Pub Date : 2024-02-20DOI: 10.29000/rumelide.1440019
İsmail Erken
Emevî dönemi şiir eleştirisi, Cahiliye dönemi şiir eleştirisinin temeller üzerine inşa edilmiştir. Bu dönemde de şiir, güzellik ve mükemmellik ölçütlerine göre değerlendirilmiştir. İslami dönemin özelliklerinin de kıstas olarak işlevsel olduğu bir nitelik taşımaktadır. Emevî döneminde şiir eleştirisinin ortaya çıkış sebepleri, siyasi, sosyal ve kültürel faktörlerden kaynaklanmaktadır. Bunlara dönemin edebi ürünleri ve ilmi ürünlerini de eklemek mümkün olmaktadır. Bu dönemdeki edebi eleştiri, daha önce görülmemiş bir şekilde gelişmiştir. Farklı ekoller ortaya çıkmıştır. Bu ekoller: Şam, Hicaz ve Irak’tır. Şam’ın hilafet merkezi olması sebebi ile şiir eleştiri de yüksek kademedeki devlet adamlarının baskınlığını yansıtmıştır. Hicaz ise içinde bulunduğu refah sayesinde sanatsal niteliklere odaklanmıştır. Siyasi kavgaların ve kabile çatışmalarının Irak’taki şiir eleştirilerine şekil verdiği dikkati çeker. Çalışma, Emevîler dönemindeki şiir eleştirisine genel bir değerlendirme amacını taşımaktadır. Çalışma dönemin siyasi gelişmeleri, kültürel özellikleri ve edebi ürünlerinin eleştiri üzerindeki etkisini de ortaya çıkarmaya çalışmaktadır. Bu sebeple giriş kısmında dönemin özellikleri üzerinde durulmaktadır. İlk bölümde eleştiriye sebep olan faktörlere yer verilmiş sonrasındaki bölümlerde eleştiri ekolleri, dönemin eleştirmenleri ve eleştiri örnekleri ile Emevî dönemi eleştirisi hakkında kapsamlı bilgiler sunulmuştur. Konu hakkında Türkiye’de yazılmış eserler son bölümde değerlendirilmektedir. Araştırma literatür değerlendirmesi ve tanımlayıcı bir mahiyet arz etmektedir. Çalışmanın kısıtlılığı sebebi ile örneklere az yer verilmiştir. Bu sayede konuyu farklı yönleri ile ele almak mümkün olmuştur. Farklı dönem özelliklerinin etkileri ile beraber kurumsal hale gelmemiş bir şiir eleştirisi olması sebebi Emevî dönemi sonraki dönemlerin temellerinin atıldığı bir nitelik taşımaktadır. Fakat aynı zamanda farklılığı ve çeşitliliği sebebi ile önemlidir.
{"title":"Emevî Dönemi Şiir Eleştirisine Genel Bir Bakış","authors":"İsmail Erken","doi":"10.29000/rumelide.1440019","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1440019","url":null,"abstract":"Emevî dönemi şiir eleştirisi, Cahiliye dönemi şiir eleştirisinin temeller üzerine inşa edilmiştir. Bu dönemde de şiir, güzellik ve mükemmellik ölçütlerine göre değerlendirilmiştir. İslami dönemin özelliklerinin de kıstas olarak işlevsel olduğu bir nitelik taşımaktadır. Emevî döneminde şiir eleştirisinin ortaya çıkış sebepleri, siyasi, sosyal ve kültürel faktörlerden kaynaklanmaktadır. Bunlara dönemin edebi ürünleri ve ilmi ürünlerini de eklemek mümkün olmaktadır. Bu dönemdeki edebi eleştiri, daha önce görülmemiş bir şekilde gelişmiştir. Farklı ekoller ortaya çıkmıştır. Bu ekoller: Şam, Hicaz ve Irak’tır. Şam’ın hilafet merkezi olması sebebi ile şiir eleştiri de yüksek kademedeki devlet adamlarının baskınlığını yansıtmıştır. Hicaz ise içinde bulunduğu refah sayesinde sanatsal niteliklere odaklanmıştır. Siyasi kavgaların ve kabile çatışmalarının Irak’taki şiir eleştirilerine şekil verdiği dikkati çeker. Çalışma, Emevîler dönemindeki şiir eleştirisine genel bir değerlendirme amacını taşımaktadır. Çalışma dönemin siyasi gelişmeleri, kültürel özellikleri ve edebi ürünlerinin eleştiri üzerindeki etkisini de ortaya çıkarmaya çalışmaktadır. Bu sebeple giriş kısmında dönemin özellikleri üzerinde durulmaktadır. İlk bölümde eleştiriye sebep olan faktörlere yer verilmiş sonrasındaki bölümlerde eleştiri ekolleri, dönemin eleştirmenleri ve eleştiri örnekleri ile Emevî dönemi eleştirisi hakkında kapsamlı bilgiler sunulmuştur. Konu hakkında Türkiye’de yazılmış eserler son bölümde değerlendirilmektedir. Araştırma literatür değerlendirmesi ve tanımlayıcı bir mahiyet arz etmektedir. Çalışmanın kısıtlılığı sebebi ile örneklere az yer verilmiştir. Bu sayede konuyu farklı yönleri ile ele almak mümkün olmuştur. Farklı dönem özelliklerinin etkileri ile beraber kurumsal hale gelmemiş bir şiir eleştirisi olması sebebi Emevî dönemi sonraki dönemlerin temellerinin atıldığı bir nitelik taşımaktadır. Fakat aynı zamanda farklılığı ve çeşitliliği sebebi ile önemlidir.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":"3 10","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139957952","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-02-09DOI: 10.29000/rumelide.1433879
Derya ÖZCAN GÜLER, Hacer Akçaalan
Bu çalışmanın amacı, her biri imgeler ve semboller dünyası olan masallarda yer alan, ötekileştirilen kadınlıkların rollerini, içinde yaşadıkları toplumda hem gösteren hem de gösterilen olarak döngüsel biçimde devam eden varlıklarını ele almak, sorgulamak ve karşılaştırmaktır. Gösteren ve gösterilen arasındaki bu döngüsel sorgulama, yapısal bir insanbilimin temellerini atan Claude Levi-Strauss’un kuramsal bakış açısıyla ele alınacaktır. Masallarda ötekileştirilen kadın, sadece bir masal kahramanı olarak ele alınmayacak; anlamlar ve anlam bağıntısının kendisini de oluşturan somut topluluktaki yansıması izlenerek bilinçaltı ve bilinçdışı simgesel işlevler ve imgeler aracılığıyla örtük söylemlerin gerçek nedenine ve sonucuna ulaşılacaktır. Toplumca kadınlık rollerinin tanımlanışı, algılanışı, kadınların yerine getirmesi beklenen davranış biçimleri, kültürel beklentiler, görev ve sorumluluklar imgelerle belirlenmiştir. Masal toplumunda kadınlar, ataerkil düzen gereği çoğunlukla edilgen, korunmaya muhtaç, itaatkâr, güzel ve namusludur. Kadınların mekânı evleridir ve bu mekândan ayrılmaları onaylanmaz. Bu sebeple sosyal ve ekonomik hayatın içinde, yönetimde aktif yer almazlar. Kütahya masallarında bu kimliği kabul etmeyen ve kendisine biçilen bu toplumsal cinsiyet rollerini oynamak istemeyen kadınlar kimlerdir ve ötekileştirilmelerinin göstergeleri nelerdir? Kütahya masallarındaki iyi kadın ve kötü kadın arasında görülen çatışma göstergeleri, toplumsal düzeyde başka çatışmaları da doğurur. Masalların “iyi kadınları” hem cinslerini baskılamakta ve ötekileştirmektedir. Çünkü bu “kötü, maktul kadınlar” hem eril iktidara hem dişil edilgen iktidara hem de toplumsal düzen ve alışkanlıklara karşı tehdit oluşturmaktadırlar.
{"title":"Kütahya masallarında ötekileştirilen kadınlık rolü: maktul kadınlar","authors":"Derya ÖZCAN GÜLER, Hacer Akçaalan","doi":"10.29000/rumelide.1433879","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1433879","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı, her biri imgeler ve semboller dünyası olan masallarda yer alan, ötekileştirilen kadınlıkların rollerini, içinde yaşadıkları toplumda hem gösteren hem de gösterilen olarak döngüsel biçimde devam eden varlıklarını ele almak, sorgulamak ve karşılaştırmaktır. Gösteren ve gösterilen arasındaki bu döngüsel sorgulama, yapısal bir insanbilimin temellerini atan Claude Levi-Strauss’un kuramsal bakış açısıyla ele alınacaktır. Masallarda ötekileştirilen kadın, sadece bir masal kahramanı olarak ele alınmayacak; anlamlar ve anlam bağıntısının kendisini de oluşturan somut topluluktaki yansıması izlenerek bilinçaltı ve bilinçdışı simgesel işlevler ve imgeler aracılığıyla örtük söylemlerin gerçek nedenine ve sonucuna ulaşılacaktır. Toplumca kadınlık rollerinin tanımlanışı, algılanışı, kadınların yerine getirmesi beklenen davranış biçimleri, kültürel beklentiler, görev ve sorumluluklar imgelerle belirlenmiştir. Masal toplumunda kadınlar, ataerkil düzen gereği çoğunlukla edilgen, korunmaya muhtaç, itaatkâr, güzel ve namusludur. Kadınların mekânı evleridir ve bu mekândan ayrılmaları onaylanmaz. Bu sebeple sosyal ve ekonomik hayatın içinde, yönetimde aktif yer almazlar. Kütahya masallarında bu kimliği kabul etmeyen ve kendisine biçilen bu toplumsal cinsiyet rollerini oynamak istemeyen kadınlar kimlerdir ve ötekileştirilmelerinin göstergeleri nelerdir? Kütahya masallarındaki iyi kadın ve kötü kadın arasında görülen çatışma göstergeleri, toplumsal düzeyde başka çatışmaları da doğurur. Masalların “iyi kadınları” hem cinslerini baskılamakta ve ötekileştirmektedir. Çünkü bu “kötü, maktul kadınlar” hem eril iktidara hem dişil edilgen iktidara hem de toplumsal düzen ve alışkanlıklara karşı tehdit oluşturmaktadırlar.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":" 19","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139789903","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-02-09DOI: 10.29000/rumelide.1433879
Derya ÖZCAN GÜLER, Hacer Akçaalan
Bu çalışmanın amacı, her biri imgeler ve semboller dünyası olan masallarda yer alan, ötekileştirilen kadınlıkların rollerini, içinde yaşadıkları toplumda hem gösteren hem de gösterilen olarak döngüsel biçimde devam eden varlıklarını ele almak, sorgulamak ve karşılaştırmaktır. Gösteren ve gösterilen arasındaki bu döngüsel sorgulama, yapısal bir insanbilimin temellerini atan Claude Levi-Strauss’un kuramsal bakış açısıyla ele alınacaktır. Masallarda ötekileştirilen kadın, sadece bir masal kahramanı olarak ele alınmayacak; anlamlar ve anlam bağıntısının kendisini de oluşturan somut topluluktaki yansıması izlenerek bilinçaltı ve bilinçdışı simgesel işlevler ve imgeler aracılığıyla örtük söylemlerin gerçek nedenine ve sonucuna ulaşılacaktır. Toplumca kadınlık rollerinin tanımlanışı, algılanışı, kadınların yerine getirmesi beklenen davranış biçimleri, kültürel beklentiler, görev ve sorumluluklar imgelerle belirlenmiştir. Masal toplumunda kadınlar, ataerkil düzen gereği çoğunlukla edilgen, korunmaya muhtaç, itaatkâr, güzel ve namusludur. Kadınların mekânı evleridir ve bu mekândan ayrılmaları onaylanmaz. Bu sebeple sosyal ve ekonomik hayatın içinde, yönetimde aktif yer almazlar. Kütahya masallarında bu kimliği kabul etmeyen ve kendisine biçilen bu toplumsal cinsiyet rollerini oynamak istemeyen kadınlar kimlerdir ve ötekileştirilmelerinin göstergeleri nelerdir? Kütahya masallarındaki iyi kadın ve kötü kadın arasında görülen çatışma göstergeleri, toplumsal düzeyde başka çatışmaları da doğurur. Masalların “iyi kadınları” hem cinslerini baskılamakta ve ötekileştirmektedir. Çünkü bu “kötü, maktul kadınlar” hem eril iktidara hem dişil edilgen iktidara hem de toplumsal düzen ve alışkanlıklara karşı tehdit oluşturmaktadırlar.
{"title":"Kütahya masallarında ötekileştirilen kadınlık rolü: maktul kadınlar","authors":"Derya ÖZCAN GÜLER, Hacer Akçaalan","doi":"10.29000/rumelide.1433879","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1433879","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı, her biri imgeler ve semboller dünyası olan masallarda yer alan, ötekileştirilen kadınlıkların rollerini, içinde yaşadıkları toplumda hem gösteren hem de gösterilen olarak döngüsel biçimde devam eden varlıklarını ele almak, sorgulamak ve karşılaştırmaktır. Gösteren ve gösterilen arasındaki bu döngüsel sorgulama, yapısal bir insanbilimin temellerini atan Claude Levi-Strauss’un kuramsal bakış açısıyla ele alınacaktır. Masallarda ötekileştirilen kadın, sadece bir masal kahramanı olarak ele alınmayacak; anlamlar ve anlam bağıntısının kendisini de oluşturan somut topluluktaki yansıması izlenerek bilinçaltı ve bilinçdışı simgesel işlevler ve imgeler aracılığıyla örtük söylemlerin gerçek nedenine ve sonucuna ulaşılacaktır. Toplumca kadınlık rollerinin tanımlanışı, algılanışı, kadınların yerine getirmesi beklenen davranış biçimleri, kültürel beklentiler, görev ve sorumluluklar imgelerle belirlenmiştir. Masal toplumunda kadınlar, ataerkil düzen gereği çoğunlukla edilgen, korunmaya muhtaç, itaatkâr, güzel ve namusludur. Kadınların mekânı evleridir ve bu mekândan ayrılmaları onaylanmaz. Bu sebeple sosyal ve ekonomik hayatın içinde, yönetimde aktif yer almazlar. Kütahya masallarında bu kimliği kabul etmeyen ve kendisine biçilen bu toplumsal cinsiyet rollerini oynamak istemeyen kadınlar kimlerdir ve ötekileştirilmelerinin göstergeleri nelerdir? Kütahya masallarındaki iyi kadın ve kötü kadın arasında görülen çatışma göstergeleri, toplumsal düzeyde başka çatışmaları da doğurur. Masalların “iyi kadınları” hem cinslerini baskılamakta ve ötekileştirmektedir. Çünkü bu “kötü, maktul kadınlar” hem eril iktidara hem dişil edilgen iktidara hem de toplumsal düzen ve alışkanlıklara karşı tehdit oluşturmaktadırlar.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":"173 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139849649","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-02-08DOI: 10.29000/rumelide.1433867
Yasemin YAVAŞLAR ÖZAKINCI
Neo-Victorianism is described as a genre in critical and fictional writing which alters our perspective of past and present by bringing two different centuries into focus. From a new genre which is rooted in the past and strongly attached to the present, arise analytical comparisons and alternative-creative works. Victorian England is a vantage point for the Industrial Revolution; when contemporary readers and critics trace effects and results of major social, economic and intellectual changes in the twenty-first century back to their source, Victorian England appears as a model for the industrial shift in Europe. This situation justifies the choice of setting for a great number of Victorian and Neo-Victorian novels: among numerous nineteenth-century settlements, Victorian London becomes prominent. London is a designed spot in time and space which is laden with success in industrial production to become a role model, but at the same time with its characteristics such as the heavy burden of urbanisation, showing itself in over-populated places, filthy and inhumane living and working conditions; it exhibits the downside of the industrialisation period. Social and institutional vices of industrialism are portrayed in historical documents as well as literary works in settlements and places of the nineteenth-century: factories, workhouses, slums, hospitals, asylums, and colonies. Period-specific developments are measured through recorded personal and social stories, coming from every class of society, belonging to every age, gender and ethnicity, in the motherland as well as colonies. Moving from the philosophies influencing mainly the first half of the twentieth century, it is argued that contemporary theories show a growing interest on perception, representation and production of space. This article aims to emphasize the set of relations between the concepts of belonging, identity and otherness in the light of the theories on heterotopias and third spaces in Peter Carey’s Jack Maggs, which is a Neo-Victorian rewriting of Charles Dickens’ Great Expectations.
{"title":"Victorian London, England and Englishness in Peter Carey’s Jack Maggs","authors":"Yasemin YAVAŞLAR ÖZAKINCI","doi":"10.29000/rumelide.1433867","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1433867","url":null,"abstract":"Neo-Victorianism is described as a genre in critical and fictional writing which alters our perspective of past and present by bringing two different centuries into focus. From a new genre which is rooted in the past and strongly attached to the present, arise analytical comparisons and alternative-creative works. Victorian England is a vantage point for the Industrial Revolution; when contemporary readers and critics trace effects and results of major social, economic and intellectual changes in the twenty-first century back to their source, Victorian England appears as a model for the industrial shift in Europe. This situation justifies the choice of setting for a great number of Victorian and Neo-Victorian novels: among numerous nineteenth-century settlements, Victorian London becomes prominent. London is a designed spot in time and space which is laden with success in industrial production to become a role model, but at the same time with its characteristics such as the heavy burden of urbanisation, showing itself in over-populated places, filthy and inhumane living and working conditions; it exhibits the downside of the industrialisation period. Social and institutional vices of industrialism are portrayed in historical documents as well as literary works in settlements and places of the nineteenth-century: factories, workhouses, slums, hospitals, asylums, and colonies. Period-specific developments are measured through recorded personal and social stories, coming from every class of society, belonging to every age, gender and ethnicity, in the motherland as well as colonies. Moving from the philosophies influencing mainly the first half of the twentieth century, it is argued that contemporary theories show a growing interest on perception, representation and production of space. This article aims to emphasize the set of relations between the concepts of belonging, identity and otherness in the light of the theories on heterotopias and third spaces in Peter Carey’s Jack Maggs, which is a Neo-Victorian rewriting of Charles Dickens’ Great Expectations.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":"46 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139852201","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-02-08DOI: 10.29000/rumelide.1433867
Yasemin YAVAŞLAR ÖZAKINCI
Neo-Victorianism is described as a genre in critical and fictional writing which alters our perspective of past and present by bringing two different centuries into focus. From a new genre which is rooted in the past and strongly attached to the present, arise analytical comparisons and alternative-creative works. Victorian England is a vantage point for the Industrial Revolution; when contemporary readers and critics trace effects and results of major social, economic and intellectual changes in the twenty-first century back to their source, Victorian England appears as a model for the industrial shift in Europe. This situation justifies the choice of setting for a great number of Victorian and Neo-Victorian novels: among numerous nineteenth-century settlements, Victorian London becomes prominent. London is a designed spot in time and space which is laden with success in industrial production to become a role model, but at the same time with its characteristics such as the heavy burden of urbanisation, showing itself in over-populated places, filthy and inhumane living and working conditions; it exhibits the downside of the industrialisation period. Social and institutional vices of industrialism are portrayed in historical documents as well as literary works in settlements and places of the nineteenth-century: factories, workhouses, slums, hospitals, asylums, and colonies. Period-specific developments are measured through recorded personal and social stories, coming from every class of society, belonging to every age, gender and ethnicity, in the motherland as well as colonies. Moving from the philosophies influencing mainly the first half of the twentieth century, it is argued that contemporary theories show a growing interest on perception, representation and production of space. This article aims to emphasize the set of relations between the concepts of belonging, identity and otherness in the light of the theories on heterotopias and third spaces in Peter Carey’s Jack Maggs, which is a Neo-Victorian rewriting of Charles Dickens’ Great Expectations.
{"title":"Victorian London, England and Englishness in Peter Carey’s Jack Maggs","authors":"Yasemin YAVAŞLAR ÖZAKINCI","doi":"10.29000/rumelide.1433867","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1433867","url":null,"abstract":"Neo-Victorianism is described as a genre in critical and fictional writing which alters our perspective of past and present by bringing two different centuries into focus. From a new genre which is rooted in the past and strongly attached to the present, arise analytical comparisons and alternative-creative works. Victorian England is a vantage point for the Industrial Revolution; when contemporary readers and critics trace effects and results of major social, economic and intellectual changes in the twenty-first century back to their source, Victorian England appears as a model for the industrial shift in Europe. This situation justifies the choice of setting for a great number of Victorian and Neo-Victorian novels: among numerous nineteenth-century settlements, Victorian London becomes prominent. London is a designed spot in time and space which is laden with success in industrial production to become a role model, but at the same time with its characteristics such as the heavy burden of urbanisation, showing itself in over-populated places, filthy and inhumane living and working conditions; it exhibits the downside of the industrialisation period. Social and institutional vices of industrialism are portrayed in historical documents as well as literary works in settlements and places of the nineteenth-century: factories, workhouses, slums, hospitals, asylums, and colonies. Period-specific developments are measured through recorded personal and social stories, coming from every class of society, belonging to every age, gender and ethnicity, in the motherland as well as colonies. Moving from the philosophies influencing mainly the first half of the twentieth century, it is argued that contemporary theories show a growing interest on perception, representation and production of space. This article aims to emphasize the set of relations between the concepts of belonging, identity and otherness in the light of the theories on heterotopias and third spaces in Peter Carey’s Jack Maggs, which is a Neo-Victorian rewriting of Charles Dickens’ Great Expectations.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":" 16","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139792209","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-02-07DOI: 10.29000/rumelide.1433025
Sezgin Misir
İslam dininin temel kaynaklarından biri sayılan hadislerin tedvin ve tasnifiyle oluşan hadis külliyatının pratikte daha iyi anlaşılması için hadis alimleri birtakım çabalar içine girmişlerdir. Bu çabaların en yoğun şekilde tezahürü şerhlerde görülür. İslam’ın geniş coğrafyalara yayılması ve her bölgenin hadisleri anlamaya yönelik farklı yaklaşımları, şerhlerin yazım sebeplerini tam olarak belirlemeyi zorlaştırmaktadır. Bununla birlikte hadisle meşgul olan şarihleri şerh yazmaya iten bazı ortak nedenlerden bahsetmek mümkündür. Hiç kuşkusuz şerh yazma faaliyeti bir entelektüel çabanın sonucudur. Fakat hadisleri anlama faaliyeti olarak ortaya konulan bu çabayı sadece entelektüel bir gayrete hasretmek daraltıcı bir yaklaşım olacaktır. Bu minvalde şerhlerin yazılma sebeplerini iki ana başlığa ayırmak mümkündür. Bunun ilki şerhlerin genel olarak hem muhteva hem de metin açısından hadisleri anlama ve izah etme çabası, ikincisi de şarihlerin kendi iç dünyası veya çevresinin etkisiyle oluşan birtakım özel sebeplerdir. Dolayısıyla şerhlerin yazılma ihtiyacını tamamen bir anlama çabasının sonucu olarak görmemek gerekir. Bizce en önemli sebebi bu olmakla beraber, şerhlerin yazılmasına etki eden; şarihin müntesibi olduğu mezhebini savunma ihtiyacı, şerh ettiği esere hizmet etme arzusu ve eğitim-öğretim faaliyetlerine yardımcı olma gibi başka nedenlerin de var olduğu söylenebilir. Makalede şerhlerin ele aldığı metni anlama ihtiyacı dışındaki muhtemel yazılma sebepleri ele alınmaya çalışılacaktır.
{"title":"Klasik Dönem Hadis Şerhlerinin Yazılma Sebepleri","authors":"Sezgin Misir","doi":"10.29000/rumelide.1433025","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1433025","url":null,"abstract":"İslam dininin temel kaynaklarından biri sayılan hadislerin tedvin ve tasnifiyle oluşan hadis külliyatının pratikte daha iyi anlaşılması için hadis alimleri birtakım çabalar içine girmişlerdir. Bu çabaların en yoğun şekilde tezahürü şerhlerde görülür. İslam’ın geniş coğrafyalara yayılması ve her bölgenin hadisleri anlamaya yönelik farklı yaklaşımları, şerhlerin yazım sebeplerini tam olarak belirlemeyi zorlaştırmaktadır. Bununla birlikte hadisle meşgul olan şarihleri şerh yazmaya iten bazı ortak nedenlerden bahsetmek mümkündür. Hiç kuşkusuz şerh yazma faaliyeti bir entelektüel çabanın sonucudur. Fakat hadisleri anlama faaliyeti olarak ortaya konulan bu çabayı sadece entelektüel bir gayrete hasretmek daraltıcı bir yaklaşım olacaktır. Bu minvalde şerhlerin yazılma sebeplerini iki ana başlığa ayırmak mümkündür. Bunun ilki şerhlerin genel olarak hem muhteva hem de metin açısından hadisleri anlama ve izah etme çabası, ikincisi de şarihlerin kendi iç dünyası veya çevresinin etkisiyle oluşan birtakım özel sebeplerdir. Dolayısıyla şerhlerin yazılma ihtiyacını tamamen bir anlama çabasının sonucu olarak görmemek gerekir. Bizce en önemli sebebi bu olmakla beraber, şerhlerin yazılmasına etki eden; şarihin müntesibi olduğu mezhebini savunma ihtiyacı, şerh ettiği esere hizmet etme arzusu ve eğitim-öğretim faaliyetlerine yardımcı olma gibi başka nedenlerin de var olduğu söylenebilir. Makalede şerhlerin ele aldığı metni anlama ihtiyacı dışındaki muhtemel yazılma sebepleri ele alınmaya çalışılacaktır.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":"24 24","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139795764","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-02-07DOI: 10.29000/rumelide.1433025
Sezgin Misir
İslam dininin temel kaynaklarından biri sayılan hadislerin tedvin ve tasnifiyle oluşan hadis külliyatının pratikte daha iyi anlaşılması için hadis alimleri birtakım çabalar içine girmişlerdir. Bu çabaların en yoğun şekilde tezahürü şerhlerde görülür. İslam’ın geniş coğrafyalara yayılması ve her bölgenin hadisleri anlamaya yönelik farklı yaklaşımları, şerhlerin yazım sebeplerini tam olarak belirlemeyi zorlaştırmaktadır. Bununla birlikte hadisle meşgul olan şarihleri şerh yazmaya iten bazı ortak nedenlerden bahsetmek mümkündür. Hiç kuşkusuz şerh yazma faaliyeti bir entelektüel çabanın sonucudur. Fakat hadisleri anlama faaliyeti olarak ortaya konulan bu çabayı sadece entelektüel bir gayrete hasretmek daraltıcı bir yaklaşım olacaktır. Bu minvalde şerhlerin yazılma sebeplerini iki ana başlığa ayırmak mümkündür. Bunun ilki şerhlerin genel olarak hem muhteva hem de metin açısından hadisleri anlama ve izah etme çabası, ikincisi de şarihlerin kendi iç dünyası veya çevresinin etkisiyle oluşan birtakım özel sebeplerdir. Dolayısıyla şerhlerin yazılma ihtiyacını tamamen bir anlama çabasının sonucu olarak görmemek gerekir. Bizce en önemli sebebi bu olmakla beraber, şerhlerin yazılmasına etki eden; şarihin müntesibi olduğu mezhebini savunma ihtiyacı, şerh ettiği esere hizmet etme arzusu ve eğitim-öğretim faaliyetlerine yardımcı olma gibi başka nedenlerin de var olduğu söylenebilir. Makalede şerhlerin ele aldığı metni anlama ihtiyacı dışındaki muhtemel yazılma sebepleri ele alınmaya çalışılacaktır.
{"title":"Klasik Dönem Hadis Şerhlerinin Yazılma Sebepleri","authors":"Sezgin Misir","doi":"10.29000/rumelide.1433025","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1433025","url":null,"abstract":"İslam dininin temel kaynaklarından biri sayılan hadislerin tedvin ve tasnifiyle oluşan hadis külliyatının pratikte daha iyi anlaşılması için hadis alimleri birtakım çabalar içine girmişlerdir. Bu çabaların en yoğun şekilde tezahürü şerhlerde görülür. İslam’ın geniş coğrafyalara yayılması ve her bölgenin hadisleri anlamaya yönelik farklı yaklaşımları, şerhlerin yazım sebeplerini tam olarak belirlemeyi zorlaştırmaktadır. Bununla birlikte hadisle meşgul olan şarihleri şerh yazmaya iten bazı ortak nedenlerden bahsetmek mümkündür. Hiç kuşkusuz şerh yazma faaliyeti bir entelektüel çabanın sonucudur. Fakat hadisleri anlama faaliyeti olarak ortaya konulan bu çabayı sadece entelektüel bir gayrete hasretmek daraltıcı bir yaklaşım olacaktır. Bu minvalde şerhlerin yazılma sebeplerini iki ana başlığa ayırmak mümkündür. Bunun ilki şerhlerin genel olarak hem muhteva hem de metin açısından hadisleri anlama ve izah etme çabası, ikincisi de şarihlerin kendi iç dünyası veya çevresinin etkisiyle oluşan birtakım özel sebeplerdir. Dolayısıyla şerhlerin yazılma ihtiyacını tamamen bir anlama çabasının sonucu olarak görmemek gerekir. Bizce en önemli sebebi bu olmakla beraber, şerhlerin yazılmasına etki eden; şarihin müntesibi olduğu mezhebini savunma ihtiyacı, şerh ettiği esere hizmet etme arzusu ve eğitim-öğretim faaliyetlerine yardımcı olma gibi başka nedenlerin de var olduğu söylenebilir. Makalede şerhlerin ele aldığı metni anlama ihtiyacı dışındaki muhtemel yazılma sebepleri ele alınmaya çalışılacaktır.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":"54 4","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139855947","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-02-02DOI: 10.29000/rumelide.1430928
Alper Raif İpek
15. yüzyılda Johannes Gutenberg'in yazı basmak için hareketli hurufat sistemini ve presini geliştirmesini 18. yüzyılda Alois Senefelder’in daha kolay ve ucuz baskı yapma ihtiyacından geliştirdiği litografi tekniği takip eder. Çok renkli ve görsel baskı yapabilmenin bu yeni yolu ofset baskı matbaacılığının temelini oluşturmuştur. Baskıöncesi, baskı ve baskısonrası için birçok sistem geliştirilmiş ve yerlerini yenilerine bırakmıştır. Vazgeçilen sistemler özgün baskı yapanlarca sanatsal üretim için sahiplenilmiştir. Bu çeşit sahiplenilmeye örnek olan ofset prova baskı makinaları sınırlı ve değerli özgün baskıda litografi taşı veya matbaa kalıbıyla oldukça çok kullanılmaktadırlar. Nitel araştırma yöntemlerinden faydalanılan bu çalışmanın amacı ofset prova baskı makinası ile çalışan güncel birçok sanatçının ve sanat ortamının özgün baskı alanındaki çıktılarını araştırarak geçmişten günümüze alan ile ilgili bir inceleme yapmaktır. Tarihsel süreç içerisinde litografi baskının dönüşümü ve ofset prova baskı makinası ile özgün baskı alanında üretim yapan birçok atölye incelenmiş, konuya dair literatür araştırması yapılarak sürecin karşılaştırılması ile bir değerlendirme ortaya çıkarılmıştır.
{"title":"ÖZGÜN BASKIDA OFSET PROVA BASKI MAKİNALARININ KULLANIMI","authors":"Alper Raif İpek","doi":"10.29000/rumelide.1430928","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1430928","url":null,"abstract":"15. yüzyılda Johannes Gutenberg'in yazı basmak için hareketli hurufat sistemini ve presini geliştirmesini 18. yüzyılda Alois Senefelder’in daha kolay ve ucuz baskı yapma ihtiyacından geliştirdiği litografi tekniği takip eder. Çok renkli ve görsel baskı yapabilmenin bu yeni yolu ofset baskı matbaacılığının temelini oluşturmuştur. Baskıöncesi, baskı ve baskısonrası için birçok sistem geliştirilmiş ve yerlerini yenilerine bırakmıştır. Vazgeçilen sistemler özgün baskı yapanlarca sanatsal üretim için sahiplenilmiştir. Bu çeşit sahiplenilmeye örnek olan ofset prova baskı makinaları sınırlı ve değerli özgün baskıda litografi taşı veya matbaa kalıbıyla oldukça çok kullanılmaktadırlar. Nitel araştırma yöntemlerinden faydalanılan bu çalışmanın amacı ofset prova baskı makinası ile çalışan güncel birçok sanatçının ve sanat ortamının özgün baskı alanındaki çıktılarını araştırarak geçmişten günümüze alan ile ilgili bir inceleme yapmaktır. Tarihsel süreç içerisinde litografi baskının dönüşümü ve ofset prova baskı makinası ile özgün baskı alanında üretim yapan birçok atölye incelenmiş, konuya dair literatür araştırması yapılarak sürecin karşılaştırılması ile bir değerlendirme ortaya çıkarılmıştır.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":"109 6","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139810204","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-02-02DOI: 10.29000/rumelide.1430928
Alper Raif İpek
15. yüzyılda Johannes Gutenberg'in yazı basmak için hareketli hurufat sistemini ve presini geliştirmesini 18. yüzyılda Alois Senefelder’in daha kolay ve ucuz baskı yapma ihtiyacından geliştirdiği litografi tekniği takip eder. Çok renkli ve görsel baskı yapabilmenin bu yeni yolu ofset baskı matbaacılığının temelini oluşturmuştur. Baskıöncesi, baskı ve baskısonrası için birçok sistem geliştirilmiş ve yerlerini yenilerine bırakmıştır. Vazgeçilen sistemler özgün baskı yapanlarca sanatsal üretim için sahiplenilmiştir. Bu çeşit sahiplenilmeye örnek olan ofset prova baskı makinaları sınırlı ve değerli özgün baskıda litografi taşı veya matbaa kalıbıyla oldukça çok kullanılmaktadırlar. Nitel araştırma yöntemlerinden faydalanılan bu çalışmanın amacı ofset prova baskı makinası ile çalışan güncel birçok sanatçının ve sanat ortamının özgün baskı alanındaki çıktılarını araştırarak geçmişten günümüze alan ile ilgili bir inceleme yapmaktır. Tarihsel süreç içerisinde litografi baskının dönüşümü ve ofset prova baskı makinası ile özgün baskı alanında üretim yapan birçok atölye incelenmiş, konuya dair literatür araştırması yapılarak sürecin karşılaştırılması ile bir değerlendirme ortaya çıkarılmıştır.
{"title":"ÖZGÜN BASKIDA OFSET PROVA BASKI MAKİNALARININ KULLANIMI","authors":"Alper Raif İpek","doi":"10.29000/rumelide.1430928","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1430928","url":null,"abstract":"15. yüzyılda Johannes Gutenberg'in yazı basmak için hareketli hurufat sistemini ve presini geliştirmesini 18. yüzyılda Alois Senefelder’in daha kolay ve ucuz baskı yapma ihtiyacından geliştirdiği litografi tekniği takip eder. Çok renkli ve görsel baskı yapabilmenin bu yeni yolu ofset baskı matbaacılığının temelini oluşturmuştur. Baskıöncesi, baskı ve baskısonrası için birçok sistem geliştirilmiş ve yerlerini yenilerine bırakmıştır. Vazgeçilen sistemler özgün baskı yapanlarca sanatsal üretim için sahiplenilmiştir. Bu çeşit sahiplenilmeye örnek olan ofset prova baskı makinaları sınırlı ve değerli özgün baskıda litografi taşı veya matbaa kalıbıyla oldukça çok kullanılmaktadırlar. Nitel araştırma yöntemlerinden faydalanılan bu çalışmanın amacı ofset prova baskı makinası ile çalışan güncel birçok sanatçının ve sanat ortamının özgün baskı alanındaki çıktılarını araştırarak geçmişten günümüze alan ile ilgili bir inceleme yapmaktır. Tarihsel süreç içerisinde litografi baskının dönüşümü ve ofset prova baskı makinası ile özgün baskı alanında üretim yapan birçok atölye incelenmiş, konuya dair literatür araştırması yapılarak sürecin karşılaştırılması ile bir değerlendirme ortaya çıkarılmıştır.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":"58 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139869900","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-17DOI: 10.29000/rumelide.1421585
Özlem GENCER ÇITAK
Das Ziel der sprachwissenschaftlichen Ausbildung in der Germanistik ist es, die Studierenden mit grundlegenden Themen der Sprachwissenschaft vertraut zu machen, wie z.B. Wesen, Bestandteile und Funktionen der Sprache, Geschichte der deutschen Sprache, Sprachwissenschaft und ihre Teilgebiete. Dabei geht es nicht nur um die Vermittlung von Fachwissen, sondern auch darum, das Interesse an der Linguistik zu wecken und die Studierenden für weitere linguistische Konzepte oder Fragestellungen zu sensibilisieren. Linguistik ist ein abstraktes und theoretisches Fach, das für Studierenden oft sehr kompliziert ist. Um den Lernprozess zu erleichtern, sollte die Vielfalt der Lehrmaterialien verbessert und visuelles Material in den Lehrprozess integriert werden. Aus diesem Grund geht die vorliegende Studie davon aus, dass Spielfilme in den sprachwissenschaftlichen Kursen eingesetzt werden können. Die Studie zielt darauf ab, die Einsatzmöglichkeiten von Spielfilmen im Linguistikunterricht zu analysieren, um sprachliche bzw. sprachwissenschaftliche Themen anhand von Filmlandschaften zu konkretisieren und das Interesse und die Lernbereitschaft der Studierenden zu erhöhen. Als Beispielfilm wird der Film Persischstunden von Vadim Perelman aus dem Jahr 2020 ausgewählt, da er viele Bezüge zu linguistischen Themen enthält. Dieser Film wird in der Studie mit der Methode der Inhaltsanalyse analysiert, um herauszufinden, welche sprachlichen bzw. linguistischen Themen in welchen Szenen und auf welche Weise diskutiert werden können.
{"title":"Einsatz von Filmen zur Vermittlung von sprachwissenschaftlichen Grundfragen: Mit einem Exkurs zum Film Persischstunden","authors":"Özlem GENCER ÇITAK","doi":"10.29000/rumelide.1421585","DOIUrl":"https://doi.org/10.29000/rumelide.1421585","url":null,"abstract":"Das Ziel der sprachwissenschaftlichen Ausbildung in der Germanistik ist es, die Studierenden mit grundlegenden Themen der Sprachwissenschaft vertraut zu machen, wie z.B. Wesen, Bestandteile und Funktionen der Sprache, Geschichte der deutschen Sprache, Sprachwissenschaft und ihre Teilgebiete. Dabei geht es nicht nur um die Vermittlung von Fachwissen, sondern auch darum, das Interesse an der Linguistik zu wecken und die Studierenden für weitere linguistische Konzepte oder Fragestellungen zu sensibilisieren. Linguistik ist ein abstraktes und theoretisches Fach, das für Studierenden oft sehr kompliziert ist. Um den Lernprozess zu erleichtern, sollte die Vielfalt der Lehrmaterialien verbessert und visuelles Material in den Lehrprozess integriert werden. Aus diesem Grund geht die vorliegende Studie davon aus, dass Spielfilme in den sprachwissenschaftlichen Kursen eingesetzt werden können. Die Studie zielt darauf ab, die Einsatzmöglichkeiten von Spielfilmen im Linguistikunterricht zu analysieren, um sprachliche bzw. sprachwissenschaftliche Themen anhand von Filmlandschaften zu konkretisieren und das Interesse und die Lernbereitschaft der Studierenden zu erhöhen. Als Beispielfilm wird der Film Persischstunden von Vadim Perelman aus dem Jahr 2020 ausgewählt, da er viele Bezüge zu linguistischen Themen enthält. Dieser Film wird in der Studie mit der Methode der Inhaltsanalyse analysiert, um herauszufinden, welche sprachlichen bzw. linguistischen Themen in welchen Szenen und auf welche Weise diskutiert werden können.","PeriodicalId":509346,"journal":{"name":"RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":" 564","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139617875","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：