Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0050
Aneta Mijoska, Mirjana Popovska
Abstract Metal-ceramic and all-ceramic prosthetic restorations in the patient mouth are often damaged by esthetic and functional problems that reduce their success and longevity. Аim: To evaluate methods for testing mechanical characteristics of dental ceramics through analysis of different testing methods. Material and methods: Dental ceramic materials are tested with in vivo and in vitro methods for their most important mechanical characteristics: hardness, toughness, flexural strength and abrasion. In vitro testing methods are faster and more efficient, without subjective factors from the patient according to ISO standards. Testing is done with universal testing machines, like Zwick 1445, Universal Testing Machine (Zwick DmbH & Co.KG, Ulm, Germany), Instron 4302 (Instron Corporation, England), MTS Sintech ReNew 1123 or in oral chewing simulators. Results: According to the testing results, flexure strength is one of the most important characteristic of the dental ceramic to be tested, by the uniaxial and biaxial tests. Uniaxial tests three-point and four-point flexure are not most appropriate because the main stress on the lower side of the tested specimens is tension that causes beginning fractures at the places with superficial flow. Uniaxial results for flexural strength are lower than actual force, while with biaxial test defects and flows on the edges of tested specimens are not directly loaded. Conclusion: Biaxial flexural method has advantages over uniaxial because of real strength results, but also for simple shape and preparing of the testing specimens. Метално-керамичките и целосно керамич- ките протетички реставрации во устата на па- циентите честопати се оштетуваат и предизви- куваат естетски и функционални проблеми со кои се намалува нивниот успех и долготрајност. Цел на tрудоt: Да се проценат методите за евалуација на механичките особини на кера- мичките маси преку анализа на различни тести- рачки методи. Маtеријал и меtод на рабоtа: Методите за мерење на механичката отпорност на ден- талната керамика се изведени in vitro и in vivo и со нив се испитувани најважните особини на керамичките материјали: цврстина, тврдина, отпорност на свиткување и абразија. Со методи- те in vitro денталните керамички маси се испи- туваат побрзо и поефикасно, без субјективни фактори од страна на пациентот според ISO- стандарди. Тестирањата се изведуваат на уни- верзални тестирачки машини Zwick 1445 Universal Testing Machine (Zwick DmbH & Co.KG, Ulm, Germany), Instron 4302 (Instron Corporation, England), MTS Sintech ReNew 1123 или во орални симулатори за џвакање. Резулtаtи: Според добиените резултати, силата на свиткување како најважна особина на крутата керамика се мери со униаксијални и биаксијални тестови. Униаксијалните тестови со три и четири точки не се најсоодветни затоа што главниот стрес на долната површина на испитуваниот примерок е тензија, која предиз- викува почетна пукнатина на местата со повр- шинска грешка. Податоците за силата добиени с
{"title":"Evaluation of Different in Vitro Testing Methods for Mechanical Properties of Veneer Ceramics/ Евалуација На Тестовите In Vitro За Одредување На Механичките Особини На Порцеланските Маси За Фасетирање","authors":"Aneta Mijoska, Mirjana Popovska","doi":"10.1515/prilozi-2015-0050","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0050","url":null,"abstract":"Abstract Metal-ceramic and all-ceramic prosthetic restorations in the patient mouth are often damaged by esthetic and functional problems that reduce their success and longevity. Аim: To evaluate methods for testing mechanical characteristics of dental ceramics through analysis of different testing methods. Material and methods: Dental ceramic materials are tested with in vivo and in vitro methods for their most important mechanical characteristics: hardness, toughness, flexural strength and abrasion. In vitro testing methods are faster and more efficient, without subjective factors from the patient according to ISO standards. Testing is done with universal testing machines, like Zwick 1445, Universal Testing Machine (Zwick DmbH & Co.KG, Ulm, Germany), Instron 4302 (Instron Corporation, England), MTS Sintech ReNew 1123 or in oral chewing simulators. Results: According to the testing results, flexure strength is one of the most important characteristic of the dental ceramic to be tested, by the uniaxial and biaxial tests. Uniaxial tests three-point and four-point flexure are not most appropriate because the main stress on the lower side of the tested specimens is tension that causes beginning fractures at the places with superficial flow. Uniaxial results for flexural strength are lower than actual force, while with biaxial test defects and flows on the edges of tested specimens are not directly loaded. Conclusion: Biaxial flexural method has advantages over uniaxial because of real strength results, but also for simple shape and preparing of the testing specimens. Метално-керамичките и целосно керамич- ките протетички реставрации во устата на па- циентите честопати се оштетуваат и предизви- куваат естетски и функционални проблеми со кои се намалува нивниот успех и долготрајност. Цел на tрудоt: Да се проценат методите за евалуација на механичките особини на кера- мичките маси преку анализа на различни тести- рачки методи. Маtеријал и меtод на рабоtа: Методите за мерење на механичката отпорност на ден- талната керамика се изведени in vitro и in vivo и со нив се испитувани најважните особини на керамичките материјали: цврстина, тврдина, отпорност на свиткување и абразија. Со методи- те in vitro денталните керамички маси се испи- туваат побрзо и поефикасно, без субјективни фактори од страна на пациентот според ISO- стандарди. Тестирањата се изведуваат на уни- верзални тестирачки машини Zwick 1445 Universal Testing Machine (Zwick DmbH & Co.KG, Ulm, Germany), Instron 4302 (Instron Corporation, England), MTS Sintech ReNew 1123 или во орални симулатори за џвакање. Резулtаtи: Според добиените резултати, силата на свиткување како најважна особина на крутата керамика се мери со униаксијални и биаксијални тестови. Униаксијалните тестови со три и четири точки не се најсоодветни затоа што главниот стрес на долната површина на испитуваниот примерок е тензија, која предиз- викува почетна пукнатина на местата со повр- шинска грешка. Податоците за силата добиени с","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"45 1","pages":"225 - 230"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"77686826","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0038
Irena Andonova, Vasil Iliev, Nikica Živković, Edita Sušič, Ivana Bego, Vesna Kotevska
Abstract Aim: Maternal periodontal infection has been recognized as a risk factor for premature and low birthweight infants. It is suspected that pathogens causing periodontal disease may translocate to the amniotic cavity and so contribute to triggering an adverse pregnancy outcome. The aim of this study was to evaluate whether the presence of specific periodontal pathogens may influence the incidence of preterm labor and premature birth. Material and Methods: This study was designed as a hospital-based case-control study. A total of 70 pregnant women, aged 18-40 with single live pregnancy were recruited from the Departement of Gynecolgy and Obstetrics at a General hospital in Sibenik, Croatia, between March 2013 to March 2014. The case group: 30 pregnant women who were hospitalised with signs of premature labor. Control group: 40 patients with normal pregnancy post-delivery up to 48 hrs, who had given birth at term, and the baby had a weight of more than 2500 gr. These women had undergone microbiological examination at the time of recruitment, microbial samples, paper point subgingival swabs were obtained in both groups and processed by anaerobic culturing. Standard procedures were used for culture and identification of bacteria. Information was collected on demographics, health behaviors, and obstetric and systemic diseases that may have influence the premature delivery. Results: The levels of periodontal pathogens tended to be higher in the premature (case group) labor compared to the term deliveries (control group). Levels of Porphyromonas gingivalis, Fuscobacterium nucleatum, Actinomyces actinomycetecomitans were statistically significantly higher in premature births as compared to term deliveries, adjusting for baseline levels. The joint effects of red and orange microbial clusters were significantly higher in the premature group compared to the term group. Conclusions: The study shows a significant association betwen periodontal anaerobic infection and adverse pregnancy outcome. High levels of periodontal pathogens during pregnancy are associated with an increased risk for preterm delivery. Further studies elucidating the role of the microbial load and maternal immune response as related to pregnancy outcome seem merited. Вовед: Нарушената орална хомеостаза во полза на анаеробите сè почесто се истражува во опстетрицијата, обвинувајќи ја за лош опстет- рички исход: предвремено породување и ново- роденчиња со ниска родилна тежина за геста- циската возраст. Предвременето породување и ниската родилна тежина е главна причина за морталитет и морбидитет, што претставува зна- чаен медицински и економски товар врз оп- штеството. Патогените што ги предизвикуваат периодонталните болести се смета дека можат да се транслоцираат во амнионот и да влијаат на бременоста - директно преку хематогена ди- семинација и индиректно преку системска ди- семинација на инфламаторните медијатори и простагландини. Целта на оваа студија е да утврди дали присуството на
{"title":"Can Oral Anaerobic Bacteria cause Adverse Pregnancy Outcomes?/ Дали Оралните Анаеробни Бактерии Можат Да Доведат До Лоши Опстетрички Исходи?","authors":"Irena Andonova, Vasil Iliev, Nikica Živković, Edita Sušič, Ivana Bego, Vesna Kotevska","doi":"10.1515/prilozi-2015-0038","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0038","url":null,"abstract":"Abstract Aim: Maternal periodontal infection has been recognized as a risk factor for premature and low birthweight infants. It is suspected that pathogens causing periodontal disease may translocate to the amniotic cavity and so contribute to triggering an adverse pregnancy outcome. The aim of this study was to evaluate whether the presence of specific periodontal pathogens may influence the incidence of preterm labor and premature birth. Material and Methods: This study was designed as a hospital-based case-control study. A total of 70 pregnant women, aged 18-40 with single live pregnancy were recruited from the Departement of Gynecolgy and Obstetrics at a General hospital in Sibenik, Croatia, between March 2013 to March 2014. The case group: 30 pregnant women who were hospitalised with signs of premature labor. Control group: 40 patients with normal pregnancy post-delivery up to 48 hrs, who had given birth at term, and the baby had a weight of more than 2500 gr. These women had undergone microbiological examination at the time of recruitment, microbial samples, paper point subgingival swabs were obtained in both groups and processed by anaerobic culturing. Standard procedures were used for culture and identification of bacteria. Information was collected on demographics, health behaviors, and obstetric and systemic diseases that may have influence the premature delivery. Results: The levels of periodontal pathogens tended to be higher in the premature (case group) labor compared to the term deliveries (control group). Levels of Porphyromonas gingivalis, Fuscobacterium nucleatum, Actinomyces actinomycetecomitans were statistically significantly higher in premature births as compared to term deliveries, adjusting for baseline levels. The joint effects of red and orange microbial clusters were significantly higher in the premature group compared to the term group. Conclusions: The study shows a significant association betwen periodontal anaerobic infection and adverse pregnancy outcome. High levels of periodontal pathogens during pregnancy are associated with an increased risk for preterm delivery. Further studies elucidating the role of the microbial load and maternal immune response as related to pregnancy outcome seem merited. Вовед: Нарушената орална хомеостаза во полза на анаеробите сè почесто се истражува во опстетрицијата, обвинувајќи ја за лош опстет- рички исход: предвремено породување и ново- роденчиња со ниска родилна тежина за геста- циската возраст. Предвременето породување и ниската родилна тежина е главна причина за морталитет и морбидитет, што претставува зна- чаен медицински и економски товар врз оп- штеството. Патогените што ги предизвикуваат периодонталните болести се смета дека можат да се транслоцираат во амнионот и да влијаат на бременоста - директно преку хематогена ди- семинација и индиректно преку системска ди- семинација на инфламаторните медијатори и простагландини. Целта на оваа студија е да утврди дали присуството на ","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"166 1","pages":"137 - 143"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"77095513","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0046
S. Jancevska, Mile Kitanovski, N. Laban, D. Danilovski, V. Tasic, Z. Gucev
Abstract Multiple congenital anomalies and craniofacial dysmorphism are characterizing the so-called Emanuel or supernumerary der(22)t(11;22) syndrome (OMIM609029). Mental and developmental retardation are major clinical features. The der(22) may arise from a parental balanced t(11;22)(q23;q11.2) or can be created de novo. Here we present a 2 years old boy with normal prenatal history, cyanotic at delivery and with ear anomalies, a preauricular tag, high-arched palate and micrognathia. There were neither microcephaly, nor heart or kidney defects. Psychological and motor testing at the age of 2 years confirmed significant mental and developmental delay. In addition, the child had seizures and an abnormal electroencephalogram. Cytogenetic and molecular analyses revealed a karyotype 47,XY,+der(22)t(11;22)(q23;q11.2). As parents refused further tests it could not be determined if the der(22) arose de novo or was parentally derived. Overall the present report should alert physician to offer cytogenetic and/or molecular diagnostics in comparable cases. Повеќе вродени аномалии и краниофаци- јална дизморфија се карактеристични за т.н. Ема- нуел sindrom, или прекуброен der(22)t(11; 22) синдром (OMIM609029). Главни клинички карак- теристики се ментална i fizi~ka ретардација во развојот. Der (22) може да потекнува од ро- дителска избалансираност t(11;22)(q23;q11.2), или настанува de novo. Презентираме 2-годишно дете со нормал- на пренатална историја, аномалии на аурикули, преаурикуларна ресичка, висок свод на непцето и микрогнаtија. Не се детектирани микроцефа- лија, срцеви или бубрежни дефекти. Психолош- ките тестови и тестовите на моториката на воз- раст од 2 години потврдуваат значајни ментални нарушувања и доцнење во развојот. Покрај тоа, детето ima konvulzii и абнормален електроен- цефалограм. Цитогенетската и молекуларната анализа se 47,XY,+der(22)t(11;22)(q23;q11.2). Ро- дителите ne prifatija понатамошни тестови, што оневозможува да се утврди дали der (22) настанал de novo или потекнува од родителите. Овој trud треба да im uka`e na лекарite да pobaraat цитогенетска и/или молекуларна дијагностика во случаи so sli~ni karakteristiki
多发性先天性异常和颅面畸形是所谓的伊曼纽尔或多余的der(22)t(11;22)综合征(OMIM609029)的特征。智力和发育迟缓是主要的临床特征。后代(22)可能来自于双亲平衡的后代(11;22)(q23;q11.2),也可能是从头产生的。在这里我们提出一个2岁的男孩,正常的产前历史,分娩时紫绀型和耳朵异常,耳前标签,高弓腭和小颌。没有小头畸形,也没有心脏或肾脏缺陷。2岁时的心理和运动测试证实了显著的智力和发育迟缓。此外,孩子有癫痫发作和脑电图异常。细胞遗传学和分子分析显示核型为47,XY,+der(22)t(11;22)(q23;q11.2)。由于父母拒绝进行进一步的检查,因此无法确定该婴儿是新生的还是父母遗传的。总的来说,本报告应提醒医生在类似病例中提供细胞遗传学和/或分子诊断。Повеќевроденианомалииикраниофац——јиалнадизморфијасекарактеристичнизат。н。Ема- нуел sindrom, или прекуброен der(22)t(11);22) синдром (omim609029)。Главниклиничкикарак-теристикисементална我业已面市~ kaретардацијаворазвојот。Der(22)можедапотекнуваодрод——ителскаизбалансираностt (11; 22) (q23处;q11.2),илинастанува新创。Презентираме2 -годишнодетесонормал-напренаталнаисторија,аномалиинааурикули,преаурикуларнаресичка,високсводнанепцетоимикрогниаtја。Неседетектиранимикроцефа-лиј,асрцевиилибубрежнидефекти。Психолош-китетестовиитестовитенамоторикатанавоз——растод2годинипотврдуваатзначајнименталнинарушувањаидоцнењеворазвојот。,Покрајтоадететоima konvulziiиабнормаленелектроен——цефалограм。Цитогенетскатаимолекуларнатаанализаse 47岁,XY, + der (22) t (11; 22) (q23处;q11.2)。Род——ителитеne prifatijaпонатамошнитестови,штооневозможувадасеутврдидалиder(22)настанал新创илипотекнуваодродителите。Овојtrudтребадаim uka本部naлекар尽管даpobaraatцитогенетскаи/илимолекуларнадијагностикавослучаи所以sli ~倪karakteristiki
{"title":"Emanuel Syndrome (Es): New Case-Report and Review of the Literature/ Емануел Синдром (Es): Презентација На Нов Случај И Преглед На Литературата","authors":"S. Jancevska, Mile Kitanovski, N. Laban, D. Danilovski, V. Tasic, Z. Gucev","doi":"10.1515/prilozi-2015-0046","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0046","url":null,"abstract":"Abstract Multiple congenital anomalies and craniofacial dysmorphism are characterizing the so-called Emanuel or supernumerary der(22)t(11;22) syndrome (OMIM609029). Mental and developmental retardation are major clinical features. The der(22) may arise from a parental balanced t(11;22)(q23;q11.2) or can be created de novo. Here we present a 2 years old boy with normal prenatal history, cyanotic at delivery and with ear anomalies, a preauricular tag, high-arched palate and micrognathia. There were neither microcephaly, nor heart or kidney defects. Psychological and motor testing at the age of 2 years confirmed significant mental and developmental delay. In addition, the child had seizures and an abnormal electroencephalogram. Cytogenetic and molecular analyses revealed a karyotype 47,XY,+der(22)t(11;22)(q23;q11.2). As parents refused further tests it could not be determined if the der(22) arose de novo or was parentally derived. Overall the present report should alert physician to offer cytogenetic and/or molecular diagnostics in comparable cases. Повеќе вродени аномалии и краниофаци- јална дизморфија се карактеристични за т.н. Ема- нуел sindrom, или прекуброен der(22)t(11; 22) синдром (OMIM609029). Главни клинички карак- теристики се ментална i fizi~ka ретардација во развојот. Der (22) може да потекнува од ро- дителска избалансираност t(11;22)(q23;q11.2), или настанува de novo. Презентираме 2-годишно дете со нормал- на пренатална историја, аномалии на аурикули, преаурикуларна ресичка, висок свод на непцето и микрогнаtија. Не се детектирани микроцефа- лија, срцеви или бубрежни дефекти. Психолош- ките тестови и тестовите на моториката на воз- раст од 2 години потврдуваат значајни ментални нарушувања и доцнење во развојот. Покрај тоа, детето ima konvulzii и абнормален електроен- цефалограм. Цитогенетската и молекуларната анализа se 47,XY,+der(22)t(11;22)(q23;q11.2). Ро- дителите ne prifatija понатамошни тестови, што оневозможува да се утврди дали der (22) настанал de novo или потекнува од родителите. Овој trud треба да im uka`e na лекарite да pobaraat цитогенетска и/или молекуларна дијагностика во случаи so sli~ni karakteristiki","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"62 1","pages":"205 - 208"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82163140","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0030
Zorica Naumovska, Aleksandra K. Nesterovska, Ana Filipce, Zoran Sterjev, Katerina Brezovska, Aleksandar Dimovski, Ljubica Suturkova
Abstract Antipsychotic drugs are widely used in the treatment of schizophrenia and psychotic disorder. The lack of antipsychotic response and treatment-induced side-effects, such as neuroleptic syndrome, polydipsia, metabolic syndrome, weight gain, extrapyramidal symptoms, tardive dyskinesia or prolactin increase, are the two main reasons for non-compliance and increased morbidity in schizophrenic patients. During the past decades intensive research has been done in order to determine the influence of genetic variations on antipsychotics dosage, treatment efficacy and safety. The present work reviews the molecular basis of treatment response of schizophrenia. It highlights the most important findings about the impact of functional polymorphisms in genes coding the CYP450 metabolizing enzymes, ABCB1 transporter gene, dopaminergic and serotonergic drug targets (DRD2, DRD3, DRD4, 5-HT1, 5HT-2A, 5HT-2C, 5HT6) as well as genes responsible for metabolism of neurotransmitters and G signalling pathways (5-HTTLPR, BDNF, COMT, RGS4) and points their role as potential biomarkers in everyday clinical practice. Pharmacogenetic testing has predictive power in the selection of antipsychotic drugs and doses tailored according to the patient’s genetic profile. In this perception pharmacogenetics could help in the improvement of treatment response by using different medicinal approaches that would avoid potential adverse effects, reduce stabilization time and will advance the prognosis of schizophrenic patients. Антипсихотиците се лекови што се употре- буваат во третман на шизофренија и психотични нарушувања. Отсуство на одговор при третманот со антипсихотици и несаканите ефекти што се ја- вуваат, како што се невролептичен синдром, по- лидипсија, метаболни нарушувања, зголемување на телесната тежина, екстрапирамидалните симп- томи, тардивна дискинезија или зголемено ниво на пролактин, се двете круцијални причини за непридржување на пациентите кон пропишаната терапија и зголемен морбидитет кај пациентите со шизофренија. Во текот на изминатите неколку децении се спроведени бројни истражувања со цел да се одреди влијанието на генетските вари- јации врз дозниот режим, ефикасноста и безбед- носта при третманот со антипсихотици. Овој труд дава преглед на современите сознанија за мо- лекуларната основа на третманот на шизофрени- јата. Во него се истакнати најзначајните откри- тија за влијанието на функционалните полимор- физми на гените што ги кодираат CYP450 мета- болните ензими, ABCB1 генот што го кодира транспортниот П-гликопротеин, допаминските и серотонинските рецептори (DRD2, DRD3, DRD4, 5-HT1, 5HT-2A, 5HT-2C, 5HT6) и гените одго- ворни за метаболизмот на невротрансмитерите, како и Г сигналните патишта (5-HTTLPR, BDNF, COMT, RGS4) и ја истакнува нивната улога како потенцијални биомаркери во секојдневната кли- ничка практика. Фармакогенетските тестирања имаат предиктивна моќ во селекцијата на вис- тинскиот антипсихотик и неговото дозирање е во согласност со генетски
{"title":"Pharmacogenetics and Antipsychotic Treatment Response/ Фармакогенетски Тестирања И Одговор Кон Третман Со Антипсихотоци","authors":"Zorica Naumovska, Aleksandra K. Nesterovska, Ana Filipce, Zoran Sterjev, Katerina Brezovska, Aleksandar Dimovski, Ljubica Suturkova","doi":"10.1515/prilozi-2015-0030","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0030","url":null,"abstract":"Abstract Antipsychotic drugs are widely used in the treatment of schizophrenia and psychotic disorder. The lack of antipsychotic response and treatment-induced side-effects, such as neuroleptic syndrome, polydipsia, metabolic syndrome, weight gain, extrapyramidal symptoms, tardive dyskinesia or prolactin increase, are the two main reasons for non-compliance and increased morbidity in schizophrenic patients. During the past decades intensive research has been done in order to determine the influence of genetic variations on antipsychotics dosage, treatment efficacy and safety. The present work reviews the molecular basis of treatment response of schizophrenia. It highlights the most important findings about the impact of functional polymorphisms in genes coding the CYP450 metabolizing enzymes, ABCB1 transporter gene, dopaminergic and serotonergic drug targets (DRD2, DRD3, DRD4, 5-HT1, 5HT-2A, 5HT-2C, 5HT6) as well as genes responsible for metabolism of neurotransmitters and G signalling pathways (5-HTTLPR, BDNF, COMT, RGS4) and points their role as potential biomarkers in everyday clinical practice. Pharmacogenetic testing has predictive power in the selection of antipsychotic drugs and doses tailored according to the patient’s genetic profile. In this perception pharmacogenetics could help in the improvement of treatment response by using different medicinal approaches that would avoid potential adverse effects, reduce stabilization time and will advance the prognosis of schizophrenic patients. Антипсихотиците се лекови што се употре- буваат во третман на шизофренија и психотични нарушувања. Отсуство на одговор при третманот со антипсихотици и несаканите ефекти што се ја- вуваат, како што се невролептичен синдром, по- лидипсија, метаболни нарушувања, зголемување на телесната тежина, екстрапирамидалните симп- томи, тардивна дискинезија или зголемено ниво на пролактин, се двете круцијални причини за непридржување на пациентите кон пропишаната терапија и зголемен морбидитет кај пациентите со шизофренија. Во текот на изминатите неколку децении се спроведени бројни истражувања со цел да се одреди влијанието на генетските вари- јации врз дозниот режим, ефикасноста и безбед- носта при третманот со антипсихотици. Овој труд дава преглед на современите сознанија за мо- лекуларната основа на третманот на шизофрени- јата. Во него се истакнати најзначајните откри- тија за влијанието на функционалните полимор- физми на гените што ги кодираат CYP450 мета- болните ензими, ABCB1 генот што го кодира транспортниот П-гликопротеин, допаминските и серотонинските рецептори (DRD2, DRD3, DRD4, 5-HT1, 5HT-2A, 5HT-2C, 5HT6) и гените одго- ворни за метаболизмот на невротрансмитерите, како и Г сигналните патишта (5-HTTLPR, BDNF, COMT, RGS4) и ја истакнува нивната улога како потенцијални биомаркери во секојдневната кли- ничка практика. Фармакогенетските тестирања имаат предиктивна моќ во селекцијата на вис- тинскиот антипсихотик и неговото дозирање е во согласност со генетски","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"17 1","pages":"53 - 67"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"81789952","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0052
V. Wiwanitkit
The recent report on "publication ethics" is very interesting [1]. Wager noted that "If people believe that publication ethics is 'somebody else's problem', little progress will be made and problems will persist [1]." As Polenakovic and Gucev noted, the problem of scientific misconduct is the current problem to be dealt [2]. It is no doubt that all standard and qualified scientific journals declare their policies against unethical practice and misconduct. However, there are still existing problems. As noted by Wager, it should be the role of everyone in the process to combat misconduct. Nevertheless, while a group of scientific personnel act against the problem, the other might neglect (do nothing) or support the bad practice. Surprisingly, there are many plagiarists or impostors who hold high positions in organization that are not managed [3]. For sure, high position might imply seniority and power and few persons dear to point out and manage the problem [3]. Also, there are several unqualified publishers who support the unethical publication such as predatory journals which focus only on income (en.wikipedia.org/wiki/ Predatory_open_access_publishing). How, to promote the brave mind of the scientific community to fight and sanction the emerging unethical practice should be the way to reach the future transparency and ethical publication practice.
{"title":"Publication Ethics: What Next?","authors":"V. Wiwanitkit","doi":"10.1515/prilozi-2015-0052","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0052","url":null,"abstract":"The recent report on \"publication ethics\" is very interesting [1]. Wager noted that \"If people believe that publication ethics is 'somebody else's problem', little progress will be made and problems will persist [1].\" As Polenakovic and Gucev noted, the problem of scientific misconduct is the current problem to be dealt [2]. It is no doubt that all standard and qualified scientific journals declare their policies against unethical practice and misconduct. However, there are still existing problems. As noted by Wager, it should be the role of everyone in the process to combat misconduct. Nevertheless, while a group of scientific personnel act against the problem, the other might neglect (do nothing) or support the bad practice. Surprisingly, there are many plagiarists or impostors who hold high positions in organization that are not managed [3]. For sure, high position might imply seniority and power and few persons dear to point out and manage the problem [3]. Also, there are several unqualified publishers who support the unethical publication such as predatory journals which focus only on income (en.wikipedia.org/wiki/ Predatory_open_access_publishing). How, to promote the brave mind of the scientific community to fight and sanction the emerging unethical practice should be the way to reach the future transparency and ethical publication practice.","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"57 1","pages":"4 - 4"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91169726","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0036
Aleksandra Panovska Petrusheva, Biljana Kuzmanovska, Maja Mojsova, Andrijan Kartalov, Tatjana Spirovska, Mirjana Shosholcheva, Marina Temelkovska Stevanoska, Milka Zdravkovska, Sasho Dohchev, Oliver Stankov
Abstract Introduction and objectives: The purpose of this study was to evaluate changes in serum electrolytes during Transurethral resection of the prostate (TURP) and to evaluate the degree of correlation of hyponatremia and the factors that affect the incidence of TURP syndrome and to show the impact of the duration of the procedure on the severity of hyponatremia due to absorption of irrigation fluid in the systemic circulation. Materials and Methods: This study examined 60 male patients planned for elective TURP. The level of serum electrolytes are determined by taking venous blood samples preoperatively and Postoperatively and when the duration of the operation was longer than 60 minutes, the level of serum electrolytes was determined intraoperative. The amount of used irrigation fluid, the weight of resection prostate, and duration of surgery, were also followed. Patients were divided in two groups according to the length of the surgical procedure: Group 1 (30- 60 min) and Group 2 (> 60 min). Results: Statistically significant reduction of serum sodium and the elevation of the potassium level in serum observed postoperatively and was directly proportional to the volume of of the used irrigation fluid, the duration of the procedure and volume of the resected prostate. Conclusions: To evaluate changes in serum electrolyte during TURP is simple and economical method for the indirect estimation of irrigation fluid absorption into the systemic circulation during TURP and opportunity for early identification of TURP syndrome Вовед и цели: Целта на оваа студија е да се евалуираат промените во нивото на серум- ските електролити при трансуретрална ресек- ција на простата (TURP) и да се евалуира сте- пенот на корелација на хипонатремијата и фак- торите што влијаат на појавата на TURP-син- дромот, како и да се докаже влијанието на вре- метраењето на постапката врз сериозноста на хипонатремијата поради апсорпција на ирига- ционата течност во системската циркулација. Маtеријал и меtоди: Во оваа студија се испитувани 60 машки пациенти планирани за TURP-простата. Евалуирана е корелацијата меѓу големината на хипонатремијата и факторите што влијаат на појавата на TURP-синдромот. Нивото на серумските електролити се одредуваше со зе- мање венски примероци на крв предоперативно и постоперативно, а кога траењето на опера- цијата беше подолго од 60 мин., нивото на се- румските електролити се одредуваше интраопе- ративно. Се следеа и количината на употребена иригациона течност, тежината на ресецираната простата, како и времетраењето на хируршката интервенција. Пациентите беа поделени во две групи според должината на хируршката проце- дура: група 1 (30-60 мин.) и група 2 (> 60 мин.). Резулtаtи: Статистички значајна редук- ција на нивото на серумски натриум и елевација на нивото на калиум во серумот се забележани постоперативно и беше директно пропорцио- нално со волуменот на користената иригациона течност, времетраењето на постапката и волуме- нот на ресецираната
{"title":"Evaluation of Changes in Serum Concentration of Sodium in a Transurethral Resection of the Prostate/ Евалуација На Промените Во Серумската Концентрација На Натриум При Трансуретралнa Ресекција На Простатa","authors":"Aleksandra Panovska Petrusheva, Biljana Kuzmanovska, Maja Mojsova, Andrijan Kartalov, Tatjana Spirovska, Mirjana Shosholcheva, Marina Temelkovska Stevanoska, Milka Zdravkovska, Sasho Dohchev, Oliver Stankov","doi":"10.1515/prilozi-2015-0036","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0036","url":null,"abstract":"Abstract Introduction and objectives: The purpose of this study was to evaluate changes in serum electrolytes during Transurethral resection of the prostate (TURP) and to evaluate the degree of correlation of hyponatremia and the factors that affect the incidence of TURP syndrome and to show the impact of the duration of the procedure on the severity of hyponatremia due to absorption of irrigation fluid in the systemic circulation. Materials and Methods: This study examined 60 male patients planned for elective TURP. The level of serum electrolytes are determined by taking venous blood samples preoperatively and Postoperatively and when the duration of the operation was longer than 60 minutes, the level of serum electrolytes was determined intraoperative. The amount of used irrigation fluid, the weight of resection prostate, and duration of surgery, were also followed. Patients were divided in two groups according to the length of the surgical procedure: Group 1 (30- 60 min) and Group 2 (> 60 min). Results: Statistically significant reduction of serum sodium and the elevation of the potassium level in serum observed postoperatively and was directly proportional to the volume of of the used irrigation fluid, the duration of the procedure and volume of the resected prostate. Conclusions: To evaluate changes in serum electrolyte during TURP is simple and economical method for the indirect estimation of irrigation fluid absorption into the systemic circulation during TURP and opportunity for early identification of TURP syndrome Вовед и цели: Целта на оваа студија е да се евалуираат промените во нивото на серум- ските електролити при трансуретрална ресек- ција на простата (TURP) и да се евалуира сте- пенот на корелација на хипонатремијата и фак- торите што влијаат на појавата на TURP-син- дромот, како и да се докаже влијанието на вре- метраењето на постапката врз сериозноста на хипонатремијата поради апсорпција на ирига- ционата течност во системската циркулација. Маtеријал и меtоди: Во оваа студија се испитувани 60 машки пациенти планирани за TURP-простата. Евалуирана е корелацијата меѓу големината на хипонатремијата и факторите што влијаат на појавата на TURP-синдромот. Нивото на серумските електролити се одредуваше со зе- мање венски примероци на крв предоперативно и постоперативно, а кога траењето на опера- цијата беше подолго од 60 мин., нивото на се- румските електролити се одредуваше интраопе- ративно. Се следеа и количината на употребена иригациона течност, тежината на ресецираната простата, како и времетраењето на хируршката интервенција. Пациентите беа поделени во две групи според должината на хируршката проце- дура: група 1 (30-60 мин.) и група 2 (> 60 мин.). Резулtаtи: Статистички значајна редук- ција на нивото на серумски натриум и елевација на нивото на калиум во серумот се забележани постоперативно и беше директно пропорцио- нално со волуменот на користената иригациона течност, времетраењето на постапката и волуме- нот на ресецираната ","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"37 2 1","pages":"117 - 127"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84838111","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0037
Igor Kaftandziev, Simon Trpeski, Venko Filipce, Oliver Arsovski, I. Hasani, L. Nikolov, A. Kaev
Abstract Introduction: Management of degenerative lumbosacral spondylolisthesis with spinal stenosis is still controversial. Surgery is widely used, as well as non-surgical treatment. Aim: To evaluate the clinical results and functional outcome after operative treatment in Grade II and III lumbar spine spondylolisthesis. Material and methods: Twelve patients with symptoms and image-confirmed degenerative spondylolisthesis entered the study. Mean patient age was 57 years. Spondylolisthesis Grade II or III, segment L4-L5 or L5-S1 were evaluated. All patients underwent similar protocols. Operative treatment was decompressive laminectomy, posterior one segment fixation, and fusion with autologous bone grafting. Functional outcome measures were Visual Analog Scale (VAS, 10-point scale) and Oswestry Disability Index (ODI, 100-percent scale) after 6 and 12 months. Results: Patient follow-up was 12 months. Preoperatively, 7 patients had severe disability according to ODI, 4 had moderate disability. VAS measured 6 and 7 points in 6 patients, lowest score of 4 points and the highest score of 9. After 6 months, ODI showed 5 patients had minimal and 7 had moderate disability; 2 patients had 0 points on the VAS, 2 had a score of 1, 4 had a score of 2, highest score of 4 points. Treatment outcome effects after 1 year were 9 patients with minimal disability, 3 with moderate; VAS - 2 patients with O points, 3 with 1 point, 4 with 2 points. Conclusion: Patients with degenerative spondylolisthesis and spinal stenosis treated surgically showed substantially greater improvement in pain and functional outcome during a period of 1 year. Третманот на лумбосакралната дегенера- тивна спондилолистеза со спинална стеноза сè уште е контроверзен. Многу често се користи хирургија, а исто така и нехируршки третман. Целта на овој труд е да се оценат клиничките резултати и функционалниот исход по опера- тивниот третман на спондилолистеза степен II и III на лумбалнo-сакралниот ’рбет. Во студијата беа вклучени дванаесет па- циенти со симптоми и клиничка слика со потвр- дена дегенеративна спондилолистеза. Просеч- ната возраст на пациентите изнесува 57 години. Сите пациенти имаа спондилолистеза со степен II или III, на сегмент L4-L5 или L5-S. Оператив- ниот третман се состои од декомпресивна лами- нектомија, заден еден сегмент фиксација и фу- зија со автологен коскен графт. Функционални- от исход се евалуираше со помош на Визуел- ната аналогна скала (VAS) и Oswestry Disability Index (ODI) на 6 и 12 месеци. Пациентите беа следени во период од 12 месеци. Предоперативно, седуммина пациенти имаа тешка попреченост според ОДИ, четворица имаа умерена попреченост. VAS имаше вред- ност од 6 и 7 поени кај шестмина пациенти, нај- ниска оценка од 4 поени и највисока оценка 9. По шест месеци, ОДИ покажа дека петмина па- циенти имале минимална попреченост и седум- мина имале умерена попреченост; двајца паци- енти имале 0 поени на VAS, двајца имале резул- тат од 1, четворица имале резултат од 2, н
摘要导语:退行性腰骶椎滑脱合并椎管狭窄的治疗仍存在争议。手术和非手术治疗被广泛使用。目的:评价ⅱ、ⅲ级腰椎滑脱手术治疗后的临床疗效和功能状况。材料和方法:12例有症状和影像学证实的退行性椎体滑脱患者进入研究。患者平均年龄为57岁。评估II级或III级腰椎滑脱,L4-L5或L5-S1节段。所有患者都接受了类似的治疗方案。手术治疗为椎板减压切除、后路一节段固定、自体植骨融合。6个月和12个月后的功能结果测量是视觉模拟量表(VAS, 10分制)和Oswestry残疾指数(ODI, 100%量表)。结果:患者随访12个月。术前ODI重度残疾7例,中度残疾4例。6例患者VAS评分分别为6分和7分,最低4分,最高9分。6个月后,ODI显示5例患者有轻度残疾,7例有中度残疾;VAS评分0分2例,1分2例,2分4例,最高4分。1年后治疗结果:轻度残疾9例,中度残疾3例;VAS评分0分2例,1分3例,2分4例。结论:退行性椎体滑脱和椎管狭窄手术治疗的患者在1年的时间里疼痛和功能结果有了显著的改善。Третманотналумбосакралнатадегенера-тивнаспондилолистезасоспиналнастенозасeуштееконтроверзен。Многучестосекористихирургија,аистотакаинехируршкитретман。Целтанаовојтрудедасеоценатклиничкитерезултатиифункционалниотисходпоопера-тивниоттретманнаспондилолистезастепен第二第三иналумбалo -снакралниотр的бет。Востудијатабеавклученидванаесетпа-циентисосимптомииклиничкасликасопотвр——денадегенеративнаспондилолистеза。Просеч——натавозрастнапациентитеизнесува57години。Ситепациентиимааспондилолистезасостепени第二ли三世,насегмент- 5илиL5-S。Оператив——ниоттретмансесостоиоддекомпресивналамин——ектомиј,азаденеденсегментфиксацијаифу——зијасоавтологенкоскенграфт。Функционални——отисходсеевалуирашесопомошнаВизуел-натааналогнаскала(血管)и得以残疾指数(ODI)на6 12имесеци。Пациентите беа следени во период д 12 месеци。Предоперативно,седумминапациентиимаатешкапопреченостспоредОДИ,четворицаимааумеренапопреченост。脉管имашевред——ностод6и7поеникајшестминапациенти,нај——нискаоценкаод4поениинајвисокаоценка9。Пошестмесеци,ОДИпокажадекапетминапа-циентиималеминималнапопреченостиседум——минаималеумеренапопреченост;двајцапаци——ентиимале0поенина脉管,двајцаималерезул——татод1,четворицаималерезултатод2,највси——окрезултатод4поени。Функционалниотисходпоеднагодинабиле:деветминапациентисоми——нималнапопреченост;тројца умерена;Vas - двајца пациенти 语文0 поени;тројца 1 поен: четворица 2 поена。Спореднашитеиспитувањаирезултати,пациентитесодегенеративнаспондилолистезаиспиналнастенозаштосетретираатхируршкипокажаазначителнопоголемоподобрувањевоод——носнаболкаифункционаленисходвопериододеднагодина。
{"title":"Operative Treatment of Degenerative Lumbar Spine Spondylolisthesis/ Оперативен Третман На Лумбосакрална Дегенреативна Спондилолистеза","authors":"Igor Kaftandziev, Simon Trpeski, Venko Filipce, Oliver Arsovski, I. Hasani, L. Nikolov, A. Kaev","doi":"10.1515/prilozi-2015-0037","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0037","url":null,"abstract":"Abstract Introduction: Management of degenerative lumbosacral spondylolisthesis with spinal stenosis is still controversial. Surgery is widely used, as well as non-surgical treatment. Aim: To evaluate the clinical results and functional outcome after operative treatment in Grade II and III lumbar spine spondylolisthesis. Material and methods: Twelve patients with symptoms and image-confirmed degenerative spondylolisthesis entered the study. Mean patient age was 57 years. Spondylolisthesis Grade II or III, segment L4-L5 or L5-S1 were evaluated. All patients underwent similar protocols. Operative treatment was decompressive laminectomy, posterior one segment fixation, and fusion with autologous bone grafting. Functional outcome measures were Visual Analog Scale (VAS, 10-point scale) and Oswestry Disability Index (ODI, 100-percent scale) after 6 and 12 months. Results: Patient follow-up was 12 months. Preoperatively, 7 patients had severe disability according to ODI, 4 had moderate disability. VAS measured 6 and 7 points in 6 patients, lowest score of 4 points and the highest score of 9. After 6 months, ODI showed 5 patients had minimal and 7 had moderate disability; 2 patients had 0 points on the VAS, 2 had a score of 1, 4 had a score of 2, highest score of 4 points. Treatment outcome effects after 1 year were 9 patients with minimal disability, 3 with moderate; VAS - 2 patients with O points, 3 with 1 point, 4 with 2 points. Conclusion: Patients with degenerative spondylolisthesis and spinal stenosis treated surgically showed substantially greater improvement in pain and functional outcome during a period of 1 year. Третманот на лумбосакралната дегенера- тивна спондилолистеза со спинална стеноза сè уште е контроверзен. Многу често се користи хирургија, а исто така и нехируршки третман. Целта на овој труд е да се оценат клиничките резултати и функционалниот исход по опера- тивниот третман на спондилолистеза степен II и III на лумбалнo-сакралниот ’рбет. Во студијата беа вклучени дванаесет па- циенти со симптоми и клиничка слика со потвр- дена дегенеративна спондилолистеза. Просеч- ната возраст на пациентите изнесува 57 години. Сите пациенти имаа спондилолистеза со степен II или III, на сегмент L4-L5 или L5-S. Оператив- ниот третман се состои од декомпресивна лами- нектомија, заден еден сегмент фиксација и фу- зија со автологен коскен графт. Функционални- от исход се евалуираше со помош на Визуел- ната аналогна скала (VAS) и Oswestry Disability Index (ODI) на 6 и 12 месеци. Пациентите беа следени во период од 12 месеци. Предоперативно, седуммина пациенти имаа тешка попреченост според ОДИ, четворица имаа умерена попреченост. VAS имаше вред- ност од 6 и 7 поени кај шестмина пациенти, нај- ниска оценка од 4 поени и највисока оценка 9. По шест месеци, ОДИ покажа дека петмина па- циенти имале минимална попреченост и седум- мина имале умерена попреченост; двајца паци- енти имале 0 поени на VAS, двајца имале резул- тат од 1, четворица имале резултат од 2, н","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"487 1","pages":"129 - 135"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76381720","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0048
Nadica Ristoska Bojkovska, L. Spahiu, A. Janchevska, Z. Gucev, V. Tasic
Abstract Background: Bardet-Biedl syndrome (BBS) is a multisystem genetic disorder characterized with central obesity, pigmentary retinopathy, polydactyly, mental retardation, and hypogenitalism. Renal abnormalities have been recognized as a cardinal feature of the disease with serious prognostic implication. The aim of this study was to analyze the renal status in children with BBS and to implement appropriate interventions in those with progressive course Patients and methods: The diagnosis of BBS was established on the basis of criteria proposed by Beales et al. (J Med Genet 1999). Imaging of the kidneys and urinary tract was performed with ultrasound study, Tc99mDMSA scan and a cystographic study. Twenty four hour urine collections were obtained for estimation of proteinuria and creatinine clearance. Blood pressure was monitored at clinical visits or as 24-hour ambulatory monitoring. Results: There were 4 children (2 males, 2 females). All four children displayed abnormal kidney ultrasound and Tc99mDMSA scan resembling dysplastic kidney(s). Two of them had overt proteinuria (glomerulo-tubular pattern). Three children had normal blood pressure and glomerular filtration rate (GFR): 107, 145 and 95 ml/min/1.73m2, and the fourth had hypertension and progressive worsening of the GFR at 65 ml/min/1.73m2. Conclusion: Children with BBS should undergo imaging studies of the kidneys and urinary tract at initial work up; in those with renal dysplasia proteinuria, GFR and blood pressure should be regularly monitored to slow down progression to terminal renal failure. Вовед: Бардет Бидл синдром (ББС) е мул- тисистемско наследно заболување што се карак- теризира со централна дебелина, пигментна ре- тинопатија, полидактилија, ментална ретардација и хиpогонадизам. Бубрежните абнормалности се сметаат за кардинална црта на болеста и имаат сериозно прогностичко значење. Цел на оваа сту- дија е да се анализира бубрежниот статус кај деца со ББС и да се спроведат соодветни мерки кај оние со прогресивен тек на болеста. Пациенtи и меtоди: Дијагнозата на ББС е поставена врз база на критериумите предло- жени од Beales и сор. (J Med Genet 1999). При- каз на бубрезите и уринарниот тракт е изведен со ултразвук, Tc99mDMSA-скен и со цисто- графска студија. Дваесет и четиричасовни при- мероци на урина се користени за процена на протеинурија и креатинин клиренс. Крвниот притисок е мониториран во тек на клиничките прегледи или како 24-часовен амбулаторен мо- ниторинг. Резулtаtи: Евидентирани се четири деца (две машки, две женски). Сите четири деца имаа абнормален ултразвучен наод на бубрезите, а Tc99mDMSA скен покажа присуство на дисплас- тични бубрези. Две деца имаа јасна протеину- рија. Трите деца имаа нормален крвен притисок и гломеруларна филтрација (ГФ): 107, 145 и 95 мл/мин/1.73м2, додека четвртото дете имаше хи- пертензија и прогресивно влошување на ГФ - 65 мл/мин/1,73м2. Заклучок: Деца со ББС треба да се подложат на радиографски студии на бубрезите и на ури- нарниот т
背景:Bardet-Biedl综合征(BBS)是一种多系统遗传性疾病,以中枢性肥胖、色素视网膜病变、多指畸形、智力低下和性功能减退为特征。肾脏异常已被认为是该病的主要特征,具有严重的预后意义。本研究的目的是分析儿童BBS的肾脏状况,并对病程进展的儿童实施适当的干预措施。患者和方法:BBS的诊断是根据Beales等人(J Med Genet 1999)提出的标准建立的。通过超声检查、Tc99mDMSA扫描和膀胱造影检查对肾脏和尿路进行影像学检查。收集24小时尿液用于估计蛋白尿和肌酐清除率。在临床访问或24小时动态监测时监测血压。结果:患儿4例(男2例,女2例)。4例患儿均表现为肾超声和Tc99mDMSA扫描异常,类似肾发育不良。其中2例有明显的蛋白尿(肾小球-小管型)。3例患儿血压正常,肾小球滤过率(GFR)分别为107、145和95 ml/min/1.73m2, 4例患儿高血压,GFR进行性恶化,为65 ml/min/1.73m2。结论:患有BBS的儿童在开始工作时应进行肾脏和尿路影像学检查;对于肾发育不良蛋白尿患者,应定期监测GFR和血压,以减缓晚期肾衰竭的进展。Вовед:БардетБидлсиндром(ББС)емул——тисистемсконаследнозаболувањештосекарак-теризирасоцентралнадебелина,пигментнаре——тинопатија,полидактилиј,аменталнаретардацијаихиpогонадизам。Бубрежнитеабнормалностисесметаатзакардиналнацртанаболестаиимаатсериознопрогностичкозначење。Целнаоваасту——дијаедасеанализирабубрежниотстатускајдецасоББСидасеспроведатсоодветнимеркикајониесопрогресивентекнаболеста。tПациениимеtоди:ДијагнозатанаББСепоставенаврзбазанакритериумитепредло——жениодbealeисор。(J Med Genet 1999)。——Приказнабубрезитеиуринарниоттрактеизведенсоултразвук,Tc99mDMSA——скенисоцистог,рафскастудија。Дваесетичетиричасовнипри——мероцинауринасекористенизапроценанапротеинуријаикреатининклиренс。Крвниотпритисокемониториранвотекнаклиничкитепрегледииликако24 -часовенамбулаторенмо——ниторинг。Резулаtи:Евидентиранисечетиридеца(двемашки,двеженски)。Ситечетиридецаимааабнормаленултразвученнаоднабубрезите,аTc99mDMSAскенпокажаприсуствонадисплас——тичнибубрези。Две деца имаа јасна протеину- рија。Тритедецаимаанормаленкрвенпритисокигломеруларнафилтрација(ГФ):107年145年95年имм/лин/ 1.73м2,додекачетвртотодетеимашехи——пертензијаипрогресивновлошувањенаГФ65мл/мин/ 1,73м2。Заклучок:ДецасоББСтребадасеподложатнарадиографскистудиинабубрезитеинаури——нарниоттрактприпрвичнатаобработка;кајониесореналнадисплазијапротеинурија,ГФикрвни——отпритисокредовнодасеконтролираатсоцелдасезабавипрогресијаконтерминалнабубрежнаслабост。
{"title":"Renal Dysplasia in Bardet-Biedl Syndrome/ Бубрежна Дисплазија Кај Бардет Бидл Синдром","authors":"Nadica Ristoska Bojkovska, L. Spahiu, A. Janchevska, Z. Gucev, V. Tasic","doi":"10.1515/prilozi-2015-0048","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0048","url":null,"abstract":"Abstract Background: Bardet-Biedl syndrome (BBS) is a multisystem genetic disorder characterized with central obesity, pigmentary retinopathy, polydactyly, mental retardation, and hypogenitalism. Renal abnormalities have been recognized as a cardinal feature of the disease with serious prognostic implication. The aim of this study was to analyze the renal status in children with BBS and to implement appropriate interventions in those with progressive course Patients and methods: The diagnosis of BBS was established on the basis of criteria proposed by Beales et al. (J Med Genet 1999). Imaging of the kidneys and urinary tract was performed with ultrasound study, Tc99mDMSA scan and a cystographic study. Twenty four hour urine collections were obtained for estimation of proteinuria and creatinine clearance. Blood pressure was monitored at clinical visits or as 24-hour ambulatory monitoring. Results: There were 4 children (2 males, 2 females). All four children displayed abnormal kidney ultrasound and Tc99mDMSA scan resembling dysplastic kidney(s). Two of them had overt proteinuria (glomerulo-tubular pattern). Three children had normal blood pressure and glomerular filtration rate (GFR): 107, 145 and 95 ml/min/1.73m2, and the fourth had hypertension and progressive worsening of the GFR at 65 ml/min/1.73m2. Conclusion: Children with BBS should undergo imaging studies of the kidneys and urinary tract at initial work up; in those with renal dysplasia proteinuria, GFR and blood pressure should be regularly monitored to slow down progression to terminal renal failure. Вовед: Бардет Бидл синдром (ББС) е мул- тисистемско наследно заболување што се карак- теризира со централна дебелина, пигментна ре- тинопатија, полидактилија, ментална ретардација и хиpогонадизам. Бубрежните абнормалности се сметаат за кардинална црта на болеста и имаат сериозно прогностичко значење. Цел на оваа сту- дија е да се анализира бубрежниот статус кај деца со ББС и да се спроведат соодветни мерки кај оние со прогресивен тек на болеста. Пациенtи и меtоди: Дијагнозата на ББС е поставена врз база на критериумите предло- жени од Beales и сор. (J Med Genet 1999). При- каз на бубрезите и уринарниот тракт е изведен со ултразвук, Tc99mDMSA-скен и со цисто- графска студија. Дваесет и четиричасовни при- мероци на урина се користени за процена на протеинурија и креатинин клиренс. Крвниот притисок е мониториран во тек на клиничките прегледи или како 24-часовен амбулаторен мо- ниторинг. Резулtаtи: Евидентирани се четири деца (две машки, две женски). Сите четири деца имаа абнормален ултразвучен наод на бубрезите, а Tc99mDMSA скен покажа присуство на дисплас- тични бубрези. Две деца имаа јасна протеину- рија. Трите деца имаа нормален крвен притисок и гломеруларна филтрација (ГФ): 107, 145 и 95 мл/мин/1.73м2, додека четвртото дете имаше хи- пертензија и прогресивно влошување на ГФ - 65 мл/мин/1,73м2. Заклучок: Деца со ББС треба да се подложат на радиографски студии на бубрезите и на ури- нарниот т","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"17 1","pages":"213 - 217"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74515933","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Abstract Background: Previous studies suggested that alterations in serum cortisol and DHEA-S levels may play a role in the pathophysiology of schizophrenia. Imbalance in serum cortisol and DHEA-S levels may be related to responsivity to antipsychotic treatment. Aim: To compare serum cortisol and DHEA-S levels between patients with schizophrenia and healthy controls and to evaluate their association with psychopathology in schizophrenic patients with different response to antipsychotic treatment. Material and Methods: This clinical prospective study included 60 patients with schizophrenia and 40 healthy age and sex matched controls. All patients experienced an acute exacerbation of the illness (PANSS: P1 and P3 ≥ 4). Clinical evaluation of patients was performed using the Positive and Negative Symptom Scale. A questionnaire for socio-demographic and clinical data collection was used. For the purposes of the study, the examined group was divided in two subgroups: responders and nonresponders. Serum cortisol and DHEA-S levels were measuredat baseline in all participants and after 3 and 6 weeks of the antipsychotic treatment in patients with schizophrenia. Results: Patients with schizophrenia had significantly higher serum cortisol and DHEA-S levels comparedwith control group. Responders had significantly higher serum cortisol and DHEA-S levels compared with nonresponders. Responders group had significant correlation between serum cortisol and PANSS positive scale score as well as between hostility and serum DHEA-S. Conclusion: Elevated serum cortisol and DHEA-S levels may play a role in the pathophysiology of schizophrenia. Serum cortisol and DHEA-S are associated with psychopathology in schizophrenic patients with different response to antipsychotic therapy. Вонед: Досегашните студии укажуваат дека алтерациите на серумските концентра- ции на кортизол и РНЕА-З може да имаат улога во патофизиолопцата на шизофрени- ]ата. Нарушуван>ето на серумските концентрации на кортизол и ЭНЕА-5 може да е асо- цирано со одговорот на антипсихотичниот третман. Цел: Да се споредат серумските концентрации на кортизол и ОНЕА-8 мегу па- циенти со шизофретца и здрави контроля и да се евалуира нивната асоцираност со психопатологи] ата ка] пациентите со шизофре- нща со различен одговор на антипсихотичниот третман. Машерщал и методы: Оваа клиничка проспективна студща вклучи 60 пациенти со шизофрешда и 40 здрави контроля соодвет- ни по пол и возраст. Сите пациенти манифес- тираа акутна егзацербаци]а на болеста (РАЫЗЗ: Р1 и РЗ > 4). Клиничката евалуацща на пациентите беше спроведена со РАИЗЗ. Се користеше и прашалник за социодемо- графски и клинички податоци. За целите на студщата, испитуваната трупа беше поделена во две подгрупп: испитаници со позитивен и испитаници со негативен одговор на третма- нот. Серумските концентрации на кортизол и ЭНЕА-5 беа одредувани на почетокот на студщата ка] сите испитаници и по 3 и 6 недели од антипсихотичниот третман ка] пациентите со шизофр
{"title":"Serum Cortisol and DHEA-S Levels in Schizophrenic Patients with Different Response to Antipsychotic Therapy: Association with Psychopathology / Серумски Концентрации На Кортизол И DHEA-S Кал Пациенти Со Шизофренша Со Различен Одговор На Антипсихотичната Терапша Асоци.1Аци.1А Со Психопатологшата","authors":"Zoja Babinkostova, Branislav Stefanovski, Danijela Janicevic-Ivanovska, Valentina Samardziska, Lila Stojanovska","doi":"10.1515/prilozi-2015-0042","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0042","url":null,"abstract":"Abstract Background: Previous studies suggested that alterations in serum cortisol and DHEA-S levels may play a role in the pathophysiology of schizophrenia. Imbalance in serum cortisol and DHEA-S levels may be related to responsivity to antipsychotic treatment. Aim: To compare serum cortisol and DHEA-S levels between patients with schizophrenia and healthy controls and to evaluate their association with psychopathology in schizophrenic patients with different response to antipsychotic treatment. Material and Methods: This clinical prospective study included 60 patients with schizophrenia and 40 healthy age and sex matched controls. All patients experienced an acute exacerbation of the illness (PANSS: P1 and P3 ≥ 4). Clinical evaluation of patients was performed using the Positive and Negative Symptom Scale. A questionnaire for socio-demographic and clinical data collection was used. For the purposes of the study, the examined group was divided in two subgroups: responders and nonresponders. Serum cortisol and DHEA-S levels were measuredat baseline in all participants and after 3 and 6 weeks of the antipsychotic treatment in patients with schizophrenia. Results: Patients with schizophrenia had significantly higher serum cortisol and DHEA-S levels comparedwith control group. Responders had significantly higher serum cortisol and DHEA-S levels compared with nonresponders. Responders group had significant correlation between serum cortisol and PANSS positive scale score as well as between hostility and serum DHEA-S. Conclusion: Elevated serum cortisol and DHEA-S levels may play a role in the pathophysiology of schizophrenia. Serum cortisol and DHEA-S are associated with psychopathology in schizophrenic patients with different response to antipsychotic therapy. Вонед: Досегашните студии укажуваат дека алтерациите на серумските концентра- ции на кортизол и РНЕА-З може да имаат улога во патофизиолопцата на шизофрени- ]ата. Нарушуван>ето на серумските концентрации на кортизол и ЭНЕА-5 може да е асо- цирано со одговорот на антипсихотичниот третман. Цел: Да се споредат серумските концентрации на кортизол и ОНЕА-8 мегу па- циенти со шизофретца и здрави контроля и да се евалуира нивната асоцираност со психопатологи] ата ка] пациентите со шизофре- нща со различен одговор на антипсихотичниот третман. Машерщал и методы: Оваа клиничка проспективна студща вклучи 60 пациенти со шизофрешда и 40 здрави контроля соодвет- ни по пол и возраст. Сите пациенти манифес- тираа акутна егзацербаци]а на болеста (РАЫЗЗ: Р1 и РЗ > 4). Клиничката евалуацща на пациентите беше спроведена со РАИЗЗ. Се користеше и прашалник за социодемо- графски и клинички податоци. За целите на студщата, испитуваната трупа беше поделена во две подгрупп: испитаници со позитивен и испитаници со негативен одговор на третма- нот. Серумските концентрации на кортизол и ЭНЕА-5 беа одредувани на почетокот на студщата ка] сите испитаници и по 3 и 6 недели од антипсихотичниот третман ка] пациентите со шизофр","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"42 1","pages":"175 - 182"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79287520","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2015-05-01DOI: 10.1515/prilozi-2015-0044
Kristina Mironska, Lidija Kareva, Katarina Stavric
Abstract Malnutrition in childhood continues to be one of the most important risk factor for secondary immunodeficiency in the world; therefore one should think of existence of malnutrition in a child suffering of frequent infections, not only in developing country, rarely but still possible in developed country also. Undernourishment in the early childhood is a trigger for starting a vicious cycle of impaired immunity, recurrent infections, and worsening malnutrition. Taking out from that cycle is an urgent and complex process, in which in parallel the infection should be controlled and the nutritional status solved out, and then, slowly follows the restoration of the immune system. We present a patient at the age of 13 months, with marasmic kwashiorkor accompanied by severe infection manifested with sepsis. The laboratory investigations revealed severe anaemia, hypoproteinemia and impaired immunological response, first of all neutrophil dysfunction with decreased oxidative metabolic response during the phagocytosis, paralyzed first line of defense of the organism and open possibility for bacterial or fungal invasion, multiorgan failure and high risk for fatal outcome. Because malnutrition and infections had many causes, only multiple and synergistic interventions embedded in true multisectoral programs, fortunately, were effective and got positive outcome. Малнутрицијата во детството и понатаму продолжува да биде еден од најважните ризик- фактори за секундарен имунодефицит во светот; токму затоа би требало да се помисли на постоење малнутриција кај дете што страда од чести инфек- ции, не само во земјите во развој, туку, навистина ретко, но, сепак, возможно, и во развиените земји. Неисхранетоста во раното детство го за- почнува маѓепсаниот круг во кој таа е причина за нарушен имунитет, што ќе води до повтору- вачки инфекции, а тоа уште повеќе ќе ја влоши малнутрицијата. Излегувањето од тој круг е ур- гентен и комплексен процес, во кој треба да биде излекувана инфекцијата паралелно со ко- рекцијата на нутритивниот статус, за потоа пос- тепено да следува враќање на нормалните функ- ции на имунолошкиот систем. Презентираме пациент на возраст од 13 месеци, со маразмичен квашиоркор придружен со тешка инфекција манифестирана како сепса. Лабораториските испитувања открија тешка ане- мија, хипопротеинемија и смален имунолошки одговор, пред сè неутрофилна дисфункција по- ради намалениот оксидативен метаболен одго- вор во тек на фагоцитозата, парализирана прва линија на одбрана на организмот и зголемена можност за бактериска или габична инвазија, со оштетување на повеќе органи и висок ризик од фатален исход. Бидејќи малнутрицијата и инфек- цијата имаа повеќе причини, само мултипната и синергичната интервенција вградена во вистин- ска повеќесекторска програма, за среќа, беа ефективни и имаа позитивен исход.
{"title":"Depression of Neutrophil Function Followed by Severe Infection in a Child with Marasmic Kwashiorkor/ Намалување На Неутрофилната Функција Придружена Со Тешка Инфекција Кај Дете Со Маразмичен Квашиоркор","authors":"Kristina Mironska, Lidija Kareva, Katarina Stavric","doi":"10.1515/prilozi-2015-0044","DOIUrl":"https://doi.org/10.1515/prilozi-2015-0044","url":null,"abstract":"Abstract Malnutrition in childhood continues to be one of the most important risk factor for secondary immunodeficiency in the world; therefore one should think of existence of malnutrition in a child suffering of frequent infections, not only in developing country, rarely but still possible in developed country also. Undernourishment in the early childhood is a trigger for starting a vicious cycle of impaired immunity, recurrent infections, and worsening malnutrition. Taking out from that cycle is an urgent and complex process, in which in parallel the infection should be controlled and the nutritional status solved out, and then, slowly follows the restoration of the immune system. We present a patient at the age of 13 months, with marasmic kwashiorkor accompanied by severe infection manifested with sepsis. The laboratory investigations revealed severe anaemia, hypoproteinemia and impaired immunological response, first of all neutrophil dysfunction with decreased oxidative metabolic response during the phagocytosis, paralyzed first line of defense of the organism and open possibility for bacterial or fungal invasion, multiorgan failure and high risk for fatal outcome. Because malnutrition and infections had many causes, only multiple and synergistic interventions embedded in true multisectoral programs, fortunately, were effective and got positive outcome. Малнутрицијата во детството и понатаму продолжува да биде еден од најважните ризик- фактори за секундарен имунодефицит во светот; токму затоа би требало да се помисли на постоење малнутриција кај дете што страда од чести инфек- ции, не само во земјите во развој, туку, навистина ретко, но, сепак, возможно, и во развиените земји. Неисхранетоста во раното детство го за- почнува маѓепсаниот круг во кој таа е причина за нарушен имунитет, што ќе води до повтору- вачки инфекции, а тоа уште повеќе ќе ја влоши малнутрицијата. Излегувањето од тој круг е ур- гентен и комплексен процес, во кој треба да биде излекувана инфекцијата паралелно со ко- рекцијата на нутритивниот статус, за потоа пос- тепено да следува враќање на нормалните функ- ции на имунолошкиот систем. Презентираме пациент на возраст од 13 месеци, со маразмичен квашиоркор придружен со тешка инфекција манифестирана како сепса. Лабораториските испитувања открија тешка ане- мија, хипопротеинемија и смален имунолошки одговор, пред сè неутрофилна дисфункција по- ради намалениот оксидативен метаболен одго- вор во тек на фагоцитозата, парализирана прва линија на одбрана на организмот и зголемена можност за бактериска или габична инвазија, со оштетување на повеќе органи и висок ризик од фатален исход. Бидејќи малнутрицијата и инфек- цијата имаа повеќе причини, само мултипната и синергичната интервенција вградена во вистин- ска повеќесекторска програма, за среќа, беа ефективни и имаа позитивен исход.","PeriodicalId":87202,"journal":{"name":"Prilozi","volume":"55 1","pages":"191 - 195"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2015-05-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85091889","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}