors":"Danijela Vasić","doi":"10.15176/vol60no207","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no207","url":null,"abstract":"Majmun je jedina životinja koja je u japanskoj kulturi prošla dug i trnovit put od božanstva do predmeta poruge. Predstave o majmunu deo su najrazličitijih diskursa, od religije i mitologije preko folklora i različitih vrsta umetnosti pa sve do savremene kulture. Mitske predstave o majmunu predstavljaju hibrid budističkih i taoističkih verovanja pristiglih iz Kine, dodatih na postojeće šintoističko nasleđe. Iz tog spleta ideja, čuvar granice između nebeskog i zemaljskog sveta postaje sam bog i božanski glasnik, a postepeno dobija sve značajnije mesto i u verovanjima, gde se naročito ističu apotropejske osobine ove životinje. U čvrstoj je sprezi s planinom kao božanskim toposom, ali su očite i paralele s vodom, suncem i poljoprivredom. Takva simbolika majmuna prelila se i u usmenu tradiciju. Kroz različite pripovedne forme, koje uvek stoje na međi između usmenog i pisanog i gotovo uvek odišu budističkim uticajima, moguće je pratiti transformaciju predstava o majmunu. Vremenom su dobijale sve negativnije konotacije, tako da je majmun izgubio božanske atribute i poprimio osobine kulturnog junaka − trikstera, dok na kraju nije ostala samo životinja na koju čovek gleda s prezirom, podsmehom i eventualno, s osmehom na licu.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":" 42","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138962258","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
This article is dedicated to the memory of Croatian eminent folklorist, Maja Bošković-Stulli, who dedicated much of her research to Istrian narrative folklore. She was one of the leading folklorists of the second half of the 20th century and a contemporary of Slovenia’s Milko Matičetov, another exceptional folklorist and field researcher. Together, they are responsible for the collection of Istrian narrative folklore and studied the role which narratives had in the lives of Istrian people. The proximity of different ethnic groups in this territory led to the diversity and richness of narrative culture and folk storytelling up to this day. This article discusses some examples of narrative culture from Slovenian and Croatian Istria from the point of view of vital shifts and changes that can be traced through different historical periods until today.
{"title":"Istrian Narrative Folklore in Studies by Maja Bošković-Stulli and Milko Matičetov","authors":"Monika Kropej Telban","doi":"10.15176/vol60no204","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no204","url":null,"abstract":"This article is dedicated to the memory of Croatian eminent folklorist, Maja Bošković-Stulli, who dedicated much of her research to Istrian narrative folklore. She was one of the leading folklorists of the second half of the 20th century and a contemporary of Slovenia’s Milko Matičetov, another exceptional folklorist and field researcher. Together, they are responsible for the collection of Istrian narrative folklore and studied the role which narratives had in the lives of Istrian people. The proximity of different ethnic groups in this territory led to the diversity and richness of narrative culture and folk storytelling up to this day. This article discusses some examples of narrative culture from Slovenian and Croatian Istria from the point of view of vital shifts and changes that can be traced through different historical periods until today.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":" 43","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138962134","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Tijekom pandemije koronavirusa došlo je do značajnijih propitivanja ideje (ne)moći biomedicine i promjena u simboličkom, društvenom i radnom statusu medicinskih radnika. Društvena, ekonomska i zdravstvena kriza potaknula je redefiniranje odnosa prema biomedicini, zdravstvenom sustavu i medicinskim radnicima uslijed potrebe zajednice da nanovo osmisli i razumije koncept bolesti, ograničenih dosega liječenja, novih okolnosti umiranja i žalovanja, opasnosti, solidarnosti i sl. Na temelju etnografskog istraživanja s medicinskim radnicima u vrijeme pandemije, u tekstu se propituju višeslojne i katkada kontradiktorne predodžbe o medicinskim autoritetima i zdravstvenim radnicima u kontekstu pandemijske svakodnevice s fokusom na njihova iskustva promjena u radu i dnevnim rutinama, suočavanja s ljudskom patnjom i smrću u medicinskim ustanovama, ali i života izvan bolnica, u svakodnevici koja je bila u (ne)skladu s opasnostima koje su populaciji prijetile.
冠状病毒大流行导致生物医学(无)权力的观念以及医务人员的象征性、社会和社会地位发生了重大变化。社会、经济和健康危机导致重新定义生物医学、医疗保健系统和医疗从业人员之间的关系,因为联盟需要重新思考和理解疼痛的概念、有限的治疗范围、死亡和哀悼的新情况、opasnosti, solidarnosti i sl.、opasnosti, solidarnosti i sl.、opasnosti, solidarnosti i sl.、opasnosti, solidarnosti i sl.、opasnosti, solidarnosti i sl.等问题。在对医疗机构和医疗人员进行人种学研究的过程中,我们建议对医疗机构和医疗人员的日常工作中的疼痛进行研究、在医疗保健领域,以及在人口众多的医疗行业中,都能发挥重要作用。
{"title":"The Ethnography of Healing and Dying during the Coronavirus Pandemic from the Perspective of Medical Workers in Croatia","authors":"Jelena Marković, Nikolina Novaković","doi":"10.15176/vol60no213","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no213","url":null,"abstract":"Tijekom pandemije koronavirusa došlo je do značajnijih propitivanja ideje (ne)moći biomedicine i promjena u simboličkom, društvenom i radnom statusu medicinskih radnika. Društvena, ekonomska i zdravstvena kriza potaknula je redefiniranje odnosa prema biomedicini, zdravstvenom sustavu i medicinskim radnicima uslijed potrebe zajednice da nanovo osmisli i razumije koncept bolesti, ograničenih dosega liječenja, novih okolnosti umiranja i žalovanja, opasnosti, solidarnosti i sl. Na temelju etnografskog istraživanja s medicinskim radnicima u vrijeme pandemije, u tekstu se propituju višeslojne i katkada kontradiktorne predodžbe o medicinskim autoritetima i zdravstvenim radnicima u kontekstu pandemijske svakodnevice s fokusom na njihova iskustva promjena u radu i dnevnim rutinama, suočavanja s ljudskom patnjom i smrću u medicinskim ustanovama, ali i života izvan bolnica, u svakodnevici koja je bila u (ne)skladu s opasnostima koje su populaciji prijetile.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":"124 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138959381","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Višestruko divergentnu i složenu simboliku bika u mitskim narativima indoevropskog i severnoafričkog basena baštinio je i srpski usmeni folklor. U zavisnosti od žanrovskih strategija i obrednih praksi akcentovani su njegovi različiti potencijali – veza sa solarnim kultom i vremenom (dan/noć); divinizacija, s ambivalentnim refleksima u božićnim ritualima (životinjski položajnik) i praksi žrtvovanja; figuriranje u “meteorološkim” narativima vezanim za nepogode (vo “oblačar”) i veza sa zemaljskim, najčešće htonskim vodama (predanja o vodenom biku); veza s kultom plodnosti (rog obilja, s neposrednim refleksima u bajkama); uloga u konceptualizaciji i osmišljavanju prostornog modela sveta (bik kosmofor), te parodijska nefunkcionalnost jahanja na volu, čija se arhaična ishodišta naziru u drevnim ritualima na širokom potezu od Sredozemlja do Indije, a odrazi prate u atrubuiranju konja najvećih epskih junaka.
{"title":"Bik u sistemu folklornog mišljenja","authors":"Lidija Delić","doi":"10.15176/vol60no211","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no211","url":null,"abstract":"Višestruko divergentnu i složenu simboliku bika u mitskim narativima indoevropskog i severnoafričkog basena baštinio je i srpski usmeni folklor. U zavisnosti od žanrovskih strategija i obrednih praksi akcentovani su njegovi različiti potencijali – veza sa solarnim kultom i vremenom (dan/noć); divinizacija, s ambivalentnim refleksima u božićnim ritualima (životinjski položajnik) i praksi žrtvovanja; figuriranje u “meteorološkim” narativima vezanim za nepogode (vo “oblačar”) i veza sa zemaljskim, najčešće htonskim vodama (predanja o vodenom biku); veza s kultom plodnosti (rog obilja, s neposrednim refleksima u bajkama); uloga u konceptualizaciji i osmišljavanju prostornog modela sveta (bik kosmofor), te parodijska nefunkcionalnost jahanja na volu, čija se arhaična ishodišta naziru u drevnim ritualima na širokom potezu od Sredozemlja do Indije, a odrazi prate u atrubuiranju konja najvećih epskih junaka.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":" 24","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138962970","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The expression “the history of oral literature” contains certain aporias that are rarely encountered in other expressions where “history” is one of the elements. These aporias are evident in two connections: the one that links history with oral literature, and the one manifest in the term “oral literature”. The latter was previously addressed by W. Ong (1982), while the former primarily pertains to the fact that true history of oral literature is elusive. The resolution of the latter issue revolves around our ability to date it. The only chronologically accessible aspect in the context of oral literature is its recorded form. Thus, every history of oral literature is essentially a history of records and their context, to the extent that the context of the record is attainable. This paper explores the concept of literary history that Maja Bošković-Stulli implicitly or explicitly established in her work Usmena književnost (Oral Literature) (History of Croatian Literature, vol. 1) and the way that this history aligns with her ideas about the literary-historical basis of oral literature.
{"title":"Koncepcija povijesti usmene književnosti Maje Bošković-Stulli ili o nekim problemima književnopovijesnoga usustavljivanja usmene književnosti","authors":"Evelina Rudan","doi":"10.15176/vol60no201","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no201","url":null,"abstract":"The expression “the history of oral literature” contains certain aporias that are rarely encountered in other expressions where “history” is one of the elements. These aporias are evident in two connections: the one that links history with oral literature, and the one manifest in the term “oral literature”. The latter was previously addressed by W. Ong (1982), while the former primarily pertains to the fact that true history of oral literature is elusive. The resolution of the latter issue revolves around our ability to date it. The only chronologically accessible aspect in the context of oral literature is its recorded form. Thus, every history of oral literature is essentially a history of records and their context, to the extent that the context of the record is attainable. This paper explores the concept of literary history that Maja Bošković-Stulli implicitly or explicitly established in her work Usmena književnost (Oral Literature) (History of Croatian Literature, vol. 1) and the way that this history aligns with her ideas about the literary-historical basis of oral literature.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":" 21","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138963498","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Given the almost simultaneous beginning of fossil fuel extraction and the foundation of socialist Yugoslavia, it can be argued that Yugoslav socialist modernity was petromodernity. Self-governing socialism and its relationship to the environment and nonhuman animals were grounded in and enabled by fossil fuel extraction, the products derived from it, and the energy produced by its use. In this article, I explore the relationships between Yugoslav petromodernity, plastic production, and plastic animal toys. I analyze the ways in which petromodernity and its attendant practices of fossil fuel extraction and petrochemical product consumption were naturalized through the habituation of bodily senses to plastic through petromodern pedagogy, as exemplified by the design of plastic animal toys. I argue that plastic animal toys become vehicles for the introduction of the Plasticene and means for the production of relations of dominance over animals and nature. The aesthetics of cuteness, as enacted through the design of plastic animal toys, played a key role in these processes.
{"title":"Petrokemijski bestijarij","authors":"Andrija Filipović","doi":"10.15176/vol60no212","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no212","url":null,"abstract":"Given the almost simultaneous beginning of fossil fuel extraction and the foundation of socialist Yugoslavia, it can be argued that Yugoslav socialist modernity was petromodernity. Self-governing socialism and its relationship to the environment and nonhuman animals were grounded in and enabled by fossil fuel extraction, the products derived from it, and the energy produced by its use. In this article, I explore the relationships between Yugoslav petromodernity, plastic production, and plastic animal toys. I analyze the ways in which petromodernity and its attendant practices of fossil fuel extraction and petrochemical product consumption were naturalized through the habituation of bodily senses to plastic through petromodern pedagogy, as exemplified by the design of plastic animal toys. I argue that plastic animal toys become vehicles for the introduction of the Plasticene and means for the production of relations of dominance over animals and nature. The aesthetics of cuteness, as enacted through the design of plastic animal toys, played a key role in these processes.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":" 44","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138962184","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Birds are present in everyday life, in forests, parks, cities, in fields and on playgrounds, by rivers and at entrances to stores, etc. Their ubiquity in human everyday life all through history leads to “birds” developing metaphorical meanings and producing powerful stereotypical images, which also motivate wider conceptual meanings. This article focuses on the lexeme ptica “bird” in Slovenian short folklore forms, its stereotypical representation and its metaphorical meanings. The ethnolinguistic approach will provide insight into the characteristics ascribed to birds as well as personifications and metaphorical transfers in short folklore forms, i.e., it will show what the bird symbolizes.
鸟儿出现在日常生活中,森林、公园、城市、田野、操场、河边、商店门口等等。从古至今,"鸟 "在人类日常生活中无处不在,这使得 "鸟 "具有隐喻意义,并产生了强大的刻板形象,同时也激发了更广泛的概念意义。本文重点研究斯洛文尼亚简短民俗形式中的词素 ptica "鸟"、其刻板形象及其隐喻意义。民族语言学方法将有助于深入了解赋予鸟类的特征以及民间文学短篇形式中的拟人化和隐喻转移,也就是说,它将说明鸟类象征着什么。
{"title":"Kako pjeva stara ptica, nauči ptiće pjevati","authors":"S. Babić","doi":"10.15176/vol60no209","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no209","url":null,"abstract":"Birds are present in everyday life, in forests, parks, cities, in fields and on playgrounds, by rivers and at entrances to stores, etc. Their ubiquity in human everyday life all through history leads to “birds” developing metaphorical meanings and producing powerful stereotypical images, which also motivate wider conceptual meanings. This article focuses on the lexeme ptica “bird” in Slovenian short folklore forms, its stereotypical representation and its metaphorical meanings. The ethnolinguistic approach will provide insight into the characteristics ascribed to birds as well as personifications and metaphorical transfers in short folklore forms, i.e., it will show what the bird symbolizes.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":" 7","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138963192","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Uz obilježavanje 100. obljetnice rođenja Maje Bošković-Stulli 2022. godine s radošću sam dijelila svoja sjećanja na Maju koja su povezana s dvjema temama koje su obilježile moj znanstveni životni prostor, a to je biblijska starozavjetna Knjiga o Jobu i kulturnoanimalističke teme. Rad pokazuje na koji je način priča o sv. Jobu, tj. njezina apokrifna varijanta utkana u donekle zaboravljenu europsku pučku tradiciju, i to posebice kao Jobovo zaštitništvo glazbenika. Raščlamba ovoga istraživanja usmjerava na slovensku pučku tradiciju sv. Joba čiji se odjek glazbenoga zaštitništva danas vidi na sačuvanim panjskim končnicama, specifičnoj slovenskoj pučkoj likovnoj baštini koja ističe i Jobovo zaštitništvo pčela i pčelara, što je malo poznato u cjelokupnoj europskoj pučkoj tradiciji sv. Joba. U radu se daje pregled dosad poznatih prikaza sv. Joba na drvenim pločicama na košnicama koje se čuvaju u slovenskim muzejima. Razvrstane su u sedam skupina s obzirom na grupacije likova koje sadrže (Job, žena, glazbenici). Njima se pridodaje i jedna nova koja je u ovom radu prvi put otkrivena javnosti, a koju mi je povjerila Maja Bošković-Stulli sa željom da je jednom prigodom opišem. U interpretaciji pločice ponajprije sam se usredotočila na njezinu filološkofolklorističku vizuru, s neminovnim osvrtom na njezin ikonografski aspekt u kontekstu povezanosti Jobova zaštitništva s glazbom i glazbenicima, a posebice s pčelama, kao specifičnom slovenskom kulturnoanimalističkom poveznicom sv. Joba, glazbe i pčelarstva.
为纪念 2022 年玛雅-博什科维奇-斯图利诞辰 100 周年,我非常高兴地分享了我对玛雅的思考,这些思考与丰富了我科学生活空间的两个主题有关,即圣经《旧约圣经》中的约伯记和万物有灵论文化主题。该系列展示了《圣约伯记》的见证(即其启示录变体)与遥远的欧洲普斯传统交织在一起的方式,尤其是约伯对福音书作者的守护。这项研究的重点是斯洛文尼亚的圣约伯布卡传统,其对 glazbenoga zaštitnistva danas vidi na sačuvanim panjskim končnicama, specifičnoj slovensj pučkojoj likovnoj baštini koja ističe i Jobovo zaštitstvo pčela i pčelara, što je malo poznato u cjelokupnoj evropskoj pučkojoji tradiciji sv. Joba.约伯记》在斯洛文尼亚被广泛流传。它们被安排在七个组中,着眼于它们所描绘的人物群体(工作、妻子、釉面)。这些作品的作者是玛雅-博什科维奇-斯图利(Maja Bošković-Stulli sa željom da je jednom przygodom opisišem)。在对作品的诠释中,我们将从文学和艺术的角度对约伯娃的釉面和釉下画像进行解读,并对约伯、釉面和釉下画像进行具体分析。
{"title":"O Maji, Jobu i pčelama","authors":"Antonija Zaradija Kiš","doi":"10.15176/vol60no203","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no203","url":null,"abstract":"Uz obilježavanje 100. obljetnice rođenja Maje Bošković-Stulli 2022. godine s radošću sam dijelila svoja sjećanja na Maju koja su povezana s dvjema temama koje su obilježile moj znanstveni životni prostor, a to je biblijska starozavjetna Knjiga o Jobu i kulturnoanimalističke teme. Rad pokazuje na koji je način priča o sv. Jobu, tj. njezina apokrifna varijanta utkana u donekle zaboravljenu europsku pučku tradiciju, i to posebice kao Jobovo zaštitništvo glazbenika. Raščlamba ovoga istraživanja usmjerava na slovensku pučku tradiciju sv. Joba čiji se odjek glazbenoga zaštitništva danas vidi na sačuvanim panjskim končnicama, specifičnoj slovenskoj pučkoj likovnoj baštini koja ističe i Jobovo zaštitništvo pčela i pčelara, što je malo poznato u cjelokupnoj europskoj pučkoj tradiciji sv. Joba. U radu se daje pregled dosad poznatih prikaza sv. Joba na drvenim pločicama na košnicama koje se čuvaju u slovenskim muzejima. Razvrstane su u sedam skupina s obzirom na grupacije likova koje sadrže (Job, žena, glazbenici). Njima se pridodaje i jedna nova koja je u ovom radu prvi put otkrivena javnosti, a koju mi je povjerila Maja Bošković-Stulli sa željom da je jednom prigodom opišem. U interpretaciji pločice ponajprije sam se usredotočila na njezinu filološkofolklorističku vizuru, s neminovnim osvrtom na njezin ikonografski aspekt u kontekstu povezanosti Jobova zaštitništva s glazbom i glazbenicima, a posebice s pčelama, kao specifičnom slovenskom kulturnoanimalističkom poveznicom sv. Joba, glazbe i pčelarstva.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":" 9","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138961575","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Rad počiva na poređenju osnovnih elemenata predanja o čudesnom izlečenju i pričanja o životu u tekstovima koji se krajem osamdesetih počinju učestalo objavljivati u revijalnoj i dnevnoj štampi s jednim tipom reklamnih tekstova koji se publikuju na internetu u vidu gotovo formulativnih informacija o novom spasonosnom leku za određenu vrstu široko rasprostranjenih bolesti. Ove tekstove s predanjima povezuje insistiranje na elementima istinosličnosti, te uloga i osnovne odlike iscelitelja, leka, izvora isceliteljske moći, svedočenja i iskustva pacijenata, zastupljenost elemenata čudesnog i numinoznog. Pokazalo se da se znatno manji trud u postizanje ubedljive istinosličnosti ulaže u savremenim tekstovima, možda i zato što su njihovi autori, za razliku od onih s kraja osamdesetih, u potpunosti anonimni, a sajtovi na kojima se objavljuju često privremeni. Sreća, oličena u produženom životu, zdravom i potpunom, bez ograničenja starosti, nudi se svima koji izdvoje neveliku sumu i kupe čudesni lek. Iscelitelj postaje centralna figura ovih narativa, on često sabira ulogu oštećenog, pa i bolesnika, sa ulogom onog koji leči. Pored poznatih lekara, čije ime funkcioniše kao posredni dokaz istinitosti, iscelitelji mogu biti i studenti/studentkinje kao oličenje obnavljajućeg životnog potencijala mladosti i pacijenti koji su lek nasledili od predaka ili ga dobili od svetitelja zaštitnika. Odnos prema nauci u ovim narativima ostaje ambivalentan. “Dobra” medicinska nauka, oličena u znanju studenta/studentkinje, koji, po pravilu, dožive lični gubitak pa ih to podstiče na uspešno istraživanje konkretne bolesti, ili lekara koji je empatičan i osetljiv na patnju svojih (često marginalizovanih) pacijenata (penzioneri, mali ljudi koji ne mogu kupovati skupe lekove) – suprotstavlja se zloj “farmaceutskoj mafiji” i korumpiranoj “zvaničnoj” medicini, koja zbog zarade svesno prikriva i progoni jeftini, efikasni i čudesni lek. I tekstovima s kraja 80-ih i ovima iz 2022. i 2023. zajednička je, u osnovi, suštinska oslonjenost na ljudski strah od prolaznosti, bolesti i smrti i na duboku potrebu da se one, bar privremeno, čudesno prevaziđu, makar po cenu (plaćene) samoobmane.
我们将在互联网上公布这些技术的最新发展情况,并提供最新的信息,以帮助您更好地了解这些技术。我们的前沿技术坚持以本地市场为基础,以市场需求为导向,以市场需求为导向,以市场需求为导向,以市场需求为导向,以市场需求为导向,以市场需求为导向,以市场需求为导向。在此,我们希望作者们能在不公开的情况下,通过自己的努力,为自己的作品做出贡献。因此,移民的生产、生活和消费都是为了保护他们的隐私。移民是这些叙事中的中心人物,他常常将失去亲人者和病人的角色与医治者的角色结合在一起。除了知名医生(其名字可间接证明其真实性)外,医治者还可以是学生,他们反映了年轻人重新焕发的生命潜能,以及从前辈那里继承药物或从守护神那里得到药物的病人。在这些叙述中,人们对学习的态度仍然是矛盾的。"好 "的医学科学,其特点是,学生通常经历过终生疾病,但却无法成功应对特定的痛苦,或者医生对其病人(通常是边缘化病人)的困境(养老金领取者、买不起大量药品的小人物)--它是邪恶的 "制药黑手党 "和腐败的 "风向标 "医药的象征,而后者则不断掩盖和销售假冒伪劣和更古怪的药品。I tekstovima s kraja 80-ih i ovima z 2022. i 2023. zajednička je, u osnovnička, suštinska oslonjenost na ljudski strachh od prolaznosti, bolesti i smrti i na duboku potreb da se se jie, bar privremeno, čudesno prevaziđu, makar po cenu (plaćene) samoobmane.
{"title":"Stories of Miraculous Healing","authors":"Ljiljana Pešikan-Ljuštanović, Lidija Delić","doi":"10.15176/vol60no202","DOIUrl":"https://doi.org/10.15176/vol60no202","url":null,"abstract":"Rad počiva na poređenju osnovnih elemenata predanja o čudesnom izlečenju i pričanja o životu u tekstovima koji se krajem osamdesetih počinju učestalo objavljivati u revijalnoj i dnevnoj štampi s jednim tipom reklamnih tekstova koji se publikuju na internetu u vidu gotovo formulativnih informacija o novom spasonosnom leku za određenu vrstu široko rasprostranjenih bolesti. Ove tekstove s predanjima povezuje insistiranje na elementima istinosličnosti, te uloga i osnovne odlike iscelitelja, leka, izvora isceliteljske moći, svedočenja i iskustva pacijenata, zastupljenost elemenata čudesnog i numinoznog. Pokazalo se da se znatno manji trud u postizanje ubedljive istinosličnosti ulaže u savremenim tekstovima, možda i zato što su njihovi autori, za razliku od onih s kraja osamdesetih, u potpunosti anonimni, a sajtovi na kojima se objavljuju često privremeni. Sreća, oličena u produženom životu, zdravom i potpunom, bez ograničenja starosti, nudi se svima koji izdvoje neveliku sumu i kupe čudesni lek. Iscelitelj postaje centralna figura ovih narativa, on često sabira ulogu oštećenog, pa i bolesnika, sa ulogom onog koji leči. Pored poznatih lekara, čije ime funkcioniše kao posredni dokaz istinitosti, iscelitelji mogu biti i studenti/studentkinje kao oličenje obnavljajućeg životnog potencijala mladosti i pacijenti koji su lek nasledili od predaka ili ga dobili od svetitelja zaštitnika. Odnos prema nauci u ovim narativima ostaje ambivalentan. “Dobra” medicinska nauka, oličena u znanju studenta/studentkinje, koji, po pravilu, dožive lični gubitak pa ih to podstiče na uspešno istraživanje konkretne bolesti, ili lekara koji je empatičan i osetljiv na patnju svojih (često marginalizovanih) pacijenata (penzioneri, mali ljudi koji ne mogu kupovati skupe lekove) – suprotstavlja se zloj “farmaceutskoj mafiji” i korumpiranoj “zvaničnoj” medicini, koja zbog zarade svesno prikriva i progoni jeftini, efikasni i čudesni lek. I tekstovima s kraja 80-ih i ovima iz 2022. i 2023. zajednička je, u osnovi, suštinska oslonjenost na ljudski strah od prolaznosti, bolesti i smrti i na duboku potrebu da se one, bar privremeno, čudesno prevaziđu, makar po cenu (plaćene) samoobmane.","PeriodicalId":38816,"journal":{"name":"Narodna Umjetnost","volume":" 35","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"138962140","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}