Konwencjonalne podejście do szacowania kosztów ekonomicznych pandemii grypy hiszpanki nie uwzględnia rzeczywistych kosztów ekonomicznych chorób zakaźnych o rozmiarach epidemii, które są wysoce zaraźliwe. Doświadczenia z tych poprzednich pandemii dostarczają cennych informacji o tym, jak myśleć o konsekwencjach COVID-19.
Celem artykułu jest wykazanie, że doświadczenia z największych epidemii chorób w historii dostarczają cennych informacji dotyczących COVID-19 oraz szacowania bezpośrednich i pośrednich kosztów pandemii. Łagodzenie pandemii będzie wymagało współpracy i planowania na wszystkich szczeblach rządowych oraz sektora prywatnego. Po doświadczeniach związanych z grypą hiszpanką pojawiają się wątpliwości co do gotowości rządów i ich zdolności do ochrony obywateli przed pandemią. Edukacja publiczna na temat łagodzenia skutków pandemii oraz większe oparcie na organizacjach charytatywnych i wolontariacie mogą być najlepszymi sposobami ochrony obywateli na wypadek przyszłych wydarzeń pandemicznych. Większość badań wskazuje na długoterminowe zmiany w zachowaniu konsumentów i inwestorów, w szczególności zwiększanie oszczędności kosztem inwestycji i wydatków konsumpcyjnych, co zwłaszcza zagrozi sektorowi rozrywki/hotelarstwa. Kraje, w których sektor turystyczny jest ważny, powinny opracowywać polityki minimalizujące wpływ na ten wrażliwy sektor w przypadku wystąpienia epidemii.