Nielegalne rynki przemycanych towarów akcyzowych są problemem globalnym. Przemyt napojów alkoholowych jest jednym z najbardziej dochodowych sfer przestępczości gospodarczej. Zjawisko to powoduje ogromne straty budżetu państwa z tytułu niepłacenia cła i akcyzy, niszczy miejsca pracy oraz utrudnia prowadzenie legalnej działalności gospodarczej. Przemyt powoduje również inne negatywne skutki w postaci zagrożenia dla porządku publicznego oraz problemy społeczne związane z koncentracją grup przestępczych na określonym obszarze. Zwalczanie przemytu możliwe jest tylko w przypadku zastosowania skutecznych i efektywnych działań kontrolnych, operacyjnych oraz strategicznych mających na cele walkę z tym procederem. Celem opracowania jest przybliżenie problematyki przemytu napojów alkoholowych do Polski, jego przyczyn i skali, jak również wyzwań związanych z zapobieganiem i zwalczaniem tego zjawiska.
{"title":"Przemyt napojów alkoholowych do Polski – ujęcie prawne i kryminologiczne","authors":"Edyta Mucha","doi":"10.31648/sp.9676","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9676","url":null,"abstract":"Nielegalne rynki przemycanych towarów akcyzowych są problemem globalnym. Przemyt napojów alkoholowych jest jednym z najbardziej dochodowych sfer przestępczości gospodarczej. Zjawisko to powoduje ogromne straty budżetu państwa z tytułu niepłacenia cła i akcyzy, niszczy miejsca pracy oraz utrudnia prowadzenie legalnej działalności gospodarczej. Przemyt powoduje również inne negatywne skutki w postaci zagrożenia dla porządku publicznego oraz problemy społeczne związane z koncentracją grup przestępczych na określonym obszarze. Zwalczanie przemytu możliwe jest tylko w przypadku zastosowania skutecznych i efektywnych działań kontrolnych, operacyjnych oraz strategicznych mających na cele walkę z tym procederem. Celem opracowania jest przybliżenie problematyki przemytu napojów alkoholowych do Polski, jego przyczyn i skali, jak również wyzwań związanych z zapobieganiem i zwalczaniem tego zjawiska.","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"73 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140229922","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Wobec sprawców przemocy domowej nakładane są nakazy opuszczenia mieszkania zajmowanego wspólnie z jej ofiarami, jak też zakazy zbliżania się do nich i kontaktowania się z nimi. Niestosowanie się do nich stanowi wykroczenia, gdy są one nakładane na podstawie ustawy o Policji oraz ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej. To samo dotyczy uchylania się przez sprawców od udziału w programach mających na celu zmianę ich zachowania. Niestosowanie się do takich nakazów i zakazów przez sprawców przestępstwa znęcania się nad osobą najbliższą jest przestępstwem, tak samo, jak jest nim uchylanie się od orzeczonych w związku z przemocą domową środków zabezpieczających. Celem artykułu jest analiza tych czynów zabronionych w całościowej perspektywie przedmiotowej w oparciu o metodę formalno-dogmatyczną.
{"title":"Odpowiedzialność karna sprawców przemocy domowej za niewypełnianie nakazów, zakazów i obowiązków nakładanych na nich w związku z jej stosowaniem","authors":"Radosław Krajewski","doi":"10.31648/sp.9887","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9887","url":null,"abstract":"Wobec sprawców przemocy domowej nakładane są nakazy opuszczenia mieszkania zajmowanego wspólnie z jej ofiarami, jak też zakazy zbliżania się do nich i kontaktowania się z nimi. Niestosowanie się do nich stanowi wykroczenia, gdy są one nakładane na podstawie ustawy o Policji oraz ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej. To samo dotyczy uchylania się przez sprawców od udziału w programach mających na celu zmianę ich zachowania. Niestosowanie się do takich nakazów i zakazów przez sprawców przestępstwa znęcania się nad osobą najbliższą jest przestępstwem, tak samo, jak jest nim uchylanie się od orzeczonych w związku z przemocą domową środków zabezpieczających. Celem artykułu jest analiza tych czynów zabronionych w całościowej perspektywie przedmiotowej w oparciu o metodę formalno-dogmatyczną.\u0000 \u0000 ","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"43 s6","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140230187","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Przedmiotem i celem niniejszego opracowania stała się wnikliwa analiza wielu uzasadnień wyroków sądowych, dotyczących głównie spraw karnych, w celu weryfikacji zasadności zawartych w nich uzasadnień. Komponentem wiodącym weryfikowanych uzasadnień były spostrzeżenia w zakresie konieczności wszczynania postępowań odwoławczych. Spostrzeżenia poczynione w wymienionym zakresie prowadzą do sformułowania rozważań odnośnie instancyjnej kontroli treści uzasadnienia wyroku w postępowaniu karnym. Przedstawione problemy mają walor nie tylko w zakresie teorii postępowania karnego, ale zawierają również ważne wskazania praktyczne.
{"title":"O potrzebie instancyjnej kontroli treści uzasadnienia wyroku w postępowaniu karnym","authors":"Marta Werbel-Cieślak","doi":"10.31648/sp.8879","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.8879","url":null,"abstract":"Przedmiotem i celem niniejszego opracowania stała się wnikliwa analiza wielu uzasadnień wyroków sądowych, dotyczących głównie spraw karnych, w celu weryfikacji zasadności zawartych w nich uzasadnień. Komponentem wiodącym weryfikowanych uzasadnień były spostrzeżenia w zakresie konieczności wszczynania postępowań odwoławczych. Spostrzeżenia poczynione w wymienionym zakresie prowadzą do sformułowania rozważań odnośnie instancyjnej kontroli treści uzasadnienia wyroku w postępowaniu karnym. Przedstawione problemy mają walor nie tylko w zakresie teorii postępowania karnego, ale zawierają również ważne wskazania praktyczne.","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"9 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140230841","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W glosowanym wyroku wskazano, że prawo do sprawiedliwego procesu nie może być uznane za skuteczne, jeżeli żądania i uwagi stron nie zostaną rzeczywiście „wysłuchane”, a także wskazano, że nie do jego kompetencji należy orzekanie o winie lub niewinności danej osoby. Jednakże do kompetencji Trybunału należy ocena, czy postępowanie jako całość było zgodne z Konwencją. Co ważne, art. 6 gwarantuje prawo do rzetelnego procesu, nie ustanawia żadnych zasad dotyczących dopuszczalności dowodów, co podlega przede wszystkim uregulowaniu w prawie krajowym. Co więcej, prawo do rzetelnego procesu sądowego nie może być postrzegane jako skuteczne, jeśli wnioski i uwagi stron nie zostaną należycie rozpatrzone przez trybunał. Celem niniejszego badania jest wykazanie, że prawo do rzetelnego procesu sądowego może być uznane za skuteczne jedynie wówczas, gdy wnioski i uwagi stron zostaną wysłuchane. Trybunał zauważył, że sądy krajowe w dwóch instancjach nie oceniły konkretnych i słusznych argumentów skarżącego, a tym samym nie spełniły jednego z wymogów rzetelnego procesu, jakim jest brak odpowiedniego uzasadnienia swoich orzeczeń. W powyższej sytuacji stwierdzenie naruszenia prawa do rzetelnego procesu sądowego (art. 6 ust. 1 Konwencji).
{"title":"Glosa do wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 9 marca 2023 r. w sprawie Cupiał v. Polska, skarga nr 67414/11 (aprobująca)","authors":"Kornelia Grabowska-Biernat","doi":"10.31648/sp.9265","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9265","url":null,"abstract":"W glosowanym wyroku wskazano, że prawo do sprawiedliwego procesu nie może być uznane za skuteczne, jeżeli żądania i uwagi stron nie zostaną rzeczywiście „wysłuchane”, a także wskazano, że nie do jego kompetencji należy orzekanie o winie lub niewinności danej osoby. Jednakże do kompetencji Trybunału należy ocena, czy postępowanie jako całość było zgodne z Konwencją. Co ważne, art. 6 gwarantuje prawo do rzetelnego procesu, nie ustanawia żadnych zasad dotyczących dopuszczalności dowodów, co podlega przede wszystkim uregulowaniu w prawie krajowym. Co więcej, prawo do rzetelnego procesu sądowego nie może być postrzegane jako skuteczne, jeśli wnioski i uwagi stron nie zostaną należycie rozpatrzone przez trybunał. Celem niniejszego badania jest wykazanie, że prawo do rzetelnego procesu sądowego może być uznane za skuteczne jedynie wówczas, gdy wnioski i uwagi stron zostaną wysłuchane. Trybunał zauważył, że sądy krajowe w dwóch instancjach nie oceniły konkretnych i słusznych argumentów skarżącego, a tym samym nie spełniły jednego z wymogów rzetelnego procesu, jakim jest brak odpowiedniego uzasadnienia swoich orzeczeń. W powyższej sytuacji stwierdzenie naruszenia prawa do rzetelnego procesu sądowego (art. 6 ust. 1 Konwencji).","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"118 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140228198","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Gmina realizując zadania własne, tj. mające na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb mieszkańców czyni to na własny rachunek. Powyższe wynika z konstytucyjnej zasady samodzielności. Jednym z zadań jest dbanie o dobro wspólne mieszkańców gminy wyrażające się chociażby podnoszeniem standardu ich życia. Nie jest to możliwe, gdy nie będzie chroniona przestrzeń. To bowiem w przestrzeni lokalizowana jest zabudowa o różnym charakterze, obszary rekreacji i rozrywki, infrastruktura społeczna, infrastruktura techniczna i infrastruktura komunikacyjna. Również w przestrzeni lokalizowane są przedsięwzięcia inwestycyjne o różnym zasięgu terytorialnym: międzynarodowym, ogólnokrajowym, ponadlokalnym i lokalnym. Nie zawsze da się je pogodzić z zamierzeniami inwestycyjnymi właścicieli bądź użytkowników wieczystych nieruchomości. Prowadzi to niejednokrotnie do konfliktu interesów i do trudności w realizacji inwestycji. Bardzo często skutkuje to także zagospodarowywaniem przestrzeni w sposób daleki od oczekiwań nie tylko osób posiadających tytuły prawne do nieruchomości, ale także gmin, które w ramach przyznanej im samodzielności cieszą się władztwem planistycznym. Gminy wyposażone zostały w instrumenty dzięki, którym mogą chronić przestrzeń, czyli mogą kreować politykę dotyczącą przestrzeni (studium uwarunkowań i kierunków przestrzennego zagospodarowania gminy) oraz ją wykonywać (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, miejscowy plan rewitalizacji, uchwała dotycząca sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych, urządzeń reklamowych, ogrodzeń oraz szyldów). Pomimo powyższego, gminy chroniąc przestrzeń napotykają na różnego rodzaju problemy. Celem niniejszego artykułu jest analiza płaszczyzn, na których mogą powstać lub powstają bariery związane z ochroną przestrzeni, a także zaproponowanie rozwiązań umożliwiających skuteczniejszą niż dotychczas jej ochronę.
{"title":"Problemy ochrony przestrzeni w Polsce - wybrane zagadnienia","authors":"Paweł Sosnowski","doi":"10.31648/sp.9114","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9114","url":null,"abstract":"Gmina realizując zadania własne, tj. mające na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb mieszkańców czyni to na własny rachunek. Powyższe wynika z konstytucyjnej zasady samodzielności. Jednym z zadań jest dbanie o dobro wspólne mieszkańców gminy wyrażające się chociażby podnoszeniem standardu ich życia. Nie jest to możliwe, gdy nie będzie chroniona przestrzeń. To bowiem w przestrzeni lokalizowana jest zabudowa o różnym charakterze, obszary rekreacji i rozrywki, infrastruktura społeczna, infrastruktura techniczna i infrastruktura komunikacyjna. Również w przestrzeni lokalizowane są przedsięwzięcia inwestycyjne o różnym zasięgu terytorialnym: międzynarodowym, ogólnokrajowym, ponadlokalnym i lokalnym. Nie zawsze da się je pogodzić z zamierzeniami inwestycyjnymi właścicieli bądź użytkowników wieczystych nieruchomości. Prowadzi to niejednokrotnie do konfliktu interesów i do trudności w realizacji inwestycji. Bardzo często skutkuje to także zagospodarowywaniem przestrzeni w sposób daleki od oczekiwań nie tylko osób posiadających tytuły prawne do nieruchomości, ale także gmin, które w ramach przyznanej im samodzielności cieszą się władztwem planistycznym. Gminy wyposażone zostały w instrumenty dzięki, którym mogą chronić przestrzeń, czyli mogą kreować politykę dotyczącą przestrzeni (studium uwarunkowań i kierunków przestrzennego zagospodarowania gminy) oraz ją wykonywać (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, miejscowy plan rewitalizacji, uchwała dotycząca sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych, urządzeń reklamowych, ogrodzeń oraz szyldów). Pomimo powyższego, gminy chroniąc przestrzeń napotykają na różnego rodzaju problemy.\u0000 Celem niniejszego artykułu jest analiza płaszczyzn, na których mogą powstać lub powstają bariery związane z ochroną przestrzeni, a także zaproponowanie rozwiązań umożliwiających skuteczniejszą niż dotychczas jej ochronę.","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"73 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140228583","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The ongoing digital revolution is significantly affecting various aspects of social life. It does not, of course, bypass the area of lawmaking and law application either. The literature sometimes presents radically differing viewpointson how digitalization affects the mentioned area. A phenomenon that arouses such divergent opinions deserves in-depth reflection. For this reason, thisarticle is devoted to this issue. Its primary purpose was to examine whether digitalization and its achievements can improve the quality of law and contribute to the realization of the eight conditions of “good law” in L.L. Fuller’sview. The analysis shows that information and communication technologies are valuable tools. When used appropriately, they can greatly contribute to fulfilling the requirements mentioned earlier. However, harnessing their potential depends on the knowledge and, more importantly, the will of those responsible for making and applying the law.
{"title":"Moralność prawa w epoce cyfrowej","authors":"Maja Klubińska","doi":"10.31648/sp.9574","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9574","url":null,"abstract":"The ongoing digital revolution is significantly affecting various aspects of social life. It does not, of course, bypass the area of lawmaking and law application either. The literature sometimes presents radically differing viewpointson how digitalization affects the mentioned area. A phenomenon that arouses such divergent opinions deserves in-depth reflection. For this reason, thisarticle is devoted to this issue. Its primary purpose was to examine whether digitalization and its achievements can improve the quality of law and contribute to the realization of the eight conditions of “good law” in L.L. Fuller’sview. The analysis shows that information and communication technologies are valuable tools. When used appropriately, they can greatly contribute to fulfilling the requirements mentioned earlier. However, harnessing their potential depends on the knowledge and, more importantly, the will of those responsible for making and applying the law.\u0000 ","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"39 4","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140230075","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W ramach niektórych trybów o udzielenie zamówienia publicznego przewidziano możliwość przeprowadzenia negocjacji z konkurentami. Ich zastosowanie może przynieść pozytywne efekty dla każdej ze stron (m.in. określenie optymalnych warunków umownych, wyjaśnienie niezrozumiałych kwestii). Asumptem do podjęcia rozważań jest nadal niewielkie zainteresowanie trybami negocjacyjno-przetargowymi w praktyce. Celem artykułu jest szczegółowe omówienie przepisów prawnych regulujących tryb podstawowy w wariantach z fakultatywnymi i obligatoryjnymi negocjacjami wraz z postulatami de lege ferenda w zakresie eliminacji wątpliwości interpretacyjnych i usprawnienia przebiegu postępowania. Tryb ten ma zastosowanie w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego o wartości mniejszej niż progi unijne. Uzasadnione przy tym wydaje się poprzedzenie głównych rozważań krótkim przedstawieniem pozostałych trybów negocjacyjnych i negocjacyjno-przetargowych oraz zdefiniowanie pojęcia negocjacji. Ponadto, w artykule podjęto próbę zwięzłego przedstawienia prawdopodobnych przyczyn sporadycznego stosowania przez zamawiających trybów negocjacyjno-przetargowych wraz ze wskazaniem wybranych działań mogących wpłynąć na zwiększenie częstotliwości ich praktycznego wykorzystania.
{"title":"O potrzebie dalszych usprawnień w konkurencyjnych procedurach negocjacyjno-przetargowych w zakresie zamówień o wartości mniejszej niż progi unijne","authors":"Małgorzata Moras","doi":"10.31648/sp.9448","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9448","url":null,"abstract":"W ramach niektórych trybów o udzielenie zamówienia publicznego przewidziano możliwość przeprowadzenia negocjacji z konkurentami. Ich zastosowanie może przynieść pozytywne efekty dla każdej ze stron (m.in. określenie optymalnych warunków umownych, wyjaśnienie niezrozumiałych kwestii). Asumptem do podjęcia rozważań jest nadal niewielkie zainteresowanie trybami negocjacyjno-przetargowymi w praktyce. Celem artykułu jest szczegółowe omówienie przepisów prawnych regulujących tryb podstawowy w wariantach z fakultatywnymi i obligatoryjnymi negocjacjami wraz z postulatami de lege ferenda w zakresie eliminacji wątpliwości interpretacyjnych i usprawnienia przebiegu postępowania. Tryb ten ma zastosowanie w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego o wartości mniejszej niż progi unijne. Uzasadnione przy tym wydaje się poprzedzenie głównych rozważań krótkim przedstawieniem pozostałych trybów negocjacyjnych i negocjacyjno-przetargowych oraz zdefiniowanie pojęcia negocjacji. Ponadto, w artykule podjęto próbę zwięzłego przedstawienia prawdopodobnych przyczyn sporadycznego stosowania przez zamawiających trybów negocjacyjno-przetargowych wraz ze wskazaniem wybranych działań mogących wpłynąć na zwiększenie częstotliwości ich praktycznego wykorzystania.","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"153 10‐12","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140228432","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Studies show that in criminal cases, most evidence is obtained through interviews and interrogations. Effective interviewing tactics, therefore, should be seen as an essential component of legal education, education and training of police officers and other law enforcement personnel. The Méndez Principles on effective interviewing and interrogation adopted in 2021 under the auspices of the United Nations offer an alternative to coercive, deceptive and confession-based interviewing and interrogation techniques. Grounded in extensive empirical and scientific research, the Principles promote rapport-based communication and the model of the investigative interview. In the article, the authors analyse these principles considering the existing legal framework and recommendations of European criminalistics. The primary objective is to identify the advantages of the implementation of the new model within the context of Polish and Lithuanian criminal proceedings. Potential challenges that might arise during the implementation process are also highlighted and analysed.
{"title":"Implementacja zasad ONZ dotyczących skutecznego przesłuchania i przesłuchiwania – perspektywy dla Polski i Litwy (COST Action CA22128: IMPLEMENDEZ)","authors":"Denis Solodov, Ilona Laurinaitytė","doi":"10.31648/sp.9759","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9759","url":null,"abstract":"Studies show that in criminal cases, most evidence is obtained through interviews and interrogations. Effective interviewing tactics, therefore, should be seen as an essential component of legal education, education and training of police officers and other law enforcement personnel. The Méndez Principles on effective interviewing and interrogation adopted in 2021 under the auspices of the United Nations offer an alternative to coercive, deceptive and confession-based interviewing and interrogation techniques. Grounded in extensive empirical and scientific research, the Principles promote rapport-based communication and the model of the investigative interview. In the article, the authors analyse these principles considering the existing legal framework and recommendations of European criminalistics. The primary objective is to identify the advantages of the implementation of the new model within the context of Polish and Lithuanian criminal proceedings. Potential challenges that might arise during the implementation process are also highlighted and analysed.","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"53 12","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140228812","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W niniejszej publikacji zwrócono uwagę na rosnące zainteresowanie mediacją w sektorze finansowym we Francji. Jest to wynik rosnącego ryzyka na rynku finansowym, dla którego brak jest często prawnego rozwiązania. W kilku segmentach rynku opracowano modele mediacji instytucjonalnej, prywatnej, publicznej i okazjonalnej. Jednakże nowe trendy na rynku finansowym w znaczący sposób modyfikują ten dotychczas harmonijny obraz. Nowe praktyki cyberprzestrzeni, zarządzanie danymi jako produktem rynku finansowego oraz istotna rola finansowania, ukazują nowe wyzwanie dla mediacji na rynku finansowym. Głównym pytaniem postawionym w artykule jest to, czy współczesny model mediacji na francuskim rynku finansowym odpowiada szybkiej ewolucji technologicznej i ekspansji nowych technologii. Na to pytanie odpowiedź jest niestety negatywna. Być może pozytywnej odpowiedzi udzieli technologia, niestety nie jest to kwestia prawna. Francuski model mediacji jest modelem dynamicznym, poza samą funkcją mediacji pełni także rolę konsultacyjną, a możliwość przełożenia tego modelu w tym aspekcie na inne kraje, w tym na Polskę, może być użyteczne. Liberalizacja struktur finansowych, bankowych i ubezpieczeniowych nie sprzyjała zrównoważonemu rozwojowi rynku finansowego. Jest to także skutek innowacji technologicznych, które rozwinęły się w ostatnich latach. Rozwiązaniem problemu związanego z prawem może być regulacja pośrednia jako element wpływający na kształtowanie się specyfiki rynku finansowego. Mediacja musi uwzględniać nie tylko profilaktykę i informację na rynku finansowym, ale także cel, jakim jest wzmocnienie bezpieczeństwa finansowego na rynku. W artykule zastosowano metodę dogmatycznoprawną, opisowo-historyczną, przy czym rozważania zostały przeprowadzone na gruncie prawa francuskiego. W artykule użyto także wiedzę z zakresu finansów, co może być przyczynkiem do dalszych analiz o charakterze interdyscyplinarnym.
{"title":"Le fonctionnement de la médiation sur le marché financier en France face au défi de l’innovation technologique","authors":"Mariola Lemonnier","doi":"10.31648/sp.9625","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9625","url":null,"abstract":"W niniejszej publikacji zwrócono uwagę na rosnące zainteresowanie mediacją w sektorze finansowym we Francji. Jest to wynik rosnącego ryzyka na rynku finansowym, dla którego brak jest często prawnego rozwiązania. W kilku segmentach rynku opracowano modele mediacji instytucjonalnej, prywatnej, publicznej i okazjonalnej. Jednakże nowe trendy na rynku finansowym w znaczący sposób modyfikują ten dotychczas harmonijny obraz. Nowe praktyki cyberprzestrzeni, zarządzanie danymi jako produktem rynku finansowego oraz istotna rola finansowania, ukazują nowe wyzwanie dla mediacji na rynku finansowym. Głównym pytaniem postawionym w artykule jest to, czy współczesny model mediacji na francuskim rynku finansowym odpowiada szybkiej ewolucji technologicznej i ekspansji nowych technologii. Na to pytanie odpowiedź jest niestety negatywna. Być może pozytywnej odpowiedzi udzieli technologia, niestety nie jest to kwestia prawna. Francuski model mediacji jest modelem dynamicznym, poza samą funkcją mediacji pełni także rolę konsultacyjną, a możliwość przełożenia tego modelu w tym aspekcie na inne kraje, w tym na Polskę, może być użyteczne. Liberalizacja struktur finansowych, bankowych i ubezpieczeniowych nie sprzyjała zrównoważonemu rozwojowi rynku finansowego. Jest to także skutek innowacji technologicznych, które rozwinęły się w ostatnich latach. Rozwiązaniem problemu związanego z prawem może być regulacja pośrednia jako element wpływający na kształtowanie się specyfiki rynku finansowego. Mediacja musi uwzględniać nie tylko profilaktykę i informację na rynku finansowym, ale także cel, jakim jest wzmocnienie bezpieczeństwa finansowego na rynku. W artykule zastosowano metodę dogmatycznoprawną, opisowo-historyczną, przy czym rozważania zostały przeprowadzone na gruncie prawa francuskiego. W artykule użyto także wiedzę z zakresu finansów, co może być przyczynkiem do dalszych analiz o charakterze interdyscyplinarnym. ","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"61 9","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140230249","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Sekcja zwłok i ekshumacja uważane są za naruszenie jednego z największych świętości ludzkości, jaką jest spokój zmarłych. Większość religii i kultur opowiada się za niemal całkowitym poszanowaniem tej wartości. Są jednak sytuacje, w których konieczna jest interwencja w ten spokój. Interwencje te uzasadnione są koniecznością ustalenia przyczyn zgonu, okoliczności zgonu, losów zmarłego czy koniecznością należytego kultu. Istotne jest jednak, aby ingerencja była przeprowadzana zgodnie z najwyższymi możliwymi standardami postępowania. Niestety, standardy ten jest możliwy do osiągnięcia na poziomie krajowym tylko czasami. Ze względu na uniwersalność wartości wiele w tym zakresie można wyczytać z działalności prawodawczej Rady Europy i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Celem analizy jest rekonstrukcja tych standardów oraz wskazanie ich skuteczności i ewentualnej potrzeby zmian lub uzupełnień. Daje także wgląd w najczęstsze przyczyny naruszania praw osób będących bliskimi zmarłego.
{"title":"Standardy praw człowieka w zakresie autopsji i ekshumacji – refleksje na gruncie prawa i praktyki Rady Europy","authors":"Agnieszka Wedeł-Domaradzka","doi":"10.31648/sp.9600","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/sp.9600","url":null,"abstract":"Sekcja zwłok i ekshumacja uważane są za naruszenie jednego z największych świętości ludzkości, jaką jest spokój zmarłych. Większość religii i kultur opowiada się za niemal całkowitym poszanowaniem tej wartości. Są jednak sytuacje, w których konieczna jest interwencja w ten spokój. Interwencje te uzasadnione są koniecznością ustalenia przyczyn zgonu, okoliczności zgonu, losów zmarłego czy koniecznością należytego kultu. Istotne jest jednak, aby ingerencja była przeprowadzana zgodnie z najwyższymi możliwymi standardami postępowania. Niestety, standardy ten jest możliwy do osiągnięcia na poziomie krajowym tylko czasami. Ze względu na uniwersalność wartości wiele w tym zakresie można wyczytać z działalności prawodawczej Rady Europy i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Celem analizy jest rekonstrukcja tych standardów oraz wskazanie ich skuteczności i ewentualnej potrzeby zmian lub uzupełnień. Daje także wgląd w najczęstsze przyczyny naruszania praw osób będących bliskimi zmarłego.\u0000 ","PeriodicalId":22052,"journal":{"name":"Studia Prawnoustrojowe","volume":"157 1‐3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140228419","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：