Yasemin Hacanli, M. Andaç, Ezhar KORKMAZ ERSÖZ, M. Aydin, Reşat Di̇kme
Kardiyopulmoner Bypass’ ta Magnezyumun Önemi Öz Amaç: Magnezyum sülfat majör aritmilerin engellenmesinde kullanılan önemli bir elektrolittir. Potasyum desteğine cevabı artırmak ve atriyal fibrilasyonun oluşumunu engelleyebilmek için magnezyum desteği kalp cerrahisinde genellikle tercih edilen bir uygulamadır. Bu çalışmamızda, kardiyopulmoner bypass ameliyatı geçiren hastalarda postoperatif aritmiler üzerine magnezyumun etkisi araştırıldı. Materyal ve Metod: Kardiyopulmoner bypass cerrahisi uygulanan otuz hasta çalışmaya dahil edildi ve rastgele iki gruba ayrıldı. Çalışma grubundaki hastaların (n=15) prime solüsyonu içerisine 10 cc magnezyum sülfat eklendi. Kontrol grubundaki hastaların (n=15) prime solüsyonu içerisine ise 5 cc magnezyum sülfat ilave edildi. Magnezyum sülfat uygulanmadan önce preoperatif dönemde, prime solüsyonuna magnezyum sülfat eklendikten sonra intraoperatif dönemde ve postoperatif ilk 4 saat içerisinde kan örnekleri alındı. Bulgular: Hastaların demografik verilerinde çalışma ve kontrol grubu arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. (p>0,05). Gruplar postoperatif dönemde atriyal fibrilasyon açısından karşılaştırıldığında, çalışma grubunda atriyal fibrilasyon dahil majör aritmi izlenmedi (P>0,05). Kontrol grubundaki hastaların %33,3'ünde atriyal fibrilasyon görüldü (P<0,05) ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Sonuç: Benzer demografik verileri olan ve kardiyopulmoner bypass ameliyatı olacak hastalarda, kardiyopulmoner bypass uygulamalarında uygulanan ve prime solüsyonuna eklenen magnezyum sülfat değerlerinin arttırılması ve hastaya daha yüksek doz verilmesinin postoperatif atriyal fibrilasyon ve aritmiler üzerine etkili olduğunu düşünmekteyiz. Importance of Magnesium During Cardiopulmonary Bypass Operation Abstract Background: Magnesium sulfate is an important electrolyte used in the prevention of major arrhythmias. Magnesium supplementation is generally preferred in cardiac surgery in order to increase the response to potassium supplementation and to prevent the formation of atrial fibrillation. In this study, the effect of magnesium on postoperative arrhythmias in patients undergoing cardiopulmonary bypass surgery was investigated. Materials and Methods: Thirty patients who underwent cardiopulmonary bypass surgery were included in the study and randomly divided into two groups. 10 cc magnesium sulfate was added to the prime solution of the patients in the study group (n=15). 5 cc magnesium sulfate was added to the prime solution of the patients in the control group (n=15). Blood samples were taken preoperatively before the application of magnesium sulfate, intraoperatively after adding magnesium sulfate to the prime solution, and within the first 4 hours postoperatively. Results: The difference between the study and control groups in the demographic data of the patients was not found to be statistically significant. (p>0.05). When the groups were compared in terms of atrial fibrillation in the postoperat
{"title":"Kardiyopulmoner Bypass’ ta Magnezyumun Önemi","authors":"Yasemin Hacanli, M. Andaç, Ezhar KORKMAZ ERSÖZ, M. Aydin, Reşat Di̇kme","doi":"10.35440/hutfd.1253109","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1253109","url":null,"abstract":"Kardiyopulmoner Bypass’ ta Magnezyumun Önemi\u0000Öz\u0000Amaç: Magnezyum sülfat majör aritmilerin engellenmesinde kullanılan önemli bir elektrolittir. Potasyum desteğine cevabı artırmak ve atriyal fibrilasyonun oluşumunu engelleyebilmek için magnezyum desteği kalp cerrahisinde genellikle tercih edilen bir uygulamadır. Bu çalışmamızda, kardiyopulmoner bypass ameliyatı geçiren hastalarda postoperatif aritmiler üzerine magnezyumun etkisi araştırıldı.\u0000Materyal ve Metod: Kardiyopulmoner bypass cerrahisi uygulanan otuz hasta çalışmaya dahil edildi ve rastgele iki gruba ayrıldı. Çalışma grubundaki hastaların (n=15) prime solüsyonu içerisine 10 cc magnezyum sülfat eklendi. Kontrol grubundaki hastaların (n=15) prime solüsyonu içerisine ise 5 cc magnezyum sülfat ilave edildi. Magnezyum sülfat uygulanmadan önce preoperatif dönemde, prime solüsyonuna magnezyum sülfat eklendikten sonra intraoperatif dönemde ve postoperatif ilk 4 saat içerisinde kan örnekleri alındı. \u0000Bulgular: Hastaların demografik verilerinde çalışma ve kontrol grubu arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. (p>0,05). Gruplar postoperatif dönemde atriyal fibrilasyon açısından karşılaştırıldığında, çalışma grubunda atriyal fibrilasyon dahil majör aritmi izlenmedi (P>0,05). Kontrol grubundaki hastaların %33,3'ünde atriyal fibrilasyon görüldü (P<0,05) ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu.\u0000Sonuç: Benzer demografik verileri olan ve kardiyopulmoner bypass ameliyatı olacak hastalarda, kardiyopulmoner bypass uygulamalarında uygulanan ve prime solüsyonuna eklenen magnezyum sülfat değerlerinin arttırılması ve hastaya daha yüksek doz verilmesinin postoperatif atriyal fibrilasyon ve aritmiler üzerine etkili olduğunu düşünmekteyiz. \u0000\u0000Importance of Magnesium During Cardiopulmonary Bypass Operation\u0000Abstract\u0000Background: Magnesium sulfate is an important electrolyte used in the prevention of major arrhythmias. Magnesium supplementation is generally preferred in cardiac surgery in order to increase the response to potassium supplementation and to prevent the formation of atrial fibrillation. In this study, the effect of magnesium on postoperative arrhythmias in patients undergoing cardiopulmonary bypass surgery was investigated.\u0000Materials and Methods: Thirty patients who underwent cardiopulmonary bypass surgery were included in the study and randomly divided into two groups. 10 cc magnesium sulfate was added to the prime solution of the patients in the study group (n=15). 5 cc magnesium sulfate was added to the prime solution of the patients in the control group (n=15). Blood samples were taken preoperatively before the application of magnesium sulfate, intraoperatively after adding magnesium sulfate to the prime solution, and within the first 4 hours postoperatively.\u0000Results: The difference between the study and control groups in the demographic data of the patients was not found to be statistically significant. (p>0.05). When the groups were compared in terms of atrial fibrillation in the postoperat","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"7 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129904302","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
D. Suluhan, Nevin İnan Yurdagül, D. Yildiz, Fadik Çökelek, E. S. Seyhanli
Objective: Neonatal nurses have a main role which include promote and facilitate breastfeeding in in the Neonatal Intensive Care Unit (NICU). This study was conducted to determine the practices and attitudes of nurses towards breastfeeding support, which has critical importance in breastfeeding for newborns hospitalized in NICU during the Covid-19 pandemics. Material and method: The study was a cross-sectional descriptive survey design conducted with 252 nurses who were members of the Neonatology Nurses Society. The Data Collection Form, Survey Questionnaire, and the Iowa Infant Feeding Attitude Scale (IIFAS) were used for data collection. Results: The IIFAS median score of the participants was 70.0 (IQR=9.0). Statistically differences in the IIFAS scores were found according to age (χ2=11.703, p=0.008), education status in nursing (χ2=9.257; p=0.01), and status of attending to international scientific meetings (Z=-2.360; p=0.018). Participants who were age between 26-30 years (n=76, 30.2%), had post-education degree in nursing (n=32, 12.7%), and attended to international scientific meetings (n=47, 18.6) had higher positive attitudes of breastfeeding. The nurses (n=126, 50%) stated that it was difficult to reach mothers in terms of breastfeeding for newborns, and 61.8% of them (n=156) stated that they had difficulty initiating the mother-baby attachment process in the NICU. Conclusions: Although the attitudes of NICU nurses towards breast milk and breastfeeding were at a moderate level in our study, they struggled to support and maintain the lactation and they implemented to a number of supportive feeding practice in NICUs.
{"title":"The Attitudes and Practices Among Neonatal Nurses Regarding Breastfeeding Support in The Neonatal Intensive Care Unit During Covid-19","authors":"D. Suluhan, Nevin İnan Yurdagül, D. Yildiz, Fadik Çökelek, E. S. Seyhanli","doi":"10.35440/hutfd.1201220","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1201220","url":null,"abstract":"Objective: Neonatal nurses have a main role which include promote and facilitate breastfeeding in in the Neonatal Intensive Care Unit (NICU). This study was conducted to determine the practices and attitudes of nurses towards breastfeeding support, which has critical importance in breastfeeding for newborns hospitalized in NICU during the Covid-19 pandemics. \u0000Material and method: The study was a cross-sectional descriptive survey design conducted with 252 nurses who were members of the Neonatology Nurses Society. The Data Collection Form, Survey Questionnaire, and the Iowa Infant Feeding Attitude Scale (IIFAS) were used for data collection.\u0000Results: The IIFAS median score of the participants was 70.0 (IQR=9.0). Statistically differences in the IIFAS scores were found according to age (χ2=11.703, p=0.008), education status in nursing (χ2=9.257; p=0.01), and status of attending to international scientific meetings (Z=-2.360; p=0.018). Participants who were age between 26-30 years (n=76, 30.2%), had post-education degree in nursing (n=32, 12.7%), and attended to international scientific meetings (n=47, 18.6) had higher positive attitudes of breastfeeding. The nurses (n=126, 50%) stated that it was difficult to reach mothers in terms of breastfeeding for newborns, and 61.8% of them (n=156) stated that they had difficulty initiating the mother-baby attachment process in the NICU.\u0000Conclusions: Although the attitudes of NICU nurses towards breast milk and breastfeeding were at a moderate level in our study, they struggled to support and maintain the lactation and they implemented to a number of supportive feeding practice in NICUs.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"59 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116948622","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Akut koroner sendromlar (AKS), ST elevasyonlu miyokard enfarktüsü (STEMİ), ST elevasyonsuz miyokard enfarktüsü (NSTEMİ) ve unstabil anjina pektoris (USAP)’ ten oluşan akut damar tıkanıklıkları ile seyreden hastalık grubudur. Bu yazımızda koroner anjiyografi yapılan hastalarda AKS türleri ile çoklu damar hastalığı arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Materyal ve metod: Temmuz 2019 ile Eylül 2022 tarihleri arasında AKS tanısı ile koroner anjiyografi yapılan 2048 hasta çalışmaya alındı. Hastaların epikrizlerinin yanında demografik özellikleri, lipit profili ve anjiyografi raporları incelendi. STEMİ, NSTEMİ ve USAP şeklinde 3 grup oluşturularak lipit profilleri ile darlık-tıkanıklık olan damar sayıları kaydedildi. Bulgular: 522(%25.4) STEMİ, 1116(%54.5) NSTEMİ ve 410(%24.1) USAP çalışmaya alındı. STEMİ grubu, NSTEMİ ve USAP grubuna göre daha gençti (sırasıyla p<0.001 ve p:0.043), sigara içme oranı daha yüksekti (sırasıyla p:0.043 ve p:0.027), daha yüksek LDL-K kolesterol değerlerine sahipti (sırasıyla p:0.040 ve p<0.001). Üç ve üzeri damar hastalığı NSTEMİ ve USAP gruplarına kıyasla en yüksek STEMİ grubunda saptandı (hepsi için p<0.001). LDL-K ve HbA1c değeri ile koroner tıkanıklık-darlık olan damar sayısı arasında zayıf ama pozitif anlamlı bir ilişki mevcuttu (sırasıyla r:0.163, p<0.001; r:0.349, p<0.001); HDL-K ile de negatif bir ilişki mevcuttu (r:-0.111, p:0.001). Sonuç: STEMİ ile gelen AKS hastalarında çoklu damar hastalığının daha fazla olduğu saptandı.
{"title":"Akut Koroner Sendrom ile Başvuran Hastalarda Çoklu Damar Hastalığı Oranlarının Akut Koroner Sendrom Alt Tiplerine Göre Karşılaştırılması","authors":"Veysel Tosun, Halil Fedai̇","doi":"10.35440/hutfd.1204384","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1204384","url":null,"abstract":"Amaç: Akut koroner sendromlar (AKS), ST elevasyonlu miyokard enfarktüsü (STEMİ), ST elevasyonsuz miyokard enfarktüsü (NSTEMİ) ve unstabil anjina pektoris (USAP)’ ten oluşan akut damar tıkanıklıkları ile seyreden hastalık grubudur. Bu yazımızda koroner anjiyografi yapılan hastalarda AKS türleri ile çoklu damar hastalığı arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık.\u0000Materyal ve metod: Temmuz 2019 ile Eylül 2022 tarihleri arasında AKS tanısı ile koroner anjiyografi yapılan 2048 hasta çalışmaya alındı. Hastaların epikrizlerinin yanında demografik özellikleri, lipit profili ve anjiyografi raporları incelendi. STEMİ, NSTEMİ ve USAP şeklinde 3 grup oluşturularak lipit profilleri ile darlık-tıkanıklık olan damar sayıları kaydedildi.\u0000Bulgular: 522(%25.4) STEMİ, 1116(%54.5) NSTEMİ ve 410(%24.1) USAP çalışmaya alındı. STEMİ grubu, NSTEMİ ve USAP grubuna göre daha gençti (sırasıyla p<0.001 ve p:0.043), sigara içme oranı daha yüksekti (sırasıyla p:0.043 ve p:0.027), daha yüksek LDL-K kolesterol değerlerine sahipti (sırasıyla p:0.040 ve p<0.001). Üç ve üzeri damar hastalığı NSTEMİ ve USAP gruplarına kıyasla en yüksek STEMİ grubunda saptandı (hepsi için p<0.001). LDL-K ve HbA1c değeri ile koroner tıkanıklık-darlık olan damar sayısı arasında zayıf ama pozitif anlamlı bir ilişki mevcuttu (sırasıyla r:0.163, p<0.001; r:0.349, p<0.001); HDL-K ile de negatif bir ilişki mevcuttu (r:-0.111, p:0.001).\u0000Sonuç: STEMİ ile gelen AKS hastalarında çoklu damar hastalığının daha fazla olduğu saptandı.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"8 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133049386","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Giriş: Zehirlenme olguları çocukluk çağında ciddi mortaliteye neden olduğundan hasta çocuğun yönetimi tüm ülkelerde öncelikli ve özellikli bir yere sahiptir. Amaç: Zehirlenme olgularının yaş dağılımı, etken çeşitliliğinin yanı sıra hangi yaş gruplarında ne tür zehirlenmenin ağırlıklı olduğu, buna bağlı olarak adolesan dönemde zehirlenme olgularında intihar sıklığı incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2016-2019 tarihleri arasında, üç yıl içerisinde hastanemiz çocuk yoğun bakım ünitesinde akut zehirlenme nedeniyle takip edilen hastalar geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Yoğun bakıma yatırılan 468 zehirlenme olgusunun 259’u kız (%55,3), 209 ‘u erkek (%44,7) olarak izlenmiştir. En sık 1-3 yaşta 183 (%39,1) ve tamamının kazara olduğu, en az 9-12 yaşta 14 (%3,0) olgular izlendi. Öz kıyım amaçlı zehirlenmelerde 109(%96,4) hasta >13 yaş, 4(%3,5) hasta 12 yaşta izlendi ve bu 113 hastanın 83’ü (%73,4) kız, 30’u (%26,6) erkek olarak izlendi. Öz kıyım amaçlı zehirlenme vakalarının kız hastalarda daha çok olduğu izlendi. Alınan ilaçlar gruplarına sınıflandırıldığında, parasetamol ile birlikte nonsteroid antienflamatuvarlar ve diğer antipiretiklerin 115 (%20,6) en çok alındığı izlendi. Yoğun bakım takiplerinde mortalite izlenmemiştir. Sonuç: Zehirlenme olgularının yaşları incelendiğinde en sık 3 yaş altı grubun olduğundan zehirlenmeye neden olabilecek ilaç ve kimyasal maddelerin yeterince güvenilir ortamlarda saklanmadığı izlenmiştir. Öz kıyım nedeniyle zehirlenmelerin kız çocuklarında fazla görülmesi, kız çocuklarının aile, okul ve toplumsal olaylar gibi etkenlerden daha fazla etkilendiklerini göstermektedir.
{"title":"Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Zehirlenme Olgularında Tek Merkez Deneyimi","authors":"M. Talay, Murat Kangin","doi":"10.35440/hutfd.1124025","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1124025","url":null,"abstract":"Giriş: Zehirlenme olguları çocukluk çağında ciddi mortaliteye neden olduğundan hasta çocuğun yönetimi tüm ülkelerde öncelikli ve özellikli bir yere sahiptir.\u0000Amaç: Zehirlenme olgularının yaş dağılımı, etken çeşitliliğinin yanı sıra hangi yaş gruplarında ne tür zehirlenmenin ağırlıklı olduğu, buna bağlı olarak adolesan dönemde zehirlenme olgularında intihar sıklığı incelenmiştir. \u0000Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2016-2019 tarihleri arasında, üç yıl içerisinde hastanemiz çocuk yoğun bakım ünitesinde akut zehirlenme nedeniyle takip edilen hastalar geriye dönük olarak incelendi. \u0000Bulgular: Yoğun bakıma yatırılan 468 zehirlenme olgusunun 259’u kız (%55,3), 209 ‘u erkek (%44,7) olarak izlenmiştir. En sık 1-3 yaşta 183 (%39,1) ve tamamının kazara olduğu, en az 9-12 yaşta 14 (%3,0) olgular izlendi. Öz kıyım amaçlı zehirlenmelerde 109(%96,4) hasta >13 yaş, 4(%3,5) hasta 12 yaşta izlendi ve bu 113 hastanın 83’ü (%73,4) kız, 30’u (%26,6) erkek olarak izlendi. Öz kıyım amaçlı zehirlenme vakalarının kız hastalarda daha çok olduğu izlendi. Alınan ilaçlar gruplarına sınıflandırıldığında, parasetamol ile birlikte nonsteroid antienflamatuvarlar ve diğer antipiretiklerin 115 (%20,6) en çok alındığı izlendi. Yoğun bakım takiplerinde mortalite izlenmemiştir. \u0000Sonuç: Zehirlenme olgularının yaşları incelendiğinde en sık 3 yaş altı grubun olduğundan zehirlenmeye neden olabilecek ilaç ve kimyasal maddelerin yeterince güvenilir ortamlarda saklanmadığı izlenmiştir. Öz kıyım nedeniyle zehirlenmelerin kız çocuklarında fazla görülmesi, kız çocuklarının aile, okul ve toplumsal olaylar gibi etkenlerden daha fazla etkilendiklerini göstermektedir.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"32 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114631517","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: Pilonidal sinus (Ps) is an infectious disease characterized by pain, swelling, redness and discharge. Minimally invasive interventions that allow the patient to return to daily life more easily. In this study, it was aimed to compare the surgical excision and primary suturing, liquid phenol application and laser application in Ps treatment. Materials and methods: The files of 358 patients diagnosed with Ps and operated in the years 2019-2022 were retrospectively evaluated. The patients were divided into 3 groups. Group 1 consisted of 125 patients who underwent surgical excision and primary suturing in 2019, group 2 of 194 patients who underwent liquid phenol in 2020-2021, and group 3 of 39 patients who underwent laser in 2022. The patients were evaluated at the postoperative 7th day, 1st month and 3rd month outpatient policlinic control. Results: A significant correlation was found between the groups and the development of infection (p<0.05). Infection was detected in 30.4% of those in group 1, 15.5% of those in group 2 and 10.3% of those in group 3. Recurrence was detected in 25 (20%) of 125 patients in group 1, 24 (12.2%) of 194 patients in group 2, and 3 (7.7%) of 39 patients in group 3. There was no statistically significant relationship between the groups and recurrence (p>0.05). Recurrence was seen in 14 (36.8%) of 38 patients in group 1, 18 (60%) of 30 patients in group 2, and 2 (50%) of 4 patients in group 3. A significant correlation was found between infection and recurrence (p<0.05). Recurrence is positive in 6.3% of infection-negative patients and 47.2% of infection-positive patients. Conclusion: Rapid recovery, short operative time, low complication and recurrence rates have increased the tendency for minimally invasive methods. The presence of infection may cause recurrence regardless of the method. Postoperative infection follow-up of patients is important to reduce recurrence rates.
{"title":"Comparison of 3 Different Techniques in the Treatment of Pilonidal Sinus","authors":"Ali İhsan Anadolulu, Gonca Gercel","doi":"10.35440/hutfd.1255295","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1255295","url":null,"abstract":"Aim: Pilonidal sinus (Ps) is an infectious disease characterized by pain, swelling, redness and discharge. Minimally invasive interventions that allow the patient to return to daily life more easily. In this study, it was aimed to compare the surgical excision and primary suturing, liquid phenol application and laser application in Ps treatment.\u0000Materials and methods: The files of 358 patients diagnosed with Ps and operated in the years 2019-2022 were retrospectively evaluated. The patients were divided into 3 groups. Group 1 consisted of 125 patients who underwent surgical excision and primary suturing in 2019, group 2 of 194 patients who underwent liquid phenol in 2020-2021, and group 3 of 39 patients who underwent laser in 2022. The patients were evaluated at the postoperative 7th day, 1st month and 3rd month outpatient policlinic control.\u0000Results: A significant correlation was found between the groups and the development of infection (p<0.05). Infection was detected in 30.4% of those in group 1, 15.5% of those in group 2 and 10.3% of those in group 3. Recurrence was detected in 25 (20%) of 125 patients in group 1, 24 (12.2%) of 194 patients in group 2, and 3 (7.7%) of 39 patients in group 3. There was no statistically significant relationship between the groups and recurrence (p>0.05). Recurrence was seen in 14 (36.8%) of 38 patients in group 1, 18 (60%) of 30 patients in group 2, and 2 (50%) of 4 patients in group 3. A significant correlation was found between infection and recurrence (p<0.05). Recurrence is positive in 6.3% of infection-negative patients and 47.2% of infection-positive patients.\u0000Conclusion: Rapid recovery, short operative time, low complication and recurrence rates have increased the tendency for minimally invasive methods. The presence of infection may cause recurrence regardless of the method. Postoperative infection follow-up of patients is important to reduce recurrence rates.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"453 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129779202","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Yusuf Ziya Kizildemi̇r, S. Sak, I. Koyuncu, H. Uyanıkoğlu, M. Barut, M. Sak
ÖZET Serum ve Foliküler Sıvıdaki Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin ve L-Arginin Değerlerinin Icsı+Et ve Gebelik Sonuçları ile İlişkisi Amaç: Bu çalışmada, serumda ve oosit toplanması sırasında elde edilen folikül sıvısında Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin ve L-Arginin değerlerinin oosit maturasyonu, fertilizasyon ve gebelik sonuçları üzerine etkilerini değerlendirmeyi, ayrıca eş zamanlı olarak serum ve foliküler sıvıdaki seviyeler ve diğer parametreler arasındaki korelasyonun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu değerlendirmede önemli sonuçlar elde edilir ise, yardımcı üreme teknolojisinin başarısını öngören uygun fiyatlı ve kolay erişilebilir bir test bulunacak, sağlıklı bir gebelikle sonuçlanan tedavi başarı oranları artacaktır. Gereç ve Yöntem: Ekim 2021 - Ekim 2022 tarihleri arasında kliniğimizde IVF protokolüne alınan 60 hastanın Gün-3 ile OPU günü alınan serumlarında ve toplanan folliküler sıvılarında Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin ve L-Arginin değerleri çalışıldı. Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin ve L-Arginin seviyelerinin oosit maturasyonu, fertilizasyon ve gebelik sonuçları ile ilişkisi istatiksel olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Matür oosit ve fertilize olan oosit sayıları ile serumdan ve folikülden bakılan Koenzim Q10, Myoinositol, Asta ksantin ve L-arginin değerleri arasında korelasyon saptanmamıştır( p<0.05). Toplam gonadotropin dozları ile toplanan oosit, matür oosit ve fertilize oosit sayıları arasında negatif koralasyon izlenmiştir ( p<0.05). Folliküler fazın 3. Günü alınan serumda, oosit toplama günü serumda ve folikülden bakılan Koenzim Q1O, Myoinositol ve L-arginin değerleri gebe kalan ve gebe kalmayanlar arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır ( p<0.05). Folliküler fazın 3. Günü serumda bakılan Asta ksantin değeri ≤ 0,3035 olduğunda gebelik olasılığı daha yüksek bulunmuştur. Folliküler fazın 3. Günü alınan serumda, oosit toplama günü serumda ve folikülden bakılan Koenzim Q1O, Asta ksantin ve L-arginin değerlerinde klinik gebelik ve biyokimyasal gebelik geçirenler arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır ( p<0.05). Oosit toplama günü serumda bakılan Myoinositol değeri ≥ 1,6555 olduğunda biyokimyasal gebelik olasılığı daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Araştırma hipotezimizin daha güçlü sonuçları için daha geniş hasta popülasyonları ile çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler: Folikül sıvısı, Serum, İnfertilite, İVF, Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin, L-Arginin
ABSTRACTRelation of Coenzyme Q10, Myoinositol, Asta Xanthine and L-Arginine Values in Serum and Follicular Fluid with Icsı+Et and Pregnancy OutcomesObjective：本研究旨在评估卵母细胞采集过程中获得的血清和卵泡液中辅酶Q10、肌醇、黄嘌呤和精氨酸水平对卵母细胞成熟、受精和妊娠结果的影响，并同时评估血清和卵泡液水平与其他参数之间的相关性。如果这项评估取得了重大成果，就能提供一种负担得起且易于获得的预测辅助生殖技术成功与否的检测方法，从而提高健康妊娠的治疗成功率：对2021年10月至2022年10月期间在本诊所接受试管婴儿治疗的60名患者在第3天和OPU采集的血清和卵泡液中的辅酶Q10、肌醇、黄嘌呤和精氨酸值进行了研究。对辅酶Q10、肌醇、黄嘌呤和精氨酸水平与卵母细胞成熟、受精和妊娠结果的关系进行了统计评估：成熟卵母细胞数和受精卵母细胞数与血清和卵泡中辅酶Q10、肌醇、黄嘌呤和精氨酸的水平无相关性（P<0.05）。促性腺激素总剂量与收集的卵母细胞数、成熟卵母细胞数和受精卵数呈负相关（p<0.05）。卵泡期第 3 天采集的血清中辅酶 Q1O、肌醇和 L-精氨酸的含量、卵母细胞采集当天血清中的含量以及卵泡中的含量在妊娠妇女和非妊娠妇女之间没有显著差异（P<0.05）。当卵泡期第三天 Asta 黄嘌呤值≤ 0.3035 时，怀孕的概率较高。卵泡期第 3 天血清中的辅酶 Q1O、Asta 黄嘌呤和 L-精氨酸值、卵母细胞采集日血清中的辅酶 Q1O 和 L-精氨酸值以及卵泡中的辅酶 Q1O 和 L-精氨酸值在临床妊娠者和生化妊娠者之间无显著差异（P<0.05）。当采集卵母细胞当天血清中肌醇值≥1.6555时，生化妊娠的概率较高：结论：需要对更大的患者群体进行研究，才能更有力地证明我们的研究假设：卵泡液 血清 不孕不育 试管婴儿 辅酶Q10 肌醇 黄嘌呤 精氨酸
{"title":"The Relationship of Coenzyme Q10, Myo Inositol, Astaxanthin and L-Arginine Values in Serum and Follicular Fluid with Icsi+Et and Pregnancy Outcomes","authors":"Yusuf Ziya Kizildemi̇r, S. Sak, I. Koyuncu, H. Uyanıkoğlu, M. Barut, M. Sak","doi":"10.35440/hutfd.1255531","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1255531","url":null,"abstract":"ÖZET\u0000\u0000Serum ve Foliküler Sıvıdaki Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin ve L-Arginin\u0000Değerlerinin Icsı+Et ve Gebelik Sonuçları ile İlişkisi\u0000\u0000\u0000Amaç: Bu çalışmada, serumda ve oosit toplanması sırasında elde edilen folikül sıvısında Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin ve L-Arginin değerlerinin oosit maturasyonu, fertilizasyon ve gebelik sonuçları üzerine etkilerini değerlendirmeyi, ayrıca eş zamanlı olarak serum ve foliküler sıvıdaki seviyeler ve diğer parametreler arasındaki korelasyonun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu değerlendirmede önemli sonuçlar elde edilir ise, yardımcı üreme teknolojisinin başarısını öngören uygun fiyatlı ve kolay erişilebilir bir test bulunacak, sağlıklı bir gebelikle sonuçlanan tedavi başarı oranları artacaktır.\u0000\u0000Gereç ve Yöntem: Ekim 2021 - Ekim 2022 tarihleri arasında kliniğimizde IVF protokolüne alınan 60 hastanın Gün-3 ile OPU günü alınan serumlarında ve toplanan folliküler sıvılarında Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin ve L-Arginin değerleri çalışıldı. Koenzim Q10, Myoinositol, Asta Ksantin ve L-Arginin seviyelerinin oosit maturasyonu, fertilizasyon ve gebelik sonuçları ile ilişkisi istatiksel olarak değerlendirilmiştir.\u0000\u0000Bulgular: Matür oosit ve fertilize olan oosit sayıları ile serumdan ve folikülden bakılan Koenzim Q10, Myoinositol, Asta ksantin ve L-arginin değerleri arasında korelasyon saptanmamıştır( p<0.05). Toplam gonadotropin dozları ile toplanan oosit, matür oosit ve fertilize oosit sayıları arasında negatif koralasyon izlenmiştir ( p<0.05). Folliküler fazın 3. Günü alınan serumda, oosit toplama günü serumda ve folikülden bakılan Koenzim Q1O, Myoinositol ve L-arginin değerleri gebe kalan ve gebe kalmayanlar arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır ( p<0.05). Folliküler fazın 3. Günü serumda bakılan Asta ksantin değeri ≤ 0,3035 olduğunda gebelik olasılığı daha yüksek bulunmuştur. Folliküler fazın 3. Günü alınan serumda, oosit toplama günü serumda ve folikülden bakılan Koenzim Q1O, Asta ksantin ve L-arginin değerlerinde klinik gebelik ve biyokimyasal gebelik geçirenler arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır ( p<0.05). Oosit toplama günü serumda bakılan Myoinositol değeri ≥ 1,6555 olduğunda biyokimyasal gebelik olasılığı daha yüksek bulunmuştur.\u0000\u0000Sonuç: Araştırma hipotezimizin daha güçlü sonuçları için daha geniş hasta popülasyonları\u0000ile çalışmalara ihtiyaç vardır.\u0000\u0000Anahtar kelimeler: Folikül sıvısı, Serum, İnfertilite, İVF, Koenzim Q10, Myoinositol, Asta\u0000Ksantin, L-Arginin","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130105847","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
D. Şener, Z. Sanli, Abdulaziz Abouhosa, Deniz Mukaddes Türet, U. Şeker
Background: The aim of this study is to evaluate the acute hemostatic effects of liquid and powder forms of AHA in severe bleeding model of rat renal vein. Materials and Methods: 10-12 weeks old, 24 male Wistar albino rats were randomly divided into three groups of eight animals each as the control, AHA liquid, AHA powder. The left renal artery and vein were revealed with a 3 cm vertical incision and the tip of the injector was used to puncture renal vein, causing bleeding. In all animals, regular gauze patch was pressed over the incised area for 10 seconds as soon as the bleeding began. Immediately after removing the sponge; physiological saline, AHA liquid and powder were applied with compress to injured site of relevant groups for 2 minutes, respectively. The time was recorded by chronometer and the area was checked after two minutes. Hemostasis that was not achieved after three applications was accepted as failure. Results: Cessation of the bleeding failed in all rats after three successive 2-minute physiological saline impregnated gauze applications in control group. Among AHA-treated groups, significant hemostasis efficacy was obtained from the liquid form than that of powder. Within first two minutes, bleeding in renal veins of five rats was controlled successfully in liquid group whereas powder group achieved hemostatic success in four rats. Conclusions: The vessel incision model in our study revealed fast-acting physical hemostatic properties of the liquid and powder formulations of AHA in the renal vein. This natural applicable product could be used to induce hemostasis in rat models of bleeding caused by various renal damages or trauma, and it could also prevent local bleeding in humans. More studies are needed to compare the efficacy of different formulations of the polysaccharide-based herbal product in various organs and surgical models.
{"title":"Hemostatic Efficacy of Algan Hemostatic Agent in Renal Vein Incision Model in Rats","authors":"D. Şener, Z. Sanli, Abdulaziz Abouhosa, Deniz Mukaddes Türet, U. Şeker","doi":"10.35440/hutfd.1187636","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1187636","url":null,"abstract":"Background: The aim of this study is to evaluate the acute hemostatic effects of liquid and powder forms of AHA in severe bleeding model of rat renal vein.\u0000Materials and Methods: 10-12 weeks old, 24 male Wistar albino rats were randomly divided into three groups of eight animals each as the control, AHA liquid, AHA powder. The left renal artery and vein were revealed with a 3 cm vertical incision and the tip of the injector was used to puncture renal vein, causing bleeding. In all animals, regular gauze patch was pressed over the incised area for 10 seconds as soon as the bleeding began. Immediately after removing the sponge; physiological saline, AHA liquid and powder were applied with compress to injured site of relevant groups for 2 minutes, respectively. The time was recorded by chronometer and the area was checked after two minutes. Hemostasis that was not achieved after three applications was accepted as failure.\u0000Results: Cessation of the bleeding failed in all rats after three successive 2-minute physiological saline impregnated gauze applications in control group. Among AHA-treated groups, significant hemostasis efficacy was obtained from the liquid form than that of powder. Within first two minutes, bleeding in renal veins of five rats was controlled successfully in liquid group whereas powder group achieved hemostatic success in four rats. \u0000Conclusions: The vessel incision model in our study revealed fast-acting physical hemostatic properties of the liquid and powder formulations of AHA in the renal vein. This natural applicable product could be used to induce hemostasis in rat models of bleeding caused by various renal damages or trauma, and it could also prevent local bleeding in humans. More studies are needed to compare the efficacy of different formulations of the polysaccharide-based herbal product in various organs and surgical models.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128932496","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Background: One of the most effective methods of early detection of testicular cancer is applying testicular self examination. This study was conducted to determine the testicular cancer health beliefs and testicular cancer early diagnosis behaviors of young adult male seasonal agricultural workers. Materials and Methods: The study was of descriptive type and its sample consisted of 300 individu-als. Data were collected using Champion's Health Belief Model Scale in Testicular Cancer Screening and descriptive information form. In the analysis of the data, t-test and chi-square test were per-formed in independent groups. Results: It was determined that 6.3% of the individuals did at least one testicular self-examination during their lifetime and the total mean score of the health belief model scale was 15.39 ± 4.62. Conclusions: It is seen that the rate of individuals doing testicular self-examination and their health beliefs are not at the preferred level. For this reason, awareness studies should be carried out on testicular cancer and its early diagnosis. Key Words: Testicular cancer, Testicular self-examination, Seasonal agricultural worker
{"title":"Evaluation of Health Beliefs and Testicular Cancer Early Detection Behaviours of Young Adult Males in Seasonal Agricultural Workers","authors":"Mehmet Ekrem Bozkurt, F. Ersin","doi":"10.35440/hutfd.1122222","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1122222","url":null,"abstract":"Background: One of the most effective methods of early detection of testicular cancer is applying testicular self examination. This study was conducted to determine the testicular cancer health beliefs and testicular cancer early diagnosis behaviors of young adult male seasonal agricultural workers.\u0000Materials and Methods: The study was of descriptive type and its sample consisted of 300 individu-als. Data were collected using Champion's Health Belief Model Scale in Testicular Cancer Screening and descriptive information form. In the analysis of the data, t-test and chi-square test were per-formed in independent groups.\u0000Results: It was determined that 6.3% of the individuals did at least one testicular self-examination during their lifetime and the total mean score of the health belief model scale was 15.39 ± 4.62.\u0000Conclusions: It is seen that the rate of individuals doing testicular self-examination and their health beliefs are not at the preferred level. For this reason, awareness studies should be carried out on testicular cancer and its early diagnosis.\u0000\u0000Key Words: Testicular cancer, Testicular self-examination, Seasonal agricultural worker","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"45 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127187517","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Onur Doyurgan, O. Akdeni̇z, Yiğit Kiliç, A. İrdem, Eşe Eda Turanli, Rezzan Ezgi Eki̇n, Süleyman Geter, M. Talay
Amaç:Konjenital kalp cerrahisini takiben görülen şilotoraks erken tanı ve tedavi gerektiren potansiyel olarak ciddi bir komplikasyondur. Bu çalışmanın amacı konjenital kalp cerrahisi sonrası erken dönemde ortaya çıkan şilotoraks tedavisi ile ilgili deneyimlerimizi gözden geçirmektir. Materyal ve metod:Hastanemizde Mart 2017-Şubat 2023 tarihleri arasında konjenital kalp hastalığı nedeniyle ameliyat yapılan 1215 hastadan postoperatif şilotoraks gelişen hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. Bulgular:Çalışmaya postoperatif şilotoraks gelişen 11’i erkek 17 hasta dahil edildi.Ortanca yaş 7.5 ay, ortanca vücut ağırlığı 6.4 kilogram olarak saptandı.Cerrahi prosedürler aort koarktasyonu tamiri (beş), Glenn operasyonu (dört), Fallot tetralojisi tamiri (iki), Fontan operasyonu (bir), atriyoventriküler kanal defekti tamiri (bir), ventriküler septal defekt kapatılması (bir), vasküler ring tamiri (bir), patent duktus arteriyozus ligasyonu (bir) ve bir hastada sağ modifiye Blalock-Taussig şantı idi.Lenfatik drenaj miktarı ortanca 4.6 ml/kg/gün (2.3 ile 8.1 ml/kg/gün) ve lenfatik drenaj süresi ortanca 16.5 gün (5 ile 38 gün) arasındaydı.Şilöz sıvının boşaltılmasının ardından total parenteral nutrisyon ve enteral orta zincirli trigliserid diyeti verildi.On dört (%82.4) hastada ek olarak ‘oktreotid’ kullanıldı.Şilöz sıvı drenajının sona ermesini takiben hastalara 6 hafta orta zincirli trigliserid diyeti verildi.Bir hasta sepsis nedeniyle kaybedildi. Sonuç:Şilotoraks kalp cerrahisi sonrasında morbiditeye neden olan bir komplikasyondur.Kliniğin belirlediği doğru bir algoritma izlendiğinde morbidite azaltılabilir.
{"title":"Konjenital kalp cerrahisi sonrasında şilotoraks meydana gelen çocuklarda medikal tedavi yaklaşımı","authors":"Onur Doyurgan, O. Akdeni̇z, Yiğit Kiliç, A. İrdem, Eşe Eda Turanli, Rezzan Ezgi Eki̇n, Süleyman Geter, M. Talay","doi":"10.35440/hutfd.1254212","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1254212","url":null,"abstract":"Amaç:Konjenital kalp cerrahisini takiben görülen şilotoraks erken tanı ve tedavi gerektiren potansiyel olarak ciddi bir komplikasyondur. Bu çalışmanın amacı konjenital kalp cerrahisi sonrası erken dönemde ortaya çıkan şilotoraks tedavisi ile ilgili deneyimlerimizi gözden geçirmektir. \u0000Materyal ve metod:Hastanemizde Mart 2017-Şubat 2023 tarihleri arasında konjenital kalp hastalığı nedeniyle ameliyat yapılan 1215 hastadan postoperatif şilotoraks gelişen hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. \u0000Bulgular:Çalışmaya postoperatif şilotoraks gelişen 11’i erkek 17 hasta dahil edildi.Ortanca yaş 7.5 ay, ortanca vücut ağırlığı 6.4 kilogram olarak saptandı.Cerrahi prosedürler aort koarktasyonu tamiri (beş), Glenn operasyonu (dört), Fallot tetralojisi tamiri (iki), Fontan operasyonu (bir), atriyoventriküler kanal defekti tamiri (bir), ventriküler septal defekt kapatılması (bir), vasküler ring tamiri (bir), patent duktus arteriyozus ligasyonu (bir) ve bir hastada sağ modifiye Blalock-Taussig şantı idi.Lenfatik drenaj miktarı ortanca 4.6 ml/kg/gün (2.3 ile 8.1 ml/kg/gün) ve lenfatik drenaj süresi ortanca 16.5 gün (5 ile 38 gün) arasındaydı.Şilöz sıvının boşaltılmasının ardından total parenteral nutrisyon ve enteral orta zincirli trigliserid diyeti verildi.On dört (%82.4) hastada ek olarak ‘oktreotid’ kullanıldı.Şilöz sıvı drenajının sona ermesini takiben hastalara 6 hafta orta zincirli trigliserid diyeti verildi.Bir hasta sepsis nedeniyle kaybedildi. \u0000Sonuç:Şilotoraks kalp cerrahisi sonrasında morbiditeye neden olan bir komplikasyondur.Kliniğin belirlediği doğru bir algoritma izlendiğinde morbidite azaltılabilir.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133304116","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Emrah Vatansever, M. Altay, Baki Volkan Çetin, A. Kaptan, Mehmet Ok
Aims: Developmental dysplasia of the hip (DDH) is a common multifactorial pediatric disease. Physical examination and ultrasonographic findings are used in the screening. The severity of DDH in 0-6 month-old infants is determined by Graf classification. The severity of DDH and the age of the patient before treatment have been shown to be among the main factors determining the success rate. Socio-economic conditions of the parents also affects the success rate of Pavlik harness treatment. In this study, socio-economic and socio-cultural factors that affect the treatment success of Pavlik harness method were aimed to be determined. Methods: The study was carried out on 66 infants with DDH between the ages of 0-6 months who admitted to the orthopedics and traumatology outpatient clinic between 2018-2020. Interviews were conducted with the families of the infants using the questionnaire technique. Results: All of the patients were given care by their mothers. It has been observed that there is a relationship between the education level and the success of the Pavlik harness. Also, income level of the household and living in rural and urban areas are also associated with Pavlik bandage treatment. Conclusion: Education level, place of residence and monthly income, which are effective on health literacy, have an impact on the skill level required for Pavlik harness usage.
{"title":"The Effect of the Parents’ Socio-Economic Status on the Treatment Process With the Orthopedic Approach in Developmental Dysplasia of the Hip","authors":"Emrah Vatansever, M. Altay, Baki Volkan Çetin, A. Kaptan, Mehmet Ok","doi":"10.35440/hutfd.1091121","DOIUrl":"https://doi.org/10.35440/hutfd.1091121","url":null,"abstract":"Aims: Developmental dysplasia of the hip (DDH) is a common multifactorial pediatric disease. Physical examination and ultrasonographic findings are used in the screening. The severity of DDH in 0-6 month-old infants is determined by Graf classification. The severity of DDH and the age of the patient before treatment have been shown to be among the main factors determining the success rate. Socio-economic conditions of the parents also affects the success rate of Pavlik harness treatment. In this study, socio-economic and socio-cultural factors that affect the treatment success of Pavlik harness method were aimed to be determined.\u0000Methods: The study was carried out on 66 infants with DDH between the ages of 0-6 months who admitted to the orthopedics and traumatology outpatient clinic between 2018-2020. Interviews were conducted with the families of the infants using the questionnaire technique.\u0000Results: All of the patients were given care by their mothers. It has been observed that there is a relationship between the education level and the success of the Pavlik harness. Also, income level of the household and living in rural and urban areas are also associated with Pavlik bandage treatment.\u0000Conclusion: Education level, place of residence and monthly income, which are effective on health literacy, have an impact on the skill level required for Pavlik harness usage.","PeriodicalId":117847,"journal":{"name":"Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi","volume":"46 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116075856","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：